De foto van de indrukwekkende Power5 MCM (multi chip module) heeft tot veel speculatie geleid. The Inquirer heeft nu een hoop technische details verzameld om het een en ander duidelijker te maken. De MCM is opgebouwd uit vier processors en vier cachemodules. De processors bestaan uit 276 miljoen transistors verdeeld over 389 mm². In dat oppervlak zitten twee cores en drie L2-caches van 640KB per stuk verwerkt. Tussen de cores ligt een 256 bit brede ringbus die even snel draait als de processors zelf - naar schatting op 2GHz. De vier L3-cachechips draaien op halve coresnelheid en hebben ieder een capaciteit van 36MB voor een totaal van 144MB.
Iedere processor heeft een dual channel DDR-geheugencontroller aan boord, waardoor iedere MCM met maximaal acht kanalen (512-bits) DDR gevoed kan worden. Hoewel één MCM al goed is voor acht fysieke (zestien virtuele) cores, is de hele architectuur ontworpen om probleemloos op te schalen in supercomputers en clusters. Twee van deze MCM's kunnen direct samenwerken via een bus op halve coresnelheid, en vier van deze zogenaamde 'books' kunnen weer samen gekoppeld worden voor een totaal van 64 fysieke cores. De prestaties van een losse core liggen waarschijnlijk al iets boven die van de toekomstige Itanium 2 9M, maar in de praktijk wordt het verschil waarschijnlijk nog groter vanwege de veelbelovende schaalbaarheid:
Hard to say how it would perform precisely, but my estimate, if things turn out well, is roughly 60% above the current 1.7 GHz POWER4+ in SPEC2000 benchmarks, or about 1,600 SPECint2000base, and 2,300 SPECfp2000base for a say 2GHz POWER5 - assuming that IBM really tunes the compilers to use the new features and limitation removals to the maximum. Now, these figures might be just a bit higher than the expected 1.6+ GHz Madison 9M Itanium2 at 533 or 667 MHz FSB, but this is a per-CPU figure, not counting the scalability in a large SMP.