Appels en peren; je kan landbouwgrond dat nagenoeg geen voorzieningen vraagt niet vergelijken met oppervlakte dat hoge eisen stelt aan de nabijheid van voorzieningen en overige variabelen. En industriële aansluitingen en prijzen zijn nooit vergelijkbaar met particuliere aansluitingen en prijzen vanwege verschillende eisen en patronen in gebruik.
Ironisch genoeg is dat alles
niet wat de prijs van grond bepaalt. (Dit was ook een eye-opener voor mij...) De prijs van grond wordt vooral bepaald door
wat de bebouwing/exploitatie zou kunnen opleveren. Maw, de overheid gaat er vanuit dat de grond wordt geexploiteerd en dus X oplevert en bepaalt vervolgens dat deze prijs proportioneel aan X is. Dit is ook de reden dat er zoveel bedrijven zijn die investeren in grond die (al dan niet waarschijnlijk) een andere bestemming krijgt.
Kortom, het is veel minder appels en peren dan het logischerwijs lijkt. De waarde van grond wordt bijna uitsluitend bepaald op basis van de bestemming en locatie, niet op basis van aspecten zoals de beschikbare infrastructuur.
Ook hier heb je gelijk; liever geen van beiden, laat ze het zelf maar oplossen.
Wat mij betreft ligt het aan het doel. Na WO2 was het doel dat we nooit meer een hongerwinter zouden meemaken in Nederland. Om dit doel te bereiken, werd serieus geinvesteerd in boeren. Ik sta nog altijd vierkant achter dit doel, ongeacht de economische kosten. De consequenties van welk beleid dan ook moeten wmb. niet zijn dat we het kind met het badwater weggooien.
Als analoog hieraan, ik ben ook groot voorstander van de dijken en de stormvloedkering, ongeacht de economische kosten-baten analyze. De primaire doelstelling van de overheid is immers niet om bedrijfje te spelen - maar om economisch onrendabele dingen te realiseren, zodat we hier zelf niet over hoeven na te denken en dus prettig kunnen leven.
Ik constateer echter ook dat we compleet zijn doorgeschoten hierin. Een netto (klein) productieoverschot was prima mbt. bovenstaande doel - maar dit staat in geen verhouding tot de nummer 2 producent van de wereld worden. Dus ja, de gehele subsidiestroom mag hier dan worden afgeroomd van mij, z.d.d. minder boeren het overleven (maar we wel zelfvoorzienend blijven).
Het falen van de overheid is hierin dat ze omgekeerd hebben gehandeld en zich op alle punten veel te hard laten lobby'en. De boeren zouden zich hier wmb. ook wat sportiever kunnen opstellen en kunnen erkennen dat ze jarenlang hebben geteerd op de samenleving en dat dit eigenlijk ook niet zo "normaal" is. En grote profiteurs hierin zoals Campina en de Rabobank mogen wmb. ook best genoemd worden; zij regelden met veel plezier alle giga-leningen die boeren tot hun nek in de schulden staken, met een overheid die dit slechte gedrag indirect faciliteerde. Verantwoordelijkheid nemen betekent hier dat we enerzijds met elkaar concluderen dat de shitshow maar eens afgelopen moet zijn en anderzijds voorkomen dat er mensonterende situaties ontstaan.
Los hiervan mogen ze de Meta schoenendoos ook gewoon houden van mij. De kosten-baten analyse kan niet uit, dus economisch zie ik er geen waarde van. Als we kijken vervolgens vanuit het overheidsperspectief kijken, wordt ons land er ook op geen manier beter op. Dan is voor mij de conclusie simpel.