Dit argument gaat niet op omdat apple slechts 10% van de markt heeft en op generlei wijze andere daarmee uit de markt drukt.
Het enige wat Apple doet is zijn eigen eco-systeem in stand houden. In economische terminilogie heet dat niet monopolisme, maar monopolistische concurrentie en die twee moet je niet door elkaar halen.
Een monopolist is in staat om barrieres op te werpen voor anderen om tot de markt toe te treden, bijv, doordat zij iets heeft dat afnemers nodig hebben en concurrenten niet kunnen leveren, of door macht over leveranciers of afnemers. Doordat zij de prijsconcurrentie vergaand kunnen uitschakelen, kunnen zij hun eigen prijs zetten. Daarom heet monopolisten ook "prijszetters". Ze laten zich bij de prijsbepaling niet meer leiden door de prijzen van de concurrentie, maar de prijselasticiteit van de vraag. De elasticiteit is het verband tussen de prijs en de afzet. Hoe hoger de prijs hoe minder mensen het kunnen/willen betalen. Zo kost een update voor het besturingssysteem van MS een veelvoud wat Apple er voor vraagt, dat kan omdat die twee niet concurreren.
Windowsgebruikers kunnen geen OSX op hun computer zetten. Je kan zeggen dat dit schuld is van Apple maar dat is niet zo. Want systeembouwerds zijn zo aan MS gebonden dat ze niet gauw OSX zullen voorinstalleren op een PC als was het alleen maar omdat onvoldoende onderdeelmakers zin hebben om drivers te ontwikkelen voor OSX aangezien hun marktaandeel te klein is. Dat hangt allemaal samen.
Het is voor Apple alleen mogelijk om op deze markt te opereren door deze aan vaste hardware te koppelen en daar drivers voor te laten ontwikkelen. Linux concurreert wel met MS op de hardware en zij heeft een globale gemeenschap om drivers te ontwikkelen en hoewel die drivers vaak heel goed zijn heeft zij nog te lijden dat sommige fabrikanten niet mee willen werken. En toch willen systeembouwers het niet voorinstalleren. Dat heeft alles te maken met de macht van MS.
De manier waarop MS de markt in haar greep houdt is een complex van afhankelijkheden die zij haar gebruikers en de leveranciers opdringt, Ze gebruikt haar marktmacht om te zorgen dat haar standaarden het best worden ondersteund en probeert open standaarden te vervangen door eigen standaarden.
Wat Apple doet is Monopolistsche concurrentie, dat is heel iets anders. Monopolistische concurrentie is wat alle fabrikanten van sterke merken doen. Waar de monopolist zijn kracht ontleent aan macht over zijn afnemers en leveranciers, daar dankt het sterke merk zijn kracht aan de vraag naar zijn producten. Sommige producten zijn gewoon zo geliefd dat mensen ze willen hebben, zelfs al moeten ze er meer voor betalen dan andere technisch gelijkwaardige producten. Ze kunnen daardoor een
meerprijs vragen, maar de prijs is daarmee niet onafhankelijk van die van de concurrentie.
Apple is daarin niet uniek. Zullke merken zijn er op velerlei gebied en daar vindt je ook het verschijnsel originele attributen, die alleen bij de maker kunnen worden gekocht. Mensen die een dure auto kopen zullen er vaak niet over peinzen om zo'n auto uit te rusten met goedkope attributen. Nee, liefst moet alles origineel zijn. Ook als je bij kunst en kitsch kijkt zul je zien, dat een product flink in waarde daalt als er niet originele zaken aan toegevoegd zijn. Mensen denken nu eenmaal niet louter functioneel.
Een mooi stukje lees je in het boek "zen in de kunst van het motoronderhoud", waarin de hoofdpersoon zijn vriend aanbiedt om zijn BMW te repareren met een colablikje. Dat wil die man absoluut niet ook al is het technisch een perfecte oplossing. De gedachte dat zijn BMW gerepareerd wordt met een cola blikje is hem een gruwel.
Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar. Wij denken niet rationeel, wij rationaliseren alleen maar onze gevoelens. Eerst komen de affiniteiten en de aversies en vervolgens omgeven we die met argumenten. Merktrouw is een puur irrationeel gebeuren. Want wat de een in een product zoekt is weer anders dan een ander er in zoekt. Daarom is de waarde voor iedereen anders.
Fabrikanten proberen dan ook om producten te maken die voor een grote groep mensen een waarde vertegenwoordigen. Apple is een heel sterk merk. Dat wil zeggen zij maakt producten die voor haar afnemers grote waarde vertegenwoordigen. Dat vertaalt zich in een hoge prijs. De kracht van het merk is zelfs zo groot dat Apple het zich kan permiteren om geen flash te bieden in zijn producten zonder dat de klanten afhaken.
Maar op geen enkele wijze dwingt Apple zijn producten op aan de afnemers. Niemand wordt aan Apple gebonden omdat Apple proprietary oplossingen biedt. Ook verhinderen Apple's proprietary oplossingen de overstap naar een ander merk niet. Van monopolisme is hier dan ook totaal geen sprake.
Mensen moeten het onderscheid goed in de gaten houden.
Macht over de afnemers, of
macht door de afnemers.
Een Apple gebruiker gebruikt Apple omdat hij Apple het liefste wil
Een Windowsgebruiker koopt MS omdat het voorgeinstalleerd zit op zijn PC en hij niet beter weet of omdat hij om allerlei redenen die niets met zijn persoonlijke verlangens te maken hebben, wel over Windows moet beschikken. Dat is monopolisme! Windows koop je zelfs als je het vervloekt.
Als Apple eigen standaarden creert zal dat de concurrerende systemen niet schaden, hooguit henzelf. Want als de klanten dit onprettig vinden, dan zullen ze weglopen en verliest Apple zijn macht. Maar als MS eigen standaarden ontwikkelt, dan schaadt zij haar concurrenten want die moeten dan afwijkende standaarden gebruiken en het is steeds weer de vraag of ontwikkelaars die andere vaak open standaarden in gelijke mate ondersteunen, terwijl de steun voor Windows vanzelfsprekend is door zijn grote marktaandeel. Daarom zijn er nauwelijks games voor Linux, want ontwikkelaars ontwikkelen alleen voor directX.
Het is toch wel grappig dat Adobe die zich weinig gelegen liet liggen aan Apple en Linux, maar nu Apple een nieuwe markt heeft ontwikkeld, zich ineens miskent voelt omdat Apple zegt, jullie hadden ons niet nodig op de oude markt, nu hebben wij jullie niet nodig op deze nieuwe markt. Zolang Adobe Windows een voorkeursbehandeling geeft zijn ze gewoon een verlengstuk van MS machtpolitiek en moeten ze niet klagen. Ze hebben zelf de situatie geschapen waarin platformen slecht ondersteund worden. Ze dachten dat ze dat wel konden permiteren, nu blijkt die politiek wat meer te kosten dan ze gedacht hadden.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 34296 op 9 mei 2010 19:40]