De langste rij
Nintendo had veel om te laten zien, tijdens de persconferentie die het gaf aan de vooravond van de E3. De uitgever toont ook tal van games op de beursvloer. Op de enorme stand van het Japanse concern is van alles speelbaar. Het nieuwe Mario + Rabbids Kingdom bijvoorbeeld, of Fire Emblem Warriors. Toch was er onder de bezoekers vooral belangstelling voor een andere game. De grootste rij wachtenden op de beursvloer hoopt op wat speelminuten in Super Mario Odyssey.
Videopreview van Super Mario Odyssey.
Wij hadden mazzel en kregen 20 minuten speeltijd van Nintendo, waarbij het twee levels van de game voor ons beschikbaar had. We mochten op avontuur in het Metro Kingdom en in het Sand Kingdom. De game bevat veel meer van dergelijke Kingdoms, want de Odyssey uit de titel is een wereldreis die Mario maakt, langs allerlei landen en streken. Zo is er een level dat duidelijk Mexicaanse invloeden heeft, en reis je ook naar donker Afrika. Bovendien kun je naar New Donk City, uiteraard afgeleid van New York City, maar dan met een overvloed aan verwijzingen naar Mario's oude vijand Donkey Kong.
Je hebt een schip tot je beschikking waarmee je van het ene Kingdom naar het andere kunt reizen, al kan dat niet zomaar. Je zult eerst voldoende maantjes moeten verzamelen. Daar zijn er in elk Kingdom flink wat van te vinden, en ze dienen als brandstof voor je schip. Pas als je in een Kingdom voldoende maantjes hebt verzameld, heeft je schip genoeg brandstof om naar een ander Kingdom te reizen. Het systeem lijkt op dat uit Super Mario 64, waarin je sterren moest verzamelen. Je hoeft het er niet bij te laten. In elk Kingdom zitten veel meer maantjes verborgen dan je nodig hebt om verder te kunnen reizen. De uitdaging is uiteraard om ze allemaal te verzamelen.
/i/2001534873.jpeg?f=imagenormal)
Geen side scroling
De structuur van de game, met afzonderlijke Kingdoms waartussen je kunt reizen, is dus niet zo nieuw. De manier waarop je binnen die levels voortbeweegt is dat wel. Nintendo heeft in Super Mario Odyssey gebroken met de side scrolling gameplay die kenmerkend is voor de serie. De Kingdoms zijn zelfs volledig driedimensionale spelwerelden waarin je vrij rond kunt lopen. Daar is niets side scrollend meer aan.
/i/2001534855.jpeg?f=imagenormal)
Wat ons daarbij vooral opviel, was het verschil in gameplay tussen de twee levels die we konden spelen. In het Sand Kingdom is die nog redelijk vertrouwd, in het Metro Kingdom eigenlijk nauwelijks. Sand Kingdom is een vreemde wereld: tropisch en koud tegelijk. Wat je voor je ziet is een woestijn vol rood zand, met een dorpje vol huisjes die je in een staat als Arizona zou verwachten. Gek genoeg zie je overal ijspegels uit het woestijnzand steken, alsof het er niet heet, maar juist koud is. Mario lijkt daar geen last van te hebben. Hij springt vrolijk in het rond, tussen de huizen en hun inwoners.
Goomba's en Koopa Troopa's
Ondanks het driedimensionale karakter lijkt Sand Kingdom op een klassiek Super Mario-level, omdat je moet rennen en springen om verder te komen. Het Kingdom is een aaneenschakeling van bruggetjes, smalle doorgangen, schuivende panelen en delen waar je overheen moet springen. Precies het soort obstakels dat je van voorgaande games kent. Het gaat om het kiezen van de juiste route, en vooral om de juiste snelheid en timing. Ondertussen word je belaagd door klassieke vijanden, zoals Goomba's en Koopa Troopa's.
Gooien met je pet
Daar komt een andere belangrijke verandering in Super Mario Odyssey bij om de hoek kijken: Mario kan zijn zo kenmerkende rode pet wegwerpen. Dat kan als wapen, want je kunt op die manier tegenstanders uitschakelen. Een Goomba is na een keer raken wel dood, al geldt dat uiteraard niet voor alle tegenstanders. Maar je kunt veel meer met je pet. Je kunt hem op de ijspegels gooien, in de hoop dat er een munt uitkomt. Je kunt hem ook op de o zo bekende kubussen gooien, en ook daar komen dan soms munten uit. Je kunt de worp een richting meegeven. Dat kan vooraf, maar ook nadat je hebt gegooid. Je kunt zelfs omhoog gooien.
/i/2001534821.jpeg?f=imagenormal)
Dat gooien kan met een trigger van de Joy-Con, maar ook met motion control. Als je de twee helften van de Joy-Con losgekoppeld hebt, kun je met je rechterhand een werpbeweging maken om de pet weg te gooien. Maar er kan meer: als je beide Joy-Cons tegelijk naar links beweegt, zal je pet om je heen gaan cirkelen en onderweg alles raken dat in je buurt staat. Erg handig als er verschillende vijanden om je heen verzameld zijn, wat door het driedimensionale karakter van de game gemakkelijk kan gebeuren. Overigens kun je vijanden uiteraard ook uitschakelen door bovenop ze te springen.
Toch tweedimensionaal
De gameplay in Sand Kingdom is dus redelijk vertrouwd. Het is rennen en springen om verder te komen, ondertussen vechtend met vijanden die je uit kunt schakelen of kunt ontwijken. Het leuke aan Sand Kingdom is dat Nintendo referenties naar oude games heeft ingebouwd. Centraal in het Kingdom staat een stevige stenen toren die Mario moet beklimmen. Uit de muren van de toren steekt af en toe een buis, en dan weet je hoe laat het is: je kunt in die buis kruipen en komt dan als plat personage op de muur van de toren terecht, in een sectie van de game die speelt en eruitziet als de oude tweedimensionale games. Het zijn een paar korte stukken, maar toch: fans van het eerste uur kunnen zich uitleven in de secties waar je vooral Bullet Bills moet ontwijken.
Met die Bullet Bills zijn we ook weer terug bij de pet van Mario. Want daarmee kun je niet alleen tegenstanders uitschakelen: je kunt de pet ook gebruiken om spelpersonages over te nemen. Gooi je pet naar een Bullet Bill en je kruipt in de kogel. Je kunt dan een paar seconden lang de Bullet Bill besturen, waarbij je uiteraard, net als een echte Bullet Bill, kunt vliegen. Erg handig om bepaalde delen van het level te overbruggen. En je kunt niet alleen Bullet Bills overnemen: eigenlijk kun je elk levend wezen op die manier voor heel even besturen. Een mechanisme dat in de rest van de game uitgebreider aan bod zal komen.
Burgemeester Pauline
In Metro Kingdom wacht Mario een heel ander soort gameplay. Bovendien wacht hem daar een oude bekende. Pauline heeft het geschopt tot burgemeester en resideert dus in het stadhuis. Als je dat tijdens je tocht door het Metro Kingdom weet te vinden, kom je haar tegen en dan heeft ze direct een verzoek. Ze heeft een missie voor je. Ze wil een groep muzikanten op laten treden in het stadhuis, alleen zijn de muzikanten zoek. Of jij ze even wilt vinden en naar het stadhuis wilt dirigeren.
Je tocht door Metro Kingdom is daarmee veel minder een kwestie van rennen, springen en hindernissen overwinnen, maar veel meer een zoektocht, zonder dat je daar veel tegenstanders bij tegenkomt. Metro Kingdom is een stad met flinke gebouwen, dus de zoektocht begint op straatniveau, maar hij zet zich voort in de hoogte. De uitdaging zit hem hier in het vinden van de juiste route, naar de hoger gelegen delen van de stad.
/i/2001534851.jpeg?f=imagenormal)
Vaste route
Een vaste route is er daarbij niet. Niet hier, maar ook niet in de andere Kingdoms. Je mag zelf een route door het Kingdom bepalen en zelfs vrij rondlopen. Er is ook geen vlag aan het einde van elk Kingdom, die je moet bespringen om verder te gaan. Je kunt een Kingdom niet alleen doorlopen zoals je wilt, je kunt het ook verlaten wanneer je wilt. Als je maar voldoende maantjes hebt verzameld om je schip aan te drijven. Om die reden is er ook geen vlag aan het einde van een level, want er is geen einde. Een kleiner formaat vlag kom je echter wel degelijk tegen. De kleine vlaggen zijn punten in een level waar de game je voortgang opslaat.
Klimmen is in Metro Kingdom de uitdaging. Gelukkig zijn daar genoeg opties voor. Elke auto is een springkussen. Na een landing op een auto word je flink de hoogte in gelanceerd. Je kunt ook gebruikmaken van de vele lantaarnpalen, vlaggenmasten en andere andere uitsteeksels. Je kunt zelfs een paar keer om een paal heen draaien om extra vaart te maken en jezelf de lucht in te lanceren. Het vergt wat oefening, maar dat hoort bij een Mario-game. Vechten is er in Metro Kingdom nauwelijks bij. Het is vooral klimmen, zoeken en lol hebben. Dat laatste kan bijvoorbeeld met de bewoners. Zo kun je meedoen aan een potje touwtjespringen.
Verschillende valuta
Ondertussen kun je uiteraard munten verzamelen. Daar zijn er meer van dan ooit. Beter gezegd: er zijn meer soorten munten dan ooit. Er zijn dit keer de vertrouwde gouden munten, maar ook paarse munten. De gouden munten zijn generiek, maar de paarse munten zijn in elk Kingdom anders van vorm, en niet uitwisselbaar. Je kunt ze alleen besteden binnen het Kingdom zelf, maar niet daarbuiten. Je leest het goed: Super Mario Odyssey is de eerste game in de serie waarin je munten uit kunt geven. In elk Kingdom vind je een shop waar kleren verkocht worden. Vooral andere hoofddeksels zijn daarbij interessant, en die zijn er dan ook volop. De eerste die wij konden kopen was een bouwvakkershelm die Mario extra bescherming biedt.
/i/2001534827.jpeg?f=imagenormal)
Voorlopige conclusie
Super Mario Odyssey is de eerste echt nieuwe Mario-game voor de Switch. Het is echter vooral een game waarmee Nintendo een flink risico neemt, want de Japanners wijken er flink mee af van de zelfgecreëerde formule. Hoewel de Kingdoms onderling flink van elkaar verschillen, vind je vrijwel nergens de klassieke gameplay van rennen en springen om vijanden te ontwijken en obstakels te overwinnen. Het gaat hier af en toe om quests uitvoeren en zoeken naar aanwijzingen. Juist dat onderdeel vonden we zelf erg geslaagd, al is het de vraag of alle fans van de serie het even goed weten te waarderen. Gooien met de pet van Mario is ook nieuw, maar het is een mechanisme dat past bij de opties die Mario ook in andere games al had. Daar zal niemand een probleem van maken. Hoe de verschillende vernieuwingen in de game vallen, zal blijken als de game op 27 oktober in de winkel verschijnt.