Deus Ex: Mankind Divided is een knappe game. Grafisch een stuk verbeterd ten opzichte van zijn voorganger, en sfeervol verlicht, vooral 's nachts. De stedelijke omgeving waar je in rondloopt is bovendien prettig afwisselend: van stinkend rijk tot schokkend arm, van luxe kantoorpanden tot sloppenwijk. Dat het uiterlijk en vooral de bewegingen van de personages daar wat bij achterblijven, doet aan de pracht weinig af.
Sterker dan het uiterlijk is het verhaal. In het begin is het wellicht wat overrompelend, maar al snel vallen de verhaallijnen op hun plaats en wordt het intrigerend. Het is allemaal wel wat vreemd af en toe, maar dat past bij sciencefiction. Het is in ieder geval aanleiding voor flink wat quests en side quests die je uren zoet zullen houden. Er is genoeg te doen in Mankind Divided, en als je in de ene verhaallijn even geen zin hebt, pak je een andere op.
Gebleven is ook de zo kenmerkende gameplay, als altijd gebaseerd op Combat, Stealth, Hacking en Social. Het maakt dat je de game op verschillende manieren kunt spelen. Je kiest daarbij nog steeds vooral tussen de gewelddadige manier en de sluipende manier. Hacking en Social zijn handig, maar eerder hulpmiddelen dan een speelstijl. Combat en Stealth zijn twee uitersten en beide zijn lastig, dus een tussenweg ligt voor de hand. De game is echter gemaakt voor een tweede of derde doorloop waarin je hem in een van de twee uitersten probeert te spelen.
Bij de keuze aan wapens en hulpmiddelen speelt vooral de beperkte inhoud van je rugzak een rol. Je kunt weinig meenemen en zult dus moeten kiezen welke wapens, munitie en granaten je meeneemt en welke niet. Wapens zijn verder functioneel maar weinig verrassend, al is het prettig dat je ze nu on the fly aan kunt passen. De wapens en hulpmiddelen hoeven ook niet spectaculair te zijn. Daar heb je augmentations voor, die ervoor moeten zorgen dat je de bad guys in de game de baas blijft. Ook de augs zijn niet heel anders dan in de voorgaande game, al is het nu verrassend dat je experimentele augmentations hebt die je lichaam kunnen overbelasten. Het gebruikmaken van augmentations is nog steeds erg leuk, al stellen juist die experimentele augemtations lichtelijk teleur.
Het is ook een beetje de teneur van de game. Hij is prima, maar blijft wel erg dicht bij voorganger Human Revolution. Daar viel wat aan te verbeteren, want in die voorganger waren de boss battles veel te eenzijdig. Dat is hier verbeterd en dat is natuurlijk prettig. Dat heeft Eidos Montreal dus recht gezet. Verder heeft de studio een beetje de veilige weg gekozen. Is dat erg? Nee, zeker niet. Het is de spreekwoordelijke kniesoor die zich eraan stoort. Wie houdt van een game die je veel vrijheid geeft en die je uitdaagt om sluipend en hackend je slag te slaan, heeft aan Deus Ex: Mankind Divided een heerlijke game.