Op 10 juni vinden in Nederland de verkiezingen plaats voor het Europese Parlement. In verband hiermee heeft Bits of Freedom (BoF) een korte analyse gemaakt van het stemgedrag op het gebied van digitale burgerrechten van de 31 Nederlandse Europarlementariërs die op dit moment in het Europese Parlement zitten. In deze analyse is aandacht gegeven aan de invoering van een algemene bewaarplicht van verkeersgegevens, aan softwarepatenten en aan de overdracht van passagiersgegevens aan de Verenigde Staten. Er is gekozen voor deze drie punten omdat deze ook na de verkiezingen nog in het Parlement ter sprake zullen komen. Het gaat in deze analyse om het stemgedrag van individuele parlementariërs en er wordt dus geen rekening gehouden met partijstandpunten.

Algemene bewaarplicht van verkeersgegevens

In de Europese richtlijn voor privacy en elektronische communicatie is op het laatste moment door de sociaal- en christen-democraten een amendement ingebracht waardoor een algemene bewaarplicht voor verkeersgegevens mogelijk zou worden. De parlementaire commissie die zich bezighoudt met de voorbereiding van dit wetsvoorstel was niet blij met dit amendement. De richtlijn is bedoeld om de digitale privacy van burgers te beschermen en niet om deze te ondermijnen door allerlei gegevens te bewaren over hun internet- en belgedrag. Dit amendement heeft het, ondanks een negatief stemadvies, wél gehaald. Tegen stemden zes VVD'ers, drie vertegenwoordigers van GroenLinks en één D66'er. Eind april is er een voorstel ingediend om de bewaarplicht op slechts één jaar te stellen.

Softwarepatenten

Op 24 september stemde het Europees Parlement over een voorstel dat het mogelijk maakt om softwareoctrooien aan te vragen. Na gelobby van voor- en tegenstanders nam het Parlement een groot aantal amendementen aan waardoor de reikwijdte van het wetsvoorstel werd ingeperkt. BoF heeft voor de puntentelling een van de amendementen gekozen waardoor octrooien op procesbeschrijvingen werden uitgesloten. Vrijwel alle Nederlandse Europarlementariërs stemden voor het amendement, op enkele VVD'ers na, en het amendement werd aangenomen. De ministers van de lidstaten hebben zich weinig van deze meerderheid aangetrokken en stemden later in met een wettekst waardoor softwarepatenten toch mogelijk werden. De tweede lezing van het voorstel volgt in september.

Overdracht van passagiersgegevens aan de VS

Er is door het Europees Parlement twee keer gestemd over de overdracht van passagiersgegevens aan de Verenigde Staten. Sinds een jaar eisen de VS van vliegmaatschappijen die vluchten verzorgen naar dat land dat bepaalde gegevens over de passagiers, de passenger name records, worden overgedragen. Onder leiding van D66 stemde het Parlement in met een resolutie tegen dit voorstel van de Europese Commissie. Naast D66 stemden ook GroenLinks en SP tegen, evenals leden van de PvdA en de VVD. Redenen voor het afwijzen van het voorstel van de Commissie waren de lange bewaartermijn, het gebrek aan protestmogelijkheden voor Europeanen in de VS, eventueel misbruik door de Amerikanen van de gegevens en de onduidelijkheid over welke overheidsdiensten de gegevens mochten inzien.

Conclusie

Nadat alle uitslagen van de Nederlandse Europarlementariërs van de stemmingen bij elkaar zijn opgeteld, blijkt dat de linkse partijen de meeste punten behaald hebben. Dit betekent dat zij de meeste voorstellen hebben gesteund tegen de drie voornoemde punten. Dit zijn drie GroenLinks leden, te weten Buitenweg, Lagendijk en De Roo, met allemaal drie punten. Ook de SP'er Meijer behaalde de hoogste score. Van den Bos en Boogerd-Quaak, beide D66, kregen twee punten. Ook vier VVD'ers en vijf PvdA'ers kregen twee punten. Dit zijn respectievelijk Maaten, Manders, Mulder en Vermeer (VVD) en Van den Berg, Van den Burg, Corbey, Swiebel en Wiersma (PvdA). Bouwman van Groen Links heeft ook twee punten gekregen. Alle CDA'ers en de leden van de kleine christelijke partijen hebben slechts één punt gekregen. Ook Plooij-van Gorsel en Sanders-ten Holte, beide VVD, en de PvdA'er Van Huiten kregen één punt.

In Amerika is de beruchte Buffalo Spammer veroordeeld tot zeven jaar gevangenis. Howard Carmack stuurde naar schatting 850 miljoen ongewenste e-mails. In maart werd de man schuldig bevonden aan misdrijven die allemaal aan spam gerelateerd waren zoals fraude, diefstal van identiteiten en vervalsen van gegevens. Van begin 2002 tot mei 2003 verstuurde Buffalo spammer met behulp van 343 mailaccounts reclame voor verschillende programma's om snel rijk te worden en advertenties voor plantaardige medicatie. De veroordeling werd onder andere mogelijk gemaakt door de medewerking van ISP Earthlink dat hoopt dat met deze veroordeling en de 16,4 miljoen dollar boete die eerder opgelegd werd, potentiële spammers afgeschrikt zullen worden.

Bij Symantec maakt men melding van het eerste virus dat specifiek op 64-bit-systemen gericht is. W64.Rugrat.3344 infecteert enkel 64-bit-computers en vormt geen enkel gevaar voor 32-bit-applicaties en -platformen. Aangezien deze 64-bit-computers nog niet zo verspreid zijn is het risico op besmetting niet zo groot, al wordt er toch aangeraden van virusdefinities bij te werken. W64.Rugrat.3344 is dan ook hoofdzakelijk een proof-of-concept. De schrijver van dit stukje malware wou vooral aantonen dat 64-bit-platformen ook vatbaar zijn voor infecties en misbruikt kunnen worden. Aangezien er verwacht wordt dat het aantal gebruikte 64-bit-systemen spectaculair zal stijgen, valt dus te verwachten dat het niet bij dit ene virus zal blijven.

News.com bericht over zware tijden voor de makers van harde schijven. Een rapport van Credit Suisse First Boston stelt dat de markt lijdt onder de lage prijzen en dat er nog geen uitzicht is op winst. Alhoewel er voldoende vraag is naar harde schijven, hebben de bedrijven dezelfde fout gemaakt als in het verleden. Ze hebben teveel geproduceerd. Vooral in de bedrijfsmarkt staan de prijzen onder druk. Vorig jaar werden nog goede tijden verwacht voor de sector. De stijgende populariteit van draagbare apparaten met een ingebouwde harde schijf en verschillende overnames zouden de markt winstgevender maken. Dit is echter nog niet gebeurd; voor dit jaar worden weer verliezen verwacht. Ook worden nog meer overnames niet uitgesloten.

Senators uit de Amerikaanse staat Californië hebben een wetsvoorstel goedgekeurd dat beperkingen stelt aan het advertentiebeleid van Googles Gmail, zo lezen we op BBC News. De mailservice van Google werd op één april aangekondigd en biedt de gebruiker een gigabyte opslagruimte om al de oude berichten te bewaren en te archiveren. Het zoekbedrijf was van plan de service te financieren door middel van het aanbieden van op de mail gerichte advertenties, wat inhoudt dat er door de mails gesnuffeld zal worden op zoek naar onderwerpen voor de advertenties. De Californische senator Liz Figueroa maakte zich zorgen om dit plan en stuurde het beperkende wetsvoorstel in. Als reden voor haar voorstel zegt zij dat de gebruiker er te allen tijde zeker van moet kunnen zijn dat zijn of haar virtuele communicatie een privé-zaak blijft.

In het wetsvoorstel valt te lezen dat Google enkel in real time door de mailberichten mag scannen en zelf niet mag bijhouden waar mensen over mailen. Ook wordt het aan het zoekbedrijf verboden om persoonlijke informatie van zijn gebruikers door te verkopen aan derden. Google heeft te kennen geven in goed vertrouwen met de senator samen te werken en hoopt de zorgen over privacy zoveel mogelijk weg te kunnen nemen. Een woordvoerder van het bedrijf laat weten dat er over veel punten van het wetsvoorstel al een overeenkomst is bereikt, maar dat enkele kleinigheden nog in overleg zullen moeten worden bijgeschaafd. De uiteindelijke beslissing over de wet ligt in handen van de Californische gouverneur Schwarzenegger.

Uit onderzoek van Sandvine is gebleken dat ondermeer Europese internetproviders op hoge kosten worden gejaagd om het effect van wormaanvallen te minimaliseren voor hun klanten. Wormaanvallen worden vaak in verband gebracht met aanvallen op bedrijfsnetwerken en de aandacht gaat veelal uit naar de getroffenen. De internetproviders hebben er echter ook veel last van. Een wormaanval eist namelijk ruimte op het netwerk op die niet door de gewone klanten gebruikt kan worden. Hierdoor neemt de gemiddelde snelheid af en dat moet gecompenseerd worden waardoor er extra capaciteit ingekocht moet worden. Verder zijn er onder andere de kosten voor - extra - netwerkonderhoud en het beantwoorden van de telefoontjes bij de helpdesk over de netwerkvertraging.

De onderzoekers zijn er verder achtergekomen dat het niet alleen grootschalige aanvallen zijn die veel netwerkverkeer veroorzaken. Ook oude, nog niet verwijderde wormen zijn een relatief grote bron van een constante stroom extra netwerkverkeer. Op basis van cijfers uit de Europese telecomindustrie heeft het onderzoeksbureau geconcludeerd dat de wormaanvallen de Europese internetproviders ongeveer 123 miljoen euro zullen kosten dit jaar en 159 miljoen euro in 2005. Op deze cijfers moet echter niet al te erg vertrouwd worden gezien het feit dat er een aantal onberekenbare onderdelen in zijn opgenomen, bijvoorbeeld de economische schade aan het imago van het bedrijf. Het volledige onderzoek is te downloaden van de internetsite van Sandvine.

Bij PC World lezen we dat Microsoft een kleine slag heeft verloren in de rechtszaak tegen het gebruik van de naam Lindows. Hoewel de softwaregigant wilde dat het woord Lindows compleet verbannen zou worden, heeft een Nederlandse rechter besloten dat het huidige gelimiteerde gebruik niet in strijd is met het Windows-handelsmerk. De rechtbank had eerder besloten dat het besturingssysteem van Lindows een andere naam moest krijgen, maar hierbij bleef de bedrijfsnaam gewoon Lindows. Slechts op de website en in de productdocumentatie wordt het woord enkele keren gebruikt, waarbij bovendien uitdrukkelijk vermeld staat dat er geen verband met Microsoft is. Toch diende Microsoft hier een aanklacht over in, die nu is verworpen door de rechter.

Bij Hexus heeft men zich ondergedompeld in alle details van de Corsair Hydrocool 200EX. Dit systeem voor waterkoeling is de opvolger van de Hydrocool 200, en dat is duidelijk merkbaar. Met slechts enkele aanpassingen hier en daar is dit eerder een gereviseerde versie dan een nieuw model. Uiterlijk is er aan de behuizing van pomp, reservoir en radiator quasi niets veranderd. De enige wijziging die zichtbaar is van buitenaf zit in een stoffilter voor beide ventilatoren. De eenheid is met zijn 35cm lengte, 16cm hoogte en 16cm breedte amper groter dan een schoenendoos en dankzij het handvat bovenaan ook makkelijk mee te nemen. Het reservoir is bereikbaar door middel van het openen van een eenvoudige schroefdop bovenaan, zodat bijvullen een fluitje van een cent is. De unit is dan ook niet zozeer bedoeld voor de die-hard overclocker die alle afmetingen en pompen op elkaar wil afstellen.

Ideaal voor de beginnende tweaker die geen risico's wil lopen, zijn de zelfafsluitende koppelingen. Waterleidingen kunnen dankzij deze systemen aangesloten en afgekoppeld worden zonder dat er een druppel water verloren gaat. Nadat men de buitenkant grondig geïnspecteerd had, ging men over tot een onderzoek van de ingewanden. Deze zijn bereikbaar na het verwijderen van vier schroeven en de afdekkap. Binnenin springt meteen de radiator met 120mm-ventilator in het oog. Daarnaast vinden we de pomp met een debietmetertje en helemaal rechts heeft het reservoir zijn plaatsje gevonden. De fan is overigens beduidend stiller dan zijn voorganger in de Hydrocool 200. De pomp draait op 12V en is in staat 450 liter per uur te versluizen. Het debietmetertje heeft enkel een visuele functie maar kan niet gebruikt worden om de doorstroomsnelheid efficiënt te meten.

Na alles netjes dichtgeschroefd te hebben komt men bij de kit in het algemeen, en is men minder positief. In de doos vindt men alleen aansluitingen voor Socket A en Socket 478; trotse bezitters van een Athlon 64 blijven in de kou staan. Wel kunnen zij een extra aansluitingskit aanschaffen, maar het was beter geweest als deze standaard meegeleverd werd. Verder zitten in de doos enkele hulpmiddelen, zoals een product om aan het water toe te voegen, een molexkabeltje, een seriële kabel en een korte handleiding. Voor de volledige handleiding is men op een pdf-bestand aangewezen. Het koelblok ziet er op het eerste gezicht niet uit alsof deze in staat is om 200 watt aan warmte af te voeren, via zijn reeds bevestigde slangen met een lengte van anderhalve meter en een diameter van ongeveer één centimeter. Om dit koelblok op een Socket 478-moederbord te monteren hoeft men het bord echter niet te verwijderen.

Met eenvoudige clips aan het blok kan dit eenvoudig op de processor vastgezet worden. Een installatie op een Socket 462 is zo mogelijk nog makkelijker. In dat geval wordt het blok door middel van een clip gewoon aan de ZIFF-aansluitingen bevestigd. Het koelblok is, in tegenstelling tot zijn voorganger, netjes afgevlakt en heeft bovendien talrijke microkanaaltjes om het water optimaal in contact te brengen met de oppervlakte. Eenmaal alles netjes gemonteerd moet de pomp natuurlijk nog voorzien worden van stroom. Dankzij de meegeleverde molex wordt deze stroom afgetapt van de computervoeding. Een tweede draadje loopt van het processorblok naar de Hydrocool 200EX om informatie omtrent de temperatuur weer te geven. Corsair benadrukt echter zelf dat het niet de eigenlijke CPU-temperatuur is die weergegeven wordt maar dat deze altijd zowat twintig tot vijfentwintig graden hoger zal liggen.

Om te verzekeren dat de waterkoeling onmiddellijk samen met de computer start wordt de powerknop van het systeem ook verbonden met de waterkoeling. Alle informatie wordt aan de eenheid doorgegeven via een seriële kabel. Daarvoor wordt een pci-plaatje meegeleverd waar bovendien twee gaten in voorzien zijn om de waterslangen doorheen te leiden. De koeling is voorzien van een alarm, kan temperaturen weergeven in graden Fahrenheit of Celsius en de gebruiker kan zelf een temperatuur instellen waarbij de pc automatisch afgesloten moet worden.

Eenmaal alles aangesloten en operationeel was, iets wat overigens minder dan een uur duurde, ging men over tot het testen van de koelingscapaciteit van het systeem. Daarvoor werd een Pentium 4 Prescott gebruikt die zijn werk aan 3,4GHz doet. In alle tests zit de setup van Corsair merkelijk enkele graden onder de Zalman CNPS 7000-Cu waarmee hij vergeleken wordt. In turbomode haalt de setup nog een tweetal graden minder dan de temperaturen die in stille mode gehaald worden. Het is duidelijk dat Corsair aandacht besteed heeft aan de opmerkingen die gemaakt werden over de Hydrocool 200. De setup is niet alleen stiller geworden, hij heeft ook stoffilters en er zijn koelblokken voor de Northbridge en grafische kaart beschikbaar. De grote troef van de Hydrocool 200EX ligt echter in het gebruiksgemak. Installeren en aansluiten is immers binnen het uur gebeurd. Grootste minpunt is dan weer het ontbreken van koelblokjes voor de Athlon 64 in het standaardpakket.

Het Nederlandse Stork Product Engineering heeft in een studie een kleine, lichtgewicht 'thermische batterij' ontwikkeld, E-Lighter genaamd, die werkt op uiteenlopende brandstoffen, valt te lezen op de site van Novem. De E-Lighter zet de brandstof die in een klein brandstoftankje - vergelijkbaar met een sigaretaansteker - bevindt, thermo-elektrisch om in gelijkstroom. Geschikte brandstoffen lopen uiteen van camping- en aanstekergas tot lampolie of diesel. Ook vaste brandstoffen zoals kaarsvet kunnen worden toegepast; zolang er brandstofreservoirs als navullingen voorhanden zijn, is de werkingsduur onbeperkt. De brandstoftankjes zijn eenvoudig te verwisselen of bij te vullen. Het product moet een betaalbaar, duurzaam, veilig en milieuvriendelijk alternatief vormen voor compacte brandstofcellen en oplaadbare en wegwerpbatterijen, aldus het bericht.

Een vermogensdichtheid van 1.000 tot 3.000Wh/kg zou mogelijk moeten zijn; een E-Lighter zou op een vulling meer dan twintig keer langer energie kunnen leveren dan een even grote oplaadbare batterij. Daarbij komt dat de 'oplaadtijd' voor de E-Lighter erg kort is; men hoeft alleen het tankje te vervangen. SPE ontwikkelde het concept met financiële ondersteuning uit Novems NEO-programma. Men heeft inmiddels wereldwijde patenten aangevraagd en is zoekende naar investeerders en leveranciers voor verdere ontwikkeling en het op de markt brengen van hiervan afgeleide commerciële producten. In kleine aantallen geproduceerde E-Lighters zijn al interessant voor niche markten zoals professionele gebruikers, hulpverleners en defensie. Vervolgens hoopt men dat een toenemende marktvraag de productiekosten doet dalen, zodat de E-Lighter uiteindelijk ook voor de consumentenmarkt interessant wordt.

Vanaf 2007 zal GPS verplicht zijn in Japanse mobiele telefoons, zo is op ZDNet te lezen. Zo kan de politie en andere hulpdiensten mensen sneller vinden die het alarmnummer hebben gebeld en afhankelijk van de lokatie de juiste hulp bieden. Een nieuw alarmsysteem dat in 2005 zal worden geïntroduceerd, zal in 2007 landelijk gaan draaien in Japan wat dan samen moet vallen met het verplichte GPS voor mobiele telefoons. In Japan gebeuren ruim de helft van de meer dan tien miljoen meldingen op het alarmnummer vanaf een mobiele telefoon, reden te meer om het voor de hulpdiensten makkelijker te maken de hulpbehoevenden te kunnen lokaliseren. Voor veel Japanse mobiele telefoonproducenten zal de verplichting overigens overbodig zijn: velen bouwen al gps in in nieuwe mobiele telefoons voor extra diensten die zij aan klanten leveren.

In gerelateerd nieuws meldt C|Net dat VoIP een probleem kan gaan vormen voor alarmcentrales die de hulpbehoevenden moeten lokaliseren om zo de hulpdiensten de juiste kant op te sturen. VoIP biedt gebruikers namelijk de mogelijkheid om waar dan ook hetzelfde nummer te gebruiken, los van de lokatie waar zij zich bevinden. De providers die VoIP aanbieden hebben hier nu een aantal oplossingen voor: zo wordt het adres van de gebruiker die de alarmdienst belt, meegestuurd en bovendien probeert men de meldingen zoveel mogelijk over traditionele vaste netwerken te sturen zodat een hulpbehoevende toch gemakkelijk gelokaliseerd kan worden. Dit laatste gebeurt met een systeem genaamd 'Method and System for Back-up of Voice Over IP Emergency Calls'.

Op de site van X-Bit Labs is te lezen dat computerbouwer Dell een order heeft geplaatst bij MSI voor de productie van PCI Express-kaarten. Deze kaarten moeten geleverd worden in juni, zodat ze gebruikt kunnen worden in de nieuwe productlijn van Dell die aan het eind van juni op de markt zal komen. Het is nog niet duidelijk wat voor chip MSI op de kaarten zal gaan leveren.

MSI is al geruime tijd de grootste videokaartenleverancier van Dell. De geruchten gingen echter dat Dell voor PCI Express-kaarten mogelijk zou uitwijken naar een andere leverancier zoals Asus of Foxconn Electronics. MSI heeft tot nu toe namelijk voornamelijk videokaarten met nVidia GPU's geproduceerd. Dell is de laatste tijd echter meer geneigd om ATi-producten in haar systemen te gebruiken. Hoewel MSI weliswaar inmiddels videokaarten met ATi-producten in haar assortiment heeft zijn de banden tussen deze twee bedrijven nog niet zo nauw als die tussen MSI en nVidia. Asus en Foxconn daarentegen, hebben wel nauwe betrekkingen met ATi. Dell lijkt echter alsnog te hebben gekozen voor MSI, de grootste fabrikant van videokaarten en moederborden op dit moment. Behalve aan Dell is MSI ook leverancier van componenten aan Medion.

De mensen van Extreme Tech hebben zeven dvd-branders uitgeprobeerd en besproken. De getestte modellen zijn allemaal single-layerbranders die zowel DVD+R als DVD-R zo snel mogelijk volschrijven. Verder werden de drives uit alle prijsklassen gepikt, variërend van de Lite-On 812S tot de snelle Plextor 712A. Naast deze twee extremen worden ook de AOpen DRW8800, een Asus DRW-0804P, een Memorex True8X, een Pioneer DVR-A07XLB en tot slot een Toshiba SD-R5272 onder handen genomen. Als eerste kwam de AOpen aan de beurt die het vooral moet hebben van de meegeleverde software, aangezien de prestaties iets beter mochten zijn. Mede dankzij het lawaai dat deze brander produceert komt hij op de laagste eindscore uit deze test terecht, een zeven op tien.

De Asus-brander is het goedkoopste model dat gebruikmaakt van een Pioneer-loopwerk en bovendien nog een goede brandsnelheid biedt, wat hem negen punten bezorgt. De Lite-On mag dan wel razendsnel lezen en goedkoop zijn, het trage branden en beperkte softwarepakket brengen de score van deze brander terug tot acht punten. De Memorex heeft als pluspunten het Pioneer-mechanisme en de degelijke schrijfsnelheid, maar is ietsje duurder dan het model van Asus wat ervoor zorgt dat ook de True8X eindigt met acht punten.

De Pioneer-brander is vanzelfsprekend eveneens uitgerust met het betrouwbare mechanisme, maar biedt bovendien een uitstekende schrijfsnelheid. Vreemd genoeg is deze drive de duurste die uitgerust is met het Pioneer-mechanisme en strandt hij daardoor op acht punten. Als voorlaatste brander in deze test komt de Plextor-712A aan de beurt. Dit model blinkt uit in snelheid (hij brandt zelfs 8x-media op 12x), prestaties en meegeleverde software. Als Porsche onder de dvd-branders is dit jammer genoeg ook meteen het duurste model uit deze test. Daardoor moet hij alsnog een puntje inleveren waardoor hij met een score van negen op tien toch nog een meer dan puike prestatie neerzet.

Tot slot wordt de Toshiba-brander uitgeprobeerd. Dit mag dan wel de traagste brander uit deze test zijn, hij kost ook niet zo veel en men krijgt er een uitstekend softwarepakket bij. Bovendien staat Toshiba bekend om zijn stevige en duurzame drives waardoor hij toch nog een mooie zeven op tien krijgt. Wie op basis van de besproken voor- en nadelen geen keuze kan maken moet de afweging maken tussen budget en kwaliteit. Als men het zich kan veroorloven is de Plextor 712A de beste keuze, maar wie een beperkter bedrag te spenderen heeft krijgt met de Asus DRW-0804P ook een brander van uitstekende kwaliteit die gebruikmaakt van Pioneers loopwerk.