Volgens Balkan Analysis worden Macedoniërs al gedurende ruim een maand van verschillende Amerikaanse websites geweerd. Volgens rapporten die door heel wat Amerikaanse providers en hostingbedrijven aangekocht worden is het land namelijk een bron van internetfraude, wat resulteert in een blacklist vol Macedonische ip-adressen. Sam Vaknin, een Macedonische economist en internetexpert, zegt dat dergelijke lijsten met risicolanden puur commercieel en op onverantwoorde wijze opgesteld worden. Zo is het bijvoorbeeld frappant dat landen als Rusland en Israel die, vergeleken met Macedonië, heel wat meer internetoplichters een thuishaven bieden niet op de lijst voorkomen. Waarschijnlijk spelen de sterke politieke banden van deze landen met de Verenigde Staten hier een grote rol in, aldus Vaknin.
Het 'Bureau of Export Administration' bijvoorbeeld, dat overigens geen officiële overheidsinstantie is, waarschuwt op zijn website voor oplichting wanneer men handel drijft met 'landen als Afrika, Nigeria, Macedonië en Colombia'. Op 19 maart werd dit jaar echter computerfraude aan het Macedonische strafwetboek toegevoegd naar aanleiding van een klacht omtrent emailfraude en diefstal van identiteit, die overigens niet via internet plaatsvond. Bovendien hebben over het algemeen weinig inwoners van Macedonië toegang tot het internet, slechts twee tot vijf procent van de bevolking zou over een aansluiting met het wereldwijde web beschikken.
Volgens het artikel is het een raadsel hoe een klein landje met niet meer dan 90.000 internetters een bedreiging kan vormen voor de stabiliteit van de Amerikaanse (online) handel. Bovendien is het opvallend dat niet alleen Rusland en Israel buiten schot blijven, maar recent onderzoek toont aan dat 77,4 procent van de fraudegevallen in Amerika zelf plaatsvonden. Maar niet enkel het waarom van deze zaak stoot de Macedoniërs tegen de borst. Ook de manier waarop houdt volgens Sam Vaknin geen steek. Bedrijven die ip-adressen blokkeren van hun websites houden er immers geen rekening mee dat echte fraudeurs voldoende kennis in huis hebben om hun adres te verbergen en zich voor te doen als bezoekers uit een willekeurig land.
Het ergste in deze zaak is echter vooral de geheimhouding die rond het blokkeren van de ip-adressen hangt. Volgens Vaknin werd hij door een bepaalde site een maand lang voorgelogen met beweringen dat een firewall of softwareprobleem aan zijn kant voor het blokkeren van de site zorgde. Toen hij echter bleef aandringen, gaf de webmaster toe dat hij de aanbevelingen van een commercieel verkrijgbare blacklist opvolgde.