Wat maakt Soulsborne-games leuk?
Elden Ring
Elden Ring is in alle opzichten een betere versie van de 'Soulsborne'-games die FromSoftware al jaren maakt. De gelijkenissen met een game als Dark Souls zijn duidelijk: de manier van vechten, de in mysterie gehulde spelwereld, de manier van het opbouwen van een personage en de manier van checkpoints vinden in de omgeving zijn immers hetzelfde. Elden Ring voegt er echter veel aan toe. Het zorgt er met die toevoegingen onder meer voor dat dit een leukere, toegankelijkere game is. Spelers kunnen zich op allerlei manieren laten helpen en de game doet meer moeite om de werking van belangrijke systemen goed uit te leggen. Dat maakt een van zichzelf nog steeds uitdagende game een stuk beter behapbaar. De gameplay werkt verder heerlijk, zoals we ook wel gewend zijn van FromSoftware. De spelwereld is veelzijdig, erg groot en biedt af en toe mooie en soms wat minder mooie plaatjes, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Zoals altijd stelen de gevechten met (tussen)bazen de show. Elke baas biedt weer een nieuw leerproces en hoe langer dat proces duurt, hoe groter de voldoening als de vijand wordt overwonnen. Zelfs op deze toegankelijkere manier is het nog steeds een spel waarbij vaardigheid belangrijk is, dus ook Elden Ring is nog nét niet voor alle gamers geschikt. Toch mag duidelijk zijn dat hier veel meer mensen met een gerust hart aan kunnen beginnen dan aan Sekiro: Shadows die Twice, Dark Souls of de andere FromSoftware-games. Dat is maar goed ook, want Elden Ring is bij voorbaat een van de beste games van dit jaar.
FromSoftware. Als alleen de naam van de ontwikkelaar maar wordt genoemd, zal dat voor een enkeling al genoeg zijn om een verhoogde hartslag te krijgen. De Japanse studio maakt al sinds halverwege de jaren negentig games. Het is de ontwikkelaar van onder meer de Armored Core-serie, maar het grote publiek zal de gamemaker vooral kennen van Demon’s Souls, Dark Souls, Bloodborne en Sekiro: Shadows die Twice. Deze collectie games wordt omgeschreven als ‘Soulsborne-games’ en ze hebben een belangrijk overeenkomst: ze zijn moeilijk. Beter gezegd: ze zijn aanmerkelijk moeilijker dan veel andere games met vergelijkbare gameplay. Ze eisen van de speler dat hij of zij tijd investeert om de games te begrijpen en er beter in te worden. Ze leren de speler obstakels te overwinnen en aanvankelijk onverslaanbaar ogende vijanden uiteindelijk toch te verslaan. Ze bieden een unieke manier van voldoening vinden in een game. Én ze weten gamers met regelmaat tot op het bot te frustreren.
Elden Ring is niet letterlijk een vervolg op een van de games uit de serie, maar de gelijkenissen tussen deze nieuwe openwereld-actie-rpg en de andere Soulsborne-games zijn duidelijk. Je hoeft maar een paar seconden van de gameplay te zien, of te horen hoe de personages praten, en je pikt het FromSoftware-dna er zo uit. Dat is ook de reden waarom zoveel fans van de eerdere games enorm hebben uitgekeken naar Elden Ring. Voor hen is ‘meer van hetzelfde’ wellicht al goed genoeg. Elden Ring is echter niet zomaar ‘meer van hetzelfde’. De game weet het bekende Soulsborne-spelconcept op diverse manieren te verbeteren, onder meer door de speler meer vrijheid te geven dan ooit, in een wereld die meer open en meer vrij begaanbaar is dan ooit. In dat opzicht doet Elden Ring op sommige vlakken heel andere dingen dan de vorige Soulsborne-games. Daardoor is deze titel waarschijnlijk ook geschikter voor een nog groter publiek dan die oudere games.
Dat begint met de moeilijkheidsgraad, maar om goed te begrijpen wat nu echt het verschil maakt, is het belangrijk dat je begrijpt hoe de games in elkaar zitten. Simpelweg roepen ‘Soulsborne-games zijn zo moeilijk!’ is namelijk iets te simpel. De games zijn moeilijk; je gaat er vaak in dood. De vijanden slaan hard en als je niet weet hoe je jezelf beschermt, bijvoorbeeld door de dodge-roll te leren of goed om te gaan met een schild, ga je dat wel voelen. Ook verlies je als je sterft je in-game betaalmiddel, souls in Dark Souls en runes in Elden Ring. Die blijven liggen op de plek waar je bent gestorven en je kunt ze daar gewoon weer oppikken … mits je op weg daar naartoe niet opnieuw het loodje legt. Doe je dat wel, dan verdwijnen je runes. Dat kan best pijn doen als je een flinke lading bij je had, maar dat was het dan ook wel. Veel erger dan dat wordt het niet en als je dat accepteert, wordt doodgaan in gevechten meer en meer een leerproces, met uiteindelijk succes tot gevolg.
Hoe moeilijk is een Soulsborne-game dan nog echt? Er zijn games die je veel zwaarder straffen voor doodgaan. Dat is anno 2022 niet de norm, maar ze bestaan. Veel van die game zullen niet de kwaliteit kennen van FromSoftwares-games als het gaat om de manier hoe je je personage bestuurt en de systemen die daarmee te maken hebben. Timing luistert heel nauw, maar krijg je de timing onder de knie, dan verandert alles. Elke confrontatie wordt een proces waarbij je leert welke bewegingen je vijand maakt en op welke momenten jij de bewegingen en aanvallen kunt inzetten die jouw personage beheerst. De games zijn in die zin de definitie van ‘alle begin is moeilijk, maar oefening baart kunst.’
Elden Ring volgt dezelfde lijn. Het schotelt spelers vijanden voor die op het eerste gezicht onverslaanbaar lijken. Het doet dat echter met dezelfde mate van controle als in eerdere games van FromSoftware, wat meteen duidelijk maakt dat je kunt gaan leren, grotendeels gebruikmakend van dezelfde mogelijkheden als in de andere Soulsborne-games. Elden Ring voegt een aantal nieuwe onderdelen toe en slaagt er beter in zowel bestaande als nieuwe onderdelen uit te leggen aan de speler. Tel daarbij op dat er diverse mogelijkheden zijn om jezelf een handje te laten helpen, en Elden Ring wordt bijna makkelijk.
Tutorials, checkpoints en wegwijzers
De grootste koerswijziging die Elden Ring met zich meebrengt ten opzichte van voorgaande Soulsborne-games is de vrijheid die je als speler krijgt om te bepalen waar je naartoe gaat. We hebben het hier over de Lands Between, de spelwereld van Elden Ring. Zoals we gewend zijn van FromSoftware is het verhaal dat zich in en rond deze wereld afspeelt lekker vaag, maar duidelijk is dat er ooit een machtige Elden Ring was. Deze ring bracht onmetelijke krachten met zich mee en zorgde er samen met de Erdtree voor dat de inwoners van de Lands Between een haast paradijselijk leven konden leiden. Dat veranderde toen sommigen van hen, de Tarnished, hun connectie met ‘grace’ kwijtraakten. Zij werden als afvalligen beschouwd en verbannen uit de Lands Between, maar het paradijs viel verder uiteen. Iets of iemand vernietigde de Elden Ring en er brak een oorlog uit die draaide om de vraag wie de nieuwe Elden Lord zou worden. Niemand slaagde daarin en dus werden de Tarnished teruggeroepen omdat ze volgens een profetie de Lands Between naar de gloriedagen kunnen terugbrengen.
Klasse kiezen
Zo’n Tarnished ben jij en zeker vroeg in de game wijst niets erop dat jij de wereld gaat redden. Je wordt wakker, kruipt een grot uit en hebt vervolgens een gigantische wereld voor je liggen, gevuld met allerlei wezens die vele malen sterker zijn dan jij. Op dat moment heb je al wel gekozen voor een bepaald archetype, wat verregaande gevolgen heeft voor hoe je de game speelt. Elden Ring is een action-roleplaying-game, waarbij de actie verandert op basis van wat jouw personage goed kan. Wij kozen voor de Samurai, een type dat zwaar leunt op de eigenschap Dexterity, maar anderen zullen kiezen voor een een klasse die meer met magie doet of meer op pure kracht leunt. Wil je helemaal open en extra moeilijk aan de game beginnen, dan is er de Wretch. Dat is een personage dat zonder uitrusting of echt wapen begint en waarvan je zelf kunt bepalen welke kant je ermee opgaat.
:strip_exif()/i/2004961702.jpeg?f=imagearticlefull)
Goed, terug naar het punt waar jouw Tarnished uit de eerste grot komt wandelen. In die grot kun je desgewenst al een korte tutorial volgen die je de basis van het spel aanleert. Lopen, springen, sluipen, meppen: je kunt maar even weten hoe het in elkaar zit. Dat aspect zat tot op zekere hoogte ook al in eerdere games, maar Elden Ring gaat op dit vlak stukken verder. Het doet meer moeite om spelers de ins en outs van de game uit te leggen. Nergens komt dat duidelijker terug dan in de menu’s, waarin je nu een speciaal submenu met opgeslagen tutorials kunt vinden. Alles dat de game je een keer heeft uitgelegd, maar wat je misschien hebt gemist of bent vergeten, kun je hier nog eens rustig teruglezen. Dit is precies zo’n extraatje dat wellicht onbelangrijk lijkt, maar heel handig kan zijn voor spelers die nieuw zijn in de Soulsborne-serie.
Die extraatjes die Elden Ring een toegankelijkere game maken, zijn belangrijk. Ze zijn de reden dat een grote groep gamers die nu voor het eerst aan een Soulsborne-game begint, er niet door teleurgesteld zal worden. Een game uitdagend maken is goed, maar de uitdaging moet zitten in duels met machtige vijanden, niet in suboptimaal uitgedachte systemen. Neem bijvoorbeeld fast-travel. In Elden Ring kun je vrijwel altijd naar een Site of Lost Grace. Dit zijn plekken waar je kunt uitrusten, waardoor je de wereld reset, maar ook je potions bijvult, net zoals dat werkt met bonfires in Dark Souls. In die game kun je echter niet altijd vrij rondreizen. Je moet er van bonfire naar bonfire, of een speciaal item gebruiken om naar je laatst bezochte bonfire te gaan. Het mag duidelijk zijn dat het systeem van Elden Ring een stuk fijner werkt.
Meer checkpoints
Daar komt nog bij dat Elden Ring een extra checkpointsysteem toevoegt. In de buurt van plaatsen waar een baasgevecht is, staat dan een ‘Stake of Marika’. Wanneer de baas je verslaat, kun je kiezen of je terug wil naar een Site of Lost Grace, of naar die Stake of Marika. Die laatste staat vaak vlakbij de ingang van de locatie waar de baas bevochten moet worden. Dat scheelt behoorlijk wat tijd en moeite als je een gevecht meerdere keren opnieuw aan moet gaan.
:strip_exif()/i/2004961734.jpeg?f=imagearticlefull)
Heb je daar geen trek in, dan is terugreizen naar je laatste Site of Lost Grace wellicht een beter plan. Ook hier komt een ander facet van Elden Ring om de hoek kijken. De game is heel open en laat spelers vrij om zelf te bepalen waar ze naartoe gaan. Dat is op zichzelf niet nieuw, want in Dark Souls of Sekiro kun je ook vaak op meerdere plekken verder gaan. Elden Ring doet er echter flink wat stapjes bovenop. Vanaf het startpunt van de game kun je rechtdoor richting Stormveil Castle, maar voor wij daar de eerste ‘echte’ baas tackelden, hadden we al drie andere gebieden bezocht. Je merkt daarbij wel dat elk gebied duidelijk een bijpassend niveau heeft. Ga je al te snel naar afgelegen gebied, dan zullen veel vijanden jou er met één klap kunnen neerslaan. Niet getreurd; het gebied dat wél bij jouw level past, heeft voldoende geheimen om te ontdekken en ‘minor’ bazen om te verslaan. Dat is niet alleen leuk om te doen, maar helpt je ook bij het opbouwen en sterker maken van je personage.
Wegwijzers
Heb je het idee dat je klaar bent voor het volgende deel van het ‘hoofdpad’, om dat maar even zo te noemen, dan maakt Elden Ring het je makkelijk om te bepalen waar je ongeveer naartoe moet. Diverse Sites of Lost Grace geven een indicatie van welke kant je op moet. Je ziet daarbij zowel in de gameplay als op je overzichtskaart een soort route-aanwijzer. Ook dit kan veel schelen. We hebben in Dark Souls genoeg uren doorgebracht met rondlopen op plekken waar we al waren geweest, omdat alle paden leken door te lopen en we niet wisten waar we naartoe moesten om verder te komen in de game.
Speelstijl bepaalt alles
Er zijn nog meer onderdelen die van Elden Ring een betere, leukere en toegankelijkere game maken. Die horen bij de gameplay; hoog tijd dus om daar specifieker naar te kijken. Elden Ring is een third-person action-roleplayinggame, dus je ziet de actie altijd van achter je personage en wat dat personage doet hangt af van waar zijn of haar sterke punten liggen. Een magietype zal hoge scores hebben voor Intelligence en Faith, terwijl een meleevechter meer heeft aan Strength, Endurance of Dexterity. Uiteraard horen daar wapens bij. De Samurai begint met een heel fijne katana en een boog waar je waarschijnlijk snel een goed schild aan wil toevoegen. Speel je met een Magic-build, dan is een staf natuurlijk beter bruikbaar. Elk wapen stelt bepaalde basiseisen aan je personage voor je het goed kunt gebruiken. Voor een greatsword heb je bijvoorbeeld al snel ‘Strength 17’ nodig, wat een magiegebruiker niet zo snel zal hebben.
Meermaals uitspelen
Of er een duidelijke beste keuze is, is zonder alle opties uitvoerig te proberen natuurlijk niet te zeggen, maar het lijkt er niet op. Het is belangrijker dat je iets vindt dat bij je speelstijl past. Daarbij is het leuk om te weten dat Elden Ring een totaal andere game wordt als je de moeite neemt eens een heel ander personage te proberen. De game is groot en lang genoeg om überhaupt een keer door te spelen, maar we weten dat Soulsborne-games heel vaak ook meermaals worden gespeeld, waarbij spelers zichzelf van extra uitdaging kunnen voorzien door een moeilijkere variant van het spel te spelen. In Dark Souls heette dat ‘New Game+’, in Elden Ring krijg je na het verslaan van de laatste baas de vraag of je Journey 2 wilt beginnen. Je behoudt daarbij je level, uitrusting en wapens en begint opnieuw, maar dan in een wereld met sterkere vijanden die elk ook meer runes waard zijn. Elden Ring is dus duidelijk bedoeld om meer dan eens te worden uitgespeeld.
:strip_exif()/i/2004961728.jpeg?f=imagearticlefull)
Zoals gezegd, kozen wij voor onze eerste journey een Samurai om mee te spelen. We wisten het op dat moment niet, maar dit blijkt volgens de eerste strategiegidsen die inmiddels zijn verschenen een van de betere/makkelijkere klassen om mee te beginnen. Het fijne van de Samurai is dat hij met zijn boog op afstand kan vechten, maar dankzij zijn katana vooral ook sterk is in meleegevechten. Die katana biedt bovendien een speciale, zeer effectieve aanval via zijn Weapon Art. Dat is een secundaire aanval naast de standaard zware en lichte aanvallen. Secundaire aanvallen waren er altijd al, maar nieuw is dat je de Weapon Art van een wapen kunt aanpassen door er andere ‘Ashes’ op te laten zetten. Hiermee kun je de speciale aanval van een wapen veranderen. Bij de katana is dat niet per se aan te raden, maar mocht je een personage bouwen dat meer met magie heeft, dan zijn er best betere Ashes te vinden.
Guard counter
Heb je een meleepersonage, dan is er een nieuwe beweging die je echt niet mag missen, namelijk de zogeheten ‘guard counter’. De uitleg hierover komt al vroeg voorbij, maar wij misten hem aanvankelijk. Het is echter een zeer handige aanval die je eigenlijk wel moet gebruiken. Het werkt heel simpel: zorg dat je een schild hebt dat bij voorkeur een 100 scoort op ‘physical’. Dat betekent dat het schild normale aanvallen volledig blokkeert. Wel kost het je een flinke hap uit je staminabalk, maar dat is niet erg. Zolang je schild omhoog is en je nog stamina hebt, zal een vijand die normale, fysieke schade aanbrengt, dus geen schade van vuur, ijs, magie en dergelijke, je niet kunnen raken. Als je zo’n klap incasseert en direct daarna een zware aanval uitvoert met R2, activeer je de guard counter. Je hoort een specifiek geluidje en jouw personage deelt een flink harde tik uit die niet alleen schade toebrengt, maar ook negatieve impact heeft op de balans van je vijand. Dit werkt vergelijkbaar als in Sekiro, waarbij je de ‘guard’ van een vijand kunt breken door hem van al zijn stamina te beroven, al zie je dat in Elden Ring niet in de vorm van een balkje. Hoe dan ook, guard counter is een van de meest effectieve nieuwe moves in Elden Ring.
Net als in Dark Souls en andere Soulsborne-games is het mogelijk om veel gevechten links te laten liggen. Er zijn in de spelwereld veel grotten te vinden en in elk van die grotten vind je een tussenbaas. Die zijn over het algemeen goed te doen, zolang je je eigen personage onder controle hebt en weet hoe je moet toeslaan. Wordt het te moeilijk, dan kun je dergelijke gevechten overslaan. Je mist dan wel een fijne bron van runes en mogelijk speciale items. Ook in de open wereld lopen natuurlijk vijanden rond en ook die droppen items. Misschien wel belangrijker: wanneer je een groepje bij elkaar horende vijanden verslaat, of één wat sterkere vijand, wordt je veldfles bijgevuld en krijg je een of enkele ‘charges’ terug waarmee je jezelf kunt healen. Dit is heel fijn, want het betekent dat je niet steeds op zoek hoeft naar een Site of Lost Grace om te rusten. Dat reset namelijk de wereld en je zojuist verslagen vijanden zijn dan gewoon weer terug, wat onhandig kan zijn.
:strip_exif()/i/2004961724.jpeg?f=imagearticlefull)
Eigenlijk hoort het systeem van de hervullende flasks bij de features die Elden Ring toegankelijker maken dan vorige Soulsborne-games. Datzelfde geldt voor de items die je bij je kunt dragen, en de spirits die je op kunt roepen. Je hebt twee slots voor items die een bepaalde bonus geven. Wij vonden op een zeker moment een item dat onze levensbalk langzaam bijvulde, continu. Dat gaat niet snel, maar in een game waarin je normaliter geen autohealing hebt, is het een zeer waardevolle bonus. Voor een meleepersonage dat leunt op Dexterity is het item dat zorgt dat je staminabalk sneller aanvult ook heel waardevol. Die twee items maakten ons avontuur een stuk makkelijk. Zulke items zijn er in allerlei varianten en ze maken verschillende aspecten van je personage beter.
Multiplayer: aanvallen, beschermen of samen vechten
Je hebt ook items nodig om gebruik te maken van de multiplayerfeatures van Elden Ring. Ook dat kan op allerlei manieren. Om te beginnen is het mogelijk om je game gewoon offline te spelen. Je krijgt dan geen spelers die jouw wereld binnen komen vallen en ziet ook de berichten die spelers op de grond achter kunnen laten om tips te geven niet meer. Dat laatste kan lastig zijn. Veel berichten zijn onzin, maar soms zitten er heel handige tips bij als het gaat om welke strategie goed werkt voor het baasgevecht waar je op dat moment bijna aan begint. Ook word je vaak gewaarschuwd voor hinderlagen of bepaalde sterke vijanden. En ja, je zult ook vaak de ‘tip’ krijgen om ergens naar beneden te springen. Geloof ons als we zeggen dat je daar meestal wat minder aan hebt.
Kies je ervoor om wel online te spelen, dan kan het gebeuren dan een vijandelijke speler je wereld binnendringt. Hij heeft op dat moment als missie om jou te doden en jij moet hem logischerwijs verslaan. Klinkt dat eng? Dan is het goed nieuws dat je jezelf kunt beschermen. Je kunt bijvoorbeeld een item bij je dragen dat er automatisch voor zorgt dat een andere speler wordt opgeroepen om jou te helpen in dat gevecht. Deze zogenaamde ‘Hunters’ hebben op hun beurt aangegeven dat ze graag opgeroepen willen worden om spelers te helpen die worden aangevallen. Het pvp-deel kun je dus op verschillende manieren te lijf gaan en ook pve is een optie. Een andere speler oproepen om je te helpen bij een baasgevecht waar je moeite mee hebt, zal in veel gevallen leiden tot een snelle overwinning.
Origineel en functioneel goed
De technische kant van Elden Ring gaf ons wat problemen. Geen problemen in-game, voor de duidelijkheid. Er lijkt wel sprake te zijn van wat issues rond de prestaties van de pc-versie, zoals Digital Foundry in deze video aankaart, maar deze versie hebben wij zelf helaas niet kunnen testen. In het Elden Ring-topic op het forum geven mensen echter ook aan dat ze niet te spreken zijn over de performance van Elden Ring. Daarom hebben we ervoor gekozen het wel even in de review te vermelden. Onze PlayStation 5-versie draaide als een geprezen zonnetje. Wel is er op deze console nog een issue waarbij saves mis kunnen gaan als je de PS5 in ‘Rest mode’ zet. Dit hebben wij zelf niet meegemaakt, terwijl wij onze PS5 wel altijd in Rest mode laten staan.
De ‘problemen’ waar het hierboven over hadden, hebben meer te maken met de simpele vraag of dit een mooie game is. Dat is natuurlijk onderhevig aan smaak, maar het ligt ook aan de aspecten waar je naar kijkt en waar je waarde aan verbindt. Neem de spelwereld. The Lands Between zijn enorm veelzijdig en veel kleurrijker dan de werelden in voorgaande Soulsborne-games. Ook na tientallen uren spelen kom je nog gebieden tegen waarvan je mond van openvalt. Dat is onmiskenbaar tof en dus is dit onderdeel zeker mooi uitgewerkt. Zoom je in die omgevingen in op de individuele onderdelen, dan heeft Elden Ring niet de grafische kwaliteit van bijvoorbeeld Horizon Forbidden West. Nee, je hoeft ze uiteraard niet per se te vergelijken, maar feit is wel dat Horizon net een nieuwe lat heeft gelegd op het gebied van consolegraphics. Elden Ring is op zijn eigen manier prachtig, maar op dit vlak net wat minder dan Horizon.
:strip_exif()/i/2004961730.jpeg?f=imagearticlefull)
Dat is niet zo gek, want Horizon is veel meer verhaalgedreven. De cutscenes die het verhaal vertellen, dragen de game. Ook in die game is gameplay belangrijk, maar niet zo belangrijk als in Elden Ring. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat elke zwaai van een vijand klopt. Het beeld moet exact gelijk zijn met het effect van de aanval, want timing luister heel nauw in deze game. Het is van cruciaal belang dat wat je ziet ook is waar je op kunt reageren, zodat je je dodgeroll of parry perfect kunt timen. Dat aspect werkt uitstekend in Elden Ring en daarmee slaat de game een belangrijke slag.
Toch is het te simpel om te zeggen ‘de animaties zijn goed, de wereld is origineel maar zelf niet mooi’. Daarmee zouden we de grafische kwaliteit van Elden Ring toch wel tekort doen. Kijk af en toe omhoog, naar de Erdtree, en geniet van de manier waarop zijn gouden stralen de wereld lijken te aaien. Op dat soort momenten oogt Elden Ring als een kunstwerk. Dat maakt het enigszins dertien-in-een-dozijnkarakter van de grotten of de wat minder inspirerend ogende omgevingen een stuk makkelijker te vergeven en vergeten.
Audio-indicaties
Het geluid speelt in Elden Ring ook een belangrijke rol. Dat begint bij de onheilspellende achtergrondmuziek en de al even creepy stemmen die de personages in het spel hebben, waarbij we het trouwens zo zouden geloven als veel van die stemmen eerder te horen zijn geweest in de andere Soulsborne-games. Het is een bepaald typetje, zullen we maar zeggen. Veel belangrijker dan die stemmen zijn de geluidseffecten. Denk bijvoorbeeld terug aan de geluidsindicatie die je krijgt bij een succesvolle guard counter. Parry en critical hits kennen dat soort geluidjes ook en zo zijn er nog wel meer kleine audio-indicatoren die helpen het ritme van de gameplay te leren en onder controle te krijgen. Het is misschien niet het meest duidelijk aanwezige onderdeel van Elden Ring, maar de game scoort ook hier uitstekend mee.
Conclusie
Wie afgelopen week de Tweakers Podcast heeft geluisterd, hoorde al dat redacteur Daan van Monsjou dacht dat Elden Ring in 2022 zijn game van het jaar zal zijn. We sluiten ons daar niet zonder meer bij aan, maar de kans dat Elden Ring dit jaar inderdaad met allerlei prijzen aan de haal gaat, is levensgroot. De game zit uitstekend in elkaar en is op diverse punten aanwijsbaar beter dan eerdere Soulsborne-games. Met name de features gericht op het verbeteren van de quality of life, zoals de extra checkpoints voor baasgevechten, maken de game een stuk toegankelijker. Ook hebben spelers meer mogelijkheden dan ooit om zichzelf te helpen. Elden Ring biedt verder een idioot grote hoeveelheid aan gave baasgevechten en blijft spelers doorlopend verrassen met indrukwekkende delen van de wereld en originele vijanden. Toch blijft het proces dat hoort bij Soulsborne-games ook hier de unieke factor: een baas tegenkomen die je amper kunt raken, om vervolgens te leren wat je kunt doen om hem te verslaan, is supergaaf en geeft enorm veel voldoening. Er zijn weinig tot geen games(-series) die zich op dat vlak met Elden Ring en de Soulsborne-games kunnen meten. Dat Elden Ring erin slaagt meer gamers dit te laten ervaren, is prachtig. Wel blijft dit een game die je vaardigheden en geduld test, dus geschikt voor iedereen is hij niet. Bij twijfel zeggen wij: probeer het. Je laat een prachtig avontuur liggen als je dat niet doet.
:fill(white):strip_exif()/i/2004830138.jpeg?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2004961700.jpeg?f=imagearticlefull)
:fill(white):strip_exif()/i/2002830694.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2006780780.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004778162.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2004708336.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2006468252.jpeg?f=fpa)
/i/2004868320.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004790872.jpeg?f=fpa)
/i/2004889906.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/523613/crop6152df011e104_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/73041/Naamloos.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/35680/crop59a884759c1cb_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/637028/crop67b9e0abb6ed1_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/52660/crop639bb9cd34b8f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
Het effect had ik al een paar keer meegemaakt maar nu weet ik dus waardoor het komt (dus dank voor deze Git Gud tip :strip_icc():strip_exif()/u/180275/image.jpg?f=community){kind=small}
/u/242547/crop6140d0af037b7.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/363362/bear2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/347463/crop63dd20785b307.gif?f=community){kind=small}
/u/208684/crop5d9c7a25578e1.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/478841/crop5da49c96672c7_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/394909/e62787889f29f9bd1ab229604abd4f17.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/549548/crop5f71a5df02179_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/300631/crop58dc288e376c7_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/754191/crop57a8398861ed8_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/37542/Kitten_sniper.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/26381/Tijger_logo.jpg?f=community){kind=logo}
/u/267471/crop5c90d1e00cf68_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/1235166/crop5ed26154165a0_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/226826/aardblij-60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/78347/crop6166dc3133cd8_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/471136/crop5b75615cb32fe_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/925/cookieani.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/693005/crop56ce2a206c194_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/39215/1r.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/389966/crop5dc6881f2c282_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/1219196/crop6324b2e35d04c_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/128856/crop5d383b805747c_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/272509/60x60-Project.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/76569/garfield14.jpg?f=community){kind=small}
/u/234505/mexican%2520hat.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/781801/crop60ae6b20819af_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/452909/crop5703a435a165f_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/1142475/crop5bf6be1ab4459_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
