Stichting ICAM start een 'collectieve actie' tegen het ministerie van Volksgezondheid, vanwege het datalek bij de IT-systemen van de GGD. Nederlanders kunnen zich via een site aanmelden, waarna de stichting, mogelijk via een rechtszaak, minimaal 500 euro per deelnemer wil claimen.
De collectieve actie draait om twee IT-systemen van de GGD, waarmee onder meer bron- en contactonderzoekers de medische gegevens van Nederlanders konden bijhouden. Medewerkers konden deze systemen echter ook gebruiken om de gegevens van Nederlanders eenvoudig te verzamelen en te downloaden. Het gaat om de systemen CoronIT en HPzone Light, gegevens uit deze systemen werden daadwerkelijk illegaal verhandeld, bleek begin dit jaar. Sindsdien heeft de GGD stappen ondernomen om dit verzamelen en verhandelen tegen te gaan, zoals het uitschakelen van printfuncties.
De GGD claimt alle slachtoffers te hebben geïnformeerd, al schreef RTL Nieuws in augustus dat dit toen niet het geval was. Stichting ICAM zegt daarom dat de werkelijke omvang van de datadiefstal groter is dan bij de GGD bekend is en dat het nog steeds onduidelijk is hoe groot die omvang is. Daarbij wijst de stichting naar onderzoek van de Autoriteit Persoonsgegevens, die zegt dat de beveiliging van de genoemde systemen nog steeds ondermaats is.
Stichting ICAM start daarom de collectieve actie, waarmee de overheid 'meer prikkels' zou krijgen 'om het belang van privacy en goede beveiligingsmaatregelen' te kunnen 'inzien'. De stichting eist helderheid over de omvang van het datalek, dat privacy en dataveiligheid een harde eis worden bij nieuwe IT-systemen van de overheid en dat gedupeerden van het GGD-datalek 'een passende compensatie' krijgen.
Iedere Nederlander wiens gegevens in de IT-systemen van de GGD zitten, zou volgens de stichting vijfhonderd euro moeten krijgen. De stichting verwijst hierbij naar een uitspraak van de Raad van State van april 2020. Voor Nederlanders waarbij bewijs is dat de gegevens daadwerkelijk zijn gestolen, vordert de stichting 1500 euro.
Deelname aan de collectieve actie is gratis; Liesker Procesfinanciering financiert de rechtszaak. Mocht het ministerie een schadevergoeding betalen, dan krijgt dit bedrijf twintig procent van de schadevergoeding. Dit bedrag loopt op tot vijf keer het geïnvesteerde bedrag; het is niet duidelijk hoeveel Liesker investeert. De stichting claimt dat met deze vergoeding van twintig procent het risico van Liesker wordt gecompenseerd. Mocht het ministerie geen schadevergoeding betalen, dan hoeven deelnemers ook niks te betalen.
Stichting ICAM zegt geen winstoogmerk te hebben. De stichting gaat eerst in gesprek met het ministerie over de gevraagde eisen. Mocht het ministerie hier niet in meegaan, dan wil de stichting een rechtszaak starten. De stichting merkt wel op dat dit proces lang kan duren en dat het anderhalf tot drie jaar kan duren voor er een uitspraak is.