Relatief simpel. Wat ze zeggen klopt en het verbaast me eigenlijk dat ze dit nieuw noemen want deze theorie bestaat al sinds de jaren 40 van de vorige eeuw. Te noemen de
two-step-flow theorie. Dat ze er nu een cijfer aanhangen betekent niet dat het baanbrekend is, gewoon weer een nieuwe insteek in het huidige tijdsframe. Een antwoord op jou vraag is misschien wel de
uses and gratifications theory welke toch veelal als vrij nauwkeurig wordt gezien. Dat zou namelijk betekenen dat ze
niet in contact komen met die media die ze niet zelf uitzoeken, en zelfs als dat wel gebeurd, ze die informatie niet of minder goed opslaan in hun geheugen.
Hoe verhoud zich dat tot social engineering? Omdat er veel is veranderd met de komst van internet (mensen zoeken meer op, kunnen feedback geven en alles wat niet bij kranten kon; met andere woorden zijn ze
kritischer geworden), is communicatie vanuit politiek en organisaties minder eenzijdig geworden. Omdat er niet meer simpelweg met één krantenartikel/advertentie de helft van de doelgroep wordt bereikt, moeten ze dus meer moeite doen om mensen te bereiken. Hun budget moet uitgestrekt worden over tal van mediavormen, zo dun zelfs dat het helemaal geen effect meer zou hebben. Omdat dit zowel qua tijd en geld niet te doen is, moeten ze dus keuzes maken en een veel gebruikte manier is het beïnvloeden van significante figuren die op hun beurt weer jou moeten beïnvloeden.
Enkele voorbeelden hiervan zijn reclames met celebrities en "this message was approved by <name>", maar dus ook die hoogleraar waar jij zoveel respect voor hebt. Niet dat die hoogleraar wordt betaald voor het doen van uitspraken, maar als ze hem zover kunnen krijgen om in zijn volgende college positief te praten over bijvoorbeeld Tweakers, dan bereiken ze dus veel mensen met één relatief makkelijk en goedkoop bericht. En niet alleen bereiken ze veel mensen, jij hecht meer waarde aan wat die docent zegt, dan aan het billboard naast de snelweg.
Social engineering zelf is ook al van ergens 1894 of zoiets dergelijks, maar met de komst van massamedia in de jaren 30 werd het weer opnieuw opgerakeld, en daarna met commerciële TV na de tweede wereldoorlog (in NL zelfs pas 1988), en nu met social media.
Dit wil niet zeggen dat ik gelijk heb, of dat jij gelijk hebt. Alle theorieën spreken elkaar tegen, en geen van allemaal zijn helemaal juist of helemaal verkeerd. Een consensus in één paradigma wil nog niet zeggen dat dan alles binnen dat paradigma ook 100% klopt. Veranderingen vinden altijd plaats, en veel mensen zijn daar bang voor (en waar mensen bang voor zijn proberen ze te 'doden'). Wat goed is aan social media is dat veel transparanter is geworden. JIJ weet nu wat Prism doet omdat het onmogelijk gecensureerd kan worden dankzij internet. Probeer jij maar eens die foto van jezelf weg te halen van heel het internet waar je dronken op staat. Dat lukt je niet.
Terugkomend op mijn claim dat het allemaal niet zo effectief is, wordt beschreven in experimenten en in theorieën die pogen te begrijpen waarom politiek je al dan niet zou beïnvloeden. Een goed voorbeeld is terugkerend onderzoek dat tijdens de presidentsverkiezingen in de VS wordt gedaan en herhaald.
Daaruit blijkt steeds weer uit dat eigenlijk maar een paar % uiteindelijk bereikt wordt, en dat nog een kleiner percentage daadwerkelijk wordt overtuigd om te kiezen vóór een specifieke kandidaat. De meeste mensen blijven bij hun eigen kamp en kandidaat, een vrijwel even groot deel doet uiteindelijk toch wat ze zelf voelen/willen/denken. En het % dat aan mensen door Barack Obama wordt gewonnen uit het kamp van Romney is even groot als het aantal mensen dat Romney uit het kamp van Obama haalt.
Juist die mensen die naar politiek nieuws kijken en zulke berichten zien, zijn van te voren al geïnteresseerd in politiek en hebben op basis daarvan vaak al een voorkeur of zelfs een vaste politieke partij. Loyaliteit is moeilijk te doorbreken, dus of dat social engineering dan zin heeft...?
Dit is ook toepasbaar op social engineering. Regering X probeert je over te halen om te geloven dat PRISM helemaal zo slecht nog niet is, Belangenpartij Y probeert je over te halen dat PRISM door de duivel ontworpen is. Uiteindelijk maakt het niet zoveel uit en het publiek beslist voor zichzelf wat ze een acceptabel niveau van spionage vinden. Dat ze daar informatie voor opzoeken om tot een mening t ekomen, leidt ons terug naar de uses and gratifications theorie die ik hierboven noemde. Social engineering is slechts één, (heul) klein puntje uit een veel groter geheel, en moet ook niet op zichzelf bekeken worden als een werkende theorie of praktische toepassing. Probeer het breder te zien
[Reactie gewijzigd door Galeton op 23 juli 2024 17:40]