Sharman Networks, moederbedrijf van Kazaa, zal op 29 november tegenover de muziekindustrie in de rechtszaal staan. Afgelopen donderdag heeft rechter Murray Wilcox deze datum bekendgemaakt. De procedures die aan deze rechtszaak voorafgaan moeten in oktober afgerond zijn. Oorspronkelijk zou het hele proces al op 25 juni afgerond moeten zijn. Wilcox heeft tegelijkertijd de bezwaren van Sharman Networks tegen de bewijzen die verkregen zijn via diverse invallen bij peer-to-peer bedrijven ongegrond verklaard. De Music Industry Piracy Investigations (MIPI) is begin dit jaar onder andere bij Sharman Networks en een tweetal van zijn directeuren binnengevallen op zoek naar bewijsmateriaal voor de copyright schendingen.

Verschillende elektronicabedrijven, waaronder Sony, Panasonic en Philips, hebben samen een consortium opgericht om het gebruik van Linux in consumentenelektronica te stimuleren, zo schrijft ZDNet. Eerder deze week had het CE Linux Forum (CELF) verschillende patches uitgebracht die erop gericht zijn elektronische devices die uitgerust zijn met Linux sneller te laten opstarten en afsluiten, minder energie te verbruiken en efficiënter met geheugen om te gaan. Met behulp van deze patches moet het voor ontwikkelaars gemakkelijker worden om consumentenelektronica van verschillende functies te voorzien zonder telkens van nul te moeten herbeginnen. Hierbij wordt bijvoorbeeld gedacht aan het afspelen van geluid en video en beheer van mediabestanden.

Analist Richard Doherty verwacht dat meer en meer entertainment devices gebruik zullen maken van Linux als besturingssysteem. De realisaties van dit consortium zullen de vernieuwingen in de technologie proberen te stimuleren en hebben tot doel het besturingssysteem aantrekkelijker te maken voor bouwers van consumentenelektronica. Dit zou op zijn beurt dan weer resulteren in een betere samenwerking tussen verschillende apparaten. Enkele apparaten die reeds van Linux gebruik maken zijn TiVo's digitale videorecorders en de set-topboxen van Panasonic.

Op DigiTimes schrijft men dat Intel in 2006 WiMAX-technologie in laptops gaat inbouwen. Volgens Lonnie McAlister, productmanager voor de Aziatische afdeling van Intel die zich met draadloze netwerken bezig houdt, wordt verwacht dat WiMAX een veel snellere groei zal kennen dan wat met de WiFi-standaard het geval was. Volgens McAlister is de WiMAX-technologie de beste oplossing voor draadloze netwerken in China, aangezien deze technologie zowel op 5,8GHz, 3,5GHz en 2,5GHz kan werken. Eerder meldden we al dat Intel akkoorden bereikt had om een WiMAX-netwerk in twee Chinese steden te installeren. Om de draadloze technologie in de Aziatische regio te stimuleren zal bovendien een lab voor het testen van producten geinstalleerd worden in Taipei.

	Jaar		WiMAX-penetratie
	2008		Aanwezig in de helft van alle laptops wereldwijd
	2007		Snelle groei in de notebookmarkt
	2006		Eerste implementatie in laptops en mobiele telefoons
	2005		Uitbreiding naar breedbandnetwerken voor kleine kantoren
	2004		Gebruikt voor leased line Internet voor bedrijven

Intels roadmap voor de invoering van de WiMAX-standaard

The Register heeft een artikel online geplaatst waarin een aantal kanten van de 'Java Open Source'-discussie belicht worden. Zoals bekend beweert Sun dat het vrijgeven van de broncode zal resulteren in verschillende takken van het Java-platform wat zijn marktpositie zal verzwakken. Open-sourcevoorstanders zijn daarentegen van mening dat de ontwikkeling in zijn huidige vorm te traag gaat. Natuurlijk zijn beide meningen te verdedigen, maar het debat maakt vooral duidelijk wat mensen van een technologie verwachten. Moet een technologiebedrijf vooral zijn eigen bestaan rechtvaardigen of moet het een dienst aan anderen aanbieden. Tegenstanders van open-sourcesoftware beweren dat open source een te abstract concept is om zakelijk succesvol te zijn.

Termen als transparantie en vrijheid zijn voor technologiebedrijven immers niet zo aantrekkelijk. Velen vrezen namelijk dat het feit dat de broncode beschikbaar is, een stimulans zal betekenen voor dure consultancybedrijven om 'overbodige' contracten aan te gaan met onwetende bedrijven. De argumenten voor open source openbaren zich vooral wanneer er naar het financiële aspect gekeken wordt. Openbaarheid van broncode kan een sterk veiligheidsvoordeel bieden en verhindert verkopers van software bovendien om te hoge prijzen aan te rekenen voor hun producten.

Het is echter niet zo eenvoudig om deze feiten op Suns positie toe te passen, vooral omdat de naam Java in feite drie grote delen overkoepelt: het framework, de virtual machine en de programmeertaal. Volgens The Register waren er op de recente JavaOne-conferentie heel wat ontwikkelaars die ideeën hadden om de ontwikkeling van Java te versnellen. Geen enkele van hen dacht echter dat het open source maken van Java een positieve invloed zou hebben. Aldus bevindt Sun zich tussen twee relatief extreme vuren. In de open-sourcegemeenschap is het recht op forks of vertakkingen namelijk een basiseigenschap die eigenlijk niet ter discussie staat.

Het laatste dat Sun, Java-ontwikkelaars en bedrijfsleiders echter willen is een jungle aan Java-versies met elk hun eigen eigenschappen, vergelijkbaar met de verschillende Linux-distro's tegenwoordig. Bovendien is het zo dat, als opensource-ontwikkelaars koste wat kost een open omgeving willen, niets hen tegenhoudt om dit zelf te schrijven. Getuige daarvan is project Mono, dat er misschien niet in zal slagen .NET te evenaren, maar op lange termijn misschien wel dezelfde mogelijkheden als Microsofts .NET zal aanbieden.

Een andere partij bevindt zich dan weer in Wall Street. Volgens de financiële experts die daar rondlopen zijn bedrijven als Sun inefficiënt omdat ze de kosten niet terugverdienen uit de door hen ontwikkelde technologie. Zij zouden dan ook liefst zien dat er een apart Java-bedrijf opgericht wordt. Vreemd genoeg is er onder deze analisten echter niemand die voorstelt om Microsoft op te splitsen in een Office- en een Windows-bedrijf. Sun probeert in de mate van het mogelijke de open-sourcecommunity wel tegemoet te komen, onder andere door het vrijgeven van de broncode van Project Looking Glass, zoals we hier al schreven.

Ook op de ontwikkelomgeving Java Studio Creator IDE, voorheen gekend als Project Rave, werd enthousiast gereageerd zodat beide partijen weer even tevreden zijn. Een oplossing die voor iedereen honderd procent bevredigend is zal er waarschijnlijk nooit komen, maar volgens The Register bewandelt Sun een uitstekende middenweg en zal de toekomst moeten uitwijzen welke richting het met Java en de open-sourcewereld op gaat.

Volgens C|Net zullen Amerikaanse bedrijven binnenkort toelating moeten vragen om computers die vijf jaar geleden state of the art waren, maar tegenwoordig hopeloos verouderd, te mogen exporteren. In de National Defense Authorization Act worden namelijk enkele maatregelen omschreven die een zware impact kunnen hebben op de internationale verkoop van computers die door Amerikaanse bedrijven gebouwd worden. Volgens Dan Hoydish, voorzitter van een handelsorganisatie met heel wat technologiebedrijven in zijn ledenbestand, zouden bedrijven niet langer twintig licenties per jaar nodig hebben, maar twintigduizend per dag wat kan resulteren in een ineenstorting van de internationale computerhandel vanuit Amerika.

Tegenwoordig moet een bedrijf immers toestemming vragen om computers uit te voeren die prestaties kunnen leveren gelijkwaardig aan wat 32 Intel Itanium-processors bieden. De nieuwe wet limiteert dit echter tot een Pentium 3 op 650MHz. Bovendien zou voor alle landen, ook voor bondgenoten van de Verenigde Staten, een exportvergunning nodig zijn.Voorheen werd de beperking voor computerexport jaarlijks verhoogd. Van 160 miljoen theoretische berekeningen per seconde (MTOPS) in de jaren tachtig tot meer dan 190.000 MTOPS op de dag van vandaag.

Een rapport dat in 2002 opgesteld werd bracht echter aan het licht dat de meeste militaire toepassingen niet meer dan 20.000 MTOPS nodig hebben. Computers die volgens de huidige wetgeving uitgevoerd mogen worden kunnen 98 procent van alle applicaties van het ministerie voor defensie draaien. Analisten vragen zich echter af of deze wetgeving nog wel zin heeft nu met relatief goedkope en eenvoudige systemen uiterst krachtige computerclusters gebouwd kunnen worden. Landen als China en Rusland die momenteel slechts beperkt kunnen invoeren uit Amerika hebben bijvoorbeeld verschillende systemen in de Top500-lijst met supercomputers.

Volgens Balkan Analysis worden Macedoniërs al gedurende ruim een maand van verschillende Amerikaanse websites geweerd. Volgens rapporten die door heel wat Amerikaanse providers en hostingbedrijven aangekocht worden is het land namelijk een bron van internetfraude, wat resulteert in een blacklist vol Macedonische ip-adressen. Sam Vaknin, een Macedonische economist en internetexpert, zegt dat dergelijke lijsten met risicolanden puur commercieel en op onverantwoorde wijze opgesteld worden. Zo is het bijvoorbeeld frappant dat landen als Rusland en Israel die, vergeleken met Macedonië, heel wat meer internetoplichters een thuishaven bieden niet op de lijst voorkomen. Waarschijnlijk spelen de sterke politieke banden van deze landen met de Verenigde Staten hier een grote rol in, aldus Vaknin.

Het 'Bureau of Export Administration' bijvoorbeeld, dat overigens geen officiële overheidsinstantie is, waarschuwt op zijn website voor oplichting wanneer men handel drijft met 'landen als Afrika, Nigeria, Macedonië en Colombia'. Op 19 maart werd dit jaar echter computerfraude aan het Macedonische strafwetboek toegevoegd naar aanleiding van een klacht omtrent emailfraude en diefstal van identiteit, die overigens niet via internet plaatsvond. Bovendien hebben over het algemeen weinig inwoners van Macedonië toegang tot het internet, slechts twee tot vijf procent van de bevolking zou over een aansluiting met het wereldwijde web beschikken.

Volgens het artikel is het een raadsel hoe een klein landje met niet meer dan 90.000 internetters een bedreiging kan vormen voor de stabiliteit van de Amerikaanse (online) handel. Bovendien is het opvallend dat niet alleen Rusland en Israel buiten schot blijven, maar recent onderzoek toont aan dat 77,4 procent van de fraudegevallen in Amerika zelf plaatsvonden. Maar niet enkel het waarom van deze zaak stoot de Macedoniërs tegen de borst. Ook de manier waarop houdt volgens Sam Vaknin geen steek. Bedrijven die ip-adressen blokkeren van hun websites houden er immers geen rekening mee dat echte fraudeurs voldoende kennis in huis hebben om hun adres te verbergen en zich voor te doen als bezoekers uit een willekeurig land.

Het ergste in deze zaak is echter vooral de geheimhouding die rond het blokkeren van de ip-adressen hangt. Volgens Vaknin werd hij door een bepaalde site een maand lang voorgelogen met beweringen dat een firewall of softwareprobleem aan zijn kant voor het blokkeren van de site zorgde. Toen hij echter bleef aandringen, gaf de webmaster toe dat hij de aanbevelingen van een commercieel verkrijgbare blacklist opvolgde.

Als alles goed gaat, zal IBM op 13 juli een nieuwe serverlijn, gebaseerd op de Power5-processor, presenteren. Het zou gaan om modellen met twee, vier en zestien processors en later zou daar nog een high-end systeem met 64 processoren aan toegevoegd worden. Al een tijdje groeien de pSeries met AIX en de iSeries met OS/400 en zijn opvolger i5/OS naar elkaar toe. Met de lancering van de eerste Power5-systemen in mei is de kloof echter helemaal gedicht en draaien zowel AIX, i5/OS als Linux op dezelfde hardware. De systemen zullen een soortgelijke aanduiding krijgen zoals dat bij de eServer het geval was. De modellen met zestien processoren bijvoorbeeld zullen de titel i5 570 of p5 570 krijgen, naargelang ze uitgerust zijn met het i5/OS-besturingssysteem respectievelijk AIX-Unix.

Afgelopen dinsdag kwam de DigiTimes met het gerucht dat Intel geen moederborden meer zou laten produceren bij Asus. Dit was ontstaan naar aanleiding van het bericht dat Intel een deal gesloten had met Winstron over het bouwen van Intel-plankjes. In de berichtgeving van verschillende sites werd Winstron 'de vierde bron' genoemd, naast FIC, Mitac en Foxconn. Het vergeten van Asus in dat lijstje riep vraagtekens op, maar Intel ontkent dat er iets achter zit. Een woordvoerder zegt niet te weten hoe de DigiTimes aan zijn informatie is gekomen en noemt de conclusie dat Asus geen partner van Intel meer is dan ook onjuist. Asus zelf wilde geen commentaar geven.

Met de komst van de i915- en de i925-chipset, wilde Intel ook een einde maken aan het overklokken. Deze twee chipsets zijn namelijk van een mechanisme voorzien dat kan detecteren of de processor wordt overgeklokt of niet. Indien deze is overgeklokt, dan zal de chipset ervoor zorgen dat het systeem automatisch wordt uitgezet. Tenminste, dat was het plan van Intel. Moederbordfabrikanten dachten hier echter anders over en gingen opzoek naar een methode om deze overklokbeveiliging te omzeilen. FiringSquad heeft van Abit, Asus en Gigabyte een moederbord getest waarop een Socket T-processor naar hartelust kan worden overgeklokt. Reden genoeg dus voor de hardwaresite om het Abit AA8-DuraMAX, Asus P5AD2 Premium en Gigabyte GA-8ANXP-D, allen met de i925-chipset, eens grondig te testen in combinatie met een Pentium 4 3,4GHz EE, Pentium 4 540 (3,2GHz) en een Pentium 4 560 (3,6GHz).

Uit de test blijkt dat het overklokken van een Socket T-processor geen enkel probleem is voor deze moederborden. Vandaar dat er in de rest van de test alleen het moederbord van Asus wordt gebruikt om na te gaan tot hoever de drie processors overgeklokt kunnen worden. FiringSquad kreeg het voor elkaar om de Pentium 4 540 op 3,98GHz te laten lopen. De Pentium 4 560 liep zonder problemen op 4GHz en de 3,4GHz Pentium 4 EE wilde niet verder dan 3,83GHz. Toch wist deze laatste, dankzij het grotere L2-cachegeheugen, alle tests te winnen. De goedkopere Pentium 4 540 en 560 wisten echter wel aardig in de buurt te komen. FiringSquad is dan ook van mening dat de combinatie van een van deze drie moederborden met een Pentium 4 540 een mooie combinatie is voor iedereen die goede prestaties wil zien en niet bang is om de processor over te klokken.