Inlichtingendiensten willen meer bevoegdheden en de Wiv lijkt te gaan veranderen

De Nederlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten willen meer bevoegdheden dan de wet hen geeft, maar worden daarin steeds tegengehouden. Het lijkt erop dat ze binnenkort hun zin krijgen: hoewel de Raad van State deze week nog kritiek had op uitbreidingsplannen, gaat de 'sleepwet' mogelijk toch veranderen.

De Algemene en de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten hebben steeds meer moeite met de bevoegdheden die vijf jaar geleden in de wet zijn vastgelegd. Het gaat specifiek over de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, die in 2017 na veel controverse én een referendum met de nodige aanpassingen werd aangenomen. Daarin staat beschreven wat de AIVD en MIVD wel en niet mogen doen als het gaat om afluisteren, en wie daar toezicht op houdt. Volgens de AIVD en MIVD zijn de regels die toen zijn afgesproken, achterhaald: de diensten hebben meer bevoegdheden nodig als ze hun taak naar behoren willen uitvoeren, zeggen ze. In hoeverre hebben ze gelijk?

De Wiv-veranderingen in 2017

In 2017 werd de bestaande Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten herzien. In plaats van dat het een hamerstuk werd dat even snel een stempel kreeg in de Tweede en Eerste Kamer, kwam er zoveel kritiek op de wetswijziging dat Nederland naar de stembus mocht voor een raadgevend referendum. Sinds een groep studenten handtekeningen begon te verzamelen om het referendum te starten, hebben zowel de overheid als burgers en burgerrechtenbewegingen een moeizame relatie met de wet. Dat begon bijvoorbeeld al met de vraagstelling tijdens het referendum: "Bent u voor of tegen de wet?" Zelfs de felste critici waren niet tegen de volledige wet. Ook waren lang niet alle veranderingen even problematisch. Van alle veranderingen die het kabinet later doorvoerde, was er een die er duidelijk uitsprong: de 'kabelgerichte interceptie'. Dat is het onderdeel waar de inlichtingendiensten de meeste behoefte aan hadden, maar ook wat altijd het grootste probleem is geweest.

Met de kabelgerichte interceptie kregen de AIVD en MIVD de bevoegdheid om berichten van kabelinternet in bulk te onderscheppen. Dat is veel praktischer dan bulkverzameling van etherberichten, want dat gebruiken gewone burgers vrijwel niet. De kabelgerichte interceptie is wat in de volksmond inmiddels bekendstaat als het 'sleepnet'. Toch blijkt slepen in de praktijk een stuk lastiger dan toen werd aangenomen.

Hoofdkantoor AIVD
Het AIVD-hoofdkantoor in Zoetermeer

Toezicht en technische obstakels

De diensten hebben vooral last van twee problemen: het toezicht op de wet en de technische problemen. Het toezichtsprobleem zit vooral in het toezicht vooraf. Voorafgaand aan een 'onderzoeksopdrachtgerichte interceptie' wordt een aanvraag getoetst door de Toezichtcommissie Inzet Bevoegdheden, ofwel de TIB. Dat is een andere toezichthouder dan de Commissie van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten, ofwel de Ctivd, die achteraf toezicht houdt en ook naar de algemene werkwijzen en procedures van de diensten kijkt. De kritiek is niet nieuw. Al in 2019 klaagde de AIVD en MIVD over de werkwijze van de TIB. Die zou 'te gedetailleerde vragen stellen' en te veel technische details vragen over aftapverzoeken. Dat gaat over alle verzoeken voor aftappen die de inlichtingendiensten doen, niet alleen over de onderzoeksopdrachtgerichte interceptie, die nu weer onder vuur ligt.

Eerst waren de toezichthouders te streng, later ook te traagDat is andere kritiek dan de inlichtingendiensten de afgelopen twee jaar hebben geuit op de toezichthouder. Inmiddels is de kritiek niet alleen meer dat de TIB te streng is, maar vooral dat die voor een te traag proces zorgt. Dat strookt niet met de werkwijze van de diensten, zei MIVD-directeur Jan Swillens begin dit jaar tegen BNR. Hij benoemt een paar concrete problemen van de inlichtingendiensten. De diensten weten vaak niet precies wat voor dreiging ze zoeken, maar dat wil de TIB wel weten. Daardoor is het moeilijk te zeggen welke bevoegdheden de diensten precies nodig hebben voor een operatie, maar ook dat wil de TIB vooraf horen. Omdat de AIVD en MIVD dat vooraf niet precies kunnen uitleggen, krijgen ze die toestemming niet op tijd. Swillens pleit daarom voor 'een andere inrichting van toezicht', wat in de praktijk betekent dat de diensten geen toestemming vooraf moeten vragen, maar dat 'realtime' moeten krijgen, al blijft hij vaag over wat dat precies betekent.

Bulkdata

Er is nog een tweede probleem waar de diensten in de afgelopen jaren tegenaan liepen. De technische obstakels maken het nagenoeg onmogelijk een goede onderzoeksopdrachtgerichte interceptie te doen voor de kabel. De TIB heeft al meerdere keren kritiek gehad op het gebruik van bulkdata door de diensten, maar die waren allemaal op een andere manier bemachtigd. Het aftappen van de kabel is een stuk moeilijker: pas sinds dit jaar blijken ze een technische manier te hebben gevonden om dat te doen, zeiden bronnen in mei tegen de Volkskrant. "Uit gesprekken met betrokkenen blijkt dat AIVD en MIVD ervoor kozen om de interceptie in te richten bij grote kabelpartijen, denk aan Eurofiber en Relined", schreef de krant.

De inlichtingendiensten experimenteren sinds vorig jaar met 'snapshots' als een kabelinterceptie lightDaarnaast is er een andere mogelijkheid om kabelverkeer af te luisteren. Dat gebeurt via 'snapshots', een lichte vorm van 'kortstondige integrale kabelinterceptie van bepaalde gegevensstromen'. Het was vooral bedoeld als proef, om te kijken welke 'potentiële inlichtingenwaarde geïntercepteerde gegevens hadden'. Die uitspraken komen van de Ctivd, die in zijn jaarverslag schreef dat de diensten daarmee direct de Wiv 2017 overtraden. De eerste keer dat het langverwachte en controversiële 'sleepnet' werd ingezet, overtraden de AIVD en MIVD meteen de wet die daarvoor waarborgen opstelde.

Tijdelijke nieuwe wet tegen 'offensieve cyberdreigingen'

Sinds eind vorig jaar is er een wetsvoorstel in de maak dat de diensten meer mogelijkheden geeft om op te treden. Dat is de Tijdelijke wet onderzoeken AIVD en MIVD naar landen met een offensief cyberprogramma. "Bepaalde landen zoals Rusland en China voeren digitale aanvallen uit op Nederland en Nederlandse belangen om te spioneren, te beïnvloeden of te saboteren", schreef het kabinet in de consultatie. "Deze cyberdreiging vereist daarom een snelle en effectieve inzet van bestaande bevoegdheden en een dekkend waarborgenstelsel dat past bij de benodigde snelheid." De AIVD en MIVD kunnen met de tijdelijke wet 'effectiever en sneller invulling geven aan bevoegdheden zoals onderzoeksopdrachtgerichte interceptie (bulkinterceptie)'. Met de tijdelijke wet speelt het kabinet in op de wensen van de inlichtingendiensten, die daarmee voortaan kabelinterceptie mogen doen zónder vooraf toestemming aan de TIB te vragen.

De Afdeling advisering van de Raad van State heeft nu een advies uitgebracht over die wetswijziging. Het hoogste rechtsorgaan concludeert dat de inlichtingendiensten en de toezichthouder Ctivd duidelijk hebben gemaakt dat er inderdaad een andere vorm van toezicht nodig is, omdat bepaalde landen ons aanvallen.

Waarborgen en wijzigingen

De Raad van State adviseert het kabinet wel om de wet niet zomaar aan te nemen. Er zijn een paar punten die in de wet zouden moeten worden opgenomen. Ten eerste zegt de Raad dat er betere waarborgen in de wet moeten worden opgenomen rondom de bewaartermijn van gegevens. Die moet 'zo kort mogelijk zijn'. Dat zou de kans verkleinen dat de gegevens met buitenlandse diensten kunnen worden uitgewisseld. Opvallend is dat de AIVD en MIVD al eerder door de Ctivd op de vingers werden getikt omdat ze gegevens te lang bewaarden. Dat kwam naar boven na een klacht van burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom.

De toezichthouder krijgt minder zeggenschap vooraf, maar dat is volgens de Raad van State niet ergIn het advies erkent de Raad van State dat de TIB minder toezicht kan houden op de diensten, maar de Raad zegt ook: "Dit wordt in voldoende mate gecompenseerd door het voorgestelde bindende toezicht van de Ctivd tijdens en na de inzet van deze bevoegdheden." Het door de inlichtingendiensten vervloekte toezicht vooraf kan dus daadwerkelijk worden omgezet naar realtime toezicht. Dat gebeurt dan ook nog eens door een andere toezichthouder dan waar de inlichtingendiensten eerder al over klaagden omdat die te streng zou zijn. De Raad van State wijst erop dat zijn eigen Afdeling bestuursrechtspraak mee kan beslissen over bevoegdheden, maar maakt ook een kanttekening: het zou gaan om zulke complexe materie dat dat 'alleen bij uitzondering moet kunnen'.

Onbekend effect

Het meest opvallende dat de Raad van State zegt, is dat het eigenlijk geen idee heeft of het realtime toezicht het werk van de AIVD en MIVD sneller en beter maakt: "Het stelsel van toezicht neemt door het voorstel toe in complexiteit en zal, met name tijdens en na de inzet van bevoegdheden, veel extra inspanning vragen. Het succes van het voorgestelde stelsel zal bovendien in sterke mate afhangen van de bereidheid van de betrokken instanties tot rolvaste en constructieve samenwerking." De Raad wil daarom dat de effecten van de tijdelijke wet al tijdens het looptraject worden onderzocht. Die resultaten moeten dan in de toekomst worden meegenomen bij een complete wijziging van de Wiv 2017, want dat die wet moet veranderen, lijkt inmiddels een gegeven.

Door Tijs Hofmans

Nieuwscoördinator

28-06-2022 • 15:30

26

Lees meer

Reacties (26)

Sorteer op:

Weergave:

Is een VPN verbinding dan niet een eenvoudige manier om niet onder de loep genomen te worden?
Als dat zo is neem ik aan dat cyber terroristen en staatshackers dat ook weten.
Ik gok dat je met "een VPN verbinding" doelt op een commerciele VPN dienstverlener. VPN is immers een verzameling van protocollen (Wireguard, OpenVPN, IPsec, etc) die op allerlei verschillende manieren opgezet kan worden. Zo ook van jouw smartphone naar het thuisnetwerk.

Er is geen makkelijk antwoord op. Een dergelijke commerciele VPN aanbieder heeft het voordeel dat het een stukje pseudonimiteit kan bieden, omdat er een vorm van obfuscatie is. Het verkeer van meerdere klanten gaat van en naar een van de servers van de desbetreffende aanbieder. Het voorkomt geen geavanceerde vormen van fingerprinting, een capabele partij kan jou nog steeds volgen, ook al heb je ineens een ander IP adres.

Maar los daarvan: het kan ook andersom werken; bijvoorbeeld omdat een andere klant die op dezelfde server zit zich bezighoudt met ongure zaken. Dan bestaat de kans dat die specifieke server in de gaten gehouden wordt, vanwege die klant en dan ben jij "collateral damage".

Los daarvan: VPNs zijn geen magisch wondermiddel. Het is geen bescherming tegen criminelen, inbrekers, trackers, spyware die je met een druk op de knop beschermt. Veelal zitten VPN aanbieders in schimmige jurisdicties, waardoor je het vertrouwen verlegt van jouw ISP (die moet voldoen aan alle wetgeving, inclusief AVG/GDPR) naar een volstrekt onbekende partij, in een land waardoor ze niet (of niet gemakkelijk) verantwoordelijk gehouden kunnen worden. En er is geen enkele manier om die claims "we loggen niets, nee, echt niet!" te kunnen verifieren. Security audits die sommige aanbieders laten doen zijn ook niet een keiharde garantie en treft vaak alleen de client, niet de server of diens configuratie.
... Toch blijkt slepen in de praktijk een stuk lastiger dan toen werd aangenomen.
Dat is in der tijd exact de kern van het bezwaar geweest, en nog steeds overigens. De kenners weten immers dat deze methode geen zinvolle informatie gaat opleveren. Het is goed om te zien dat de diensen uiteindelijk tot dezelfde conclusie zijn gekomen als de mensen en organisaties die toen bezwaar hebben gemaakt.

Wat betreft toestemming vooraf en controle achteraf is het goed om hierin realistisch te zijn. Toestemming vooraf moet sneller kunnen en moet sneller gaan. De vraag is waar je de balans legt, hoeveel mandaat / hoeveel vertrouwen, geef je vooraf en op welke manier wordt hierop achteraf verantwoording afgelegd?

De Commissie van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten, CTIVD moet haar werk uiteraard goed kunnen doen. Ik voorzie echter een praktisch probleem, toezicht op detail niveau is gezien de hoeveelheid data en de complexiteit van de onderzoeksvragen zo goed als onmogelijk. Dit houdt in dat toezicht achteraf op een of andere manier op een hoger niveau zal moeten gaan plaatsvinden. Aan de hand van een uitgebreide managementrapportage, meer in de breedte en minder in de diepte. Daarbij mogen belangrijke indicatoren die mogelijke misstanden aan het licht moeten brengen niet ondersneeuwen in te complexe rapportages.

"Wij weten niet waar we naar zoeken maar we moeten er wel naar kunnen zoeken."

Staatsondermijnende actoren zitten niet stil, de inlichtingen- en veiligheidsdiensten zullen op een of andere manier mee moeten kunnen komen in de snel veranderende wereld. De onbekende vijand is de grootste vijand.
[...]
Wat betreft toestemming vooraf en controle achteraf is het goed om hierin realistisch te zijn. Toestemming vooraf moet sneller kunnen en moet sneller gaan. De vraag is waar je de balans legt, hoeveel mandaat / hoeveel vertrouwen, geef je vooraf en op welke manier wordt hierop achteraf verantwoording afgelegd?

[...] Dit houdt in dat toezicht achteraf op een of andere manier op een hoger niveau zal moeten gaan plaatsvinden.
Op zich prima. Alleen zie je al minstens een decennium lang dat de inlichtendiensten keer op keer de wet overtreden. Vervolgens wordt (volgens mij meerdere keren maar in elk geval in 2017) de wet aangepast met grotere bevoegdheden. En de inlichtendiensten gaan er wederom regelmatig overheen. Kijk maar naar de lijst van Tweakers nieuwsberichten met tag 'AIVD'.

Dus wat houdt toezicht achteraf dan precies in? En wat is dat toezicht waard?

Ik ben bang dat we hooguit net als nu te horen krijgen dat ze onrechtmatig bezig waren. Maar meer dan 'foei' zal het niet worden, geen enkele consequentie, de diensten zullen gewoon op dezelfde voet verder gaan. Tenzij de minister of het parlement ze corrigeert, maar daar verwacht ik weinig van. En over een aantal jaar waarschijnlijk wéér een verruiming van de wet?

Ik hoop sterk dat ik ernaast zit, maar ik ben bang van niet.
Alleen zie je al minstens een decennium lang dat de inlichtendiensten keer op keer de wet overtreden.
Wetgeving is heel wat complexer dan menigeen hier lijkt te denken. Elk wetsartikel wordt al zo goed mogelijk omschreven, maar vergt altijd alsnog een heel memorie van toelichting om te verduidelijken wat precies bedoeld wordt in klare taal. Dat wordt altijd omschreven in een bepaalde tijds- en maatschappelijke context die gold op dat moment van schrijven. Dat kan 5 jaar later zo maar ineens heel anders uitpakken omdat de wereld niet stil staat. Daarna zijn er hordes rechters die in beroeps procedures nader invulling geven aan de wetten over de jaren heen. Veelal om dan na 10 jaar een wets tekst helemaal opnieuw te schrijven om bij de tijd te blijven en dan kan het hele spel weer opnieuw beginnen.

Wat hier 'overtreden' wordt als je de rapporten van de CTIVD leest is veel vaker een verschil van inzicht, een andere weging van belangen of gewoon een nadere invulling van beleid om een onduidelijk vlak van de wet.
Dus wat houdt toezicht achteraf dan precies in? En wat is dat toezicht waard?
Dit is zo goed als de manier waarop de CTIVD nu ook al werkt, zie hun rapportage over de afgelopen jaren. Het zijn een soort 'security audit' achtige rapporten met aanbevelingen. De voorgenomen nieuwe wet maakt toezicht niet alleen achteraf maar ook tijdens een onderzoek mogelijk. Dat is dus het antwoord op je tweede vraag: Het toezicht is dus heel veel waard. Een toezichthouder met mandaat om direct in te grijpen in een lopend onderzoek. Veel meer macht kun je een toezichthouder niet geven.
"Wij weten niet waar we naar zoeken maar we moeten er wel naar kunnen zoeken."

Ik weet niet of ze zich realiseren dat dit nogal wat vragen oproept over hun competentie om dit vak uit te voeren als ze het zo kort houden. Als ze mensen willen overtuigen moeten ze dit toch wel wat verder toelichten.
Wat valt er toe te lichten?

Ik merk dat mensen inlichtingenwerk nog wel eens willen verwarren met recherchewerk, twee fundamenteel andere dingen: bij recherchewerk pas je analyse toe om een scenario bij elkaar te puzzelen en alle relevante details direct of indirect boven water te krijgen. Bij inlichtingenwerk gaat dit niet, als het scenario zich heeft voltrokken (bijv. aanslag) dan hebben ze al gefaald. Ze moeten dus signalen uit de maatschappij (AIVD) of vijandelijke organisaties (MIVD) opvangen en op waarde schatten. Dan kan men besluiten of er analyse gedaan gaat worden en eventueel actie ondernemen (wat overigens niet verder gaat dan politie of kmar op de hoogte brengen).

Dus ja, heel bot gesteld weten ze inderdaad initieel niet waar ze naar zoeken.
Als je een gerichte tap aanvraag op een stuk infrastructuur in een bepaalde wijk of stad, dan zou je imho al een idee moeten hebben waarnaar je op zoek bent. Zoals een mogelijke terreur verdachte waarvan je vermoed dat deze in die omgeving zich schuil houdt. oid.

Als ze aangeven het niet te weten, betekend voor mij dat ze willekeurig een tap willen om zien wat ze daar kunnen vinden.

Mocht vooraf er geen goedkeuring meer nodig zijn, dan lijkt het mij beter om het realtime toezicht bij een andere partij te houden dan ctivd, dus het TIB. Dit klinkt als een Wij van WC-Eend adviseren WC-Eend. Ook de inlichtingen diensten hebben zich te houden aan de regels. De houding van kunnen ons werk niet doen, omdat wij niet goed kunnen verwoorden wat we willen is voor mij al reden om de wet nog strenger te maken.
Mooi voorbeeld van een wet waar je tegen hoort te zijn. Tot je bankrekening ineens op 0 staat, banken getroffen worden door randsomeware, internet, mobiele diensten, gas, water en licht (uiteraard) midden in de winter stoppen met werken, en iemand die Nederlanders niet zo aardig vindt een aanslag pleegt op Amsterdam CS.
Dan staat iedereen te brullen dat onze inlichtingendiensten dit hadden moeten zien aankomen…
En denk de echt dat de AIVD dit kan tegen houden. Door te kijken wat er gebeurt. Helaas, ik heb nog geen enkel voorbeeld gezien waarmee iets is tegen gehouden. Wat we wel gezien hebben is dat het veroveren van een server van een dienst waardevolle info op leverden. Misschien is het wel wat ze willen gewoon een zier grote man on the middle attack. Zodat ze kunnen zien wie er inlogt en met welke credentials bij de Zwitserse bank. En dan 'toevalig' stuiten op een witwas actie en dan de fiod informeren. De vraag is is dat juist, is dat het doel van de AIVD.
Ja. Ze kunnen er alleen nooit over opscheppen en eigenlijk zelfs niet publiekelijk over rapporteren…
Als de AIVD wel publiekelijk komt rapporteren van "We hebben X aantal terroristen, dreigingen of whatever weten te voorkomen", dan geloofd niemand ze.
Er is een principieel probleem met de wens van de inlichtingendiensten net zo goed als met de wens niet inwilligen. Op veel van de omgevingen die wij als MSP beheren hebben we bijvoorbeeld verkeer van diverse plekken op deze aarde geblokkeerd en wordt dat alleen maar meer. Sinds de invasie van Ukraine door Rusland bijvoorbeeld is de hoeveelheid pogingen om systemen aan te vallen opgelopen naar soms meer dan 100.000 per dag, met gewoon een Russisch IP-adres.

Zou je dit vergelijken met pogingen om in te breken in een kantoor, door via de snelweg het land in te rijden, dan zouden we grenscontroles introduceren. Dat is alleen zichtbaar en controleerbaar, we zien hoe dat werkt en dat levert vertrouwen op.

En dat is volgens mij de crux van het verhaal: De overheid dient de burger en moet onze veiligheid en belangen beschermen. Maar, met ongelimiteerd opsporen, bewaren en analyseren kan men in de toekomst bijvoorbeeld vinden dat je in het verleden iets fout deed. We zeggen steeds 'dat doen we niet' maar vervolgens gebeurt dat toch (OV chipkaart en uitwonende studenten, ANPR camera's, etc).

Dus wil dit een kans van slagen hebben moeten er een aantal borgstellingen zijn die (niet uitputtend) zorgen voor voldoende vertrouwen en bescherming van de burger tegen de overheid:
- data moet eindig zijn en verdwijnen
- burger moet toezicht kunnen houden - zonder limiet - op de overheid. Dat kan achteraf, maar is niet onderhandelbaar. Hoe, is de vraag, maar toch.
- er moet voor het sleepnetprincipe ook een check & balance principe zijn - als men er dingen uitsleept die men anders niet gevonden had, kan dit niet automatisch tegen de burger gebruikt worden.
De angst is onze grootste vijand.

Als veiligheid zorgt voor volledige controle over jou leven is het geen onbezorgd leven meer.
Vrijheid is de mogelijkheid om anoniem zonder consequenties nee te zeggen.
Volledig oneens met elkaar te zijn.
En de mogelijkheid om je mening aan te scherpen door beide kanten van een kwestie te kunnen wegen.
Desinformatie zul je zelf moeten onderscheiden van feit en fabel. In de afgelopen 2 jaren is dit te meer gebleken hoe belangrijk dit is. Vele hadden hier een booster voor nodig maar gelukkig keert altijd het gezonde verstand weer terug ;)
De mens en menselijkheid kan onderdrukt worden maar zal altijd zijn weg weer vinden.
We hebben elkaar meer nodig dan we willen toegeven. En dit zal de AI en virtuele META wereld niet kunnen vervangen.

Dus niet door angst maar weer zelf je verantwoordelijkheid nemen voor je leven zal de komende tijd duidelijk worden. Welk normaal of authentiek je zelf wilt blijven.

Voorbeeldje. Je hebt de KNMI echt niet nodig om te bedenken dat je bij warm weer genoeg water moet drinken. Niet uren in de zon etc.

Ga weer zelf nadenken en neem je verantwoordelijkheid. Alleen jij weet wat voor jou werkt...
Dat is andere kritiek dan de inlichtingendiensten de afgelopen twee jaar hebben geuit op de toezichthouder. Inmiddels is de kritiek niet alleen meer dat de TIB te streng is, maar vooral dat die voor een te traag proces zorgt. Dat strookt niet met de werkwijze van de diensten, zei MIVD-directeur Jan Swillens begin dit jaar tegen BNR.
Dus als ik het zo lees willen ze zich niet aan de wet houden, maar de wet aan hun. Omdat iets niet strookt met hun werkwijze omdat deze ( illegaal is volgens de wet ) moet deze maar veranderd worden volgens hun.

zou net zoiets zijn als, Je mag maar 100 op een weg maar ik rij daar altijd 200 dus pas de wet maar aan dat ik daar 200 mag.
[...]

zou net zoiets zijn als, Je mag maar 100 op een weg maar ik rij daar altijd 200 dus pas de wet maar aan dat ik daar 200 mag.
Een belangrijk verschil is dat jij 200 zou rijden omdat je daar zin in hebt, en de MIVD de taak heeft om de gewapende arm van de overheid tijdig in te lichten over gevaren voor onze maatschappij. Onze hulpdiensten mogen ook 30 km/h boven de maximum snelheid rijden als daar goede reden voor is.
in dit voorbeeld helemaal geen belangrijk verschil omdat het maar een voorbeeld geldt dat ze ze wet naar hun moeten worden aangepast en niet dat zij zich moeten aanpassen.

Dan maakt het niet uit voor wat het gebruikt wordt.

Deze diensten willen gewoon alle data voor altijd opslaan zodat ze altijd nog iets kunnen vinden erin.

Bijvoorbeeld wat nu legaal is en over misschien 10 jaar niet meer. en ze hebben die data nog zouden ze kunnen kijken of jij heb dit 10 jaar geleden gedaan dus pakken we je op.

Of een beter voorbeeld. Geloof/ stemmen voor een partij etc. Wanneer dat geregisterd wordt en bijgehouden wordt kunnen ze dat later ook terug kijken wie ze moeten hebben als ze mensen met een bepaald geloof/overtuiging zoeken.

Dit zou niet zo snel gebeuren hoop ik maar je weet nooit of we weer zon geval als heel vroeger krijgen.
in dit voorbeeld helemaal geen belangrijk verschil omdat het maar een voorbeeld geldt dat ze ze wet naar hun moeten worden aangepast en niet dat zij zich moeten aanpassen.

Dan maakt het niet uit voor wat het gebruikt wordt.
De wet is geen bijbelse tekst, die is bedacht en wordt nageleefd omdat de maatschappij zo beter functioneert. Er kunnen prima redenen zijn om die aan te passen en daarom gebeurd dat ook met regelmaat. Dus jouw stelling is fout.
Deze diensten willen gewoon alle data voor altijd opslaan zodat ze altijd nog iets kunnen vinden erin.

Bijvoorbeeld wat nu legaal is en over misschien 10 jaar niet meer. en ze hebben die data nog zouden ze kunnen kijken of jij heb dit 10 jaar geleden gedaan dus pakken we je op.
De MIVD en AIVD houden zich niet bezig met criminaliteit, tevens hebben ze de capaciteit helemaal niet om de stropop uit te hangen.
Of een beter voorbeeld. Geloof/ stemmen voor een partij etc. Wanneer dat geregisterd wordt en bijgehouden wordt kunnen ze dat later ook terug kijken wie ze moeten hebben als ze mensen met een bepaald geloof/overtuiging zoeken.

Dit zou niet zo snel gebeuren hoop ik maar je weet nooit of we weer zon geval als heel vroeger krijgen.
De MIVD en AIVD zijn er voor onze veiligheid, mocht het voorkomen dat de data die ze nodig hebben over X jaar misbruikt kan worden, dan is er nog steeds een orgaan dat toeziet dat dit niet gebeurd. Onder andere bijvoorbeeld door een houdbaarheidsdatum aan de data te hangen. Dat gaat niet veranderen. Als je bij voorbaat uitgaat van toekomstige vijandigheid dan moet je de politie en marechaussee ook willen opheffen. Lijkt me niet handig.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @matthewk28 juni 2022 15:53
Sowieso zie ik de link niet echt tussen een offensief cyberprogramma terwijl de nood blijkbaar net bij het afslaan van anderen hun offensieve cyberaanvallen ligt
Nederland heeft geen offensief cyberprogramma. Het idee is juist dat de A/MIVD beter willen kunnen reageren op landen die wél zo'n programma hebben, zoals China en Rusland die ons constant (proberen te) hacken.

Wel staat er in regeerakkoord dat de inlichtingendiensten ook 'assertiever' moeten kunnen aanvallen:
"We willen dat inlichtingendiensten beter in staat zijn om hun slagkracht te benutten en hun capaciteit uitbreiden om nieuwe en toenemende digitale dreigingen en aanvallen assertief op te sporen en te bestrijden, met waarborgen voor goed en effectief toezicht en digitale burgerrechten."
Die plannen zijn nog niet door de Kamer(s) heen. We weten daarom ook nog niet zo goed wat 'assertief' betekent, en hoe dat samenspeelt met de capaciteiten van Defensie. Maar dat is dus niet waar deze wetswijziging om gaat.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @Homer J.Simpson28 juni 2022 19:33
Ja dat is dus Defensie, die hebben dat al wel. Maar straks krijgt de AIVD deze capaciteiten ook, dan is het de vraag hoe ze met DCC gaan samenwerken
Ow, had ik overheen gelezen. Seconded.
Nederland heeft geen offensief cyberprogramma
Officieel niet. Maar dat hebben we wel degelijk. Nederland is groot in de spionagewereld.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.