Meer Elden Ring
Elden Ring: Shadow of the Erdtree
Shadow of the Erdtree is een culminatie van het allerbeste uit Elden Ring en is op sommige fronten zelfs beter. Het is vooral de spelwereld die de show steelt. De nieuwe open wereld van de uitbreiding is zo gelaagd als een ui. Shadow of the Erdtree blijft verrassen met meer om te doen en te ontdekken. Zelfs een triviaal bospad kan zomaar naar een nieuw en groot gebied leiden. Het loont om iedere omgeving volledig uit te pluizen, want je weet nooit wat je in de krochten van deze wereld aantreft. De geweldige artdirection versterkt dat continue gevoel van verwondering. De game telt veel verschillende omgevingen die ieder op hun eigen manier imponerend zijn. Ook op het front van gameplay vervalt Shadow of the Erdtree niet in herhaling, maar dat is met ontwikkelaar FromSoftware aan het roer geen verrassing. Wel een waarschuwing voor ervaren rotten die Shadow of the Erdtree in NewGame+ willen beginnen: zorg dat je personage niet veel te sterk is bij aanvang. De uitbreiding houdt daar geen rekening mee.
Elden Ring is ruim twee jaar uit, maar is nog altijd de jongste soulslike van de geprezen Japanse ontwikkelaar FromSoftware. Volgens velen is Elden Ring ook de beste. De game won in 2022 zo’n beetje iedere prijs die een videogame kan winnen. Vandaag de dag is Elden Ring nog steeds immens populair, ook op platforms als Twitch en YouTube. Het spel bleek allicht ook een groot commercieel succes. Eerder deze maand stond de teller op 25 miljoen verkochte exemplaren. Zelfs Elden Ring-producer Yasuhiro Kitao zei geen verklaring te hebben voor de hoge verkoopaantallen.
Van onverdiend is in elk geval geen sprake. Elden Ring is een creatieve tour de force. De game beloont je nieuwsgierigheid keer op keer met nieuwe quests, gebieden en eindbazen. Het ritme van die open wereld leunt niet op een landkaart met icoontjes en markeringen die zeggen waar je heen moet. Nee, je moet het avontuur zelf opzoeken, avontuur dat zich afspeelt in een wereld die zo’n beetje alle kwaliteiten van FromSoftware etaleert. Intrigerend verhaal, oneindige lore, fenomenaal levelontwerp, legio speelstijlen en gevaarlijke eindbazen met nog gevaarlijkere aanvalspatronen.
Elden Ring is bij vlagen genadeloos en moeilijk; ook dat is FromSoftware. Doodgaan is onderdeel van het leerproces in FromSoftware-soulslikes. Dat is ook meteen het knappe aan Elden Ring: ja, de game is moeilijk, maar niet onaardig. Je hoeft in Elden Ring nooit lang naar eindbazen te lopen als je doodgaat. En zit je vast? Dan kun je gewoon iets anders gaan doen in de gigantische spelwereld om later terug te keren en het nog eens te proberen. Wie Sekiro heeft gespeeld, weet dat die vrijheid in FromSoftware-games geen gegeven is.
Fenomenale uitbreiding
Mede door die toegankelijkere opzet bereikte Elden Ring de afgelopen twee jaar een breed publiek. De game was voor veel mensen hun eerste ‘FromSoftware-soulslike’. Het is daarom geen verrassing dat de aandacht rondom Elden Ring de afgelopen maanden weer aanzwelde. Met Shadow of the Erdtree wordt Elden Ring eindelijk uitgebreid. Om met de deur in huis te vallen: die uitbreiding is van begin tot eind fenomenaal. Niet omdat ze dingen radicaal anders doet, maar omdat Shadow of the Erdtree je continu overgiet met het allerbeste uit Elden Ring.
Toegegeven, Shadow of the Erdtree is ‘gewoon’ meer Elden Ring, al is meer Elden Ring niets om rouwig om te zijn. Dit is meer verhaal dat je dwingt tot het verkennen van de spelwereld, meer lore voor youtubers om nog jaren op los te gaan en meer fenomenale artdirection; deze nieuwe spelwereld is adembenemend mooi. Als je Elden Ring om welke reden dan ook niet leuk vindt, gaat deze uitbreiding je niet op andere gedachten brengen, maar heb je Elden Ring ooit gespeeld, dan zal je opvallen dat deze spelwereld de vorige op sommige fronten zelfs overstijgt.
Miquella's tocht
Je begint aan Shadow of the Erdtree door in Elden Ring naar het ondergrondse Mohgwyn Palace te gaan. Achter in die kathedraal ligt een grote cocon waar een tengere arm uitsteekt. Die arm is van de demigod Miquella. Miquella is de broer van Malenia, een beruchte Elden Ring-eindbaas aan wie menig speler een trauma heeft overgehouden. Als je door haar werd verslagen, en dat werd je heel vaak, kon ze het niet laten om je te herinneren aan haar broer. Die Miquella fungeert als spil in het verhaal van deze dlc.
Miquella is gevlucht naar een nieuwe, mysterieuze schaduwwereld. Dat Land of Shadow is alleen te bereiken door Miquella’s arm aan te raken in Mohgwyn Palace. Je wordt dan direct naar het nieuwe gebied getransporteerd. Het is op ieder moment mogelijk om terug te gaan naar de normale spelwereld. Met de rechterschouderknop op de controller wissel je tussen de nieuwe en de oude landkaart. Vervolgens kun je eenvoudig fast travellen van de ene naar de andere wereld. Je hoeft dus niet steeds terug te keren naar de arm van Miquella om tussen werelden te wisselen.
:strip_exif()/i/2006780864.jpeg?f=imagearticlefull)
Waarom Miquella naar het Land of Shadow is gegaan, is onduidelijk. Dat probeer je te achterhalen door hem achterna te reizen. Onderweg ontmoet je personages die ook op zoek zijn naar Miquella. Zo wordt zijn rol in het verhaal langzaam duidelijk. Dat proces verloopt overigens iets anders dan je van Elden Ring gewend bent. In het origineel ontmoette je veel personages in de Roundtable Hold, een soort centrale ruimte in de spelwereld. Zo’n ruimte ontbreekt in Shadow of the Erdtree. Bijna alle belangrijke personages ontmoet je in deze uitbreiding bij Sites of Grace, de rustpunten die je kent uit de volledige game.
Goed te volgen
Als je het verhaal wil ontrafelen, moet je dus terugkeren naar rustpunten waar je al bent geweest. Dat is even wennen, maar deze methode werkt best goed. De landkaart van het Land of Shadow laat duidelijk zien waar je welke personages aantreft, dus terugreizen is zo gepiept. Het hoofdverhaal is voor FromSoftware-begrippen toch al goed te volgen. De studio staat bekend om vage verhaalvertelling aan de hand van verstopte voorwerpen en personages. Shadow of the Erdtree vertelt daarentegen veel verhaal in tussenfilmpjes en tijdens korte gesprekjes die je amper kunt missen. Zo krijg je de hoofdlijnen al aardig mee.
Het verhaal van Shadow of the Erdtree is in die zin dus behapbaar, maar ja, ook deze uitbreiding is doorspekt met verborgen lore. Het blijft immers Elden Ring. Die lore is overigens smullen. Miquella’s tocht kent veel verrassende onthullingen die bepaalde aspecten van Elden Ring in een ander daglicht zetten. Mocht je geen zin hebben in het opsporen van al die verhalende nuance, dan is dat geen probleem. Net als in alle andere FromSoftware-games is het verhaal in Shadow of the Erdtree prima te negeren.
Land of Shadow
Het beste aan Shadow of the Erdtree is niet het verhaal, maar de spelwereld. Het Land of Shadow is misschien wel de beste spelwereld die FromSoftware ooit heeft gemaakt. Als je de landkaart voor je ziet, oogt die aanvankelijk niet zo groot. Nou, schijn bedriegt. Het is ongelofelijk hoeveel lagen ieder gebied in deze uitbreiding telt. Op het front van levelontwerp is dit FromSoftwares meest complexe werk. Na vijftig uur spelen heb ik de game uit, maar ben ik nog steeds niet overal geweest.
Sterker nog, ik weet nog steeds niet hoe ik bij bepaalde gedeeltes op de landkaart moet komen. Ik weet dat je er kunt komen, want dat is een belofte die deze game systematisch inlost. Als je het ziet, kun je erheen. Het Land of Shadow blijft je op die manier verrassen met nieuwe routes die leiden naar nieuwe gebieden. Ik dacht meermaals dat ik alles wel had gezien in een bepaald gebied, om niet veel later toch een verborgen pad te ontdekken dat naar een compleet nieuwe regio leidt. En je raadt het al: ook in dat gebied werd ik vervolgens meermaals op die manier verrast.
:strip_exif()/i/2006780858.jpeg?f=imagearticlefull)
Het is ontzettend bijzonder om dat zo vaak in een en dezelfde spelwereld mee te maken. Een relatief klein gat in een rotswand aan de kust kan zomaar leiden naar de andere kant van de landkaart. Onder je, boven je, naast je: overal lonkt nieuw avontuur. Het loont daarom om ieder hoekje van de spelwereld uit te pluizen. Deze uitbreiding vindt het helemaal niet erg om content te verstoppen. Bepaalde eindbaasgevechten zijn zo goed verstopt dat ik ze zelfs als ervaren Elden Ring-speler niet in mijn eentje kon vinden. Het is zelfs mogelijk om deze game ‘normaal’ uit te spelen zonder een groot deel van de landkaart te zien.
Prachtig
Dat zou zonde zijn, want dan loop je heel wat fenomenale artdirection mis. Shadow of the Erdtree is een prachtige game, al moet je geen grote technische vooruitgang verwachten. Ik recenseerde de game op een PlayStation 5 en daarop oogt de uitbreiding identiek aan Elden Ring. Ook Shadow of the Erdtree heeft dus nog steeds last van pop-up, zeker in het geval van graspollen en kleine stenen op de grond. En net als in Elden Ring zakt de framerate af en toe in als de boel een beetje hectisch wordt.
De mooiheid zit hem in hoe de spelwereld is ingevuld. Het Land of Shadow barst van indrukwekkende vergezichten en vijanden. Daarbij is er veel variatie in de omgevingen. De game opent met een donkere en onheilspellende vista, uitkijkend op een gigantische, verrotte boom die een soort honing lijkt te bloeden. Als je dat eerste gebied vervolgens verkent, houdt die donkere esthetiek aan. Dat is misleidend, zoals zoveel in deze game. Je hoeft absoluut niet bang te zijn dat deze game stilistisch in herhaling vervalt. Zelfs in het Land of Shadow wil de zon weleens schijnen.
Nieuw en balans
Shadow of the Erdtree is trouw aan de structuur en pacing van Elden Ring. Je loopt opnieuw rond in een wereld zonder dat je nadrukkelijk gestuurd wordt. Het is aan jezelf om op verkenning te gaan. Ook deze dlc beloont jouw nieuwsgierigheid steeds met nieuwe wapens, personages of een verborgen kathedraal om uren in te verdwalen. Sommige nieuwe uitrusting maakt zelfs nieuwe vechtstijlen mogelijk. Mijn favorieten zijn een gigantisch kanon voor middellange afstanden en een soort handschoenen waarmee je je personage een kungfuachtige speelstijl kunt aanmeten.
Volgens FromSoftware gaat het om ongeveer honderd nieuwe wapens. Elden Ring barstte natuurlijk al van de wapens, dus dat aantal zegt niet zoveel. Interessanter is wat die nieuwe uitrusting betekent voor de balans in de game. Die lijkt momenteel oké; er zijn wel wat wapens die duidelijk zwakker zijn dan andere, maar geen enkel nieuw wapen voelde te sterk aan. Zeker niet vergeleken met bijvoorbeeld de Rivers of Blood-katana, die in het oorspronkelijke Elden Ring aanvankelijk veel te sterk was.
Is de balans dan tiptop in orde? Nou, niet in mijn geval. Dat komt door een heel specifiek probleem dat enkel voor ervaren spelers relevant is.
:strip_exif()/i/2006780856.jpeg?f=imagearticlefull)
Te hoog level
Dat zit zo; officieel is er geen level dat je moet bereiken om Shadow of the Erdtree te kunnen spelen, maar stiekem is dat er toch. Tijdens besloten previewsessies van Shadow of the Erdtree werd journalisten en influencers aangeraden om de dlc te beginnen met een personage tussen level 120 en level 150. Ik begon aan de dlc met een personage van level 165 in New Game+. New Game+ is een modus die je pas na het uitspelen van Elden Ring vrijspeelt. In NewGame+ begin je opnieuw aan het verhaal en de game, maar met je oude personage en al diens upgrades.
Ik begon daarom aan de uitbreiding met een personage dat in de normale game ontzettend sterk was. Ik hoopte dat dit de moeilijkheidsgraad van Shadow of the Erdtree zou opschalen. Helaas. Ik heb eigenlijk de hele game het gevoel gehad dat ik te sterk was, zelfs tijdens mijn gevecht tegen de allerlaatste baas. Er is weliswaar een nieuw upgradesysteem in het Land of Shadow, maar dat systeem maakt je sterker, niet zwakker. Dat spelsysteem lost het probleem dus niet op. Ik wist het wel enigszins zelf op te lossen door mijn personage te specialiseren in nutteloze eigenschappen. Zo kon ik mezelf kunstmatig op een lager level houden.
Zoals je in Elden Ring moet leren van het doodgaan, kun je als lezer van deze recensie leren van mijn fouten. De les is simpel: als je in NewGame+ door Elden Ring walst omdat je veel te sterk bent, zal ook de dlc te makkelijk zijn voor je. Gelukkig is die kennis slechts voor een kleine groep gamers relevant.
Conclusie
Een cynicus zal misschien zeggen dat Elden Ring Shadow of the Erdtree ‘gewoon meer van hetzelfde is’, maar die conclusie is wat kort door de bocht. Enerzijds is Shadow of the Erdtree inderdaad een verzameling van alle hoogtepunten uit Elden Ring. Dat is natuurlijk ook een compliment. De prachtige artdirection, het mysterie en de bevredigende eindbaasgevechten maken van Shadow of the Erdtree een ervaring die je nooit meer zult vergeten. Anderzijds is Shadow of the Erdtree wel degelijk een uitbreiding die dingen anders en zelfs beter doet. De dichtheid van het Land of Shadow tilt het wereldontwerp van Elden Ring bijvoorbeeld naar een nog hoger niveau. Waar je ook kijkt, lonkt een potentieel avontuur, zelfs als je dat avontuur op dat moment nog niet kunt zien. Dat is ontzettend knap gedaan.
:fill(white):strip_exif()/i/2006702512.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/2002830694.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2006548596.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004961738.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004778162.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2004708336.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2007253412.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2006468252.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/253856/skelet_1_60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/418610/crop57bbf79ba626a.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/624557/crop5fda1050278f3_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/79795/crop5ccff73b8d1c6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/94596/crop643fb12fd4e6d.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/428892/diablo-3.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/58343/Turtle.jpg?f=community){kind=small}
Met KB+M heb ik de toggle voor target lock op Q gezet, zodat ik 'm snel aan en uit kan gooien. Vooral voor spells en strafen is het soms toch wel noodzakelijk...:strip_exif()/u/120394/talic.gif?f=community){kind=small}
/u/308454/crop663ca7664b8bb_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/486772/crop584fff836774b_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/52367/crop619e8c68d0e4c_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/562377/vliegje.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/523613/crop6152df011e104_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/391848/crop5ef36561339f1_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/445951/crop6790b6260ea7a_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/347463/crop63dd20785b307.gif?f=community){kind=small}