@ alle reacties hieronder
Ik wil niet ontkennen dat straling slecht voor de gezondheid is. Ik ben alleen van mening dat door een, in mijn ogen, ondegelijk uitgevoerd onderzoek, de suggestie wordt gewekt dat de straling van de GSM vele malen erger is dan volgens mij daadwerkelijk het geval is. Zo.
De onderzoeksmethode is mits goed uitgevoerd zeker betrouwbaar, en is iig nauwkeuriger dan de onderzoeken tot nu toe.
Het spijt me, maar ik zet hier mijn twijfels bij. Nogmaals mijn methodologische bezwaren op dit onderzoek:
A ) Hoe zijn deze patiënten geselecteerd? 900 van de 2000 patiënten hadden een maligne hersentumor. Naar deze groep is gekeken hoeveel er zwaar veel belden. Over de 1100 andere patiënten lees ik in de bron vrij weinig. Ik lees ook niet of er een dergelijke opsplitsing in de controlegroep plaats heeft gevonden.
B ) In hoeverre is rekening gehouden met andere omstandigheden die de ontwikkeling van de tumor hadden kunnen beïnvloeden? (patiënten met veel zakenmannetjes die ongezond leven vergelijken met een groep nonnen gaat natuurlijk nergens over)
C ) Een controlegroep vergelijken met een groep patiënten en vervolgens met een risisogetal op de proppen komen zetten? Hoe werkt dit? De patiënten hebben de ziekte al, die lopen geen risico meer... Ik bedoel, in de patiënten groep is het risico om de ziekte op te lopen, per definitie, 100%. Anders zouden ze in de eerste plaats niet eens in de groep zitten.
D ) Dus de ene groep werd 10 jaar in de tijd gevolgd en de andere groep is een momentopname van een zonnige zomerdag in 2005?
E ) Het slaat absoluut nérgens op om mensen te selecteren op de gewenste aandoening en vervolgens te gaan kijken hoeveel van deze groep bloot hebben gestaan aan de risicofactor, en in de controlegroep mensen op te nemen die níet bloot staan aan deze risicofactor (intensief bellen), en vervolgens de twee groepen te gaan vergelijken.
---
@augmentor
als blijkt dat bij de de zware gsmmers van de patientengroep (pool 1) de tumor gemiddeld aan de belkant zit en de niet-bellers de verdeling 50/50 is dan kun je op zich daar al conclusies aan verbinden.
Dat kan dus niet, omdat beide groepen compleet anders zijn samengesteld. In groep 1 bestaat al een zekere
selectiebias. Immers, hoe verklaar je anders de scheve verhouding van hersentumor patiënten? In een ziekenhuis zijn echt geen 9 van de 20 patiënten hersentumorpatiënten. Dus, in groep 1 zijn de mensen gekozen op bepaalde eigenschappen, en hierom geen reflectie van de maatschappij. Maar groep 2 is gerandomiseerd en moet zogenaamd een 'eerlijke vergelijking met de maatschappij' voorstellen. Maar als het alleen om de hersentumoren gaat, waarom zijn dan in groep 1 de andere 1100 patiënten meegenomen, als deze toch niet in de onderzoeksresultaten worden verrekend? Dát is de vraag die ik hier stel.
---
Analogie (nieuwe, die ik eigenlijk direct had moeten plaatsen), de oude is verbannen naar onder

):
Stel, men gaat de prevalentie van AIDS onder intraveneuze drugsgebruikers onderzoeken.
Hiervoor neemt men 100 mensen die al AIDS hebben. Hiervan blijken er 40 verslaafd te zijn geweest aan heroïne.
Nu gaat men een groep van 100 normale mensen een tijdje volgen. Van deze 100 mensen gebruiken er 10 mensen intraveneuze drugs. 5 hiervan zijn verslaafd.
Na een tijdje blijken van de controle groep 10 mensen besmet geraakt te zijn met HIV. Hiervan zijn er 4 drugsgebruikers, waarvan 2 verslaafden.
Als je nu dezelfde statistische methodes erop los zou laten als de Zweedse onderzoekers, zou men tot de onomstotelijke conclusie komen dat het gebruik van heroïne de kans op het contracteren van HIV relevant en significant verhoogt. Met een factor zoveel.
Wat is nu mijn punt? Het gebruik van intraveneuze drugs
op zich is niet de reden dat de drugsgebruikers AIDS oplopen. Het is natuurlijk het gebruik van niet-steriele naalden wat de besmetting veroorzaakt, maar dit wordt niet in het onderzoek meegenomen. Een drugsgebruiker die altijd schone naalden gebruikt zal dus
niet meer kans oplopen om met HIV besmet te raken dan een gewoon persoon. Zonder kennis van de onderliggende mechanismen kan men op akelig verkeerde conclusies uitkomen op grond van alleen statistische gegevens.
In mijn visie kan er in het onderzoek van de Zweden een soortgelijke factor over het hoofd worden gezien.
---
Mij lijkt dat er te veel met cijfers is gegoocheld in dit onderzoek om tot deze resultaten te komen.
---
@ p0p0
wat komt er uit dat telefoontje? juist, straling, net als uit je tv, monitor, en noem maar op. en, geloof het of niet, verhoogt altijd de kans op kanker. tis heel sneu, maar tis niet anders.
Ik ontken ook niet dat straling tot mutaties en uiteindelijk kanker kunnen leiden, ik trek alleen de resultaten en de gebruikte methode van dit onderzoek in twijfel. Met andere woorden: 'Ja, kanker kan veroorzaakt worden door straling, maar ik geloof niet dat het zo erg is als door dit onderzoek wordt gesuggereerd (risico factor 3,4)'. Duidelijk genoeg?
@ secret_force
Dit zijn professionele onderzoekers, die daarvoor doorgeleerd hebben. Zij weten echt wel hoe je een onderzoek moet uitvoeren.
Het éérste wat je in het wetenschappelijk onderwijs leert is dat je altijd kritisch moet zijn. Dat is de basis van het peer-review systeem wat zo veelvuldig wordt gebruikt in de wetenschap.
En als 'professionele onderzoekers' (wat nergens vermeld staat. Dit kan net zo goed een onderzoek zijn van promoverende studenten) altijd goed onderzoek doen, waarom zijn er dan tientallen onderzoeken die elkaar tegenspreken? Dit betekent dat op zijn minst de helft van deze onderzoeken dus onzorgvuldig is uitgevoerd.
@ koelpasta
[quote]
Als dan blijkt dat de mensen met kanker ook gemiddelt vaker en/of meer bellen dan heb je een mogelijke correlatie ontdekt tussen mobiel bellen en kanker. Dat wil overigens niet direct zeggen dat je van mobieltjes kanker krijgt. Het kan ook zijn dat mensen die vaak bellen ook vaker in aanraking komen met andere kankerbevorderende dingen waardoor ze meer risico lopen.
[/quote]
Dank u! Dát is namelijk wat ik hier probeer te zeggen. Er worden hier te snel conclusies uit getrokken. Ik heb voornámelijk problemen met het 'risicogetal' 3,4. Lijkt mij in alle eerlijkheid gestaafd op statistisch gegoochel.
---
Oude analogie:
Analogie met auto's! (daar zijn we hier bij tweakers.net toch zo dol op

)
Groep A bestaat uit 100 mensen die een been op wintersport hebben gebroken. 80 van deze mensen bezit een sportauto. 10 mensen bezitten een Porsche.
Groep B bestaat uit 100 mensen, waarvan 40 een sportwagen bezitten. 5 mensen bezitten een Porsche.
Vervolgens gaan de mensen uit groep B op wintersport met zijn allen. Nu breken er 10 mensen hun been. Hiervan zijn er 7 een sportwagen bezitten, waarvan 3 die een dure Porsche bezitten.
Conclusie? Het bezitten van een snelle auto
op zich leidt tot een gebroken been op wintersport.
Andere factoren worden voor het gemak dan maar buiten beschouwing gelaten en als men zich puur op de cijfers concentreert, dan klopt dit wetenschappelijk onderzoek.
(voor diegenen die het nog niet doorhadden: De EIGENLIJKE reden voor het gebroken been is natuurlijk het feit dat de mensen met een snelle wagen van snelheid houden, op de piste dus ook hard de berg af raggen en hiermee de kans op ongelukken vergroten, wat verklaart waarom er zoveel sportwagenbezitters in de patiëntengroep zitten. Als een voorzichtig persoon een sportwagen koopt, vergroot dit niet de kans dat hij zijn been breekt op wintersport)