In 2004 dreigde de Amerikaanse copyrightwaakhond Riaa huisvrouw Debbie Foster met een peperdure rechtszaak tenzij ze 5000 dollar betaalde. Ze weigerde, en nu mag Riaa haar bijna het veertienvoudige betalen.
Het gaat weliswaar om een schadevergoeding voor gemaakte proceskosten, dus mevrouw Foster zal er vermoedelijk niet eventjes van op vakantie kunnen om bij te komen, maar het is de eerste keer dat de auteursrechtenwaakhond een dergelijke rekening op de mat vindt. In februari oordeelde de rechter reeds dat de organisatie voor de proceskosten op moest draaien, zonder dat de hoogte daarvan al bekend werd gemaakt. Nu is het hoge woord er dan eindelijk uit en kan de zaak derhalve worden afgesloten.
Het balletje begon in november 2004 te rollen met de beschuldiging van Riaa aan het adres van Debbie Foster, dat er vanaf haar ip-adres auteursrechtelijk beschermde muziek was gedownload. Fosters reden om de schikking te weigeren was dat zij niet zou hebben gedownload, maar ze erkende wel dat andere gezinsleden toegang tot de computer hadden. Daarop werd dochterlief Amanda aangeklaagd, die zich echter niet verdedigde en bij verstek werd veroordeeld. Maar de moeder was nog niet van de zaak af, omdat zij volgens Riaa als abonnementshoudster verantwoordelijk was voor inbreuk vanaf haar adres. Ze startte een tegenzaak en eiste de exacte details over wat er dan wel van haar adres zou zijn gedownload, maar die informatie konden haar plaaggeesten om onduidelijke redenen niet overleggen. Uiteindelijk verwees de rechter de zaak naar de prullenmand, maar deed dat wel 'bevooroordeeld', waarmee Foster voor schadevergoeding in aanmerking kwam.
Fosters advocaten zetten hoog in en eisten ruim 114.000 dollar van Riaa. Die probeerde er nog tegenin te brengen dat de huisvrouw eigenlijk geen recht had op een groot deel van het geëiste bedrag omdat ze de advocaatskosten had kunnen vermijden door geen tegenzaak te starten. De rechter was echter van mening dat de vrouw alle recht had om de claims tegen haar aan te vechten.
De zaak vertoont sterke gelijkenis met die tegen Patricia Santangelo en haar dochter, en volgens de Electronic Frontier Foundation is het een beproefd recept van de Riaa om eerst achter de ouders, en dan achter andere gezinsleden aan te gaan. 'Er wordt een juridische theorie van aansprakelijkheid in de tweede orde gehanteerd, waarmee de beklaagde verantwoordelijk wordt gehouden voor alles wat er vanaf het ip-adres gebeurt. De Riaa weet dat deze theorie niet klopt. Maar als de meeste onschuldige slachtoffers te bang zijn om een advocaat te huren en terug te vechten, wordt deze misvatting in stand gehouden. Dat helpt niet om de rechten van het publiek onder de auteurswet te beschermen', aldus de EFF in een commentaar op een eerdere zaak. De organisatie zal dan ook ongetwijfeld in zijn nopjes zijn met de uitspraak ten faveure van Debbie Foster.