Elden Ring Preview

Een meer open versie van Dark Souls

Volgens de Soulsborne-formule

Titel	Elden Ring
Platform	Windows (Steam), PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S
Ontwikkelaar	FromSoftware
Uitgever	Bandai Namco
Releasedatum	25 februari 2022

Ze horen bij de beste in hun genre, maar zijn zeker niet geschikt voor iedereen: de roleplaying-games die we kennen als de ‘Soulsborne’-games zijn moeilijk. Ze dagen de speler uit zijn of haar vaardigheden te ontwikkelen en bij te slijpen naar een hoger niveau, zodat lastige baasgevechten kunnen worden doorstaan en de speler uiteindelijk steeds verder komt. Dat avontuur is bij tijd en wijlen een lijdensweg die onderbroken wordt door heerlijke momenten van voldoening als het na uren lukt om eindelijk een bepaald gevecht te winnen. Daar komt bij dat je altijd een prijs betaalt voor het doodgaan. Als je het loodje legt, verlies je in Dark Souls je souls waarmee je anders een level had kunnen stijgen of specifieke items had kunnen kopen. Je souls kun je terugvinden, maar alleen in je eerstvolgende leven. Sterf je opnieuw, voor dat je ze hebt teruggepakt, dan verdwijnen ze voorgoed. Deze combinatie maakt de Soulsborne-games moeilijk en frustrerend.

De games beschikken echter ook over een enorm goed werkend vechtsysteem. Door patronen te bestuderen, ontcijfer je een baasgevecht, zodat je uiteindelijk een werkend plan kunt bedenken en uitvoeren. Het is moeilijk, maar wel eerlijk. Als je verliest, is dat altijd je eigen fout. Het systeem is zo goed te leren dat er gamers zijn die de complete serie hebben uitgespeeld zonder een wapen te gebruiken. Ook zijn er geslaagde pogingen van gamers die de games hebben uitgespeeld zonder ooit één keer door een vijand te zijn geraakt. Dat dit mogelijk is terwijl de games voor de meeste gamers zo moeilijk zijn, is een compliment voor de manier waarop het vechten werkt.

Dat verhaaltje kun je loslaten op alle Soulsborne-games, en Elden Ring vormt daarop geen uitzondering, wat ook de reden is waarom we bovenstaande basisinformatie over de serie nog even herhalen. Sterker nog, dit is ‘gewoon’ een Souls-game. Goed, Hidetaka Miyazaki deed het schrijfwerk dit keer samen met George R.R. Martin en het is een heel nieuwe, los van de Souls-games staande wereld, maar de gelijkenissen zijn legio. Dat begint al met de sfeer in de wereld en de rol van de speler daarin. Dit keer ben je ‘Tarnished’, als zodanig eigenlijk verbannen van de Lands Between en niet meer voorzien van de zegeningen van de Elden Ring. Die ring bestaat niet meer, maar delen ervan geven een aantal halfgoden in de spelwereld alsnog veel macht. Deze halfgoden vormen de belangrijkste bazen in elk van de zes delen van de spelwereld waarin je als Tarnished terechtkomt, terwijl je onderweg de nodige tussenbazen dient te verslaan.

Die Elden Ring speelt, samen met de grote, lichtgevende Erdtree, een belangrijke rol in het verhaal van Elden Ring - inderdaad, dat zag je niet aankomen. Het is echter ook een kenmerk van de Soulsborne-games om niet te scheutig te zijn met details over dat verhaal. Verwacht dus opnieuw geen al te duidelijke uitleg over de wereld, wat je er komt doen en wie er verder nog rondlopen. Je moet het ook in Elden Ring doen met kleine gesprekjes met de vele non-playable characters die je tegenkomt en die soms het een en ander te vertellen hebben over bepaalde plekken, vijanden of regio’s. Zo kom je al vroeg in de game een personage tegen dat je waarschuwt om niet naar het meer te gaan, omdat daar een draak woont die niet gediend is van bezoekers. Wie weet valt het mee, maar neem jij dat risico?

• Volgende pagina 2. Meer open, meer paard