In zekere zin kun je Nintendo de moedigste van de drie overgebleven consolebouwers noemen. Waar Sony en Microsoft simpelweg gaan voor de krachtigste hardware die ze voor een redelijk bedrag op de markt kunnen zetten, probeert Nintendo steeds met iets origineels op de proppen te komen. Het gaat niet om de spierballen, maar om de gameplay, lijkt het adagium van de Japanners. Die koers leverde groot succes op voor de Wii, maar sloeg minder hard aan bij opvolger Wii U. Nu waagt Nintendo een nieuwe gok, met de Switch. Dit apparaat verschijnt op 3 maart in de winkels.
De Switch is een combinatie van een console en een handheld, of zoals Nintendo het omschrijft: 'een console die je mee kunt nemen'. In werkelijkheid is de Switch een console in tabletvorm, geleverd met een docking station. Dat docking station voegt niets toe aan de rekenkracht van de Switch. De rekenkracht moet dus volledig uit de tablet komen. De meest opvallende eigenschap van de Switch is dat de tablet is voorzien van de nodige knoppen om de games te bedienen, en dat die knoppen zijn geplaatst op los te koppelen zijkanten van de tablet. Als je die zijkanten loskoppelt, blijft het hart van het systeem over: een tablet met een scherm, batterij, gpu, cpu, opslag en aansluitingen. De twee los te koppelen knoppenplankjes kunnen samen als één controller worden gebruikt, maar ook worden gedeeld als twee mini-controllers.
Veelzijdig
Daar komt meteen het belangrijkste kenmerk van de Switch om de hoek kijken: het is een console die op erg veel verschillende manieren kan worden gebruikt. Hij kan als console op een tv worden aangesloten, of als tablet voor onderweg worden gebruikt. Je kunt hem met knoppen aan de zijkanten van de tablet gebruiken, met de twee delen van de controller als één geheel, met beide helften los van elkaar zodat ze door twee spelers kunnen worden bediend, en je kunt de twee helften van de controller ook vervangen door een los aan te schaffen Wireless Pro Controller. Er is zelfs ruimte om externe accessoires, zoals een stuurwiel, aan te sluiten. De tablet kan overweg met wifi 802.11 a, b, g, n en ac, en met bluetooth 4.1. Bovendien is de tablet voorzien van usb-c, en de dock ook van drie aansluitingen van het standaard Type A, waarvan er eentje met usb 3 overweg kan.
Daarmee zijn we er nog niet. De Switch kan dus via het dock op een tv worden aangesloten, maar hij kan ook in de hand worden gehouden. Aan de achterkant van de tablet zit het klepje van de micro-sd-kaart, dat tevens dient als uitklapbare standaard zodat de tablet als los neer te zetten scherm wordt gebruikt en er met een losgekoppelde controller kan worden gespeeld. Er zijn dus nogal wat mogelijkheden. De Switch is een flink veelzijdig apparaat, en de vraag is natuurlijk of al die mogelijkheden echt uit de verf komen.