Aandacht
Microsoft gelooft heilig in de mogelijkheden van Kinect, en het zet alles op alles om van de lancering van de bewegingsgevoelige controller voor de Xbox 360 een succes te maken. Bij de entertainment-divisie van het concern staat het hele najaar in het teken van het zwarte balkje. Zelfs Fable III moest het met beduidend minder aandacht stellen dan je bij een titel van dergelijk formaat zou verwachten.
De aandacht voor Kinect is ook hard nodig, want Microsoft heeft een achterstand in te halen op de concurrentie. Move, het enigszins vergelijkbare systeem voor Sony's PlayStation 3, is al sinds september te koop. Verder vist Microsoft - veel meer dan Sony - nadrukkelijk in dezelfde vijver als Nintendo doet met de Wii, al heeft de Xbox-fabrikant een straatlengte achterstand op de Japanners. Kinect kan dus wel wat reclame gebruiken.
Techniek
Die aandacht kan ook om een andere reden geen kwaad; Microsoft heeft het zich met Kinect niet gemakkelijk gemaakt. Nintendo's WiiMote en de daar sterk op lijkende Move staan veel dichter bij de klassieke controller dan Kinect, waarbij iedere knop ontbreekt. Voeg daar de problemen aan toe die tijdens de ontwikkeling van het systeem opdoken (zie hier, hier en hier), en het is duidelijk waarom Microsoft hard zijn best moet doen om het systeem aan de man te brengen.
Jammer eigenlijk, want de techniek achter het systeem is even interessant als indrukwekkend. Hij is niet door Microsoft zelf bedacht, overigens. De consolebouwer nam een licentie op de technologie van PrimeSensor. Het Israëlische bedrijf bedacht een systeem waarbij een infrarode lichtbron de omgeving belicht en waarbij de weerkaatsing wordt opgevangen door een cmos-sensor. Uit de vergelijking van het gecodeerde licht en de opgevangen weerkaatsing wordt door een chip van PrimeSense een dieptebeeld van de omgeving gemaakt. Doordat een eigen infrarode lichtbron wordt gebruikt, kan het systeem ook in slecht verlichte ruimtes worden gebruikt. PrimeSense bedacht ook al dat het interessant is om dit systeem uit te breiden met een tweede camera die niets bijdraagt aan het waarnemen van diepte, maar die simpelweg een kleurenopname maakt van wat zich voor het apparaat afspeelt. De vertaalde data, bestaande uit een beeld met diepte-informatie, het kleurenbeeld, een audiostroom en zelfs een tijdcodering, wordt vervolgens via usb 2.0 uitgestuurd.

Pin-art
Niet al het werk is van PrimeSense. Microsoft bedacht de software die de informatie van het Israëlische systeem vertaalt. De software distilleert uit de data een beeld waarop alleen puntjes zichtbaar zijn. Het beeld ziet er een beetje uit als pin art. De software mapt de herkende lichaamsvorm vervolgens naar een rooster van 48 knooppunten voor bijvoorbeeld ellebogen en schouders. Die knooppunten worden gebruikt om een avatar de bewegingen in een spel te laten volgen. Nadat de knooppunten zijn vastgelegd, kiest de software een anker, een knooppunt waar de positie van de overige knooppunten van wordt afgeleid. Microsoft koos daarbij in eerste instantie voor het stuitje van de speler, maar dat bleek problemen op te leveren bij zittende spelers, omdat dit lichaamsdeel daarbij niet goed kan worden waargenomen. De software gebruikt nu een knooppunt in de nek van de speler.
/i/1284461049.jpeg?f=imagenormal)
De praktijk
Interessante techniek is natuurlijk aardig om over te lezen, maar de grote vraag is hoe die techniek zich in de praktijk houdt. Van Move is dat inmiddels bekend, van de WiiMote al veel langer. In een eerdere proefsessie met Kinect konden we kort kennismaken met de demonstratiegame Ricochet, met Kinect Adventures, Kinectimals en Ubisoft's Your Shape: Fitness Evolved. Bij de controller levert Microsoft Kinect Adventures mee, de gebruikelijke verzameling minigames, zoals die ook bij de Wii en bij Move wordt meegeleverd. Daarnaast hadden we beschikking over één van de weinige hardcore-games die voor het systeem beschikbaar is: Fighters Uncaged van Ubisoft.
Kalibreren
Spelen met Kinect begint met het installeren van de hard- en software. De procedure duurt gelukkig niet al te lang, al verloopt het kalibreren van de Move sneller. Allereerst is het vrij belangrijk om een goede positie voor het apparaat te vinden. Minimaal 60 en maximaal 180 centimeter van de grond, met goed zicht naar onder en naar boven. Als de hardware is opgesteld, ontstaat een speelveld van ongeveer vier vierkante meter, waarin twee spelers redelijk comfortabel naast elkaar kunnen staan. De 'sweet spot' van het systeem ligt op ongeveer twee meter van de camera. Als je alleen speelt, kun je met iets minder ruimte toe. Dan is anderhalve meter afstand ook goed, al begint het systeem te piepen als je dichterbij komt. Op zich doet de software dat keurig. Er wordt netjes aangegeven, ook halverwege een game, dat je iets te ver naar voren of naar achteren staat. Ook als je aan de zijkant buiten het bereik van de camera's dreigt te raken, krijg je een waarschuwing.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Herkenning
Een pluspunt is dat het kalibreren van Kinect slechts eenmaal hoeft te worden uitgevoerd en niet steeds opnieuw bij de start van elk spel, zoals bij Move het geval is. Ook als er een andere speler voor de camera's stapt, herkent Kinect moeiteloos de lichaamsvormen van de nieuwe persoon, zonder dat er tussentijds hoeft te worden gekalibreerd. Dat blijft zo als het licht in de ruimte verandert. Tijdens de installatie van Kinect worden ook de ingebouwde microfoons van Kinect gekalibreerd. Het achtergrondgeluid wordt gemeten en er wordt gevraagd of je het volume van je versterker wilt instellen zoals je dat gewend bent tijdens het spelen van games. Op basis daarvan wordt gekeken of de vier ingebouwde microfoons voldoende signaal op kunnen pikken om voice chat mogelijk te maken. Het is ook mogelijk om het menu van Kinect te besturen met Kinect, al is die optie in de Nederlandse versie van de software nog niet geactiveerd. Dat gebeurt pas ergens in 2011. Voorlopig heb je dus nog weinig aan de microfoons van Kinect.
/i/1277194281.jpeg?f=imagenormal)
Minigames
Na de installatie van het geheel kun je aan de slag. Met Kinect Adventures bijvoorbeeld, de game die bij de controller wordt meegeleverd. Het is de typische verzameling minigames zoals die ook bij de Wii en bij de PlayStation Move wordt geleverd, al zijn de minigames bij de concurrentie meer op bestaande sporten gebaseerd en kiest Microsoft voor een meer speelse aanpak. Ruim is de keuze niet, het geheel bestaat uit vijf minigames, bedoeld om een idee te geven van de mogelijkheden van Kinect.
Navigatie
Al tijdens het navigeren door de menu's van Kinect en Kinect Adventures valt op dat het systeem een kleine, maar duidelijk merkbare vertraging heeft. Het doet terugdenken aan de eerste ervaringen met de Wii. Het werkt, het werkt zelfs goed, maar met wat horten en stoten. Je ziet keurig netjes een virtueel handje over het scherm bewegen als je dat voor de camera ook doet, maar het handje loopt wat achter de feiten aan, net als bij de Wii. Na wat gewenning is er prima mee te werken, zeker als je doorkrijgt dat het zaak is om langzame bewegingen te maken in de menu's. Dat wordt versterkt door de manier waarop Microsoft het indrukken van knoppen heeft ingebouwd. Dat doe je door je hand een seconde of drie stil boven een knop te laten zweven. Het werkt prima, al valt het - met je ogen gericht op het scherm - niet altijd mee om je hand stil genoeg te houden. Bovendien haalt het de vaart een beetje uit de bediening van de software. Alleen als er twee spelers voor de camera staan die het menu van Kinect proberen te bedienen, heeft het systeem wat moeite. Niet zozeer met het herkennen, dat gaat nog steeds prima. Alleen weet Kinect in dat geval niet altijd welke speler de virtuele knoppen mag bedienen. Het systeem kiest de speler die het dichtst bij de camera staat, maar aangezien spelers zelden stil staan, kan dat variëren en juist met die afwisseling heeft het systeem wat moeite.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Vertraging
Gelukkig is van de vertraging tijdens het spelen minder merkbaar, al wisselt dat per game. Bij Kinect Adventures is de vertraging zeker merkbaar tijdens het spelen, maar niet hinderlijk. Daar moet wel bij worden opgemerkt dat het gaat om typische casual spelletjes, waarbij er geen al te serieuze concurrentie tussen de spelers is. Bovendien heeft Microsoft een slimme selectie gemaakt. Zo is Rivierrace niet alleen het leukste van de vijf spellen, maar ook het minst gevoelig. Spelers staan op een rubberen vlot dat op een snelstromende rivier drijft. Onderweg moeten ze obstakels ontwijken door het vlot naar links of rechts te sturen of door er overheen te springen. Spelers hoeven voor de camera dus alleen lekker grote bewegingen te maken, zoals stapjes opzij maken en springen. Die bewegingen zijn door Kinect gemakkelijk te detecteren. Dat geldt ook voor Reflexrichel, die andere aanrader binnen de Adventures. Daar staat de speler op een rails en doemen er obstakels op die ieder op een specifieke manier moeten worden ontweken. Naar links, naar rechts, bukken en springen zijn de opties daarbij, waarbij de speler kan versnellen door te springen en door zich aan virtuele handvaten langs de baan voort te trekken. Ook daarbij zijn de bewegingen lekker grof en hoeft Kinect niet al te veel detail te detecteren.
Demo
De ervaring wordt iets anders bij Rallybal, de nieuwe naam van de minigame Ricochet, die projectleider Kudo Tsunoda speelde tijdens de allereerste demonstratie van Kinect, op de E3 van 2009. Daarin slaan spelers een bal tegen een stapel blokken, waarbij de bal terug stuit van de blokken en weer opnieuw in de richting van de stapel moet worden geslagen, net zo lang tot alle blokken uit beeld zijn verdwenen. De bal kan een behoorlijke snelheid krijgen, waardoor het zaak is om nog sneller handen en voeten te bewegen. Dan wordt duidelijk dat Kinect niet alleen moeite heeft met snelle bewegingen van het lichaam, maar ook met het plaatsen van kleine onderdelen, zoals handen en voeten. Terwijl die toch juist essentieel zijn bij het spelen van games die iets meer precisie vereisen dan Rivierrace en Reflexrichel.
Prima
Laat dit je echter niet weerhouden, er is prima te spelen met Kinect en ook Rallybal is goed te doen. Het is heel even wennen aan de snelheid van de bal en het is zaak te leren anticiperen op de lichte vertraging die het systeem heeft, maar dan is er genoeg lol aan te beleven. Vooral omdat het intuïtief werkt. Een groter probleem is zichtbaar als de bewegingen van de avatar worden bekeken in een stilstaande situatie, bijvoorbeeld in een menu. Dan is goed zichtbaar dat Kinect moeite heeft met het detecteren van de positie van de handen. Als een speler bijvoorbeeld in de handen klapt, geeft Kinect dat steevast weer als het over elkaar kruisen van de handen, alsof de handen niet tegen elkaar, maar langs elkaar geslagen worden en doorschieten. Het maakt duidelijk dat Kinect prima werkt, als de positie van de handen maar niet al te nauwkeurig hoeft te worden gedetecteerd. Zolang de game dat niet van het systeem verwacht, kun je veel lol beleven aan Kinect. Want de bottom line van het spelen met Kinect is wel dat het de verrassing biedt waar je op hoopt. Het is net de eerste ervaring met de Wii: bevrijdend en leuk.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Slecht voorbeeld
Dat wordt een beetje teniet gedaan door Fighters Uncaged, de game die Ubisoft tegelijk met Kinect op de markt brengt. Het is helaas een voorbeeld van hoe Kinect niet gebruikt moet worden in een game. Fighters Uncaged is een typische freefight-game, waarbij allerlei soorten trappen en slagen mogelijk zijn, zelfs met het hoofd en de ellebogen. De tutorial van de game is ongekend lang. Echt elke beweging wordt geoefend, waarbij de makers er van uitgaan dat je niet zelf kunt verzinnen dat de beweging links hetzelfde is als die van rechts. Na de ellenlange tutorial blijkt de game een hopeloze vertaling van bestaande invoermethodes.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Het is in Fighters Uncaged niet zo dat de game de bewegingen volgt die de speler voor de camera's maakt. Dat zou je verwachten bij een Kinect-game, want dat is toch de kern van het systeem. In plaats daarvan heeft Ubisoft een omweg gekozen die verraadt dat de besturing van het spel moet zijn bedacht voordat er sprake was van de introductie van Kinect. De vechtersbaas die de speler bestuurt kan niet vrij bewegen, maar net als bij de klassieke vechtspellen slechts een beperkt aantal moves maken. Je kunt recht vooruit slaan, een hoek geven en een opstoot, met wat vergelijkbare variaties bij het voetenwerk. Het lijkt erop dat in een grijs verleden de verschillende slagen en trappen werden bediend door een druk op een bepaalde knop. Nu wordt diezelfde slag ingezet als de speler zijn hand binnen een klein deel van het zichtveld van de camera beweegt. Het lijkt erop dat je op een soort virtuele knop drukt door je hand op een bepaalde manier te bewegen. Als je je hand of voet echter net buiten de zone beweegt, wordt de slag of trap niet getriggerd, terwijl je toch echt een flinke beuk uitdeelt. Het maakt van Fighters Uncaged een regelrechte afrader en de slechtste reclame die Microsoft zich voor Kinect kan wensen.
Denkwijze
Wat Fighters Uncaged vooral duidelijk maakt, is dat Kinect een andere denkwijze van ontwikkelaars vergt. Veel meer dan bij de Wii en bij Move, omdat hier echt alleen het lichaam beschikbaar is en er geen enkele knop is om een actie in gang te zetten. Het maakt dat Kinect heel erg leuk is voor een beperkt aantal games. Voor de typische partygames waarbij het leuk is dat spelers gekke bewegingen maken voor de camera is Kinect onovertroffen en veel meer geschikt dan de Wii en Move. Voor games waarbij iets meer precisie nodig is, zoals bij zwaardvechten, boogschieten en de andere games die Sony met de Move meelevert, is Move veel beter geschikt. Het systeem van Sony heeft ook iets minder last van vertraging. Het maakt dat Move het meest geschikt is voor klassieke actiegames. Move kan gebruikt worden als extra, bovenop bestaande invoer met knoppen. Dat is bij Kinect nauwelijks mogelijk. Ontwikkelaars moeten bij Kinect wat harder nadenken over concepten die met het systeem van Microsoft overweg kunnen. Tegelijk is er geen systeem waarbij spelers zoveel bewegingsvrijheid hebben als bij Kinect, dus het is uitermate geschikt voor games waarbij lichamelijke actie gevraagd wordt. Voor de diverse dans- en fitnessgames die zijn aangekondigd is Kinect dus bij uitstek een prima systeem.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Conclusie
Alles bij elkaar is Kinect een indrukwekkend systeem. Het werkt zeer intuïtief en dat is een grote verdienste. Het systeem herkent de diverse spelers moeiteloos en hoeft zelden te worden gekalibreerd. Bovendien heeft het systeem weinig moeite met verschillende lichtomstandigheden in de kamer waarin het wordt gebruikt. Alleen fel zonlicht dat in de lens schijnt, levert problemen op. Het grootste nadeel is echter de vertraging die merkbaar is tussen de bewegingen van de spelers en de vertaling daarvan op het tv-scherm. Die is groter dan bij Move en vergelijkbaar met die van de Wii. Dat maakt dat het systeem vooral geschikt is voor partygames en minder voor zogenaamde hardcoregames. Er kunnen best snelle games met Kinect worden gespeeld. Zo wordt na de eerste races in Reflexrichel, onderdeel van het gratis meegeleverde Kinect Adventures, flink wat snelle actie van de speler gevraagd. Kinect is echter minder goed in het vertalen van kleine bewegingen van de hand, zoals die gemaakt worden bij bijvoorbeeld zwaardvechten. Het is echter wel erg prettig dat er nu een controller is waarbij geen enkel hulpstuk nodig is. Je zult met Kinect nooit een controller of snoertje te kort komen. Het maakt Kinect ook uitermate geschikt voor games waarbij flink moet worden bewogen.
Wat echter vooral nog mist, is een echte 'killer app' voor Kinect. De games die bij de lancering van het systeem beschikbaar zijn, zijn prima, maar vooral om de mogelijkheden van het systeem te demonstreren. Met vrienden en familie is er prima een avond mee te vullen, maar er zijn nog geen games waar je avond na avond naar teruggrijpt. Een echt verslavend concept dat past bij de mogelijkheden van Kinect moet nog worden verzonnen.