Samsung is bezig een sluiter te ontwikkelen voor kleine camera's waarbij gebruik wordt gemaakt van mems-technologie. De sluiter is cirkelvormig en is onderverdeeld in 36 opgekrulde 'taartpunten' die zich onder spanning uitstrekken.

De huidige cameramobieltjes en compactcamera's zijn, een uitzondering daargelaten, uitgerust met een elektronische sluiter. Dit betekent dat de beeldgegevens snel van de sensor naar beeldprocessor worden getransporteerd. Hier zijn echter wel nadelen aan verbonden. Hoe meer megapixels, hoe langer het duurt voordat dit proces voltooid is. Niet alleen beperkt dit de burstrate van de camera, maar ook is het mogelijk dat onderwerpen in een foto vervormen. Een mechanische sluiter, zoals gebruikt in dslr's, is dan eigenlijk nodig, maar daar is niet altijd plaats voor.

Samsung denkt een oplossing voor dit probleem te hebben gevonden. Onderzoekers van het Koreaanse bedrijf hebben een cirkelvormige sluiter, met een doorsnede van 2,3mm, ontwikkeld op basis van mems-technologie. De sluiter bestaat uit 36 banen van een dunne film die op een transparante laag van indium-tinoxide zijn afgezet. Deze laatste fungeert als elektrode en is op zijn beurt gevormd op een glazen substraat. In de ruststand zijn de banen, aan de randen van de sluiter, omgekruld, maar zodra er een spanning van 30V op wordt gezet, strekken de banen zich uit naar het midden van de sluiter, waardoor het licht geblokkeerd wordt.

De filmkrul wordt gerealiseerd doordat deze is opgebouwd uit twee filmlagen van verschillend materiaal, bijvoorbeeld aluminium en siliciumnitraat. Door de verschillende interne spanningen krullen de sluiterbanen om. De mate waarin de banen krullen is te variëren door de dikte van de twee lagen en de interne spanningen in de materialen aan te passen.

Met deze technologie is het mogelijk om kleine afmetingen te combineren met de voordelen van een mechanische sluiter. Samsung verwacht pas in 2010 meer te kunnen vertellen over de mems-sluiter.

De in ontwikkeling zijnde hdmi 1.4-specificatie maakt het mogelijk om zowel audio en video als netwerkverkeer via een enkele kabel te laten lopen. Hierdoor moeten consumenten echter wel nieuwe kabels aanschaffen.

De hec-technologie werkt alleen in combinatie met kabels die voldoen aan de nieuwe hdmi 1.4-specificatie. Daarnaast zullen de nieuwe kabels in twee klassen worden onderverdeeld: een high-end-klasse voor de hoogst haalbare bandbreedte over de kabel en een klasse voor lagere bitrates. Prijzen voor de nieuwe kabels zullen afhankelijk zijn van de klasse. De duurdere kabels kunnen 100Mbps-ethernetverkeer aan.

Hdmi Licensing, de organisatie die de hdmi-standaard beheert, zal ook een kleinere connector met negentien pinnetjes introduceren als onderdeel van de hdmi 1.4-standaard. Daarnaast komt er ook een nieuwe connector voor mediasystemen in auto's. De organisatie heeft nog geen foto's vrijgegeven van de nieuwe connectors.

De hdmi 1.4-specificatie maakt het mogelijk om in de toekomst schermen met een resolutie van 4096 bij 2160 pixels aan te sturen bij een framerate van 30fps. Tevens voorziet de nieuwe standaard in de aansturing van 3d-schermen. Ook op audiogebied probeert Hdmi Licensing het kabelgebruik terug te dringen. Zo maakt het nieuwe Audio Return Channel de huidige spdif-kabel naar de a/v-receiver overbodig, doordat de audio-stream via de hdmi 1.4-kabel kan worden verstuurd.

Een nieuw model Acer Aspire One is opgedoken. De Aspire One 571 lijkt te zijn gebaseerd op het D150- of D250-model, maar heeft als bijzondere toevoeging een Vmedia-drive. Ook heeft het 10,1”-scherm andere specificaties gekregen.

Vmedia is een relatief nieuwe optische standaard op basis van blauwe lasertechnologie waarbij de schijfjes in tegenstelling tot de 12cm doorsnede van blu-ray-schijfjes slechts een diameter hebben van 3,2cm. Desondanks bedraagt de opslagcapaciteit van een enkellaagsschijfje 1GB, dat naar verluidt genoeg is voor een film in 576p-kwaliteit. De schijfjes zijn gevat in een blauwe, doorzichtige cartridge en kunnen alleen gelezen worden. Later volgt volgens Vmedia mogelijk een Vmedia-drive die ook beschreven kan worden. De Vmedia-drive is bij de Aspire One 571 links geplaatst van het touchpad.

De Aspire One 571, niet te verwarren met het 751-model met 11,6”-scherm, heeft volgens de Macles-blog net als de D150 en de D250 een 10,1”-scherm, maar de resolutie ervan is omhoog geschroefd naar 1280 bij 720 pixels. Voor het afspelen van de films via de Vmedia-drive wordt de Atom N280-cpu bijgestaan door een Quartics QV1721-coprocessor. Deze kan die het decoderen én coderen van films met onder meer de h.264-codec versnellen. Tevens heeft de chip logica aan boord voor het oppoetsen van de beeldkwaliteit en voor het opschalen van de 576p-film naar de resolutie van het scherm van de Aspire One 571. Het is nog niet bekend of de nieuwe Aspire One-telg ook naar Nederland komt.

Dell is van plan om volgende week een ontwerp van een serversysteem op basis van Nano-cpu's van VIA te presenteren. De 2U-behuizing van het systeem biedt plek aan in totaal twaalf Nano-servermodules.

Het nieuwe serversysteem zal volgens The New York Times vooral zijn diensten kunnen bewijzen als webserver. Hiervoor is absolute rekenkracht minder van belang dan het snel afhandelen van vele browseraanvragen. Het systeem kan alleen worden aangeschaft via een speciale afdeling binnen Dell, de Data Center Solutions-groep. Deze bouwt op aanvraag gespecialiseerde hardware voor grote afnemers.

Dell heeft om een aantal redenen gekozen voor de Nano-cpu om zijn nieuwe server, met de naam XS11-VX8, aan te drijven. Allereerst is deze energiezuinig. In de idle-stand verbruikt elke Nano-servermodule slechts 15W, terwijl het opgenomen vermogen onder piekbelasting naar maximaal 30W stijgt. Het relatief lage energieverbruik opent volgens Drew Schulke, product marketing manager van de DCS-groep van Dell, ook een nieuwe afzetmarkt in China. Chinese hostingproviders kunnen per serverrack namelijk maar over maximaal 3000W tot 4000W beschikken vanwege de onbetrouwbaarheid van de energievoorziening en servers op basis van Intel Xeon- of AMD Opteron-chips zijn daarom minder geschikt. Daarnaast is de Nano een 64bit-cpu, waardoor de chip geschikt is voor 64bit-besturingssystemen, en beschikt hij over hardwarematige ondersteuning voor virtualisatie. Ook niet onbelangrijk is dat elke XS11-VX8-servermodule slechts ongeveer 400 dollar kost.

De servermodules zijn uitgerust met een 1,6GHz Nano-cpu, die via het bios onderklokt kan worden naar 1,3GHz, en heeft 1GB ddr2-geheugen gesoldeerd op het moederbord. Er is een geheugenslot aanwezig om het interne geheugen uit te breiden met een 1GB of 2GB geheugen. In de servermodule is plek voor een 2,5”-harddisk of -ssd en een sd-slot is aanwezig dat gebruikt kan worden om het besturingssysteem vanaf te laten booten. De modules zijn verder voorzien van twee netwerkaansluitingen en zijn in bedrijf te verwisselen. De serverboards worden gestoken in een 12bay-serverchassis met de codenaam Fortuna. Deze verzorgt de voeding en de koeling voor de servermodules.

De advocaat van Jammie Thomas, die door de RIAA wordt beschuldigd van schending van auteursrechten, heeft de rechter verzocht om van de zaak afgehaald te worden. Hij vreest dat hij zijn honorarium nooit zal krijgen en wil ermee stoppen.

In 2007 werd Jammie Thomas door een jury veroordeeld tot het betalen van 222.000 dollar aan de RIAA, omdat zij 24 muzieknummers via Kazaa zou hebben aangeboden. De jury had er weinig tijd voor nodig om haar schuldig te verklaren, omdat rechter Michael Davis op aandringen van de RIAA de jury de instructie had gegeven dat het aanbieden van de nummers moest worden gezien als het verspreiden ervan. Dat laatste is volgens de wet verboden, terwijl er over aanbieden niets wordt gezegd.

Na een paar maanden, waarin veel deskundigen kritiek hadden op zijn beslissing, veranderde rechter Davis van mening en kwam tot het oordeel dat hij de jury niet had mogen zeggen om aanbieden gelijk te stellen met verspreiden. Hij besloot dat mevrouw Thomas een nieuw proces moest krijgen. Een laatste poging om de zaak te schikken mislukte deze week, zodat het proces op 15 juni van start zal gaan.

Brian Toder, de advocaat van mevrouw Thomas, heeft nu bij de rechtbank een verzoek ingediend om van de zaak ontheven te worden. Volgens eigen zeggen heeft hij al voor bijna 130.000 dollar aan uren in de zaak gestopt en hij vreest dat hij dit geld nooit zal krijgen. Hij verwacht bovendien dat een nieuw proces de kosten nog eens met een vergelijkbaar bedrag zal doen oplopen.

De RIAA heeft al laten weten geen bezwaar te hebben tegen het vervangen van Toder, maar verzet zich wel tegen uitstel van de zaak. Het zal volgens Toder echter voor een eventuele vervangende advocaat niet mogelijk zijn om zich binnen een maand in de zaak in te werken. Volgens Wired duidt het feit dat Toder vreest dat hij zijn honorarium niet krijgt, erop dat hij verwacht de zaak te verliezen, want winnaars in civiele processen krijgen doorgaans hun kosten vergoed van de verliezer. De rechtbank moet nog een beslissing nemen over het verzoek van Toder en een eventueel uitstel van de zaak.

Met enige vertraging, als gevolg van netwerk- en databaseproblemen, heeft Wolfram Research zijn Wolfram Alpha-zoekmachine opengesteld voor het grote publiek. De semantische zoekdienst werd in kleine kring al langer getest.

Met een blogposting kondigde Wolfram Alpha aan dat de nieuwe zoekdienst live is gegaan. Ondanks de bereikbaarheidsproblemen en het gevaar van een naderende tornado, werd de dienst uiteindelijk slechts een uur later dan gepland online gezet. Ook nu nog is de site niet al te vlot.

Desondanks is er aan rekenkracht geen gebrek. Zo maakte Wolfram Research dinsdag bekend dat zijn 'kennismachine' op een supercomputer draait die de 66ste plaats in de supercomputerranglijst inneemt. Het systeem met de naam 'R Smarr' maakt gebruik van 576 servers op basis van Xeon 'Harpertown'-quadcores met een totaal van 4608 processorcores en beschikt over 65.536GB aan werkgeheugen. De servers zijn verbonden via infiniband en maken onder meer gebruik van Red Hat Linux en Microsoft Windows HPC Server.

De zoekdienst Wolfram Alpha indexeert geen webpagina's zoals Google met zijn zoekmachine doet, maar probeert via berekeningen antwoorden te vinden op specifieke vragen en deze gestructureerd te presenteren aan de gebruiker. De gegevens worden gehaald uit een database, en zijn gecontroleerd en geordend door personeel van Wolfram Alpha.

De bedenker van de semantische zoekmachine is Stephen Wolfram, een Britse natuur- en wiskundige die onder meer het boek A New Kind of Science heeft geschreven. Wolfram Alpha borduurt voort op de ideeën uit dit boek. Voor de berekeningen wordt gebruikt gemaakt van de Mathematica-software van Wolfram Research.

Wolfram Alpha wordt door de maker niet zozeer gezien als een tegenhanger van Googles zoekmachine, maar meer als een aanvulling erop. De nieuwe zoekdienst heeft veel overeenkomsten met Wikipedia, maar biedt echter meer flexibiliteit met zoekopdrachten en kan gestructureerder de informatie weergeven.

De dienst kent ook beperkingen. Zo moeten de vragen specifiek zijn en moet een eenduidig antwoord beschikbaar zijn. Ook produceert de dienst soms onbruikbare resultaten of moet deze het antwoord schuldig blijven. Vooral technische en feitelijke weetjes kan Wolfram Alpha zeer goed opduikelen uit zijn database.

Google heeft overigens zijn antwoord al klaar op Wolfram Alpha. De zoekgigant toonde op woensdag zijn Google Squared-dienst. Deze kan zoekresultaten filteren op diverse contentsoorten.