Een lange weg
De Prey-versie die in 2006 verscheen, had een lange weg afgelegd, langs verschillende studio’s die jaren aan de game hadden gesleuteld. Met de opvolger is het eigenlijk niet veel anders. De ontwikkeling is diverse malen gestart en ook diverse keren weer afgeblazen. Totdat uitgever Bethesda besloot om Arkane Studios op het project te zetten, de studio die we vooral kennen van Dishonored. Sinds de van oorsprong Franse studio aan het roer staat, loopt de ontwikkeling voorspoedig.
Videopreview Prey
Dat betekent overigens niet dat Prey in Frankrijk wordt gemaakt. De studio daar werkt aan Dishonored 2, in een vestiging in Texas werkt men aan Prey. In de titel van de game ontbreekt een cijfer. Hoewel de game bij vorige pogingen bekend stond als Prey 2, kiest Bethesda nu voor een cijferloze aanduiding. De game is geen sequel; het is een nieuw begin dat op eigen benen moet staan.
Licht en kleur
Dat Dishonered 2 en Prey uit dezelfde studio komen, is te merken. Vooral in visueel opzicht zijn er overeenkomsten, hoewel de spelwereld compleet verschillend is. Dishonored 2 heeft een alternatieve werkelijkheid die zich ruim een eeuw geleden afspeelt. Prey heeft een al even alternatieve werkelijkheid, maar dan in de nabije toekomst. Dishonored heeft klassieke tierelantijnen en Prey een strakke futuristische inrichting. Toch zijn er overeenkomsten in de sfeer, en dat heeft vooral te maken met het licht en de kleuren. In beide games geeft zacht licht een wat heiig effect en ook hebben beide games wat verzadigde kleuren.
Een ander tempo
Wat ook opvalt, is dat beide games een vergelijkbaar tempo hebben. Volgens Harvey Smith, een van de leidende krachten bij Arkane, is dat geen toeval. Smith en collega’s zijn dol op games die keuzevrijheid geven en waarin je verschillende strategieën kunt volgen. Dat betekent dat je zowel in Dishonored als in Prey net iets meer tijd krijgt dan in een pure shooter. Hier heb je een beetje tijd om over je aanpak na te denken, om te kiezen welk wapen of welke power je gaat gebruiken.
/i/2001204571.png?f=imagenormal)
Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen en eerst eens stilstaan bij de setting. In Prey kruip je in de huid van Morgan Yu en ben je aan boord van de Talos One, een ruimtestation in een baan om de maan. Er is iets flink mis aan boord van het station. Uit het niets zijn wat aliens opgedoken die dood en verderf zaaien aan boord. Wat eens een veilige thuishaven was, voelt nu als een gevangenis waarin je opgesloten zit en waar je niet zomaar uit kunt ontsnappen. De situatie is gevaarlijk, want de aliens zijn agressief en jagen op je.
Ruimtewandelen
Gelukkig is de Talos One een flink ding. Dat wordt pas duidelijk als je een eerste ruimtewandeling maakt. Pas dan zie je de schaalgrootte. Er is een Space Shuttle aangemeerd en die is nietig naast het enorme station. Het leuke is dat ruimtewandelen een rol speelt in de game. Het is een gangbare manier om van het ene deel van het station naar het andere te komen, en er zijn verschillende ingangen waar je gebruik van kunt maken.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De eerste gameplaybeelden van Prey
DWDD
Het past in de opzet van de game. De Talos One is geen volledig open spelwereld, maar de game geeft je wel veel vrijheid. Er is een duidelijk thema, een doel dat je nastreeft, maar de weg daarnaartoe kan op vele manieren worden afgelegd. Er is geen vaste volgorde en geen vaste route. Smith en consorten laten voorlopig echter nog wel in het midden of er langs de route vaste stops zijn, in de vorm van quests die je kunt of moet uitvoeren. Smith wil wel loslaten dat het station een eigen ritme heeft. Het is een gesloten samenleving die doordraait, ook als jij niet in de buurt bent.
/i/2001204577.jpeg?f=imagenormal)
Duidelijk is echter vooral dat je in de game uit kunt groeien van een doordeweekse astronaut tot een vervaarlijke vechtmachine die aliens als ontbijt lust. Niet dat de game makkelijk wordt, er zijn aliens in alle soorten en maten. Als jij sterker wordt, is er altijd een alien die groter is dan de vorige. Die aliens zien er meestal uit als een dichte zwarte wolk rook, een beest dat zich vlug kan bewegen en ongrijpbaar lijkt. Een van de lagere soorten oogt als een uit de kluiten gewassen spin met vier poten. Hij heeft het formaat van een flinke kat en is net zo snel, alleen een stuk dodelijker. De sterkste alien die we voorbij zagen komen, was de Nightmare, een soort zwarte golf van drie meter hoog die over je heen walst.
Na-apen
Het gevaar van de aliens schuilt echter niet in hun formaat en zelfs niet in hun snelheid. Het gevaar schuilt in de voornaamste eigenschap die ze bezitten: Mimic. Ze kunnen naar believen een andere vorm aannemen, die niet van echt is te onderscheiden. Die vorm kan van alles zijn. De aliens kunnen als brandblusser door het leven gaan, maar bijvoorbeeld ook als prullenbak. Een gedrocht als de Nightmare kan zelfs de vorm aannemen van een koffiekopje.
Goed verstopt
Het houdt de game spannend, want je weet nooit zeker wat je voor je ziet. Een ruimte kan er volledig leeg en vredig uitzien, maar uit onverwachte hoek kan er altijd een alien tevoorschijn komen. Het maakt niet alleen dat je voorzichtig moet zijn, maar ook dat je inventief moet wezen. Dat kan ook. Sterker nog, het is de kern van de game. Je hebt in Prey geen BFG of Devastator. Je hebt een vrij simpel pistool waar je het mee moet zien te rooien. Je kunt gaandeweg meer wapentuig bemachtigen, zoals een stevige shotgun, maar een bad ass killer zul je nooit worden, vooral niet omdat wapens en munitie schaars zijn. Schieten kan, maar zuinigheid is geboden.
/i/2001204575.jpeg?f=imagenormal)
In plaats daarvan bemachtig je naast wat simpele wapens langzamerhand een klein arsenaal aan gereedschap dat als wapen dienst kan doen. Zo zagen we een lijmpistool voorbijkomen, de Glue Gun. Een uit de kluiten gewassen gevaarte dat dikke klodders smurrie uitbraakt. Grootste voordeel is dat het de vluchtige aliens vastzet. Als je ze met een klodder weet te raken, lijkt het of ze bevroren zijn en kun je ze makkelijk kapotschieten, ook met je eenvoudige wapentuig.
Glue Gun
Maar Prey is meer dan dat. Het gereedschap in de game is meer dan een wapen. Zo ook de Glue Gun. Als je een klodder op de muur spuit, droogt ook die snel op, waarna de klodder kan dienen als opstapje of trede om langs de muur omhoog te klimmen. Je kunt op die manier delen bereiken die veel hoger zijn gelegen.
Recycling
Dat brengt ons bij een ander belangrijk aspect van de game. Je kunt in Prey van alles opwaarderen. Dat geldt niet zozeer voor wapens, als wel voor het gereedschap. Je bemachtigt al snel een Recycler, een stuk gereedschap waarmee je voorwerpen uit elkaar kunt laten vallen tot kleine bouwstenen die je kunt verzamelen. Je kunt ze gebruiken bij speciale machines die her en der zijn te vinden. Daar kun je wapens en gereedschap vervaardigen, maar vooral ook onderdelen voor beide, zodat je je mogelijkheden vergroot.
/i/2001204573.jpeg?f=imagenormal)
Toch is dat maar één kant van de zaak. Want naast wapens en hulpmiddelen, en het verbeteren daarvan, ben je er zelf ook nog en ook daar kun je aan sleutelen. Flink zelfs. Het leuke daarbij is dat je niet alleen je menselijke krachten uit kunt bouwen, je kunt ook eigenschappen overnemen van de aliens die je verslaat. Je bemachtigt daarbij zogenaamde Neuromods die je bij jezelf in kunt bouwen.
Veranderproces
Zo kun je zelf ook Mimic leren, de optie om een andere vorm aan te nemen. Als je het onder de knie hebt, kunt je jezelf bijvoorbeeld ook veranderen in een koffiekopje. Handiger is het om te veranderen in een balletje. Dan hoef je niet doelloos te blijven staan, maar kun je rollen en zelfs een beetje stuiteren. Bovendien kun je je buitenaardse krachten combineren. Zo kun je Kinetic Blast leren, waarmee je een schokgolf uitzendt. Als je dat doet terwijl je een balletje bent, zal dat opeens flink de lucht in stuiteren, waardoor je opnieuw een hoger gekregen deel kunt bereiken.
Voorlopige conclusie
Als we Smith moeten geloven, is dat de kern van de game: slim gebruikmaken van je opties. Je kunt Prey spelen als een traditionele shooter, al is dat lastig door de gebrekkige hoeveelheid wapens en vooral ook munitie. Handiger is het om slim om te gaan met het gereedschap dat je vindt en kunt bouwen, en vooral om slim om te gaan met de Neuromods die je in kunt bouwen. Dan ontstaat een game die geen 'run and gun' is, maar een iets rustiger tempo heeft. Niet elke confrontatie hoeft uitgevochten te worden. Soms is sluipen verstandiger en kun je het gevecht beter ontlopen. Meestal loont het om kogels te sparen en andere oplossingen te kiezen als een gevecht niet is te vermijden.
Daarmee ontstaat een beeld van de game dat spannend genoeg is. Het idee achter de game sluit naadloos aan op de eerdere games van Smith, vooral bekend van zijn werk aan System Shock en Thief, en Arkane. Wat lijkt te ontbreken in deze nieuwe Prey, is wat de eerste game echt bijzonder maakte: het spelen met de zwaartekracht. In de eerste Prey kon je af en toe tegen muren en plafonds lopen, tot je flink gedesoriënteerd was. Dat hebben we hier niet voorbij zien komen, al wil dat natuurlijk niet zeggen dat het er niet in zit. We gaan het zien in 2017, als de game verschijnt voor Windows, de PlayStation 4 en de Xbox One.
Titel |
Prey |
 |
Platform |
Windows, PS4, Xbox One |
Ontwikkelaar |
Arkane Studios |
Uitgever |
Bethesda Softworks |
Releasedatum |
2017 |