Apple Music krijgt in juni ondersteuning voor lossless audio zonder extra kosten

Apple Music-abonnementen worden vanaf juni uitgebreid met ondersteuning voor lossless muziek, spatial audio en Dolby Atmos. Abonnees hoeven niet extra te betalen voor deze functies. De hoogste kwaliteit wordt straks 24bit met 192kHz.

De gehele catalogus van ruim 75 miljoen liedjes zal eind dit jaar beschikbaar komen in de hoge kwaliteit, schrijft Apple. Aanvankelijk zijn er 20 miljoen nummers beschikbaar volgens The Verge. Apple gebruikt hiervoor zijn Apple Lossless Audio Codec, of ALAC, en gaat drie audiokwaliteitsniveaus toevoegen. Het begint bij cd-kwaliteit, met 16bit met 44,1kHz. Daarna volgt 24bit met 48kHz. Deze twee geluidsniveaus werken met standaard Apple-apparaten.

Voor het derde Hi-Resolution Lossless-niveau met 24bit en 192kHz is volgens Apple externe apparatuur nodig, zoals een USB-dac. Alle lossless-kwaliteitsniveaus zijn daarnaast opt-in vanwege de grotere vereiste bandbreedte.

Met Dolby Atmos wordt de muziek aangepast op basis van het apparaat waarmee de gebruiker naar de muziek luistert. Alle AirPods- en Beats-koptelefoons met H1- of W1-chip zullen automatisch muziek in Dolby Atmos draaien. Ook de ingebouwde speakers van de nieuwste iPhones, iPads en Macs zullen automatisch liedjes in Dolby Atmos draaien. Albums met deze Atmos-ondersteuning zullen als zodanig gelabeld worden. Het is niet duidelijk om hoeveel liedjes het gaat.

Daarnaast maakt Apple bekend dat 'duizenden' liedjes in juni spatial audio zullen ondersteunen. Met spatial audio verandert het geluid op basis van de hoofdbewegingen van de gebruiker. Wanneer de gebruiker bijvoorbeeld geluid hoort van links en zijn of haar hoofd naar links draait, dan zal dat geluid van voren komen. De AirPods Max ondersteunt spatial audio.

De op maandag aangekondigde Music-functies komen voor alle Music-abonnees beschikbaar, zonder extra kosten. Een Apple Music-abonnement kost vijf tot vijftien euro per maand. Een precieze releasedatum noemt Apple nog niet.

Wat vind je van dit artikel?

Geef je mening in het Geachte Redactie-forum.

Reacties (237)

Ik ben positief verrast dat het niets extra kost, zoals Tidal en (binnenkort) Spotify wel om meer geld vragen voor HiFi. Zit zelf bij Spotify maar dit maakt het toch wel erg verleidelijk om te switchen. Ben ook benieuwd hoe "Airpods Spatial Audio" klinkt met muziek, het werkte al best wel indrukwekkend bij die Apple film van Tom Hanks.

Volgens mij is wat jij aangeeft ook juist de kritiek die op Apple (en andere big tech bedrijven) wordt geuit. Ze vragen niks extra's omdat ze dat niet hoeven, want ze weten dat Apple Music gebruikers eerder Apple producten kopen. Die extra kosten nemen ze op zich, omdat ze weten dat jij toch de nieuwste iPhone wel weer koopt. Juist door dit gratis aan te bieden wordt dit versterkt, want zoals jij positief verrast bent zijn anderen dat ook: dus meer kans dat ze Apple producten kopen want alles integreert goed en kost je niks extra's.

Aan de andere kant heb je Spotify en Tidal, waar hun enige business is om muziek te streamen. Zij kunnen dus extra kosten niet afzetten tegen inkomsten die ergens anders worden behaald, want er is geen Tidal laptop of Spotify speaker.

Dat is natuurlijk een heel zwart-wit beeld, maar wel hoe zulke bedrijven opereren. Zie Amazon Prime voor 2,99 in Nederland, dat heeft maar 1 doel en dat doel is niet winst maken maar klanten binnen hengelen omdat de competitie die voordelen nooit kan matchen, zeker niet tegen Amazon met een gigantische bak geld.

Als je een Apple gebruiker bent snap ik heel goed dat die integratie goed werkt en dat dat een selling point is, voor de gehele markt vind ik het echter wel zorgwekkend. En zoals eerder aangegeven, dit geldt voor vrijwel alle grote technologie bedrijven en in heel veel sectoren, dus dit is niet een bash op Apple op zich maar meer een observatie van de markt.

Dit is wel heel eenzijdig geredeneerd. Spotify heeft het of niet nodig geacht of is het niet gelukt om (in die vele jaren dat ze bestaan) om de hardwaremarkt zelf of met een partner te betreden. Er is Spotify connect voor home audio sets. Maar waarom is er geen automerk dat een - ik noem maar wat - Spotify-Bose audio systeem aanbied met een jaar gratis spotify of spotify hifi? Waarom is er in het immense aanbod van headphones geen Spotify’s versie of een Koptelefoon die “spotify approved” is?!

Dat het “makkelijk” is voor Apple om tegen geen of weinig extra kosten lossless aan te bieden is misschien wel waar. Het is echter ook waar dat een bedrijf als Spotify met een omzet van 6 miljard euro (wat een KPN ook ongeveer doet) en 6500 mensen in dienst met vrij weinig nieuws is gekomen om de concurrentie van bijvoorbeeld Apple (of Google of Amazon of whatever) voor te zijn.

(En het argument dat Spotify geen of weinig winst zou maken is ook zwak. Dan is het blijkbaar een businessmodel dat niet werkt. Of eentje die niet op zichzelf kan staan. Of eentje die gefaald heeft het hele systeem van betalingen aan artiesten en uitgevers wat meer naar hun hand te zetten.(

[Reactie gewijzigd door Flo op 17 mei 2021 19:30]

Maar jij doet nu alsof ik het puur heb over Spotify en dat is gewoon niet waar. Ik heb het hier over de hele markt, niet 1 dienst. Ik zeg nergens dat Spotify zo'n geweldig bedrijf is, maar ik denk dat het in ieders voordeel is als de competitie niet alleen maar bestaat uit gigantische bedrijven die alles beheersen.

Natuurlijk kan een dienst ook uitbreiden, maar dat neemt niet weg dat Apple, Amazon, Google etc. diensten kunnen introduceren die nooit winst hoeven te maken, puur omdat het een weg naar hun ecosysteem is. En daar kun je dan nog zo veel speakers voor bouwen, tegen een product wat niet bedoeld is om winst te maken ga je nooit een business kunnen bouwen.

Ik denk dat we als maatschappij goed moeten nadenken over hoe we zulke zaken willen zien. Want aan de ene kant ben ik 100% voor een vrije markt en denk ik dat marktwerking goede dingen kan veroorzaken. Aan de andere kant denk ik niet dat het goed is dat zulke immense bedrijven diensten kunnen aanbieden onder de kostprijs om zo eigenlijk de markt op te kopen, met alle mogelijke gevolgen van dien. Want nu is het nog leuk, een gratis extra. Maar laten we hopen dat er nooit een monopolie komt op muziek streaming, want dat is voor niemand goed.

Hetzelfde met Amazon die hier kan komen, Bing Translate over hun site gooit en een abonnement voor 2,99 aanbiedt en daarmee het nog goed doet ook. Dat getuigt in mijn ogen niet van bol.com of Coolblue die het slecht doen, maar Amazon die gewoon hun geld gebruiken om een markt te verzieken.

Apologies, het was een reactie op een Tweakers nieuwsbericht over Apple Music. Vandaar dat ik Spotify aanhaalde.

Ik ben het met je eens dat competitie goed is en we liever alleen maar gigantische bedrijven moeten hebben. Dit doen een Apple/Google/Amazon via hun ecosysteem, een Unilever/Mondelez/Nestle doet het door veel varianten op ongeveer hetzelfde product aan te bieden waardoor het lijkt of we keus hebben maar het uiteindelijk ook gewoon veel merken zijn van bijvoorbeeld een Unilever. De vraag is dus verre van nieuw, het heeft alleen een nieuw smaakje.

Waar het mijns insziens misgaat is dat de concurrenten van de de grootten vaak niet echt beter zijn. Een warehouse of de logistiek van een Bol of Coolblue is niet beter (of echt beter) dan dat van een Amazon qua milieuimpact of arbeidsvoorwaarden in NL toch? Ik heb het ook niet het idee dat Spotify artiesten betere kansen biedt dan Youtube of Apple Music. Ook vindt ik het zelf best gaaf dat een Coolblue bijvoorbeeld zonnepanelen aanbiedt, maar dat is net zogoed een grote jongen die kleine spelers voor zon op het dak de markt uit druk. En als je het mij als consument niet kunt uitleggen waarom jij echt fundamenteel anders of beter bent of waarom mijn toekomst bij dat bedrijf beter is.... waar is dan die competitie en het onderscheidende vermogen dat o zo belangrijk is?

Wat we dan zien is Apple vs Epic. of Spotify dat toch de spark maakte voor een EU/EC antitrust onderzoek naar Apple. Ben oprecht benieuwd wat hier uit rolt. Maar het is gigant tegen gigant, ook al proberen ze het als david vs goliath te positioneren. De muziekzaak om de hoek is toch al verdwenen.

Concurrentie om maar concurrentie te hebben schieten we niet veel mee op. Als concurrentie innovatie of echte keuze mogelijk maakt is het goed, en erg belangrijk. Het is echter best triest dat ik als consument niet weet waarom ik een Spotify een warm hart moet toedragen maar Apple niet (of een Bol.com wel maar Amazon niet). Het is een gedurfde stelling, maar het is misschien ook wel de felle concurrentie tussen Apple, Google, Facebook (en ook wel Amazon) die de bedrijven dwingt met nieuwe of betere diensten te komen. (of een Booking vs AirBnB, een Adyen vs Stripe, Microsoft's Xbox vs Sony's Playstation, etc.) Uiteindelijk kwam de muziekzaak om de hoek (bij mij dan) niet veel verder dan artiesten op alfabetische volgorde en 2 luisterpalen. De CD's waren niet in de aanbieding nadat de band ergens lokaal hadden opgetreden. Er stonden geen bakken met CDs buiten bij de launch van een goed album met daarin "tips om de smaak te verbreden". Laat staan dat die platenzaken de oeroude mixtape voor elkaar hadden kunnen boksen om hun klanten een leuk aanbod te doen dat het kopen van singles en albums oversteeg. Er waren veel CD winkels, maar om nu te zeggen dat er in de middelgrote stad waar ik opgroeide een echte keus was waar je wel/niet het album van RHCP kocht? Nee, dan zijn we nu als consument eigenlijk wel veel beter af door Napster, Spotify en Apple die elk op hun manier (downloaden ,streamen, en iTunes) geprobeerd hebben ons een beter ervaring te bieden.

[Reactie gewijzigd door Flo op 17 mei 2021 21:08]

Maar Apple Music maakt zeer waarschijnlijk ook geen winst, maar dat verlies is voor Apple het waard voor de versterking van het ecosysteem. Tidal etc. hebben deze luxe niet, het business model is inherent zwak.

Uitstekend verwoord. Techbedrijven met enorm veel geld zijn bezig met het betreden van allerlei markten en dat is zowel positief als negatief nieuws. Zie bijvoorbeeld Facebook en Oculus. Facebook verdient er aan doordat een Facebook account nodig is, en de hardware kunnen ze dan veel goedkoper aanbieden dan concurrenten die geen andere inkomsten bron hebben.

Naast dit alles blijft natuurlijk het probleem dat je bij Apple ook nog eens 30% af moet dragen voor een dienst die ze zelf ook aanbieden. Tidal en Spotify worden dan redelijk uit de Apple omgeving gedrukt hierdoor.

Edit:typo

[Reactie gewijzigd door david-v op 17 mei 2021 16:41]

Het is wel een interessant probleem, ditzelfde issue geld voor alle grote bedrijven. Vroeger had je Philips die met hun kapitaal en R&D een markt kon binnen springen. Of kijkend naar een conglomeraat als bijvoorbeeld Samsung die zowel wasmachines, schepen als telefoons verkopen.
Je kunt ook zeggen dat dit geldt voor startups die gebacked worden door een rijke oprichter zie Tesla.

Daarnaast, Spotify betaalt over minder dan 1% van de users de `Apple tax' van 15% (want zijn allemaal abonnementen van meer dan een jaar oud). (https://www.reuters.com/a...potify-tech-idUSKCN1TP2D0)

[Reactie gewijzigd door Xerxes249 op 18 mei 2021 08:46]

Aan de ene kant snap ik wat je hier zegt, maar ik ben het er alleen niet helemaal mee eens.
Ik vind namelijk dat bijvoorbeeld Spotify ook niet genoeg de moeite heeft genomen om hun business verder uit te breiden zodat het niet afhankelijk wordt van 1 inkomsten bron. Nu lijkt het, ik bouw mijn business op die van iemand anders, en ga klagen als nu mijn business faalt omdat ik een one trick pony business heb staan. Ze hadden bijvoorbeeld veel eerder goede deals kunnen sluiten met telefoon of speaker fabrikanten. Mogelijk konden ze zelf die business in gaan en hardware gaan verkopen, ze waren tenslotte jaren eerder op de markt met een streaming dienst.

En hoe we het went of keren, alles bij fabrikant werkt natuurlijk het beste voor intergratie en optimalisatie. Het bedrijf kan namelijk ver vooruit plannen.

Spotify bestond al vóór de eerste iPhone en ze brachten als eerste een desktop versie uit. Apple wilde in het begin geen externe applicaties dulden op hun telefoon, maar ze kwamen al snel achter dat het wel nodig was om andere ontwikkelaars applicaties te laten maken. En dus kwam de app store. De rest is geschiedenis. De app bouwers en Apple hebben elkaar nodig. Zo simpel is het.

Wat jij allemaal roept over het aangaan van deals met hardware fabrikanten hebben ze al lang en breed gedaan hoor. Zo heb ik bijvoorbeeld ook spotify in mijn auto, maar nog geen Apple music app.

Niet dat het superveel met elkaar te maken heeft, maar Spotify is in oktober 2008 uitgebracht, de eerste iPhone kwam in juni 2007 op de markt. In beide gevallen eerst de Amerikaanse markt.

Ja daar heb je wel gelijk in, het werd wel eerder opgericht, in 2006, maar ze begonnen pas in een aantal landen in 2008. Ik kende het al sinds 2008 en jarenlang de desktop versie gebruikt. Tegenwoordig is het voornamelijk vanuit telefoon of direct vanuit Sonos app als service. Daarom vond ik de kritiek dat spotify nooit iets gedaan heeft om ook beschikbaar te komen op allerlei platformen nogal onterecht.

Ik snap je idee, maar dan ga jij dus uit van het idee dat geen enkel bedrijf maar 1 ding kan doen. Dat is prima als dat je aanname is, maar ik denk niet dat dat is wat je wilt hebben in een gezonde markt.

Even voor de duidelijkheid, het zal me een worst wezen of het Spotify is die de grootste is. Waar mijn reactie meer op doelt is het feit dat Apple ook geen winst hoeft te maken met Apple Music. Dat maakt het extreem eenvoudig om ieder alternatief uit de markt te prijzen, want je enige concurrenten zijn andere grote bedrijven die geld kunnen verliezen op een dienst. Ik vind niet dat je dat helemaal kan gooien op 'Spotify heeft hun business niet goed gedaan', want tegen 'Dit product hoeft nooit winstgevend te zijn' is gewoon niet te concurreren.

Dus kijk je naar alleen Spotify, dan hadden ze het zeker anders kunnen doen (al vind ik dat, in de context dat Apple geen winst hoeft te maken dat ook flink kort door de bocht). Maar kijk je naar de hele markt, dan is er dus alleen nog maar bestaansrecht voor bedrijven die het verlies kunnen hebben. Want naast de bedrijven die er nu zijn, waar moet een nieuwkomer nu vandaan komen? De grootste diensten zitten overal in geintegreerd, en Apple Music integratie zal altijd superieus blijven op Apple devices, dat is namelijk het selling point van Apple.

Het is geen probleem dat een bedrijf maar 1 ding doet maar dan moet dat bedrijf wel realistisch zijn. Streaming is gewoon niet winstgevend aan prijzen van €10 per maand. Prijzen moeten drastisch omhoog of je moet een monopolie hebben. Dat is ook altijd de bedoeling geweest met Spotify. Spofity is een vehikel van de grote platenmaatschappijen die het beu waren dat Apple met de iTunes Music de prijzen van downloads laag wou houden. Bedoeling was met Spotify om een monopolie op streaming voor de muziekindustrie op te zetten en vervolgens constant prijsstijgingen. De consument mag blij zijn dat Apple heeft weten te voorkomen dat Spotify een monopolie op streaming wist te verwerven en Spotify dwingt om de prijzen laag te houden.

Wat? Spotify bestaat ook zonder apple. Welke andere business moeten ze doen volgens jou dan, taarten bakken? De loodgieterij in? Ze zijn een muziek streaming dienst, ik snap niet wat je anders dan nog van hen verwacht.

Volgens mij is wat jij aangeeft ook juist de kritiek die op Apple (en andere big tech bedrijven) wordt geuit. Ze vragen niks extra's omdat ze dat niet hoeven, want ze weten dat Apple Music gebruikers eerder Apple producten kopen. Die extra kosten nemen ze op zich, omdat ze weten dat jij toch de nieuwste iPhone wel weer koopt. Juist door dit gratis aan te bieden wordt dit versterkt, want zoals jij positief verrast bent zijn anderen dat ook: dus meer kans dat ze Apple producten kopen want alles integreert goed en kost je niks extra's.

Kortom, een bedrijf als kan het nooit goed doen:

• Bieden ze geen lossless dan wordt daarover geklaagd: compressie is niet ideaal, niet professioneel
• Bieden ze lossless tegen betaling, dan vinden mensen het gegarandeerd weer te duur, uitmelken etc
• Bieden ze het gratis, dan is weer niet goed want het maakt het Apple aantrekkelijker als hardware.

Dit is gewoon hoe concurrentie werkt. Als pompstations ook brandhout gaan verkopen, zegt toch ook niemand: Dat is niet eerlijk want daar komen de brandhoutklanten toch al over de vloer.

Dan vind ik het compleet gratis weggeven een groter probleem. Bijvoorbeeld Google geeft een soort cloud Office suite en mail etc gratis weg, omdat het op basis van de verzamelde data meer advertenties kan verkopen. Andere cloud-Office-achtingen kunnen zich dat niet veroorloven omdat ze dan eerst een zoekmachine / advertentienetwerk zouden moeten opzetten van vergelijkbare schaal.

[Reactie gewijzigd door breakers op 17 mei 2021 23:33]

FYI, Apple Music is ook gewoon beschikbaar op Android. Ik ben dan wel een Apple gebruiker en momenteel Apple Music aan het testen vanwege de aanstaande prijsverhoging van Spotify, maar man man man het is wel de slechtste muziek app die je kunt vinden voor een bedrijf dat prat gaat op usability. Het is dus niet altijd gezegd dat zo'n geldsmijt strategie gaat werken, kijk ook naar hun implementatie van de smart speaker die roemloos ten onder gaat..

Wat is er precies zo slecht aan dan?
Ik vind spotify juist een draak van een app hebben, dus ik denk dat jij meer een mening verkondigd dan een feit.

Ik weet niet exact waar @CopyCatz op doelt, maar ik ben het wel eens dat Apple Music niet aan de standaarden van wijlen Steve Jobs voldoet.

Navigeer bijvoorbeeld naar een CD en start het afspelen. Klik dan op het kleine albumart icoontje in de afspeelbalk (bovenin). Het window past zich meteen aan naar een soort van mini-speler. Ideaal natuurlijk, het neemt minder ruimte in op het scherm. Maar probeer eens terug te komen naar de originele weergave... Natuurlijk kan dat wel, maar opnieuw klikken op de albumart heeft geen nut en er is ook geen knop voor. Klik je op het groene bolletje, dan krijg je de minispeler full-screen, maar niet de gewone Apple Music weergave. En ook onder het 'view' menu staat geen optie om daar naar terug te keren. Misschien kijk ik ergens overheen, maar dat op zich zegt al genoeg.

Daarnaast is het niet mogelijk om een handover te doen van Apple Music van het ene apparaat naar het andere. Natuurlijk kun je streamen naar bluetooth apparaten, apple-tv en dergelijke, maar je kunt niet halverwege een liedje dat op je laptop speelt overnemen op je telefoon. Zoals je wel kunt met websites, email, notities en andere Apple apps.

Op Spotify zijn de bovenstaande voorbeelden wel goed doordacht. Toegegeven, de desktopversie heeft niet een minispeler, maar als je naar de wachtrij/history bent geswitched, kun je met dezelfde knop terug. Ben je naar volledig scherm geswitched, staat er een prominente knop in beeld om terug te keren naar de normale weergave. En de handover? Die werkt prima! Je hebt zelfs de keuze om de muziek op het andere apparaat te laten spelen en enkel de bediening over te nemen. Spotify zit wat dat aan gaat heel doordacht in elkaar.

Last not least, wat ik op mis op Apple Music en heel handig vind van Spotify zijn de 'automatisch samengestelde' playlists als 'this is <artiest>' of '<artiest> radio'. In de eerste vind je zelfs de minder bekende nummers van <artiest> en in de tweede nummers van. <artiest> afgewisseld met soortgelijke nummers van andere artiesten.

Thanks, het gaat mij inderdaad vooral om de geleverde suggesties en het op basis daarvan bouwen van nieuwe playlists. Die functionaliteit kun je überhaupt niet reproduceren van spotify naar apple music, en het handmatig bouwen van die playlists kost veel meer tijd door de clunky navigatie die jij ook beschrijft. Het is heel erg on-apple.

Als je de mini speler gewoon sluit kom je weer in de normale weergave.
Dit is exact hetzelfde als hoe het ook al jaren in iTunes werkte.

Handover naar andere apparaten werkt prima, mits ze airplay2 ondersteunen.
Bij een HomePod is het zelfs zo eenvoudig dat die het overneemt door er even je iPhone bij te houden als die muziek afspeelt van Apple Music.

Ook artist radio (create station) en playlists van artiesten zijn aanwezig (ze heten op Apple Music {artist} Essentials, daarnaast hebben ze ook {Artist} Influences en bij veel artiesten nog een paar zoals [artist] Next Steps.
De radio functies van Apple Music vind ik veel gevarieerder en sluiten desondanks altijd erg goed aan bij mijn smaak. Nu gebruik ik het ook al een jaar of 5, dus Apple Music 'kent' mijn smaak ondertussen net zo goed als spotify destijds.

En daar komt nog eens bij dat ze 15-30% van de abonnementsprijzen opeisen van de concurrenten mits deze ook direct aan IOS gebruikers willen verkopen. Feitelijk is het dus onmogelijk concurrenten voor een Spotify als de concurrent tegelijk een verkoopkanaal is bent waarvan je afhankelijk bent.

@StevenKusters
Alleen Apple verbied het om deze mogelijkheid kenbaar te maken in de App. Dan sta je dus qua usability weer meteen 2-0 achter bij gebruikers waarbij de Smartphone hun primaire internettoegang us.

Het is simpelweg niet mogelijkheid om volgens gelijke regels te kunnen concurreren met Apple's diensten.

Geen specifieke rant naar Apple overigens, maar het baart mij oprecht zorgen dat de techgiganten (Apple, FB, MS, Google, Amazon) elke markt kunnen binnendringen die ze maar wensen en op basis van hun bestaande producten/infrastructuur/platform de meer gespecialiseerde concurrentie kunnen wegdrukken.

[Reactie gewijzigd door !mark op 17 mei 2021 19:25]

Het staat iedereen gewoon vrij om op spotify.com in te loggen met een spotify account en daar het standaard tarief te betalen hoor.

Het is simpelweg niet mogelijkheid om volgens gelijke regels te kunnen concurreren met Apple's diensten.

Dat is onzin, dat kan wel maar dan ga je ook al het werk moeten doen dat Apple heeft gedaan om te geraken waar ze nu zijn. Maar al het werk doen dat is iets wat bedrijven als Spotify niet aan willen beginnen want dat heeft veel toewijding, moeite en geld gekost. 22 jaar geleden ging iedereen er vanuit dat de laatste dagen van Apple geteld waren. Komen vertellen dat je niet op een eerlijke manier kan concurreren met Apple is toegeven dat je de moeite niet wil steken om consumenten aan te trekken dat moet maar vanzelf gaan zoals in de App Store waar je een app in pleurt en dan gewoon wacht om het geld te zien binnenrollen

Het is niet alleen Apple die zo werkt. Het is zoals hier eerder ook gezegd is Big-tech dat de invloed uitoefent op de markt. Kort na aankondiging Apple is Amazon met het bericht naar buiten getreden dat zijn HD sub standaard wordt voor de Unlimited users. Ben je Prime member dan scheelt het je nog eens €2,- het is alleen nog even de vraag wanneer HD beschikbaar komt in NL.

Ze kunnen het sowieso makkelijk lijden. Ze maken meer netto winst per kwartaal dan een gemiddelde bank. In sommige kwartalen zelfs meer dan JP Morgan meen ik me te herinneren.

Ik heb Amazon Prime geprobeerd maar ben juist over gestapt zelfs voor de lage prijs van 2.99 krijg je gewoon te weinig (op de Nederlandse markt). Voor veel content op prime heb je nog een "add-on" nodig om te kijken en ik koop bijna nooit wat op Amazon.

En dat is ook de discussie tegenwoordig. Hebben de grote tech bedrijven teveel macht omdat ze overal met hun vingers in zitten. Moet de zeeën data die ze vergaren publiekelijke goed worden, etc. We zullen de komende jaren zien hoe overheden het gaan aanpakken.

[Reactie gewijzigd door munitqua op 18 mei 2021 06:27]

Met Amazon Prime krijg je meer dan alleen de streaming kant; aantal gratis PC spellen + ingame content, gratis unlimited foto opslag en gratis bezorging van producten.

Idd. Waarom dat eigenlijk nog steeds toegelaten is want het is feitelijk gewoon underselling - alleen dan op een slinkse wijze.

Al zou dat zo zijn, ben ik het met je eens. We moeten echter nog wel afwachten. Veel mensen kochten vroeger een aantal CDs per jaar. Nu kopen ze via een abonnement zeker 12. Virtueel. Beetje natte vingerwerk. Ik kocht er niet veel, ik luister meestal een album helemaal grijs. Dus vind €10 al best een bedrag. En ik kan niet geloven dat de kosten van lossless vs lossy 2x duurder is zoals bij Tidal. Nu is het bij Apple natuurlijk wel bijna onlosmakend aan elkaar gekoppeld. Aangezien ze de hele streamingdienst zo’n beetje hebben gepionierd met hun iPods. En je kan je ook afvragen, waarom zouden ze Apple Music verliesgevend maken? Ze binden er niemand mee toch, aangezien het ook gewoon op PC en Android beschikbaar is. Het is eerder andersom. Als je een iPhone hebt of Mac dan zal je eerder Apple Music gebruiken.

Zondag met Lubach heeft hier nog mooi item over :

"Waar gaat het kapitalisme heen? Veel grote bedrijven, zoals Uber en Takeaway, kunnen blijven bestaan dankzij rijke investeerders, ondanks dat ze vaak verlies draaien. Dat soort geld heet durfkapitaal. Lokale bedrijven moet hierdoor concurreren met bedrijven als Softbank, Apple en Amazon. Het plan van deze bedrijven: de grootste worden en dan winst maken."

https://www.youtube.com/watch?v=VIc5crNUBBU&t=278s

Apple is niet het sterkste voorbeeld in deze. Die was vanaf dag één vrij duur qua hardware. Apple probeert juist een ‘premium’ merk te zijn en mikt juist meestal op de pakweg 20% die een wat duurder / luxer apparaat kan betalen. Je iPhone wordt niet gesponsord door durfkapitaal. Dat je kunt betalen via je Apple apparaat wil nog niet zeggen dat Apple een bank is.

Als we niet willen dat bedrijven zoals Uber met verlies de markt overnemen en ons daarna uitmelken, kunnen we beter zorgen dat de overheid eisen stelt, aan de hele bedrijfstak. In tegenstelling tot wat veel mensen denken is dat niets nieuws. De realiteit is dat in het westen overheden zich sinds de jaren zeventig in veel opzichten juist steeds meer hebben teruggetrokken. Goudstandaard is losgelaten, scholen en semi-overheden moeten zichzelf zoveel mogelijk bedruipen en zich daardoor enerzijds steeds meer als commerciële instellingen gaan opstellen, terwijl er anderzijds totaal andere eisen aan ze gesteld worden waardoor ze nooit als een bedrijf kunnen concurreren.

De aandelenmarkt is minder gereguleerd, openbaar vervoer en nutsbedrijven zoals waterleidingbedrijven (Frankrijk, Engeland) zijn steeds vaker geprivatiseerd, wat heel nare effecten heeft, want waarom zou een bedrijf met een monopolie nog moeite doen hun product schoon te houden en hun netwerk lekvrij als klanten toch geen keuze hebben?

Zou jij een los apparaat kopen per muziek streamingdienst dan?
Je kunt zeggen dat het minder kost en dat ze gewoon meeliften met het eco systeem van een ander, maar ik denk dat er geen consument is die een spotify only apparaat gaat kopen. Maar we gaan het zien met het apparaat dat ze nu hebben uitgebracht in america. Ik denk echter dat zo'n apparaat in NL (waar bluetooth audio gewoon sterk is ingeburgerd, ook in de auto) geen enkel bestaansrecht gaan hebben. Anders hadden we die TomTom kastjes en consorten ook nog wel met zijn allen in de auto hangen.

Ik zie liever de integratie in bv. mijn AVR en mijn Volvo. Scheelt me weer 10 verschillende apparaten kopen en meeslepen. Welk apparaat ik ook gebruik van welke leverancier dan ook, ik heb altijd Spotify toegang. Keuze in hardware vind ik beter dan vastzitten aan de hardware van elke leverancier.

Het probleem met Spotify is dat het geen rendabel model is. Streaming kan enkel winstgevend zijn aan veel hogere prijzen of met een monopolie. Die 30% commissie gaat daar ook niets aan veranderen. Daarom moet Spotify net diversifiëren en Spotify heeft al wat kansen gemist. Het had de markt kunnen betreden zoals Amazon deed. Een smartspeaker had voor Spotify een perfecte start geweest om een ecosysteem te beginnen opbouwen. Maar ja dat vraagt natuurlijk een pak investeringen. Investeringen die Apple ook moet doen om haar platform relevant te houden zodat er überhaupt mensen geëngageerd blijven om voor apps en abonnementen van ontwikkelaars te willen betale

Het is misschien wat lastig te begrijpen voor mensen die volledig in het eco systeem van Apple zitten.
Maar consumenten zitten niet te wachten dat elke streaming dienst zijn eigen hardware uitbrengt. Dat kost je als dienst alleen maar geld.

Zou het werken voor Netflix, die lift ook overal maar op mee. Met televisie makers, game consoles, telefoons. Moeten die ook maar een eigen hardware gaan uitbrengen. Ook dat model is eigenlijk niet te houden. Het model is immers hetzelfde als die van spotify en je hebt veel te veel concurrentie (zoals van Apple).

Spotify pakt het wat dat betreft prima aan. Integratie in alle smartspeakers (behalve op de homepod, daar werkt het wat omslachtig), integratie in game consoles, televisies, tv ontvangers, auto's, receivers, telefoons, smart assistants. Gewoon elk device dat audio kan afspelen wat ik in huis heb, kan naadloos integreren met spotify en is te bedienen vanuit een app op mijn ipad en android telefoon (en dan praat ik niet over bluetooth streaming) of vanaf het device zelf.
Vergelijk dat eens met een willekeurige andere muziekstreaming dienst. Er is er geen een die op zo veel verschillende devices is geïntegreerd.

Spotify gooit het meer op het vlak van Netflix. Zelf uitgeven van muziek. Ze zijn bezig een community aan de achterkant te bouwen (Noteable) en volgens mij maken ze het zelfs al mogelijk voor artiesten om muziek uit te geven zonder publisher/distributer.

[Reactie gewijzigd door SunnieNL op 18 mei 2021 09:19]

Het is misschien wat lastiger te begrijpen voor mensen die geen visie op de toekomst hebben. Natuurlijk gaat spotify geen potten breken als ze een smartphone of een computer uitbrengen. Wat Spotify moet leren is leren innoveren en dat is wat Apple zo succesvol heeft gemaakt. Ze creëren gewoon een nieuwe markt en dat is wat Spotify ook had moeten doen. Groot was mijn verbazing dat een dozenverschuiver plots marktleider was in smartspeakers. Smartspeakers had perfect gepast bij Spotify toch kozen ze ervoor om te parasiteren van hun grootste concurrent.

Muziek streaming is een business model dat niet zelfstandig kan overleven met de prijsstrategie die nu gehanteerd wordt. Apple heeft dat goed bekeken, Spotify kan niet overleven op muziekstremming alleen, voor Apple is het enkel een extra investering. Apple dwingt Spotify dus om eens eerlijk te zijn over hun business model en ofwel een levensvatbaar bedrijf op te zetten of stoppen met consumenten te bedotten met dat instapprijsje van €10 dat zonder concurrentie van Apple al lang een pak hoger zou zijn geweest.

Zit je nu echt aan te sturen op nog meer losse rondslingerende rommel en meer leveranciersafhankelijke hardware? Dat begrijp ik echt niet.
Spotify is juist perfect crossplatform bruikbaar en ik kan mooi zelf bepalen of ik het op m'n gsm, laptop, chromecast, bluetoothspeaker of PC afspeel. Dat zonder de noodzaak nog meer spullen te kopen en gewoon voor een vaste prijs per maand.

Het enige wat onhandig is aan de spotifyapp is het zoeken.

Ik stuur aan op meer concurrentie en meer innovatie. Ik zeg niet dat je muziek op een afzonderlijk apparaat moet beluisteren. Ik zeg dat als je niet afhankelijk wil zijn van een platform dat je je eigen platform moet starten. Wat de toestellen zijn dat is niet de crux, dat hoeft geen smartphone te zijn of een laptop dat kan een smartspeaker zijn zoals Amazon heeft aangetoond.

De prijs is inderdaad wel de grootste verassing. Voor CD kwaliteit moet je bij de concurrentie altijd minstens 15 euro per maand betalen. De combinatie van Apple's digital masters met de nieuwe hoge bitrates zal in ieder geval de audiophiles over moeten halen. Tidal heeft minder aanbod en geen lossless audio. Qobuz heeft wel de kwaliteit maar nog minder aanbod.

Ik blijf toch bij Qobuz. Al was het maar om het principe (en omdat ik het kan betalen). Ook heb ik het zware vermoeden dat Qobuz een groter aanbod klassieke muziek + Europees aanbod heeft dan Apple… maar ik moet bekennen: dit heb ik niet gecheckt. Het is wel waar Qobuz mede om bekend staat.

Eigenlijk krijg ik sowieso steeds meer jeuk van al die streamingdiensten. De muziek die erop staat is zo vergankelijk als wat. Als het vroeg of laat niet door de dienst zélf wordt weggehaald, dan wel door de artiest (iets met Neil Young en Tidal). Eén van de redenen waarom ik de muziek die ik écht goed vind op CD koop. De streamingdiensten zijn vooral leuk om nieuwe muziek te ontdekken.

Ik heb dat probleem ook, met bepaalde punkbands (The Spazzys bijvoorbeeld) en zelfs met sommige Nederlandstalige top-40 muziek of nummers die ik ken uit de Afrekening van Studio Brussel (van vaak Engelstalige, Vlaamse bands).

Eendagsvliegen die iedereen mee kan blèren zoals (Dat komt alleen maar voor) In Dallas. Gewoon niet te vinden op Spotify.

Wat ik echt mooi vind aan Qobuz is dat deze (in ieder geval op Apple devices) je output telkens naar de juiste bitdepth en SR omzet waardoor je DAC dus telkens 'goed' ingesteld staat. Simpel gezegd, je ziet op de DAC telkens de juiste BD en SR en dat wordt per nummer aangepast.

Ik vind als je voor muziek betaald dan moet je ook minimaal cd kwaliteit hebben. Dat ze vroeger voor mindere kwaliteit gingen was ook vanwege opslag dacht ik. Op apparaten. Of op een gebrande cd. Ik vind dus als je muziek betaald (geld wat je normaal aan een cd uit zou geven) dat je ook goede kwaliteit moet krijgen. Als of iemand de cd voor je ript en die kan jij dan streamen tegen een vergoeding.

Ik koop soms muziek via de iTunes Store. De kwaliteit is goed. Maar als je via Windows naar de info kijkt is het minder als dat je zelf een cd ript in de hoogste kwaliteit.

Niet alleen opslag speelt een rol, maar data in het algemeen. Voor jou als gebruiker zal het je data abonnement belasten als de kwaliteit toe neemt (wij zijn in Nederland verwent met onbeperkte data, maar in de VS zijn er genoeg providers die nog harde datalimieten kennen)

Maar het is ook de kant van spotify, als de kwaliteit van de stream toe neemt, stijgen ook hun kosten voor het data verbruik, en de hoeveelheid servers, backups en beheerders die hiermee gemoeid zijn.
Bedrijven hebben vaak hoge kosten, en kunnen door hun verbruik vaak niet om de datablokken heen (bekijk de prijzen online maar eens, voor 10gb up/down betaal je per blok van xx TB)

Als deze kosten stijgen zullen de dit moeten doorbelasten, of het de prijst rechtvaardigt zeg ik niet, maar het is niks voor niks dat spotify geen winst maakt. (€110 miljoen verlies in 2020)

Ik vind als je voor muziek betaald dan moet je ook minimaal cd kwaliteit hebben.

Apple komt nu eerst met 16-bits 44.1kHz, dus CD-kwaliteit. Later komt daar 24-bits 48kHz bij, maar wat ik vreemd vind is dat ze de volgende stap overslaan, 24-bits 96kHz. Dat is de hoogste kwaliteit voor 5-kanaals audio* (music surround) en hoger is eigenlijk ook zinloos. De als derde stap wel aangeboden 24-bits 192kHz is alleen gestandaardiseerd voor 2-kanaals.
*(voor filmgeluid zijn er inmiddels wel andere standaarden, zoals Dts-HD, tot 7.1 kanaals en Dolby, maar dat is altijd 24-bits 96kHz)

en hoger is eigenlijk ook zinloos

Kan je deze onderbouwen?

Kan je deze onderbouwen?

Jouw link uit onze vorige discussie bij dit artikel

[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 20 mei 2021 10:27]

Ik heb daar geen technische onderbouwing gezien?

Het kost wellicht niets extra's omdat ze niet's extra's leveren. Als ze gewoon de bestanden decomprimeren en als lossless labelen dan schiet je niets op (en ja dat gebeurd).

Wat je echt moet weten voor een oordeel is de bron van het bestand, welke bewerkingen het heeft gehad en of de artefacts van de loudness wars zijn verwijderd. De dynamic range terug is gebracht. Veel belangrijkere dingen dan de compressie.

Ik weet niet waarom de reactie van pljanson een -1 krijgt.

Zijn voorbeeld van Tidal en MQA is een zeer to the point voorbeeld van hoe je "opgelicht" word met dit soort dingen.

Ik was al tevreden met lossless 16bit/44.1kHz. Meer schijnt geen nut te hebben:
https://www.soundguys.com...ity-is-still-great-16518/

Je kan nog hooguit 24-bit/96kHz overwegen voor extra "dynamic range" maar het voegt niet echt wat toe en daarboven schijnt helemaal nutteloos te zijn, tenzij je geen mens bent:

https://www.soundguys.com...ity-is-still-great-16518/

Er zijn wel argumenten voor een hogere samplerate, maar die hebben niet veel te maken met wat de meeste mensen verwachten.
Het gaat helemaal niet om de ultrasone frequenties (dus om frequenties boven de 20kHz) want die hoor je niet.
Het voordeel is vooral dat het audio niet met een heel scherp filter hoeft te worden gefilterd, wat wel het geval is als de samplerate qua frequentie dicht bij de audiocontent zit.
Hierdoor klinkt de muziek volgens sommigen natuurlijker.

24 bits (-144.48dBFS) is totaal niet nuttig voor gewone playback. Ik ken geen pro apparaat dat dit analoog kan weergeven en de analoge ruis uit een audio DAC IC is altijd hoger dan wat 24 bits kan coderen. De meeste DACs op de markt zitten dichter bij een 16 bits dynamisch bereik dan bij een 24 bits bereik.

Voor het overgrote deel is de 'Hi-res audio' markt comlete onzin.
Ik heb een paar maanden terug een aantal zogenaamde 'hi-res audio' bestanden geanalyseerd en ik kan je zeggen dat het over het algemeen heel droevig is. De meeste liegen over de hi-res-heid. Dynamisch bereik van de opname komt niet in de buurt van wat een CD kan weergeven, never mind 24 bits. Het hoog boven de 20kHz is of afwezig of zo minimaal dat het niets bijdraagt. Er was met elk van de files wel iets mis, soms bewust, soms gewoon door gebrek aan skills bij de opname, soms veel mis, soms niet zo veel. En eigenlijk nooit beter dan een CD met goed geproduceerde muziek.
De hi-res industrie produceert dus eigenlijk niks dat nuttig gebruik maakt van dit soort afspeelformaten. Maar helaas probeert de industrie mensen aan te praten dat meer altijd beter is.

Pas ook erg op voor onzin als MQA, wat weer een verhaal appart is maar erop neerkomt dat het de muziek slechter maakt en je tegelijk vastbindt aan hun formaat.

[Reactie gewijzigd door koelpasta op 17 mei 2021 17:36]

Over MQA gesproken, dit is een kijktip.

Goede post, mijn aanvulling:

Het voordeel is vooral dat het audio niet met een heel scherp filter hoeft te worden gefilterd, wat wel het geval is als de samplerate qua frequentie dicht bij de audiocontent zit.
Hierdoor klinkt de muziek volgens sommigen natuurlijker.

Met de nadruk op "volgens sommigen". Want scherpe filters zijn erg problematisch om analoog te maken. Maar het eerste wat elke DAC doet is de samplefrequentie naar de MHz'en gooien, en daar wordt dan een digitaal laag-doorlaat filter eroverheen gegooid. En die zijn gewoon enorm goed. Ja je ziet 'ringing' als je een impuls erop gooit, maar die ringing is dan rond 22kHz, en het betekend dat exact diezelfde ringing ook in de opname zat, of dat er een zooi ultrasoon in je opname zat en er niet goed gefilterd was aan de opname kant.

Want scherpe filters zijn erg problematisch om analoog te maken. Maar het eerste wat elke DAC doet is de samplefrequentie naar de MHz'en gooien, en daar wordt dan een digitaal laag-doorlaat filter eroverheen gegooid.

Klopt voor het DAC gedeelte. Echter, de muziek zal ooit digitaal gemaakt zijn. Dat gebeurt door of een ADC of het wordt digitaal gegenereerd (denk aan een softwaresynthesizer).
In deze gevallen wordt er alsnog een scherp filter gebruikt als er naar 44.1kHz of 48kHz wordt gewerkt.
Het komt erop neer dat als je een 44.1kHz of 48kHz bestand hebt dat er al een filter overheen is geweest. Het maakt dan ook niet uit of het via oversampling is gebeurt of niet, het moet uiteindelijk conformeren aan de 44.1/48kHz standaard voordat het bij je DAC aankomt.

Het zou mij niets verbazen als bij de ADC ook upsampling plaats vindt (dus dat er met een hogere samplerate wordt gesampled en daarna gedownsampled) en daarmee dit probleem helemaal niet van toepassing is. @scissors kan het écht uitleggen, die weet hier het naadje van de kous van.

[Reactie gewijzigd door MerijnB op 17 mei 2021 23:16]

Het zou mij niets verbazen als bij de ADC ook upsampling plaats vindt

Dat is ook zo, alleen lost dat het probleem van de scherpe filter niet op.
Uiteindelijk moet een signaal dat je monstert zo goed als geen enkele frequentie meer bevatten boven de nyquistfrequentie, anders krijg je hoorbare aliasing. Er zal dus ergens een scherp filter moeten worden toegepast bij omzetting.

Dat filter kan dan in het digitale domein plaatsvinden, en daar is een stijl filter niet zo lastig.

Klopt maar dat geeft alsnog wel bepaalde artefacten, zoals wat Sissors hierboven ripple noemde. Die zijn namelijk inherent aan de steilheid van het filter. Er zijn mensen die dat niet natuurlijk vinden klinken. Daarnaast kiezen veel ADC ontwerpers voor bepaalde filters die latency minimaliseren maar dan ook gelijk de fase in het hoog verdraaien. Ook daar zeggen sommige mensen van dat ze dat horen en niet mooi vinden.
Met zulke samplerates zit je zo dicht op de nyquistfrequentie dat alle voordelen ook een nadeel hebben. Een perfect filter is bijvoorbeeld oneindig lang en kan niet geimplemeteerd worden als FIR. Gelukkig hoeft dat niet, maar het geeft aan dat er altijd wel ergens compromissen moeten worden gesloten bij het ontwerpen.

Hier een zeer recente video die het filteren van (lage) frequenties nader uitlegt: https://youtu.be/WQmKNhHT070

Ps audio is leuk om te lachen, maar absoluut geen betrouwbare bron. Zeker niet na hun reactie op de null tester van Ethan Winer.

Bijna net zo erg als Hans Beekhuyzen (voordat iemand daarmee op de proppen komt 😋).

[Reactie gewijzigd door MerijnB op 17 mei 2021 19:04]

Ik weet niet wat PS tegen Ethan Winer hebben maar op zich heeft deze man wel gelijk.
Waar het een beetje misgaat is dat bijna elke DAC tegenwoordig intern oversamplet. Er is dus weinig reden om het signaal van te voren te upsamplen.

offtopic:
Ps verkoopt oa belachelijk dure interlinks, Ethan heeft, om zijn punt te bewijzen dat dit onzin is, een apparaatje ontwikkeld waar je twee kabels op aansluit, waarbij het aangeboden signaal op één van beide geïnvesteerd wordt, aan het eind worden de signalen bij elkaar opgeteld. Je kunt dus precies horen wat het audio matige verschil is tussen de twee kabels. Uiteraard blijkt dan dat dure interlinks niets toevoegen. Blijkbaar hebben Paul en Ethan een geschiedenis, want Ethan heeft Paul vervolgens uitgedaagd het gesprek aan te gaan, of iets te zeggen over de testresultaten. De reactie van ps was bijzonder slap en om de hete brei heen dansend.

Eerlijk gezegd ben ik PS toevallig per ongeluk een paar dagen geleden voor het eerst tegengekomen.
Een rare mix van goede technische info en audiofielennonsense.

Ethan ken ik van gearslutz waar hij regelmatig in conflict was met anderen omdat hij aantoonde dat het 1 of andere onzin was. Erg jammer dat mensen slecht tegen kritiek kunnen maar ethan blijft vaak ook doordrammen.
Een leuke test van ethan was toen hij een muziekstuk tientallen keren door een soundblaster awe 64 gold heen haalde zonder veel problemen.

Ik ga even kijken wat voor soap dit Ethan vs Paul verhaal heeft opgeleverd..

Dit soort zaken verkopen maakt je natuurlijk bijzonder ongeloofwaardig.

Zie voor de rest hier de video van Ethan over z'n null tester, hier de 'challenge' van Ethan, en hier de video waar Paul er soort van op reageert, maar dan eigenlijk niet.

Oops, die PS gasten zijn inderdaad wel erg. Wel raar dat die paul nog af en toe iets zinnigs uitkraamt.
i.i.g. Dank voor de links!

Zoveel onzin nog niet gelezen in een lange tijd. Wauw!

Ten eerste Highres is zeker geen onzin, alleen komt wat meer bij kijken dan alleen maar een "formaat" of 16 of 24 bit.

Je bent compleet afhankelijk van de apparatuur waar je het op afspeelt, de DAC, speakers en bron van het bestand (Spotify, Deezer, Tidal etc..). Daarnaast is het ook nog mede bepalend hoe de muziek is opgenomen kwalitatief. Zelfs als iets 24 bit op 192 khz kan het nog steeds slecht klinken... Wel merk je dat op goede apparatuur sneller dan op goedekope meuk zoals Sonos of vergelijkbare merken wat zeker nu heel populair is onder de gemiddelde consument.

Ik hoop dat je vanuit je mening niet spreekt namens iedereen, want anders bestempel je elke artiest die maar iets geeft om Highres gelijk als een oplichter. Want er klopt vrij weinig van je mening, als het gaat om HighRes.

Dat zijn grote woorden @dave1995. Kan je even de relevante wiskunde ter hand nemen en wat je hier zegt onderbouwen?

Ah, je hebt geen idee van de relevante wiskunde schat ik zo in?

Ooit iets gedaan van DSP berekeningen of aan digitale audio gerekend?

Volgensmij doe ik daar ook op. Maar goed. Blijf vooral interessant doen. Feit blijft gewoon dat je het zeker hoort. Als het kon had ik je uitgenodigt voor een luister sessie. Spotify vs Deezer vs Qobuz (24 bits)

Precies dit zeg maar, en de rede dat ik laatst dit nog heb gepost.

Het digitaliseren van analoge signalen is een proces met een wiskundig fundament, lees je even in in de link die ik eerder stuurde, het is 100% bekend hoe dit proces werkt en wat de limieten zijn.

[Reactie gewijzigd door MerijnB op 17 mei 2021 19:46]

Ik volg je niet helemaal, wat je wil je nou zeggen? Dat hoge KHz of bits niks zeggen?

Aangezien we de wiskunde die achter dit proces ligt snappen weten we precies wat hoge samplerate en bitdiepte zeggen, en of dat dus relevant is.

Samplerate zegt iets over de hoogste frequentie die je kunt reproducen, hier geldt dat je frequenties die je kunt reproduceren tot de helft van de samplerate, dit wordt de Nyquist-frequentie genoemd (zie de link die ik eerder gaf). Deze frequentie kunnen perfect gereproduceerd worden.

Aangezien mensen tot ongeveer 20kHz kunnen horen kan je met een samplerate vanaf zeg 40kHz alles perfect reproducen.

Bitrate zegt iets over het niveau van de ruisvloer en heeft dus geen enkele invloed op klank. Bij 16-bit ligt de ruisvloer op -96dBfs, wat zo laag is dat je dat niet gaat horen (tenzij je het volume zo hard zet dat je niet meer kunt luisteren).

Samplerates hoger dan 44.1kHz / 48kHz kunnen dus frequenties reproduceren die mensen niet kunnen horen.

Bit dieptes hoger dan 16-bit maken ruis die je toch al niet kunt horen nog zachter.

Beide zijn dus irrelevant.

Niemand zegt dat jij geen verschil hoort, wat wordt gezegd is dat het verschil niet door hogere samplerate of grotere bitbreedte komt.

Ik snap niet precies wat je bedoelt met natuurlijke omgevingsgeluiden, maar zeggen dat ik niet weet waar ik het over heb terwijl ik jou wijs op de absolute basiskennis mbt digitale audio vind ik vrij vreemd.

Ik vraag me af of jouw referentie aan de 30 fps wel relevant is. Dat is een heel ander soort sensor (video vs audio).
Wat ik me wel af vraag is: Welicht is de reden dat het verschil tussen 30 fps en 60 fps zichtbaar is omdat onze ogen i.c.m. onze hersenen niet in sync lopen met de bron.
Kan dat ook bij audio een probleem zijn?

Wiskundig gezien doet dat niets af aan de discussie omtrent opslagformat.

Eigenlijk gaat de vergelijking tussen digitale audio en digitale video altijd mank, het is verleidelijk omdat voor je gevoel het erg op elkaar lijkt, maar dat doet absoluut niet.

Dit is het zelfde verhaal als mensen kunnen niet meer dan 30 frames op een scherm zien.

Heu, nee niet echt.
Je oren weken als een soort FFT.
Dat betekent dat er per frequentiegebied apparte gehoorcellen aanwezig zijn die het geluid in die frequentieband kunnen waarnemen. Die leveren dan bij die frequenties neurale activiteit op.

Nou hebben we de oren goed onderzocht en er bijken helemaal geen cellen in onze oren te zitten die iets boven de 20kHz kunnen waarnemen. Bij signalen van boven de 20kHz zien we ook geen neurale activiteit van de oren af komen. Je hoort daar dus niks, nada, nul. Dat is een fysiologisch feit.

Ik hoor overduidelijk verschil in een gemiddelde 24 bit / 192 khz opname op de juiste apparatuur en een CD kwaliteit.

Weet je dan zeker dat het aan de 'hi-res'-heid ligt of dat er bijvoorbeeld een andere master is gebruikt?
Wat weet je over de technische specificaties van de ketens die deze signalen naar je speakers brengen?
Kan het bijvoorbeeld niet zo zijn dat jou DAC geoptimaliseerd is voor 192kHz en niet optimaal werkt op 44.1kHz omdat het juiste filter gewoon niet aanwezig is?
En heb je bijvoorbeeld al eens zo'n hi-res opname zelf met de juiste tools teruggebracht naar 16/44.1 en dan geluisterd op een goede 44.1kHz DAC? Was het uberhaupt een blindtest die je deed of wist je van tevoren welke versie je ging luisteren? Dus in hoeverre heb je voor je bias gecontrolleerd in je test?

De vraag is dus of jouw kwaliteitswaarneming uberhaupt het gevolg is van de extra informatie in de hi-res bestanden of dat er iets anders aan de hand is. In de meeste van dit soort tests blijkt namelijk dat er iets anders aan de hand is en dat mensen zichzelf (of anderen) voor de gek houden. En er wordt grof geld verdient met het voor de gek houden van mensen.

Loop een Hifi zaak binnen, maar goede demo apparatuur en vraag eens om een demo tussen verschillende bitrates en Khz/s

LOL. Als er 1 beroepsgroep bestaat die hi-res audio nodig heeft voor hun voortbestaan dan is het wel de hi-fi verkoper. Er moetaltijd iets 'beters' komen anders kunnen ze geen nieuwe apparatuur verkopen. De hi-fi wereld is denk ik veruit de belangrijkste factor in het pushen van hi-res audio. Je zag op een gegeven moment (pakumbeet 15~20 jaar geleden) dat de hi-fi wereld meer 'hi-res' was dan de productiewereld. Er werden dus formaten gepushed (met success) terwijl de kwaliteit er helemaal niet was in de muziek. En toch hoorden veel mensen dat het allemaal 'beter' was enzo, met diepere bassen, gedefinieerder hoog, etc, etc,.
Als je dus in de maling wilt worden genomen dan moet je vooral een hi-fi zaak binnenlopen en je laten 'voorlichten'. LOL, success.

Je bent compleet afhankelijk van de apparatuur waar je het op afspeelt, de DAC, speakers en bron van het bestand (Spotify, Deezer, Tidal etc..).

En, pray tell, wat is de dynamische resolutie van de beste speakers die je kunt kopen?
Je speakers en de ruimte waar ze in staan zijn veel belangrijker dan of de muziek hi-res is of niet en welke DAC je gebruikt.

Wel merk je dat op goede apparatuur sneller dan op goedekope meuk zoals Sonos of vergelijkbare merken wat zeker nu heel populair is onder de gemiddelde consument.

LOL, Sonos.
Sonos is gewoon troep dus elke vergelijking met sonos gaat mank als je over kwaliteit praat.
Maar zelfs op betere speakers ga je weinig merken van hi-res.

Ik hoop dat je vanuit je mening niet spreekt namens iedereen, want anders bestempel je elke artiest die maar iets geeft om Highres gelijk als een oplichter.

Aan de artiestenkant zie ik wel nut in hi-res. Je hebt namelijk wat ruimte nodig om het audio te bewerken zodat na bewerking er nog genoeg kwaliteit blijft bestaan om bijvoorbeeld de 16 bits van een CD nog nuttig te vullen.
Maar de muziek uitbrengen op hi-res is redelijk nutteloos. Die 24 bits ga je echt niet horen (zeker niet met goede dithering) en mischien dat een hogere samplerate een beetje iets helpt met de reconstructie in het hoog. Maar die ultrasone signalen kunnen ook IMD genereren door nonlineariteiten in je keten boven de 20kHz. Dus het kan er juist slechter door gaan klinken.

Zelfs als iets 24 bit op 192 khz kan het nog steeds slecht klinken..

Ja, dat is absoluut waar. Ik heb meerdere zogenaamd 'hi res' bestanden onderzocht en geen van 6 tracks die ik gevonden had voldeed technisch aan de hi res standaarden. Dus wel verpakt in een hi-res medium maar niet de signaalkwaliteit die daarbij hoort. Wel aangeprezen als 'Hi-Res Audio'.

Overigens, als jij een voorbeeld weet van een opname die deze specs wel weet te halen dan hoor ik het graag.

Dynamisch bereik van de opname komt niet in de buurt van wat een CD kan weergeven, never mind 24 bits. Het hoog boven de 20kHz is of afwezig of zo minimaal dat het niets bijdraagt. Er was met elk van de files wel iets mis, soms bewust, soms gewoon door gebrek aan skills bij de opname, soms veel mis, soms niet zo veel. En eigenlijk nooit beter dan een CD met goed geproduceerde muziek.

Sinds de opkomst van de CD is de kwaliteit van de audiotechniek flink achteruit gegaan. In het analoge tijdperk moest de audiotechnicus alles uit de kast te halen om een goed dynamisch bereik te krijgen en de ruis laag te houden. Met digitale recording was dat niet meer zo hard nodig, en is een generatie audiotechnici opgekomen die dusdanig veel de kantjes er af loopt, dat dit het resultaat is.

Sterker nog er is de laatste 20 jaar een heel sterke trend om het dynamisch bereik juist te verminderen zodat het net zo goed (of eigenlijk slecht) klinkt op de allergoedkoopste speakertjes als op goede.
Dit staat bekend als de Loudness war en is een van de redenen dat ik al zeker 15 jaar geen CD's o.i.d. meer koop.
Nog twee interesante links:
https://dr.loudness-war.info/
https://hifi.nl/artikel/24466/Stop-the-Loudness-Wars.html

Zou men inderdaad op dezelfde manier te werk gaan als in het analoge tijdperk, dan zou 24-bits en 48kHz wel zinvol moeten zijn (behalve misschien de laatste stap in de weergave), en misschien ook 96kHz. Heel de 192kHz is echter onzin.

Het feit dat veel dynamische compressie wordt toegepast (loudness war) heeft natuurlijk niets te maken met de technische specificaties van red book.

Van de onderste alinea snap ik je gedachtengang niet.

Het feit dat veel dynamische compressie wordt toegepast (loudness war) heeft natuurlijk niets te maken met de technische specificaties van red book.

Technisch gezien niet. In de praktijk is er een grote groep audiotechnici ontstaan, die niet meer probeerden de best mogelijke opname te maken, want met de digitale techniek was het toch al goed genoeg. de ruis laag genoeg e.d.. Voor meer onderbouwing zou ik moeten gaan duiken in de jaargangen Music Maker (en Gitarist) van rond 1995-2003 die ik bij de verhuizing een paar jaar geleden wegens ruimtegebrek heb moeten weggooien.

Loudness war is begonnen om muziek beter te laten klinken in een ruimte met veel achtergrondgeluid (lees auto) en is dus niet gerelateerd aan analoog of digitaal werken.

De digitale techniek is goed genoeg, sterker nog, is beter dan wat de open reels uit het analoge tijdperk kunnen.

[Reactie gewijzigd door MerijnB op 20 mei 2021 10:39]

Loudness war is begonnen om muziek beter te laten klinken in een ruimte met veel achtergrondgeluid (lees auto) en is dus niet gerelateerd aan analoog of digitaal werken.

Deels correct, kwaliteit van de weergave-apparatuur (met name speakertjes van 2-5cm in veel portable audio-apparatuur) speelt ook een rol. Feit is echter gewoon dat als je dynamische range, en details wegdrukt, (en zeker als je luistert in lawaaiige ruimtes) je ook die lage ruisniveau's en hoogst mogelijke geluidkwaliteit niet meer nodig hebt.

De digitale techniek is goed genoeg, sterker nog, is beter dan wat de open reels uit het analoge tijdperk kunnen.

Tja het gaat dan ook niet meer om de digitale techniek zelf, maar om de perfecte opname-kwaliteit. Hoe plaats je de microfoon, hoe zorg je dat je bij de opname het optimale dynamische bereik hebt. Hoe stuur je het signaal maximaal uit (dus uiteraard zonder clipping). Analoog moest je gewoon het best mogelijke signaal hebben voordat je het ging bewerken.

[...]

Deels correct, kwaliteit van de weergave-apparatuur (met name speakertjes van 2-5cm in veel portable audio-apparatuur) speelt ook een rol. Feit is echter gewoon dat als je dynamische range, en details wegdrukt, (en zeker als je luistert in lawaaiige ruimtes) je ook die lage ruisniveau's en hoogst mogelijke geluidkwaliteit niet meer nodig hebt.

Prima, hoe dan ook, het is niet gerelateerd aan analoog of digitaal werken.

Tja het gaat dan ook niet meer om de digitale techniek zelf, maar om de perfecte opname-kwaliteit. Hoe plaats je de microfoon, hoe zorg je dat je bij de opname het optimale dynamische bereik hebt. Hoe stuur je het signaal maximaal uit (dus uiteraard zonder clipping). Analoog moest je gewoon het best mogelijke signaal hebben voordat je het ging bewerken.

Dus jij stelt dat 'men' lui is geworden omdat de technische limieten zijn opgeschoven, en je stelt voor om de limieten nóg verder op te schuiven (hogere samplerates en grotere bitdieptes) om ervoor te zorgen dat men weer minder lui wordt?

Dus jij stelt dat 'men' lui is geworden omdat de technische limieten zijn opgeschoven, en je stelt voor om de limieten nóg verder op te schuiven (hogere samplerates en grotere bitdieptes) om ervoor te zorgen dat men weer minder lui wordt?

Nee, nu maak je er een beschuldiging van aan de gehele beroepsgroep. Dat was niet mijn bedoeling.
Ten eerste is dat 'men' lui is geworden slechts van toepassing op een deel van de technici, er is wel een groep gebleven die nog wel probeert het uiterste er uit te halen. Echter voor een heleboel van de mainstream rommel die je dagelijks op de (auto-)radio hoort enzo, het genre waar de loudness-war plaastvind zou het niet uitmaken. Maar, om terug te keren naar mijn eerste reactie op @koelpasta, daar waar men dus wel het uiterste uit de opname probeert te halen, zou het wel moeten resulteren in een beter dynamisch bereik dan 16-bits @44.1kHz (aka CD-kwaliteit).

En ja, daarbij zal 24-bits helpen, en 48kHz ook, en vanwege dat het een standaard is (waarmee je ook zonder veel verlies terug naar 48 of 44.1kHz kunt converteren) is misschien 96kHz ook nog zinvol, maar zoals ik schreef is bij mijn weten 192kHz onzinnig.

[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 20 mei 2021 12:36]

Maar, om terug te keren naar mijn eerste reactie op @koelpasta, daar waar men dus wel het uiterste uit de opname probeert te halen, zou het wel moeten resulteren in een beter dynamisch bereik dan 16-bits @44.1kHz (aka CS-kwaliteit).

En ja, daarbij zal 24-bits helpen, en 48kHz ook, en vanwege dat het een standaard is (waarmee je ook zonder veel verlies terug naar 48 of 44.1kHz kunt converteren) is misschien 96kHz ook nog zinvol, maar zoals ik schreef is bij mijn weten 192kHz onzinnig.

Samplerate heeft niet veel te maken met dynamisch bereik hoor.
Ik geloof dat als je echt ook dynamisch bereik codeert m.b.v. hoge samplerate (zoals b.v. DSD) dan zou 192kHz je ongeveer 1.5dB (1/4 bit) aan extra dynamische ruimte opleveren op 48kHz.
Samplerate kun je het beste gewoon niet noemen in een discussie over dynamisch bereik van PCM.

Samplerate heeft niet veel te maken met dynamisch bereik hoor.

Dat zei ik toch ook niet.
Er werd gezegd dat 24-bits niet nodig is omdat de meeste tracks niet eens het dynamisch bereik van CD bereiken, eigenlijk qua reële informatie afgetopt worden op 12-bits

Samplerate heeft wel invloed op wat voor filters dat je kunt gebruiken, en dat heeft effect op hoe het klinkt.
Maar dan is 48kHz nuttig, en 96kHz ook nog wel, maar 192kHz dus niet meer, terwijl Apple nu net dat wel ondersteund.

Dat zei ik toch ook niet.

Je specificeert wel telkens de samplerate als je het overdynamisch bereik hebt.

Qua samplerate ben ik het wel met je eens dat 192kHz niet erg nuttig is. Ik kan je ook wel garanderen dat de meeste muziek die erop uitgebracht gaat worden niet beter gaat zijn dan 44.1kHz of 48kHz.

Je specificeert wel telkens de samplerate als je het overdynamisch bereik hebt.

Jouw post waarop ik in eerste instantie reageerde begon over het dynamisch bereik en over 16-bits.
Ik heb die twee nergens aan elkaar gekoppeld. 192kHz en 96khz zijn volgens mij trouwens altijd 24-bits. 24-bits en 48Khz wordt volgens mij nauwelijks gebruikt, en 16-bits en 48kHz is mij alleen bekend van DAT.

192kHz en 96khz zijn volgens mij trouwens altijd 24-bits. 24-bits en 48Khz wordt volgens mij nauwelijks gebruikt, en 16-bits en 48kHz is mij alleen bekend van DAT.

Heu, niet echt.
Je kunt alle cominaties hebben. Je kunt prima 192kHz doen met 16 bits, of 24 bits met 44.1kHz.
Het is wel zo dat er tegenwoordig amper converters zijn die minder dan 24 bits opleveren/consumeren en ook qua samplerate gaan de meeste minstens tot 192kHz. Dus wat dat betreft zie je die hoge samplerates vaak gecombineerd met 24 bits. Maar dat heeft geen directe technische noodzaak en je komt in werkelijkheid vanalles tegen. Wel is het zo dat het (marketing)concept van 'hi res audio' een verhoging van beide parameters suggereert, dus zowel een hogere bitdiepte als ook een hogere samplerate. Nou zijn er niet echt veel geaccepteerde bitdieptes die tussen 16 en 24 liggen dus dan wordt het 24 bits als het 'hi res' moet. Maar door de jaren heen zijn er wel een aantal veelgebruikte converters geweest die 18 of 20 bits doen (@ 44.1, 48, 96kHz ,etc.).
Ik ken ook veel mensen die voor eigen producties nog steeds 24bits bij 48kHz gebruiken. Dat kan schelen met de vereiste processingkracht bij het prodcueren.

48kHz is verder een heeeeel veel gebruikte standaard, met name in de tv wereld maar ook in de muziekwereld. Het was al een standaard toen digitaal groot begon te worden in de opnamewereld ergens in de jaren 80. De meeste DVD's hebben 48kHz geluid, maar ook de meeste TV programma's van de jaren 90. Tegenwoordig dus een stuk minder omdat de hogere samplerates alom beschikbaar zijn maar het wordt nog steeds gebruikt. 48kHz is hoe dan ook decenialang best wel een belangrijke standaard geweest in broadcast en aanverwanten.

Jouw post waarop ik in eerste instantie reageerde begon over het dynamisch bereik en over 16-bits.
Ik heb die twee nergens aan elkaar gekoppeld

Jawel, hier koppel je ze aan elkaar:

Maar, om terug te keren naar mijn eerste reactie op @koelpasta, daar waar men dus wel het uiterste uit de opname probeert te halen, zou het wel moeten resulteren in een beter dynamisch bereik dan 16-bits @44.1kHz (aka CD-kwaliteit).

Hier is die 44.1 onnodig. Als het 192kHz zou zijn dan zou je nagenoeg hetzelfde dynamische bereik hebben.

[Reactie gewijzigd door koelpasta op 20 mei 2021 13:43]

192kHz en 96khz zijn volgens mij trouwens altijd 24-bits.

Heu, niet echt.

Niet principieel nee, maar in de praktijk wel. CD is 16/44.1, DAT is 16/48, DVD-A is meestal 24/96 (*tot 5.1) of 24/192 (tot 2.0), ja het ondersteund de andere combinaties maar die komen eigenlijk zo goed als nooit voor, die zijn buiten de professionele wereld eigenlijk niet bestaand. (* 2.0, 2.1, incidenteel 4.0, 4.1)
DVD-A ondersteund in principe ook 88.2 kHz, en ik weet dat sommige professionele audio-apparatuur dat vroeger gebruikte (spul wat toen echt high-end was, bv als DVD-A zelfs nog niet bestond).

Je kunt alle cominaties hebben. Je kunt prima 192kHz doen met 16 bits, of 24 bits met 44.1kHz.

Technisch zal het allemaal best kunnen, mits je de daarvoor vereiste apparatuur hebt, maar er zijn zo goed als geen consumentenmedia waarop het gebruikt wordt.

Het is wel zo dat er tegenwoordig amper converters zijn die minder dan 24 bits opleveren/consumeren en ook qua samplerate gaan de meeste minstens tot 192kHz. Dus wat dat betreft zie je die hoge samplerates vaak gecombineerd met 24 bits.

Ik weet niet hoe het met Blue-Ray-spelers zit, maar zelfs veel DVD-spelers ondersteunen het niet, die doen dan wel DVD-Video, maar ze herkennen geen DVD-Audio-schijfjes. Die Blue-Ray-dingen zijn dus trouwens ook alleen op video gericht.

Maar door de jaren heen zijn er wel een aantal veelgebruikte converters geweest die 18 of 20 bits doen (@ 44.1, 48, 96kHz ,etc.).

In het professionele recording-wereldje ja, qua consumentenspul niet veel.

Ik ken ook veel mensen die voor eigen producties nog steeds 24bits bij 48kHz gebruiken. Dat kan schelen met de vereiste processingkracht bij het prodcueren.

Volgens mij was dat voornamelijk in gebruik om daarna te kunnen downmixen naar CD-kwaliteit.

48kHz is verder een heeeeel veel gebruikte standaard, met name in de tv wereld maar ook in de muziekwereld.

TV-wereld weet ik niets van. DAT was 48khz, maar gold eigenlijk als een uitzondering, is ook nooit echt van de grond gekomen, was bedoelt als consumentenformaat, maar is eigenlijk alleen voornamelijk in de professionele wereld toegepast, en ook daar was het een buitenbeentje. Ook Alesis A-DAT deed 48kHz (aanvankelijk 44.1), dat was wel breed in gebruik, maar toen ging het heel hard hard-disk recording en naar 96kHz.

De meeste DVD's hebben 48kHz geluid, maar ook de meeste TV programma's van de jaren 90.

De DVD's die ik ben tegengekomen hadden bij mijn weten alleen 16-bits 44.1 audio.

Tegenwoordig dus een stuk minder omdat de hogere samplerates alom beschikbaar zijn maar het wordt nog steeds gebruikt.

Tegenwoordig is alles digitaal en streaming, dan is er natuurlijk meer flexibiliteit.

48kHz is hoe dan ook decenialang best wel een belangrijke standaard geweest in broadcast en aanverwanten.

Zoals ik al aangaf, van broadcast weet ik niets.

Jawel, hier koppel je ze aan elkaar:
Maar, om terug te keren naar mijn eerste reactie op @koelpasta, daar waar men dus wel het uiterste uit de opname probeert te halen, zou het wel moeten resulteren in een beter dynamisch bereik dan 16-bits @44.1kHz (aka CD-kwaliteit).

Nee, ik koppel hier dynamisch bereik niet aan 44.1kHz. Ik verwijs naar jouw eerdere reactie
De meeste liegen over de hi-res-heid. Dynamisch bereik van de opname komt niet in de buurt van wat een CD kan weergeven, "... En eigenlijk nooit beter dan een CD met goed geproduceerde muziek.
CD-kwaliteit is 16-bits @44.1kHz. Jouw verhaal gaat daar vooral over dynamisch bereik (en over ontbrekend laag, slechte signaalkwaliteit) ik noemde die 44.1 daar enkel slechts voor de volledigheid.

Hier is die 44.1 onnodig. Als het 192kHz zou zijn dan zou je nagenoeg hetzelfde dynamische bereik hebben.

Ik ben nog geen CD tegengekomen die 192kHz bevat.

Niet principieel nee, maar in de praktijk wel. CD is 16/44.1, DAT is 16/48, DVD-A is meestal 24/96 (*tot 5.1) of 24/192 (tot 2.0), ja het ondersteund de andere combinaties maar die komen eigenlijk zo goed als nooit voor, die zijn buiten de professionele wereld eigenlijk niet bestaand. (* 2.0, 2.1, incidenteel 4.0, 4.1)
DVD-A ondersteund in principe ook 88.2 kHz, en ik weet dat sommige professionele audio-apparatuur dat vroeger gebruikte (spul wat toen echt high-end was, bv als DVD-A zelfs nog niet bestond).

DAT doet 16 bits op 32kHz, 44.1kHz en 48kHz. Maar DAT is nooit echt een formaat van belang geweest. Het werd een tijdje gebruikt als masteringplatform maar verdween ook weer snel. Is niet echt een referentie voor standaarden.

Anyhow, ik snap wat je bedoelt, 16/192 is niet echt een gangbaar formaat. Maar 16/96 dus wel in bijvoorbeeld DVD video.
44.1kHz en 48kHz op 24 bits wordt veel gebruikt bij het produceren in een DAW omdat het processortijd spaart. 192kHz vereist 4x de hoeveelhed rekenkracht vergeleken met 48kHz. En qua muziekmaken heeft 24 bits meer voordeel dan een samplerates boven de 48kHz.

Technisch zal het allemaal best kunnen, mits je de daarvoor vereiste apparatuur hebt, maar er zijn zo goed als geen consumentenmedia waarop het gebruikt wordt.

In princiepe kun je alle 24 bits converters gewoon 16 bits data voeren. Daar is geen speciale apparatuur of conversie voor nodig.
Er zal heel veel consumentenmedia zijn waarop de data 16 bits is. Ik heb het niet gechecked dus ik weet niet hoe erg het is.
Wat ik wel weet is dat er heel veel wordt gelogen met 'hi-res' audio. Vaak zie je dat de ruisbodem beduidend hoger ligt dan dat van 16 bits terwijl de file in 24 bits is gecodeert. Er wordt dus vaak 16bits materiaal voorgedaan als 24 bits.

Ook wordt er gerommeld met de frequenties boven de 20kHz. Soms zit er helemaal niks (duidelijk van een 44.1 of 48 bron gemaakt) en soms is er een compleet onzinsignaal of ruis om te doen lijken alsof daar iets nuttigs zit.

Ik weet niet hoe het met Blue-Ray-spelers zit, maar zelfs veel DVD-spelers ondersteunen het niet, die doen dan wel DVD-Video, maar ze herkennen geen DVD-Audio-schijfjes. Die Blue-Ray-dingen zijn dus trouwens ook alleen op video gericht.

Ja, maar DVD is alweer 20+ jaar oud. Toen waren de converters nog niet zo goed als nu. Vanaf ergens vroeg in de jaren '00 werden converters supergoedkoop om te produceren en werden in alles gestopt. In die tijd zijn 24/192 converters min of meer standaard geworden. Maar die kunnen allemaal ook lagere sampelrates en bitdieptes aan. Dus dat is zo'n 20 jaar de situatie.

Die Blue-Ray-dingen zijn dus trouwens ook alleen op video gericht.

Tja, als je schijfjes wilt dan is er ook nog SACD enzo. Er is niet echt een markt voor bluray audio. Maar ik denk dat qua audio iedereen tegenwoordig over is op of streaming of bestanden (FLAC enzo). En als je stoer wilt doen doe je vinyl of een cassettebandje.

In het professionele recording-wereldje ja, qua consumentenspul niet veel.

Nee hoor, er is best wel wat consumententspul met zulke converters. Het was gewoon een tijdje een fase waarin de markt zat. Dan hadden we 24 bits formaten maar 24 bits converters waren nog duur-ig. Dus voor consumentenspul werden dan 18 bits of 20 bits converters gebruikt. Kunnen ze nog steeds claimen dat het 'beter dan CD' is.

Volgens mij was dat voornamelijk in gebruik om daarna te kunnen downmixen naar CD-kwaliteit.

Niet persee hoor. Het wordt gedaan om meer plugins te kunnen draaien. 48kHz is dan gewoon een acceptabele samplerate die niet teveel ruimte inneemt en de cpu spaart.

[q]
TV-wereld weet ik niets van. DAT was 48khz, maar gold eigenlijk als een uitzondering, is ook nooit echt van de grond gekomen, was bedoelt als consumentenformaat, maar is eigenlijk alleen voornamelijk in de professionele wereld toegepast, en ook daar was het een buitenbeentje. Ook Alesis A-DAT deed 48kHz (aanvankelijk 44.1), dat was wel breed in gebruik, maar toen ging het heel hard hard-disk recording en naar 96kHz.
[q]
Ja, klopt wel een beetje. Maar 48kHz was hoe dan ook een gangbaar pro formaat zo'n 25 jaar geleden.

De DVD's die ik ben tegengekomen hadden bij mijn weten alleen 16-bits 44.1 audio.

.
DVD video doet geen 44.1kHz. Je kunt kiezen uit 48kHz en 96kHz.

Tegenwoordig is alles digitaal en streaming, dan is er natuurlijk meer flexibiliteit.

Yup

Nee, ik koppel hier dynamisch bereik niet aan 44.1kHz. Ik verwijs naar jouw eerdere reactie
De meeste liegen over de hi-res-heid. Dynamisch bereik van de opname komt niet in de buurt van wat een CD kan weergeven, "... En eigenlijk nooit beter dan een CD met goed geproduceerde muziek.
CD-kwaliteit is 16-bits @44.1kHz. Jouw verhaal gaat daar vooral over dynamisch bereik (en over ontbrekend laag, slechte signaalkwaliteit) ik noemde die 44.1 daar enkel slechts voor de volledigheid.

Mijn verhaal ging enkel om bitdiepte. Toen ik aan CD refereerde refereerde ik aan de bitdiepte van CD, dus 16 bits. Het dynamische bereik van een CD wordt enkel bepaald door de bitdiepte. En dit geldt verder voor alle samplerates.

Ik ben nog geen CD tegengekomen die 192kHz bevat.

Ja, maar die samplerate is dus totaal niet interessant wat betreft dynamisch bereik. Het feit dat het ter sprake komt is al raar.

DAT doet 16 bits op 32kHz, 44.1kHz en 48kHz. Maar DAT is nooit echt een formaat van belang geweest. Het werd een tijdje gebruikt als masteringplatform maar verdween ook weer snel. Is niet echt een referentie voor standaarden.

Klopt, het werd gebracht als medium voor consumenten, maar daar volkomen geflopt. Als masteringplatform werd het wel gebruikt, maar was het vrij snel achterhaald.

Anyhow, ik snap wat je bedoelt, 16/192 is niet echt een gangbaar formaat. Maar 16/96 dus wel in bijvoorbeeld DVD video.

16/192 lijkt me ook niet echt zinvol. Ook wat betreft 16/96 zet ik mijn vraagtekens of het dan niet zinniger is 24/48 of 24/88.2 te gebruiken (maar ook 88.2kHz is eigenlijk altijd maar een niche geweest), of zelfs 18/48, 20/48, 18/88.2 or 20/88.2.

44.1kHz en 48kHz op 24 bits wordt veel gebruikt bij het produceren in een DAW omdat het processortijd spaart. 192kHz vereist 4x de hoeveelhed rekenkracht vergeleken met 48kHz. En qua muziekmaken heeft 24 bits meer voordeel dan een samplerates boven de 48kHz.

Het enige is volgens mij dat het lastig is van een 48kHz signaal een 44.1kHz signaal (voor CD e.d.) te maken, dat is dan ook waar 88.2kHz in kwam, maar dan heb je weer problemen als je eindsignaal 48kHz moet zijn. Met 92kHz zou dat minder spelen.

In princiepe kun je alle 24 bits converters gewoon 16 bits data voeren. Daar is geen speciale apparatuur of conversie voor nodig.

Logisch, is een kwestie van software. Maar heel veel consumentenapparatuur had dus maar 16-bits converters, ook DVD-Video-spelers, en kon ook maar 44.1kHz aan. De wat duurdere DVD-spelers die wel 24-bits converters hadden, konden dan ook gelijk 24/96 en 24/192 aan zodat ze DVD-Audio ondersteuning hadden. De grote concurrent van DVD-Audio, de SACD gebruikt een heel andere techniek die niet één-op-één te vergelijken is. Blue-Ray is dan weer meer op video gericht en ondersteund inmiddels een gigantische hoeveelheid aan Dolby en DTS formaten voor meerkanaals surround, maar welke audio-formaten daarin zitten is meestal bij apparatuur niet apart gespecificeerd. Wel apart genoemd worden dingen als THX, Dolby Atmos, DTS Neo:6 en DTS:X, allemaal video-georiënteerd. Als je gaat zoeken vind je echter wel
Dolby TrueHD ...Over seven full-range 24-bit/96 kHz discrete channels are supported (plus an LFE channel, making it 7.1 surround) along with the HDMI interface. Theoretically, Dolby TrueHD can support more channels, but this number has been limited to 8 for HD DVD and Blu-ray Disc.
Dolby TrueHD The Dolby TrueHD specification provides for up to 16 discrete audio channels, each with a sampling rate of up to 192kHz and sample depth of up to 24 bits.

DTS audio CD (wist niet eens dat het bestond) meld: Physically, a DTS Music Disc conforms to the Red Book standard; however a DTS bitstream, ... is actually encapsulated in each PCM audio track.
...
Although the DTS audio track is read at the same fixed bitrate as 16-bit linear PCM (1,411 kbit/s) only 14 bits (1,234 kbit/s) are used for the encoded data stream; the remaining two bits are always zeros.
DTS 96/24DTS 96/24 allows the delivery of 5.1 channels of 24-bit, 96 kHz audio and high quality video on the DVD-Video format.
DTS-HD High Resolution AudioIt delivers up to 7.1 channels of sound at a 96 kHz sampling frequency and 24-bit depth resolution.
DTS-HD Master Audio It supports a virtually unlimited number of surround sound channels, can deliver audio quality at bit rates extending from lossless (24-bit, 192 kHz) down to DTS Digital Surround and, like Neo, downmix to 5.1 or 2.1 systems.
...
DTS-HD Master Audio is selected as an optional surround sound format for Blu-ray, where it has been limited to a maximum of 8 discrete channels. DTS-HD MA supports variable bit rates up to 24.5 Mbit/s, with up to 6 channels encoded at up to 192 kHz or 8 channels and nine objects encoded at 96 kHz/24 bit.
Nu kunnen al die dingen best op een apparaat ondersteund worden, maar dat is zeker niet altijd het geval, vooral die laatste is volledig optioneel. Maar de Blue-Ray-markt is volledig gericht op video.

Er zal heel veel consumentenmedia zijn waarop de data 16 bits is. Ik heb het niet gechecked dus ik weet niet hoe erg het is.

CD is uiteraard enkel 16-bits. Wat DVD betreft, daar zie je ook alleen nog low-budget-apparatuur voor mensen die Blue-Ray te dur vinden, en daar is meestal ook maximaal gestript. We hebben hier een DVD-speler op een kinderkamer die ook geen muziek-CD's herkent.

Wat ik wel weet is dat er heel veel wordt gelogen met 'hi-res' audio. Vaak zie je dat de ruisbodem beduidend hoger ligt dan dat van 16 bits terwijl de file in 24 bits is gecodeert. Er wordt dus vaak 16bits materiaal voorgedaan als 24 bits.

Uiteraard, dat is goedkoop. Op zoek naar actueel aanbod van DVD-Audio, en SACD-spelers kwam ik een lijstje tegen van SACD's dat begon met albumtitels als
Jeff Beck - Truth, Janis Joplin - Pearl, (resp 1968 en 1971), daarna een hoop Dire Straits, wat uiteraard nooit op hoge kwaliteit opgenomen kan zijn. Enkele van die Dire Straits album heb ik als gewone CD, en die zijn allemaal AAD.

Ook wordt er gerommeld met de frequenties boven de 20kHz. Soms zit er helemaal niks (duidelijk van een 44.1 of 48 bron gemaakt) en soms is er een compleet onzinsignaal of ruis om te doen lijken alsof daar iets nuttigs zit.

Als je het maar kan verkopen, dan bied men het aan, en mensen trappen er massaal in.

Ja, maar DVD is alweer 20+ jaar oud. Toen waren de converters nog niet zo goed als nu. Vanaf ergens vroeg in de jaren '00 werden converters supergoedkoop om te produceren en werden in alles gestopt. In die tijd zijn 24/192 converters min of meer standaard geworden. Maar die kunnen allemaal ook lagere sampelrates en bitdieptes aan. Dus dat is zo'n 20 jaar de situatie.

Tja, klopt, maar 24/192 kost dus, zoals je zei, onnodig processorkracht, maar ook opslagruimte. Destijds op DVD, HD-DVD en SACD was de opslagruimte beperkt, en ook op Blue-Ray is die niet oneindig. Ook op harddisks en SSD's is dat een issue. Het had zo simpel geweest als men zich had gelimiteerd op 24/96 als hoogste standaard.

Tja, als je schijfjes wilt dan is er ook nog SACD enzo. Er is niet echt een markt voor bluray audio.

Het ging mij eigenlijk meer om de opnameformaten, de standaarden zeg maar. In de mainstream is na CD en MP3 eigenlijk alles harddisk-based geworden en sinds relatief kort streaming. De meeste mensen zijn tevreden met CD of met MP3. De schijfjes zijn niche. Als je nu zoekt naar spelers vind je niets. Ja er zijn budget-segment DVD-spelers voor video, voor audio zijn er CD-spelers, maar modellen die geen SACD ondersteunen.
De pricewatch heeft een apart segment voor CD-Spelers met als filteropties afmetingen, gewicht en kleur. Bij geen van de 31 exemplaren wordt vermeld dat ze SACD kunnen afspelen, enkel bij de Yamaha MusicCast CD-NT 670 wordt vermeld dat die FM, DAB en DAB+-tuners heeft en CD-R, CD-RW, MP3 en WMA afspeelt.
In het segment voor Blue-Ray en DVD-spelers staan 5 apparaten die DVD-A en 6 die SACD afspelen, waarvan er 4 beide formaten aankunnen (op 38 totaal)

Maar ik hoef niet speciaal schijfjes, de echte liefhebber waarschijnlijk wel. Maar als je van die schijfjes hebt, wil je ze waarschijnlijk kunnen blijven afspelen. Voor video is dat nog anders, daar is de bandbreedte voor streaming nog te beperkt (gaat met de huidige aanleg van glasvezel nu wel veranderen) en is de lokale opslag ook een probleem, je hebt veel opslagcapaciteit nodig als je een leuke collectie wilt aanleggen, zeker in 4K.

Maar ik denk dat qua audio iedereen tegenwoordig over is op of streaming of bestanden (FLAC enzo). En als je stoer wilt doen doe je vinyl of een cassettebandje.

Vinyl is inderdaad aan een opmars bezig, cassettebandjes volgens mij niet zo.

In het professionele recording-wereldje ja, qua consumentenspul niet veel.
Nee hoor, er is best wel wat consumententspul met zulke converters. Het was gewoon een tijdje een fase waarin de markt zat. Dan hadden we 24 bits formaten maar 24 bits converters waren nog duur-ig. Dus voor consumentenspul werden dan 18 bits of 20 bits converters gebruikt. Kunnen ze nog steeds claimen dat het 'beter dan CD' is.

CD en DVD was volgens mij dus vooral 16 bits, 44.1kHz, enkel de betere DVD-spelers ondersteunden DVD-audio, maar dat was nooit mainstream. SACD is volgens mij ook nooit echt aangeslagen (evenmin als HD-DVD). Als je naar Blue-Ray gaat, ja daar gingen de onwikkelingen sneller, maar daar ondersteunde men dus wel 24-bits en meestal gelijk 96kHz via de Dolby en DTS-formaten.

Volgens mij was dat voornamelijk in gebruik om daarna te kunnen downmixen naar CD-kwaliteit.
Niet persee hoor. Het wordt gedaan om meer plugins te kunnen draaien. 48kHz is dan gewoon een acceptabele samplerate die niet teveel ruimte inneemt en de cpu spaart.

Plugins draaien doet een consument niet als die muziek luistert, ja uiteraard kun je de eindmix op 48kHz houden maar dan gaat het eindresultaat al snel gewoon 16/44.1 zijn vanwege compatibiliteit, tenzij je doelgroep andere audioprofessionals zijn.

Ja, klopt wel een beetje. Maar 48kHz was hoe dan ook een gangbaar pro formaat zo'n 25 jaar geleden.
....
DVD video doet geen 44.1kHz. Je kunt kiezen uit 48kHz en 96kHz.

Wikipedia:The audio data on a DVD movie can be PCM, DTS, MPEG-1 Audio Layer II (MP2), or Dolby Digital (AC-3) format.
Beide zijn lossy formaten. MP2 ondersteunt 32, 44.1 and 48 kHz, en AC-3 gaat ook tot 48kHz
\

[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 21 mei 2021 11:10]

Maar dan nogmaals de vraag, hoe gaat een grotere bitbreede en hogere samplerate helpen? Samplerate heeft al helemaal niets te maken met dynamische range.

Op zich geef ik je gelijk, behalve dat je de aanname maakt dat je minder dynamisch bereik nodig hebt als je extreem wilt limiten.
Je hebt juist des te meer behoefte aan een groot dynamisch bereik in het bronmateriaal. Bij het verminderen van het dynamisch bereik maak je zachte dingen harder en daarbij breng je dus het ruisnivo omhoog. Extreem limiten beteken extreme verhoging van het ruisnivo.

En dat is precies ook waarom dat soort technieken nu mogelijk zijn. Vroeger was je blij als je 60dB aan zinnig signaal uit je opname kreeg en als je er een compressor overheen wou doen dan moest je rekening houden met nog hogere ruis. Nu is 100+dB makkelijk haalbaar en kun je bijna straffeloos compressen/limiten. Als de muziek vooral met softwaresynthesizers is gemaakt dan kun je zelfs een dynamisch bereik hebben van duizenden dB's (wat overigens totaal onzinnig is omdat je de natuurwetten moet veranderen om alle informatie hoorbaar te maken) en kun je het nog harder limiten.

Verder sta je denk ik niet genoeg stil bij het feit dat er gewoon ook veel meer muziekprodcuties worden gemaakt dan vroeger. Vroeger had je een beperkt aantal studio's die zich er in specialiseerden om zo goed mogelijk op te nemen en te mixen. Nu kan iedereen en zn opa een slaapkamerstudio beginnen en vaak zijn het de artiesten zelf die de opnames maken in een slechte ruimte met een slechte microfoon etc. Het hele proces van opnemen en mixen is heel erg veranderd. Maar de pro's waar jij het over hebt die bestaan gewoon nog. Je ziet ze alleen niet meer omdat ze worden overspoeld door massa's aan amateurs. En voor de meeste popmuziek heb je ze niet nodig. Die muziek verkoopt ook als het niet zo mooi klinkt want het draait meer om de marketing.

Loudness war is begonnen om muziek beter te laten klinken in een ruimte met veel achtergrondgeluid (lees auto) en is dus niet gerelateerd aan analoog of digitaal werken.

Eigenlijk is het begonnen met een technische beperking van analoge radiozenders.
Bij het moduleren van radiozenders is het gunstig dat het signaal luid is. De zender zelf raakt dan de meeste van zn zendenergie kwijt in de ether. Als het signaal niet maximaal uitslaat dan wordt die energie deels omgezet in warmte. Het is dus zaak om zo veel mogelijk maximaal te moduleren. Verder is het zo dat zo'n luid signaal verder reikt en ontvangers kunnen daar ook makkelijker op afstemmen.
Er werden allerlei compressors, limiters en EQ's toegepast om (voor die tijd) een luider signaal te krijgen. Door deze techniek van harde modulatie kreeg je de bekende radiostem en de radio-sound van vroeger. Denk aan radio veronika in de jaren 80-90. Er werden ook apparaten op de markt gebracht die hier speciaal voor bedoelt waren, bv de orban optimod die al eind jaren 60 op de markt kwam. En al snel bleek dat mensen dat een lekkere sound vonden en de stations die het overdreven gingen prefereren.

Uiteindelijk is deze techniek in productieland terecht gekomen en gingen de producers muziek maken die al van tevoren extra luid was gemaakt zodat het op alle zenders hetzelfde klonk, namelijk kneiter hard met amper dynamiek. En door de ontwikkelingen in (digitale) audiobewerkingen in de jaren 90 kon het signaal nog luider worden gemaakt dan vroeger mogelijk was met een stack aan analoge apparatuur. Uiteindelijk kwam daar de loudness war van omdat iedereen probeerde de concurent af te troeven met nog luidere muziek.

Tx voor de toevoeging (ik wist dat het iets met radio te maken had, vandaar mijn link met auto -> lawaaige ruimte, beetje klok klepel aan mijn kant dus).

Tja, je moet het ergens een keer voor het eerst geleerd hebben

Zou men inderdaad op dezelfde manier te werk gaan als in het analoge tijdperk, dan zou 24-bits en 48kHz wel zinvol moeten zijn (behalve misschien de laatste stap in de weergave), en misschien ook 96kHz. Heel de 192kHz is echter onzin.

Dat zie je verkeerd.
Juist bij dat extreme limiten heb je veel baat bij meer bits. Je verkleint namelijk het dynamisch bereik en dus wordt de ruisbodem (waar die ook ligt) luider. Maar 24 bits is ook prettig voor meer normale bewerkingen.
Voor afspelen is 16 bits ruim voldoende en veel 'audiofielen' muziek haalt niet eens 12 bits aan zinnige informatie voordat het signaal in een muur van ruis verdwijnt.

Dat zie je verkeerd.

Misschien moet je mijn laatste reactie op @MerijnB eens lezen om te begrijpen wat ik bedoel, die staat net hierboven.

Juist bij dat extreme limiten heb je veel baat bij meer bits. Je verkleint namelijk het dynamisch bereik en dus wordt de ruisbodem (waar die ook ligt) luider. Maar 24 bits is ook prettig voor meer normale bewerkingen.

Je andere reactie, op @MerijnB is veel duidelijker. Ik snap wat je bedoelt.

Voor afspelen is 16 bits ruim voldoende en veel 'audiofielen' muziek haalt niet eens 12 bits aan zinnige informatie voordat het signaal in een muur van ruis verdwijnt.

Dat kan zijn, er zullen ook opnames zijn waarbij de dynamiek en de informatie er wel is. Dan is het fijn als je als luisteraar over het 24-bits bronmateriaal kunt beschikken, en het signaal zo laat mogelijk in de luister-keten pas zijn kwaliteit verliest, dat je die ene track zowel kunt luisteren op je dure hifi-systeem als in de auto, of waar dan ook via oortjes, al ga je in die laatste twee situaties niet alle details meer horen.

Maar dit gaat vooral over de bitrate, terwijl ik het vooral over de samplefrequentie had. Waar het in mijn eerste reactie vooral om ging was dat Apple blijkbaar dus wel die (onzinnige) 192kHz ondersteund, en 48kHz maar niet de tussenliggende, en meer gestandaardiseerde 96kHz, en dat heeft dus niets te maken met technische beperkingen.

Misschien moet je mijn laatste reactie op @MerijnB eens lezen om te begrijpen wat ik bedoel, die staat net hierboven.

Dat maakt je uitspraken ervoor nog steeds niet correct.

Dan is het fijn als je als luisteraar over het 24-bits bronmateriaal kunt beschikken, en het signaal zo laat mogelijk in de luister-keten pas zijn kwaliteit verliest, dat je die ene track zowel kunt luisteren op je dure hifi-systeem als in de auto, of waar dan ook via oortjes, al ga je in die laatste twee situaties niet alle details meer horen.

Je gaat sowiso nooit alle details horen van een 24 bit opname. De bodem ligt bij normale luistervolumes beduidend lager dan ons waarnemingsvermogen en ik ken geen ADC of DAC die ook werkelijk de 24 bits volledig kan gebruiken. Je krijgt ongeveer 20 bits aan informatie in bijna alle omzetters. Dit is vooral een beperking van analoge electronica.

Dus zowel de opnamekant als de afspeelkant zijn beperkt in het weergeven van 24 bits. Daarbij komt dat onze oren dat dynamische bereik bij lange na niet halen. De meeste mensen hebben op enig moment een dynamisch bereik van minder dan 60dB.

Ik denk dat je mischien geen idee hebt van hoe klein de signalen kunnen zijn bij 16bits.
Mocht je over een goede sampeleditor beschikken dan zou je dat zelf kunnen ondervinden. Maak een nieuwe file aan van 24 bits en op een samplerate die je kunt afspelen. Vul die file met stilte, dus allemaal samples met nul amplitude.
Dither het naar 16 bits en sla het op.

Je hebt nu als het goed is een audiobestand met hetzelfde dynamische bereik als een CD. Deze file bevat een ruis die zit op het allerlaagste nivo dat een CD kan wergeven.

Neem nu een stukje muziek die je gewend bent en speel dat ter referentie af op een normaal/prettig/gewenst volume.
Speel vervolgens de file die je net gemaakt hebt af en kijk of je de ruis kunt horen. Als je het niet kunt horen kun je het volume verhogen totdat je het wel kunt horen. Dan kun je kijken hoeveel zachter dat signaal is te opzichte van wat je kunt horen.

[q]Waar het in mijn eerste reactie vooral om ging was dat Apple blijkbaar dus wel die (onzinnige) 192kHz ondersteund, en 48kHz maar niet de tussenliggende, en meer gestandaardiseerde 96kHz, en dat heeft dus niets te maken met technische beperkingen. /q]
Het is gewoon een keuze denk ik en heeft inderdaad niks met technische beperkingen te maken.

Helemaal waar, zelfs die extra dynamische range heeft bij afluistering nul toegevoegde waarde.

Het heeft zeker wel nut. Ik zou zeggen probeer Qobuz eens voor een maand. Moet je natuurlijk wel de apparatuur hebben.

Amazon reageert: https://darko.audio/2021/...le-at-no-additional-cost/

Ik heb zelf weinig ervaring met lossless audio, kan iemand mij vertellen of het verschil groot is wel/niet lossless? Heb je hier echt wat aan als luisteraar?

Verschil is zeer zeker hoorbaar. Echter alleen met goede apparatuur. HiFi audio gaat pas differentiëren bij een zeer goede DAC met koptelefoon (lees minimaal 1500€ combo) en of HiFi set thuis (lees +-10.000€ of meer). Zelf het geluk beiden in bezit te hebben en daar komt HiFi muziek (mits ook zo mastered) pas echt tot zijn recht. Nadeel is dat Mp3 etc niet meer klinkt op een HiFi set. Ruimtelijk verdwijnt dan echt. Met mijn AirPods Pro of HomePods ga ik echt geen verschil horen…kan ook niet denk ik zelfs. Wat wel zeker hoorbaar gaat worden is spatial audio op airpods. Dat is nu al te luisteren via Apple TV + en Disney +. Bizar hoe goed dat de ruimte weergeeft. Dus antwoord
-Hifi en lossless is voo 99% niet een toegevoegde waarde maar voor die 1% procent wel een erg mooi service om het gratis toe te voegen.
-Spatial audio ATMOS zeker hoor baar (je moet er wel van houden)

Dat je al stelt dat de prijs bepaald of een systeem goed of slecht is betekent dat je in sprookjes gelooft...

Eindelijk iemand die het begrijpt.

En dan nog met jouw Hifi set is het zo dat jij gekocht hebt wat jij lekker vind klinken. Heb vroeger ook eens naar echte sets zitten luisteren op een gegeven moment hoor je niet het goed slecht verschil, maar klank kleuren. Kortom jij koopt niet 100% de beste set maar die jouw het meeste aanspreekt. Met nog steeds prijs kwaliteit verhouding in je achterhoofd.

Maar voor die 1% hoeft het ook niet echt gratis te worden, gezien hun budget die ze over hebben voor hun hobby. Dus ik denk dat het vooral een marketing truc is om mensen over te halen naar hun dienst 'want ze leveren beter geluid'

Als je kijkt naar objectieve testen (zoals bijvoorbeeld door AES) is de conclusie dat als je gebruik maakt van hoge bitrates, zéér weinig mensen verschil kunnen horen tussen lossy en lossless.

De personen die dit wel kunnen hebben veel kennis over hoe codecs werken en luisteren naar speciale gebreken om het verschil te kunnen horen. Maw, ze zijn niet naar muziek aan het luisteren, maar ze zijn naar geluid aan het luisteren (korte stukjes steeds herhalen ed).

Als je CD's digitaliseert zou ik het lossless doen (gewoon omdat het kan), maar voor streaming heeft het eigenlijk weinig meerwaarde.

Goed lossy is bijna niet te onderscheiden van lossless. Maar het verschil met een 192 kb/s MP3'tje (wat volgens mij de standaard is bij Google Play / Youtube Music) kan je vrij makkelijk horen en is zelfs opvallend te noemen, ook met een betaalbare koptelefoon + dac/amp.

Wat ik opvallend vind, is dat ik vroeger het verschil tussen bv. een 320 kb/s MP3'tje en FLAC wel kon horen via m'n rukke laptop DAC, maar sinds ik een degelijkere externe DAC heb hoor ik dat echt niet meer. Het lijkt erop dat een goede DAC minder decodingartefacten produceert bij lossy bestanden, maar dat is maar een ideetje van mij.

Wat ik opvallend vind, is dat ik vroeger het verschil tussen bv. een 320 kb/s MP3'tje en FLAC wel kon horen via m'n rukke laptop DAC, maar sinds ik een degelijkere externe DAC heb hoor ik dat echt niet meer. Het lijkt erop dat een goede DAC minder decodingartefacten produceert bij lossy bestanden, maar dat is maar een ideetje van mij.

Het is zeer onwaarschijnlijk dat je het vroeger goed hebt kunnen duiden, waarschijnlijk test je nu objectiever waardoor je het niet meer kunt horen.

Zou kunnen, maar ik test in principe op dezelfde manier. Het kan ook zijn dat er bij de encodes iets fout is gegaan, hoewel dat nogal simpel van me zou zijn geweest. Dat een slechte DAC mogelijk meer artefacten produceert bij lossy files is uitgesloten?

[Reactie gewijzigd door Dorstlesser op 18 mei 2021 17:25]

Verschillen tussen 'slechte' en 'goede' DAC's zijn echt bijzonder klein, ze zullen überhaupt niet echt anders klinken.

Eh, heb je wel eens een koptelefoon in een budget laptop van bouwjaar 2006 geplugd?

Zeker, wel eens gekeken naar metingen van DACs?
Als een dac slecht is geïmplementeerd hoor je dat als ruis, brom, gepiep en dat door soort zaken, klank matig verschilt het bar weinig.

Verschillen in klank komen dan vnl. door de versterker?

Versterkers zijn ook harstikke transparant (tenzij je eq-ing doet ofzo).
Klankverschillen komen door de luidsprekers / hoofdtelefoon, of op de plekken waar je bewust aan de audio sleuteld (eq). Het kan bijvoorbeeld heel goed dat de driver van je notebook een of andere enhance feature heeft die de audio aanpast, dat klinkt dan anders, maar komt niet door de DAC.

Voor de rest is het vaststellen van klankverschillen sowieso erg tricky, luisteren naar A, dan luisteren naar B en zeggen "dat klinkt anders" is nogal onbetrouwbaar.

Voor de rest is het vaststellen van klankverschillen sowieso erg tricky, luisteren naar A, dan luisteren naar B en zeggen "dat klinkt anders" is nogal onbetrouwbaar.

Het is inderdaad niet triviaal zo'n meting goed te doen. Ik doe zelf onderzoek naar de neurale mechanismen van sensorische verwerking, en de uitdagingen op dit punt (en hoe makkelijk ze onderschat worden) ontgaan me niet.

Desalniettemin durf ik wel te beweren dat ik blind verschil hoor tussen bepaalde (maar zeker niet alle!) versterkers of dac/versterker combinaties die ik in m'n bezit heb. Twee voorbeeldjes:

- Stereo amps: Technics SE-9011k + SE-9021K versus Pioneer A-400 of A-757
- USB DACs: Audioquest Dragonfly Black versus Dragonfly Red, maar ook het verschil tussen m'n oude laptop koptelefoon uitgang en de Dragonfly Black vond ik echt opvallend.

Wat kan het verschil in deze gevallen verklaren? Verschillen tussen die twee Dragonfly's zouden door interne DSP kunnen komen waar ik geen inzicht in heb, maar tussen die versterkers..?

[Reactie gewijzigd door Dorstlesser op 21 mei 2021 15:24]

'Men' hoort ook verschil tussen netwerkkabels, sd kaarten en flac en wav van dezelfde audio.
Het komt eigenlijk altijd neer op verkeerd testen, of het verkeerde testen.

Hoe heb je bijvoorbeeld het volume gekalibreerd tussen de twee testen?
Hoe heb je dit ABX getest?

Hoe heb je bijvoorbeeld het volume gekalibreerd tussen de twee testen?

Niet.

Hoe heb je dit ABX getest?

Gebrekkig.

Vandaar dat ik enkel de meest in het oor springende enige hoorbare verschillen noem. Het is niet m'n bedoeling je te overtuigen dat ik gouwe oortjes heb ofzo, en ik ben tamelijk skeptisch over de claims van hoorbare verschillen tussen apparatuur boven een bepaald niveau van transparantie, maar sommige verschillen zijn gewoon te opvallend om m.i. redelijkerwijs te verklaren door gebrek aan een goede testmethode en ik vraag me af waar dat dan aan zou kunnen liggen.

Ik volg je argumentatie in het algemeen, maar eigenlijk zeg jij 'versterkers of DACs hebben nooit en te nimmer enige invloed op geluidskwaliteit, tenzij ze verkeerd zijn geïmplementeerd.' Dat vind ik ook nogal een verregaande bewering. Omdat hij niet strookt met m'n ervaring, ben ik er extra skeptisch over.

[Reactie gewijzigd door Dorstlesser op 21 mei 2021 15:45]

[...]


Niet.


[...]


Gebrekkig.

Dan zijn je testresultaten niet betrouwbaar, zelfs niet als je denkt dat het enorme verschillen zijn.

Ik volg je argumentatie in het algemeen, maar eigenlijk zeg jij 'versterkers of DACs hebben nooit en te nimmer enige invloed op geluidskwaliteit, tenzij ze verkeerd zijn geïmplementeerd.' Dat vind ik ook nogal een verregaande bewering. Omdat hij niet strookt met m'n ervaring, ben ik er extra skeptisch over.

Zoals ik al zei, er worden enorm veel verschillen gehoord die niet mogelijk zijn, als je dan goed gaat testen, zijn ze niet meer waar te nemen. Ga meten aan DACs en versterkers en je zal zien dat de verschillen die er zijn zo enorm klein zijn dat ze totaal niet relevant zijn.
Er is een prima verklaring voor de verschillen die je hoort, maar het ligt niet in de techniek.

Challenge accepted. Heb je tips hoe ik dit betrouwbaar kan testen zonder een grote investering te doen? Kan ik bv eenvoudigweg een splittertje voor de inputs naar twee versterkers zorgen en een joiner voor twee koptelefoon outputs kopen/maken, of moet ik dan nog zorgen voor gelijke capaciteit, aardlussen, andere overwegingen?

[edit] volume normalisatie lijkt me lastiger, dus dat zou ik opvangen door volume van de verschillende bronnen te randomiseren en hier willekeurig (en blind) een aantal trials uit te selecteren. Effectgrootte en significantie kan ik dan waarschijnlijk wel uitrekenen.

[edit 2] dit is geen kortetermijnplan, maar wel iets wat ik oprecht wil proberen gewoon uit nieuwsgierigheid.

[Reactie gewijzigd door Dorstlesser op 21 mei 2021 19:56]

Leuk om mee te experimenteren! Ik ben niet zo van de electronica, dus mbt aardlussen ed kan ik je niet zoveel zeggen. Zodra er apparatuur meedoet is het wel een stuk lastiger. Hi-res vs niet hi-res is bijvoorbeeld veel makkelijker.

Om goed dubbelblind te testen moet iemand anders de test afnemen, die zelf ook niet weet wat de test is.

Misschien heb ik er overheen gelezen, maar mij ontgaat volledig wat 'lossless muziek' of 'lossless audio' is. Iemand?

Audio wordt vaak gecomprimeerd, omdat het vrij veel data in beslag neemt voor opslag of streaming. Voor deze compressie zijn er verschillende methodes, waarbij sommige lossy en andere lossless zijn.

Lossy compressie houdt in dat er frequenties uit de audio gehaald worden waarvan gehoopt wordt dat je ze niet hoort, hoe meer je comprimeert, hoe erger je dat hoort. Lage bitrates klinken gewoon slecht, de hoogste bitrates zijn voor bijna niemand te onderscheiden van de orginele audio.

Lossless compressie houdt in dat de data wel comprimeerd wordt, maar dat het resultaat van decomprimeren altijd gelijk is aan wat je erin hebt gestopt, een soort zip speciaal voor audio dus.

Los hiervan heb je nog zaken als samplerate en bitdiepte waar veel misverstanden over bestaan. De CD standaard (44.1Khz bij 16-bit) is afdoende voor alle afluistering, helaas zijn dit phonomene waarvan vele mensen denken dat hogere getallen per definitie beter zijn, vandaar dat je op veel plekken het aanbod van zogenaamed hi-res audio ziet (zoals hier) met hogere samplerates en bitdieptes, deze brengen echter niets extra's, ze bestaan omdat mensen ervoor willen betalen.

[Reactie gewijzigd door MerijnB op 17 mei 2021 16:59]

Lossy compressie houdt in dat er frequenties uit de audio gehaald worden waarvan gehoopt wordt dat je ze niet hoort,

Bij lossy compressie wordt er iets weggegooid. Wat er wordt weggegooid is afhankelijk van de methode/codec.
Codecs die werken op basis van psychoacoustiche modellen werken zoals jij beschrijft.
Maar er zijn meer soorten codecs. ADPCM werkt bijvoorbeeld heel anders dan MP3.

Om er nog een laagje aan toe te voegen: Het slaat op hoe de gedigitaliseerde geluidsgolven worden opgeslagen. Misschien flauw om te zeggen maar er is natuurlijk ook al verlies in de stap die hieraan vooraf gaat (omzetten van geluid / trillingen van de lucht naar digitale opname).

Welk verlies bedoel je?

Misschien flauw om te zeggen maar er is natuurlijk ook al verlies in de stap die hieraan vooraf gaat (omzetten van geluid / trillingen van de lucht naar digitale opname).

Om het nog flauwer te maken, er is veel meer verlies in het analoge gedeelte van de keten. Het digitaal maken kan in een veel betere kwaliteit dan dat de kwaliteit waarop het signaal acoustisch en analoog bij de converter aankomt.
Zelfs een CD is beter dan een gemiddelde analoge afspeelketen.

Aanvankelijk was de term voor een geluidsbestandcompressie waar de compressie alleen de bestandsgrootte kleiner maakt, zonder ten koste te gaan van de geluidskwaliteit.

Maargoed, de audiofiele markt is er eentje met veel geld een heel veel onzin.

Simpel gezegd is de bitrate het aantal stapjes in volume die een audiobstand kan maken (1bit is aan/uit en bij 16bit zit je op miljoenen stappen), meer bits betekenen dus dat je bij een hogere dynamische range een soepele overgang van zacht naar hard kan maken, zoals analoog geluid van nature heeft.

De muziek bij online streamingdiensten word echter gemiddeld zo hard aangeleverd dat je niet-ever-never-ammehoela een dynamische range van meer 96dB (de theorethische dynamisch bereik van een 16 bit bestand) gaat horen, laat staan die bij 24bit.

24bit voor de consument is dan ook complete onzin. De enige reden om het te gebruiken is als je geluid bewerkt in de amplitude.

Dus maar goed dat Apple er niks voor rekent, wanbt ze verkopen je letterlijk gebakken lucht (die pseudo-audiofielen altijd erg goed vinden klinken).

Simpel gezegd is de bitrate het aantal stapjes in volume die een audiobstand kan maken

Dit heet bitdepth, niet bitrate. Je bent waarschijnlijk in de war met samplerate, wat een andere parameter is in digitaal audio.

(1bit is aan/uit en bij 16bit zit je op miljoenen stappen)

Bij 16 bits praat je over 65536 stapjes. Daar gaat dan nog wat vanaf omdat het signed integers zijn.

Verder is je post correct, maar heeft totaal niks met lossless te maken. Lossless wil enkel zeggen dat er geen destructieve datacompressie is toegepast, zoals bij MP3 of AAC.

Muziek zonder verlies van kwaliteit.

Dat is natuurlijk niet helemaal correct en wat kort door de bocht. De meest vormen van audio compressie als MP3 behalen hun compressie door elementen van de audio niet voor de meeste mensen niet hoorbaar zijn te verwijderen. Er is dus verlies van informatie in de compressie. Hetzelfde is bijvoorbeeld voor plaatjes het geval bij JPEG. Daar verlies je visuele informatie in de compressie.

Of er door deze manier van compressie kwaliteitsverlies optreed is nogal een moeilijke vraag. Een element dat niet door het oog onderscheiden kan worden, is dat werkelijk verlies van kwaliteit? Zelfde voor je gehoor. Voor de meeste discodoven is er geen enkel verschil. Als de afbeelding nog steeds goed genoeg is voor het doel, zou ik denken dat er geen kwaliteit verlies is. Er is wel verlies van informatie. en je moet geen JPEG gaan bewerken etc etc. Je gebruikt ook geen MP3 in de studio.

Het voorbeeld wat je noemt is daarom ook 'Lossy', 'lossless' is wel degelijk zonder verlies.

Lossless compression is a class of data compression algorithms that allows the original data to be perfectly reconstructed from the compressed data

Het ging bzuidgeest om het woord 'kwaliteit'. Kwaliteit is vooral een subjectieve beoordeling van een ervaring. Het is geen technische specificatie.
Iets kan van hoge kwaliteit zijn en toch lossy gecodeerd zijn.
En je kan prima lossless 8 bits 4kHz PCM audio hebben.

Lossless gaat dus puur om of de codec informatie (niet kwaliteit) weggooit.
Of dat weggooien van informatie leidt tot een kwaliteitsafname is een appart verhaal en is afhankelijk van een aantal factoren waar ik hier niet op in ga.

Top uitstekende uitleg van wat ik bedoelde.

Helaas is nergens duidelijk of ik mijn eigen Atmos setup kan gebruiken icm deze dienst.

Kan ik mijn macbook aansluiten met receiver via HDMI? Kan ik een iPad gebruiken? Kan ik een Apple TV gebruiken? Of is het uberhaupt niet mogelijk en werkt het alleen met Apple’s speakers?

[Reactie gewijzigd door Gamebuster op 17 mei 2021 16:16]

Dolby Atmos is vooral gericht op third party speakers dus ja dat zou moeten werken als je Macbook de receiver herkent als een output

In het Newsroom artikel staat niet duidelijk vermeld of het ook op externe apparaten zal werken, enkel vermeld op de interne speakers van Apple apparaten, en W1/H1 Beats en Airpods. Ik zou ook graag willen weten of het zal werken op Atmos apparaten, heb een e-mail gestuurd naar Apple.

Welk zuur volk geeft @Gamebuster een -1 trouwens, dit is toch een heel goede vraag?

Zojuist antwoord gekregen van Brian Bumbery van Apple, Corporate Communications:

"As I understand the feature for Dolby Atmos certified receivers and soundbars should work."

[Reactie gewijzigd door We.are.cake op 17 mei 2021 16:28]

Dat was mij ook opgevallen - Geen enkele vermelding dat het werkt op je speakers via Apple TV o.i.d..

Ik ben daarom een beetje bang dat het weer een Apple-exclusief ding is dat alleen werkt op hun eigen apparaten, anders zou je dat toch gewoon neerzetten in zo’n artikel.

Als je antwoord krijgt op je mail, ping mij ook even aub

[Reactie gewijzigd door Gamebuster op 17 mei 2021 16:29]

Nog een tweede mail ontvangen van Bumbery;

"Here’s some clarifciation

Any Atmos certified hardware connected via Apple TV and HDMI will support."

Wat goed! Bedankt!

Zal wel via een AppleTV werken, en dan maakt een versterker en speakers natuurlijk niet uit.
MacOS doet zo ver ik niet weet niet aan Atmos uit en Airplay ook niet. Airplay 2 ondersteund wel lossless van CD kwailteit maar geen ALAC via Airplay. En zoals aangeven moet je voor echt lossless (ALAC) een DAC hebben. Vrij logisch allemaal toch dat is niet anders met Tidal waar Tidal wel ook op TV's beschikbaar is maar dan kan je het echte Lossless ook wel vergeten.

Voor zover ik weet is het juist ALAC wat over de lijn gaat. Weliswaar maximaal 44.1kHz/16bit, maar wel degelijk ALAC.

En zoals aangeven moet je voor echt lossless (ALAC) een DAC hebben.

Voor airplay moet je sws een DAC hebben aangezien het digitaal over de lijn gaat. Het mooie van de Airport express is dat deze nog een optical out heeft en je dus een externe dac kan gebruiken. Alle apparaten met airplay ondersteuning hebben een dac aan boord.

Bedant voor het antwoord van Apple, maar:

... as I understand ... en ... should ....

Ik had liever gehad dat er stond:

"The feature for Dolby Atmos certified receivers and soundbars works."

Assumption is the mother of all fuckups.

Je hebt mijn tweede reactie gezien, met een follow-up van Bumberry, 3 comments hieronder?

Nee, absoluut gemist. Bedankt voor je toelichting!

Grappig dat velen altijd zo enthousiast worden van 'high-res' audio, want ik weet zeker dat vrijwel niemand hier iets van gaat merken of het uberhaupt kan horen.

Ik ben zelf werkzaam als professional in de audio wereld en heb in de studio een enorm goede setup staan, kamer ook helemaal behandeld voor de akoestiek. Bij een blinde test kan ik net dat kleine beetje verschil horen. Maar dat is met A/B vergelijkingen en heen en weer skippen tot ik het hoor. Je moet hier flink wat moeite voor doen en luistert dus niet naar de muziek, maar naar kleine artifacts waarvan ik weet dat ze in mp3 / aac zitten. Zonder A/B test gaat niemand het verschil horen, en studio engineers om mij heen zijn het hier mee eens.. erg leuke marketing allemaal dus.

Daarnaast zal een groot deel van de gebruikers via bluetooth luisteren, en de bluetooth codec kan ongecomprimeerde audio niet eens aan.

Mocht je zelf een test willen doen op je setup: http://abx.digitalfeed.net/

Overigens, niets tegen Apple want juist tof dat ze het dus gratis erbij geven, in plaats van geld vragen voor een wassen neus!

Als ik jou moet geloven is de geluidskwaliteit dat direct uit onze laptops,smartphones,etc komt van een dusdanige kwaliteit dat een usb DAC zinloos is. Want je hoort toch niet het verschil.

Als je last hebt van ruis, brom, gepiep, dat soort zaken (denk aan geluid wat je hoort als je je muis beweegt) heeft een externe DAC zin, qua klank niet, dat verschil is verwaarloosbaar.

De dac chip in jou externe dac kan exact dezelfde chip zijn als in je laptop. Het verschil is hoeveel moeite men heeft gedaan om "ruis" en HF signalen van de laptop weg te houden van de ingebouwde DAC.

Het is niet de DAC chip zelf, het is hoe deze is ingebouwd. Je hebt dus niet perse een extra dure nodig, maar een betere implementatie.

Bedankt voor de info.

Het is een combinatie van een aantal zaken: overschatting van eigen kunnen, gebrek aan kennis, toch iets erover willen zeggen ondanks het gebrek aan kennis

Er zit natuurlijk nog wat tussen hi-res en lossy compressed audio, en vwb bluetooth kan je best zeggen dat uncompressed audio daar misschien juist voordeel heeft, omdat je anders compressie over compressie krijgt (alhoewel zelfs dat waarschijnlijk niet hoorbaar is).

Heel mooi, het enige wat ik echt ongelooflijk mis en mij helemaal weerhoudt om te switchen van Spotify is een native losstaande Windows applicatie, de iTunes applicatie is vreselijk sloom en de web app is ook sloom.

Had je al de Windows Store versie geprobeerd? Misschien dat die minder sloom is dan de standalone installer versie.

Dat maakt vrij weinig uit, ik gebruik de Windows Store versie, en deze is ook sloom. Soms gebruik ik deze: https://github.com/cryptofyre/Apple-Music-Electron

Eigenlijk gewoon de webapp, maar dan als desktop app.

Zoals We Are Cake al zei geeft dit inderdaad hetzelfde resultaat. Overigens ben ik eens gaan kijken en in de iOS Apple Music app en kreeg ik een aanbieding voor 3 maanden voor 9,99, toch maar eens proberen dan

Je kan wel merken in de comments dat menig tweaker geen high end audio apparatuur heeft staan of verder kijkt dan een spotify. Denken dat een bit of KHz alles zegt over een stukje muziek... zucht.

Blijft toch bijzonder dat iemand zonder relevante inhoudelijke kennis en zonder relevante werkervaring op een technische forum niet inziet dat er misschien zaken zijn mbt een techisch onderwerp waar je dan niet bekend mee bent, en met twee vingers in zijn oren heel hard zijn mening blijft roepen.

[Reactie gewijzigd door MerijnB op 17 mei 2021 20:37]

Verklaar je nader dan eens waarom zelfs op 24 bit / 192 khz muziek nog steeds rukt klinkt?
Waarom ik overduidelijk verschil hoor op mijn apparatuur thuis? En niet alleen ik, maar ook mensen om mij heen?

Waarom horen mensen verschil tussen netwerkkabels, netwerkswitches, SD kaarten, harde schijven, Flac en wav van dezelfde audio en andere dingen die duidelijk niet mogelijk zijn?

Een luistertest geeft alleen een betrouwbare uitslag als je hem goed doet, dan doen niet veel mensen. Je kan er vrij zeker van zijn dat je of verkeerd test, of het verkeerde test.

Zit het antwoord op jouw vraag al niet omsloten in de vraag zelf?
"Waarom hoort men verschil bij het afspelen van dezelfde audio-file op verschillende systemen (in verschillende omgevingen) op een verschillend moment?"

De omgeving heeft ook grote invloed op geluid en daarbij opgeteld is er de subjectieve ervaring. Zelfs al bij bewuster naar muziek luisteren vertellen onze hersenen dat een verschil aanwezig zou zijn.
Als we moe zijn werken onze hersenen anders, ik vermoed dat we ook anders 'horen' op verschillende moment van de dag.

Daarbij komt dat luister-afstand van invloed is en natuurlijk het volume. Op die manier kan een exact hetzelfde systeem (dus versterker + boxen + afspeelapparaat + kabels) anders klinken als deze elders is opgesteld.

En daarbij komt ook nog: een verschil horen betekent niet dat situatie A beter is dan situatie B. Een LP klinkt anders maar is dat beter? Is een 'warmer' geluid beter? Onze sensoren zijn geen absolute sensoren en zijn ook niet gecalibreerd - vooral goed in verschil meeting en die verschillen komen soms vanuit secundaire variabelen...

Nog buiten de rest van je onzin, het antwoord op je vraag kan gewoon al zijn omdat de bron van de opname Ruk was. Bitdepth en samplerate zijn geen enkele garantie van een goed opname. Een baby loslaten in de duurste opname studio maakt niet ineens hoge kwaliteit opnames.

Super! Heb al een hele tijd Apple Music omdat dit me om meerdere redenen beter bevalt dan de beschikbare alternatieven maar met deze wijzigingen is er voor mij helemaal geen concurrentie meer!

@Gamebuster
Ik verwacht dat het met een AppleTV 4K wel gaat werken aangezien die Dolby Atmos ondersteund.
Het lijkt me dat 'gewoon' stereo lossless ook op de HD versie van de AppleTV werkt (vanaf versie 4)

[Reactie gewijzigd door RFdeGroot op 17 mei 2021 16:20]

Verwachtingen heb je weinig aan Ik verwacht ook het een en ander, maar weten doen we het niet.

[Reactie gewijzigd door Gamebuster op 17 mei 2021 16:20]

By default, Apple Music will automatically play Dolby Atmos tracks on all AirPods and Beats headphones with an H1 or W1 chip, as well as the built-in speakers in the latest versions of iPhone, iPad, and Mac

haha daar heb je gelijk in maar bij de tekst over stereo lossless worden geen specifieke apparaten genoemd, dus je zou denken 'op alles waar Apple Music native op werkt.'