James Webb-ruimtetelescoop is aangekomen op zijn eindbestemming

De James Webb-ruimtetelescoop is maandagavond aangekomen op zijn eindbestemming. Dat meldt ruimtevaartorganisatie NASA. De telescoop heeft zijn laatste koerscorrectie succesvol uitgevoerd en daarmee is James Webb in zijn uiteindelijke baan terechtgekomen.

Volgens NASA heeft de James Webb-telescoop maandag om 20.00 uur Nederlandse tijd zijn stuwraketten 297 seconden lang afgevuurd om de koerscorrectie uit te voeren. Die correctie voegde een snelheid van ongeveer 1,6 meter per seconde toe aan de snelheid van Webb, wat overeenkomt met een wandeltempo. Daarmee is de ruimtetelescoop terechtgekomen in een baan rond het tweede Lagrangepunt, oftewel L2, op 1,5 miljoen kilometer van de aarde.

De tocht naar het L2-punt duurde een kleine maand; de James Webb Space Telescope werd op 25 december succesvol gelanceerd. Het duurt nog enkele maanden voordat de eerste beelden van Webb verschijnen. Deze zomer worden de eerste afbeeldingen die de telescoop produceert verwacht. Tot die tijd worden aspecten van de ruimtetelescoop getest en gekalibreerd, waaronder de meetinstrumenten en spiegels.

Eenmaal operationeel, heeft de telescoop mogelijk voldoende brandstof aan boord om twintig jaar lang actief te blijven. Die mogelijkheid sprak NASA onlangs uit. Dat is aanzienlijk langer dan eerst werd verwacht. De minimale levensduur bedroeg vijf jaar, hoewel er al werd uitgegaan van een levensduur van tien jaar. Volgens NASA vielen onder meer de precisie en effectiviteit van de koerscorrecties beter uit dan verwacht, waardoor er meer brandstof is overgebleven.

Tweakers schreef de afgelopen maanden verschillende achtergrondverhalen over de James Webb-ruimtetelescoop. Daarin wordt onder andere aandacht besteed aan de telescoop in het algemeen, de NIRSpec-spectrograaf en het mid-infraroodinstrument van de telescoop en het belang van datareductie. In 2018 publiceerde Tweakers eveneens een achtergrondverhaal over James Webb, waarin met name wordt ingegaan op de onderscheidende factor van de telescoop ten opzichte van Hubble: de focus op het infrarode deel van het spectrum.

De koers van de James Webb Space Telescope. Bron: NASA

Reacties (117)

Waar ik enorm naar uitkijk is de update die de James Webb telescoop gaat maken op de fantastische 'cosmos field photo' die de Hubble heeft gemaakt. Dit zijn 575 foto's die aan elkaar gezet zijn.

De foto:
https://www.nasa.gov/feat...ructures-with-cosmos-webb

Op deze foto zien we een heleboel stipjes. Dit zijn geen sterren maar sterrenstelsels, ieder gevuld met (honderden) miljarden sterren. En dan te bedenken dat dit gewoon 'maar een plekje is' in de het universum.

James Webb gaat een update foto maken van wat de Hubble heeft gefotografeerd.

Waar de Hubble het moet doen met een spiegel kijkt de James webb naar infrarood licht. Daarmee gaat de James Webb ons nieuwe inzichten geven omdat het verder kan kijken dan de Hubble ooit heeft kunnen doen. Ik kan niet wachten op de resultaten!!

[Reactie gewijzigd door RoyK op 25 januari 2022 16:18]

Waarom is dit irrelevant? Volgens mij juist uiterst on topic.
Het is inderdaad niet te bevatten hoeveel sterrenstelsels er zijn en in elk van deze stelsels sterren, met daaromheen weer planeten waarvan op een significant deel leven is ontstaan. Ik ben er echt van overtuigd dat het heelal krioelt van het leven, even afgezien of dit intelligent leven is of niet. Met de JWST zullen naar verwachting heel veel nieuwe exoplaneten om sterren worden gevonden. Ik ben ook wel benieuwd naar een nieuwe "deep-field" foto, nóg verder maar dichter bij de oerknal.

Geen idee waarom mijn bijdrage niet relevant is. Toch gewoon ontzettend tof wat er op de agenda staat met de James Webb. Nu hij aan is gekomen op zijn plekje begint mijn buik wel al een beetje te kriebelen!

Is de foto zelf 10x zo groot als de maan? Dat lijkt me sterk.

In jouw link zie ik staan dat de telescoop een deel van de ruimte gaat observeren dat, vanuit ons perspectief, zo groot is als 10 volle manen. Dat betekent niet dat de foto zelf 10x de oppervlakte van de maan kan bedekken.

Bedankt voor je scherpe blik. Ik heb dat verkeerd begrepen en meteen weggehaald!

En ik dacht al die tijd dat de JWST keihard afgeremd zou moeten worden met gebruik van die thrusters! Slechts 1.6 m/s erbij, wat al aangeeft hoe nauwkeurig alles van te voren uitgerekend is.

Sterker nog - hij kan niet eens afremmen , er zitten geen thrusters aan de voorkant, webb heeft alleen aan de 'hot side' (die altijd zon/aarde-kijkend is) thrusters, de 'cold side' heeft eigenlijk alleen de telescoop en alle instrumenten.

De lancering was ook eigenlijk van het niveau: "niet te hard, niet véél te zacht", een balletje een heuvel op rollen is een goede analogie (waar de heuvel de zwaartekracht is). Rol je niet hard genoeg, valt hij naar achter, en daar zijn de thrusters voor. Rol je te hard, schiet je je doel voorbij (en dat is dus een groot probleem). Ariane heeft eigenlijk een 'hole in one' gescoord, golfballetje webb ligt met maar héél weinig extra in een baan om L2.

Ariane heeft eigenlijk een 'hole in one' gescoord, golfballetje webb ligt met maar héél weinig extra in een baan om L2.

...een 'hole in one' met op het einde nog een zacht tikje van de voet.

Een hole in one die de verwachte levensduur van JWST heeft verdubbeld!
De telescoop heeft nu genoeg brandstof over om waarschijnlijk 15 tot 20 jaar mee te gaan in plaats van de 10 jaar waar op gehoopt werd.
Ongelofelijk goed gedaan.

Remmen tov van wat. Als die terug naar aarde valt omdat ie over zijn hoogste punt is gegaan. Dan kan je stellen dat die boosters de remmen zijn als je de aarde als referentie punt neemt.

Als het over zijn hoogste punt is gegaan dan valt het niet meer terug naar aarde. Je hebt dan L2 gemist. Te ver geschoten. En dat is best wel erg als je alleen een "gas pedaal" hebt en geen remmen.

Dat klopt volgens mij niet, je zit niet op L2, maar je hebt geen hogere snelheid dan de ontsnappingssnelheid van zon/aarde. Webb zou dan in een onvoorspelbare baan rond de zon komen en zou wel degelijk terug naar de aarde kunnen vallen.

Ja, het zou wel kunnen, maar dat zou meer toeval zijn denk ik. De aantrekkingskracht van de zon zou dan bepalend zijn terwijl de aarde verder weg draait in zijn baan. Dit zou alleen een mogelijkheid zijn als Webb na L2 nog steeds in de lijn van Zon en Aarde zou blijven, maar doordat je te ver geschoten hebt gaat L2 vrolijk verder met de baan van de aarde terwijl Webb dan buiten de invloed van L2 komt. Totaal onvoorspeelbaar (nou ja, onvoorspeelbaar, je kan het wel berekenen uiteraard). Hoe dan ook, de telescoop zou dan total loss zijn.

Volgens mij kan de JWST zich met stuurraketjes omdraaien en dezelfde thrusters gebruiken om mee te remmen.
Nooit naar "The Expanse" gekeken?

Ja dat kan, maar dan heb je wel een probleem omdat er dan geen warmteschild meer is. Linksom of rechtsom, het draaien van de webb telescoop om snelheid te verminderen zoals in The Expanse is denk ik geen optie omdat je van alles stuk maakt (apparatuur die op zeer lage temperatuur moet blijven).

Dat klopt, in het geval van de JWST is dat precies om die reden uiterst onwenselijk, maar technisch gezien zou het geen probleem zijn.

Zodra je voorbij het apoapsis punt bent kan je dat nooit meer goedmaken. Meer nog, volgens mij zorg je er dan net voor dat de snelheid hoger zal zijn ter hoogte van het periapsis punt. Dusja, het was wel degelijk een push

Er zitten ook geen thrusters op de "voorkant" om af te remmen, omdat dat een residu zou kunnen achterlaten op de spiegels. En ze willen hem natuurlijk ook niet draaien nu de schaduw zijde aan het afkoelen is.
Daar zitten heel wat uren rekenen in om het zo goed te krijgen. En natuurlijk lof aan de Ariane 5 (en het lanceer team) die hem zo accuraat heeft gelanceerd dat hij nog brandstof heeft voor jaren.

lekenvraag: waarom in een baan om het langrange punt en niet op het langrange punt (als zoiets kan)?

Naar mijn weten zit je daar per definitie in de schaduw van de aarde en kun je er dus geen energie opwekken aan de hand van de zon.

Dat, en het is ook om warmte schommelingen te voorkomen als Webb in en uit de schaduw van de aarde/maan zou gaan. Door deze baan is Webb altijd in het zonlicht en daarom op een constante temperatuur

Precies. En zonlicht in een vacuüm wat zich in de schaduw bevindt d.m.v. de zonneschilden warmt de omgeving en dus de telescoop niet of nauwelijks op.

[Reactie gewijzigd door Tranquility op 25 januari 2022 14:13]

De JW gebruikt geen zonne energie, hij heeft zijn eigen brandstof bij zich waar hij hopelijk zo'n 20 jaar mee toe kan, daarna is het afgelopen.
Die brandstof is kennelijk hydrazine met dinitrogen tetroxide als oxydizer.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/James_Webb_Space_Telescope

Dat is voor koerscorrecties. Webb gebruikt wel zonnepanelen voor elektrische processen: meten, communicatie met de aarde, etc.

Van jouw bron:

Its halo orbit around the L2 point avoids the shadow of the Earth and Moon, maintaining a constant environment for the sunshield and solar arrays.

[Reactie gewijzigd door MartijnGP op 25 januari 2022 09:25]

Je hebt gelijk, de brandstof is alleen voor koerscorrecties en voor het in de juiste positie richten van de telescoop ("attitude control").

[Reactie gewijzigd door Left op 25 januari 2022 09:29]

James Webb gebruikt geen zonnepanelen zo ver ik weet.

Waar haal je dat dan vandaan?

Uit mijn niet functionerende brein blijkbaar inderdaad, enkel solar powered

het eerste wat uitgeklapt werd na de los coppeling van de boosters waren de zonnepanelen. die zijn wel degelijk nodig voor de energie voorziening. zeker als ie 20 jaar mee moet kunnen. dat trek je niet met een paar batterijen.

Jij hebt blijkbaar niet gehoord van die konijnen die ze mee hebben gestuurd.

ik dacht een stel hamsters in hamsterwiel

Omdat L2 niet perfect stabiel is. Een kleine baan eromheen is semistabiel te houden met kleine koerscorrecties, station keeping genoemd.

Alleen L4 en L5 zijn stabiel door corioliskrachten.

Hier een korte uitleg waarom en de bron

"Note that it is simpler, easier, and more efficient to orbit around L2 than to dwell precisely at L2. Furthermore, by orbiting rather than being exactly at L2, Webb will never have the Sun eclipsed by Earth, which is necessary for Webb's thermal stability and for power generation."

In het kort, het kost minder energie, beter voor de warmte stabiliteit én voor het genereren van energie door de zonnepanelen.

L2 is niet compleet stabiel dus dan kost het energie om er op te blijven. Een baan er omheen kost minder energie en is goed genoeg.

Dus als ik het goed begrijp, is het ook niet mogelijk eenmaal de hele telescoop om te draaien en een mooie foto van de aarde te maken? Begrijpelijk, maar wel jammer...

Klopt.
De instrumenten aan de koude kant van het hitteschild zouden stuk gaan door de warmte van de zon.

Klopt, JWST kan alleen objecten fotograferen die verder van de zon afliggen dan de Aarde. Dus geen Mercurius en Venus. Andere planeten in ons eigen zonnestelsel gelukkig wel en alles daarbuiten.

Mooie plaatjes van Mars

edit:
(na correctie dan)

[Reactie gewijzigd door Tranquility op 25 januari 2022 13:36]

Vergeet ook niet dat de JWST geen compleet zichtbaar licht plaatje maakt, dus het zal er sowieso een beetje raar uitzien. Sommige golflengten die hij fotografeert kunnen niet door de dampkring heen.

Het is een Infrarood telescoop en de images die daarmee gemaakt worden moeten "gecorrigeerd" worden om een foto de krijgen met de "juiste" kleuren in ons zichtbare spectrum.

Ja dat bedoelde ik ook.. En sommige kleuren zoals groen en blauw missen gewoon dus die moeten er bij 'bedacht' worden. Als je een mooi natuurlijk plaatje verwacht van een blauw bolletje dan heeft dat weinig zin.

Sowieso zijn er zat mooie plaatjes van de aarde natuurlijk.

Het is vooral de enorme resolutie die ons zal doen verbazen (hoop ik). Vooral van verre objecten als sterrenstelsels e.d. En natuurlijk om makkelijker andere exoplaneten te vinden. Kan niet wachten op de eerste resultaten!

Leuk.
Hoe zit het met interference en Gaia (van ESA) ?
Als ik mij niet vergis was Gaia ook in een baan om L2.

De baan van de jwst om L2 is best wel groot. Vergelijkbaar met de maan rond de aarde (die zo’n 400K km van de aarde staat. Het duurt ongeveer een half jaar om een rondje te draaien. Ik vermoed dat ze niet bij elkaar in de buurt komen.

In een lage baan rond de Aarde bevinden zich duizenden satellieten zonder dat die elkaar storen. In een L2 orbit is aanzienlijk meer ruimte, en daar bevinden zich slechts een paar satellieten.

Ik vind het een beetje vreemd dat ze bij zo'n duur project geen mogelijkheid hebben gecreëerd om de telescoop op een later moment te voorzien van extra brandstof of het onderhouden van (modulaire) onderdelen door robots. Over 10 jaar hoeven geen mensen meer te sturen om reparaties uit te voeren maar zal via een robot prima kunnen.

Er zit een brandstof poort op. Maar die was alleen voor het geval er flink wat mis zou gaan bij de lancering en ze bijna alle brandstof hadden moeten gebruiken om op de bestemming te komen.
En het plannen van die missie zou dus ook pas gebeuren op het moment dat blijkt dat de lancering niet goed is gegaan (pakweg 3 weken geleden).

Maar de lancering is absoluut perfect verlopen. En er is genoeg brandstof voor 10 jaar over. De rest van de telescoop heeft ook een verwachte levensduur van 10 jaar. Dus waarschijnlijk is bijtanken nu nutteloos geworden.

De mars rovers hadden ook maar een levensduur van 90 dagen, maar reden jaren rond. De rest van de telescoop heeft misschien een berekende levensduur van 10 jaar, maar zal echt niet uit elkaar vallen na 10 jaar en een dag. Met wat geluk kunnen bepaalde delen van de telescoop nog veel langer mee.

Een space missie heeft een minimale levensduur en een verwachte levensduur.

De minimale levensduur moet met een zeer hoge kans gehaald worden. De kosten om dit te bereiken bepalen of het gehele project haalbaar is of niet.

Voor de verwachte levensduur kunnen afwegingen gemaakt worden op basis van kosten. Het project team kan dus spelen met risico's om een optimum te vinden tussen kosten en verwachte levensduur.

Het zal er aan liggen wat zo'n missie kost. En of er een opvolger klaar staat.

Bij andere missies die veel langer doorgaan dan gepland is het bijna gratis. Je betaalt alleen de kosten van je ground crew. Een nieuw ruimteschip ontwikkelen en naar L2 lanceren kost waarschijnlijk een paar miljard (als je het nu zou aanbesteden).

Wie weet wat de stand van techniek is over 10 jaar. Stel dat spacex er voor 20 miljoen een starship heen wil sturen, dan wordt het waarschijnlijk een stuk aantrekkelijker.

Ik heb gehoord dat er al gewerkt wordt aan een refueling missie. Met de huidige reserves is het waarschijnlijk niet nodig maar grote kans dat ze in 10 of 15 jaar toch gaan bij vullen als alles nog goed werkt.

Wel grappig op zich, die brandstof poort. Het zou kunnen dat er over 20 jaar zo veel gebeurd is op het gebied van commercial space en robotica dat het maken van een bijtank probe bijzonder simpel zal zijn. Maar alsnog is het dan waarschijnlijk simpeler een nieuwe te lanceren.

Maar misschien is er gewoon niet zoveel meer te doen voor het ding dan. Aangezien hij een redelijk specifieke missie heeft met hieraan aangepaste apparatuur.

Het idee is dat voor de kosten van een dergelijke missie ook een nieuwe telescoop kan worden gelanceerd, met de dan courante technologie en inzichten. Mogelijk heeft de wetenschap over tien jaar compleet andere behoefte dan nog eens tien jaar Webb-observaties.

De behoefte voor een IR telescoop zal veel langer blijven bestaan dan 10 jaar. Dat is een zeer weloverwogen keuze.

IR licht geeft je namelijk informatie over de moleculen waaruit het object bestaat dat je aan het bekijken bent. Andere delen van het EM spectrum (Gamma-straal/Röntgen-straal/UV/zichtbaar/micro-wave/radio) geven die informatie niet.

Elk van die andere technieken kunnen je wel weer andere informatie geven die je niet uit het IR signaal kunt halen. Samen geven ze dan het meest complete beeld dat je kunt krijgen.

Je zou dus kunnen denken aan andere telescopen naast de James Webb te parkeren. Dat zal echter niet nodig zijn. Geen van die andere technieken is in de verste verte zo sterk afhankelijk van een stabiele en extreem lage temperatuur om goed te kunnen meten. Dat soort apparaten zou je op de maan of (in een baan om) de aarde kunnen plaatsen. Dat is gedaan met Hubble, die hoefde alleen maar buiten onze atmosfeer te zijn om optimaal te kunnen functioneren.

IR licht geeft je namelijk informatie over de moleculen waaruit het object bestaat dat je aan het bekijken bent. Andere delen van het EM spectrum (Gamma-straal/Röntgen-straal/UV/zichtbaar/micro-wave/radio) geven die informatie niet.

Ik zou in ieder geval het zichtbare spectrum niet zo snel afschrijven, ook daar zijn zat spectrale lijnen te vinden 😉

Ik schrijf het zichtbare licht zeker niet af hoor. Daar kun je zoals je aangeeft veel spectrale informatie uithalen.

De spectrale lijnen in het zichtbare (& UV) licht zijn echter van elementen, Dat is iets heel anders dan moleculen.

Voor de niet chemisch onderlegden is een vergelijking met LEGO eenvoudig te maken.

De elementen komen dan overeen met de verschillende bouwstenen terwijl de moleculen overeenkomen met de constructies zijn die je met die bouwstenen kunt maken.

De informatie die je uit het IR spectrum kunt halen kun je simpelweg niet uit het zichtbare licht of andere delen van het EM spectrum halen.

Daarnaast heb je nog het Doppler effect dat @Tranquility hieronder beschrijft, waardoor ook voor het bestuderen van elementen uit de periode vlak na de oerknal, IR detectie beter geschikt is.

Er is ook niet zonder reden voor een IR-telescoop gekozen. Men wil vooral dichterbij de oerknal komen of wat zich vlak daarna heeft afgespeeld. Dus aan de rand van het voor ons nog zichtbare universum. Aangezien bijna al het zichtbare licht zich heeft verplaatst naar het infrarode spectrum door het "doppler effect" is een instrument wat precies dat golflengtegebied kan bekijken natuurlijk het meest ideale.

Ik geef je absoluut gelijk dat er ook over tien jaar behoefte zal zijn voor een IR-telescoop. Waar het om gaat is of je de levensduur van Webb wel moet willen verlengen, als je voor eenzelfde kostprijs een nieuwe telescoop kunt bouwen/lanceren (vergeet niet dat de 'bijvul'-technologie ook nog niet is ontwikkeld, dat kost ook flink knaken). Je profiteert dan van nieuwe/verder doorontwikkelde technologie en kunt inspelen op de wensen van dat moment. Dat kan meer van hetzelfde zijn (IR-spectrum), of bijvoorbeeld een combi met andere delen uit het EM-spectrum. Wie weet waar we dan staan, met 10 jaar aan data van Webb op zak.

Dat kan meer van hetzelfde zijn (IR-spectrum), of bijvoorbeeld een combi met andere delen uit het EM-spectrum. Wie weet waar we dan staan, met 10 jaar aan data van Webb op zak.

Voor een combi met andere delen van het EM spectrum hoef je geen nieuwe sateliet naar het L2 punt te sturen. Dat kun je doen met aardse telescopen of orbitale satelieten. Je hoeft er dan alleen voor te zorgen dat ze naar hetzelfde object kijken als de JWST en de plaatjes over elkaar leggen.

De baan om het L2 punt is niet gekozen omdat het gravitationeel een handige plek is om de sateliet te parkeren. Dat is slechts een bijkomend voordeel.

De reden van de keuze is omdat het geschikt is om een IR telescoop neer te zetten doodat je er kunt zorgen dat de temperatuur zeer constant zal zijn; er is nooit schaduw van de aarde of de maan.

Als het alternatief weer 20 jaar wachten/bouwen/herzien is dan klinkt bijvullen wel heel aanlokkelijk

wat ik gehoord heb op het YT kanaal van Neil DeGrasse Tyson waar een interview was met 1 van de wetenschappers, was het niet de bedoeling voor nu om hem te kunnen repareren. Zover als ik begrepen heb hebben ze het idee om ooit een station te hebben op/om de maan om vanuit daaruit eventuele reparaties, her-bevoorraden en bouw van nieuwe satelliten onder te brengen. Vanuit de maan is het volgens die wetenschapper veel makkelijker om op L2 te komen met veel minder materialen end.

Vanaf de maan is de telescoop door de kleinere zwaartekracht makkelijker te bereiken, maar doordat je de spullen dan eerst naar de maan moet brengen vervalt dat voordeel.

Technisch kan de JWT bijgevuld worden, er zit een kraantje op alleen is er geen missie voor geplanned.

Is wel voorzien. Alleen het ruimtevoertuig dat hem moet gaan tanken bestaat nog niet.

Waarom denkt u dat?

JWST was designed for future refueling capabilities (there is a docking target and an externally accessible port for access to propellant storage), and this mission is well within existing launch vehicle capabilities (if a robotic refueler is lifted as payload). At launch, JWST was fueled with ~301 kg of propellant, so subtract that from launch vehicle payload to get an idea how heavy your refueling vehicle can be (assuming roughly 4k-5k kg depending on launch vehicle), and some margin for the refueler to separate and propel itself over the gravity edge JWST balances itself on from L2 into deep space post refueling.
https://space.stackexchange.com/a/38415

https://time.com/6127003/webb-space-telescope-discoveries/

[Reactie gewijzigd door OxWax op 25 januari 2022 12:56]

Ik ben een absolute leek op dit gebied maar wat ik me afvroeg toen ik dit artikel las vanmorgen, is of de telescoop last heeft van de maan in het L2 punt. Die draait tenslotte rondjes op de aarde waarmee de zwaartekracht een beetje heen en weer wiebelt lijkt me. Of is het zo dat vanwege de toch wel aanzienlijke afstand waarop het L2 punt ligt, de gecombineerde zwaartekracht van de maan en aarde als 1 geheel gelden?

L2 ligt in het verlengde van de lijn Zon-Aarde, Webb draait dus eigenlijk meer rondjes om de Zon, op zodanige wijze dat ie min of meer op dezelfde positie blijft tov de Aarde, en heeft zodoende altijd de Zon, Aarde en Maan verborgen achter z'n zonnescherm.
Hij is gepositioneerd zodat ie altijd een klein beetje terugvalt naar Aarde, en dmv z'n aandrijving geeft ie af en toe een duwtje om in positie rond L2 te blijven.
Aldus: https://www.youtube.com/watch?v=6cUe4oMk69E

Aha! Dat verheldert, dank. Ik moet zeggen dat ik dicht machtig interessante materie vind. Leuk dat op Tweakers regelmatig updates van de telescoop gepost worden.

Als je updates wenst , is er maar 1 site : NASA
https://blogs.nasa.gov/webb/

Jwst heeft niet eens remmen (i e. Reverse thrusters).

Als hij zijn thrusters niet had afgevuurd, was hij teruggevallen naar aarde.

Pet af om dat zo nauwkeurig voor elkaar te krijgen dat een klein duwtje tegen wandeltempo voldoende was om hem in baan te duwen

Tuurlijk heeft JWST wel een rem, namelijk exact dezelfde thrusters die hem vooruit duwen, maar dan moet het hele lichaam in de andere richting wijzen natuurlijk.

Wel staat vast dat Ariane 5 zijn werk prachtig heeft afgeleverd door JWST zo precies af te vuren!

Dat zou betekenen dat de spiegel richting de zon en aarde moet worden gedraaid. Dan is het vrij snel afgelopen met de JWT.

Die kan vast weer ingeklapt worden.

Om je een idee te geven van hoe de telescoop is uitgeklapt hier een animatie; JWST Deployment Sequence (Nominal)

Dat zonneschild 'onderaan' is eigenlijk een heel dun vliesje dat uitgevouwen wordt, en dat keer 5 laagjes. Hier een video van een test in 2014 waar je goed kunt zien hoe dat ingevouwen zit (JWST Sun shield Deployment Test). Hier wordt het nog geholpen door mensen (kun je meteen het werkelijke formaat van de telescoop zien) maar in de ruimte is dit natuurlijk geheel automatisch gegaan.

Zoals je in het eerste filmpje kunt zien, zodra het schild onder de telescoop zit, en er even vanuit gaande dat je die niet meer terug in kunt klappen/vouwen, zie je dat de telescoop eigenlijk compleet onbeschermd in de elementen zit. Alle gevoelige delen zitten aan de buitenkant, zelfs in ingeklapte status. Het is dus helaas geen kwestie van terug inklappen, draaien en afremmen.

Dit is niet bedoeld om je aan te vallen, maar echt om het uit te leggen voor mensen die niet precies weten hoe de telescoop in elkaar zit. Toen ik een paar maanden geleden zag wat er allemaal nodig was om de telescoop uitgeklapt en werkend te krijgen viel mijn mond open van verbazing, En ik ben best wat gewend inmiddels

Per TheVerge.com;

The entire process relies on hundreds of different moving parts, including up to 140 release mechanisms, 400 pulleys, 70 hinge assemblies, and 90 cables, according to NASA. There are also various contingency plans in place in case a deployment doesn’t perform as expected. NASA has the option to resend commands to the telescope, in case the first command does not trigger a move. Engineers have also built as many redundancies into the spacecraft as they could. There are areas with multiple circuits that can perform the same task, in case the primary circuit doesn’t fire properly.

Nope. Alle mechanismen voor deploy zijn (begrijpelijkerwijs) onomkeerbaar.

Omdraaien om te remmen zorgt ervoor dat alle gevoelige instrumenten die aan de koude en donkere kant zitten aan de lichte hete kant komen. Dat is geen actie zonder schadelijke gevolgen.

True! Had ik even niet over nagedacht dat dat een ding was in deze missie

Omdraaien gaat niet zonder de zeer gevoelige instrumenten onherroepelijk te beschadigen wanneer ze worden blootgesteld aan de hitte van de zon.

Dat is correct. Alleen is het technisch gezien wel mogelijk. Maar ja, de gevolgen..

De gevolgen zijn toch wat telt? Waarom zou je het anders doen?

Ik zeg alleen dat het technisch mogelijk is, niet dat ze het moeten doen. De reden is bekend.

Hoezo is dit offtopic? hij reageert toch op en over het onderwerp?
Mensen, beoordeel eens zoals het hoort!

Helemaal eens! Hij heeft zelfs 6x ongewenst gekregen. Echt belachelijk want hij heeft namelijk gewoon gelijk dat de JWST technisch gezien ook kan remmen met de thrusters. Dat dit echter nooit zal gebeuren vanwege de schade die dan zal ontstaan aan het dan onbeschermde instrumentarium is een heel ander verhaal. Voor mij mag het hele moderatiesysteem veranderd worden naar duimpjes.

[Reactie gewijzigd door Tranquility op 25 januari 2022 13:58]

Ben benieuwd naar wat voor scherpe foto's we te zien krijgen. Terwijl ik toch echt dacht dat de Hubble niet te verbeteren viel is er dus de JWST voor nog mooiere plaatjes.

Webb kijkt alleen niet naar dat deel van het spectrum dat de mooie plaatjes oplevert. Overigens zijn de beelden van Hubble ook altijd nabewerkt.

JWST overlapt anders een significant deel van het Hubble spectrum (600nm tot 1.7 micron). Het mist alleen het blauwere deel van het visuele spectrum en een stukje UV (tot 200nm) maar gaat daarentegen weer veel verder in het infrarood (tot 28.7 micron), waardoor je een hoop interessante fenomenen die in het IR uitzenden wel kunt zien met JWST maar niet met Hubble.
En je hebt gelijk dat de mooie beelden van Hubble vaak samengesteld zijn uit meerdere opnames; vaak zijn dit opnames in narrow-band filters om een bepaalde atomaire emissielijn te isoleren (bijv. H-alfa). Het gelukkige is, dat JWST een deel van deze emissielijnen (waaronder H-alfa) ook kan waarnemen. Als je bijvoorbeeld kijkt naar een van de meest bekende Hubble plaatjes, The Pillars of creation dan kan JWST 2 van de 3 lijnen die daarin zitten waarnemen.
Dus reken maar dat we een hoop mooie plaatjes van JWST gaan zien ;-)

Gezien de telescoop naar verre objecten gaat kijken, die dus een grote roodverschuiving hebben, kijkt de telescoop dus in feite ook naar het blauwe spectrum, alleen is het verschoven naar rood. Wat roodverschuiving compenseren en je hebt je visueel beeld in de juiste kleuren. Ook de blauwe.

Webb plaatjes zullen ook vast mooi te maken zijn, ook al is het eenander spectrum

True

Webb kijkt alleen niet naar dat deel van het spectrum dat de mooie plaatjes oplevert. Overigens zijn de beelden van Hubble ook altijd nabewerkt.

Bij veraf gelegen objecten zal vanwege rood-verschuiving, Webb in IR zien wat oorspronkelijk zichtbaar licht was. Bij dichterbij gelegen objecten zal Webb wel 'echt' IR zien, waardoor bijvoorbeeld igv sterren tegen een achtergrond van gas en stof wolken, het contrast wat minder spectaculair zal zijn (zie bvb "pillars of creation").

Verder heeft alleen al Webb's Near-Infra-Red Camera 29 kleur filters, en zoals gebruikelijk bij astrofotografie wordt tbv de weergave aan die verschillend delen van het spectrum kleuren toegekend die voor het menselijk oog duidelijk van elkaar zijn te onderscheiden. Dat is toevallig ook wat vaak 'mooie' plaatjes oplevert.

Er komen jaarlijks betere telefoons uit, de Hubble werd in 1990 gelanceerd = 30 JAAR verbetering.
Plaatjes worden 'mooi' gemaakt , de data is het mooiste.

Maak dat 20 jaar verbetering, lancering van JWST had al in 2011 moeten zijn.

Met een betere telescoop krijg je nog scherpere beelden. Daardoor kun je meer uitvergroten.

Geweldige prestatie van het gehele team dat achter de operatie van deze machine staat, proficiat!
Geweldig om te zien hoe alle puzzelstukjes in elkaar vallen, en vlekkeloos verlopen. Echt een prestatie om enorm trots op te zijn als organisatie.
Met de precisie waarmee de Ariane 5 raket het geheel in de ruimte heeft gebracht, is er veel meer mogelijk dan van tevoren gedacht!
Moge de ruimtetelescoop nog vele jaren meegaan, en baanbrekende ontdekkingen doen!

[Reactie gewijzigd door selbiekoekie op 24 januari 2022 21:16]

Sinds de lancering volg ik de "reis" nagenoeg elke dag. Machtig mooi om te zien hoe alles in de grootste precisie is berekend en hoe alles in zijn werk gaat. En nu maar wachten tot de eerste beelden deze kant op komen! Ik ben echt benieuwd welke ontdekkingen er gedaan worden en wat de effecten daarvan op onze toekomst zijn.

Gewoon over 20 jaar even bijtanken op weg naar mars.