Terug in de tijd #20 - Een chatapparaat, een namaakrouter en een robothuisdier

Op Tweakers verschijnen dagelijks tientallen nieuwsberichten, maar bij het schrijven weten we zelden hoe het afloopt met de producten, technieken en ontwikkelingen die we bespreken. In deze rubriek lezen we oude berichten terug en kijken we hoe het verderging.

In deze twintigste editie van Terug in de tijd kijken we terug naar artikelen uit mei 2003, 2008 en 2013. We zien onder meer een apparaat voor tieners om draadloos te chatten, een robothuisdier en hoe sommige dingen, zoals de strijd tussen glasvezel en kabel, en angst voor Chinese spionage, lang geleden ook al in het nieuws waren.

20 jaar geleden

"Het apparaat is gericht op de jonge praatzieke tienermeisjes, die vele uren achter hun pc doorbrengen met het versturen van berichtjes. Met een IMFree kan het meisje vanuit haar slaapkamer, de badkamer of de keuken berichten versturen naar haar vriendinnen, terwijl de computer vrij is om door een ander te worden gebruikt."

In de alinea hierboven staan best veel aanwijzingen dat dit in een andere tijd is geschreven. Een computer vrijhouden is in veel huishoudens geen probleem meer uiteraard. Ook de stereotypering van tienermeisjes zouden we anno nu niet zo snel meer in een artikel zetten. Dit artikel is met recht iets van begin deze eeuw. Die bewoording kwam echter niet uit de lucht vallen, want Motorola bracht de IMfree op deze manier voor het voetlicht. De IMfree was een draadloos apparaat met een basisstation dat je in de pc kon steken. Vervolgens maakten het apparaat en het basisstation verbinding om via AOL Instant Messenger te kunnen babbelen. Ouders konden bovendien tijden instellen en bepaalde contacten blokkeren. Motorola heeft nooit verkoopcijfers bekendgemaakt van de IMfree, maar het apparaat kreeg geen opvolgers. Het idee dat je via een draadloos apparaat kunt chatten is natuurlijk nooit wat geworden... Toch?

Een ander idee van twintig jaar geleden dat een groot succes is geworden, is 802.11g. Het werd twintig jaar geleden een standaard. De maximale snelheid van wifi ging van 11Mbit/s naar een whopping 54Mbit/s. Dat klinkt nog steeds langzaam, maar het is bijna een factor vijf: een gigantische stap voor een standaard. Voor veel mensen zal 802.11g de eerste wifistandaard zijn waarmee ze in aanraking kwamen, omdat het de tijd was dat wifi in veel huishoudens voor het eerst doordrong. Het was een paar jaar de courante wifistandaard, tot in 2008 802.11n kwam. Daarna volgden ac, ax en inmiddels be. Die lettersoep was natuurlijk niet eeuwig houdbaar en dus heten de nieuwe standaarden ook wel Wi-Fi 5, Wi-Fi 6, 6E en 7. Als je terugrekent, zou dit Wi-Fi 3 zijn geweest.

Het lijkt alsof anno nu abonnementen voor internetdiensten voor het eerst zo gewoon zijn, maar nadat de dotcombubbel in 2001 was gebarsten, waren veel bedrijven ook op zoek naar manieren om online geld te verdienen. Microsoft was dat ook en maakte van MSN Calendar een betaalde dienst. Ook als je genoeg had van het moeten verwijderen van e-mails uit je Hotmail-inbox, kon je betalen voor meer opslag. De discussie in de reacties is ook niet wezenlijk veranderd. Er zijn mensen die het naar vinden dat ze moeten betalen voor iets wat gratis was, en mensen die erop wijzen dat het hosten van online diensten geld kost en commerciële bedrijven nu eenmaal omzet willen draaien.

Wie terugkijkt naar tekenfilmseries als The Jetsons, ziet dat toen het toekomstbeeld was dat robots in huis heel normaal zouden worden. Sony kwam daarom met robothuisdier Aibo. Die zou na een software-upgrade ook kunnen dienen als waakhond. Leuk weetje: een Belg werkte aan de AI-software voor Aibo en Tweakers maakte daar jaren geleden al eens een video over.

Aibo bestaat nog steeds, hoewel de nieuwe versie er heel anders uitziet. Veel mensen hebben inmiddels robots in huis, maar die zien er toch anders uit dan we twintig jaar geleden dachten. We hebben robots die het gras maaien of de vloer stofzuigen bijvoorbeeld. Er zijn meer robothuisdieren gekomen, maar die hebben nooit een massapubliek bereikt.

15 jaar geleden

Positief nieuws in 2008: het aantal RSI-klachten nam drastisch af. "De forse daling van de afgelopen jaren zou te danken zijn aan verbeterde voorlichting en preventiemaatregelen", schreef Tweakers destijds. Sommige tweakers hadden een ander idee; hoe meer aandacht er is voor RSI, hoe meer mensen het hebben. Dat maakt de klachten, zo benadrukken we ook vijftien jaar later, niet minder erg of echt. En RSI is niet verdwenen, maar heeft nu vaak een andere naam. Die naam is KANS, of CANS in het Engels. Dat staat voor Klachten Arm Nek Schouders. TNO zegt dat 43 procent van de beeldschermwerkers daar last van had in 2021.

Wat evenmin is verdwenen, maar alleen een andere naam heeft gekregen, is Ziggo. Althans, het bedrijf heet nu officieel VodafoneZiggo, maar het zegt nog steeds dezelfde dingen. Kabel moet zo snel zijn dat het glasvezel overbodig maakt. In 2008 wilde het bedrijf toewerken naar een downloadsnelheid van 100Mbit/s, wat toen overdreven snel klonk. Intussen ligt dat iets anders. Het goedkoopste nieuwe abonnement van Ziggo heeft een downloadsnelheid van 100Mbit/s. Kabelinternet gaat op veel plekken tot 1Gbit/s. Heeft het glasvezel overbodig gemaakt in de afgelopen vijftien jaar? Dat niet, maar veel mensen hebben nog steeds internet via de kabel.

Internetten doe je via een router en in 2008 kwam er een nieuwtje naar buiten dat toen best wel afweek; China zou namaakrouters van Cisco gebruiken om te spioneren in de VS, zei de FBI. De angst voor Chinese spionage was toen minder aanwezig dan nu. Er zijn sindsdien veel verdenkingen geweest van spionage via techproducten en er zijn ook veel meer producten van Chinese makelij gekomen. Helaas is spionage niet alleen iets van het verleden.

Wat wel grotendeels iets van het verleden lijkt, zijn rockgames. Vijftien jaar geleden waren er talloze mensen die op een namaakgitaar of -drumstel speelden, terwijl een game ze punten gaf voor hoe goed ze dat deden. Guitar Hero werd ook met een drumstel en microfoon geleverd, net als concurrent Rock Band. En Konami wilde ook meespelen en kwam met een eigen variant: Rock Revolution. Dit soort games zetten toen de toon in de gamesmarkt. Nieuwe versies kwamen in een vast ritme uit. In tegenstelling tot veel rocknummers werden dit soort games voor een mainstreampubliek geen evergreen. Een paar jaar later daalde de populariteit en kreeg dit genre grotendeels een fade out. Net als voor veel muziekgenres is er een hoekje op internet waar deze games nog leven en fans hebben. Die mensen brengen geregeld eigen liedjes en clips uit voor oude muziekgames, maar de winkels liggen niet meer vol met gitaren en microfoons voor dit soort spelletjes.

Wat nooit écht groot is geweest, is LiMo. Dat staat voor Linux Mobile en was, zoals de naam al doet vermoeden, een platform voor mobiele telefoons met een Linux-kernel. Nu heeft Android ook een Linux-kernel, dus je kunt beargumenteren dat Linux op de telefoonmarkt een groot succes is geworden, maar de volledig open versie van een besturingssysteem voor smartphones is dat niet. Verizon Wireless, toen ook al marktleider onder de mobiele providers in de VS, ging inzetten op LiMo. Het sloot Android niet volledig uit, zei het bedrijf toen al, maar LiMo had de voorkeur omdat de provider bij die software meer eigen aanpassingen kon doen.

Het liep even anders. Verizon wilde met een alternatief komen voor de succesvolle iPhone bij concurrent AT&T. Het antwoord kwam in 2009, maar het was geen LiMo. Het was de Motorola Droid met Android, door Verizon aangeprezen als een anti-iPhone. De marketing werkte. Het was de vonk die Android nodig had en voor een aanzienlijk deel door de bemoeienis van Verizon destijds werd Android marktleider. Dat geeft te denken; wat als de Motorola Droid op LiMo had gedraaid...?

10 jaar geleden

Waar het vijftien jaar geleden ging over rockmuziek op de gamesmarkt, klopten de harten van gameliefhebbers tien jaar geleden vol verwachting over iets anders: de next-gen consoles. Microsoft kondigde tien jaar geleden de Xbox One aan en Sony liet een glimp zien van de PlayStation 4. Ze hadden een verschillende insteek. Microsoft wilde inzetten op het omtoveren van de console in een entertainmentmachine voor in de woonkamer en richtte zich meer op casual gaming met nadruk op de Kinect en op het gebruik van de console voor het kijken van films en series. Ook wilde Microsoft dat klanten de console aansloten op een constante internetverbinding en dat gamers online zouden gaan kopen.

Sony, de underdog nadat Microsoft de slag in de vorige generatie had gewonnen, richtte zich puur op gamers. Dat bleek de juiste strategie voor het bedrijf, want op alle gebieden - exclusieve games en verkopen - werd de PS4 de winnaar van die generatie. Intussen zijn de PS5 en Xbox Series-consoles er alweer een paar jaar, al kun je ze pas een paar maanden goed verkrijgen.

Gameconsoles zijn er nog steeds, maar er zijn ook veel dingen van tien jaar geleden verdwenen. BlackBerry's bijvoorbeeld: de Q10 met BlackBerry 10 kwam uit. Op dat moment was al duidelijk dat BlackBerry nooit meer de gigant op de smartphonemarkt zou worden. Intussen is er wel een film over BlackBerry verschenen. Wat ook is verdwenen, zijn de Active-varianten van Galaxy S-telefoons. De Galaxy S4 Active kwam er tien jaar geleden aan en dat was een stevige smartphone met high-end specs. Afgelopen tien jaar werden Galaxy S-telefoons steviger dankzij ip68-certificeringen en een stevigere constructie, maar ook Galaxy Active-telefoons bestaan nog steeds. De combinatie ervan is wel verdwenen en sommige mensen zullen dat jammer vinden.

Waar niemand een film over zal maken en waar weinigen om zullen treuren, is het verdwijnen van de Mirasol-display van Qualcomm. De chipontwerper probeerde in die tijd een eigen scherm aan de man te brengen. Mirasol moest goed afleesbaar zijn in de zon en zuiniger zijn dan lcd's en oledschermen. Een nadeel bestond onder meer uit de fletse kleuren. Mirasol werd het niet voor telefoons en ook op smartwatches is het nooit groot geworden. De markt bleef bij lcd's en oledschermen. Voor energiezuinige schermen is af en toe e-inkt in gebruik. De voordelen wogen kennelijk niet op tegen de compromissen.

Toch zijn er ook zaken die in tien jaar niet echt veranderd zijn, met onderwerpen die anno nu op dezelfde manier in het nieuws lijken te komen. Europa beloofde meer te investeren in het op poten zetten van de productie van chips. Of althans, dat wilde toenmalige eurocommissaris Neelie Kroes. Intussen is dat weer actueel, want de Europese Commissie heeft een Chips Act aangenomen om precies dat te bereiken. Het aandeel van Europa op de chipproductiemarkt moet nog steeds van tien naar twintig procent.

Ook deze komt bekend voor: Google stelt een functie voor om in gesprek te gaan met zijn zoekmachine. In Chrome konden gebruikers vervolgvragen stellen en de zoekmachine moest onthouden waar het over ging. Dat was toen nog beperkt tot vragen stellen in audio, maar dat kan vanaf dit jaar met tekst. De generatieve AI is wel een verschil met tien jaar geleden, maar ook toen al kon Google zich voorstellen dat zoeken op internet ook zou kunnen in de vorm van een gesprek.