Verwarring
Wat was de verwarring groot, tijdens en zelfs nog na afloop van de persconferentie van Nintendo. Hadden de Japanners nu een nieuwe console aangekondigd of enkel een controller? Nintendo bleef er vaag over. Inmiddels is ook wel duidelijk waarom. Nintendo wilde tijdens de persconferentie niet toegeven dat de definitieve specificaties van de console nog niet zijn vastgesteld, en liet daarom de console zelf maar geheel achterwege, om de aandacht volledig te richten op de bijbehorende controller. Niet geheel onterecht, omdat daar het meest over te vertellen valt.
Toch was de kast waarin de console is ingebouwd wel te zien op de E3. Op de foto's die Nintendo liet zien tijdens de persconferentie was een wit kastje te zien, met een gleuf voor een optisch medium. Veel groter dan een diskdrive lijkt het kastje ook niet te worden. Ook tijdens de beurs zelf, toen we van Nintendo de gelegenheid kregen om achter gesloten deuren de Wii U te testen, was de console wel te zien, al was hij goed verstopt in een kast. Nintendo wil alleen loslaten dat de Wii U is opgebouwd rond een 'IBM Power-based multi-core microprocessor.' Volgens geruchten gaat het daarbij om een custom built triplecore-cpu, die is afgeleid van de IBM PowerPC-chipset. De console zou daarmee een processor krijgen die vergelijkbaar is met die van de Xbox 360. De cpu die Nintendo gebruikt, zou echter een hogere kloksnelheid krijgen. Volgens diezelfde geruchten krijgt de console een gpu die is afgeleid van ATI's R770-chip, die vergezeld wordt door 1GB aan eigen geheugen. Ook die is beduidend sneller dan de gpu in de Xbox 360.
/i/1308083121.jpeg?f=imagenormal)
Makkelijk
Nintendo zou de console met dat argument ook bij ontwikkelaars aanbieden. Door de vergelijkbare cpu zou het heel gemakkelijk zijn om games te ontwikkelen die zowel op Xbox 360 als de Wii U draaien. Dat is een heel verschil met de huidige Wii, en het is ook lastig. Wie een game wil maken die zowel op de Xbox 360 en de PlayStation 3 als op de Wii uitkomt, moet daar vooraf rekening mee houden en veelal komt het erop neer dat voor de Wii-versie van de game een apart team wordt opgezet. Dat zien uitgevers meestal niet zitten, en dat is de voornaamste reden waarom er zo weinig third-party games verschijnen voor de Wii. De Wii U moet daar verandering in brengen. Zolang Microsoft vasthoudt aan de Xbox 360 en Sony aan de PlayStation 3, zit Nintendo goed met de Wii U.
Dat was misschien ook wel het meest opvallend aan de presentatie van de Wii U; waar Nintendo de afgelopen jaren op de eigen persconferentie het rijk alleen had, kon de uitgever nu opeens een hele serie third-partygame presenteren die voor de Wii U zullen verschijnen. Geen kinderachtige games bovendien. Wie had ooit gedacht een game als Battlefield 3 op een console van Nintendo te spelen? Of wat te denken van games als Metro Last Light, Aliens Colonial Marines, Darksiders II, Ninja Gaiden 3 of Dirt? Ze zullen straks allemaal in hd op de Wii U te bewonderen zijn. Want ondanks dat Nintendo weinig over de specificaties van de console los wil laten, heeft het concern wel vrijgegeven dat de Wii U met 1080p overweg kan, net als met 1080i, 720p, 480p en 480i.
/i/1308083122.jpeg?f=imagenormal)
Klassiek voorbeeld
Hoe die third-partygames bestuurd worden, is nog onduidelijk, al biedt de getoonde Wii U-controller voldoende mogelijkheden. Meer dan de WiiMote in ieder geval. Met de Wii U-controller blijft Nintendo zelfs vrij dicht bij het klassieke voorbeeld: de PlayStation-controller. Zo was het al verrassend dat de controller twee sets schouderknoppen heeft. De plaatsing daarvan is helemaal bijzonder. De controller heeft twee echte schouderknoppen en twee extra knoppen die wat verder naar beneden op de rug van de controller liggen, tegen een richel die over de rug loopt. Die twee knoppen zijn bedoeld voor je middelvingers, terwijl de schouderknoppen bedoeld zijn voor je wijsvingers.
Helaas vonden wij de plaatsing niet ideaal. Vooral de knoppen die met middelvinger worden bediend, liggen niet helemaal lekker naar onze smaak. Zelfs voor onze behoorlijk grote handen lagen ze wat ver verwijderd van de schouderknoppen, zodat de vingers op oncomfortabele wijze moeten worden gespreid. De knoppen zijn bovendien vrij licht. Dat geldt voor heel de controller. Die is licht van gewicht en op zich is dat prettig, al voelt hij daardoor ook wat fragiel aan.
/i/1308083126.jpeg?f=imagenormal)
Twee sticks
Dat geldt zeker voor de tweede verrassing die Nintendo in petto heeft met de controller: twee analoge joysticks. Ook dat is geheel in stijl van de klassieke PlayStation-controller, al voelen ze bij de Wii U wat breekbaar aan. Nintendo was al enigszins overstag gegaan door de 3DS van een circle pad te voorzien, die een vergelijkbare functie heeft. Met de Wii U kiest Nintendo dus helemaal voor de vertrouwde vormfactor. De combinatie van dubbele schouderknoppen en dubbele joysticks maakt dat het helemaal gemakkelijk wordt om games tegelijk op de Xbox, de PlayStation en de Wii U uit te brengen, want de controller van de drie consoles heeft binnenkort dezelfde layout. Naast de joysticks is de controller namelijk ook voorzien van een d-pad en actieknoppen. Nintendo gaat dus voor de compatibiliteit en dat lijkt een slimme zet.
Wat de hardware betreft, heeft het Japanse concern de afgelopen jaren een behoorlijk eigenwijze koers gevolgd. Met groot succes overigens, want de Wii is een ongekend verkoopverhaal. Wat software betreft is de spoeling echter altijd wat dun gebleven. Nintendo produceert in gestaag tempo games voor de eigen console, maar third party-uitgevers laten de Wii behoorlijk links liggen. Met de Wii U hoopt Nintendo dat recht te zetten. De processor en de extra knoppen op de controller moeten daar voor zorgen.
/i/1308083128.jpeg?f=imagenormal)
Touch
Maar de Wii U heeft meer. De controller is ook voorzien van een eigen touchscreen en hij heeft bovendien een camera, gyroscoop en accelerometer aan boord. Waar die laatste drie onderdelen door ontwikkelaars gemakkelijk genegeerd kunnen worden, is het touchscreen moeilijk te omzeilen. Spelend met de Wii U wil je geen leeg scherm in je handen. Er moet iets nuttigs te zien zijn, iets dat afwijkt van wat je op de tv ziet. Dat is het hele idee achter de controller. Toch iets waar ontwikkelaars rekening mee moeten houden als ze hun game ook uit willen brengen op de Wii U, en dat maakt het wat lastig om Wii U-games te maken. Het kan het succes van de console in de weg staan.
/i/1308083123.jpeg?f=imagenormal)
Hoe lang nog?
Ook de timing kan ongunstig uitpakken. Het klinkt ideaal; een Nintendo-console die hd weer kan geven en daarmee minstens gelijkwaardig, zo niet beter is dan de consoles van Microsoft en Sony. De vraag is echter hoe lang die situatie in stand blijft. De Wii U komt pas in 2012 en het is de vraag hoe snel de concurrenten met een opvolger komen. Er zijn nog weinig voortekenen dat Sony of Microsoft snel een nieuwe console uitbrengen, maar mocht dat gebeuren, dan ligt Nintendo opnieuw achter. Voorlopig zit Nintendo echter safe, gezien de oorverdovende stilte bij zowel Sony als Microsoft. Voor de E3 leefde bij sommigen de verwachting dat Microsoft een nieuwe console aan zou kondigen, maar het concern zet voorlopig nog vol in op de combi van Xbox 360 en Kinect.
Beeld geleend
Aan software had Nintendo nog niet veel te tonen. Tijdens de persconferentie waren vooral de beelden van games als Battlefield 3 en Metro Last Light indrukwekkend, maar Nintendo moest na de persconferentie toegeven dat het beelden had gebruikt van de Xbox 360 en PlayStation 3-versie van de games, simpelweg omdat ze nog niet op een Wii U draaien. Achter gesloten deuren had Nintendo echter meer om te laten zien. Zo konden we wat rondlopen in een nieuwe Zelda-game. Nou ja, 'game'. Het was een enkele kamer, die wat weg had van een kerk. In de kamer konden wij als Link wat rondbewegen, in een poging om aan een draak te ontsnappen. De scène was bedoeld om de grafische kracht van de console weer te geven en hij slaagde daar ook goed in. Als de demo representatief is - en we hebben geen reden om daaraan te twijfelen - dan lijkt de Wii U inderdaad tot net iets meer in staat dan de Xbox 360, al is het lastig oordelen op basis van één enkele kamer. Zo is niet duidelijk of de Wii U met een grote spelwereld zoals die in bijvoorbeeld Battlefield 3 overweg kan.
/i/1308083113.jpeg?f=imagenormal)
Demo
In de andere titels die Nintendo achter gesloten deuren toonde, was meer te beleven, al waren ook dat slechts demo's en geen volwaardige games. Waarschijnlijk ging het zelfs om projecten die nooit op de markt zullen komen. De games moesten vooral de interactie duidelijk maken tussen het tv-scherm en het scherm van de controller. Zo was er een game waarin vanaf een piratenschip projectielen werden afgeschoten op de speler. Dat was op de tv te zien. Het projectiel was op de tv nauwelijks zichtbaar, maar verscheen groot op het scherm van de controller zodra het ons dreigde te raken. Vervolgens was het zaak om zo snel mogelijk met de controller een slaande beweging te maken om het projectiel af te weren, waarmee dus ook de tiltfunctie van de controller werd gebruikt./i/1308083114.jpeg?f=imagenormal)
WiiMote
In de overige games probeerde Nintendo vooral duidelijk te maken dat de Wii U is te combineren is met de WiiMote-controllers van de huidige Wii. Zo was er een tikkertje-game waarin één speler de Wii U-controller had. Die zag op het scherm van de Wii U-controller een doolhof waar hij met de twee analoge sticks doorheen kon bewegen. Maximaal drie andere spelers zagen in splitscreen hetzelfde doolhof op de tv en konden daar met een WiiMote doorheen bewegen om te proberen de eerste speler te tikken. Voor de tikkers was het vooral zaak om goed samen te werken en te overleggen, wat in de praktijk vooral neerkwam op elkaar toeschreeuwen "hij zit daar!" In een volgend spel had opnieuw één speler de Wii U-controller, terwijl drie anderen het met een WiiMote moesten stellen. De speler met de Wii U-controller vloog met ruimteschip boven het level, de spelers met de WiiMote liepen op de grond. Doel was elkaar neer te schieten. De speler met de Wii U-controller kon voor de besturing gebruikmaken van de tiltfunctie. In de demo's werkte de besturing van de Wii U prima, al is het lastig om te bepalen hoe de controller zich zal houden in lange speelsessies en bij veeleisende games.
Geen golf
Opvallend, en eigenlijk ook wel jammer, was dat Nintendo een aantal zaken niet toonde tijdens de speelsessie. Zo was tijdens de persconferentie te zien hoe het scherm van de controller gebruikt kon worden als verlengde van wat er op het tv-scherm te zien was. Zo toonde Nintendo een video waarin de controller op de grond lag, met daarop een golfbal te zien. Die kon worden weggeslagen, waarna hij op de golfcourse belandde die op de tv werd getoond. In een andere clip was te zien hoe vanaf de controller een werpster weggeschoten kon worden, richting een doelwit op het tv-scherm. Volledig raadselachtig is de functie van de sensor-strip. Het is het zwarte deel dat om de camera zit. Nintendo rept er met geen woord over, zodat niet duidelijk is wat de bedoeling of de functie is. De vraag is of hij de functie van de sensor bar van de Wii kan overnemen, zodat WiiMotes op de Wii U-controller kunnen worden gericht.
/i/1308083115.jpeg?f=imagenormal)
Voorlopige conclusie
Zo levert de Wii U wat gemengde gevoelens op. Het is waarschijnlijk voor alle partijen goed dat Nintendo met een console op de markt komt die zich in grafische kracht kan meten met de concurrentie. Het kan alleen maar betekenen dat het goedkoper wordt om games op alle drie de consoles uit te brengen en daar kunnen alle uitgevers van profiteren. Dat komt ook omdat Nintendo zich heeft geconformeerd aan de standaard-knoppenindeling van de controller. Toch is er een adder onder het gras, want de Wii U heeft een aanraakscherm en om gebruik te kunnen maken van het speciale karakter daarvan, moeten er natuurlijk wel games worden ontwikkeld die daarop zijn aangepast. Dat is iets dat uiteraard niet voor de andere consoles geldt. Verder is natuurlijk de grote vraag hoe lang Nintendo van de gelijke positie kan genieten. Zodra Microsoft en Sony met nieuwe consoles komen, is Nintendo weer terug bij af.
Voorlopig zit Nintendo echter goed. De beelden die de console uit kan spugen, zien er prima uit, zelfs beter dan die van de Xbox 360. De controller is een flink plakkaat van 26 bij 17 cm, waarvan het grootste gedeelte in beslag wordt genomen door het scherm, dat een resolutie heeft van 854 bij 480 pixels. De controller voelt nog niet heel prettig aan. De twee analoge sticks lijken wat fragiel en de plaatsing van de vier schouderknoppen is niet heel erg prettig, al is het nog lang niet zeker dat we in Los Angeles het definitieve ontwerp hebben gezien.