Inleiding
MSI is het nieuwste lid van de club fabrikanten die een Gen5-ssd op basis van de Phison E26 en Micron-nand hebben uitgebracht. De inzending van MSI luistert naar de naam Spatium M570 Pro en de drive is verkrijgbaar in capaciteiten van 1, 2 en 4TB. Dankzij een wat latere instap - de eerste Gen5-drive die voor consumenten beschikbaar kwam, was de Gigabyte Aorus Gen5 10000, die we in maart 2023 hebben gereviewd - kan de M570 van wat sneller nandflash gebruikmaken. De drive is technisch vergelijkbaar met de overige Phison-drives, maar valt vooral op door zijn enorme Frozr-luchtkoeler.
Naast de Spatium M570 Pro hebben we nog enkele nieuwe Gen5-drives kunnen testen; de Adata 970 Legend zagen we al op de Computex, maar hij vond eindelijk zijn weg naar ons testlab. Ook de opvolger van die eerste Gen5-drive die we hebben getest, de Gigabyte Aorus Gen5 12000, hebben we inmiddels aan de tand gevoeld. Terwijl deze review nog gepubliceerd moest worden, stuurde Seagate nog de Firecuda 540 op. Die is te laat binnen voor het reviewembargo van de M570, maar we voegen hem toe zodra hij getest is. Al deze drives, de MSI M570 incluis, hebben gemeen dat ze met Microns NY181-nand zijn gemaakt. Dat is rapper dan de eerste serie nand waarmee de Phison E26-controller werd gecombineerd. Die E26-controller is momenteel nog altijd de enige Gen5-controller die voor consumentendrives beschikbaar is.
In de 2TB-versie die wij getest hebben, kost de MSI Spatium M570 Pro ongeveer 350 euro. Voor dezelfde capaciteit van de Adata 970 Legend betaal je drie tientjes minder, net als voor de T700 van Crucial. De MP700 Pro zit ongeveer op het niveau van de MSI-drive, terwijl er voor de Aorus-drive nauwelijks prijzen zijn en de Firecuda door een gebrek aan wederverkopers erg duur is. In deze round-up kijken we niet alleen naar die Spatium-drive, maar nemen we terloops ook de Adata- en Seagate-drives mee. Daarmee hebben we in deze round-up alle grote spelers die een Gen5-drive aanbieden.
Update 22 december: op het moment van publicatie wachtten we nog op de Seagate 540; inmiddels is die aangekomen en getest. Die testresultaten zijn aan deze review toegevoegd.
:strip_exif()/i/2006308688.jpeg?f=imagenormal)
De drives vergeleken
We beginnen met de ssd die met de publicatie van deze round-up wordt geïntroduceerd: MSI's Spatium Pro M570. Ik gaf op de eerste pagina al aan dat ook deze drive is opgetrokken rond de enige Gen5-controller die momenteel in consumenten-ssd's is terug te vinden: de Phison PS5026-E26, kortweg E26. Deze controller wordt tot op heden altijd gecombineerd met Microns B58R-nand, een aanduiding voor Microns zesde generatie 3d-nand. Dat nand zit ook weer in de M570, maar niet alle B58R-chips zijn hetzelfde. De theoretisch maximale snelheid van dit nand bedraagt 2400MT/s, maar dat wordt niet altijd gehaald. De eerste chips van deze generatie werken op 1600MT/s, waardoor de maximale sequentiële snelheid van de drives op 10GB/s uitkwam, zoals bij de Gigabyte Aorus 10000. Latere chips, met aanduiding NY181, halen hogere snelheden van 2000MB/s, waardoor de snelheid op 12,4GB/s uitkomt. Dat nand zit in vrijwel alle andere drives, behalve de Crucial T700. Die heeft namelijk NV053 aan boord, maar haalt dezelfde snelheden tot 12,4GB/s. Het lijkt dus om hetzelfde nand te gaan, maar dan met een afwijkende naam. Crucial is immers onderdeel van Micron en kan ander nand gebruiken dan aan klanten geleverd wordt. Ook het dram wijkt af bij Crucial; het is de enige met Micron-dram, waar alle andere fabrikanten SK Hynix als leverancier hebben.
Onder de heatsink wijkt de M570 dus niet zichtbaar af van de andere Gen5-drives, maar fabrikanten hebben twee factoren waarmee ze zich kunnen onderscheiden. Ten eerste is er de firmware, waaraan een beetje gesleuteld kan worden. Dat is natuurlijk niet zichtbaar, maar wel merkbaar. Zo maakt Seagate in de Firecuda gebruik van het snellere NY181-nand, maar is de snelheid volgens de specs beperkt tot 10GB/s. Mogelijk is dat om de levensduur van de drive te verlengen; het is in ieder geval de enige met een opgegeven TBW van 2000TB. Een andere factor die meegespeeld zal hebben om die snelheid lager in te stellen, zal de koeling zijn. De 540 is een 'kale' ssd, zonder meegeleverde heatsink.
Drive |
Adata 970 Legend |
Corsair MP700 Pro |
Crucial T700 |
Gigabyte Aorus 10000 |
Gigabyte Aorus 12000 |
MSI Spatium Pro M570 |
Seagate Firecuda 540
|
Capaciteiten |
1TB 2TB |
1TB 2TB |
1TB 2TB 4TB |
1TB 2TB |
1TB 2TB |
1TB 2TB 4TB |
1TB 2TB 4TB |
Controller |
PS5026-E26 |
Nand |
B58R FortisFlash |
Nand-versie |
NY181 |
NY181 |
NV053 |
NV066 |
NY181 |
NY181 |
NY181 |
Koeling |
Actief |
Actief |
Passieve heatsink |
Passieve heatsink |
Passieve heatsink |
Passieve heatsink |
Geen |
Cache (2TB) |
4GB |
Lpddr-variant |
SK Hynix 4266 |
SK Hynix 4266 |
Micron 4266 |
SK Hynix 4266 |
SK Hynix 4266 |
SK Hynix 4266 |
SK Hynix |
TBW (2TB) |
1400TB |
1400TB |
1200TB |
1400TB |
1400TB |
1400TB |
2000TB |
Garantie |
5 jaar |
Introductie |
Juli 2023 |
November 2023 |
Mei 2023 |
Maart 2023 |
Augustus 2023 |
December 2023 |
Juni 2023 |
Prijs |
Onbekend |
€ 277,53 |
€ 189,99 |
Onbekend |
€ 339,- |
€ 249,- |
€ 539,- |
Dat brengt ons bij de tweede differentiator: de koeler. Het is inmiddels hopelijk bekend dat de Gen5-drives een stuk warmer worden dan Gen4-ssd's; het opgegeven maximale energiegebruik ligt ruim boven de 10W en zelfs 11,5W is meer regel dan uitzondering. Vrijwel alle Gen5-drives worden dan ook geleverd met koeler, of ten minste met de optie die vanuit de fabriek voorgeïnstalleerd geleverd te krijgen. De door ons geteste drives zijn deels voorzien van actieve koeling, zoals de Adata 970 Legend en de Corsair MP700 Pro, en deels zijn ze passief gekoeld. De twee Aorus-drives zijn voorzien van een grote heatsink die Gigabyte de Thermal Guard Xtreme noemt. Ook de MSI-drive heeft een passieve koeler, die nog groter is dan die van Gigabyte; de Frozr is bijna zeven centimeter hoog. Ook de Crucial T700 is passief gekoeld, maar met een subtielere, kleinere heatsink.
Nog een opmerking over de actieve koeling van de MP700 Pro en 970 Legend: de Corsair-drive is vrijwel onhoorbaar en ik hoorde de ventilator alleen draaien met de ssd ongeveer in m'n oor. Het is een heel ander verhaal bij de Adata 970 Legend. De op een SATA-connector aangesloten ventilator maakt gewoon herrie en overstemt het geluid van onze complete testset-up. Ook andere reviews maken melding van deze overmatige geluidsproductie, dus helaas lijkt het exemplarisch. Een passieve oplossing of het vervangen van de ventilator lijkt dus geen overbodige luxe hier.
Testmethode
Testconfiguratie
Moederbord |
Asrock Z790 Taichi |
Processor |
Intel Core i7-13700K |
Geheugen |
4x Kingston Fury Beast 32GB DDR5 @3600MT/s |
Systeemdrive |
Corsair MP600 500GB |
Videokaart |
Geen (igp) |
Koeler |
Scythe Mugen 5 rev C |
Voeding |
Seasonic Prime Titanium 650W |
Windows-versie |
Windows 11 |
Gebruikte software |
AS SSD 2.0.7316.34247 ATTO 4.01.0f1 CDM 8.0.4 PCMark 10 2.1.2177 64 3DMark |
Ons testsysteem bestaat uit een Core i7-13700K die we in een Asrock Z790 Taichi-moederbord prikken. Dat combineren we met 128GB DDR5-werkgeheugen, bestaande uit twee kitjes Kingston Fury Beast van 64GB. Dat geheugen hebben we nodig om een ramdisk te maken om alle tests mee te draaien, zodat we geen bottleneck hebben van een systeemschijf. Omdat we alle geheugenslots bezetten met dual-rank-modules, kan het geheugen niet meer dan 3600MT/s halen. Om te booten hebben we een Corsair MP600-drive in gebruik, waarop we Windows 11 Pro geïnstalleerd hebben. Het geheel wordt van prik voorzien door een Seasonic 650W-voeding.
Synthetische tests
Wat benchmarks betreft hebben we een paar wijzigingen aangebracht. We draaien nog steeds enkele synthetische benchmarks als AS SSD en ATTO, en hebben daar CrystalDiskMark aan toegevoegd, met de standaardinstellingen en de tests van de NVMe-benchmark.
Praktijktests
De praktijkbenchmarks bestaan uit PCMark 10, waarvan we de complete Storage-test draaien, en ook de zware consistencytest is gebleven. Speciaal om de gamingprestaties in kaart te brengen, heeft UL Benchmarks een Storage Benchmark aan 3DMark toegevoegd; die draaien we voortaan ook. We hebben onze eigen traces, opgenomen en afgespeeld met NasPT, geschrapt. Die kregen een baard en de software wordt al te lang niet bijgewerkt om relevante resultaten te kunnen geven.
Wel hebben we onze USB-test naar ssd-benchmarks geport, zodat we een realworldtest toevoegen waarmee je kunt zien hoe snel een drive kleinere en grotere bestanden kopieert. Daarnaast testen we hoe snel de (pseudo)slc-cache van een ssd is en hoelang die bruikbaar is door er sequentiële data in blokken van 500MB naartoe te schrijven en de snelheid te loggen. Velen van jullie vroegen in het verleden of we kunnen testen hoe ssd's presteren als ze niet volledig leeg zijn. Dat doen we met deze test door niet alleen te testen op een lege drive, maar ook op een halfvolle drive en een ssd die voor driekwart vol is. We schrijven in die drie gevallen naar de drive vanaf een ramdisk.
Warmte en energie
Die laatste testmethode gebruiken we ook om de warmtehuishouding in kaart te brengen. Een te hete ssd gaat immers throttlen, waardoor de prestaties teruglopen. We testen daarom ssd's hetzij met hun eigen heatsink als ze daarmee geleverd worden, hetzij onder de heatsink van ons Taichi-moederbord om te zien hoe de temperaturen en bijbehorende snelheden van de drive zich ontwikkelen bij belasting. De overige tests worden met actieve koeling op de ssd's uitgevoerd om de effecten van die throttling op de ruwe prestaties te minimaliseren. Uiteraard testen we de drives met de op het moment van testen nieuwste firmware.
Ons testplatform bestaat uit een Z790-moederbord met Intel Core i7-13700K-processor. Wat we nog niet konden op dat nieuwe platform, was het opgenomen vermogen van ssd's testen. Daar komt nu verandering in, want inmiddels hebben we een oplossing ontwikkeld om het energiegebruik van ssd's nauwkeurig te meten en te loggen.
Om het vermogen van ssd's te meten, gebruiken we een aangepast riserkaartje van het bedrijf SerialCables. Daarmee kunnen we naast Gen3- en Gen4-ssd's ook de snellere Gen5-drives meten.
We hebben het pcb aangepast en er een stroommeter op gesoldeerd. Die INA226-meter stuurt data, of eigenlijk weerstandwaarden, naar een Arduino, die tijdens de tests keurig logt wat de spanning op de 3,3V-lijn is, welke stroomsterkte geleverd wordt en zo wat het gevraagde vermogen van de drives is. We meten dat in milliwatts en de sample-snelheid is 20ms, waarbij de sensor dan al acht samples gemiddeld heeft, voor een effectieve samplerate van 5ms of 200Hz.
/i/2005822522.png?f=imagenormal)
We gebruiken CrystalDiskMark om het opgenomen vermogen tijdens lezen en schrijven te meten. Om het idle-vermogen te meten, zetten we het Windows-energieprofiel op Power Saver en wachten we tot ASPT de drive in Deep Sleep op PS4 zet. Dat idle- of slaapverbruik is vooral relevant voor laptopgebruikers, maar let op: een drive die niet correct in slaapstand gaat, verbruikt al snel ongeveer 1W. Dat klinkt niet als veel, maar met acht uur per dag is dat 3kWh per jaar, en als je pc constant aanstaat, is dat 9kWh: toch een paar euro.
:strip_exif()/i/2005670190.jpeg?f=imagenormal)
Synthetische tests: ATTO en CrystalDiskMark
Met ATTO testen we comprimeerbare data in steeds oplopende transfersizes. We lichten de 4kB-, 64kB- en 1MB-transfersizes eruit. De kleinere groottes zijn relevant voor de randomread- en writeprestaties, terwijl de 1MB-bestanden een beeld van sequentiële overdrachten geeft. ATTO gaat tot transfersizes van 64MB, maar in de regel lopen de snelheden na 1MB niet meer op.
Op rauwe performance scoort de M570 met het lezen van sequentiële data het hoogst van de Gen5-drives en dat geldt ook voor het schrijven van sequentiële data. Bij kleinere overdrachten is het een beetje stuivertje wisselen wie aan kop gaat. We zien hoe dan ook een duidelijke schifting tussen de Gen4- en Gen5-drives..
- ATTO - Read - QD 4 - 1MB
- Read - QD 4 - 64 kB
- Read - QD 4 - 4 kB
- Write - QD 4 - 1MB
- Write - QD 4 - 64 kB
- Write - QD 4 - 4 kB
CrystalDiskMark
We splitsen de resultaten van CDM op in sequentiële en random groepen. We draaien CDM twee keer: één keer met de defaultinstellingen en de tweede keer met het NVMe-profiel. Tussen beide tests zit wat overlap, maar we hebben de NVMe-specifieke tests als zodanig aangegeven.
Net als in ATTO liggen de prestaties van de Gen5-drives met de snellere nandvarianten dicht bij elkaar. Allemaal doen ze de beloofde 12,4GB/s bij sequentieel lezen, met uitzondering van de oudere Aorus 10000-drive en de Adata-drive. Ook schrijven doen ze vrijwel even snel en om te onderstrepen dat het vrijwel identieke drives zijn, zien we ook geen significante verschillen bij de overdrachten van 128kB.
- Sequential 1MB - Q8T1 - Read
- 1MB - Q8T1 - Write
- 1MB - Q1T1 - Read
- 1MB - Q1T1 - Write
- 128kB - Q32T1 - Read
- 128kB - Q32T1 - Write
De random reads en writes lopen wel een beetje uiteen en hier zien we zelfs een Gen4-drive aan kop gaan in sommige benchmarks.
- Random 4KB - Q32T1 - Read
- 4KB - Q32T1 - Write
- 4KB - Q1T1 - Read
- 4KB - Q1T1 - Write
- 4KB - Q32T16 - Read
- 4KB - Q32T16 - Write
Synthetische tests: AS SSD
AS SSD maakt gebruik van niet-comprimeerbare data, waardoor snelheden meestal wat lager uitvallen dan bij CDM of ATTO.
De snelheden zijn dan wat lager dan bij de voorgaande benchmarks, maar bij de sequentiële overdrachten zijn er weer nauwelijks verschillen zichtbaar tussen de Gen5-drives. Enkel de 970 Legend en Aorus 10000 scoren lager dan hun '12GB'-broertjes. Ook hier steken de randomprestaties niet boven die van Gen4-drives uit en zien we de SN850X weer af en toe bovenaan staan.
- AS SSD - Read - Sequential
- Write - Sequential
- Read - 4K blokken
- Write - 4K blokken
- Read - 4K blokken - 64 Threads
- Write - 4K blokken - 64 Threads
Iops
Hoge iops zijn natuurlijk een direct gevolg van hoge doorvoersnelheden, maar voor het gemak voegen we ze voortaan aan de benchmarkresultaten toe.
- Read - 512B
- Write - 512B
- Read - 4K
- Write - 4K
- Read - 4K-64 Threads
- Write - 4K-64 Threads
- Read - 16MB
- Write - 16MB
Praktijktests: filecopy en duurtest
In deze kopieertest lezen en schrijven we kleine en grote bestanden van en naar de ssd. Om een bottleneck met de systeemopslag te voorkomen, draaien we de test vanaf een ramdisk.
De Gen5-drives scoren met kleine bestandjes lezen nog behoorlijk uiteenlopend, maar het schrijven gaat bij allemaal ongeveer even snel. Dat beeld zien we in iets mindere mate met het lezen en schrijven van de 10GB-bestanden. Bij de leestest van de 50GB-bestanden zitten de meeste drives weer dicht op elkaar, al vallen de prestaties van de T700 wat tegen. Die revancheert zich echter bij het schrijven en is dan een van de snelste drives.
- 1000x 5MB-bestand lezen
- 1000x 5MB-bestand schrijven
- 10GB-bestand lezen
- 10GB-bestand schrijven
- 50GB-bestand lezen
- 50GB-bestand schrijven
Cachetest
We testen de snelheid van de cache (met actieve koeling op de drives om throttling te voorkomen) door op een lege drive, een halfvolle drive en een driekwart volle ssd een testbestand te schrijven. De lege drive is uiteraard een bestcasescenario, maar de halfvolle en driekwart volle drives zul je vaker in de praktijk tegenkomen. We meten de overdrachtssnelheid van elk bestand, een bestand van 500MB dat in een 329MB grote zip verpakt is, en geven in de grafiek die snelheid weer. We schrijven tot de helft van de vrije ruimte gevuld is.
Met actieve koeling zijn de drives allemaal ongeveer even snel. De ruim 200GB cache van de lege drives wordt met tegen de 6GB/s volgeschreven en dezelfde cijfers zien we met een halfvolle drive. Als de drives al voor driekwart gevuld zijn, reserveren ze echter nog maar ongeveer 55GB voor de snelle cache. Daar wordt marginaal langzamer naartoe geschreven, maar dat scheelt slechts 100 of 200MB/s vergeleken met de lege of halfvolle drives. Met actieve koeling lijken we dus geen grote onderlinge verschillen te kunnen zien, maar er zitten wel verschillen in wat de drives doen als de cache vol en de drive niet leeg is.
Op een lege drive schrijven ze namelijk allemaal braaf pakweg 750GB met ongeveer 3,2GB/s naar het nand, maar op een halfvolle drive zakt de T700 na de slc-cache direct naar 1,4GB/s, waar de andere drives nog tussen de 80 en 100GB met ongeveer 3GB/s wegschrijven. Met een driekwart volle drive weet geen van de drives nog vlot te schrijven als de cache vol is. Ze hebben na een paar seconden wel een korte opleving van ongeveer 3GB, maar zakken allemaal direct van 6GB/s naar een snelheid van ongeveer 1,3GB/s.
PCMark Storage
De Storage-test van PCMark geeft een totaalbeeld van een combinatie van allerlei activiteiten die van je opslag gebruikmaken. De totaalscore en -bandbreedte geven een algemene indruk, terwijl de deelresultaten inzoomen op specifieke toepassingen.
De PCMark-score voor de MSI M570 is de hoogste van de Gen5-drives. Dat is te danken aan een iets hogere score in vrijwel alle deeltests. Waarom de M570 nu iets sneller is, is lastig te verklaren: het is immers dezelfde drive met dezelfde componenten als de andere E26/NY181-drives. Wellicht spelen de koeling en de ingestelde throttletemperatuur een rol.
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Bandbreedte
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Toegangstijd
PCMark 10 deelresultaten: starten en gebruik software
- PCMark 10 - Starten Adobe Acrobat
- Starten Adobe Photoshop
- Starten Adobe Lightroom
- Starten Adobe Premiere_Pro
- Starten Adobe Illustrator
- Starten Adobe After Effects
- PCMark 10 - Starten Windows 10
- Gebruiken PowerPoint
- Gebruiken Excel
- Gebruiken Photoshop Heavy
- Gebruiken InDesign
- Gebruiken Illustrator
- Gebruiken After Effects
Gaming
- PCMark 10 - Starten Overwatch
- Starten Call of Duty: Black Ops 4
- Starten Battlefield V
Bestandsmanipulatie
- PCMark 10 - 2.37GB_(399_JPEGs)_leestest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_kopieertest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_schrijftest
- 20GB_(4_ISOs)_leestest
- 20GB_(4_ISOs)_kopieertest
- 20GB_(4_ISOs)_schrijftest
PCMark 10 Consistency
De steadystateprestaties van de MSI M570 staan met afstand bovenaan, maar als we naar de daadwerkelijke bandbreedte in deze test kijken, blijken de drives juist in de recoveryfase nog een prestatiedip te hebben. Andere drives hebben weliswaar een iets lagere steadystateperformance, maar herstellen wel vlotter. Dit speelt overigens alleen als je je ssd echt extreem zwaar belast; de Consistency-workload is een absoluut worstcasescenario voor je ssd.
- PCMark 10 Consistency - Steady state bandwidth
- Steady state read latency
- Steady state write latency
In onderstaande grafiek zie je het verloop van de bandbreedte tijdens de consistencytest. In de acht degradatiefasen wordt de ssd eerst tweemaal volgeschreven met data en draait PCMark de Storage-test, met tussentijds steeds langer durende randomwriteworkloads. Vervolgens wordt in de drie steadystatefasen de Storage-test gedraaid, voorafgegaan door drie kwartier randomwriteworkloads. De ssd zou tijdens die fase zijn 'slechtste' prestaties moeten geven. Tijdens de vijf recoveryfasen kan de drive zich herstellen. Tussen de Storage-benchmarks door is de drive steeds vijf minuten idle om ruimte te bieden voor interne optimalisaties als garbage collection.
- Degrade-fase
- Steady-state en recovery
Warmtetest en vermogen
De Phison-drives verstoken 9 tot 10W bij sequentiële operaties en iets minder dan de helft bij random operaties. Idle zitten ze allemaal net boven de 0,1W; alleen de T700 blijft daar iets onder. Let wel dat de actieve koeling van de MP700 Pro en 970 Legend niet is meegerekend met deze vermogens. Die ventilators worden niet gemoduleerd, dus draaien ze altijd op vol vermogen via de SATA-voedingsconnector.
- Opgenomen vermogen - Idle
- Opgenomen vermogen - 1MB Lezen
- Opgenomen vermogen - 4KB Lezen
Warmtetest
In onze warmtetest laten we de drive gedurende een kwartier volschrijven. Daarbij meten we de temperatuur van de ssd en de snelheid waarmee de drive volgeschreven wordt. Zo hebben we direct een indicatie van de afmetingen van de (pseudo-)slc-cache. In onderstaande grafieken zie je het verloop van de test en in de tabel hebben we enkele gemiddelden op een rijtje gezet. We kijken daarbij naar de gemiddelde snelheid die gehaald wordt bij het schrijven naar de cache en hoe groot die is, of in ieder geval hoeveel data je op volle snelheid kunt wegschrijven. Ook loggen we de maximale temperatuur en de gemiddelde ssd-temperatuur tijdens de test.
In onderstaande tabel heb ik de schrijfsnelheden naar de cache en de schrijfsnelheid als de cache vol is samengevat. Ook de capaciteit van het pseudo-slc-cache en de maximale en gemiddelde temperaturen tijdens deze test staan in de tabel. De data van de Aorus 10000 heb ik doorgestreept. We kunnen deze drive niet hertesten en de data lijkt incorrect; we waren deze test destijds nog aan het finetunen.
De 2TB-drives hebben allemaal ongeveer 11 procent van hun capaciteit gereserveerd voor de cache en alle E26-drives schrijven met 5,3 tot 5,5GB/s naar die cache. De Crucial schrijft iets trager als de cache vol is dan de rest; die houden 3GB/s vol waar de T700 2,8GB/s haalt.
Het grote verschil zien we echter in de temperaturen. De T700, met zijn passieve koeling, wordt het warmst, waarbij ook de gemiddelde temperatuur hoog ligt. Het luide fannetje van de 970 Legend blijkt niet echt in staat de ssd goed koel te houden; we noteren de hoogste temperaturen en laagste snelheden. De MP700 Pro blijft met zijn actieve koeling iets koeler, maar de passieve koeling van de Aorus en Spatium blijken veruit het effectiefst. Vooral de MSI M570 bleef in onze test erg koel dankzij zijn enorme Frozr-koeler.Update: de Firecuda 540 is toegevoegd. De ssd wordt zonder koeling geleverd: voor deze test hebben we de ssd onder de heatsink van het Taichi-moederbord gemonteerd. De temperaturen lopen desondanks flink op en de schrijfsnelheid stuitert na het volschrijven van de cache heen en weer tussen pakweg 3GB/s en slechts enkele honderden MB/s, voor een gemiddelde van 1,6GB/s. Enkel de heatsink van het moederbord lijkt wat mager voor dit type ssd's.
Drive |
Schrijfsnelheid naar cache |
Capaciteit cache |
Schrijfsnelheid zonder cache |
Maximale temperatuur |
Gemiddelde temperatuur
|
Adata 970 Legend |
4,3GB/s |
212GB |
2,9GB/s |
74°C |
68°C |
Corsair MP700 Pro |
5,5GB/s |
209GB |
3,0GB/s |
71°C |
63°C |
Crucial T700 |
5,3GB/s |
210GB |
2,8GB/s |
73°C |
68°C |
Gigabyte Aorus 10000 |
3,6GB/s |
62GB |
1,8GB/s |
51°C |
49°C |
Gigabyte Aorus 12000 |
5,3GB/s |
213GB |
3,0GB/s |
66°C |
61°C |
MSI Spatium Pro M570 |
5,3GB/s |
212GB |
3,0GB/s |
55°C |
50°C |
Seagate Firecuda 540 |
5,4GB/s |
214GB |
1,6GB/s |
87°C |
84°C |
Corsair MP600 PRO 2TB |
3,9GB/s |
216GB |
1,6GB/s |
55ºC |
48,2ºC |
Samsung 990 Pro 2TB |
4,0GB/s |
230GB |
1,8GB/s |
63ºC |
58,7ºC |
Seagate Firecuda 530 2TB |
4,3GB/s |
210GB |
3,1GB/s |
66ºC |
60,2ºC |
WD Black SN850X 2TB |
4,4GB/s |
565GB |
1,4GB/s |
66ºC |
61,4ºC |
Prestatie-index
Voor onze testsuite hebben we twee prestatie-indices gemaakt. Daarbij maken we onderscheid tussen een index voor licht en een voor zwaar gebruik, met de zware Consistency-test van PCMark als onderscheidende test. De overige benchmarks tellen allemaal even zwaar mee.
De Spatium Pro M570 stond al in veel benchmarks bovenaan, dus het is niet echt een verrassing dat de drive ook in de index bovenaan staat. De onderlinge verschillen tussen de Gen5-drives zijn echter erg klein, dus het is logischer om naar de prijzen en de koeling te kijken.
- Prestatie-index licht gebruik
- Prestatie-index zwaar gebruik
Conclusie
Je kon natuurlijk op je vingers natellen dat drives die in essentie allemaal identieke componenten hebben, ook nagenoeg gelijk presteren. In de benchmarks ontlopen de drives elkaar dan ook niet heel veel, al is de MSI Spatium, als nieuwste telg in de familie, wel vaak de snelste.
De temperaturen verschillen wel behoorlijk. De enorme Frozr-heatsink van de M570 houdt de ssd veel koeler dan zelfs de toch ook flinke Aorus-koelers. Wie dus niet van plan is om de ssd onder een moederbordheatsink te proppen, koopt met zo'n overkillkoeler een ssd die niet snel zal throttlen.
Dan blijven als criteria alleen nog de prijs en beschikbaarheid over. De Adata- en Crucial-drives zijn de goedkoopste uitvoeringen, met prijzen van pakweg 320 euro voor de 2TB-versies. De Adata-drive maakt wat ons betreft echter veel te veel lawaai en Crucials koeling is wat mager. Dan kun je beter voor de Corsair MP700 Pro kiezen voor slechts enkele tientjes meer, of voor de MSI Spatium Pro M570 als je er de ruimte voor hebt en de prijs meevalt. De Gigabyte-drives en de Seagate-drives vallen af op basis van hun prijs en/of beschikbaarheid.
Bovendien geldt voor al deze drives, ook de minst dure, dat je een forse meerprijs betaalt ten opzichte van Gen4-drives. De rapste modellen als bijvoorbeeld een Samsung 990 Pro of een WD Black SN850X, kosten amper de helft van deze Gen5-drives. Natuurlijk zijn die iets minder snel dan deze nieuwe generatie drives, maar of dat de forse meerprijs van een Gen5-drive voor je rechtvaardigt, is een vraag die je zelf zult moeten beantwoorden.
- Adata 970 Legend 2TB
- Corsair MP700 Pro 2TB
- Crucial T700 2TB
- Gigabyte Aorus 12000 2TB
- MSI Spatium M570 Pro 2TB
- Seagate Firecuda 540 2TB