Volgens mij zit je toch wel héél verkeerd met jouw reactie. Een CRT heeft helemaal niets maar dan ook niets te maken met een "microdisplay" waar je naar linkt.
Micro-displays zijn ook gewoon LCD´s (dat staat gewoon voor Liquid Crystal Display), net als TFT´s, die ook gebruik maken van vloeibare kristallen. Allemaal displays die werken door het licht van een achterliggende lichtbron af te schermen door de kristallen in een bepaalde stand te zetten. LCD is gewoon de naam van dit type displays, en TFT is daar een type van. Je hebt niet alleen TFT (Thin Film Transistor), maar ook bijvoorbeeld STN (Super Twisted Nematic), welke jij waarschijnlijk denkt te bedoelen met "lcd". Oh, en als we ´t toch volledig houden: er zijn ook nog TFD (Thin Film Diode) en UFB (Ultra Fine and Bright) versies. En dit zijn allemaal LCD´s.
Overigens, wat je zegt over "3 platen" is ook niet hoe een TFT (of elk ander LCD) werkt. Op een TFT zit per pixel een kleurenfilter, er zijn niet drie aparte lagen met pixels, wat jij suggereert.
Een CRT daarentegen is een totaal andere techniek dan die van LCD´s: CRT staat voor Cathode Ray Tube, ofwel een kathodestraalbuis. Kortgezegd zit er achterin een CRT-beeldbuis een stralingsbron (eigenlijk drie, voor elke kleur een) die de hele tijd elektronen afschiet, richting de voorkant van het scherm.
Door halverwege de baan van de elektronen een elektrisch veld aan te brengen, kunnen de elektronen afgebogen worden naar de locatie die ze moeten doen oplichten. De binnenkant van het scherm bevat een laag fosfor, wat oplicht als er elektronen op vallen. Deze oplichtende laag is onderverdeeld in heel kleine puntjes van verschillende kleuren (rood/groen/blauw), met daarvoor een raster waar de elektronen doorheen kunnen. Dit raster is zo ontworpen, dat alleen elektronen vanaf het juiste kanon (met de juiste hoek) door het raster kunnen komen, richting de juiste kleur die ze op moeten laten lichten.
Reden van kleurechtheid van CRT´s: elektronen van bijvoorbeeld het groene kanon kunnen nooit op punten van rood of blauw komen, simpelweg omdat de gaten(/"buisjes") in het raster een bepaalde hoek hebben, waarmee duidelijk verplicht wordt waarvandaan een elektron moet komen voordat het een punt op het scherm kan bereiken. Alleen moet dan de verhouding van de kleuren in het CRT scherm nog goed afgesteld zijn, anders kun je natuurlijk nog niet spreken van een kleurecht scherm.
Bij een TFT ben je afhankelijk van veel andere zaken voor een kleurecht scherm: (ben niet helemaal zeker van alle oorzaken, maar dit zóuden oorzaken kunnen zijn) helemaal zwart is nooit 100% zwart (kan problemen opleveren bij mengkleuren, maar is bij hoogcontrast-schermen nauwelijks een issue), de kwaliteit/puurheid van de kleurfilters is wellicht niet zo perfect als bij een CRT, en van de aansturing van de pixels en nauwkeurig doseren van de hoeveelheid verduistering is aan te nemen dat dit een stuk lastiger gaat dan bij een CRT, welke in essentie een analoog (en dus veel directer) apparaat blijft, wat voor mooie menu´s er ook om heen gebouwd zitten.
Tegenwoordig wordt men er steeds bedrevener in om TFT´s ook zo kleurecht mogelijk te maken. Naar mijn mening meer dan goed genoeg voor alle dagelijks gebruik, behalve als je echt professioneel bezig moet gaan en écht geeft om kleurechtheid. En daarmee bedoel ik dan ook het eens in de paar maanden hercalibreren van je CRT scherm, anders kan je net zo goed een "bijna goede" TFT nemen. Zou ik voor een kleurechte oplossing willen gaan met een CRT, dan voel ik me toch wel verplicht om daar ook een Color Spyder (of iets soortgelijks) bij te nemen, anders weet ik nooit 100% zeker of ik ook écht kleurecht bezig ben.