Door Paul Hulsebosch

Redacteur

Prey Review

Sterk verhaal maar statische gevechten

11-05-2017 • 06:00

76

Multipage-opmaak

Sfeervol

Samengevat

Arkane Studios heeft Prey van een prachtige spelwereld voorzien, met een indrukwekkend groot, mooi en gedetailleerd ruimtestation Talos I, waar je heerlijk in rond kunt zwerven, op zoek naar uitwegen, aanwijzingen en hulpmiddelen. Hetzelfde geldt voor het verhaal en vooral voor de vele kleine verhaaltjes waar je in meegezogen wordt. Het is pure sciencefiction die ongemakkelijke vragen stelt over ethische kwesties. Die vragen zijn bovendien mooi verweven met de gameplay, waarin je uitgedaagd wordt om het jezelf moeilijk te maken. Alleen het vechten is niet zo goed als we gehoopt hadden. Je bent zelf aan de trage kant, terwijl je tegenstanders juist snel zijn. Daar is best mee te werken, maar prettig is anders. Dat had wat spannender gemogen. Verder hadden we wat last van bugs, en dat is natuurlijk nooit fijn. Toch biedt Prey een lekkere combi van verhaal, level design, stijl, muziek en speelstijlen, en die pluspunten wegen ruimschoots op tegen de minpunten.

Eindoordeel

Tweakers zegt: 8,5

Gespeeld op: Windows
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 4 en Xbox One

In veel previews of reviews van Prey komt een vergelijking met BioShock voor. Een wat vreemde vergelijking, aangezien BioShock zich afspeelt in onderwaterstad Rapture en Prey zich afspeelt aan boord van een ruimtestation. Als je Prey dan toch wilt vergelijken, zijn er veel meer games die zich afspelen in een ruimtestation dan in een onderwaterstad. Prey is veel meer sciencefiction dan BioShock, compleet met een vervreemdend uitgangspunt en nog vreemdere plotwendingen. De game is ook futuristisch; het geheel speelt zich af in 2032, in een alternatieve werkelijkheid.

Maar los van de locatie gaat het in de vergelijking met BioShock misschien eerder om de sfeer van beide games, om het kleurgebruik, met warme tinten rood en bruin die op veel locaties overheersen. Om de soms wat barokke luxe die je treft aan boord van Talos I, het ruimtestation waar Prey zich afspeelt en dat enigszins doet denken aan Rapture. Waar sfeer een sterke kant is van de BioShock-games, geldt dat zeker ook voor Prey. Ontwikkelaar Arkane Studios heeft zijn best gedaan of Talos I. Van de beide delen Dishonored weten we dat de studio een mooie spelwereld kan maken, en dat doet hij nu weer. Alleen is de sfeer dit keer totaal anders.

Gameplaybeelden van onze run door de Windows-versie van Prey.

De Talos I is groot

Arkane heeft zijn best gedaan op Talos I. Het is een enorm schip. Je kunt het van buiten bekijken, tijdens een ruimtewandeling, en dan valt pas op hoe groot het gevaarte is: zo'n 600 meter lang. Dat je het geheel kunt verkennen, blijkt wel als je laat in de game nog een keer aan de ruimtewandel gaat. Dan zie je de vele blauwe markeringen van de questtracker, die je door heel het ruimtestation sturen, met de afstanden tot de vele doelen die je hebt. Want er is veel te doen in Prey. Er is de glimmende buitenkant, de mooie lobby die niet zou misstaan in de Trump Tower, en de luxe onderkomens van het personeel, compleet met restaurant, filmzaal, zwembad en fitnessruimte. Maar er zijn ook de industriële delen: de enorme kernreactor die het schip aandrijft, de al net zo indrukwekkende waterzuiveringsinstallatie, en de oude kern van de Talos I, waar al decennia onderzoek wordt verricht. Het zijn spartaans ingerichte ruimtes die er zeer geloofwaardig uitzien.

Review Prey

Vergeet het origineel

Wat ook opvalt, is dat deze Prey niets heeft te maken met zijn voorganger. Je bent hier geen indiaan die tegen de muren op kan lopen, maar een zeer aardse wetenschapper die onderzoek doet naar zeer realistische aliens. Die aliens zijn uiteraard gevaarlijk, maar gelukkig zitten ze opgesloten aan boord van de Talos I. Het gevaar is echter dat ze wellicht uit weten te breken en mogelijk naar aarde weten te ontsnappen. De Talos I is niet alleen gebouwd om de aliens, Typhon genaamd, gevangen te houden, maar ook om onderzoek te doen naar de bijzondere eigenschappen van de gevaarlijke wezens. Daar start jouw aandeel in het verhaal: jij staat, samen met je oudere broer, aan het hoofd van het onderzoek. Samen proberen jullie eigenschappen van de Typhon op mensen over te brengen via zogenaamde Neuromods, implantaten in de hersenen die het menselijk functioneren zouden moeten verbeteren. Een operatie die uiteraard niet zonder gevaar is, om maar te zwijgen over de ethische kanten van de zaak.

Review Prey

Beide komen in Prey uitgebreid aan bod. Sterker nog, de ethische kant staat centraal in het verhaal terwijl de technische kant de ruggengraat van de gameplay vormt. Dat verhaal, of eigenlijk meer het schrijfwerk, is uitstekend, van de grote lijn tot de kleine details: van de vele kleine briefjes en de vele bladzijden uit boeken die je ziet rondslingeren, tot de e-mails die de opvarenden van de Talos I elkaar schrijven. Dat het schrijfwerk zo veel indruk maakt, komt ook doordat Arkane heel goed heeft nagedacht over de achtergrond van het verhaal, over de Talos I en het vele personeel aan boord.

Liefde, ruzie, verraad

Het ruimteschip lijkt verlaten, er lijken geen overlevenden meer aan boord, maar door de vele sporen van onderlinge communicatie gaan de opvarenden bijna voor je leven. De Talos I komt goed naar voren als een heuse minisamenleving, met elke vorm van menselijk gedrag. Liefde, ruzie, verraad, handel, bedrog, ongehoorzaamheid, het komt allemaal voorbij in de vele kleine verhaaltjes die je onderweg tegenkomt. Het mooie van Prey is dat het ook zin heeft om erin mee te gaan, om de moeite te nemen de vele verhaaltjes te volgen. Veel van de vele side missions die je op die manier tegenkomt bestaan uit verschillende stappen, en gedurende die stappen ontdek je de geheime hoekjes en gangetjes van de Talos I. Op die manier kom je achter de vele gesloten deuren, op die manier vind je de aanwijzingen en hulpmiddelen die goed van pas komen in het grote verhaal, de verhaallijn rond Morgan Yu en de Typhon. Op die manier kom je bovendien aan de broodnodige voorraden die je nodig hebt om te overleven aan boord van de Talos I.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

De launch trailer van Prey.

Zoeken en puzzelen

Het is knap hoe Arkane die vele kleine verhaaltjes laat bijdragen aan het grotere geheel. Ze zijn niet alleen leuk om te volgen, er komt vaak ook nog behoorlijk wat puzzelwerk bij kijken. Sommige van die side missions zijn lastig te vinden, al zit de game zo goed in elkaar dat er voor de ware puzzelaar de nodige aanwijzingen zijn te vinden. Zoek je een personeelslid? Iedereen heeft een armband die waargenomen kan worden. Als je de juiste computer in het enorme ruimtestation weet te vinden, kun je de persoon tracken en verschijnt de aanwijzing als een blauw icoontje in beeld. Niet dat het daarmee makkelijk wordt, want het icoon geeft alleen richting en afstand aan, en je weet nooit wat je onderweg voor obstakels tegenkomt. Het kan zelfs irritant zijn dat je ziet dat je dichtbij bent, maar het doel toch niet kunt bereiken.

Review Prey

Langzaam ontrafelen

Toch is dat typerend voor Prey: veel missies vergen geduld en zijn niet in één keer op te lossen. Dat geldt voor het grote verhaal, maar ook voor de vele aanvullende missies. In veel gevallen weet je waar je moet zijn, maar is er een obstakel dat de doorgang blokkeert. Prey is als een web van prachtig in elkaar verweven verhaaltjes, een web dat je heel langzaam leert ontrafelen. Nu we toch op de loftrompet blazen: het tempo van de game is ook goed, met lekker veel afwisseling. Er zijn delen met veel actie, maar ook delen waar je behoedzaam te werk kunt gaan, al sluipend langs de Typhon. Dit wordt afgewisseld met delen waar je rustig kunt verkennen, op zoek naar de broodnodige aanwijzingen of voorwerpen. Al kun je zelden echt op je gemak rondkijken, want de Typhon zijn verraderlijke types die uit het niets op kunnen duiken.

Mooi is ook dat je verdacht lang met maar een klein stukje oppervlak van de Talos I bezig kunt zijn. Wat lijkt op een simpele hal kan veel uitdaging bieden. Je gaat een keer dood, er blijkt een side mission te zijn, er zijn voorraden achter slot en grendel die je alleen kunt bereiken als je eerst wat repareert, en zo is het opeens een kwartier later. Er zijn uiteraard genoeg gangen en halletjes waar je zonder omzien doorheen kunt rennen, maar juist de afwisseling is goed.

Review Prey

Typhon

De Typhon zijn er in allerlei soorten en maten, en opvallend is dat ook de Mimic, de laagste soort op de Typhon-ladder, tot het einde van de game gevaarlijk blijft. De naam geeft al aan dat een Mimic zich kan vermommen als een willekeurig klein voorwerp. Je kunt dus naar een koffiebeker staren zonder in de gaten te hebben dat het gevaar nabij is. De Mimic kan je met een paar uithalen van zijn lange klauwen makkelijk en snel neerhalen. Dat snelle geldt voor veel tegenstanders in de game. En waar ze traag zijn, hebben ze krachten die je van flinke afstand het leven toch behoorlijk zuur kunnen maken. Ze kunnen bijvoorbeeld je elektrische systemen tijdelijk uitschakelen, zodat de aandrijving van je pak het even niet meer doet tijdens een ruimtewandeling, of zodat sommige wapens tijdelijk niet meer functioneren.

Review Prey

GLOO Canon

Uiteraard beschik je zelf over de nodige tegenmaatregelen. Daarbij gaat het om een handvol verschillende wapens die in beperkte mate kunnen worden opgewaardeerd. Je arsenaal is echter klein, met klassiekers als een pistool en shotgun, en wat exotischer wapentuig als de GLOO Canon en Q-Beam. Met die eerste schiet je grote klodders lijm waarmee je tegenstanders vast kunt pinnen. Erg handig tegen de snelle Typhon. De Q-Beam kookt een Typhon langzaam, tot hij uit elkaar barst. De Beam heeft een flink bereik en is onmisbaar tegen de sterkere Typhon. De Q-Beam moet echter even op gang komen, wat hem lastig maakt in gebruik. Daarmee heb je een mager arsenaal. Veel meer dan een handvol wapens heb je niet. Het maakt de game tricky, want met de vrij trage wapens moet je het opnemen tegen snelle Typhon.

Je kunt je arsenaal echter aanvullen, als je gebruikmaakt van Neuromods. Die kun je gebruiken om je fysiologische eigenschappen te verbeteren. Enerzijds kan dat bij je menselijke kant, zodat je meer Health hebt, meer Stamina, meer kunt tillen, beter kunt hacken en beter kunt mikken. Interessanter wordt het als je leert om eigenschappen van de Typhon over te nemen. Dan kun je opeens ook razendsnel een paar meter verder zappen, kun je ook elektrostatische schokgolven uitzenden en het brein van vijanden tijdelijk stilleggen. Met die buitenaardse opties wordt het leven een stuk makkelijker.

Review Prey

De ethische kant

Daarbij duikt echter ook de ethische kant op, die op een mooie manier is verwerkt in de game. Er wordt in het verhaal aan gerefereerd, maar ook in de gameplay. In het verhaal wordt de vraag opgeworpen of we wel dergelijke vreemde invloeden willen en wat dat betekent voor de mensheid. In de game wordt er op een andere manier op ingespeeld. Zo kun je kiezen waar je de vele Neuromods die je kunt bemachtigen aan spendeert. Je maakt zelf uit of je de vele Neuromods die je bemachtigt in de game spendeert aan menselijke eigenschappen of aan buitenaardse. Dat heeft gevolgen. Aan boord van de Talos I zijn de nodige turrets te vinden. Die hebben een sensor die herkent of ze een mens of een alien voor zich hebben. Op aliens wordt geschoten, op een mens niet. Als je te veel buitenaardse eigenschappen aanboort, zullen de turrets je beschouwen als buitenaards. Dat gebeurt al snel. En er zijn meer situaties waarbij het niet wordt gewaardeerd als je buitenaardse invloeden hebt.

Review Prey

Het is ook hoe de makers je uitdagen. We hebben de handschoen opgepakt door tijdens een doorloop enkel menselijke trekken te verbeteren en geen enkele Neuromod te besteden aan buitenaardse eigenschappen. Dat maakt de game inderdaad een stuk spannender, ook omdat Prey een game is van schaarste. Zeker in het middenstuk van de campagne kun je behoorlijk krap komen te zitten. Ondanks dat we veel tijd besteed hebben aan side missions, om zo veel mogelijk voorraden aan te leggen, hebben we confrontaties gehad waar we nog leven over hadden, maar totaal geen munitie meer - en dus de strijd moesten staken om toch nog maar een rondje door de Talos I te lopen, op zoek naar grondstoffen. Later in de game, als de uitdaging groter wordt, is er gelukkig weer van alles te vinden.

Zoek de combi

Vechten in Prey is daarmee zelden een zaak van run and gun. Naar voren rennen en in het wilde weg schieten op alles dat beweegt is zelden raadzaam. Daar zijn je wapens te traag voor, heb je te weinig munitie en ben je simpelweg niet sterk genoeg. Vechten in Prey vergt wat denkwerk. Gooi een Nullwave Transmitter naar een Typhon die je van afstand pijn kan doen, zodat hij tijdelijk zijn buitenaardse krachten niet kan benutten. Gebruik een EMP Charge om mechanische tegenstanders tijdelijk lam te leggen en bedenk dan welk wapen het meest effectief is. Dat varieert sterk per tegenstander en het is van levensbelang om het juiste wapen en vooral de juiste munitie op voorraad te hebben. Het gaat daarmee dus vooral om het vinden van de juiste combinatie, want de meeste tegenstanders schakel je uit met een tweetrapsraket: eerst schakel je hun voornaamste wapen uit, en daarna knabbel je aan hun Health. Als je dat eenmaal door hebt, worden gevechten een stuk eenvoudiger.

Review Prey

Recyclen

Overigens zijn er in de game flink wat Neuromods te bemachtigen, maar lang niet genoeg om al je opties vrij te spelen. Zelfs toen we ons enkel op de menselijke helft van het opwaardeerschema toelegden, hadden we lang niet alle opties vrijgespeeld. Het is dus kiezen. Er is daarbij steeds genoeg om je te verleiden: een kist die de doorgang blokkeert en je op kunt tillen als je wat Neuromods investeert, een deur die je kunt hacken met een hogere rang, een confrontatie die je verliest omdat je wapens niet krachtig genoeg zijn, of je Health te laag.

Het investeren van Neuromods past in een ander aardig mechanisme van de game, namelijk het recyclen van materiaal. Net als dat er veel te lezen valt, kun je ook van alles oppakken en meenemen in je rugzak. Van propjes papier en bananenschillen tot stukken koperdraad en kapotte harde schijven, alles is op te rapen en te recyclen. Als je vervolgens de juiste blauwdruk weet te vinden - vaak verstopt in side missions - kun je op basis van de grondstoffen die je hebt gewonnen munitie en medicijnen maken. Doordat wapens en vooral munitie verder schaars zijn, heb je de zelf gefabriceerde spullen hard nodig. Opnieuw een stimulans om de Talos I te verkennen.

Review Prey

Prey is verder een game die je behoorlijk kan laten schrikken. Juist doordat het geen horrorgame is, maken de schrikmomenten flinke indruk. Het zijn er niet heel veel, maar memorabel zijn ze wel. Niet alleen de Typhon zelf kunnen je laten schrikken, ook op andere momenten pakt Arkane je bij de lurven. Dat wordt versterkt door de muziek en geluiden in de game, die de gameplay op uitstekende wijze ondersteunen. Waar de Talos I al sfeervol is, is de muziek dat zeker, al onderstreept de muziek doorgaans juist de enge kant van de game. Een mooi contrast.

Bugs

Geheel zonder problemen is Prey helaas niet. Bij het spelen van de Windows-versie kwamen we zo hier en daar wel wat bugs tegen. Een koffiebeker die onbedoeld in de lucht zweefde, een wasbak waar de afvoer ontbrak, een Typhon die achter een boom bleef steken; dat soort werk. Bovendien liet de game ons testsysteem een keer volledig vastlopen. Gelukkig zijn er veel savegames en raden de makers je aan om ook zelf veel quick saves te maken. Maar het hoort uiteraard niet. Behalve de crash is het gelukkig niet heel storend.

Review PreyReview Prey

Wasbak met en zonder afvoer.

Conclusie

Arkane Studios heeft Prey een prachtige spelwereld gegeven, met een indrukwekkend groot, mooi en gedetailleerd ruimtestation waar je heerlijk in rond kunt zwerven, op zoek naar uitwegen, aanwijzingen en hulpmiddelen. Het is een ware ode aan game design, met erg veel afwisseling. Hetzelfde geldt voor het verhaal en vooral voor de vele kleine verhaaltjes waar je in meegezogen kunt worden. Het is pure sciencefiction, maar dan van de betere soort, het soort dat ongemakkelijke vragen stelt over ethische kwesties. Die vragen zijn bovendien mooi verweven met de gameplay, waarin je uitgedaagd wordt om het jezelf moeilijk te maken door buitenaardse invloeden af te zweren. Het is daarmee ook een game die je op verschillende manieren kunt spelen.

Alleen het vechten is niet zo goed als we gehoopt hadden. Je bent zelf aan de trage kant, terwijl je tegenstanders juist snel zijn. Daar is best mee te werken, maar prettig is anders. Vooral wie op ouderwetse vuurwapens vertrouwt, zal daar last van hebben. Tegelijk is het knokken een zaak van het uitdokteren van de juiste combinatie van hulpmiddel en wapen. Als je die door hebt, dan is het vechten statisch en zelden uitdagend. Dat had wat spannender gemogen. Verder hadden we wat last van bugs, en dat is natuurlijk nooit prettig. Toch biedt Prey een lekkere combi van verhaal, level design, stijl, muziek en speelstijlen, en die pluspunten wegen ruimschoots op tegen de minpunten. De liefhebbers van games als System Shock, Deus Ex en Dishonored hebben er met Prey een heerlijk avontuur bij, waarin erg veel valt te beleven.

Review PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview PreyReview Prey

Lees meer

Bethesda brengt Prey op 5 mei uit
Bethesda brengt Prey op 5 mei uit Nieuws van 25 januari 2017
Prey is vanaf 5 mei te koop
Prey is vanaf 5 mei te koop Video van 25 januari 2017
Duik in de geschiedenis van Prey
Duik in de geschiedenis van Prey Video van 18 oktober 2016
Prey 2
Prey 2 Video van 24 augustus 2011
Prey 2
Prey 2 Video van 3 augustus 2011
Prey 2
Prey 2 Video van 3 augustus 2011
E3: Prey 2
E3: Prey 2 Video van 3 juni 2011
Prey 2
Prey 2 Video van 16 maart 2011
Zenimax neemt rechten op Prey over
Zenimax neemt rechten op Prey over Nieuws van 9 september 2009

Reacties (76)

Sorteer op:

Weergave:

Ik vind de intro maar een beetje een zwakke poging to interessant doen klinken:
In veel previews of reviews van Prey komt een vergelijking met BioShock voor. Een wat vreemde vergelijking, aangezien BioShock zich afspeelt in onderwaterstad Rapture en Prey zich afspeelt aan boord van een ruimtestation.
Okay, maar uiteindelijk worden Dishonored en Deus Ex aangehouden die zich vooral op land afspelen.
Maar los van de locatie gaat het in de vergelijking met BioShock misschien eerder om de sfeer van beide games, om het kleurgebruik, met warme tinten rood en bruin die op veel locaties overheersen.
Bingo. Het heeft niets met locatie te maken, maar de sfeer die de game neerzet. Dit had makkelijk een BioShock kunnen zijn in een ander jasje.

De gevechten zouden statisch zijn. Daar kan ik mijzelf niet in vinden, er zijn namelijk legio aan verschillende mogelijkheden om ze te verslaan. Van het leegpompen van je shotgun tot het tactisch plaatsen van een recycler charge die ze omzet in resources die je weer voor crafting kan gebruiken tot het plaatsen van de diverse turrets die je kunt vinden.

Ja, als er is een combo die vaak goed werk. Net zoals de 'one-two-punch' die je in het begin van BioShock 1 direct gebruikt. Maar daarnaast, je hoeft niet élk gevecht aan te gaan, je kunt ook voorbij sluipen. In de meeste games worden gevechten uiteindelijk kinderlijk eenvoudig als je doorhebt wat de zwakke punten zijn van de diverse vijanden die je tegen het lijf loopt. Deus Ex is op het einde ook geen uitdaging meer.

De uitdaging in de gevechten zitten hem er meer in hoe je het wil oppakken en of je daar munitie of psi of granaten in wil investeren. Soms kun je ze voorbij lopen zonder dat je maar één kogel lost. Dat is de grotere uitdaging, zeker wanneer je weet hoe je ze het beste moet uitschakelen, dat punt bereik je uiteindelijk in elk spel. Zelfs in de Dark Soul games.
Arkane heeft zijn best gedaan op Talos I. Het is een enorm schip.
Dat hebben ze zeker, het is alleen een station, geen schip. Dit wordt in het begin van de game al toegelicht. Zelfs waarom ze ervoor hebben gekozen en wat de verschillende compartementen zijn.

Daarbij lees ik voor de rest ook niets terug over de psycoscope er is geen lijntje tekst aan besteed. Terwijl hier de vergelijking met BioShock juist duidelijker wordt. Het is immers hetzelfde principe als de 'camera' die je had in de eerste BioShock waarmee je nieuwe upgrade kon unlocken. Dit zit dus ook in Prey. Waardoor je soms moet overwegen of je een Mimic wil ambushen met je GLOO gun en je wrench, of wil proberen om de vijand te scannen zodat je meer Alien neuromods kunt unlocken. Daarbij kun je na het scannen van vijanden ook hun invulnerabilities en zwaktes zien. Het is dus een tool die je, als het goed is, redelijk vaak gebruikt. Maar er wordt geen woord over geroepen.

Naar mijn idee een oppervlakkige review, net als destijds Dead Space 3, waar maar één regel over de co-op was toegewezen en het wapen systeem - wat behóórlijk op de schop was genomen - werd bestempeld als hetzelfde in de voorgaande delen.

De wapens in Prey kun je trouwens ook upgraden. Meer damage, sneller herladen, groter bereik. Ik ben misschien nog niet héél ver, maar de wapens voelen tot nu toe een goede match tegen de vijanden. De reden waarom run-and-gun weinig nut heeft is omdat munitie niet ten overvloeden beschikbaar is. Je zult dus snel worden aangewezen worden op andere methodes gewoonweg omdat je munitie op is. Niet omdat je wapens te zwak of langzaam zijn.

[Reactie gewijzigd door SacreBleu op 23 juli 2024 03:13]

Waar het mij om gaat; ik lees voornamelijk vergelijkingen met BioShock. Ik hoop dat je uit mijn tekst begrepen hebt dat ik juist wil proberen Prey niet teveel te vergelijken met een andere game, maar hem geheel op zichzelf te laten staan, want dat verdient'ie. Ik probeer BioShock niet af te zeiken, maar ook Prey niet weg te zetten als een BioShock-kloon.

Verder heb ik hopelijk toch voldoende duidelijk gemaakt dat je gevechten op allerlei manieren aan kunt vangen en dat door jou aangehaalde 'one-two-punch'daarbij de geëigende manier is. Dat staat echter los van het feit dat gevechten wat statisch zijn. Als in; je bent wat traag. Dat wil niet zeggen dat je in Prey daardoor te zwak zou zijn; je hebt - zoals we beiden aanhalen - opties genoeg. Maar het voelt wat stroperig aan. Kennelijk stoor jij je daar niet aan. Mooi. Ik ook nauwelijks. Zie het cijfer.

En dat ik de Psychoscope niet noem; ik noem veel meer zaken niet. Dat je turrets kunt oppakken en ergens anders neer kunt zetten om zo wat munitie te besparen. Geniale optie. Dat er erg veel kranen in de game te vinden zijn waar je je gezondheid kunt herstellen; erg prettig en leuk. Dat je in een Fabricator zelf Neuromods kunt maken, om jezelf sneller op te waarderen. Dat je - los van de Neuromods - ook je pak en je helm op kunt waarderen. Het is een review, geen handleiding.
Mooie toelichting! In de intro viel het argument: "Rapture onderwater, Prey in ruimte" -
dus rare vergelijking van anderen, gewoonweg tegen. Daar hoef ik verder niet op in te gaan, dat is het stukje vrijheid wat je hebt als schrijver. :)

Het trage en logge van de combat deel ik niet. Je bent geen space marine zoals in Doom. Je bent een scientist. Het spel moet je ook niet zozeer zien als een shooter. Juist het langzame nodigt uit tot het nadenken en proberen van andere oplossingen, in plaats dat je als een gymnast de boel overslaat. Had dit spel hetzelfde gespeeld als Doom had ik het een stuk minder interessant gevonden. Daar mogen we best in ervaring, voorkeur en beleving in verschillen. Het is geen kritiek op je review, louter mijn onbegrip waarom dit in jouw ogen een minpunt verdient. Ik heb het spel niet uitgespeeld, wellicht dat ik na 10 uur hetzelfde begin mee te maken.
En dat ik de Psychoscope niet noem; ik noem veel meer zaken niet. Dat je turrets kunt oppakken en ergens anders neer kunt zetten om zo wat munitie te besparen.
Dat vind ik oprecht jammer. Daarmee geef je maar een oppervlakkig beeld van wat de game heeft te bieden. De Psychoscope speelt een iets grotere rol dan die ene kraan die je in de science bay kan manipuleren. Je hoeft er dan ook geen passages aan te wijden, maar helemaal niet benoemen vind ik raar. Juist omdát het een review is en je aanhaalt dat je de wapens langzaam en log vindt, terwijl er wel een mogelijkheid tot verbetering is.
Het is een review, geen handleiding.
Precies, je hoeft dus niets uit te leggen. Maar helemaal geen tekst eraan wijden is jammer.
Je had prima kunnen toelichten dat het spel een plethora aan mogelijkheden biedt in het upgraden van verschillende facetten zoals je armor en wapens. Juist om aan te geven dat het spel niet alleen gaat om Neuromods. Dat is naar mijn idee geen handleiding maar een accuraat beeld scheppen wat de game heeft te bieden zonder te ver door te draaien.

Ik ben zelf geen professionele reviewschrijver maar in andere reviews kom ik deze details wél teruglezen en dat schetst een ander beeld van het spel. Daar loopt het mis. In jouw review lijkt het te gaan om een paar wapens en Neuromods. Het feit dat daarbij komt dat er nog méér upgrade-ability is, is juist een sterk punt van het spel wat je links laat liggen. Daar slaat deze review - dus geen impressie of guide - de plank mis.

Om een voorbeeld te geven. Jurian pakte dit perfect op in zijn review van Titanfall 2. Jijzelf pakte dit heel netjes op. Waar je een verwijzing maakte naar een game mechanic die voorkomt in één van de levels van het spel, die zo verfrissend is dat het jammer is dat ze dat niet verder hebben opgepakt. Perfect! Niet eens een alinea aan tekst maar wel een bijzondere diepgang.

Je hoeft niet uit te leggen wat elke Neuromod, wapen upgrade of suit chip doet. Maar het was mooi geweest als je daarmee had aangetoond dat de ervaring héél erg is te zetten naar de speelstijl van de speler. Dat is waardevol.

Ik ben niet op zoek, overigens, om hier een lange discussie van te maken Ik wilde alleen delen wat mij tegenviel en wat ik anders ervaarde. :) No hard feelings.

[Reactie gewijzigd door SacreBleu op 23 juli 2024 03:13]

Volgens mij beschrijf ik - in bedekte termen, want zo min mogelijkj spoilers - juist vrij uitgebreid dat je kunt kiezen of je buitenaardse invloeden wilt en daarmee meer mogelijkheden, of dat die juist wilt vermijden. Ik haal zelfs de ethische kant van die keuze aan als één van de belangrijkste kenmerken van de game. Dus ik heb het er wel degelijk over. Alleen heb ik het woord Psychoscope inderdaad niet genoemd. Bewust, want geen spoilers.

En de review van Titalfall 2 was van mijn hand, dus bedankt voor het compliment ;-)
Haha, mooi. Sorry, dan liet mijn geheugen mij in de steek. Van die review vond ik het een ijzersterk punt dat je dit beschreef. En je had gelijk. ;)

Wat betreft de rest, ik begrijp het niet helemaal goed. Het stuk wat ik vooral miste is dat je bepaalde dingen achterwege hebt gehaald terwijl je Neuromods maar naar voren haalde. Voor het onderdrukken van de spoilers, bedankt! Kennelijk heb ik daar nog wat te beleven.
Lekker een beetje bekvechten in het openbaar :-)
Have fun met de game. Ik heb vannacht nog tot twee uur side missions zitten spelen...

En verder; alleen maar tof wat we lezers hebben die de moeite nemen zo uitgebreid te reageren!

[Reactie gewijzigd door Paul Hulsebosch op 23 juli 2024 03:13]

Ik moet hier toch even inhaken, maar statisch zoals omschreven? Allesbehalve.

Dat is het mooie achter Prey en het concept en de vraagstukken die het opwekt. Je eerste stapjes in Talos I maken duidelijk wie hier "Prey" en wie er "Predator" is. Later ontdek je door onthullingen in het verhaal (die ik vanwege spoilergevaar achterwege laat) en het gebruik van Neuromods hoe je de rollen om kan draaien. Dit slaat weer terug op de theorie van de evolutie, hoe we ons aanpassen aan onze omgevingen en situatie. Je evolueert, in de game, letterlijk van "prey" naar "predator", :)

Laten we zeggen dat mijn spelervaring allesbehalve statisch is gebleven zoals in de review wordt gesteld, en ik me vele malen sneller kan bewegen dan de vele Typhon die zich inmiddels meer en meer opstellen als mijn "Prey" ;)
Het trage en logge van de combat deel ik niet. Je bent geen space marine zoals in Doom. Je bent een scientist. Het spel moet je ook niet zozeer zien als een shooter. Juist het langzame nodigt uit tot het nadenken en proberen van andere oplossingen, in plaats dat je als een gymnast de boel overslaat. Had dit spel hetzelfde gespeeld als Doom had ik het een stuk minder interessant gevonden. Daar mogen we best in ervaring, voorkeur en beleving in verschillen. Het is geen kritiek op je review, louter mijn onbegrip waarom dit in jouw ogen een minpunt verdient. Ik heb het spel niet uitgespeeld, wellicht dat ik na 10 uur hetzelfde begin mee te maken.
Ik begrijp het wel, Morgans algehele beweging vind ik ook wat stroperig. Je kunt natuurlijk upgrades vrijspelen om dit te bevorderen, maar als je wordt verrast en ff snel moet manouvreren gaat dit in veel gevallen gewoon een beetje klungelig. Om dat dan maar te verklaren met 'ja maar je bent ook een wetenschapper, geen marinier' vind ik wat te makkelijk. Maar wat je zegt, agree to disagree.
Dat vind ik oprecht jammer. Daarmee geef je maar een oppervlakkig beeld van wat de game heeft te bieden.
Dit vind ik dan weer wat overdreven. De psychoscope is interessant omdat je er nieuwe upgrades mee kunt unlocken, verder vind ik het niet zo ontzettend boeiend eigenlijk, informatie over vijanden is ook terug te vinden in de codex nadat je ze de eerste keer treft en je kunt bijvoorbeeld i.t.t. de camera in BioShock ook geen extra schade unlocken naarmate je meer researcht, wat ik overigens wel jammer vind.

Er had inderdaad wel even een zinnetje aan gewijd mogen worden, maar "een oppervlakkig beeld van wat de game te bieden heeft" alleen omdat één van de vele gadgets niet genoemd wordt is een beetje overtrokken, m.i.

Ik ben zelf trouwens blij dat naarmate ik verder in de game kom er steeds meer redenen ontstaan voor een tweede playthrough, iets waar ik aanvankelijk sceptisch over was. Er blijkt toch nog behoorlijk wat (morele) keuzevrijheid te zijn. Altijd leuk om na een tijdje een sterke game als deze nog eens op te kunnen pakken om een ander geslacht, een andere moraal en andere skilltrees te proberen :)
Prey is tot nu toe voor mij game of the year (heb nog geen switch met zelda) Wat een ongelofelijk vette game zeg... Toen ik het stuk las over de statische gevechten kon ik het er ook niet mee eens zijn. Heerlijk dat die beesten alle kanten op vliegen, opeens achter je staan en binnen een nanoseconde weer ergens anders zijn. Vond het juist erg vernieuwend, elke lampenkap is een potentiele enemy. Je kijkt om een hoekje en de enemy is opeens weg, om er vervolgens achter te komen dat er een extra prullenbak bij is gekomen. Ik kan me voorstellen dat het allemaal wat te snel gaat als je het met een controller speelt. De manier waarop Prey de goede elementen pakt uit gametoppers van de afgelopen jaren en ze in een prachtige harmonie samenbrengt is uniek. 9.5/10

Heeft iemand de keycard van de I.T. closet room in de Lobby gevonden? Het is de enige kamer waar ik nog niet in ben geweest.

[Reactie gewijzigd door PizZa_CalZone op 23 juli 2024 03:13]

Ik vind het een enorm mooie game. Maar pas een uurtje of 4 gespeeld.

Echter vond ik Horizon tot nu toe op alle vlakken beter, dus de GOTY award blijft wat mij betreft in Nederland.... 84 uur gespeeld en elk moment genoten.

Toegegeven ook ik heb nog geen Zelda gespeeld. Die komt hierna.

[Reactie gewijzigd door 4Lph4Num3r1c op 23 juli 2024 03:13]

Grappig dat jouw commentaar op de review m.i. een betere review is dan de professioneel geschreven review(s) bij T.net
Ik zie zelf meer vergelijkingen met half life en systemshock 2

Waarbij systemshock2 zich ook afspeelt in een ruimtestation dat je helemaal vrij kan verkennen

Ook de manier van opwaarderen, psi krachten, inventory managment,start wapens en de voorzichtige gameplay lijken veel op systemshock 2.

De half life vergelijking is voor mij vooral het rustige begin. Waarbij je getest wordt en daarna vanalles fout gaat.
Ik snap ook het hele gevechten statisch idee niet, kwam insidegamer ook al mee.. bleek dat hun reviewer voornamelijk overwatch type fps speelt.. tja dit is meer verhaal en diepgang.. met zoveel combos om dingen te doen en vijanden uit te schakelen.. mischien heeft deze reviewer er ook last van?

Ik heb iederegeval ook helemaal het statische gevoel niet
Beetje off-topic. Maar ik krijg het gevoel dat de reviewer niet echt begrijpt wat science fiction is. Scifi is echt niet altijd in de toekomst of de ruimte, "wetenschap fictie" (letterlijk vertaald) gaat er juist over om de verschillende facetten van de wetenschap uit hun perspectief te halen en de implicaties op de samenleving te belichten.

De Bioshock serie (en zeker Bioshock Infinite) is daarom juist een heel erg goed Scifi verhaal. Parallele universa en alternatieve werkelijkheden zijn bekende thema's in de Scifi wereld.

Ik wil zelfs beweren dat veel Scifi films (de eerste twee Alien films bijvoorbeeld) eigenlijk helemaal geen Scifi films zijn. Het zijn horror films die zich toevallig in de ruimte en toekomst afspelen. Maar de echte Scifi elementen missen.

Ik heb Prey niet gespeeld, dus het kan best een erg goed Scifi verhaal zijn, maar dan is dat niet omdat het toevallig in de ruimte / toekomst is.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 03:13]

Inderdaad. Hoewel Alien naar mijn mening een slecht voorbeeld is. De films bevatten wel scif-fi elementen zoals het buitenaards leven, ruimtereizen, en kunstmatige intelligentie; allemaal basisconcepten in de Scif-fi.
Zelf neem ik Star Wars altijd als voorbeeld. Ook al heeft het ruimtereizen en buitenaards leven in de films, noem ik de films veel eerder fantasy, omdat er weinig wetenschap in gereflecteerd wordt. Bij Alien heb je ten minste nog het idee van research en economy.
Dat komt omdat Star Wars een space opera is. Er zitten wel wat sci-fi elementen in maar het is min of meer een fantasy setting met een sci-fi sausje.

Maar het is ook een beetje de algehele perceptie van genres versus de exacte definitie.

Voor veel mensen is het inderdaad, oh ruimte -> science fiction.
Inderdaad. De meeste mensen zien Star Wars echt als Sci-fi daarom...
Sci-fa
Science Fantasy.
:? Vind ik een raar begrip, als het überhaupt bestaat. Het is namelijk fantasy omdat er geen science in zit. Het woord fiction is niet waarom Star Wars geen sci-fi is, dus het zou dan fa-fi moeten zijn wat gewoon dom is omdat alle Fantasy automatisch fiction is.
Gewoon bedacht ter plekke :+
Maar fa-fi bekt wel lekkerder dus ik zal voortan fa-fi gebruiken voor SW :)
: D Geniaal. Uiteraard niet gaan verwarren met fan-fiction! : P
Als ik zo het gameplay filmpje bekijk krijg ik sterk het gevoel dat er gespeeld is met een controller i.p.v. muis+toetsenbord. Als dat zo is, in hoeverre kun je dan het trage gevoel op het spel afschuiven? Ik denk dat een muis+tobo combi toch een stuk "sneller" aanvoelt dan een controller.

Maar, ik kan het verkeerd gezien hebben.
Je hebt het verkeerd gezien :) Gespeeld (en gecaptured) op pc, bediend met muis en toetsenbord. Het filmpje geeft overigens misschien een klein beetje vertekend beeld.Er zitten wat stukken in van ruimtewandelingen en uiteraard is de beweging daar stukken trager dan aan boord van de Talos I, waar (kunstmatige) zwaartekracht heerst.
Onnodig argument. Het spel is gemaakt voor Controllers en voor Toetsenbord/muis. Het zou op allebei vloeiend moeten werken. Ik snap dat het helemaal hip is om af te geven op controllers/consoles (want stel je voor dat andere mensen andere dingen willen), maar een game gemaakt voor verschillende platformen zou op alles goed moeten werken.
Dat een game op het ene platform trager is wil niet zeggen dat het opeens een minder goed werkende game is. Ontwikkelaars hebben ook rekening gehouden met de menustructuur. Zo is je inventory anders wanneer je met controller speelt dan wanneer je met de muis speelt. Dus er kán een verschil in snelheid zijn tussen muis en controller.
Is dat verschil in gui alleen tussen de pc/consoles, of krijg je op de pc ook de alternatieve gui wanneer je met de controller speelt?
Ja, dan krijg je ook een andere interface. Wel een nette aanpak dus van de ontwikkelaars.
Netjes, hoor ik graag :) De controller support laat vaak nog veel te wensen over. Werkt bijvoorbeeld alles behalve één dingetje, het invoeren van je naam zodra de game begint. Lastig voor wanneer je htpc geen toetsenbord heeft ;)

Top om te horen dat er steeds meer games bijkomen die 100% compatible zijn :)
Mooi review, vind het alleen erg jammer dat je niet hoort hoe goed hij draait op berpaalde hardware, wat voor de Tweakers toch echt handig is om te weten, jammer dat we dat weer op een andere website moeten lezen, wanneer dat eigenlijk hier had moeten staan, bij deze review van de game.
Het klopt dat games voor beide platformen goed moeten zijn, echter is dat niet waar hij het over heeft. Er wordt gezegd dat het spel traag is en dat het aan het spel ligt. Ook als ik het filmpje kijk, lijkt het alsof er met een controller wordt gespeeld.

Met een controller is de actie veel minder intens omdat er langzamer wordt gereageerd. Met een muis + toetsenbord kun je veel sneller reageren. Een goed voorbeeld daarvan is om eens naar de Call of Duty en Battlefield games te kijken, hier zie je flink wat minder actie op de consoles.
Het is maar net waar je opvatting van intens ligt. Voor mij is een console met controler (of pc met controler aan tv) juist veel intenser dan zitten achter een bureau met muis en keyboard. Dat haalt mij namelijk enorm uit de ervaring en is daardoor dus minder intens.

Ik zie overigens geen verschil tussen Battlefield1 op de console en op de pc kwa gameplay. Zeggen dat er minder actie is op de console is mijn inziens dan ook echt onzin.
Dat het onzin is, zegt mij eerder dat jij het nog niet hebt gezien.

Ik heb beide versies gespeeld en gezien over de jaren heen, vrijwel elke keer heeft de console minder actie omdat:
a) vrijwel iedereen langzamer is (ik spreek uit ervaring!)
b) je hebt aim assist
c) minder spelers per server in een aantal spellen (BF BC2 is een voorbeeld)

Ook als ik BF1 speel op de PC, zijn er overal wel explosies. Doe ik dit op een console, is het een stuk 'rustiger'. Er zijn overigens genoeg filmpjes op Youtube waar je dit kunt zien.
Ik heb de game voor de XBO gehaald deze week, nadat ik de demo flink heb lopen uitpluizen. De demo en de game komen de eerste 2 uren precies overeen, de plaatsing van de enemies is zelfs identiek. Alleen kan je in de full version al vrij snel in gebieden komen waar je in de demo te zien krijgt dat deze niet beschikbaar zijn. Logisch ook.

De muziek heb ik alleen snel de nek omgedraaid. Het is vaak scherp en onnodig bombastich. Ik snap dat het bijdraagt aan het stuk spanning in het spel maar ik vond het niets. Ik heb de muziek slider daarom ook maar op 40 % gezet, de SFX op 80%. Maar ik denk dat het persoonlijke smaak is.

Al met al heb ik zin om Talos I verder te ontdekken, hoewel ik nog niet helemaal in het verhaal en de kleine subverhalen word gezogen. Het is ook best wel wat materiaal wat je vindt om te lezen. Maar dat vergroot wel de ervaring en ook de speelduur van het spel uiteindelijk.
Meer mensen hebben het muziek lager gezet. Ik lees online veel geklaag over slechte sound mixing. Gelukkig zitten de opties erin! Er zijn games waar je alleen aan de master volume kan zitten.

[Reactie gewijzigd door ZakKa.dev op 23 juli 2024 03:13]

Je kunt inderdaad (en uiteraard) de muziek zachter zetten ten opzichte van de stemmen, mocht je dat wenselijk vinden. Ik heb me niet gestoord aan het volume van de muziek. Op dat vlak had ik eerder last van de vele Operators in de game, vliegende en pratende robots met verschillende functies, zowel vriendelijk als vijandig). Die blijven maar ratelen. Erg leuke teksten, daar niet van, maar soms praten ze ook door menselijke sprekers heen, die net iets belangrijks aan het vertellen zijn. Hoewel ik, zonder ondertiteling, toch alles heb kunnen volgend. Dus echt hinderlijk was het niet, dat geratel van die Operators.
Om dat soort redenen zet ik altijd subtitles aan :p
Erg herkenbaar ja, die schreeuwerige Operators. Ik heb sowieso al meerdere keren stukken van belangrijke conversaties moeten missen omdat alles en iedereen door elkaar heen lult. Vooral erg als er eenmaal...
---spoiler---
een aantal NPC's zich op je kantoor hebben verschanst. Op den duur had ik Dr. Igwe, Operator January en die Aziatische chick op mijn kantoor rondhangen. Als je dan de kamer binnenloopt begint iedereen meteen een verhaal af te steken, en dan word je vaak ook nog een keer gebeld zodat je drie gesprekken door elkaar heen hebt lopen.
---/spoiler---
Ook heb ik regelmatig gehad dat NPC's al een verhaal begonnen te vertellen als ik nog een meter of 30 van ze verwijderd was. Ik zag ze dan ook niet, dus moest dan proberen op het geluid af te gaan.

Achja ik vind 't kleine smetjes op een verder sublieme game.
Game dit weekend gekocht (30€), en me al kostelijk mee geamuseerd. Het leveldesign is, wat we ondertussen van Arkane toch wel al mogen verwachten, subliem. Had deze game in het oog gehouden met een houding van 'we zien wel', maar het is wel een kolfje naar mijn hand (hoewel ik er nog maar een uur of zes heb inzitten). Kan me perfect vinden in de meegegeven score.

Voor mensen die de FOV ook iets te nauw vinden, deze is aan te passen door:
In game.cfg (meestal in c:\users\Saved Games\Arkane Studios\Prey) kan je de waarde van cl_hfov = 85.5656 aanpassen
Om de introfilmpjes te skippen:
In steamapps\common\Prey\GameSDK\Videos de bk2 files renamen naar vb .bak ofzo.
waar heb je hem voor 30 euro gehaald? Goedkoopst dat ik vond was 33 op g2play
cdkeys.com, ik kijk eerst altijd even via dlcompare.com waar hij het goedkoopst staat.
Misschien nog een kleine tip: motionblur en ChromaticAberration kan je uitschakelen via:
r_motionblur = 0
r_ChromaticAberration = 0

Er is namelijk geen optie om motion blur uit te schakelen en in het (standaard) spel zit een, naar mijn mening, vervelende motion blur. ChromaticAberration is tevens een optie die ik erg vervelend vond, vandaar.

On topic: gaaf spel, echter zijn de npc's naar mijn mening in het begin iets te sterk. Voornamelijk de Typhon's. Met de nieuwe update van 11 mei problemen gekregen met de video-optie 'space reflection'; ik heb nu te maken met een rare kleurverandering als ik het op half / full zet. FPS is ook ietsjes lager (draaiend op een 4670k + 970 op 1440p). Ondanks de kleine bugs, zeker een aanrader voor de sci-fi fan!
Ik lees in de review dat het spel zich afspeelt op een schip, moet dit niet een ruimtestation zijn?
Schrijven is zoeken naar synoniemen. Om een tekst een beetje prettig leesbaar te houden is het zaak om niet steeds dezelfde term te gebruiken. Dus duid ik de Talos I doorgaans aan als ruimtestation. Alleen in de eerste alinea al twee keer. Dus toen je de term 'schip' tegenkwam, was je de term 'station' al drie keer gepasseerd :-). In de hele tekst komt zes keer de term ruimtestation voor, maar ter afwisseling heb ik het ook drie keer een schip genoemd.

[Reactie gewijzigd door Paul Hulsebosch op 23 juli 2024 03:13]

Hoi Paul,

Dank voor de snelle terugkoppeling :)
Ik moet vooral aan Half-Life denken bij dit spel. De hoofdpersoon heet "Morgan"... in Half-Life was dat "Freeman"... hint van de ontwikkelaar?
Saai vind ik het. De geannuleerde Prey 2 leek me een veel interessanter concept. Maar is om politieke redenen geannuleerd. |:(

Hier een video van Prey 2
Prey haal ik nog wel een keer met korting voor de PS4 Pro.
Alleen jammer dat de game niets extra's doet op de Pro. Dat en de aanwezige input lag is voor mij genoeg reden om de game later dit jaar pas uit de budgetbak te vissen.
Mooie review, alleen staat er preview i.p.v. review ;).

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.