Tweede Kamer is tegen downloadverbod

Het gegeven dat artiesten tegen zijn, en de tussenhandel, de handelaars in andermans rechten en intelectueel/artistiek eigendom sterk voor, is een teken aan de wand: het uitermate achterhaalde en zichzelf veel te lang overlevende verdienmodel is failliet.

Er zijn legio manieren om je muziek aan de man te brengen, en de muziekconglomeraten (maar ook film-, etc.) die hun diensten (lees: geld en middelen) te dienste stellen aan de weinige artiesten die zij goed genoeg vinden om dat te doen (lees: waar ze genoeg aan kunnen verdienen met een minimum aan moeite en middelen, met een maximum aan verdiensten = winst), doen geen moeite om dat zodanig te doen dat artiesten er een goede verdienste aan hebben.

Jawel, de grootverdienende 'flutmuziek'-industrie (even gechargeerd), waar het product zichzelf al verkoopt, omdat de jeugd die meuk hoe dan ook moet en zal hebben, ongeacht de kwaliteit (waardeoordeel is geheel mijnerzijds), die floreert, en 'lijdt' ook wel onder de 'piraterij', maar de baten zijn nog voldoende.

De artiest die een veel kleiner deel van de markt bedient, en dat is bijvoorbeeld in Nederland vrijwel elke artiest, en verder alles dat niet 'mainstream' is in marktbepaler VS, die lijdt er wel degelijk onder, dat de industrie hen niet fatsoenlijk wil bedienen.

Die artiesten verdienen hun brood met toeren, optreden, hun in eigen beheer (vaak) gemaakte CD's aan de man te brengen aan hun fans. Die werken dus ook nog na uitbrengen van de CD (verouderd medium, maar ik noem het maar even zo), keihard aan de eigen promotie. Met kleinere marges dan de van geld bulkende hoofdacts.

Sommige van die hoofdacts zijn zelf tot de conclusie gekomen dat de muziekindustrie de dozenschuivers zijn, die de strijkstok in beheer hebben waar al het geld aan blijft hangen. CD's voor veel teveel geld aan de man brengen, waardoor de piraterij toeneemt. Productiekosten, verspreidingskosten en promotiekosten zijn veel geringer dan vroeger, dank zij het volledig digitale product, en het medium internet.

Het tij kan echter keren. Musici zullen door die zure appel heen moeten, en de conglomeraten massaal de rug moeten toekeren, en terugkeren naar de essentie, de basis: keigoede muziek maken, en die zelf aan de man brengen. De muziekindustrie heeft de muziek zelf om zeep geholpen.

We betalen voor een digitaal album zonder drager (iTunes o.i.d.) net zoveel als voor een CD. De prijs per nummer (eigen compilatie) kan opgeteld leiden tot een prijs hoger dan die van een CD. Absurd.

Als je de drager weglaat, en die zelf beheert (HD's, mediaspelers, cloud, wat dan ook), dan zou de prijs drastisch omlaag moeten kunnen, en aangezien die dan zo laag zal zijn, zullen velen meer de muziek 'authentiek' kopen, in plaats van downloaden van 'illegale' bronnen. Aanbieders als Spotify en andere 'streaming' en 'cloud' muziekdiensten zullen goede zaken doen, en artiesten kunnen daar zelf terecht met hun zelfgemaakte muziek. Meer losse verkopen tegen lagere prijs = hogere omzet, hogere verdienste. Less is more, zo je wilt.

We wachten rustig af, als muziekliefhebbers.

Ik zit in elk geval te wachten op een eerlijke muziekwereld, waarin ik weer tegen fatsoenlijke prijzen mijn muziek kan kopen, in plaats van voor woekerprijzen dezelfde oude wijn in nieuwe zakken te kopen, zoals muziek van dode artiesten in de zoveelste compilatie, HD-geluid, surround, whatever.

[Reactie gewijzigd door Ramzzz op 30 november 2011 08:33]