Een vrachtwagen is niet autonoom als hij afhankelijk is van een externe ai cloud koppeling. Ik kan mij niet voorstellen dat een zelfrijdend voertuig in zijn beslissingen afhankelijk wordt van zelfs een super-betrouwbare draadloze verbinding (aangezien de latency relevant is in dit voorbeeld gaat het dus om een belangrijke beslissing die het voertuig moet maken, in alle andere gevallen is een latency van >40 ms prima). Real-time remote computing is voor autonoom rijden een ingewikkelde oplossing voor een probleem wat nu al bijna volledig autonoom getackeld is - ik zie het niet gebeuren.
Ik snap wel dat het vooruitgang is en mooie techniek, maar welke toepassingen zijn nu niet mogelijk met 4g die 5g wel mogelijk maakt? Ik snap dat dat low-latency mobiele toepassingen dat zijn, maar verder dan een operatierobot in een mobiele operatiekamer ben ik nog niet gekomen.
Mijn punt is dat er niet veel toepassingen zijn waarbij real-time garanties nodig zijn, laat staan dat die toepassingen dan mobiel moeten zijn én dat de lokale computing capaciteit niet genoeg is (als in de lokale chirurg kan het niet). Want dit is het hoekje waar we nu over praten.
Ik heb wat
usecases van nokia doorgenomen en bij de automotive tak noemen ze niets wat niet via 4g of zelfs 3g kan, noemen ze een aantal IOT toepassingen (2g is voldoende), telemedicine (snap ik!) en voor industriële toepassingen noemen ze vooral de kostenbesparing t.o.v. bekabelde verbindingen. Snap je dat ik dan niet onder de indruk ben?
Het huawei whitepaper noemt wat relevantere toepassingen, bijvoorbeeld vehicle 2 vehicle communicatie al vraag ik mij af of de automotive industrie op een extern communicatie netwerk durft te vertrouwen.
Ik daag jou uit om te laten zien hoe 5g het internet gaat veranderen (als in revolutionaire toepassingen die nu gewoon niet kunnen), want daar begon deze discussie mee. Buiten een mobiele-remote-controlled operatierobot heb ik nog niet veel gezien wat overtuigend is.
Je wil trouwens niet weten hoe vaak de z.g.n. experts van het veld er gigantisch naast zitten. Er is niets dodelijker dan experts hun gang laten gaan zonder continue toetsing van het paradigma. Ik zeg niet dat we dan maar leken moeten laten beslissen. Nog een opmerking over het artikel: hij schrijft dat studenten maar op de de kennis van de docent moeten vertrouwen.
(One of the greatest teachers I ever had, James Schall, once wrote many years ago that “students have obligations to teachers,” including “trust, docility, effort, and thinking,” an assertion that would produce howls of outrage from the entitled generations roaming campuses today.) As a result, many academic departments are boutiques, in which the professors are expected to be something like intellectual valets. This produces nothing but a delusion of intellectual adequacy in children who should be instructed, not catered to.
Hahaha wauw, deze gast heeft echt een bizar wereldbeeld. Studenten op de universiteit moeten vooral geïnstrueerd worden? Wat dacht je van opleiden tot zelfstandig nadenkende wezens? Vooral instructie is supergevoelig voor het creëren van een paradigma en paradigma's kunnen zich gewoon gewoon ver van de werkelijkheid bevinden. De doelstelling van een universiteit waarheidsvinding moeten zijn en moet je stimuleren om andere paradigma's te onderzoeken in plaats van kopiëermachine van kennis ten behoeve van de docerende ego's. Oh, wacht, hij geeft les aan een militaire academie. Daar moeten mensen natuurlijk niet teveel zelfstandig nadenken over het hoe en waarom van oorlog, dat verklaart zijn houding in het artikel. Hij heeft ook een vette overwaardering van mensen die toevallig op een positie zitten met invloed. Omhooggevallen door gebrek aan gewicht noemt mijn vader dat altijd - oftewel doordat je niet teveel dwars ligt naar je leidinggevende toe omdat je moeilijke / kritische vragen stelt wordt je gepromoot. De echte experts vind je zelden op dat soort posities.
Mijn reden om mijn master niet af te maken was dat de docenten absoluut geen discussie/ kritiek aankonden en ik maar gewoon moest doen en aannemen wat ze zeiden. Dat ik het vervolgens niet begreep was dan mijn probleem. Dat ik de discussie aanging juist om te begrijpen waar het probleem zat (of ik het niet begreep of dat er een fout in hun stof zat) leken ze niet te begrijpen. Godzijdank stimuleerde mijn bachelor wel tot zelfstandig nadenken.