Terugkeer van een icoon
Halo Infinite
Het heeft even geduurd, maar het nieuwste deel in de Halo-franchise is eindelijk uit. Het nieuwe avontuur van Master Chief kent een iets andere opzet dan in vorige games in de serie. De campagne heeft enkele lineaire missies, maar is grotendeels een openwereldgame waarin allerlei optionele missies kunnen worden gespeeld waarmee Master Chief zichzelf en de positie van de UNSC kan verbeteren. Bovenal is het leuk om de spelwereld te verkennen en keer op keer het gevecht aan te gaan met de Banished, terwijl je in de verhaalmissies en prachtige tussenscènes meer ontdekt over wat er met Cortana is gebeurd en wat de Banished van plan zijn. De game speelt bovendien heerlijk en kent dankzij de verschillende gadgets die Master Chief heeft ook meer vrijheid in de gameplay dan voorheen. De multiplayer, die ook als je Halo Infinite niet koopt gewoon gratis is te spelen, weet het oude Halo-gevoel terug te brengen en zeker in Big Team Battles behoorlijk wat spektakel te bieden. Wel hadden we graag de mogelijkheid gehad om te filteren in playlists en missen er ook nog wel wat andere features, die 343 Industries komend jaar aan de game zal toevoegen. Halo Infinite is zonder die features echter ook al leuk genoeg en voor pc- en Xbox-gamers een uitstekende game om gamejaar 2021 mee af te sluiten. Dat doet Halo Infinite overigens wel zonder award; door de ontbrekende features, en dan met name het gebrek aan playlist-filters in multiplayer en de ontbrekende co-op in de campagnemodus, vinden we de game geen Excellent-schildje waard. Veel scheelt het echter niet.
We houden van iconen. Denk je aan games, dan denk je primair aan de reeks gezichtsbepalende personages die horen bij je favoriete games. Oudgedienden als Pac-Man, Mario, Link en Sonic zijn niet weg te denken en door de decennia heen hebben Solid Snake, Lara Croft, Kratos, Samus en vele anderen zich onlosmakelijk verbonden met veel van onze gameherinneringen en de emoties die daarbij horen. John-117, Spartan-soldaat van beroep, hoort onmiskenbaar in dat rijtje thuis. Zijn avonturen in het heelal zijn legendarisch, zijn persoonlijke band met een AI genaamd Cortana behoort tot de best uitgewerkte verhaallijnen in de Halo-franchise en de games waarin hij speelt hebben meermaals een nieuwe standaard gezet op het gebied van co-op- en multiplayer-gameplay. Die kans is er nu opnieuw, want Halo Infinite draait om de terugkeer van Spartan 117, oftewel, Master Chief.
Het is goed om te beginnen met een stukje uitleg, want hoewel multiplayer hoort bij elke Halo-game is het eigenlijk niet correct om te stellen dat de multiplayer-modus van deze nieuwe Halo echt onderdeel is van Halo Infinite. Goed, dat is ook weer niet helemaal waar: als je Halo Infinite opstart, kun je wel degelijk gewoon de multiplayer spelen en die multiplayer heet ook gewoon hetzelfde. De spelmodus is echter free-to-play. Je hoeft de betaalde versie van Halo Infinite, waarmee je de campagne kunt spelen en het nieuwe avontuur rond Master Chief meekrijgt, dus niet per se te kopen om online plezier te beleven met deze nieuwe shooter voor de Xbox-platformen en de pc.
Dat maakt de beoordeling op het vlak van de prijs van de game en wat je ervoor krijgt bij voorbaat lastig. Als je de multiplayer gratis kunt spelen, geldt die modus dan nog wel als onderdeel van de betaalde versie van de game? Zo nee, dan hou je daar dus alleen de campagnemodus over en dat lijkt op voorhand te weinig wol om een hoge aankoopprijs te rechtvaardigen. Het is een lastige afweging. Het ene onderdeel hoort bij het andere, maar toch ook weer niet helemaal. In deze review bespreken we beide kanten van de game en bekijken we in hoeverre ze de moeite van het spelen waard zijn. Of de betaalde kant van het spel vervolgens een aankoop waard is, mag elke gamer uiteraard zelf bepalen. De afweging wordt nog weer anders als je beschikt over Xbox Gamepass, waar Halo Infinite deel van uitmaakt, zoals elke game van Xbox zelf.
Tegen de tijd dat je deze review kunt lezen, heb je wellicht ook al het een en ander opgevangen over de ophef die eerder deze week is ontstaan rond de game en met name de community ervan. Die community bleek zo boos over het ontbreken van enkele features in de multiplayer-modus dat Reddit besloot de Halo-reddit tijdelijk te sluiten. Er verschenen te heftige berichten, waarbij zelfs bedreigingen aan het adres van 343 Industries werden geplaatst. Een aantal van de door de community genoemde minpunten hebben we zelf ook gespot en komen aan bod in de review. Het moge duidelijk zijn dat we bij Tweakers constructieve feedback die games beter kunnen maken toejuichen, maar de manier waarop dit onder meer op Reddit gebeurde, keuren we natuurlijk af. Hoe slecht een game ook is, niets maakt het acceptabel om bedreigingen en verwensingen te uiten. Daarbij komt dat het sowieso niet nodig is, want zo slecht is de multiplayer-modus van Halo Infinite helemaal niet.
Multiplayer: toffe gevechten en missende features
De multiplayermodus van Halo Infinite bestaat ruwweg uit vier onderdelen waarin twee vormen van gameplay terugkomen. Je hebt de Quickplay-playlist, met daarin een variatie aan spelmodi voor acht spelers, dus twee teams van vier. Dit is waar de Halo-multiplayer voor een belangrijk deel om draait en het is ook wat je tegenkomt in de Ranked-spelmodus. De tegenhanger van deze betrekkelijk kleinschalige en dus vrij tactische spelmodus is de Big Team Battle. Deze spelmodus is net zo klassiek als de vier-tegen-vier-gameplay, maar grootschaliger. De maps zijn groter, je speelt twaalf tegen twaalf en kunt daarbij gebruik maken van voertuigen. Welke variant van de Halo-multiplayer beter is, hangt af van je persoonlijke voorkeur en van de vraag met wie je samen speelt. Dat laatste heeft trouwens meerdere lagen, maar daar komen we zo op.
Klassieke aanpak werkt verfrissend
In de basis is Halo Infinite in alle opzichten een ouderwetse Halo-game. Alles voelt aan zoals het jaren geleden terug deed en mede daardoor voelt de game direct vertrouwd. Binnen de kortste keren ben je gewend aan je standaardwapens, gebruik je melee-aanvallen om salvo’s af te ronden en weet je waar de Battle Rifle of het Energy Sword op elke map zijn te vinden. Halo Infinite slaagt erin het ‘oude gevoel’ terug te brengen en dat is knap. Afgaande op de reacties op de openbètatest is dit ook precies wat gamers willen. In de weken waarin Battlefield 2042 en Call of Duty Vanguard hun gloriemoment hadden moeten beleven, ging Halo Infinite er met de beste waarderingen vandoor. Juist het feit dat de game een wat ouderwetse aanpak kiest, is daarin een belangrijk wapen. De game leunt zeker in het 4-on-4-deel zwaar op de basis: gunplay. Eventuele extra’s, zoals andere wapens of handige items, vind je op de map zelf en zitten dus niet standaard in je loadout. In een wereld waarin grote shooters je meestal wapens en andere voordelen laat vrijspelen, werkt de aanpak van Halo Infinite verfrissend. Het maakt de gameplay eerlijker: iedereen begint immers op gelijke basis aan een potje.
Het zorgt er ook voor dat Halo Infinite flink wat potentie heeft op het gebied van tactische gameplay. Met vier tegen vier spelers is coördinatie belangrijk. Je hebt geen killstreaks waarmee je de vijand gek kunt maken, geen tanks waarmee je een map langdurig kunt domineren; het komt aan op teamplay. Goede positionering en goede communicatie, eventueel via het pingsysteem, zijn belangrijk. Mocht een van beide teams duidelijk dominant zijn, dan ligt daarin - en in simpelweg beter kunnen mikken dan het andere team - altijd de sleutel. Daarbij valt niet te ontkennen dat die basis absoluut aantrekkingskracht heeft. Duidelijk is dat 343 Industries en Microsoft hopen dat die aantrekkingskracht leidt tot een actieve e-sportscommunity. De logo’s van de grote e-sportteams zijn opgenomen in de game en beschikbaar als customization-optie voor je eigen Spartan in de multiplayer. Halo is zeker in de Verenigde Staten altijd een populaire competitieve game geweest, dus de kans dat Halo Infinite straks wordt gespeeld in competities met duizenden dollars prijzengeld is vrij groot.
:strip_exif()/i/2004829876.jpeg?f=imagearticlefull)
Geen keuze in spelmodi
Voor de meeste gamers is dat niveau echter niet weggelegd. Voor hen is Ranked spelen dan ook niet de hoofdzaak en draait het om het plezier. Precies daar laat Halo Infinite wat tekortkomingen zien. Zo is een van de missende features waar gamers - en ook wij - over vallen het gebrek aan filters in de playlist. Als je voor Quickplay gaat, is er geen manier om de verschillende spelmodi te filteren. Het gevolg: als je pech hebt, speel je meerdere potjes Oddball achter elkaar, terwijl je eigenlijk Slayer leuker vindt. Dat wordt snel vervelend. Kunnen kiezen welke modi je wel en niet wil spelen, hoort bij de basisfuncties van een online shooter. Halo Infinite mist nog wel meer van dat soort functies, maar dit is in onze ogen de functie die het snelst toegevoegd moet worden aan de gratis multiplayermodus, die officieel overigens nog steeds in bèta is.
Een ander probleem dat tijdens het spelen van de multiplayer de kop op kan steken, heeft met matchmaking, of meer specifiek: skill-based matchmaking, te maken. Dit systeem houdt in dat goede spelers aan andere goede spelers worden gekoppeld. In beginsel is daar niets mis mee. Sterker nog, dit is hoe je het wil, want in theorie vindt iedereen dan een geschikte tegenstander. Het wordt echter een probleem als je in een party zit met een vriend die veel beter is dan jij. De game koppelt dan via matchmaking spelers van zijn niveau aan jullie party en dat is een niveau dat jij wellicht helemaal niet aan kunt. Het is dan dus niet mogelijk om op een leuke manier samen te spelen met een vriend die echt heel goed is in Halo Infinite. Je kunt natuurlijk proberen om zelf beter te worden, maar daar heeft niet iedereen de vaardigheid of de tijd voor, dus dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Speel je potjes op je eigen niveau, dan is het niet moeilijk die eerder beschreven competitieve kant van Halo zelf te beleven. We hebben verschillende uitermate spannende potjes gespeeld, meestal gewoon met randoms. De duels zijn lekker en voelen goed, en doordat de wedstrijden vrij kleinschalig zijn, kun je met een sterk potje vrij goed je stempel drukken. Het enige dat we bij de 4-on-4-potjes wel hadden, is dat de actie af en toe wat erg klinisch overkomt. Halo doet het zonder veel van de poespas die we bij andere shooters zien. Alles draait om de gameplay. Die gameplay komt daardoor af en toe wat steriel over. Heel erg is dat niet, maar mocht je gevoelig zijn voor het neerzetten van een sfeertje, dan is de multiplayer van Halo Infinite wellicht niet helemaal jouw ding.
:strip_exif()/i/2004829878.jpeg?f=imagearticlefull)
Dat laatste geldt althans in 4-on-4. Als je overstapt naar de Big Team Battles, verandert er het een en ander. Om te beginnen hebben wijzelf hier vele malen meer lol aan beleefd. Ja, je hebt wat minder directe controle en ja, voertuigen spelen een grotere rol. Maar voertuigen hebben nooit de overhand. Er is altijd iets dat je kunt doen om je team meteen te helpen, ook zonder dat je een Ghost of Warthog tot je beschikking hebt. De maps zijn groter dan in de 4-on-4-modi, maar ook weer niet zo groot dat je enorme afstanden moet afleggen voor je bij de actie bent. Heel af en toe spawn je wat verder weg dan je zou willen, maar het duurt dan nooit heel lang voor je weer in de actie zit.
Het spelaanbod in zowel de 4-on-4-modi als de Big Team Battles is voor het grootste deel vrij bekend, met recepten als Slayer, Domination en Capture the Flag in het aanbod. Toch troffen we ook een nieuwe spelmodus aan in de Big Team Battles, en die ons wist te verrassen. In Total Control draait het om het veroveren van drie strategisch geplaatste zones op de map, net zoals dat in Domination gaat. Het enige verschil: je moet alle drie de zones tegelijk in bezit krijgen. Zodra je de drie zones bezit, scoor je een punt. De zones verdwijnen en even later verschijnen er drie nieuwe zones. Dat herhaalt zich tot een van beide teams drie punten heeft gescoord en het potje heeft gewonnen. Het is een leuke twist op een bekende basis en goed voor genoeg spanning. Meerdere malen wisten we nét op tijd een van de drie punten terug te pakken terwijl de tegenstander hard op weg was het derde en laatste voor zich te winnen. Dit is dus erg leuk om te spelen.
Ontbrekende features komen in 2022
Hoewel dat laatste de overheersende gedachte is bij de multiplayer van Halo Infinite, krijg je tijdens het spelen ook het gevoel dat er meer nodig is. De kritiek vanuit de community is er dan ook niet voor niets. Het gebrek aan playlists is genoemd, maar bijvoorbeeld ook het niet hebben van de Forge, de level-builder die vroeger in Halo zat, wordt bekritiseerd. Ook missen er online leaderboards of überhaupt een plek waar je als speler je statistieken bij kunt houden. Er zijn wel alternatieve methodes om je stats toch op te kunnen vragen, maar dat gaat dan buiten de game om. 343 Industries heeft aangegeven dat dit soort features de komende maanden nog wordt toegevoegd. De ontwikkelaar verwacht bijvoorbeeld dat de Forge rond augustus 2022 aan de game zal worden toegevoegd.
Op zoek naar de Banished en Cortana
De multiplayer biedt prima gameplay en spelmodi voor verschillende smaken, maar wacht voor een deel dus nog op een wat uitgebreidere featureset. Dat is niet erg, want zoals gezegd is de game gratis te spelen. Wat dat betreft is de druk een stuk hoger voor de campagnemodus. Dit is het deel dat je alleen kunt spelen als je Gamepass hebt, of een euro of zestig stuk slaat op het spel. Voor dat bedrag krijg je het volgende hoofdstuk in het avontuur van Master Chief voorgeschoteld, dat je volledig in je eentje doorspeelt. Dat betekent inderdaad dat er op dit moment nog geen manier is om de campagne in co-op te spelen. Jammer, want juist dat was waar diverse eerdere games in de franchise hoge ogen mee gooiden. Halo 2 tilde eigenhandig co-op-gaming in shooters naar een nieuw niveau. Ook hier geldt dat 343 Industries het later wil toevoegen. Lief, maar hebben de meeste gamers de campagne niet allang in hun eentje gespeeld als je een half jaar later nog eens met co-op komt?
Halo Zeta al te zien in Halo 5: Guardians
Je kunt er voor kiezen om te wachten tot de co-op-modus er is, maar je kunt natuurlijk ook gewoon lekker gaan spelen. De game begint ongeveer achttien maanden na de gebeurtenissen in Halo 5: Guardians. Master Chief komt op Halo Zeta terecht en moet daar uitvinden wat er met Cortana is gebeurd en de plannen van The Banished tegenhouden, die iets kwaadmoedigs van plan zijn. Wie trouwens goed heeft opgelet, heeft Halo Zeta al heel lang geleden eens kunnen zien. Halo 5 had namelijk een easter egg: als je de game op de Legendary-moeilijkheidsgraad uitspeelde, kreeg je na de eindscène heel kort een bonusfilmpje te zien. In dat filmpje was te zien hoe een nieuwe Halo werd opgestart. Precies datzelfde shot is een van de eerste dingen die je ziet wanneer je Halo Infinite begint. De plek waar deze nieuwe game zich afspeelt, was dus in 2015 al heel even te zien.
:strip_exif()/i/2004829872.jpeg?f=imagearticlefull)
Halo Infinite begint na een korte proloog echt als het personage ‘The Pilot’ in de ruimte op een rondzwevende Spartan stuit. Hij start het pak waarin Master Chief in overlevingsmodus heeft gezeten weer op en zo kan Master Chief zijn strijd vervolgen. Er is echter een probleem. De United Nations Space Command heeft de oorlog verloren van de Banished. De ruimte rond Halo Zeta is gevuld met wrakstukken die ooit onderdeel waren van UNSC-schepen en ook de UNSC Infinity, die in Halo 5 nog een belangrijke rol speelde, is er niet meer. De piloot stelt voor de ruimte achter zich te laten en huiswaarts te keren, maar Master Chief heeft andere plannen. Hij ontdekt namelijk een mysterieus signaal dat afkomstig is van het oppervlak van Halo Zeta. John-117 is dan ook vastbesloten de Halo te gaan verkennen, op zoek naar informatie over Cortana en in een poging de Banished alsnog tegen te houden.
Die Banished zijn een nieuwe vijandelijke factie die zich machtiger acht dan andere vijanden van de UNSC zoals de Flood en de Covenant. Dat betekent trouwens niet dat je geen bekende vijanden tegenkomt. De Banished hebben allerlei wezens in hun leger die je ook in de legers van eerdere vijanden tegenkwam, zoals Grunts, Jackals en Hunters. Ook Brutes keren terug en aangezien de Banished zelf voornamelijk bestaan uit Brutes, zul je er meerdere varianten van zien, met diverse tussenbazen als sterkste tegenstanders. De baasgevechten beginnen vrij standaard, maar worden later lastiger en zeker ook interessanter. Daarover verklappen we liever niets, maar dat ze voor hoogtepuntjes in de gameplay zorgen, mag duidelijk zijn.
Stabiel 4k60 op Series X
Die hoogtepunten worden steevast prachtig in beeld gebracht. Af en toe heb je van die games die gewoon net even wat meer laten zien op het gebied van cinematografie, en Halo Infinite is zo'n game. Niet elk idee werkt even goed. Een shot waarbij de camera achter de rug van een vijand langs glijdt om dan halverwege te wisselen naar de rug van Master Chief, komt bijvoorbeeld niet lekker uit de verf. Een shot waarbij Master Chief uit een toren springt en wordt opgevangen door een Pelican-toestel werkt wel en is meteen ook een van de gaafste dingen die we in de game hebben gezien. Genieten dus. Het helpt trouwens dat de game op de Xbox Series X stabiel in 4k en op 60 frames per seconde draait. Speel je op een andere console, dan zul je moeten kiezen tussen ofwel de maximale resolutie, ofwel de maximale framerate. Beschik je over een televisie met hdmi 2.1 dan kun je ook op de Xbox Series X een performance-modus kiezen. In dat geval streeft de game naar 120 frames per seconde, waarbij de resolutie lijkt te schommelen tussen de 1080p en 1440p, zo blijkt uit tests van diverse andere media. Deze modus hebben we zelf helaas niet kunnen uitproberen.
Let op: door een pebkac-probleem heeft bovenstaande clip geen geluid. Omdat het vooral om de beelden gaat, hebben we besloten het clipje alsnog te publiceren.
Meer vrijheid in spelwereld en gameplay
Halo Infinite begint lineair, maar wanneer Master Chief voor het eerst het oppervlak van Halo Zeta bereikt, opent de game zich. Chief verovert daar namelijk een eerste Forward Base of Operations (FOB) en vanaf daar begint een algemene missie om het hele gebied dat voor je voeten ligt te ontdoen van alle Banished. Het verhaal, dat vertelt wat er gebeurd is met Cortana en wat de Banished van plan zijn op Halo Zeta, loopt min of parallel met die missie. Je kunt er dan ook voor kiezen om alle activiteiten in de open wereld tot een minimum te beperken en je op de verhaalmissies te focussen. Dat kan, maar ten eerste mis je dan de kans om je pak te upgraden en daarnaast ren je dan wel erg snel door de campagne heen. Je rondt hem in dat geval in minder dan tien uur af en dat is eigenlijk gewoon zonde.
FOB's veroveren
De open wereld is gevuld met, in de eerste plaats, diverse basissen en andere strategische plekken waar de Banished de baas zijn. Deze punten kan Master Chief aanvallen en overnemen. Een ingenomen FOB blijft eigendom van de UNSC, mede doordat er soldaten komen om je nieuwe basis te bewaken. Een deel van die soldaten verzamel je zelf. Op Halo Zeta blijken namelijk ook nog wat fireteams van de UNSC te zijn. Sommige teams zijn nog in gevechten met de Banished verwikkeld, andere zijn gevangen genomen en te vinden in gevangenissen of gewoon vastgeketend te midden van wat bewakers. De soldaten die je bevrijdt zullen direct wapens oppikken in de omgeving en met je meevechten. Ben je klaar op de locatie, dan zullen ze met je meegaan naar je volgende missie, of zich melden bij de dichtstbijzijnde FOB. Daar kun je ook voertuigen zoals de welbekende Warthog laten droppen. Spring je in je wagen, dan klimmen er meteen enkele AI-soldaten aan boord. Zo kun je dus met wat hulp op weg naar je volgende doelwit.
:strip_exif()/i/2004829890.jpeg?f=imagearticlefull)
Door FOB’s te veroveren, krijg je ook steeds meer informatie over het gebied dat je kunt verkennen. Je kunt zien waar fireteams zitten en waar specifieke ‘high value targets’ van de Banished zich verscholen houden. Ook kun je de FOB’s gebruiken als fast-travel-locaties, dus het is raadzaam ze gaandeweg even mee te pakken. Zeker als je van plan bent om uiteindelijk alle zijmissies op te pakken, is het handig als je snel heen en weer kunt reizen. Je kunt de extra activiteiten trouwens ook na het afronden van het verhaal nog afmaken. Anders dan in vorige Halo-games is het niet mogelijk om hoofdstukken nog eens los te spelen, wat op zich normaal is voor een openwereldgame. De ‘world state’ is immers dat je de grote vijand al verslagen hebt. Wil je dat nog eens doen, dan moet je een nieuw avontuur beginnen.
Spartan-pak met extra opties
We zouden aanraden om extra activiteiten af te wisselen met main missions, maar let daarbij wel op: Halo Infinite waarschuwt je niet op het moment dat het verhaal richting het einde gaat. Zoals gezegd kun je daarna nog steeds terugkeren in de open wereld, maar wil je je pak upgraden of wat meer speciale wapens vrijspelen voor je met de eindgevechten begint, dan moet je daar dus niet te lang mee wachten. Dat upgraden gaat via skill points waarmee je specifieke functies van je Spartan-pak kunt verbeteren. Aanvankelijk heb je alleen een Grappelshot, waarmee je snel hoger gelegen gebieden kunt bereiken. Later kun je een schild neerzetten, dodgen of een baken gooien dat alle vijanden in de directe omgeving zichtbaar maakt. De effectiviteit van al deze functies kun je verbeteren met de upgradepunten die je in de omgeving kunt vinden. De speciale wapens verdien je door de high-value targets van de Banished uit te schakelen. Die doelwitten zorgen samen met enkele baasgevechten voor de pittigste gevechten in Halo Infinite en zijn alleen al daarom de moeite waard.
:strip_exif()/i/2004829888.jpeg?f=imagearticlefull)
Met die acties, maar ook door soldaten te redden en missies in het verhaal te voltooien, verdien je Valor-punten. Dat is feitelijk een betaalmiddel voor upgrades en spullen die je kunt inroepen bij je FOB’s. Met het veroveren van FOB’s speel je daarnaast ook nieuwe wapens en voertuigen vrij, dus krijgt Master Chief na verloop van tijd steeds meer mogelijkheden. Op een gegeven moment kun je ook een tank laten droppen waarmee je het de Banished flink lastig kunt maken.
Als je alle elementen bij elkaar gooit, door elkaar husselt en op de juiste manier toepast, krijg je enorm lekkere gameplay. Kleine tip: probeer jezelf het gebruik van je Grappleshot goed eigen te maken. Dit is een schitterend wapen op zich. Je kunt jezelf bijvoorbeeld naar vijanden toe laten trekken om ze zo snel met een melee-aanval uit te kunnen schakelen. Je kunt snel bergen beklimmen met de Grappleshot, maar de kabel ook gebruiken om jezelf naar een voertuig toe te sleuren. Dit is vooral leuk tegen Banshees. Je vliegt dan een stuk met ze mee in de lucht, maar sleurt kort daarna toch echt de vijand in het toestel uit zijn cockpit, om daarna zelf de besturing over te nemen. Halo Infinite is op dit soort momenten misschien wel op zijn leukst. De gameplay nodigt uit tot experimenteren en de extra functies van je pak kunnen veel situaties een stuk makkelijker maken.
Grappige Grunts
Een laatste punt dat we zeker nog even willen aanhalen met betrekking tot de campagne, is de uitstekende sfeer en het prima schrijfwerk, waarmee we zeker ook de teksten van de vijanden bedoelen. Met name de kleine - en zwakke - Grunts kramen allerlei grappige teksten uit als ze Master Chief ergens spotten. Niet zelden rennen ze in pure paniek weg als hun makkers door Chief worden neergeschoten. Ook de meeste gesprekken in tussenscènes zijn van een prima niveau, waarbij de simpele, door emotie geleide piloot een mooi contrast vormt met de koele, zakelijke Master Chief.
Conclusie
Halo Infinite liet lang op zich wachten en baarde menig gamer zorgen toen een aantal lelijke uitgelekte beelden voorbijkwam, maar gelukkig kwam alles toch nog goed. Althans, het meeste. Het valt niet te ontkennen dat er een reeks missende features is die 343 Industries in een ideale wereld eigenlijk nu al in de game had willen hebben. Daarbij horen de mogelijkheid om de campagne in co-op te spelen, een optie om filters voor playlists aan te maken in de multiplayer, en de Forge, de level-editor die in het verleden wel in Halo zat. Die zaken komen er allemaal aan, maar het zal voor veel features tot de zomer duren voordat ze daadwerkelijk in Halo Infinite zitten.
De game die er nu al ligt, is op zichzelf zeker leuk genoeg. De gameplay voelt heerlijk en doet denken aan de hoogtijdagen van Halo, waarbij de multiplayer met 4 tegen 4 en Big Team Battles twee verschillende stijlen in het aanbod heeft. De campagne kan zich prima meten met de campagnes uit vorige games en schotelt spelers prachtige momenten en dito beelden voor. De meer open aanpak laat spelers Halo Zeta naar eigen inzicht verkennen. Dat is aan te raden, want als je alleen de verhaalmissies speelt, ben je binnen een uur of tien echt wel door Halo Infinite heen, en dat is zonde. Bovendien open je fijne extra’s door optionele missies af te werken. Dat levert extra wapens, voertuigen en mogelijkheden in de gameplay op. Toch zorgen de verhaalmissies voor de hoogtepunten. Aan het einde van de campagne weet je een ding zeker: Halo is niets van zijn magie verloren en Microsoft is nog lang niet klaar met Master Chief.
Halo Infinite
Het heeft even geduurd, maar het nieuwste deel in de Halo-franchise is eindelijk uit. Het nieuwe avontuur van Master Chief kent een iets andere opzet dan in vorige games in de serie. De campagne heeft enkele lineaire missies, maar is grotendeels een openwereldgame waarin allerlei optionele missies kunnen worden gespeeld waarmee Master Chief zichzelf en de positie van de UNSC kan verbeteren. Bovenal is het leuk om de spelwereld te verkennen en keer op keer het gevecht aan te gaan met de Banished, terwijl je in de verhaalmissies en prachtige tussenscènes meer ontdekt over wat er met Cortana is gebeurd en wat de Banished van plan zijn. De game speelt bovendien heerlijk en kent dankzij de verschillende gadgets die Master Chief heeft ook meer vrijheid in de gameplay dan voorheen. De multiplayer, die ook als je Halo Infinite niet koopt gewoon gratis is te spelen, weet het oude Halo-gevoel terug te brengen en zeker in Big Team Battles behoorlijk wat spektakel te bieden. Wel hadden we graag de mogelijkheid gehad om te filteren in playlists en missen er ook nog wel wat andere features, die 343 Industries komend jaar aan de game zal toevoegen. Halo Infinite is zonder die features echter ook al leuk genoeg en voor pc- en Xbox-gamers een uitstekende game om gamejaar 2021 mee af te sluiten. Dat doet Halo Infinite overigens wel zonder award; door de ontbrekende features, en dan met name het gebrek aan playlist-filters in multiplayer en de ontbrekende co-op in de campagnemodus, vinden we de game geen Excellent-schildje waard. Veel scheelt het echter niet.
:strip_exif()/i/2004829872.jpeg?f=imagearticlefull)