Het verhaal in Half-Life: Alyx zit wel snor. Met Alyx in de al bekende setting is er genoeg vertrouwds, maar het geheel is wel degelijk ook behoorlijk verrassend en voorzien van nieuwe elementen. Daar verklappen we hier uiteraard zo min mogelijk van. Valve heeft prima dialogen geschreven en boeiende plotwendingen verzonnen. Het verhaal is niet zo uitgebreid als in de vorige games, maar voor een vr-game meer dan prima. We kennen geen andere vr-game waarin je zo'n groots en uitgebreid avontuur beleeft. Niet alleen de plotwendingen maken indruk, dat geldt ook voor de omgeving waarin alles zich afspeelt.
City 17 bestaat uit de bekende combinatie van vergane Europese glorie en hypermoderne stalen fortificaties. Je dwaalt door half-ingestorte panden, naargeestige riolen, vervallen metrostation en die hypermoderne militaire gebouwen. Je ontmoet de soldaten van de Combine en de aliens die je kent uit de vorige games. De meeste zijn bekend: Headcrabs, Barnacles, wat Manhack en de vele soorten Combine-soldaten. Er zijn echter ook wat nieuwe vijanden.
Piepkleine beestjes
Bij dit alles maken vooral de schaal en het detailniveau indruk. Veel vr-games zijn een compromis: ze zijn ofwel heel gedetailleerd maar kleinschalig, of wat groter maar zonder al te veel detail. HL: Alyx biedt het allebei. De levels zijn groot en de vergezichten nog groter, maar de spelwereld zit ook ongekend vol met detail. Van piepkleine buitenaardse beestjes die door de lucht zweven tot de enorme hoeveelheid voorwerpen die je op kunt pakken en verplaatsen - van losse kogels tot grote tonnen en kisten. In grote delen van de game wemelt het van de rommel waar je wat mee kunt, en eigenlijk zelfs wat mee moet. Het is rommel waar je in gaat zoeken, want munitie en medicijnen zijn schaars. Heb je in Half-Life 2 het gevoel dat je een echte held bent, hier is dat gevoel helemaal weg en ben je vooral kwetsbaar.