Buma/Stemra: GroenLinks verklaart muziekauteurs vogelvrij

Buma/Stemra heeft in een brief aan zijn leden zijn bezorgdheid geuit over plannen van GroenLinks. De inningsorganisatie noemt het voorstel van de partij om het auteursrecht te verkorten naar een termijn van tien jaar 'bijzonder onredelijk'.

Dat de auteur van een muziekstuk nog tijdens zijn leven 'de controle over zijn werk verliest', is voor Buma/Stemra 'onbespreekbaar'. Volgens de stichting verklaart GroenLinks 'de inspanningen, creativiteit en investeringen van muziekauteurs vogelvrij'. Buma/Stemra komt op voor de belangen van componisten en tekstdichters, en verzorgt voor aangesloten musici de inning van auteursrechtelijke vergoedingen. De stichting uitte haar bezorgdheid in een brief aan de leden, die op internet is verschenen. Woordvoerster Antoinette de Ridder van Buma/Stemra erkent dat de brief authentiek is.

Eerder hekelden acteurs en musici de GroenLinks-plannen. In het concept-verkiezingsprogramma van de partij werd gepleit voor het verkorten van het auteursrecht naar tien jaar na publicatie. Op dit moment is dat zeventig jaar na het overlijden van de langstlevende auteur. Overigens schreef GroenLinks-kamerlid Femke Halsema in een opiniestuk al dat de verkorting 'te fors' werd bepleit. De partij zou juist 'in gesprek willen' met de makers. Volgens Buma/Stemra is dat een goed idee; dan zou blijken dat 'niemand dit een goed voorstel vindt'.

Buma/Stemra zegt in de brief geen voorstander te zijn van het strafbaar stellen van downloaden uit illegale bron. Wel zouden tussenpersonen, zoals internetproviders, moeten worden gedwongen om mee te werken aan de bestrijding van illegaal aanbod op internet. Dat zou bijvoorbeeld moeten gebeuren met een 'downloadlicentie', waarbij downloaders van auteursrechtelijk beschermd materiaal betalen voor hun gebruik.

"De isp's zouden daarbij moeten worden betrokken, want zij weten wat mensen downloaden", zegt woordvoerster De Ridder. Ze kon geen antwoord geven op de vraag of Buma/Stemra daarvoor de techniek deep packet inspection wil gebruiken. "Dat is een van de mogelijke uitkomsten", zegt ze. De organisatie is geen voorstander van een 'auteursrechtenheffing' op internetabonnementen, waar D66 voor pleit. Dat zou namelijk ook de niet-downloaders treffen.

De digitale burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom reageert kritisch op de brief. Volgens de organisatie is Buma/Stemra geen voorstander van een downloadverbod, maar wil het wel dat 'providers de privé-politie van de contentindustrie' worden. "Zij moeten al jouw internetverkeer in de gaten gaan houden en verboden inhoud direct blokkeren", schrijft Bits of Freedom.

Opmerkelijk genoeg schrijft Buma/Stemra verder dat als er geen 'redelijk alternatief' komt voor het betalen voor muziek, dit zal leiden tot 'culturele verschraling' en beperking van de vrijheid van meningsuiting. Critici verwijten de entertainmentindustrie juist vaak inbreuk te willen maken op burgerrechten, bijvoorbeeld met een downloadverbod of het blokkeren van sites. De plannen van GroenLinks gaan overigens minder ver dan die van de Piratenpartij, die pleit voor een auteursrechtelijke termijn van vijf jaar.

Reacties (286)

Ik ben het niet vaak eens met Groen Links, maar op dit punt wel.

Als ik mij niet vergis heeft Groen Links in The Economist zitten lezen (moesten ze vaker doen) en dit artikel gevonden:

http://www.economist.com/...ory.cfm?story_id=15868004

Uit onverdachte hoek worden in dit artikel substantiele vraagtekens geplaatst bij de duur van het copyright. Blijkbaar heeft Groen Links deze gedachtengang overgenomen. Prima.

De reactie van Buma/Stemra is even voorspelbaar als demagogisch. Het "vogelvrij maken" van muziekauteurs is natuurlijk een mateloze overdrijving. Voor een goed begrip: de organisatie Buma.Stemra heeft niet als taak om na te denken over een maatschappelijk optimale duur van het copyright. Hun taak is het eenzijdig bepleiten van de belangen van hun achterban, en het heeft daar een direct financieel belang bij. Dit bereiken zij momenteel door het copyright eenzijdig te maximaliseren ten gunste van rechthebbenden (wat lang niet altijd de artiesten zijn, maar veel vaker de tussenhandel). Dat is in hun reactie dan ook goed te beluisteren.


De maatschappelijk relevante vragen zijn echter duildelijk:
- copyright is een door de maatschappij bij de wet ingesteld tijdelijk monopolie op creaties; wat is nu de eigenlijke doelstelling van dit monopolie?
- gegeven dit monopolie en de doelstelling ervan, wat is de optimale tijdsduur van copyright vanuit maatschappelijk perspectief?
- wat betekent de duur en vorm van het copyright voor de financiele positie van de schrijver / uitvoerend artiest of de handelaar in rechten (de muziek industrie)
- hoe zou de belangenafweging tussen maatschappij, artiest, en tussenhandel moeten luiden?

Dit zijn stuk voor stuk redelijke vragen die het beste zonder rhetorisch geweld kunnen worden geanalyseerd. Dat de Buma/Stemra daar niet aan mee wil doen is hun zaak, maar het neemt niet weg dat deze discussie best eens op de agenda mag komen.

Ook al gelet op de contouren van het schimmige ACTA verdrag waarvan getracht wordt het er langs ondemocratische weg in te drukken.

Ik vind dat een auteur het auteursrecht hoort te hebben zolang deze in leven is. Dat de erfgenaam geen rechten heeft. Hij/zij is immers niet de auteur.

Tevens vind ik dat het auteursrecht uitsluitend bestemd is voor de auteur en niet een bedrijf / platenbakker of ander persoon. Het auteurs recht mag dus wettelijk niet overdraagbaar zijn aan een andere partij. (platenlabel o.i.d)

Kijk naar Disney, Walt is allang overleden maar het Disney bedrijf probeert nog zo lang als mogelijk is het auteurs recht uit te buiten.

Het eeuwig uitmelken van auteursrecht werk de innovatie juist tegen. Idem dito voor copyright en patenten.

Ik vind dat een auteur het auteursrecht hoort te hebben zolang deze in leven is. Dat de erfgenaam geen rechten heeft. Hij/zij is immers niet de auteur.

Onzin, auteursrechten zijn overdraagbaar. Ik kan ze ook wegtekenen aan een of ander duivels label...

Tevens vind ik dat het auteursrecht uitsluitend bestemd is voor de auteur en niet een bedrijf / platenbakker of ander persoon. Het auteurs recht mag dus wettelijk niet overdraagbaar zijn aan een andere partij. (platenlabel o.i.d)

Onzin, hoe moet een artiest er dan voor zorgen dat zijn muziek verkocht gaat worden? Moet hij het maar meteen op rapidshare voor je zetten?

[quote]Kijk naar Disney, Walt is allang overleden maar het Disney bedrijf probeert nog zo lang als mogelijk is het auteurs recht uit te buiten.]/quote]
Ik snap niet wat je bedoeld. Dus als de uitvinder van de Nintendo DS overlijdt mag Sony gewoon maar de boel gaan kopiëren? Lekker is dat...

Het eeuwig uitmelken van auteursrecht werk de innovatie juist tegen. Idem dito voor copyright en patenten.

Onzin, copyright houdt innovatie niet tegen op de manier zoals patenten dit wel kunnen doen. Wat voor innovatie is er als je een liedje van Vader Abraham covert zonder Vader Abraham te hoeven betalen???

Ik dacht trouwens dat het gezeik op de radio vaak was dat muziek allemaal hetzelfde klinkt?

Ik vind dat een auteur het auteursrecht hoort te hebben zolang deze in leven is. Dat de erfgenaam geen rechten heeft. Hij/zij is immers niet de auteur.

Onzin, auteursrechten zijn overdraagbaar. Ik kan ze ook wegtekenen aan een of ander duivels label...

Er staat vind. Het is zijn mening. Het is hypothetisch. Helaas niet uitgewerkt. Een dergelijke visie heeft andere verstrekkende gevolgen, en dat wordt een complexe discussie. Het gaat uit van het beginsel dat iemand die ergens voor werkt voor zijn werk wordt beloont zonder dat er sprake is van uitbuiting van zijn werk. Bijvoorbeeld nepotisme, slavernij, piraterij, ongelijke verhoudingen tussen artiest en gigantische industrie (kuch). De vorm van nepotisme die we kennen is erfrecht; blijkbaar moet intellectueel eigendom daar echter ook onder vallen, en kan men dmv een bedrijf opzetten een rechtspersoon creeren die ook na de dood van de menselijke creatieve geest voortgezet kan worden, of waar mensen zelfs eigendom van kunnen worden na IPO. Het moge duidelijk zijn dat dit een systeem is dat we hebben verzonnen, en dat een dergelijk systeem niet per definitie (goed) werkt noch logisch hoeft te zijn.

Het gros van de artiesten in NL tekent hun auteursrechten inderdaad weg: aan BUMA (voorheen BUMA/STEMRA). In die zin heeft men een machtige positie. Dat heeft voor allerlei partijen voor- en nadelen. Er zijn echter ook artiesten die hun eigen platenlabel opzetten, en zelf meer controle behouden. Soms zelfs niet bij BUMA aansluiten. Dat laatste is niet verplicht, dat staat de artiest vrij, maar in de praktijk vrijwel altijd het geval. Het zorgt er namelijk voor dat je gebruik kunt maken van een bestaand platform inclusief connecties in de business, en een hoop bureaucratische zooi wordt je uit handen genomen. Het is het centraliseren van macht bij bepaalde partijen, het abstraheren en specialiseren van verantwoordelijkheden. Echter, een bepaalde partij kan te machtig worden. Ik denk dat GP de positie van BUMA te dominant en conservatief vindt, maar dat kan hij of zij zelf wellicht verduidelijken.

Maar ik ken zoveel verhalen van artiesten die zijn belazert door labels. Krijgen geen royalties. Werk wordt released zonder toestemming. Men houdt zich niet aan gemaakte afspraken. En de verhoudingen zijn volledig zoek. De techniek en het internet heeft de potentie om deze verhoudingen gebalanceerder te maken, maar schiet door in die zin dat het naar smaak van de machthebbers _en_ auteurs teveel macht aan de eindgebruiker geeft. Het is voor de maatschappij zaak om een eerlijke, realistische balans te vinden echter iedere partij heeft z'n eigen belangen. ISPs, eindgebruikers, labels, componisten, zangers, tekstschrijvers; ze hebben ieder hun eigen belang zowel individueel alsmede wat men over het algemeen zoal vindt (abstracter samenvattend de diverse opvattingen). Je zal dan ook van diverse kanten extreme visies en allerlei lobbypraat en politiek gebabbel horen. Drogredeneringen te over, bangmakerij, mensen die zich niet aan willen passen aan de huidige realiteit, mensen die voor niets willen betalen. Mijn mening is dat de discussie gaat tussen de producten en de eindgebruikers. De industrie is artificieel en moet buiten spel gezet kunnen worden. Men moet weer directere banden leggen tussen aanbieder en afnemer. Daardoor ontstaat een band tussen kunstenaar en kunstliefhebber, en beide hebben hier behoefte aan. Je ziet het overigens al gebeuren. Er is gigantisch veel networking aan de gang in de muziekwereld, en dankzij het internet is netwerken minder gecentraliseert, meer open geworden. Een goede zaak wat mij betreft.

Ik snap niet wat je bedoeld. Dus als de uitvinder van de Nintendo DS overlijdt mag Sony gewoon maar de boel gaan kopiëren? Lekker is dat...

Nee, GP vindt de huidige regeling te belachelijk voor woorden maar weet niet precies een goed werkend alternatief te bedenken. Dat betekent echter nog niet dat "auteursrecht de innovatie tegenhoudt" of het tegenovergestelde. Dat is een ontzettend complexe discussie welke een grondige, wetenschappelijk onderzoek vereist.

Autos en software enz is lastig te vergelijken. Je hebt te maken met andere wetten, dus kom je al gauw op morele discussies uit. Feit is dat Sony best compatibel spul mag maken voor Nintendo DS. Dat Nintendo dat niet leuk vindt en Sony maybe aanklaagt hetgeen Sony weet waardoor Sony dat niet doet maar Pietje Puk's bedrijf uit Lutjebroek wel is dan ook logisch. En Sony mag ook components gebruiken die Nintendo DS ook gebruikt. Of SoCjes bestellen bij dezelfde afnemer. Tenzij die weer andere afspraken heeft. Je weet hoe de PC is ontstaan? Een cloon van de IBM? Je weet dat jailbreaks in beginsel legaal zijn, maar dat toepassingen waar ze voor gebruikt kunnen worden legaal danwel illegaal kunnen zijn om whatever reden net zoals men een browser kan gebruiken om enge dingen te bekijken op 't internet? Zoals een mes meerdere functies heeft. Zo geldt dat ook voor een computer (een Nintendo DS is een computer) en wiskunde (muziek is niets meer of minder dan combinaties van mathematische klanken, en formules ed. zijn in beginsel niet geheim).

Dan je voorbeeld. Een cover/remix is 1) gemaakt op basis van orig. MIDI dwz met toestemming 2) vanaf het begin af aan gecomponeert zonder gebruik van origineel werk 3) een nieuw werk met fair use van het oude. Nou kan het zijn dat de MIDI is gestolen. Of dat men de geheime code van de muzieknoten heeft gekraakt. Of dat men teveel van het origineel gebruikt waardoor het geen fair use meer is (dat slaat enkel op punt 3 omdat deze direct materiaal gebruikt van &klager). Maar dat betekent nog niet dat het in het beginsel illegaal is. Het is nl. legaal in die zin dat er in beginsel in dergelijke situaties geen sprake is van schending van auteursrecht. Het is natuurlijk mogelijk in individuele gevallen, maar niet per definitie, en alle keren dat het eerlijk en goed gaat hoor je niemand over. Je hoort niet over het aantal vliegtuigen dat veilig wordt gebruikt, of het aantal keren dat een auto correct van/naar werk rijdt zonder ongelukken. Je hoort wel over een kettingbotsing in de Alpen.

Het is m.i. moreel rechtvaardig omdat het immers een clone is, en aangezien bepaalde combinaties van noten prettig zijn, heb je soms overlappingen. In de film business heb je deze onzin dan ook niet, en in de software business heb je enkel in o.a. de VS de puinhoop der softwarepatenten. Maar we zijn maar wat blij dat we een browser mogen kiezen die op allerlei rare embedded hardware en software kunnen draaien terwijl deze toch op de basis standaarden spreekt. En ook al babbelt een iPhone bijvoorbeeld geen Flash (hetgeen ook niet eens een open standaard is welke onderdeel is van specs), het babbelt wel TCP/IP en HTML en HTTP en... enz

Persoonlijk wacht ik nog steeds tot de prijzen dalen. Die staan namelijk tegenwoordig tot geen verhouding met de productie- en distributiekosten. Het is onbegrijpelijk dat de prijs hetzelfde is gebleven tov de LP terwijl de productie- en distributiekosten zijn gekeldert. Neem bijvoorbeeld die synthesizers van Kraftwerk. Tegenwoordig kun je dat soort werk allemaal met een computer met software doen voor een lage prijs. Dat de kwaliteit van software synths niet hetzelfde is als hardware synths doet er niet toe. Iedereen gebruikt tegenwoordig software synths, en de makke schaapjes eten het als zoete koek. Geef mij maar oud werk, waar passie in zit. Waar men dagen heeft gewerkt om de instrumenten goed af te stemmen, en flink werk heeft moeten maken van de hardware, handmatig, door een perfectionist die zijn/haar mannetje staat, en trots is op zijn/haar werk. Heb je er ook niet veel van. Maar ze bestaan nog. Juno Reactor bijvoorbeeld. Maar, ieder z'n eigen ding, en de populariteit zal uiteindelijk winnen met alle gevolgen van dien. En dan heb ik het nog niet gehad over de distributie. Collaboratie en distributie is nog nooit zo goedkoop geweest!!

Persoonlijk wacht ik nog steeds tot de prijzen dalen. Die staan namelijk tegenwoordig tot geen verhouding met de productie- en distributiekosten. Het is onbegrijpelijk dat de prijs hetzelfde is gebleven tov de LP terwijl de productie- en distributiekosten zijn gekeldert. Neem bijvoorbeeld die synthesizers van Kraftwerk. Tegenwoordig kun je dat soort werk allemaal met een computer met software doen voor een lage prijs. Dat de kwaliteit van software synths niet hetzelfde is als hardware synths doet er niet toe. Iedereen gebruikt tegenwoordig software synths, en de makke schaapjes eten het als zoete koek. Geef mij maar oud werk, waar passie in zit. Waar men dagen heeft gewerkt om de instrumenten goed af te stemmen, en flink werk heeft moeten maken van de hardware, handmatig, door een perfectionist die zijn/haar mannetje staat, en trots is op zijn/haar werk. Heb je er ook niet veel van. Maar ze bestaan nog. Juno Reactor bijvoorbeeld. Maar, ieder z'n eigen ding, en de populariteit zal uiteindelijk winnen met alle gevolgen van dien. En dan heb ik het nog niet gehad over de distributie. Collaboratie en distributie is nog nooit zo goedkoop geweest!!

Ik respecteer je verhaal en het getuigd van een scherpe geest en een gezonde redevoering. Maar het is niet per definitie dat alles goedkoper is geworden met productie en het is ook erg kort door de bocht dat in de huidige muziek geen passie zou zitten (of dat instrumenten sneller afgesteld zouden worden). Dit is eerder een subjectieve discussie over smaak etc. Het doet geen afbreuk aan het feit dat digitale distributie kansen heeft maar ook zeer veel bedreigingen met zich mee heeft gebracht.
Juist die bedreigingen zorgen ervoor dat bestaande modellen ter discussie staan, de kansen die er zijn zijn vaag en in der verte zichtbaar maar hoe we daar komen is zeer onduidelijk.

Een ding is zeker: als je muziek zoekt waar passie en gevoel etc zoekt zul je toch die muziek moeten zien te vinden. Vergeet niet dat daar een belangrijke rol is weggelegd voor labels en platenhuizen. Als beginnend artiest groot worden door het internet is er gewoon nauwelijks bij (ja, je had zo'n Nederlands meisje dat helemaal door is gebroken. Maar als je het mij vraagt had ze net zo goed niet ontdekt hoeven worden. Dan nog, nu is ze ook niet meer indy). Feit blijft dat mensen gewoon niks om muziek geven blijkbaar: zonder hoesje en doosje en naar de winkel gaan is er gewoon geen waarde meer en praten mensen zelfs over muziek alsof het een spijkerbroek is (als het niets is, wil ik het terug kunnen brengen). En het klopt dat populariteit zal winnen: maar er is een weg naar populariteit. De jongens van Juno hebben ook begeleiding gehad in de weg hier naar toe: dit gebeurt niet zomaar, daar zitten mensen achter. Die mensen zijn afhankelijk van inkomsten, anders blijft alles hobby...

Wat ik nou nooit begrijp.. En dat mag de BUMA me wel eens uitleggen:
Waarom is het zo dat een artiest bij wijze van spreke oneindig betaald moet worden voor het inspelen van 1 cd?

Ik maak wel eens een website, dan is het toch ook heel normaal dat ik voor die website betaald krijg, maar niet per bezoeker?

Dat is volgens mij de discussie die gevoerd moet worden.

Dat komt omdat jij je produkt, de website, overdraagt aan de nieuwe eigenaar. Je zou ook een licentie aan kunnen bieden waarbij hij per bezoeker betaalt,, dat is helemaal jouw keuze.

Maar waarom moet dat eigendom dan tot in de eeuwigheid + 70 jaar blijven bestaan? Het is een beetje als een metselaar die tot 70 jaar na zijn dood een jaarlijke vergoeding int voor het bouwen van een knap stukje van jouw huis. Ik vind he tprima dat die kerel daar poen voor wil hebben, maar hij krijgt één keer geld en dan moet ie opzouten. Bij kopieerbaar spul zoals muziek wordt dat een ander verhaal, maar ik denk dan "het spul bestaat nu tien / twintig / vijftig jaar, je hebt het nu wel voldoende uitgemolken".

Dat er auteursrecht moet zijn snap ik best maar die termijn, die slaat nergens op.

Persoonlijk vind ik het appels met peren vergelijken en ook geen redelijke vergelijking. Een artiest heeft moeite gedaan om iets moois te maken wat vervolgens verveelvoudigd wordt en waar mensen van kunnen genieten. Dat genieten gebeurd dus niet alleen in het eerste jaar na verschijning. Daarom kan ik me best voorstellen dat een artiest hier gedurende zijn leven van mag profiteren, als hij werkelijk zo goed is dat zijn werk hem gedurende de rest van z'n leven überhaupt van inkomsten kan voorzien.

Persoonlijk zou ik er zelfs nog vrede mee kunnen hebben als er wordt gesproken over een periode die gelijk wordt gesteld aan de gemiddelde levensverwachting van de gemiddelde Nederlander, tenzij de persoon langer leeft dan dat. Maar dat bij overlijden de rechten vrij komen. Dat biedt ook nog genoeg mogelijkheden en zal de creativiteit zeker niet schaden.

Daar moet wel tegenover staan dat de providers geen politie worden en dat de contentaanbieders eens redelijke vergoedingen gaan vragen. Niet ieder nummer is een Mona Lisa die met de tijd meer waard wordt. Het kan oneindig worden gekopieerd, zonder enige kosten (bandbreedte), en daar zullen de kosten ook naar moeten zijn. Zeker omdat met de tijd er steeds meer goede muziek uitkomt zal dat de waarde van het oude spul doen dalen vanwege het gigantische aanbod en de beperkte zakcenten van de consument. En met die calculatie gaat het mis, en dát werkt het ongeautoriseerde downloaden in de hand.

Wellicht is het het overwegen waard om voor digitale media hetzelfde te doen als met drugs. Gewoon gedogen tenzij je er in handelt en er geld mee verdient over de rug van de rechthebbende. Om iedere Nederlander op te pakken, daar wordt de maatschappij niet beter van, net zo min als wanneer je iedereen vast zet die wel eens een jointje rookt.

Persoonlijk vind ik het appels met peren vergelijken en ook geen redelijke vergelijking. Een artiest heeft moeite gedaan om iets moois te maken wat vervolgens verveelvoudigd wordt en waar mensen van kunnen genieten. Dat genieten gebeurd dus niet alleen in het eerste jaar na verschijning. Daarom kan ik me best voorstellen dat een artiest hier gedurende zijn leven van mag profiteren, als hij werkelijk zo goed is dat zijn werk hem gedurende de rest van z'n leven überhaupt van inkomsten kan voorzien.

Een timmerman die bij mij een deur maakt krijgt ook niet betaald voor elke keer dat ik er gemak van heb dat dat ding dicht kan.

Het probleem met digitale media (films, muziek, boeken, software) is dat het praktisch gezien onmogelijk of heel moeilijk is om een 'per keer'-afrekenmethode te gebruiken. Als zo'n media-uiting vastzit aan een drager kan dat wel, omdat je de toegang tot de drager kunt controleren, maar wanneer dat niet (meer) zo is gaat die controle dus ook niet. Met de opkomst van internet is het hele idee ineens niet meer haalbaar. Hetzelfde als met mijn deur: die timmerman kan onmogelijk controleren hoeveel gemak ik van die deur heb zonder een onaanvaardbare inbreuk op mijn privacy te maken. Hij kán praktisch gezien simpelweg geen 'per keer'-afrekenmethode gebruiken, ook al zou dat hem misschien meer geld opleveren.

Elke methode die uitgaat van betalen-per-gebruik(er) zal daarom niet gaan werken - tenzji de goodwill bestaat bij de gebruikers om dat te doen. Alle plannen en ideëen van de auteursrechtenlobby gaan om twee redenen mislopen: enerzijds proberen ze een niet-haalbaar model te handhaven, anderzijds verspelen ze de noodzakelijke voorwaarde voor een model dat wél haalbaar is.

Wat dat aangaat zie ik jouw vergelijking met softdrugs wel zitten, ook daar geldt dat je er op die manier meer zicht en controle over hebt dan wanneer het volledig illegaal zou zijn, en dan nog afgezien van het feit dat handhaving gruwelijk veel geld gaat kosten.

...
, maar hij krijgt één keer geld en dan moet ie opzouten.
...

Daar gaat het juist om: jij moet nog betalen als je een ouder liedje wil downloaden / cd wil kopen. Daarna zal ook de artiest opzouten. Maar dan moet je wel eerst betaald hebben...

Jouw vergelijking gaat wel op als je elke keer moet betalen als je er naar luistert. Dat koop je af door de song te "kopen", althans het gebruik ervan.

Als ik m'n cd-collectie te koop aanbied zoals ik ook het door jouw metselaar gemetselde huis te koop zou kunnen zetten dan ziet de artiest daar niets van terug hoor.

Hoezo uitgemolken, is het niet terecht dat iemand betaald krijgt voor zijn werk?Waarom het woord uitgemolken? Is het zo erg als een artiest verdient aan zijn werk?

Volgens mij denken sommige mensen dat elke artiest miljonair is o.i.d.

Eigenlijk vrij simpel, als jij een CD maakt en wilt verkopen en ik ga er kopietjes van maken en die ook verkopen dan zou jij zonder auteursrecht mij dat niet kunnen verhinderen.

Gezien ik als investering enkel een exemplaar vanjouw eindproduct hoef te kopen en jij echt die plaat moet maken... tel uit mijn winst.

Lijkt me niet fair dat ik dan de vruchten van jouw werk zomaar mag pakken, puur omdat het technisch kan.

OK, duidelijk,. Ik denk dat niemand wilt dat iemand anders er met jouw geld vandoor gaat... maar het issue wat BUMA heeft is nu niet dat er iemand anders met de winst vandoor gaat geloof ik. En ook verklaart dit nu niet echt waarom een artiest zo idioot veel geld kan verdienen.
De inkomsten die topartiest heeft zijn echt buiten alle proporties.

Hoeveel denk jij dat één cd oplevert voor een artiest ? Minder dan dat jij per jaar verdiend... inkomsten voor artiesten zijn afhankelijk van hoe het verkocht wordt en hoeveel er verkocht wordt. Verdiensten zijn dus gebaseerd op prestatie.... Als niemand de CD iets vind, koopt niemand het en verdiend de artiest hier minder aan. Daarom verdienen Artiesten per optreden juist meer.

Ik ben persoonlijk geen voorstander van Groenlinks maar het idee van 10 jaar vind ik helemaal zo gek nog niet. Waarom moet het voor een artiest zo anders zijn dan elk ander beroep?

Als ik een idee heb, iets uitvind en vastleg heb ik ook maar een beperkte tijd hier alleenrecht op. Ditzelfde vind ik dan ook toepasbaar voor een artiest. Een bakker verdient ook geen 10 jaar lang hetzelfde op 1 brood of een schilder aan een muur. een webdesigner aan een website, een architect aan een huis een kunstenaar aan zijn / haar schilderijen en ga zo maar door...

Waarom is het beroep "artiest" zo "speciaal" dat alles en iedereen daar maar voor moet wijken... Dat wetten moeten buigen en providers moeten breken, puur omdat de entertainmentindustrie geen mm wil wijken of toegeven met hun verouderde denkwijze en verdienmodel.

Wat is er zo anders aan het downloaden van muziek t.o.v. het luisteren naar de radio / tv of het opnemen van de radio / tv wat al een halve eeuw gebeurd? Waarom wil men dat wij voor elke manier van gebruik van een nummer moeten betalen? Dat is toch ook niet zo met andere producten in onze maatschappij?

Als een artiest een nummer niet kan waarmaken binnen 10 jaar dan heeft hij / zij gewoon pech!

Daarnaast slaat deze opmerking van Buma/Stemra ook nergens op:

Opmerkelijk genoeg schrijft Buma/Stemra verder dat als er geen 'redelijk alternatief' komt voor het betalen voor muziek, dit zal leiden tot 'culturele verschraling' en beperking van de vrijheid van meningsuiting.

Onzin natuurlijk, de kortere periode zorgt ervoor dat muziek sneller vrijkomt, wat weer gebruikt kan worden in afgeleide werken. Het zorgt uiteindelijk dus voor meer creativiteit en cultuur, terwijl een veel strictere regelgeving de boel juist op slot zet.

En het is niet dat de artiesten van nu niet voortborduren op werken uit het verleden, dus wat dat betreft is het ook hypocriet om te stellen dat anderen er vervolgens niet aan mogen komen.

wat weer gebruikt kan worden in afgeleide werken. Het zorgt uiteindelijk dus voor meer creativiteit en cultuur

Afgeleide werken, meer van hetzelfde... Dat is echt verschraling. Als je iets succesvols niets mag namaken moet je zelf iets anders succesvols bedenken, dat is innovatie!

Veel te kort door de bocht. Er zijn zat artiesten die hele originele werken maken van andere werken, bijvoorbeeld live met samples. Dat ligt momenteel juridisch heel erg lastig.

[...]
Afgeleide werken, meer van hetzelfde... Dat is echt verschraling. Als je iets succesvols niets mag namaken moet je zelf iets anders succesvols bedenken, dat is innovatie!

Oh? Denk je dat onder 'afgeleide werken' alleen slappe covers en duffe remixjes horen?

Kijk maar eens naar de zaak van 'Frozen' (Madonna) die in België niet gedraaid mag worden, omdat er een of andere Belg claimde dat een melodietje van hem in de track gebruikt is. Hij won de zaak, en iedereen die het plaatje ergens ten gehore brengt in .BE mag een boete verwachten.

Een simpeler voorbeeld is het 'lenen' van akkoordenschema's, riffjes en structuur in muziek, waardoor beginnende musici veel sneller een leuk stukje in elkaar kunnen zetten. Luister voor de grap maar eens 'The Final Countdown' en 'Für Elise' naast elkaar, dan snap je misschien waar het om gaat.

Eerdere werken zijn als muzikant en als creatief brein je alfabet waarmee je kan werken. Er is immers nagenoeg niks nieuws meer, alleen herschikkingen van (kleine) stukjes bestaand werk.

Je neemt de verkeerde vergelijking:
Een designer (vb. logo) heeft toch wel het recht op zijn creatie, iets wat gecreëerd wordt daar zijn meestal rechten op (copyright, patenten,...) adhv van die 'gedachten'/bedenksels wordt geproduceerd. Dus de recepten/plannen blijven eigendom van de bedenker. Een stoel wordt ook gecreëerd (design) en daarmee wordt de stoel gemaakt.
Het is allemaal niet zwart-wit. Een stoffelijk goed schilderij, stoel, brood is nu eenmaal niet hetzelfde als een intellectueel goed.
Op zich ben ik wel voorstander van het wegvallen van rechten na de dood van de artiest.
Maar waarom denkt iedereen recht te hebben op iemand anders zijn creatie na x-aantal jaren? Zijn we jaloers op een artiest dat hij nog geld kan verdienen aan een lied na x-aantal jaar? Iedereen kan toch zelf beginnen als het allemaal maar zo gemakkelijk verdiend geld is?

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 300710 op 12 april 2010 19:46]

Beetje vreemde analogie. Een brood stop je 15 jaar later niet meer in je CD-speler

Maar op een stoel kan je makkelijk 15 jaar lang zitten zonder dat je een zit-tax dient te betalen aan de maker.

Of een huis, computer, kast, stoel, hamer. Eigenlijk hebben de mensen uit de auteursrechtenindustrie een compleet oneerlijk voordeel gekregen boven alle andere en is er nu eindelijk weer een beweging die het wil terugbrengen naar een redelijke termijn. En dat vind ik persoonlijk prima.

Dat klopt, maar je trekt de verkeerde vergelijking. Je hoeft 10 jaar na het kopen van een CD ook geen luistertax te betalen, maar als je zelf een CD opneemt met iemand anders muziek en die verkoopt (is dus analoog aan het ontwerp van de stoel stelen en stoelen gaan verkopen) is het natuurlijk heel andere koek.

Productie != ontwikkeling.

Er is een ontwerper van die stoel en wanneer die ontwerper freelanced (dat doen de echt goede ontwerpers van meubels), krijgt hij/zij waarschijnlijk per verkocht exemplaar betaald of in één keer een hele berg geld.

[Reactie gewijzigd door Abom op 12 april 2010 17:48]

Maar op een stoel kan je makkelijk 15 jaar lang zitten zonder dat je een zit-tax dient te betalen aan de maker.

Daarom krijgt de ontwerper daar ook jaren geld voor !

Zo betaal ik iedere maand energie... jij vind dus dat ik dat niet meer hoef te doen want ik heb er al een keer voor betaald? Ik hoef volgens jou natuurlijk ook geen wegenbelasting meer te betalen, dat heb ik ook al één keer gedaan.... en ach als mijn auto kapot gaat hoef ik niet te betalen want die uitlaat of dat motorblok had langer mee moeten gaan, daarvoor heb ik betaald.


Beetje vreemde vergelijkingen allemaal natuurlijk. Die computer is éénmalig één groot bedrag. Die kast, stoel, hamer, auto e.d. eveneens.... ik zou wel eens willen weten wat die auteur van een muziekstuk werkelijk kwijt is aan uren en die uren dan omgerekend in euro's en dan uiteraard gepubliceerd. Het schrijven van een nummer gaat niet over één nacht ijs en jou voorbeeld getuigt ervan dat je hier wel van uitgaat.

@DarkForce, maandag 12 april 2010 19:46 die energie verbruik je , een stoel (bijv) niet: die gebruik je...

Ik download ook regelmatig spul (legaal), geen games of software. Maar ik vind 10 jaar ook wel erg weinig, aan de andere kant vind ik 70 jaar NA het overleiden van de laatste auteur weer belachelijk lang. Het moet ergens in het midden liggen. Ik vind het niet onredelijk om bijvoorbeeld je leven lang betaald te krijgen voor je gemaakte spul.

Krijg jij ook doorbetaald voor werk dat jij voor je werkgever hebt verricht?
Ik niet. Voor mijn pensioen betaal ik zelf...

Krijg jij ook doorbetaald voor werk dat jij voor je werkgever hebt verricht?
Ik niet. Voor mijn pensioen betaal ik zelf...

Een artiest heeft geen enkele garantie op inkomen, jij in weze wel. Denk je dat een artiest, met een onvoorspelbaar inkomen, een hypotheek kan krijgen? vergeet 't maar. Dat kun jij wel.

Lang niet alle artiesten krijgen miljoenen per maand binnen door de royalties, d'r zijn er genoeg die in een rijtjes huis wonen. En ook die hebben vaste lasten, kinderen die naar school moeten, kleding moeten, etc.

Het is een compensatie (soms onredelijk, soms niet) voor het ontbreken van enige vastigheid. Want ze zullen zichzelf tegen werkeloosheid, arbeidsongeschiktheid en andere ellende moeten verzekeren. (wat overigens niet bij een verzekeraar kan)

Je haalt iets door mekaar; muziekanten en schrijvers.

Ik ken ook semi-top muziekanten en je hebt gelijk dat het niet eenvoudig voor hun is om bijvoorbeeld een hypotheek te krijgen. Echter is dat vaak een bewuste keuze en wanneer je naar iemand moet wijzen die daar schuldig aan is, is dat het platenlabel.
Daarbij is het zo dat het voor een ZZP'er net zo moeilijk is als voor een muziekant om een hypotheek te krijgen. ZZP'ers hebben ook een hoger uurloon zodat zij de onzekerheid kunnen compenseren en bij ZZP'ers geldt hetzelfde als muziekanten, wanneer je echt heel erg goed bent, heb je geen last van die onzekerheid en kun je een belachelijk hoog uurloon vragen.

[Reactie gewijzigd door Abom op 12 april 2010 17:37]

Bizar voor zover ik opmerk moet je juist erg slecht zijn om een belachelijk uurloon te kunnen vragen. Toen er nog geïnvesteerd werd door platenlabels in goede muzikanten konden ook deze van hun succes genieten. Waneer je nu goed bent word je verplicht al je geld te investeren in optredens en voor er weer iemand gaat beweren dat je daar goed aan verdiend, optredens kosten bakken vol geld en zijn een verliespost en geen gouden kalf. De platenlabels waren vroeger de enige die artiesten financieel wilden ondersteunen. Nu wil niemand nog zijn geld steken in het ondersteunen van artiesten.

Je haalt enkele zaken wel door elkaar:

optredens kosten bakken vol geld en zijn een verliespost en geen gouden kalf

Optredens kosten bakken vol geld, tot daar volg ik je. Maar wie doet de investering, de artiest of de concertpromotor (onderlijn het juiste antwoord)? En optredens zijn in het algemeen zeker geen verliespost, zeker niet voor de bands (waar haal je dat gekke idee trouwens?)

Waneer je nu goed bent word je verplicht al je geld te investeren in optredens

Wie verplicht je om AL je geld te investeren? Als artiesten ondernemers zijn, dan zijn er veel slechte ondernemers op de markt. En daarbij bedoel ik niet dat het slechte artiesten zijn, maar dat een bedrijf of zelfstandige met eenzelfde reeks van investeringsbeslissingen zoals veel artiesten die maken, deze bedrijven ook al lang bankroet zouden zijn.

De platenlabels waren vroeger de enige die artiesten financieel wilden ondersteunen.

Dat is betwistbaar. Een aantal labels zal het waarschijnlijk voor de muziek gedaan hebben. Wat vaststaat is dat de grote labels vooral veel geld willen verdienen en de artiest niet rond hun kan, dus dan maar met de labels moet samenwerken. Zelfs als je een volledig andere licentie gebruikt als de platenlabels, lees creative commons, dan willen de private labels notabene nog dat je eerst auteursrechten aan hun betaald om die later fijntjes via een zelfopgestelde verdeelsleutel terug te kunnen eisen, mits je het bedrag al terug krijgt.... Valt dat ook onder de noemer "in de artiest investeren", of klinkt dat toch al wel een tikkeltje achterbaks?

Nu wil niemand nog zijn geld steken in het ondersteunen van artiesten.

Waar slaat dit op? Ik kan je miljoenen "niemanden" aanwijzen die zogezegd geen geld meer in de artiest steken. Festivals schieten als paddestoelen uit de grond en de gevestigde festivals worden enkel maar groter. Blijkbaar valt er toch wel een cent mee te verdienen. Bands zien cd's meer en meer als hun promomateriaal en verkopen deze (meestal zelf) na hun optreden. En de meeste niet-al-te-bekende bands kunnen hun opnames er mee betalen en er nog een budget aan overhouden (1000 stuks verkopen).

Het verhaaltje dat jij schetst bevat trouwens geen argumentatie en past perfect in het kraampje van de verouderde industrie. Misschien is het inderdaad tijd voor een radicale ommekeer in het auteursrecht, want de resources die deze industrie nu verbruikt (vooral op het vlak van overheid) zijn niet rendabel voor de maatschappij, en al zeker niet voor de artiest (het gaat toch zo slecht volgens jou op dit moment). Alleen verandering kan dus de situatie om laten slaan...

De optredens op zich zijn niet waar de artiesten hun geld mee verdienen: het is juist de merchandise die er tijdens die optredens wordt verkocht die voor geld in het laatje zorgt.

Dat de industrie tegenwoordig weinig wil investeren in artiesten is heel duidelijk aan programma's als Idols en Popstars. Hierbij wordt het talent gescreend door een jury, na veel flink betaalde sms'jes komt er een winnaar uit die 1 hitje heeft (als hij/zij geluk heeft) en als dat niet snel genoeg gaat dan worden ze weer an de kant gezet voor de winnaar van het volgende jaar.

Artiesten zoals Cliff Richard en Kiss hadden echte back-up van hun platenmaatschappij: 1e single geen succes? Geen probleem proberen we het gewoon nog een keer. En dat totdat het uiteindelijk wel succesvol is. Bij Cliff duurde dat tot zijn 5e of 7e single bij Kiss tot de eerste Alive LP. Toen werd er nog geloofd in het talent wat er bestond bij de getekende artiest. Tegenwoordig is het niets anders dan zo snel mogelijk zo veel mogelijk geld proberen binnen te halen en als de verkopen tegenvallen dan gooi je de artiest er gewoon uit!

Die festivals waar jij op doelt ontstaan vaak door enthausiaste mensen die iets willen doen met de muziek die zij leuk vinden. Vanuit die filosofie groeien dat soort festivals maar dat wil niet zeggen dat er enorme winsten worden behaald. Quite spelen is vaak al mooi en als er winst wordt gemaakt dan is dat weer bestemd voor investering voor de editie van het jaar erop. Daar zijn echt geen mensen die er het hele jaar van rondkomen bij de organisatie betrokken. De enigen die daar winst pakken zijn de concertpromotors zoals Mojo.

De optredens op zich zijn niet waar de artiesten hun geld mee verdienen: het is juist de merchandise die er tijdens die optredens wordt verkocht die voor geld in het laatje zorgt.

Dat artiesten zo iets extra verdienen, ok. Als artiesten niets verdienen op festivals, dan denk ik dat ze dat enkel aan zichzelf te wijten hebben. Daarmee bedoel ik niet dat ze geen talent hebben, maar dat ze een slecht beheer hebben of ervoor kiezen. Misschien wat teveel show? Naambekendheid maken? Benefiet? ...

Dat de industrie tegenwoordig weinig wil investeren in artiesten is heel duidelijk aan programma's als Idols en Popstars. ...

Ja, niet iedereen is in de wieg gelegd om als prof door het leven te gaan en platenmaatschappijen zoeken alle mogelijke manieren om te overleven. Als je het als artiest op die manier probeert, weet je dat het heel snel kan gaan. De fans die je op die manier wint, zijn ook degene die heel snel op de ontdekking springen en je dan helemaal vergeten zijn.
Het is voor veel mensen een droom om als artiest aan de bak te komen, de meeste worden het niet, maar hebben er een leuke hobby mee. Maar met hoge verwachtingen kan je hoog vallen.

Artiesten zoals Cliff Richard en Kiss hadden echte back-up van hun platenmaatschappij: 1e single geen succes? ...

Mooi dat je er de oudjes bij haalt. Dit is het veroudere systeem, maar er is een nieuw nodig. Als grootvader zegt dat het vroeger beter was, dan heeft hij vanuit zijn standpunt gelijk. Maar dat maakt niet dat alles geëvolueerd is, vanwege nieuwe noden en situaties. Het is duidelijk dat het oude systeem niet goed meer functioneert. Daar wordt er ook gesproken over een crisis. Toch zijn er tegenwoordig een heleboel "nieuwe artiesten" die beweren niets te merken van de crisis. Niet omdat ze zoveel beter zijn, maar omdat ze het over een andere boeg gooien. Zij zijn vaak de eerste om je te vertellen dat platenmaatschappijen overbodig geworden zijn. Zoek maar eens op youtube, interviews genoeg.

Die festivals waar jij op doelt ontstaan vaak door enthausiaste mensen die iets willen doen met de muziek die zij leuk vinden. Vanuit die filosofie groeien dat soort festivals maar dat wil niet zeggen dat er enorme winsten worden behaald. ...

Mee eens, maar hier spreek je over de organisatie van het concert. Zij betalen wel aan de groepen om te komen optreden. Of het hier over enorme winsten gaat, hangt af van groep tot groep. Bij het organiseren van een concert moet je altijd afwegen welke groepen je vraagt, sommige kosten veel en andere minder.

Bron?
Volgens mij doe je iets goed fout als je geld verliest aan optredens, misschien iets minder special effects en wat meer muziek dan? Misschien als je aan het investeren bent in meer naamsbekendheid, maar dat mag niet standaard zijn. Als kleine bandjes geld kunnen verdienen met optredens (en ja dat kunnen ze, geen vetpot maar zeker geen verlies) dan moeten middelgrote dat toch ook kunnen. Over de echt groten heb ik het al helemaal niet, coldplay bv vorig jaar, 3 concerten a 60 tot 80 duizend man elk tegen 70 euro of zo per ticket... tuurlijk zo'n event is heel duur, maar geen 14 miljoen of meer.

Overigens krijgt groen links wel lekker veel gratis publiciteit zo

In der daad!

Ik was al van plan om op groen links te stemmen, maar nu ben ik toch echt helemaal overtuigd!
Moge die stomme organisaties als buma/stemra en brein en al die up-tight jankende geldwolven allemaal kapotvallen! =D

Als een artiest in de 10 jaar na het uitbrengen van een nummer nog niet genoeg geld eraan verdient heeft, zal hij echt niet ineens in de jaren daarna veel gaan verdienen.
En na die 10 jaar kun je echt nog wel geld eraan verdienen als het een goed nummer is, door middel van concerten namelijk.
Okee mensen kunnen je muziek goedkoper/gratis (whatever ze afspreken) krijgen na 10 jaar, maar als het goed genoeg is zullen mensen echt nog wel naar concerten gaan!

Buma/Stemra moet gewoon z'n grote mond houden.


Top plan vind ik dit van Groen Links! toppie!

Die onzin over heffingen verrekenen in internet abos is echter wel raar, en ik zou toch echt verwachten dat dit ongrondwettelijk is, of in ieders geval onethisch. Zo dra mijn ISP mijn pakketten gaat 'deep scannen' stap ik over op een ISP die dit niet doet, zo simpel is het!

[Reactie gewijzigd door Ayporos op 13 april 2010 12:32]

Nu wil niemand nog zijn geld steken in het ondersteunen van artiesten.

Gek he als mensen met al die bezuinigingen er hard op achteruit gaan en dan ook nog eens diverse malen voor hetzelfde liedje moeten betalen. Mensen vinden de situatie dermate oneerlijk dat ze artiesten daardoor nog weinig veel gunnen, ze voelen zich door de entertainmentindustrie genaaid. Grappig genoeg zijn mensen weer heel wat schappelijker als de artiesten/platenmaatschappijen zelf ook schappelijk zijn. Dan is er ineens wel geld om de artiest te ondersteunen. Mensen reageren op hoe ze door de ander worden behandeld. Als de ene redelijk is dan is de ander dat ook eerder geneigd om te zijn. Mensen vinden het huidig stelsel niet redelijk meer dus moet er gezocht worden naar wat wel redelijk is. Je ziet bij deze verkiezingen dat partijen als GroenLinks die kant nu op gaan. De entertainmentindustrie blijft echter pertinent weigeren om hierover te overleggen, die willen alleen maar op de oude weg verder en zien jan en alleman nog steeds als topcrimineel. Zo krijgen we dus nooit een fatsoenlijk systeem die een stuk redelijker is voor iedereen dan het huidige. Daarom is deze brief van buma/stemra enerzijds teleurstellend en anderzijds hoopgevend: ze wijzen het ene af maar willen wel graag om de tafel gaan zitten om met iets fatsoenlijks op de proppen te komen. Ik kan mij nog een tijd herinneren waarin dat soort dingen keihard werden afgewezen.

Dan vraag ik mij hardop af waarom mensen dan überhaupt nog concerten geven. Denk eens even na, zou je altijd verlies maken op je concerten ga toch weg. Ik ben wel heel benieuwd wie daar dan de manager is. Je bent wel een heel grote oen als je concerten gaat geven waarop je verlies maakt, dan kan je net zo goed geen concerten geven (tenzij het een promotie concert van bijvoorbeeld je cd is). Maar over het algemeen mag je er rustig van uit gaan dat mensen met een concert echt wel geld verdienen. Als het niet zou lonen deden ze het al lang niet meer.

Je eerste opmerking slaat natuurlijk helemaal nergens op.

Je zult inderdaad moeten investeren in je band, maar wanneer het eenmaal loopt, komt er gewoon goed geld binnen via optredens. Wanneer je muziekant bent om rijk te worden, klopt er sowieso iets niet aan je strategy, dat lukt maar een handje vol.

Je doet alsof er geen enkele muziekant meer kan leven van zijn/haar werk, dat is gewoon grote onzin en iedereen kan het zien. Er zit alleen een heel groot gat tussen de top en de middenklas artiesten, dat is altijd zo geweest.

@ arjankoole, maandag 12 april 2010 17:12
"Een artiest heeft geen enkele garantie op inkomen, jij in weze wel. Denk je dat een artiest, met een onvoorspelbaar inkomen, een hypotheek kan krijgen? vergeet 't maar. Dat kun jij wel."

verklaard niet waarom dat tot 70 jaar na dood van ariest nog geld, mogelijk met rechten en royalties aan evt kinderen, maar Quacka, maandag 12 april 2010 17:05 heeft hier imho wel degelijk een punt:
Krijg jij ook doorbetaald voor werk dat jij voor je werkgever hebt verricht?

Artiesten werken in eerste instantie voor zichzelf. dat zij dan de vruchten hiervan mogen plukken terwijl zij leven vind ik geen probleem. Dat er tot 70 jaar na de artiest zijn dood nog geld aan wordt verdiend is alleen maar gunstig voor de platenlabels en dat mag dus ook wel geschrapt worden!

Artiesten werken vaak niet voor een werkgever: ze zijn hun eigen werkgever. Zij doen een lange termijn investering als ze iets bedenken en uitbrengen dus mogen ze ook over een langere termijn hier geld over vangen.
Mensen die door een platenlabel worden aangetrokken om muziek te schrijven voor andere artiesten zijn dan weer wel in brooddienst (zoals dat zo mooi heet) en zouden dus wel onder regeling vallen dat ze niet naderhand nog hoeven te verdienen aan werk dat ze voor hun werkgever hebben gedaan!

is alleen maar gunstig voor de platenlabels en dat mag dus ook wel geschrapt worden!

Wat is dat nou weer voor raar communistisch statement, er mag geen geld verdiend worden? Het intellectueel product vertegenwoordigt een waarde, ook na het overlijden van de artiest (niet zelden zelfs meer). Wat heeft het public domain worden van boeken en andere werken ons nou eigenlijk gebracht? Vrijwel niets, dus waarom dan een kortere termijn? Ik zou de rechten eerder naar oneindig willen verlengen, dan kun je de wet van vraag en aanbod toepassen.

[...]
Ik zou de rechten eerder naar oneindig willen verlengen, dan kun je de wet van vraag en aanbod toepassen.

Oneindig? Zeg me dat je een grapje maakt. Jij wil dat iedereen straks royalties krijgt van iedereen (omdat iedereen wel een keer een muzikaal familielid/getalenteerde schrijver/etc. in zijn/haar familie heeft gehad)?

Als jij je zin krijgt dan mag straks niemand meer muziek maken omdat ieder riedeltje wel ergens op lijkt wat in de eeuwigheid beschermd is.

Ooit van Walt Disney gehoord? Die heeft toch wel een beetje naamsbekendheid en een aardig zakcentje verdiend door gebruik van public domain spul.

Voor iedereen die deze discussie interresant vindt:
http://www.ripremix.com/

Hoezo is dat een raar communistisch standpunt? Ik doel hier op het feit dat de platenmaatschappij alleen maar geld probeert te verdienen over een ander zijn rug en zelfs nog jaren na een ander zijn dood!
Dat zou zelfs een goede reden zijn om iemand de dood in te helpen: hoef je daar ook niets meer aan uit te keren dus alle winst in eigen zakken!
Door dit dus af te schaffen zorg je er voor dat de platenmaatschappijen meteen een sociale functie er bij krijgen: hoe langer de artiest leeft des te langer kunnen zij ook aan de artiest verdienen. Zo zullen ze sneller geneigd zijn om een artiest van de drugs af te houden/krijgen om maar een voorbeeld te noemen!

Een gemiddelde populaire artiest heeft meerdere woningen verspreid over de wereld. Dit is voor de artiest natuurlijk een investering want je moet iets met de vele miljoenen doen. Beleggen of in de ontroerende goederen is een keus maar ik zou ook voor het laatste gaan.

Voor de kleinere artiest is het gewoon 'pech'. Als je het niet kan veroorloven full-time artiest te zijn dan zul je daarnaast gewoon een baan moeten hebben om van te kunnen leven.

Als laatste kan ik je vertellen dat het meeste geld naar de platenbakker zelf gaat. De artiest krijgt enkele procenten. Ik snap dan ook niet waarom artiesten niet hun werk op hun eigen website te koop aanbieden. Hiermee verdient een artiest nog meer ook als dat aan zou trekken en de inkomsten komen rechtstreeks bij de artiest i.p.v. bij de platendrukker. Daarnaast kan de prijs flink zakken (ik snap niet dat dit ook niet gebeurt in bijvoorbeeld de itunes store) omdat zaken als transport en productie niet meer nodig zijn.

Huh? Lees jij veel gossip magazines of van waar haal je het beeld dat de gemiddelde populaire muzikant een vastgoed makelaar is? Dus wie artiest is moet maar in de vastgoed anders kan hij zijn geen artiest zijn?

Je ziet de laatste tijd de bizarste hersenkronkels passeren als het over auteursrechten gaat.

Dat muzikanten hun muziek niet massaal uitbrengen op eigen websites moet toch betekenen dat er aan je verhaal iets niet klopt en dat artiesten dus blijkbaar beter gebaat zijn bij een platenlabel dan bij hun eigen website.

Dat zoiets is zoals het is, hoeft niet te betekenen dat het goed is.

Maar denk dat de meeste beginnende artiesten zich aansluiten voor de bekendheid, aan die cd's verdienen ze toch nauwlijks wat.
Kijk hier maar:
http://wizbangblog.com/content/2004/10/14/does-a-cd-have.php
als ze dan nog een beetje goede deal hebben.

en tsja als ze bekendheid hebben dan kunnen ze concerten geven en dat is waar ze echt aan verdienen.
http://www.boingboing.net...labels-may-be-losing.html

Kom maar op met de statistieken zou ik zeggen. Hoe vaak wordt een nummer van een gemiddelde artiest na tien jaar nog verkocht?
Hits prijken een week of 10 in de top40 en dan stort de verkoop al weer in. Hoe vaak zou "Baby one more time" nu wekelijk worden gedownload?

Het gaat echt niet alleen om de losse verkoop. maar vooral de auteursrechten die betaald worden als iemand het gebruiken wil in een film ofzo. Ik noem maar wat.

Een artiest heeft geen enkele garantie op inkomen, jij in weze wel. Denk je dat een artiest, met een onvoorspelbaar inkomen, een hypotheek kan krijgen? vergeet 't maar.

Dus dat de banken slechts een lening geven aan de mensen die het het minst nodig hebben, is iets dat het auteursrecht moet oplossen?
Daarnaast is niemand verplicht om zijn brood te verdienen als artiest. Als je er niet van rondkomt kun je ook iets anders gaan doen.

Dat komt omdat ik daar voor spaar door te werken. Als dat niet voor ze geregeld is dan moet je dat zelf regelen.

Een artiest heeft geen enkele garantie op inkomen

Daar staat de lengte van het auterusrecht behoorlijk los van. Juist diegenen die wel een fors inkomen hebben profiteren van de imo momenteel onredelijke lengte van het auteursrecht.

Als een 'artiest' van wat voor aard ook, onvoldoende verdient om van rond te komen, zal deze (ander) werk moeten zoeken. Net zoals bijvoorbeeld een ZZP'er. Het vergelijk met een ZZP'er gaat dan ook op meerdere vlakken op. Een ZZP'er moet ook een heleboel zaken zelf regelen, zoals bijvoorbeeld pensioen.

Een ZZP'er wordt ook niet extra beschermd. Waarom niet? Waarom een 'artiest' dan wel?

Ja, ik denk dat Mick Jagger wel een hypotheek kan krijgen. Maar dat bedoelde je niet. Toch raakt dat wel de kern van de discussie. Immers, de auteursrechtkampioenen adverteren ook met zeer bekende artiesten om te pleiten voor auteursrecht terwijl die mensen echt geen geld tekort hebben.

Er zit gewoon iets scheef. Natuurlijk zijn er vele artiesten met een onzekere inkomenspositie. Daar staan de kleinere groepen tegenover die puissant rijk zijn. Ook niet nodig. Sowieso zou je kunnen zeggen overlijden of X jaar na produceren. Mocht een artiest met 25 dood gaan, dan hebben eventuele nabestaanden inkomen.

Maar het argument dat ze deze exorbitante regeling mogen houden alleen omdat ze inkomensonzekerheid hebben ? Neen. Je kunt artiesten zien als kleine zelfstandigen. En ondernemerschap brengt nu eenmaal voor en nadelen met zich mee.

Daar staan de kleinere groepen tegenover die puissant rijk zijn. Ook niet nodig.

Wel nodig! Voor velen in de maatschappij is niet de creativiteit of maatschappelijke bijdrage bepalend maar de vergaarde welvaart, er moeten daarom enkele puissant rijken blijven om als rolmodel te fungeren in het kapitalistisch bestel.

Dat is natuurlijk een interessante discussie, maar ik vind mijn werk (IT specialist) toch anders dan een auteur van een boek of een stuk muziek.
Een groot gedeelte van mijn werk is simpelweg niet te kopieren. Wanneer ik een infrastructuur bouw, kun je dat niet zomaar kopieren. Wanneer vergelijkbare werkzaamheden uitgevoerd moeten worden, ben ik degene die het weer uitvoert.
Bij muziek is dat heel anders. Daar kan 'muziekant B' een stuk van muziekant A jatten en opnieuw uitbrengen, zonder zelf echt iets te schrijven.

[Reactie gewijzigd door Abom op 12 april 2010 17:29]

Ow dat denk jij?

Jij bouwt infrastructuur. Onder jou werken 10 mensen (ik noem maar iets)

één gaat na ander bedrijf, en zet daar een soortgelijke infrastructuur op. Dat is dan wel gedelijk een "kopie".

Verder als jij bij dat bedrijf weg gaat krijg je niet doorbetaald omdat ze nog van "jouw" infractuctuur gebruik maken.

10 jaar is nog lang, dus niet zo zeuren. Als je niet één keer in de tien jaar met iets nieuws kan komen dan verdien je ook niet om geld te krijgen.

Kevinp, maandag 12 april 2010 18:10
Sydney Opera House? http://en.wikipedia.org/wiki/Sydney_opera_house
Bauhaus? http://en.wikipedia.org/wiki/Bauhaus
Dichter bij huis: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ton_Alberts Antwerpen, 6 juli 1927 – Amsterdam, 16 augustus 1999

Als ik infra bouw kan t ook zijn dat ik architect ben, kijk maar eens bijvoorbeeld naar de voorbeelden hierboven.

UNIEK dus je argument over dat dat een "kopie" is gaat hierbij dus niet op, wat maakt bijvoorbeeld muziek hier nu een verschil in? Als ik jou uitleg wat "de Nachtwacht" is en jij weet dat niet en ik teken dat schilderij na, is dat dan ook inbreuk op auteursrecht? En als ik zeg tegen jouw dat Michael Jackson "Thriller" een unique stuk muziek is, en jij weet niet hoe dat liedje gaat, dus ik zing het even met mijn vreselijke zangstem, en jij snapt het niet, dus ik zeg tegen jouw omdat ik jouw ken dat ik je even mijn cd uit ijn collectie leen of je het mp3-tje stuur, dan is dat ineens wel inbreuk op auteursrecht? En wat als je daarna van je pc dat mp-3tje shift-deleted om dat jij "Thriller" ontzetend zwaar slecht vind, ben jij nog wel degene die "download" en ik degene die "upload".
Wat nu ook gaat komen is dat ik mijn boekenkast vol met boeken in de fik kan steken als ik dat wil, met digitale content gaat dat minder (kan wel maar goed) maar als jij nu toevallig dat ene electonische boek wil hebben wat ik net gelezen heb en zwaar slecht vind en ik transfer die naar jou, dan mag het niet, terwijl als ik het boek in papieren vorm heb en ik em dan wel aan jouw geef ( om dat t boek zo slecht is wil ik er niks voor hebben) dan mag het ineens wel...

*Volgens het Nederlandse auteursrecht kan de maker het auteursrecht ook overdragen aan een ander, bijvoorbeeld door het auteursrecht te verkopen.
*Auteursrecht ontstaat automatisch door de "creatieve daad" en is van kracht tot 70 jaar na het overlijden van de maker. Er is geen formele eis, zoals registratie, depot, aanvraag of zelfs het plaatsen van een copyright-teken nodig om aanspraak te kunnen maken op de bescherming.


(off topic:)
Hierbij: als ik zou overlijden mag van mij tot 70 jaar na plaatsings datum niets uit dit stukje wat ik hierboven heb getyped door iemand anders mag worden gebruikt. Dit omdat volgens het auteursrecht:

In het bijzonder geldt dat een werk niet af hoeft te zijn voor het beschermd is: elke kladversie is ook al beschermd, zolang er dus maar de creatieve hand van de maker in te herkennen is.

Hmmm nanana lalala lalala laaaaaaa llala la la.

(stukje van onvoltooid liedje wat ik maak, is mijn creative hand en is klad versie, dus als je ook maar iets hieruit gebruikt de komende 100 jaar (Ik ga er van uit dat ik nog minstens 30 jaar mee ga) dan is dat dus inbreuk op copyright....

Ok je hebt gelijk, maar ook hier denk ik hetzelfde over. (qua architect) 90% van de beroepen wordt betaald naar uitvoer, de overige 10% krijgt daarna nog geld. Vaak zijn dit de beroepen die al erg goed verdienen.

Ik denk niet dat een vuilnisman geld krijgt als hij slechts één keer vuilnis ophaalt.

Abom, maandag 12 april 2010 17:14
Wanneer ik een infrastructuur bouw, kun je dat niet zomaar kopieren."
Is het dan ook terecht dat je als je infrastructuur na je dood er nog staat je er dan ook nog royalties over "moet" krijgen? Waarom bij auteursrecht dan wel?

Als schrijver van een stuk creeer je elke keer iets unieks, doe je dat als auteur van een boek of muziek niet, dan is het zo gedaan met de interesse in je product.

Wat ik doe, kunnen veel meer mensen op de wereld.

De IT specialisten die bijna uniek zijn krijgen daarom ook vele malen meer betaald dan jij, ik of die arme schrijver van dat boek.

[Reactie gewijzigd door Abom op 12 april 2010 17:58]

Dat is waar het auteursrecht fout is. Je creëert niet telkens iets nieuws, je voegt creativiteit aan iets bestaand toe. Zo zijn veel goede films gebaseerd op goede boeken en goede boeken gebaseerd op goede verhalen en goede verhalen zijn weer gebaseerd op levenservaring.

Ik ben het met je eens dat werk voor je werkgever en artistiek werk appels met peren vergelijken is. Maar het auteurswet is gewoon krom. Deze wet zou hervormt, of beter, her-ontworpen moeten worden door een denktank zonder belanghebbende. Om zowel artiest als consument tevreden te stellen.

Aanrader: RiP: A remix manifesto.

Tja, je hebt een punt. Probleem is nog wel steeds dat BUMA/STEMRA nog steeds bijna niets uitkeert. En alleen aan de grote artiesten, terwijl kleine artiesten diezelfde kosten krijgen opgelegd van diezelfde stichting.

Maar ik ga geloof ik een beetje offtopic...

Maar dan zit je met auteursrecht en uitvoeringsrecht. Als muzikant B een stuk speelt geschreven door muzikant A dan moet B aan A betalen.

Maar dan zit je met auteursrecht en uitvoeringsrecht. Als muzikant B een stuk speelt geschreven door muzikant A dan moet B aan A betalen.

Spelen (live ten gehore brengen) is iets anders dan 'jatten en opnieuw uitbrengen', dat heet een afgeleid werk maken, zoals een remix.

Het eerste valt onder uitvoeringsrecht, het tweede onder auteursrecht (als het niet regelrecht plagiaat is).

Daar gaat het hier toch over? Het auteursrecht?

Dat is auteursrecht zoals het zou moeten zijn maar al lange tijd niet meer is.
Het gaat er nu alleen nog maar om hoe platenmaatschappijen zo lang mogelijk en zoveel mogelijk geld kunnen binnen harken..

Binnen de IT en diverse andere sectoren bestaat er aardig wat concurrentie, zeker als je werk wat specialistischer is. In de wet en in het arbeidscontract die menig werknemer aan gaat staat dan ook een clausule in die je "concurrentiebeding" noemt. Dat is om te voorkomen dat de concurrentie met ideeën, concepten, technieken, technologieën, etc. die jij bij je vorige werkgever hebt opgedaan aan de haal gaan. Dit is echter wel beperkt omdat zo'n concurrentiebeding jou als individu niet dermate in de weg mag staan dat jij je werk niet meer kan uitvoeren en dus geen inkomen meer hebt. In feite is jouw werk dus eigenlijk helemaal niet anders als dat van een schrijver...in beginsel that is.

Verder is het ook zo dat het heel erg sterk ligt aan je infrastructuur maar heel veel netwerken zijn gewoon kopieën van elkaar omdat je het niet echt op een andere manier kunt doen. Binnen de ICT zijn er genoeg dingen die dat ook hebben. Afgezien hiervan speelt auteursrecht binnen de ICT ook een grote rol. De documenten en de broncode van de programma's/scripts die je maakt vallen onder dat auteursrecht, dus feitelijk ook jouw ontwerp van een stuk infrastructuur. Het is echter vaak zo geregeld dat niet jij maar jouw werkgever het auteursrecht heeft omdat jij het in opdracht van je werkgever uitvoert (heel simpel gezegd btw). Een groot gedeelte van je werk kan dus prima te kopiëren zijn. Als je een Wordpress site aanbiedt aan een klant dan is het prima te kopiëren naar andere klanten die dat ook willen. Dat geldt in zekere zin ook voor een webserver/mailserver. Qua configuratie kunnen diverse machines van diverse klanten gelijk opgaan maar is alleen de content (websites, e-mails, accounts) anders. Als je echter hele specifieke complexe structuren maakt dan heb je inderdaad gelijk, die zijn lastiger te kopiëren omdat ze niet vaak hetzelfde zullen zijn. Echter heb je ook dan wel stukjes die kopieerbaar zijn omdat ze vrij algemeen zijn.

Als je bvb software schrijft, en het verkoopt goed, en het blijft goed verkopen, waarom zou je daarvan geen inkomen mogen hebben?

Het werk vd meeste mensen is niet van die aard dat ze het resultaat ervan telkens opnieuw kunnen verkopen; bvb telefoon aannemen, brood bakken.

Maar het is zeer de vraag of het redelijk is dat een ander er nog aan moet kunnen verdienen (bvb aan software of muziek) lang nadat je zelf bent overleden.

En kun jij iets nuttigs met software die uit 2000 komt? Microsoft verkoopt geen Windows 2000 meer, dus daar hebben ze geen last van. Ik ken geen enkel programma uit 2000 wat in de tussentijd geen update heeft gehad en wat nu nog steeds essentieel is.

Los daarvan vind ik persoonlijk de termijn van 10 jaar wel wat aan de korte kant. 25 jaar is wat mij betreft de 'sweet spot'. Als ik kijk wat er in 1985 uitgegeven is aan creatiefs dan heeft het vrijgeven van auteursrechten op die dingen geen verstrekkende economische gevolgen (het geld wat er met die dingen verdient wordt is ten opzichte van het geheel maar een heel erg klein deel. Na 25 jaar begint het maatschappelijk belang van cultuur belangrijker te wegen dan het auteursrecht.

De huidige termijn, 70 jaar na de dood, is compleet belachelijk en op geen enkele manier te verdedigen. Dat de termijn omlaag zou moeten staat wat mij betreft vast.

Maar waarom moet een software schrijver elke twee jaar met nieuwe versies komen om bij te blijven. Hier heeft niemand moeite mee maar voor muziek moet je >100 op kunnen cashen om te kunnen overleven?
Wat een bull shit.
Patenten duren ook max25 jaar en daar moet veel al veel meer geld in geïnvesteerd worden.
Dus 10 jaar is meer dan genoeg.
Kan je daar niet van rond komen moet je wat anders gaan doen.

BadRespawn, maandag 12 april 2010 17:26

denkfout jij gaat er vanuit dat copyright alleen voor software geldt. Nee dus:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Copyright
verschil met octrooi:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Octrooi

In het bijzonder geldt dat een werk niet af hoeft te zijn voor het beschermd is: elke kladversie is ook al beschermd, zolang er dus maar de creatieve hand van de maker in te herkennen is. (copyright)

Vermelden of een werk auteursrechtelijk beschermd is, b.v. met het symbool ©, verandert niets aan de beschermde status; het is alleen handig voor de duidelijkheid.
Inbreuk maken op iemands auteursrecht is niet hetzelfde als diefstal of plagiaat. De vergelijking met diefstal wordt vaak gemaakt. Diefstal heeft echter tot gevolg dat de eigenaar geen toegang meer tot zijn bezit heeft; in het geval van werken is dat moeilijk te beweren. Diefstal leidt tot directe schade in het vermogen van het slachtoffer, terwijl auteursrechteninbreuk KAN leiden tot indirecte schade (misgelopen winst).

en wat vaak vergeten wordt:

Bovendien is het zo dat de auteur van een werk altijd bepaalde rechten behoudt, zelfs als hij van zijn auteursrechten afstand doet; te denken aan het recht om als auteur/maker van het werk genoemd te worden in of op of bij dat werk. Dit zijn de zogenaamde persoonlijkheidsrechten of 'morele rechten'.


Dus als artiesten al geld denken mis te lopen laat ze maar eens te rade gaan bij hun platen maatschappijen (of BREIN) die hun geld cashen en dan op basis van 'Morele rechten" hun recht alsnog kunnen opeisen.

Als je bvb software schrijft, en het verkoopt goed, en het blijft goed verkopen, waarom zou je daarvan geen inkomen mogen hebben?

Dat mag dus wel. Als je zelf software schrijft als freelancer dan heb je zelf het intellectuele eigendom, en kun je het op basis van licentie exploiteren, en dat is zolang het gebruikt wordt. Als je echter in loondienst bent dan is het vaak contractueel bepaald dat je een zeker uurloon krijgt en dat alles wat je maakt eigendom is van je werkgever. Het ligt er maar aan hoe het in het contract vast gelegd is.

Wat iedereen lijkt te vergeten in deze reacties is dat er eindelijk eens een auteursrechten organisatie is die een reële kijk heeft op downloaden in het algemeen en piraterij in het bijzonder. Eindelijk iemand uit de industrie die zegt dat dat het anders moet en die bereid is om compromissen te sluiten. Ze willen dat er geld betaald wordt maar ze zijn wel op een realistische manier bezig met dingen als die 'download licentie'. Als hier redelijke prijzen aan verbonden zijn, in combinatie met hoge kwaliteit, ruime beschikbaarheid(goede snelheid), gebruiksgemak van eventuele software of website en zonder drm dan denk ik dat er veel mensen bereid zijn om ervoor te betalen.

Als ik voor iets van 20 euro in de maand onbeperkt films kan downloaden dan zou ik dat zeker doen, dit kan ook voor muziek met misschien zelfs iets van combinatie pakketten dat je oneindig muziek en films kan downloaden met cd/dvd/bluray kwaliteit voor 30/40 euro dan denk ik dat je de meeste downloaders een gunstig alternatief bied.

Tot nu toe is alleen maar de stok gehanteerd bij het handhaven van copyright wetten. Als je je niet aan de regels houd wordt je van het internet afgesloten en krijg je zware boetes. Dit werkt duidelijk niet. Nu is er voor het eerst iemand uit de industrie zelf die ook voorstelt de honing te gebruiken. Alleen een combinatie van die twee kan mensen ertoe bewegen te betalen voor hun entertainment. Je kunt mensen wel verbieden te downloaden maar als ze geen andere manier hebben om eraan te komen zullen ze het toch blijven doen.

Ik vind dit een zeer prettig bericht van de buma/stemra. Het geeft aan dat we de goede kant opgaan en ik kan dit alleen maar toejuigen.

Je geeft het zelf al aan: je werkt voor een werkgever. En je werkgever kan geld blijven vragen voor vindingen die jij gedaan hebt tijdens je dienstverband. Of je nu uit dienst gaat, met pensioen, of komt te overlijden. Dat maakt voor die werkgever niet uit.

Jijzelf hebt hier loon voor gekregen. Daarmee "koopt" de werkgever jouw inzet en ideeën.

De meeste liedjesschrijvers zullen niet in loondienst zijn naar ik aanneem.
En dan geldt: als je zelf uitvinder (schrijver) bent en uitvindingen doet (liedjes schrijft), dan ben je de eigenaar ervan en mag je er dus aan verdienen. Lijkt me niet onredelijk toch?

De meeste liedjesschrijvers zullen niet in loondienst zijn naar ik aanneem.
En dan geldt: als je zelf uitvinder (schrijver) bent en uitvindingen doet (liedjes schrijft), dan ben je de eigenaar ervan en mag je er dus aan verdienen. Lijkt me niet onredelijk toch?

Tuurlijk. Maar als ik 70 jaar geleden een wiel uitvond (een liedje schreef), dan hoef ik geen geld te verwachten van alle autobouwers die wielen onder hun auto's hebben gemonteerd (remixers, uitvoerenden, filmmakers, enz..) of wel?

Als uitvinder moet ik ook blijven innoveren, en elke zoveel tijd achter de tekentafel klimmen om iets nieuws op de markt te zetten. Waarom zou een artiest dat niet hoeven? Als je betaald wil worden alsof musiceren je dayjob is, dan zorg er ook voor dat het je day job is.

Zogauw het auteursrecht een behoorlijk eind ingeperkt is en artiesten weer moeten werken voor hun centen, heb je goed kans dat alleen de échte musici overblijven en de bevoorrechte houding van artiesten een beetje minder wordt. Want Geer heeft geen recht op die Lamborghini en zijn glitterende Prada-tasje, daar werkt ie maar voor, net zoals de rest van de maatschappij.

Krijg jij dan niet van je werkgever een net salaris betaald ongeacht hoe je prestaties zijn? Weet jij wat een muziekschrijver, artiest, band e.d. uberhäupt moet doen alvorens deze betaald krijgt? Je praat niet over 40 uurtjes werken om een nummer uiteindelijk op CD te krijgen daar zit wel meer tijd in.... nog niet gesproken over de nachtrusten die ze ervoor inleveren zodat iemand die (zo kortzichtig) in zijn auto, op z'n fiets, in een café e.d. muziek kan luisteren.

Wat mij zo ie zo opvalt is dat een ongelofelijk groot aantal mensen zich niet beseft dat ze hun eigen leven (waarbij ze voor een baas werken en dus inkomensgegarandeerd zijn) vergelijken met dat van een artiest... hoewel jij en die vele anderen 's avonds om 22:00 uur in bed kunnen liggen en het leven van een artiest veelal nog wel tot in de late uurtjes doorgaat. Ik heb het dan niet over een Dries Roelvink maar de 'echte' grote artiesten, auteurs en bands die Nederland kent.

Tipje, ga eens werken bij een baas op basis van prestaties als alle klanten van je baas tevreden zijn krijg je 100% betaald, zijn ze minder tevreden krijg je minder procenten betaald.... of is dit nu (zoals ik vaker merk) een gevoelige snaar?


10 jaar is gewoon te kort en dat is een feit aangezien veel muziek van jaaaaaren geleden nog steeds wordt afgedraaid op radio, tv etc. etc.

[Reactie gewijzigd door DarkForce op 12 april 2010 19:39]

Tipje, ga eens werken bij een baas op basis van prestaties als alle klanten van je baas tevreden zijn krijg je 100% betaald, zijn ze minder tevreden krijg je minder procenten betaald.... of is dit nu (zoals ik vaker merk) een gevoelige snaar?

Oh, je bedoelt als ZZP-er/zelfstandig ondernemer, zeg dat dan. Of je nou bakkers, slagers, bouwvakkers of IT-ers neemt, daar zitten heel veel zelfstandigen bij en deze lopen allemaal exact dezelfde risico's als de door jou genoemde artiesten. Niets bijzonders dus, geen enkele reden om dan 70 tot ná de dood van deze artiest nog royalties te betalen.

10 jaar is gewoon te kort en dat is een feit aangezien veel muziek van jaaaaaren geleden nog steeds wordt afgedraaid op radio, tv etc. etc.

En 70 jaar tot ná de dood van de artiest is dan wel correct? Hoeveel jaren moet deze artiest er nog van "leven" met een tuin op zijn buik?

Iedere zelfstandige, iedere ZZP-er moet sparen voor zijn pensioen, maar een artiest hoeft dat niet? Wat maakt hem/haar dan zo speciaal? Over het product zullen we het niet hebben, dat is smaak, en daar valt niet over te twisten. Een degelijk netwerk, een goed gebakken brood, dat is allemaal meetbaar, maar blijkbaar geen rooie rotcent waard, dat mag blijkbaar niet worden gewaardeerd.

Platenboeren moeten maar eens met de tijd meegaan en dat zal voor de artiesten niet anders zijn. Gewoon werken, daar is niks mis mee. Royalties is ook niks mis mee, maar 70 jaar tot ná hun dood? Wanneer dat het geval is, is de regeling achtelijk en zijn ze het niet waard. 10 jaar is een redelijk aantal jaren, dat is al vele jaren méér inkomsten dan de gemiddelde zelfstandige die hetzelfde risico loopt. En mocht je als artiest daarna ook nog inkomen willen hebben, maak je toch gewoon weer/nog steeds muziek? U2, Madonna, etc. etc. al vele jaren in het vak en verdienen nog steeds goed geld, ook met hun nieuwe producten.

psies....mensen die dit soort onzin in de pers durven te zeggen horen in een "tehuis"

Dat de auteur van een muziekstuk nog tijdens zijn leven 'de controle over zijn werk verliest', is voor Buma/Stemra 'onbespreekbaar'.

Die auteur verpatst in de regel zijn controle.....

Volgens Buma/Stemra is dat een goed idee; dan zou blijken dat 'niemand dit een goed voorstel vindt'.

Ik vind het een goed idee!!

Als ik mijn werk doe kan ik ook niet verwachten dat zelfs mijn klein kinderen hier nog veroedingen voor ontvangen. Het huidige auteursrecht is nu gewoon een aanfluiting bedacht door de marketing mannetjes van Disney. Wordt tijd om dit een te moderniseren.
Misschien gaan er dan weer wat meer musikanten voor de muziek ipv het geld.

[Reactie gewijzigd door Loxer op 12 april 2010 18:16]

Tip, ga verdienen met de prestatie methode zoals auteurs, zangers en bands. Ik ben bang dat je, je auto en koophuis met enkele maanden kwijt bent.

Tip, ga verdienen met de prestatie methode zoals auteurs, zangers en bands. Ik ben bang dat je, je auto en koophuis met enkele maanden kwijt bent.

Beetje rare uitspraak, vind je dat zelf niet? Ik kan jou ook vragen om geld te verdienen via de prestatie methode van mijn werk. Als je dan 'toevallig' geen verstand hebt van mijn werkveld kom je evengoed niet aan de bak en verval je in precies hetzelfde scenario.
Bovendien raakt je opmerking kant noch wal, want Loxer heeft het over de vergoedingen voor kinderen en kleinkinderen. Wat heeft het koophuis van de artiest zelf hier dan mee te maken?

is nu gewoon een aanfluiting bedacht door de marketing mannetjes van Disney

Nederland had al 84 jaar een auteurswet voordat Walt Disney geboren werd.

Als ik zou kunnen regelen dat mijn kleinkinderen zouden kunnen leven van mijn prestatie nu, dan zou ik dat meteen doen en er trots op zijn! Het creëren van welvaart voor jou en je naasten is wat de mens drijft en de maatschappij draaiende houdt!

Nederland had al 84 jaar een auteurswet voordat Walt Disney geboren werd.

Ik heb het ook over het huidige auteursrecht. Deze is van 15 jaar naar 70 veranderd.

Als ik zou kunnen regelen dat mijn kleinkinderen zouden kunnen leven van mijn prestatie nu, dan zou ik dat meteen doen en er trots op zijn!

Wordt een beetje scheef systeem en onmogelijk om op elk vakgebied toe te passen. wil jou de kleinkinderen van je vuilnisman nog wel zien betalen omdat de beste man in 1987 je kliko geleegd heeft.
Denk dat je kinderen / klein kinderen er veel meer aan hebben zelf een vak te leren en nuttig te zijn voor de maatschapij i.p.v. leven op opa's (miss wel oma's?) geld.
Kijk een naar mtv's sweet sixteen kan je zien wat er met je kinderen kan gebeuren als ze de waarde van geld nooit leren.

ik houd van bol.com ook al kan het daar iets goedkoper.
Ik ben echt zwaar afgeknapt op winkels.
Ik wilde jaren geleden een cd kopen van Moonspell. Ik klopte bij Sam Sam Music aan (kocht ik liever dergelijke cd's dan bij FRS). Ding moet besteld worden. Ik op het scherm meekijken: ding stond daar op het scherm voor 11 euro. Dat was de inkoopprijs van de winkel. Ik heb de cd, nadat ie binnen was, voor 19 euro mogen meenemen.

Sindsdien probeer ik zoveel mogelijk bij het label zelf te kopen. Zo heb ik laatst een andere cd gekocht voor 10 euro. In iTunes kostte diezelfde cd ook 9-10 euro. Het verschil is: ik heb nu een fysieke geperste cd met booklet en al en ik ben er zo vrij mee als je je maar kan bedenken.

Dingen als iTunes vs rommel zo dicht mogelijk kopen bij de bron. Wat heb je liever? Ik heb het laatste liever.
Bij de artiest zelf kopen, of anders bij het label zelf. De schakel genaamd 'winkel' mag er wat mij betreft tussenuit. Die maken het eindproduct veel te duur. En door bij het label te kopen of via de artiest zelf ben je zelf veel goedkoper uit, en krijgt de artiest toch z'n geld.

Ik ben dus van mening dat de winkels de grootste boosdoeners zijn: haal die schakel er tussenuit en zorg voor een redelijke prijs. En er komt meer geld in het laadje.

Die winkel waarover jij praat zit natuurlijk niet op een A-locatie, en gebruikt geen electriciteit voor kassa, verlichting.... en die pinautomaat waarmee jij bij die winkel betaald kost natuurlijk ook niets, nee die winkel betaald ook geen gemeentelijke belastingen zoals reinigingsrechten....

of.... doen ze dat nu juist wel? Ja tuurlijk doet een winkel dit... en jij betaald voor die luxe om de winkel in te gaan. Dat je dat zelfde CD'tje goedkoper via internet koopt is logisch omdat de gemiddelde 'webwinkel' niet al die dingen nodig heeft. Het geen die webwinkel kwijt is, is nihil en daardoor zijn de prijzen lager (logisch natuurlijk).

Even rekenen, de winkel moest een CD inkopen voor € 11,00 excl. BTW is € 13,09 inclusief BTW + ca € 5,95 verzendkosten € 19,04 je moest 19,00 betalen.... welke marge halen ze ermee denk je ? Ik vermoed dus dat ze quite gespeeld hebben op de verkoop van dat CD'tje.

Leuk, alleen betaald FRS geen €11,00 (ex btw) en 5,95 verzendkosten natuurlijk...

ok zal wel, maar wordt er ook geen steen en been geklaagd over webwinkels die de wind uit de zeilen halen van allerlei doorsnee (fysieke) winkels?

ik houd van bol.com ook al kan het daar iets goedkoper.
Ik ben echt zwaar afgeknapt op winkels.
Ik wilde jaren geleden een cd kopen van Moonspell. Ik klopte bij Sam Sam Music aan (kocht ik liever dergelijke cd's dan bij FRS). Ding moet besteld worden. Ik op het scherm meekijken: ding stond daar op het scherm voor 11 euro. Dat was de inkoopprijs van de winkel. Ik heb de cd, nadat ie binnen was, voor 19 euro mogen meenemen.

Kijk, nou maak je een punt. Goed voorbeeld is de FRS van Breukhoven met zijn kleingeld in zijn hamsterwangen: de 60 CDs die ze daar nog verkopen zijn nog steeds voor de volle mep. Singletjes kosten inmiddels €3... Zo gaat het niet werken natuurlijk als jij voor €9 het hele album besteld bij CDNow.

Sindsdien probeer ik zoveel mogelijk bij het label zelf te kopen. Zo heb ik laatst een andere cd gekocht voor 10 euro. In iTunes kostte diezelfde cd ook 9-10 euro. Het verschil is: ik heb nu een fysieke geperste cd met booklet en al en ik ben er zo vrij mee als je je maar kan bedenken.

Heel goed, en in 5 minuten heb je de CD geript met trackID en artwork. En je hebt toch een CD.

Dingen als iTunes vs rommel zo dicht mogelijk kopen bij de bron. Wat heb je liever? Ik heb het laatste liever.
Bij de artiest zelf kopen, of anders bij het label zelf. De schakel genaamd 'winkel' mag er wat mij betreft tussenuit. Die maken het eindproduct veel te duur. En door bij het label te kopen of via de artiest zelf ben je zelf veel goedkoper uit, en krijgt de artiest toch z'n geld.

Niet mee eens, Apple verdiend niet zoveel aan iTunes en je kunt als artiest jezelf er goed op profileren met podcasts en je muziek te koop aanbieden in een simpel te bedienen, veilige omgeving.

Ik ben dus van mening dat de winkels de grootste boosdoeners zijn: haal die schakel er tussenuit en zorg voor een redelijke prijs. En er komt meer geld in het laadje.

Klinkt goed, maar het is voor een label best duur om zelf muziek te verkopen, ze moeten ook nog verzendkosten en transactiekosten berekenen. Bovendien moet er wel een goede backend zijn die veilig is: is ook niet voor niks. Misschien is dit wel voor de grotere artiest te doen, maar voor een kleine artiest is het heel veel werk en kostbaar (zelf moet hij optreden en muziekmaken, dus hij moet er iemand voor in dienst nemen).
[/quote]

Vreemd ook dat we het wel redelijk vinden dat de gemiddelde farmaceut z'n miljarden investering in 20 jaar moet terugverdienen met z'n octrooi, maar dat als je een liedje schrijft je daar tot ver na je dood voor betaald moet worden.

Wat ik vreemd vind is dat een farmaceut 3 keer zo veel geld uitgeeft aan marketing dan aan research en development. Als ze slechts 2 keer zo veel geld uit zouden geven hebben ze de R&D er al uit.

Zozo. Wat een wijsheid. En ook zo off-topic.
Maar ik kan het niet laten toch even te reageren.

Ik kan je vertellen dat de gemiddelde duur van een onderzoekstraject voor een nieuw medicijn ongeveer 10 jaar is. Een beetje afhankelijk van het soort medicijn. Een pharmaceutisch onderzoeksinstituut (dus niet per definitie de producerende industrie) moet soms 100 keer schieten voordat er iets bruikbaars op tafel ligt dat geschikt is om verder te ontwikkelen als medicijn. Bedenk dat je dus 100 onderzoekstrajecten moet starten waarvan er slechts eentje potentieel geld op gaat leveren!
Dan moet zo'n medicijn op kleine schaal geproduceerd gaan worden; wat relatief hoge kosten per 'pil' met zich meebrengt - want er moet wel een hele fabriek voor draaien.
Daarnaast zijn de klinische trials (onderzoek met mensen) verschrikkelijk duur en deze onderzoeken duren erg lang. Je moet als farmaceut of als geldschieter een hele lange adem (durven te) hebben om aan zo'n traject te beginnen!

Marketingkosten vallen hierbij in het niet.

En om maar weer on-topic te komen: niet te vergelijken met de muziekindustrie!

Het is inderdaad niet te vergelijken. Ik ben zelf drummer en heb in verschillende bands gespeeld. Een album opnemen kost steeds minder geld door technologische ontwikkelingen. Tegenwoordig kun je bijv. voor totaal 1500 euro een pakket aan microfoons en audio workstation kopen om met 8 tracks alles digitaal op te nemen. Met een goedkoop softwarepakket kun je dan dagen of weken klungelen met effecten, ervaring opdoen van anderen via fora etc. om een goede geluidsmix te krijgen. Steeds meer homerecording mogelijkheden zijn er. Die investering hoef je vervolgens niet meer de maken bij de volgende opname, hooguit extra upgrades van je huidige apparatuur.
Voor gitaar en zang zijn er ook steeds meer goedkope digitale mogelijkheden om een acceptabel klinkend album op te nemen.

De grootste kosten zitten dan -vaak- ook niet in het opnemen, maar in reclame (in zekere zin zijn videoclips ook reclame) en distributie. De distributie met CD's en DVD's is echter zwaar verouderd. Veel mensen vinden het tegenwoordig zelfs al teveel moeite om een CD te zoeken in het CD rek, omdat ze net zo goed even op play drukken op hun mp3 speler waar 30 albums op staan. Internetdistributie is zwaar superieur aan fysieke ditributie. Het is sneller, goedkoper en makkelijker. Het is modern. Platenlabels zijn echter conservatief, sloom, arrogant en te kortzichtig om zich aan te passen aan maatschappelijke ontwikkelingen.

Een bedrijf dat faalt zich aan te passen aan maatschappelijke ontwikkelingen gaat op lange termijn in een gezonde markt falliet. De tegenwind die platenlabels en auteurrechten organisaties geven zijn niets anders het proberen dit te voorkomen door een zoveel mogelijk (conservatieve) reactieve methode. Een pro-actieve methode zou bestaan uit het omarmen van internet distributie.

Ontopic: Waar meer dan 9 op de 10 mensen het in alle reacties volgens mij mee eens is, is dat wanneer de auteur overlijd, het auteursrecht in principe vervalt en de muziek vrij gebruikt mag worden. Ik zou daar als muzikant in ieder zeker mee kunnen leven.

...wanneer de auteur overlijdt, het auteursrecht in principe vervalt en de muziek vrij gebruikt mag worden. Ik zou daar als muzikant in ieder zeker mee kunnen leven.

Maar de vraag is hier natuurlijk: zou je er ook mee kunnen leven na de dood?

In relatie tot bovenstaande: ik ben eens betrokken geweest bij de bouw van een pharmaceutische fabriek welke een miljardeninvestering vergde om te bouwen en per jaar maar 150 kg product opleverde.

Nu is dat misschien wel een uitzondering maar over het algemeen vinden we de pharma industrie niet zielig. Als ze onvoldoende winst draaien dan moet er, net al bij elke industrie, een efficientieslag worden gemaakt. Alleen de muziekindustrie zou anders zijn? Lijkt me niet

Off topic, maar [citation needed]: http://www.nybooks.com/ar...about-the-drug-companies/

En dan te bendenken dat die farmaceut niet eens reclame mag maken voor *genees*middelen. (*op recept verkrijgbare middelen)

En dan te bendenken dat die farmaceut niet eens reclame mag maken voor *genees*middelen. (*op recept verkrijgbare middelen)

Hier niet nee, maar in andere landen wel hoor. (In de USA ben ik geregeld doodgegooid met medicijnenreclames op TV)

waren dat échte geneesmiddelen (zoals bijvoorbeeld antibiotica, aidsremmers) of vrije 'genees'middelen? (Zoals ibuprofen / paracetamol e.d.)

[Reactie gewijzigd door LooneyTunes op 12 april 2010 23:17]

Misschien niet bij jou, de gebruiker. Maar er is toch een flinke lobby richting de doktoren!

Ik meen mij een uitzending van Zembla (Of Reporter) te herinneren over hoe dat zat met de farmaceuten en het ge-lobby bij de artsen (artsenbezoekers e.d.) Daar gaan inderdaad giga bedragen in om (om het maar niet te hebben over alle snoepreisjes !)

[Reactie gewijzigd door LooneyTunes op 12 april 2010 23:15]

Dat de auteur van een muziekstuk nog tijdens zijn leven 'de controle over zijn werk verliest', is voor Buma/Stemra 'onbespreekbaar'. Volgens de stichting verklaart GroenLinks 'de inspanningen, creativiteit en investeringen van muziekauteurs vogelvrij'.

Wat een ongelofelijke onzin.

Dan zijn fabrikanten waar patenten van verlopen ook vogelvrij.

Ik vind het niet minder dan reëel dat ook voor creatieve uitspattingen een redelijke termijn is.

Waarom deze veel langer zijn dan voor zaken waar research geld in zit is mij een raadsel.

Waarom moet de schrijver van een lied uit de 60ger jaren hier nog geld voor vangen terwijl de uitvinder van de magenton hier geen cent meer voor krijgt.

Waarom moet de schrijver van een lied uit de 60ger jaren hier nog geld voor vangen terwijl de uitvinder van de magenton hier geen cent meer voor krijgt.

Dat is om innovatie niet tegen te houden, bij muziek is het een artistieke uiting die vastgelegd wordt op een geluidsdrager waarover auteursrechten moeten worden betaald en mechanisatierechten. Die mechanisatierechten vallen tegenwoordig bijna helemaal weg. Een uitvinder van een magnetron krijgt patent- en / of octrooiinkomsten en deze zijn veel verstrekkender dan wat men uit mechanisatierechten kan krijgen. De uitvinder van de magnetron krijgt dus een betere deal.

Halverwege je tweede zin ben je de auteursrechten ineens vergeten: waarom vergelijk je niet de auteursrechten+mechanisatirechten met de octrooiinkomsten?

Ik ben niks vergeten: ik zeg alleen maar dat mechanisatierechten tegenwoordig bijna helemaal wegvallen omdat er niks meer op een geluidsdrager gezet wordt...

De mechanisatiekosten zijn dan ook weggevallen. maar het gaat erom dat jij zegt dat octrooiinkomsten veel lucratiever zijn dan auteursrechten e.d. wat natuurlijk onzin is aangezien ze veel korter geldig zijn.

Moeten we nou serieus (arbitrair) vaststellen welke van de twee meer waarde heeft? Jij denkt dus dat een een patent op de magnetrongolven minder opbrachten dan de auteursrechten van bijvoorbeeld alle muziek van Michael Jackson?

Als ik een singel maak waar ik er 2000 van verkoop krijg ik voor die 2000 een deel aan royalties (2000 x iets). Als ik er 200 verkoop en er worden er 1800 illegaal gedownload krijg ik van de platen maatschappij... precies. Download jij ook magnetrons? Een patent is 25 jaar geldig ja, maar is veel beter uitwisselbaar (en lucratiever) dan auteursrechten...

Als er auteursrecht op magnetrons bestond zou de fabrikant meer verdienen dan nu: als er patentenrecht op muziek bestond zouden de inkomsten de eerste 20 jaar niet verschillen, dat is wat ik bedoel.

Dat het een wat makkelijker te kopieren is dan het ander is trouwens erg betrekkelijk: een concurrende elektronica fabriek kan heel eenvoudig een ontwerp kopieren en er zelfs geld mee verdienen nadat het patent afloopt dus een "artiest" is echt niet zieliger.

Een uitvinder van een magnetron krijgt patent- en / of octrooiinkomsten en deze zijn veel verstrekkender dan wat men uit mechanisatierechten kan krijgen. De uitvinder van de magnetron krijgt dus een betere deal.

Sorry maar daar geloof ik niets van.

Het uitvinden en uitwerken van een magnetron koste veel meer geld en tijd dan om een lied of zelfs de nummers van een album te schrijven.
De uitvinding van de magnetron is en van de maatschappelijk grootste uitvindingen. In de westerse huishoudens heeft zo goed als iedereen er minimaal een in huis.
Dit kun je niet met ene kleine artiest vergelijken. Vergelijk het met een Michael Jackson, die enorme inkomsten gehad heeft gedurende zijn leven. Dat hij niet met zijn geld kon omgaan doet niets af aan zijn inkomsten.

Ik heb respect voor artiesten die mooie muziek maken maar IMO wordt dit zwaar overgewaardeerd in deze samenleving t.o.v. een ander die met zijn technische of andere talenten iets presteert. Waar vaak ook nog een keer meer mensen van profiteren doordat ze dor de technische uitvinendin werk hebben in de productie ed.

Grappig. De providers moeten verantwoording nemen, volgens de Buma/Stemra. Wat een "opmerkelijke" redenatie: Je telefoon provider kun je toch ook niet aanpakken als je je mobieltje gebruikt om moordplannen of een "kraak" te bespreken ?

Mijn provider (telefoon of internet) heeft helemaal geen fli.... moer te maken wat ik door het draadje stuur. Klaar !

[Reactie gewijzigd door Topeng op 12 april 2010 17:00]

Mijn provider (telefoon of internet) heeft helemaal geen fli.... moer te maken wat ik door het draadje stuur. Klaar !

Je wilt gebruik maken van hun diensten, dus onder hun voorwaarden. Niet met hun voorwaarden eens, niet zeiken, gewoon geen gebruik van maken.

Helemaal incorrect. Ook al maak je gebruik van hun dienst, ze hebben niks met de inhoud van jou boodschappen te maken. Dit is namelijk de gift van privacy, die ze wederom af willen breken (Buma). Ze hebben niks te zoeken in jou boodschappen, ze verzorgen alleen maar het transport daarvan. Net als dat de KPN niet aansprakelijk kan zijn als jij met je mobiel een bom af laat gaan.

Nee, mijn telefoonprovider maakt ook geen reclame voor superveilig (lees: niet afluisterbaar) bellen. Maar mijn ISP maakt wel reclame voor snel downloaden van DVDs (lol, alsof je ergens een DVD legaal kan downloaden) en muziek: of zijn we nou opeens weer een 13 jarige puber?

alsof je ergens een DVD legaal kan downloaden

Standaard tegenvoorbeeld
En wat meer mainstream: iedereen heeft tegenwoordig wel een camera, toch? Mensen gaan nog wel eens op vakantie. "Even" een sloot vakantiefoto's binnentrekken vreet best wat dataverkeer. Ik zie het best gebeuren dat over een paar jaar de vakantiefilmpjes rondgestuurd gaan worden.
Zowel fabrikanten van opslagcapaciteit als aanbieders van bandbreedte bieden voor een best redelijk bedrag meer dan genoeg volume aan. Dan gaan mensen op den duur echt wel dingen bedenken om dat te gebruiken. Dus zelfs als vandaag de dag weinig mensen hun TB-schijf vol hebben staan met 100% legaal materiaal (zelfs al doen we even alsof gedownloade muziek en films niet legaal zijn), dan nog raakt dat argument jaar na jaar aan kracht kwijt.

Het aantal jaren gelijkschakelen over de gehele linie wat betreft auteursrecht, octrooi is nog niet eens een slecht idee. Beide hebben eenzelfde doel, maar voor een verschillend iets. Kun je er beter van maken: zolang de auteur, octrooi houder oftewel zolang de rechthebbende in leven is mag hij/zij het exclusief recht uitoefenen. Dan hangt het dus maar net af van de persoon in kwestie hoe lang het recht dan stand houdt. Immers, de ene persoon bereikt wel een hoge leeftijd en kan dus het recht blijven benutten. Terwijl een ander bij wijze van op zijn veertigste dood neer valt en dan houdt het recht op te bestaan.

Veel gemakkelijker, want 70 jaar na diens overlijden is ook overdreven, zo ook 10 jaar na publicatie. Gulden middenweg: zolang de rechthebbende dus leeft.

Lijkt me ook niet de oplossing. Als je dat namelijk ook op octrooien enz toepast krijg je 2 problemen:
1. Veel uitvindingen/medicijnen worden niet door 1 persoon uitgevonden, maar door een groep, in dienst van een bedrijf. Naar wiens leven moeten we dan kijken? Die van de hele groep (dus iedereen moet dood zijn), die van de hoofdonderzoeker, of wachten tot het bedrijf failliet gaat?
2. Als medicijnen opeens voor 50 jaar (ipv 20) beschermd zijn, omdat iemand op zijn 30e iets uitvindt en 50 jaar leeft, dan zijn deze medicijnen lange tijd voor veel mensen onbetaalbaar. Veel mensen in de derde wereld gaan dood omdat medicijnen gewoon te duur zijn, omdat er nu een monopolie op rust. Als je dit nog langer maakt gaan er nog meer mensen dood.

Als medicijnen opeens voor 50 jaar (ipv 20) beschermd zijn

Ik kan niet voor Joosie200 spreken, maar meestal als mensen roepen "lengte auteursrecht en octrooi gelijktrekken" dan gaat het over een forse verkorting van het auteursrecht en geen (of weinig) verlenging van octrooien. Dus je moet het veel meer lezen als "auteursrecht naar 20 jaar" dan als "octrooi naar levensduur plus 70 jaar".

@Reply: Ehm, ik heb alleen de eerste zin van zijn post gelezen zo te zien *schaam*... Ergste is dat het nog niet eens tot me was doorgedrongen dat ik de rest niet gelezen had.

[Reactie gewijzigd door robvanwijk op 12 april 2010 22:32]

Maar Joosie200 zegt duidelijk

Kun je er beter van maken: zolang de auteur, octrooi houder oftewel zolang de rechthebbende in leven is mag hij/zij het exclusief recht uitoefenen.

&

Gulden middenweg: zolang de rechthebbende dus leeft.