Het Nederlandse ministerie van Volksgezondheid hoeft geen extra schadevergoeding te betalen voor het GGD-coronadatalek. De stichting ICAM heeft een rechtszaak hiervoor verloren. De stichting wilde tot 1500 euro per slachtoffer.
De rechtszaak draait om het datalek in twee GGD-systemen die tijdens de coronapandemie werden gebruikt, waarbij werknemers de gegevens illegaal verkochten. Hierbij werden onder meer burgerservicenummers verkocht. Het is niet duidelijk van hoeveel mensen er daadwerkelijk data is gestolen, maar volgens de GGD gaat het om maximaal ongeveer 1250 burgers. Deze slachtoffers hebben van de GGD een aanbod voor een schadevergoeding gekregen van 500 euro.
Stichting ICAM wilde een extra schadevergoeding voor die slachtoffers en daarbovenop een schadevergoeding voor de 6,5 miljoen burgers die in de systemen stonden. Bij deze burgers heerst volgens de stichting de vrees dat ook hun data is gestolen, omdat nog steeds onduidelijk zou zijn hoeveel slachtoffers er precies zijn. Daarvoor wijst de stichting naar onderzoek van RTL Nieuws, waaruit zou blijken dat er slachtoffers zijn die wel in datasets van criminelen zitten, maar die niet door de GGD zijn gecontacteerd. Die criminelen claimen de data van tienduizenden slachtoffers te hebben gestolen.
De stichting wilde per burger die in het systeem stond, een schadevergoeding van 500 euro, met daarnaast 1500 euro voor slachtoffers waarvan bekend is dat er daadwerkelijk data is gestolen. Dit komt neer op een totale schadevergoeding van meer dan 3,3 miljard euro. Het ministerie wilde geen extra schadevergoeding betalen, waarna de stichting in maart 2023 naar de rechter stapte. De stichting wordt actief gesteund door 133.691 deelnemers die zich hebben aangemeld bij ICAM.
De rechtbank Amsterdam wijst de vordering af. Hoewel de rechtbank erkent dat er vermoedelijk meer slachtoffers zijn dan de GGD zegt, kan de claim van tienduizenden slachtoffers niet geverifieerd worden. Daar komt bij dat ICAM bij zijn deelnemers niet heeft gevraagd of hun data daadwerkelijk is gestolen of niet. De stichting kan daardoor niet bewijzen dat ze representatief is voor die groep, stelt de rechtbank, waardoor ICAM niet voldoet aan de wettelijke vereisten voor een massaclaimrechtszaak.
Nederlanders waarbij er 'een vrees voor een inbreuk' is, waarbij het dus niet zeker is dat er data is gestolen, krijgen van de rechtbank ook geen schadevergoeding. Mensen kunnen namelijk alleen schadevergoeding krijgen als er daadwerkelijk een inbreuk vaststaat, wat bij deze groep niet het geval is. De ongeveer duizend Nederlanders die de schadevergoeding van de GGD hebben geaccepteerd, hebben volgens de rechtbank tot slot geen recht op een extra schadevergoeding, omdat zij bij het aanvaarden van die schadevergoeding afstand hebben gedaan van een verdere vordering.