Genoeg vernieuwing
Samengevat
Doom Eternal is een dappere poging van id Software om de formule van zijn klassieker op te rekken. Die poging is grotendeels geslaagd, al zijn de platformgedeelten nu wel erg prominent aanwezig, wat de vaart een beetje uit de game haalt. Gelukkig zijn de veranderingen in de gameplay beter geslaagd. Glory Kills waren al erg leuk, maar ze zijn nu veel meer geïntegreerd. Ook de zwakke plekken van sommige vijanden, de mods van wapens en de bijkomende noodzaak om vaker van wapen te wisselen, zijn prima. Daar komt bij dat je tijdens gevechten nog beweeglijker bent. Daar zorgen de double jump, double dash en monkey bars wel voor. Doom Eternal is een game waarin je weer heerlijk tekeer kunt gaan en het gevoel op kunt bouwen dat je als Doom Slayer de meest gevreesde warrior van ons zonnestelsel bent. Dat maakt Doom Eternal tot de snelle en hectische shooter waar menigeen op zat te wachten.
Eindoordeel
De aanloop naar Doom 2016 was lang en verliep bepaald niet vlekkeloos, maar het eindresultaat mocht er zijn. De shooter was een succesnummer dat naar meer smaakte. Dat 'meer' is er nu in de vorm van Doom Eternal, uiteraard gemaakt door de grootmeesters van het genre: id Software. De studio heeft veel energie in Eternal gestoken en de game voorzien van nieuwe spelmechanismen, nieuwe wapens en de terugkeer van wat oude favorieten. Maar levert dat ook een goede game op?
De game gaat bijna furieus van start. Er is werk aan de winkel voor de Doom Slayer, dus je mag direct aan de bak. Deze game begint voor de verandering eens niet met een voorzichtig intro en het gebruikelijke niet al te beste wapen. De aarde is weer eens in gevaar en de troepen uit de hel rammelen stevig aan de poort. Sterker nog, de aarde is al grotendeels gevallen. Je start daarom vanuit een basis die in een baan om de steeds roder kleurende planeet draait.
Op zoek naar ammo
Wat het meest opvalt aan het begin van de campagne is dat je geen Pistol meer hebt. Er is dus geen wapen met een oneindige voorraad kogels waar je op terug kunt vallen als je even krap in je munitie zit. Je start met de Combat Shotgun waarvoor je patronen van het slagveld moet rapen. Daarmee heb je ook meteen een wapen in handen waar je de hele game op terug zult blijven vallen. Dat wapen is een uitstekende basis, vooral door de mods die je aan kunt brengen. De boodschap is duidelijk: als je een intro wilt, pak je Doom 2016 er maar bij. In de nieuwe Doom ga je direct los. Het is een aanpak die we kunnen waarderen, zeker omdat binnen die opzet nog steeds de belangrijkste functionaliteiten worden uitgelegd.
Nieuwe driehoek
Daarmee hebben we ook direct de belangrijkste verandering in de speelstijl te pakken. In Doom 2016 - en eigenlijk in alle edities van de serie - raapte je munitie, medicijnen en armor op van de grond. Er was altijd voldoende te vinden. In Doom 2016 veranderde dat een beetje doordat id Software het idee van Glory Kills introduceerde. Door een laatste klap uit te delen aan een al zwaargewonde demon kon je medicijnen en armor scoren. Dat hield de vaart in de game, want zo hoefde je niet op zoek naar wat er in de omgeving was te vinden. Je kon voortaan vijanden afmaken en tegelijkertijd aansterken.
:strip_exif()/i/2003487706.jpeg?f=imagenormal)
In Eternal maakt id Software er een driehoek van. Je kunt nu ook munitie scoren met een Glory Kill door je kettingzaag te gebruiken en je tegenstander daarmee een bloedig einde te bezorgen. Dat maakt dat je eigenlijk volledig zelfvoorzienend bent, mits je op tijd de juiste Glory Kills maakt. Is je gezondheidsniveau laag? Stomp je slachtoffer dood. Heb je armor nodig? Pak je vlammenwerper erbij. Je hoeft dus niet meer op zoek naar wat er in de hoeken van de levels verborgen ligt. Als je op tijd de juiste Glory Kills maakt, kun je blijven gaan.
Brandstof bijvullen
Helemaal waterdicht is het systeem echter niet. Je vlammenwerper en kettingzaag hebben veel brandstof nodig en als je die niet op voorraad hebt, is het lastig om armor en munitie te scoren. Vooral als je kettingzaag zonder brandstof zit, wordt het wat lastig. Gelukkig ligt hier en daar wat voorraad in de verschillende levels. Het is alleen minder dan in de vorige game, zodat je nu meer bent aangewezen op Glory Kills. Waar ze in Doom 2016 vooral een leuke extra waren, zijn ze nu niet alleen leuk, maar ook noodzakelijk.
:strip_exif()/i/2003487696.jpeg?f=imagenormal)
Wapens
Het wapentuig in de game bestaat uit een mix van 'oud' en 'nog ouder'. Toch is er wel iets veranderd aan het gebruik ervan. Er is nu meer noodzaak om in een bepaalde situatie een specifiek wapen te gebruiken. De meeste wapens kun je van twee modificaties voorzien. Zo ook de Combat Shotgun die kan worden uitgerust met een granaatwerper. Het is een heerlijke mod die vooral erg nuttig is als je Cacodemons uit moet schakelen. De zwevende monsters slurpen de granaat op, waarna ze in Stagger State raken. Ideaal, alleen moet je daarna natuurlijk wel nog even je Combat Shotgun tevoorschijn halen, in de hoop dat je er genoeg munitie voor hebt.
:strip_exif()/i/2003487700.jpeg?f=imagenormal)
Zo zijn er meer specifieke toepassingen. De Plasma Rifle is niet het meest interessante wapen, maar wel uitzonderlijk geschikt om de Energy Shields uit te schakelen die sommige demons voor zich houden. Zo dwingt de game je om goed na te denken over alle mogelijkheden die je wapens hebben - en door de mods zijn dat er meer dan gebruikelijk - en ze op de juiste momenten te gebruiken. Waar je in het verleden lang kon vertrouwen op één favoriet wapen, zul je hier vaker moeten wisselen. Is dat erg? Nee, want het houdt de game spannend.
Verder hebben we niets dan lof over de wapens. Het is een game-onderdeel dat bij id Software altijd al in goede handen was. De Rocket Launcher is van oudsher onze favoriet. De Super Shotgun is terug van weggeweest en nu voorzien van een Meat Hook waarmee je jezelf naar tegenstanders toe kunt trekken. De Chaingun is een oude bekende, net als de BFG die ook al terug is van weggeweest. Later in de campagne bemachtig je de Ballista en Crucible, twee wapens voor het echt zware werk.
Zoek de zwakke plek
Een aparte vermelding verdient de Heavy Cannon. Niet dat het nu zo'n bijzonder wapen is, maar het is wel het meest nauwkeurige. Dat geldt helemaal als je het voorziet van de Precision Bolt. Dat maakt de Heavy Cannon ideaal om de zwakke plekken van sterkere tegenstanders mee te raken. Daarbij snijden we een fenomeen aan dat nieuw is in Doom Eternal. Tegenstanders als de Arachnotron, Mancubus, Pinky en Revenant hebben zulke zwakke plekken. Als je die weet te treffen, raken ze eerder in Stagger State. Het is een prima mechanisme dat gevechten een tactisch tintje geeft.
Al met al biedt de game een uitstekende verzameling wapens, met leuke modificaties en een prima uiterlijk, mooie actie en fijn geluid. Het is alleen wel zaak om goed op je munitie te letten. Als je niet genoeg gebruikmaakt van je kettingzaag - of daar niet aan toekomt omdat je dringend behoefte hebt aan medicijnen of armor - kun je nog steeds makkelijk zonder de juiste soorten munitie zitten. Ook op die manier dwingt de game je om veel af te wisselen. Dat maakt het er alleen maar spannender op.
:strip_exif()/i/2003487690.jpeg?f=imagenormal)
Bewegen
Behalve wapens en tegenstanders heeft id Software nog meer zaken gewijzigd. De opzet van de levels is bijvoorbeeld anders dan je gewend bent. Doom was altijd een game vol pittige gevechten die aan elkaar werden geknoopt middels wat gangetjes waar je even op adem kon komen. Dat is nu anders. De gangen tussen de vele gevechtslocaties hebben grotendeels plaatsgemaakt voor wat anders. Tussen de gevechten door is Doom Eternal haast een platformgame. Muren waar je tegen op kunt klauteren maken in combinatie met een double jump en double dash dat je flinke en vooral gewaagde sprongen kunt maken, en dat wordt ook van je verwacht. Er zijn veel secties waarin je alleen via een serie sprongen verder kunt komen. Je vindt er talloze bewegende constructies waar je naartoe of vanaf moet springen, en talloze monkey bars: horizontaal uitstekende palen waaraan je jezelf verder kunt slingeren.
:strip_exif()/i/2003487694.jpeg?f=imagenormal)
Die secties bieden niet de moeilijkste puzzels, en daarmee ook niet de leukste. Op zich is het goed dat id Software iets nieuws probeert, maar de makers voeren de nieuwe opzet wel erg ver door. Waar je in de oude gangetjes gewoon even op adem kon komen terwijl je op weg was naar een volgend gevecht, wordt er hier opeens veel meer van je verwacht. Het gaat om ware platformpuzzels waarbij je toch even na moet denken en je misschien zelfs een paar keer in de fout gaat. Op zich is dat niet erg. De puzzels zijn leuk en afwisselend genoeg, maar ze halen ook de vaart uit de campagne. Doom is toch een game waarin je lekker wilt schieten en waar jezelf in hoog tempo doorheen wilt knallen. Dat knallen wordt naar onze smaak te veel onderbroken.
Lekkere arena's
We zijn daarentegen wel te spreken over de mogelijkheden die dit alles biedt tijdens gevechten. Want ook daarbij kun je de double jumps en double dashes inzetten, samen met de nieuwe Blood Punch, een heerlijk krachtige melee-aanval die op moet laden voor je hem in kunt zetten. Ook de arena's waarin je vecht zijn vaak voorzien van jump pads, portals en monkey bars die voor veel beweging zorgen. Op deze locaties werkt het prima. Daarbuiten waren we af en toe liever in een simpel gangetje op adem gekomen.
Dat neemt niet weg dat de makers uitstekende levels hebben gemaakt. De arena's zijn prima en de delen ertussen vooral groots, afwisselend en mooi. Die afwisseling was in Doom 2016 een stuk minder aanwezig. Hier ga je uiteraard naar de hel, maar ook naar ijzige levels, industriële complexen en klassieke kastelen. Leuker nog is dat de levels vol verrassingen zitten. Zo zijn er de nodige geheimen te ontdekken. Veel daarvan worden duidelijk aangegeven. Daarbij is het vooral zaak om de juiste doorgang te vinden. Er zijn echter ook genoeg echt verborgen geheimen. Verder vind je audio-logs, medailles die je kunt gebruiken om op te waarderen, en toegang tot bepaalde geheime arena's.
Het maakt dat de levels rijk aanvoelen. Dat rijke gevoel geldt eigenlijk voor de hele game, dankzij de vele extra's die de makers hebben toegevoegd. Het wordt versterkt doordat er nog meer verhaal in de game is verwerkt dan in Doom 2016. De goed ontworpen levels maken de campagne ook het herspelen waard. Er valt tenslotte genoeg te ontdekken. Schroef de moeilijkheidsgraad een tandje op en probeer eens wat andere wapens, dan is ook een tweede doorloop zeker de moeite waard.
:strip_exif()/i/2003487704.jpeg?f=imagenormal)
Minpunten
Doom Eternal is echter niet de perfecte opvolger. Om met het grootste kritiekpunt te beginnen: de game heeft geen deathmatch-modus, en dat is natuurlijk opmerkelijk. Er is wel Battlemode, een spelvorm voor twee tegen een, waarbij de enkele speler de Doom Slayer is en het duo uit een aantal demons kan kiezen. Helaas was deze spelvorm nog niet beschikbaar toen wij de game speelden.
Verder noemden we al dat we best zijn te spreken over de platformgedeeltes tussen de levels, maar dat het ook wel wat veel is. Het haalt de vaart uit een game die het juist van snelheid moet hebben. Sommige boss fights zijn zeer pittig, maar tegelijk ook wat saai, zeker richting het einde van de campagne. Tot slot zijn de Meat Hook en Flame Belch leuke toevoegingen, maar we merkten dat we ze in de praktijk weinig gebruikten. De Meat Hook is een fijn hulpmiddel, maar de game leert je al veel eerder dat je vooral vaak van wapen moet wisselen omdat dat in de meeste gevallen eigenlijk een makkelijkere oplossing biedt. Gewoon goed mikken met het juiste wapen, dan heb je de Meat Hook niet nodig. Dat heeft als bijkomend voordeel dat je in beweging blijft, terwijl de Meat Hook je toch even uit de actie haalt. Voor de Flame Belch is weinig munitie voorhanden, en met de twee andere Glory Kills kom je er doorgaans ook wel.
id Tech 7
Over het uiterlijk van de game hebben we niets dan lof. De game draait op id Tech 7, een verbeterde versie van de engine van Doom 2016. Dat is te zien. Waar Doom 2016 er al erg goed uitzag, is alles nu nog net wat indrukwekkender. Er zijn meer kleine details, maar het verschil is vooral zichtbaar in 'het grote'. Denk daarbij met name aan de enorme levels waar je in rondloopt, en aan de schaal van de gebouwen en landschappen, en het detail dat daarin zichtbaar is. In Doom 2016 ging id Software vooral voor effectbejag, met licht dat mooi door stofwolken sijpelde. Dat is hier minder het geval, maar dat maakt de belichting er niet minder indrukwekkend op. Engines bouwen kan id Software nog steeds als de beste. Bovendien draait de game erg soepel. Een zeker virus dwong ons om Doom Eternal thuis te spelen, op een systeem dat niet veel krachtiger is dan wat minimaal wordt geadviseerd, maar de game draaide in 1080p zeer strak op 60fps.
:strip_exif()/i/2003487698.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Doom Eternal is een heerlijke shooter en een waardig vervolg op Doom 2016. De nieuwe game is bovendien een dappere poging van id Software om de formule van de klassieker op te rekken. Die poging is grotendeels geslaagd, al is de studio wel erg fanatiek te werk gegaan. Een tandje minder had ook gekund. We hebben het dan met name over de platformdelen die nu wel erg prominent aanwezig zijn en de vaart er wat uit halen, terwijl dit toch een game is die het juist van snelheid moet hebben.
Gelukkig zijn de veranderingen die de studio heeft doorgevoerd aan de gameplay beter geslaagd. Glory Kills waren al erg fijn, maar ze zijn nu veel meer geïntegreerd in de gameplay. Ook de zwakke plekken van sommige vijanden, de mods van wapens en de bijkomende noodzaak om vaker van wapen te wisselen, pakken prima uit. De wapens zijn en blijven het sterkste punt van de game, zowel in uiterlijk en geluid als met betrekking tot de actie. De genoemde zwakke plekken van vijanden geven zelfs een licht tactisch tintje aan de game. Daar komt bij dat je nog beweeglijker bent tijdens gevechten. Daar zorgen de double jump, double dash en monkey bars wel voor.
Doom Eternal is daarmee een game waarin je weer heerlijk tekeer kunt gaan en onderweg het gevoel op kunt bouwen dat je als Doom Slayer inderdaad de meest gevreesde warrior van ons zonnestelsel bent. Dat wordt je door het verhaal herhaaldelijk ingeprent, en de gameplay bevestigt het alleen maar. Als id Software nu nog wat modi toe gaat voegen aan multiplayer, wordt het helemaal mooi. Maar ook zonder dat is Doom Eternal al precies die heerlijk snelle en hectische shooter waar menigeen op heeft gewacht.
Eindoordeel