Inleiding
"Tea. Earl grey. Hot". Wie Star Trek: The Next Generation heeft gezien, weet dat kapitein Jean-Luc Picard zijn drankjes echt niet ouderwets met de hand maakt. Een simpel gesproken commando is genoeg. De kans dat wij binnen een paar jaar met stemcommando's een koffiezetapparataat of waterkoker kunnen bedienen, is groter dan je misschien denkt. De laatste jaren hebben techbedrijven namelijk enorm geïnvesteerd in spraakbesturing en dat sijpelt nu door naar allerlei consumentenelektronica en zelfs naar witgoed.
/i/2001456741.jpeg?f=imagenormal)
Dat betekent niet dat al die apparaten over microfoons en stemherkenning hoeven te beschikken. Als het aan Google en Amazon ligt, zullen ze allemaal op de een of andere manier verbonden zijn met hun slimme speakers: respectievelijk de Google Home en de Amazon Echo. Deze moeten in het slimme huis van de toekomst een hub vormen waarmee vrijwel elk stukje elektronica verbonden is, en waaraan je als gebruiker al je vragen kunt stellen en commando's kunt richten. Dit kan dankzij de ingebouwde digitale assistenten. In het geval van Google is dat simpelweg 'Assistant' en bij Amazon heet ze 'Alexa'.
Beide fabrikanten timmeren nu hard aan de weg om zoveel mogelijk partners aan zich te binden. Amazon is op dat vlak goed op dreef. Toen we eerder dit jaar op de CES rondliepen, werden we overdonderd door het aantal producten dat overweg kon met Amazons slimme assistent. Google heeft wat dat betreft een achterstand, maar breidt het aantal producten waarmee de Home en de Assistant compatibel zijn, op bijna wekelijkse basis uit.
Beide speakers zijn op dit moment nog niet officieel in de Benelux te koop, maar we waren zo nieuwsgierig naar hun werking, dat we ze uit de Verenigde Staten hebben laten overkomen en ik ze een plekje gaf in mijn huis. Vrijwel alle producten reviewen we op Tweakers HQ, maar producten als deze moet je gewoon dagelijks ervaren. In dit artikel beschrijf ik mijn persoonlijke ervaring met beide praatpalen, waarbij ik inga op de functionaliteit, de verschillen, hoe goed ze in Nederland werken en hoe ze omgaan met jouw privacy.
Zelfde concept, verschillende uitwerking
In deze wereld van smartspeakers is Amazon de pionier. De Echo kwam in 2014 al op de markt, terwijl Google de Home pas in 2016 in de winkelschappen legde. Google heeft dus goed kunnen afkijken hoe Amazon het heeft aangepakt en daarom hebben de apparaten, hoewel ze duidelijk een ander uiterlijk hebben, veel zaken gemeen. Kort door de bocht zijn beide producten behoorlijk hetzelfde: ronde apparaten, met ingebouwde luidsprekers, verschillende microfoons, ledverlichting bovenop om activiteit en interactie aan te geven en knoppen om de microfoon uit te zetten.
Amazon heeft dat geheel verwerkt in een slanke en hoge cilinder, die je in het zwart of wit kunt krijgen. Onderin zitten een losse woofer en tweeter voor het geluid, en bovenop zijn de microfoons weggewerkt. Het volume regel je, als het aan Amazon ligt, met je stem, maar je kunt ook aan de bovenste rand draaien om de Echo harder of zachter te zetten. In die rand zit een ring van gekleurde leds. Deze draaien mee met de ring als je het volume wijzigt, en lichten op als de speaker actief is en naar je luistert. Bovenop zitten tot slot een knop om de microfoons uit te schakelen en een knop om de Echo wakker te maken, zodat hij naar je luistert.
/i/2001456753.jpeg?f=imagenormal)
Googles Home-speaker is een stuk minder hoog dan de Echo, ongeveer de helft, maar wel wat breder aan de onderkant, en hij loopt taps toe. De bovenkant loopt schuin. Het bovenstuk is altijd wit, maar de onderkant is verwijderbaar en te krijgen in verschillende kleuren. Smaak is natuurlijk persoonlijk, maar ik vind de Home net wat vriendelijker ogen en minder opvallen in een kamer.
Net als de Echo heeft ook de Google Home een knop om de microfoon uit te zetten. Voor de rest ben je aangewezen op het oppervlak aan de bovenkant, dat aanraakgevoelig is. Door hierop te tikken kun je de Home bijvoorbeeld de mond snoeren en door in een cirkelvorm te vegen zet je hem harder of zachter. Daarnaast schijnen door de bovenkant van tijd tot tijd vier balletjes in de Google-kleuren rood, groen, blauw en geel. Zeg je 'Hey Google', dan lichten ze op en beginnen ze te pulseren om aan te geven dat Home naar je luistert. Tijdens het verwerken van je spraakcommando draaien de balletjes in het rond.
In het gebruik gedragen de twee speakers zich bijna identiek; je zegt het 'hot word', de speaker wordt wakker en geeft dat aan met de gekleurde leds, je geeft een commando of stelt een vraag, de leds laten zien dat de speaker de input verwerkt en vervolgens wordt je opdracht uitgevoerd of krijg je antwoord via de luidspreker.
Meteen bij het begin van die keten zit al een verschil. Je maakt de Home wakker met 'Hey Google' of 'Okay Google'. Je praat dus niet met een virtuele persoon of een ai, maar rechtstreeks met Google. Dat heeft de zoekgigant expres gedaan; Google wil dat mensen zich ervan bewust zijn dat alle informatie en functionaliteit door het bedrijf mogelijk wordt gemaakt. Amazon ziet dat anders. Standaard maak je de Echo wakker door 'Alexa' te zeggen, de naam van de digitale assistent. Daarnaast heb je nog de opties 'Echo', 'Amazon' en, voor de Star Trek-fans, simpelweg: 'Computer'.
Buiten het feit dat de hot words voor de Echo korter zijn, en dat is bij veelvuldig gebruik fijner dan je misschien zou denken, is vooral het hot word 'Alexa' een stuk natuurlijker en menselijker dan 'Hey Google'. Bij de Echo praat je tegen een virtueel persoon, bij de Home praat je tegen een beursgenoteerd bedrijf. Voor degene wie het puur om de functionaliteit is te doen, zal dat weinig uitmaken, maar het is iets wat bij een minder technisch en digitaal ingestelde gebruiker een struikelpunt kan zijn.
Bluetoothspeaker met ingebouwde microfoon
Waar de Echo over een losse woofer en tweeter beschikt, en daarnaast een ingebouwd basreflexsysteem heeft, moet de Home het doen met een enkele luidspreker. Het resultaat van die ontwerpkeuzes kan iedereen met het blote oor horen. De Echo klinkt simpelweg beter, met meer laag en een voller geluid.
Dat betekent niet dat de Home slecht klinkt, verre van. Hoewel ik thuis over een goede versterker en luidsprekers beschik, koos ik er bij het testen van deze speakers negen van de tien keer voor om muziek via de speakers zelf af te spelen, omdat het simpelweg veel makkelijker is. Koppel Spotify en zeg 'Hey Google/Alexa, play some' gevolgd door de artiest en binnen een seconde of twee klinkt de muziek door je kamer. Vooral als je even snel wat achtergrondmuziek wil opzetten voor bijvoorbeeld tijdens het eten is dit een handige functie. Daarbij is het handig dat je niet om specifieke muziek hoeft te vragen; termen als 'smooth jazz', 'easy listening', 'relaxing' of 'sunday morning' leveren vaak de juiste resultaten op.
Op audiovlak zijn ze bij Amazon slim geweest. Niet alleen is de ingebouwde luidspreker van de Echo beter, je kunt hem ook nog eens via bluetooth aan een externe speaker koppelen. Heb je dus een versterker of losse (bluetooth-)speaker, dan doe je er goed aan die met de Echo te koppelen. Zo heb je het gemak van spraakbediening om muziek te starten, gecombineerd met de geluidskwaliteit van je eigen installatie. Wat het helemaal af zou maken is een optie waarbij muziek door de bluetoothverbinding gaat en normale audio van Alexa via de Echo, dan hoef je niet constant een versterker of tweede speaker aan te hebben staan. Die optie is er helaas niet.
Bluetooth-speaker
Het is ook mogelijk om vanaf je telefoon of een ander apparaat muziek naar een van beide speakers sturen. Bij de Echo gaat dat simpelweg net als bij elke andere bluetooth-speaker. De Google Home kan niet als bluetooth-ontvanger werken, maar heeft wel ondersteuning voor Chromecast ingebouwd. Ondersteunt je favoriete muziek- of audioapp dus Chromecast, dan is er op dit vlak tussen de twee speakers in de praktijk weinig verschil. Ondersteunt je muziekdienst dit niet, dan kun je alsnog alle audio van je telefoon naar de Google Home casten.
Vanwege die Chromecast-ondersteuning kun je overigens via een omweg wel audio van je Google Home op een beter audiosysteem krijgen. Dit moet dan via een Chromecast Audio-dongle of een speaker of tv die dit ingebouwd heeft. Je stuurt dan dus niet al je audio door, zoals bij de Echo, maar enkel de dingen die overweg kunnen met Chromecast, zoals Spotify. Met Google Play Music werkt dit allemaal prima, maar ik kreeg het helaas niet voor elkaar om Spotify via de Home naar een Nvidia Shield TV te Casten. Een bekend probleem, zo blijkt na een korte zoektocht online.
Geen van de twee scoort dus maximale punten op dit onderdeel, maar tegelijk doet geen van beide het slecht als speaker en aansturing voor je audio. Sterker nog, audio afspelen staat in de top drie zaken die ik er in de praktijk het meest mee doe.
Microfoons
Enorm belangrijk voor apparaten als deze zijn de microfoons en in geen van beide gevallen stellen die teleur. Je hoeft bij normaal omgevingsvolume niet te schreeuwen of overduidelijk en langzaam te praten. Ik heb beide apparaten getest in een appartement met een open benedenverdieping van ongeveer 40m² en werd vanuit alle hoeken zonder overdreven luid te praten gehoord. Ga je helemaal los op je favoriete muziek, dan is het natuurlijk een ander verhaal. De microfoons hebben geen magische eigenschappen en in situaties waarin je een ander niet normaal zou verstaan, doen deze speakers dat ook niet.
Het is moeilijk om te zeggen welke van de twee beter is in het oppikken van geluid. In een totaal niet wetenschappelijke test, waarbij ik beide hotwords vooraf op gelijk volume opgenomen had en vervolgens afspeelde via mijn laptop vanuit verschillende plekken in de ruimte, bleken de microfoons van de Google Home nipt nauwkeuriger. Bij 25 procent afspeelvolume wist de Home nog te reageren, terwijl het volumeniveau voor de Echo naar 30 procent moest worden opgeschroefd. In de praktijk is dat verschil moeilijk op te merken.
Standaardfunctionaliteit, skills en services
Een beetje muziek luisteren is natuurlijk niet de enige reden waarom je een Echo of Home aanschaft, je wilt waarschijnlijk met allerlei slimmigheden en integraties aan de slag, maar wat kún je nou eigenlijk met die dingen?
Die vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden als je misschien denkt. Dat komt doordat beide apparaten zowel standaardfunctionaliteit hebben als functionaliteit die door derde partijen is toegevoegd. Bij Alexa heten dit 'skills'; Google heeft het over 'services'. En dat zijn er nogal een boel: meer dan 7000 bij Alexa, meldde Amazon onlangs nog trots. Google geeft geen getallen, maar binnen het overzicht in de app staan er een kleine 150. Online zijn voor de Home wel een paar lijstjes beschikbaar, maar volledig zijn die helaas niet. De voorsprong van Amazon op het gebied van third-partyondersteuning wordt hier pijnlijk duidelijk.
/i/2001456749.jpeg?f=imagenormal)
Deze uitbreidingen, en de ingebakken commando's, hebben allemaal last van hetzelfde probleem: onbekend maakt onbemind. De enige manier om erachter te komen wat je met deze speakers allemaal kunt, is door lijsten van skills en services scrollen en de bijbehorende commando's onthouden. Sommige mogelijkheden staan niet eens in de app en vooral in het begin bracht ik behoorlijk wat tijd door op Reddit en wiki's om door gebruikers gemaakte handleidingen en tips te lezen.
Die telefoonapps verschillen overigens flink in kwaliteit. De Alexa-app is niets meer dan een webview, werkt daardoor niet zo snel en oogt wat oubollig. De Google Home-app is native en een stuk fijner om mee te werken. Alexa heeft dan weer als voordeel dat je de skills ook gewoon in je browser kunt bekijken en aanzetten, terwijl je de lijst met services voor de Google Home alleen in de app terugvindt.
De standaardfunctionaliteit pak je dus snel genoeg op, maar dat je Alexa om hondenfeitjes, ademhalingsoefeningen of flauwe grappen kunt vragen, zul je niet vanzelf bedenken. En dat de Google Home een persoonlijke stylist aan boord heeft en je biertips kan geven, weet je ook niet van tevoren. De bijbehorende commando's onthoud je ook niet zo makkelijk. Het komt erop neer dat gebruikers voor zichzelf moeten kijken welke functionaliteit ze handig vinden en die simpelweg in hun kop moeten stampen. Uitzondering hierop is als je een apparaat koopt dat compatibel is met een van de slimme assistenten; dan zullen bedrijven dat vast op de doos gaan vermelden.
/i/2001456757.jpeg?f=imagenormal)
Niet sexy, wel handig
Het interessantst zijn de standaardfuncties, want die zul je het meest gebruiken. Het gaat dan om zaken die zo voor de hand liggen dat je de bijbehorende commando's vaak kunt gokken. Denk aan het instellen van een wekker, opvragen van de tijd, checken van het weerbericht, schakelen van slimme lampen, afspelen van muziek, opvragen van de verkeersdrukte op je vaste route of het stellen van de meest willekeurige vragen. Voor alle smarthomefuncties geldt: de speakers ondersteunen alleen wifi, dus apparaten direct aansturen via bijvoorbeeld Z-Wave of Zigbee gaat niet, daarvoor zul je via een hub of server moeten werken.
Dit is het soort zaken dat ik in de praktijk veruit het meest gebruikte. Het zijn misschien niet de meest sexy functies, maar ze zijn daadwerkelijk handig. Ik heb het dan bijvoorbeeld over een timer zetten als je de ovenschotel in de oven schuift, vragen hoe warm het buiten is terwijl je naar de kapstok loopt, de lampen in de keuken uitzetten nadat je neerploft op de bank en beseft dat ze nog aanstaan, en meer van dat soort alledaagse zaken. Je zou het misschien niet zeggen, maar het is echt handig om elke keer als je misgrijpt in de koel- of voorraadkast dit even te melden bij je assistent. Als je dan in het weekend naar de supermarkt gaat, staat er een digitale boodschappenlijst klaar in je telefoon.
In hoeverre je dit aanvult met skills en services, zal van persoon tot persoon verschillen, net zoals niet iedereen precies dezelfde apps op zijn telefoon heeft staan. Net als bij die smartphoneapps zal het bij skills en services afhangen van het nut, de kwaliteit en de populariteit of ze veel gebruikt gaan worden. Op dit moment zit er, alweer net als bij telefoonapps, veel meuk tussen die leuk is voor tien minuutjes, maar niet langer. Maar, zoals we eerder al schreven, op de CES zagen we dat heel veel bedrijven bezig zijn met de integratie van Alexa.
Hoe slim zijn ze echt?
Tijdens het gebruik werd me al snel duidelijk dat deze speakers niet zo slim zijn als Amazon en Google je voorschotelen. Uiteindelijk doe je niets meer dan commando's geven, maar dan met je stem in plaats van met een toetsenbord of muis. En net zoals een computer een foutmelding geeft als je een tikfout maakt in een commando, zul je heel duidelijk moeten zijn in je instructies aan de Echo en de Home. Anders krijg je een van de vele variaties op 'ik begrijp je niet' te horen. Hoe je dingen zegt, is dus belangrijk. Soms kan een enkel woordje het verschil maken tussen je zin krijgen of niet.
Het is ook weer niet helemaal eerlijk om de steminstructies weg te zetten als veredelde keyboardcommando's, want je kunt instructies vaak op veel verschillende manieren geven. Philips Hue-lampen aanzetten kan bij de Home bijvoorbeeld met onder andere 'lights on', 'turn on the lights' en 'give me some light'. Dat verhoogt de kans dat je een van de goede opties gebruikt. Vooral in het begin liep ik tegen het probleem aan dat de speakers mij soms niet begrepen, maar zaken die je veel gebruikt, krijg je al snel in de vingers. Bij nieuwe integraties en functies is er wel telkens een duidelijke leercurve.
Lekker pubquizzen
Beide speakers kunnen niet alleen commando's uitvoeren, ze kunnen ook vragen beantwoorden. Op dit vlak is Google duidelijk heer en meester. Google is al jaren bezig met de transitie van een zoekmachine naar een kennismachine en de knowledge graph, die het brein vormt achter veel zoekresultaten en functies als Google Now, is ook verwerkt in de Google Home. Als de Google Home een mens was, zou hij elke pubquiz van hier tot Tokio winnen. Google leunt hierbij zwaar op informatie uit Wikipedia, wat betekent dat het speakertje er ook weleens naast zit. In de meeste gevallen weet de Home echter behoorlijk te verrassen.
Heb je daar veel aan? Niet per se, het is vooral vermaak, al kan het soms handig zijn als je een discussie wil beslechten of gewoon even ergens niet op komt. Hoe heet ook alweer die zanger van U2? Hoeveel geld heeft de film Titanic opgeleverd? Wanneer viel het Romeinse Rijk? Wie is de premier van Nieuw-Zeeland? Als je van feitjes houdt, zit je bij de Home goed. En de Echo dan? Ook Alexa kan je van feitjes voorzien, maar je krijgt veel vaker nul op het rekest. Daarbij is de achterliggende database minder actueel; Jan Peter Balkenende is toch echt al een tijdje geen premier van Nederland meer bijvoorbeeld.
De Google Home is ook beter in contextuele vragen. Als ik de Echo na het foutief beantwoorden van de vraag over onze premier doorvraag naar de naam van zijn vrouw, raakt Alexa de weg kwijt. Als ik de Home vraag 'what is his wife called', dan krijg ik netjes de naam van Balkenendes vrouw, en ook op de contextuele vervolgvraag 'how old is she' weet de Home het juiste antwoord te geven. Bovenstaande voorbeelden zijn misschien niet erg nuttig, maar geven aan dat de Google Home in het dagelijks gebruik een stuk slimmer en menselijker aanvoelt dan de Echo en Alexa.
Mensen herkennen
Wat beide speakers op dit moment nog niet kunnen, is mensen herkennen. Dat is jammer, want op die manier zou je een gepersonaliseerde ervaring kunnen krijgen, waarbij gebruikers bijvoorbeeld hun eigen agenda via stemcommando's kunnen beheren. Naar verluidt werkt zowel Amazon als Google op dit moment aan deze functionaliteit, maar het is niet bekend wanneer dit klaar moet zijn.
Wat werkt wel en wat niet in de Benelux?
De Amazon Echo en Google Home zijn geen van beide officieel in de Benelux te koop. De Home kun je alleen in de VS kopen en de Echo op een aantal plekken meer, waaronder Duitsland. Er is dus geen officiële ondersteuning voor de Nederlandse taal of gebruik in de Benelux.
Dat betekent dat je Engels moet praten en bij Amazon levert het daarnaast nog meer problemen op. Dat komt doordat Amazon een sterk op Amerika gericht bedrijf is. Zo is het bijvoorbeeld niet mogelijk om een locatie in Nederland op te geven voor een lokaal weerbericht. Bij de Home is dit geen probleem, wat niet gek is, want de achterliggende systemen worden ook ingezet voor Android en dat draait over de hele wereld op smartphones.
Omdat de speakers alleen Engels verwachten, hebben ze er geregeld moeite mee als je Nederlandse woorden in je commando's verwerkt. Muziek van Engelstalige artiesten? Geen probleem. De nieuwste hit van Boef luisteren? Veel succes. Hetzelfde geldt voor plaatsnamen in Nederland en België of vragen over Nederlandse personen. Ook zijn er nauwelijks tot geen Nederlandse services en skills te vinden. Helemaal jammer is dat dat ook voor nieuwsbronnen geldt. Beide apparaten hebben een functie die je 's ochtends in het kort de headlines van de dag geeft, maar geen van de grote Nederlandse of Vlaamse nieuwsmedia biedt dit aan. Wel is er voor de Echo een onofficiële skill die het NPO Radio 1-nieuwsbulletin hier inlaadt.
Een futuristischere functie die bij ons niet werkt, is die om via de Echo en Home producten te kopen. Vooral Amazon zet hier hard op in. Als je een Amazon Prime-account hebt en 1-clickbetalingen plus voice shopping hebt ingeschakeld, kun je producten bestellen door simpelweg 'Alexa, order (productnaam)' te zeggen. Hetzelfde geldt voor Google Home, waarbij het om producten gaat van winkels die aangesloten zijn bij Google Express.
Eerder dit jaar ging het bericht rond over een klein meisje dat op deze manier een poppenhuis en twee kilo koekjes had besteld, waarbij mensen die de tv-reportage hierover bekeken, ook hun Echo geactiveerd zagen worden toen de commando's uit de tv kwamen. Technisch is dit mogelijk, al moet je wel een creditcard gekoppeld hebben en verschillende instellingen activeren, en zul je elke aankoop met 'ja' moeten bevestigen. Om dit te beveiligen is het mogelijk om een pincode aan te maken, waar Alexa bij een aankoop naar zal vragen.
Tweaking met Ifttt, Stringify, Domoticz en Home Assistant
Hoewel de Echo en Home duidelijk bedoeld zijn als plug-and-playapparaten, en Google en Amazon het liefst zien dat je alleen de officieel ondersteunde functies gebruikt, valt er gelukkig genoeg te tweaken aan beide praatpalen. Centraal hierbij staat de ondersteuning voor If This Then That, een clouddienst die het mogelijk maakt om allerlei soort apparaten en diensten aan elkaar te koppelen. Beide speakers hebben de mogelijkheid om via Ifttt een zelfbedacht commando te maken en hier vervolgens een actie aan te hangen.
Bij de Echo werkt dit net even wat minder mooi dan bij Google Home, omdat je voor een commando 'trigger' moet zeggen. Bij de Home hoeft dit niet, waardoor je zelfbedachte commando's net zo natuurlijk klinken als de commando's die al zijn ingebakken. Daarnaast kun je bij de Home commando's met variabelen maken en kun je zelf instellen wat de Home moet terugzeggen ter bevestiging. Amazon antwoordt steevast met hetzelfde 'sending that to ifttt'. Tot slot kun je bij de Home-integratie van Ifttt een paar alternatieven opgeven voor je commando, zodat de kans groter is dat wat je zegt, herkend wordt.
Ifttt kent ook zijn beperkingen. Om te beginnen is het een clouddienst, dus zit er enige vertraging in het verwerken van je commando, al is het in de praktijk niet meer dan een seconde als je internetverbinding snel is. Ook kan Ifttt maar één actie aan een commando koppelen. Wil je dus met één commando bijvoorbeeld twee Philips Hue-lampen aanzetten, dan gaat dat niet. Gelukkig kun hier omheen werken door de dienst Stringify te gebruiken. Dit is zelf een soort Ifttt, maar dan met de mogelijkheid om complexere flows met verschillende acties te maken, die weer aangestuurd worden door Ifttt. Het lijkt wat omslachtig met zoveel zaken aan elkaar geknoopt, maar als het eenmaal werkt, heb je daar geen erg in.
Via deze constructie heb ik bijvoorbeeld het commando 'tv time' gemaakt. Als ik dit tegen Alexa of de Home zeg, gaat dit naar Ifttt, van hieruit wordt een Stringify-flow gestart en deze schakelt vervolgens alle lampen uit, behalve een klein sfeerlampje in de woonkamer, dat sterk wordt gedimd. Gebruik ik het commando met de Home, dan krijg ik ook nog als bevestiging 'enjoy the show' te horen. Mijn mediaspeler bedien ik gewoon met een afstandsbediening, maar met een Harmony Hub was het mogelijk geweest om als onderdeel van deze flow bijvoorbeeld een televisie en versterker aan te zetten.
/i/2001456793.jpeg?f=imagenormal)
Wat als je iets wil aansturen dat niet door een skill, service, Ifttt of Stringify wordt ondersteund? Ook dan zijn er oplossingen. Ifttt heeft namelijk een Maker Webhook-actie; hiermee kun je een http-get of -post-request met variabelen naar een url sturen. Dat opent deuren voor integratie met bijvoorbeeld Domoticz of Home Assistant. Ik gebruik dit zelf om mijn Eneco Toon te kunnen bedienen. Eneco heeft wel een officiële Toon-api, maar er is geen ondersteuning voor de Home, Alexa of Ifttt. Wel is iemand zo slim geweest om Toon-ondersteuning aan Domoticz toe te voegen, wat bij mij draait op een Raspberry Pi.
De volledige keten ziet er dan als volgt uit: Spraak-->Home-->Ifttt-->Maker Webhook-->Domoticz-server-->Toon. Omdat je bij de combinatie Home/Ifttt ook variabelen kunt gebruiken, zeg ik simpelweg: 'Hey Google, set the temperature to (getal)' om de temperatuur te wijzigen. Het is te hopen dat de Alexa-koppeling met Ifttt ook snel ondersteuning voor variabelen krijgt, want dat geeft je veel extra mogelijkheden.
Een laatste manier om zelf functionaliteit toe te voegen is door softwarematig een Hue Bridge te emuleren. Hiermee kun je een nep-Philps Hue-systeem in je netwerk hangen, dat herkend wordt door Alexa en de Home. De apparaten denken doodgewone lampen te schakelen, maar dit zijn niets meer dan virtuele schakelaars die bijvoorbeeld in software als Home Assistant gebruikt kunnen worden om compleet andere apparatuur te bedienen. Heb je een Android-telefoon en wil je echt helemaal losgaan, dan is er ook nog Autovoice, van de maker van de populaire tweak-app Tasker, waarmee je zelf commando's kunt maken in combinatie met Tasker-regels.
Compatibiliteit
Hieronder vind je een selectie van populaire smarthomeapparaten en -protocollen, en verschillende diensten, met daarbij aangegeven of ze met de Echo of Home werken. Het gaat hierbij om ingebouwde functionaliteit; zoals eerder beschreven kun je met wat tweaking een eind komen. Zo werken Lightify-lampen wel als je ze aan een Hue- of SmartThings-hub hangt en is via Domoticz of Home Assistant nog meer mogelijk.
Productvergelijking | Amazon Echo | Google Home |
---|
Smarthome | | |
Philips Hue | Ja | Ja |
LIFX | Ja | Ja |
WeMo | Ja | Ja |
Osram Lightify | Ja | Nee |
Nest | Ja | Ja |
Honeywell | Ja | Ja |
Toon | Nee | Nee |
SmartThings | Ja | Ja |
IFTTT | Ja | Ja |
Harmony | Ja | Ja |
Muziek | | |
Spotify | Ja | Ja |
Google Play Music | Nee | Ja |
Amazon Prime Music | Ja | Nee |
TuneIn | Ja | Ja |
Video | | |
Netflix | Nee | Ja |
Google Play Movies | Nee | Ja |
Amazon Video | Ja | Nee |
YouTube | Nee | Ja |
Chromecast | Nee | Ja |
Privacy
"Dus je hebt apparaten in je huis staan die constant luisteren naar alles wat je zegt? Daar moet ik echt niet aan denken", een veelgehoorde opmerking de laatste paar weken als ik mensen vertelde over de Echo en Home of een korte demonstratie gaf. Prima te begrijpen ook, want het heeft wel iets griezeligs. Beide apparaten sturen alle commando's die je geeft, via internet naar hun backends. Dus voordat je zo'n ding in je huis zet, is dat zeker iets om over na te denken.
Dat betekent niet dat hele gesprekken opgenomen worden, en op de servers van Amazon en Google terechtkomen. De microfoons van beide apparaten staan inderdaad constant aan, maar de detectie van het 'hot word' gebeurt volkomen offline. Pas nadat je de speakers wakker hebt gemaakt, zal wat gezegd wordt ter analyse naar de servers van Amazon en Google gestuurd worden. Dat is simpelweg omdat goede spraakherkenning veel rekenkracht vereist en het daarom in de cloud gedaan wordt. Heb je dus geen actieve internetverbinding, dan reageren beide speakers wel op je stem, maar kunnen ze vervolgens helemaal niets.
/i/2001456743.jpeg?f=imagenormal)
Als je op bepaalde momenten zelfs niet wil dat de speakers naar hun hot words luisteren, dan is het bij beide mogelijk om de microfoons te dempen met een knop op de behuizing. Ik heb er zelf geen behoefte aan gehad, maar soms reageren de speakers op een false positive. Ze denken dan dat ze het hot word gehoord hebben, maar vergissen zich. Dit gebeurt zelden, maar het betekent wel dat alles wat ze erna horen, doorgestuurd wordt naar de cloud voor spraakanalyse. Voer je een vertrouwelijk gesprek en wil je honderd procent zeker weten dat die informatie niet het internet overgaat, dan doe je er goed aan de muteknop in te drukken.
Beide diensten bewaren de spraakdata om daarmee de achterliggende spraakverwerkingsalgoritmen te verbeteren. Het is de bedoeling dat de dienst in het algemeen daardoor beter wordt, maar ook dat jouw stem gaandeweg beter wordt herkend. Vind je dat geen fijn idee, dan heb je bij zowel Amazon als Google de optie om je spraakhistorie te verwijderen. Het is niet mogelijk om de verzameling helemaal stop te zetten; je zult de logs van tijd tot tijd zelf moeten verwijderen.
Google geeft je hierin meer inzicht dan Amazon, op het enge af. Door in te loggen op de My Activity-pagina van je Google-account kun niet alleen zien wanneer je een commando hebt gegeven en wat Google daar vervolgens van maakte, je kunt ook de audio-opname terugluisteren. Hier zie je alle stemopdrachten die je ooit gebruikt hebt, ook via je Android-telefoon of -tablet. Het is prijzenswaardig dat Google zo compleet transparant is hierover, maar toen ik er voor het eerst ging rondneuzen en daar audio-opnames van mezelf uit 2014 kon terughoren, voelde dat toch ongemakkelijk.
/i/2001456797.jpeg?f=imagenormal)
Rechtszaken en reclame
Een goede reden om die data regelmatig te wissen is dat Google en Amazon dan nooit gedwongen kunnen worden om ze over te dragen. Kortgeleden gebeurde dit nog in de Verenigde Staten, toen de Amerikaanse politie opnamen wilde hebben van een gebruiker die verdachte was in een moordzaak. Amazon verzette zich aanvankelijk, totdat de gebruiker in kwestie aangaf er geen problemen mee te hebben als de data werd overhandigd. Dit zal vast niet de laatste keer zijn dat een dergelijk verzoek wordt ingediend en de tijd moet leren hoe Amazon, Google en rechtbanken hiermee zullen omgaan.
Tot slot was er onlangs enige ophef toen bleek dat de Google Home bij sommige mensen reclame voorschotelde. Bij verschillende gebruikers werd hun dagelijkse nieuwsupdate afgerond met de melding dat de nieuwe Belle & Het Beest-film van Disney nu in de bioscopen draaide. Volgens Google ging het niet om reclame, maar unieke en 'tijdige' content voor gebruikers. Of het bedrijf hier in de toekomst vervolg aan wil geven, is nog niet bekend.
Ook Amazon lijkt met dit soort reclamevormen te experimenteren. In een video op Twitter laat een gebruiker zien hoe de Echo reclame maakt voor een game genaamd Starlanes, terwijl de gebruiker de speaker had gevraagd om 'knock knock jokes'.
Conclusie
Als een nieuwe productcategorie zijn intrede doet, is het niet makkelijk er een oordeel over te vellen, want er zijn nog geen maatstaven bepaald. Nog meer dan bij andere smartproducten, draait het bij de Amazon Echo en Google Home sterk om de precieze manier waarop ze gebruikt worden. Afhankelijk daarvan kan de Echo als absolute winnaar uit de bus komen, maar de Google Home kan dat evengoed. Toch is er een aantal punten waar enigszins objectief naar gekeken kan worden.
Om te beginnen de prijs: de Echo kost 179 dollar, terwijl je de Home al voor 129 dollar oppikt. Geen klein verschil. Daar moet bij gezegd worden dat er ook een veel goedkopere Echo Dot is voor 50 dollar. Dit is een kleinere versie van de Echo met een zwak speakertje, die je daarom eigenlijk altijd aan een externe speaker wil koppelen. Overigens ga ik er hierbij van uit dat je ze fysiek koopt in de VS of door iemand laat meenemen; importeren is een ander verhaal, met bijkomende kosten. Wat de speaker betreft, die is bij de Echo gewoon beter dan bij de Home, al is het zeker geen straf om op de Google Home muziek te beluisteren.
Op het gebied van de dagelijkse praktijk kan ik alleen maar zeggen welke ik uiteindelijk het fijnst vind werken. De Echo mag dan duizenden skills hebben, de meestgebruikte functies komen op de Home beter uit de verf. Googles Assistant is slimmer, begrijpt mij vaker, maakt minder fouten, heeft een veel grotere database aan informatie, behoudt buiten de VS de meeste functionaliteit en heeft een fijnere app. Daarnaast zit de Ifttt-integratie beter in elkaar, waardoor de Home zich makkelijker in een smarthome laat opnemen.
Of het in de nabije toekomst de gewoonste zaak van de wereld is om tegen je huis te praten, zoals dat in Star Trek het geval was, valt te betwijfelen. Op dit moment is de achterliggende software nog niet slim en gebruiksvriendelijk genoeg voor echte mainstreamacceptatie en voor velen zal er ook een flinke privacydrempel zijn die overwonnen moet worden. Daarnaast doet een dergelijke praatpaal niets wat je niet ook met een telefoon voor elkaar kunt krijgen. Op dit moment zijn de Echo en Home vooral leuk speelgoed voor techliefhebbers, zeker als je ze ook nog eens gaat tweaken en koppelt aan andere apparatuur.
Toch ben ik thuis niet de enige die tegen de Home en Echo praat; voor mijn vriendin is het nu bijna een tweede natuur om er de lichten ermee te bedienen, timers te zetten, boodschappenlijstjes bij te houden en vragen te stellen. En wetende dat zij niet veel met tech heeft en vooral wil dat dingen gewoon betrouwbaar werken, laat het wel zien dat een goede implementatie van spraakbesturing zeker de kans heeft om ook bij niet-techliefhebbers in de smaak te vallen. Nu is het wachten op officiële releases van beide apparaten in de Benelux, met Nederlandse taalondersteuning.