Nieuwe Vault, zelfde ramp
Samengevat
Met Fallout 4 laat Besthesda Softworks zien dat het maken van role-playing games een absolute specialiteit van deze studio is. De game is groot en de spelwereld zit boordevol content, wat het erg leuk maakt om op eigen houtje de wereld te verkennen. De verhaallijn levert ondertussen een prima plot met enkele verrassende wendingen, en er zijn overal kleinere verhaallijnen te vinden die ook het volgen waard zijn. Verder is er in Fallout 4 enorm veel te doen. Spelers kunnen een eigen dorp en/of fort bouwen, wapens en uitrustingen aanpassen en relaties met andere personages uitdiepen. Daarnaast moet er natuurlijk regelmatig flink gevochten worden, wat vrijwel altijd lekker werkt. Toch zijn dat ook de momenten waarbij Fallout 4 een fragiele kant laat zien. De framerate komt tijdens gevechten onder druk te staan, terwijl de game het toch al niet van zijn grafische kant moet hebben. Dat gezegd hebbende blijft Fallout 4 een prachtige rpg. Of de game net zo'n klassieker wordt als Fallout 3 valt af te wachten, maar het spel hoort hoe dan ook bij de betere games van 2015.
Pluspunten
-
Interessant hoofdverhaal
-
Veel te doen en te ontdekken
-
Diepgang in diverse onderdelen
-
Humor in missies en perks
-
Prima sfeer
Minpunten
-
Grafisch wisselvallig
-
Framerate-problemen
-
Versimpeling antwoorden in conversaties
Eindoordeel
Getest op: PlayStation 4
Ook verkrijgbaar voor: Xbox One, pc
Wie een Fallout-game in zijn console of pc stopt, verwacht voorlopig geen andere games meer nodig te hebben. Bethesda Softworks heeft een uitstekende reputatie opgebouwd als het gaat om het ontwikkelen van role-playing games. Fans van de games rekenen er inmiddels op dat eens in de zoveel jaar nieuwe edities van The Elder Scrolls en Fallout verschijnen. In 2011 zagen we The Elder Scrolls V: Skyrim ten tonele verschijnen, en eigenlijk begon daarmee al direct het wachten op Fallout 4. Dat het toen nog vier jaar duurde is ergens jammer, maar aan de andere kant: als dat nodig is om een Fallout-game te kunnen presenteren zoals een Fallout-game zou moeten zijn, dan zullen de meeste gamers de wachttijd voor lief nemen en zich zonder twijfel opnieuw in de post-apocalyptische spelwereld storten waar ze in de loop der jaren van zijn gaan houden.
Voor ervaren Fallout-spelers is Fallout 4 op meerdere manieren een feest van herkenning, en dat hoort ook wel een beetje bij de serie. Zo duikt de hond Dogmeat, bekend uit vorige games, al vroeg op in het spel. Flessendoppen zijn wederom het gangbare betaalmiddel in de post-apocalyptische spelwereld, en grote facties, zoals de Brotherhood of Steel, hebben het deels voor het zeggen in de grotendeels door de nucleaire oorlog vernietigde omgevingen.
Let op: hieronder volgen enkele spoilers over het eerste half uur van Fallout 4.
/i/2000820578.jpeg?f=imagenormal)
Deze elementen zijn bekende materie voor de gamer, maar nieuw voor het hoofdpersonage van Fallout 4, waar je zelf een naam aan mag hangen. Hij is namelijk een overblijfsel van een vervlogen wereld. Fallout 4 opent echter zorgeloos. Het laat de speler zien hoe het leven eruit zag kort voor de eerste nucleaire explosies plaatsvonden. We zien de hoofdrolspeler tijdens een ogenschijnlijk doodnormale ochtend, samen met zijn vrouw en pasgeboren kind. Aan dat idyllische leventje komt snel een einde als de net gestarte nucleaire oorlog het gezin richting een van de Vaults dwingt, die zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat de mensheid zo'n oorlog kan overleven. Eenmaal in de Vault gaat het echter mis, als je lijdzaam moet toezien hoe onbekende personen je vrouw vermoorden en er vandoor gaan met je kind. Tegen de tijd dat je zelf weet te ontsnappen uit de Vault ontbreekt van je kind en van de kidnappers elk spoor.
Het zoeken van je kind, genaamd Shaun, vormt uiteraard de rode draad van het verhaal in Fallout 4. Die draad leidt langs diverse personen en facties die je kunnen helpen bij je zoektocht, vaak in ruil voor wat opdrachtjes die jij dan weer voor hen kan uitvoeren. Zo kom je langzaam verder in het verhaal. Daarbij heeft Bethesda fikse plottwists in petto. Ook leuk is dat de speler regelmatig wordt aangesproken op zijn eigen normen en waarden. Op veel vragen die gesteld worden is geen specifiek goed of fout antwoord te geven; je antwoorden zeggen meer iets over hoe je zelf over bepaalde zaken denkt, en dat kan weer gevolgen hebben voor je relatie met bepaalde personen of facties. Zeker rond de eerder genoemde plottwists durven we te wedden dat veel gamers zullen stoeien met hun voorkeuren. Om dat beter uit te leggen zouden we nu het hele verhaal moeten verklappen, en dat doen we uiteraard niet.
Veel te doen, veel te kiezen
Je begrijpt inmiddels dat er sprake is van een duidelijke proloog; Fallout 4 begint pas echt als de deuren van Vault 111 weer open gaan en de speler voor het eerst vrij is om te gaan en staan waar hij zelf wil. Wel neemt de game de speler hier nog heel even bij de hand, om hem op weg te helpen. Je hebt op dit moment namelijk alleen je Vault-pakje en een simpele gun; dat is niet heel veel, in een omgeving waarin je binnen de kortste keren oog in oog kunt komen te staan met een monsterlijke Deathclaw of een groep zwaarbewapende Raiders. De game begeleidt je dan ook min of meer naar een klein dorpje waar je in aanraking komt met de Minutemen. Dit is een groepering die ooit in het leven werd geroepen om burgers te beschermen, maar inmiddels is er niet veel meer van over. De overgebleven leden voorzien je echter wel van je eerste Power Armor en van wat betere wapens. Ook openen er na de ontmoeting met de Minutemen wat extra opties in het spel.
Basis bouwen
De Minutemen verhuizen hun thuisbasis, onder jouw aanvoering, al snel naar Sanctuary Hills, het dorp waar je zelf ooit woonde. Vanaf dat moment kun je gaan bouwen. Met behulp van een 'Workbench' kun je allerlei voorzieningen en objecten plaatsen in Sanctuary Hills, en later in het spel ook op allerlei andere plaatsen in de spelwereld. Om te kunnen bouwen heb je echter onderdelen nodig. Die haal je uit allerlei 'junk' uit de omgeving. Een simpele ventilator lijkt bijvoorbeeld niks waard, maar bevat schroeven en staalonderdelen die je goed kunt gebruiken als je een turret wilt plaatsen ter beveiliging van je dorp. Ook is het mogelijk om complete huizen te bouwen, en uiteindelijk zelfs forten te plaatsen met zware turrets, valstrikken en een hek eromheen. Die verdediging is nodig als een van je nederzettingen wordt aangevallen, of beter gezegd: een goede verdediging zorgt ervoor dat je niet wordt aangevallen.
/i/2000820580.jpeg?f=imagenormal)
Het opbouwen van zo'n dorpje is niet moeilijk, maar vereist wel wat voorbereiding. Zo heb je voor veel dingen niet alleen onderdelen, maar ook een bepaalde perk nodig. Daarmee komen we op het level-systeem van Fallout 4. Net als in elke Fallout begin je het spel door je SPECIAL-stats in te vullen. Je verdeelt dan een aantal punten over Strength, Perception, Endurance, Charisma, Intelligence, Agility en Luck. Per level dat je daarna stijgt op basis van verdiende ervaringspunten kun je een extra punt toevoegen aan een van die stats, óf een speciale perk kiezen als de bijbehorende Special-stat dat toelaat. Bijvoorbeeld: om de perk 'Gun Nut' te kunnen kiezen, die onder andere extra modificaties aan wapens mogelijk maakt, moet je eerst zorgen dat je Intelligence op drie zit. De perk 'Local Leader' is nodig om kraampjes te kunnen bouwen, en voor die perk heb je minimaal vijf punten op Charisma nodig. Uitpluizen wat voor personage je wil zijn en welke perks je zou willen hebben is dus belangrijk.
Slim of gelukkig?
Het leuke is wel dat het spel je niet straft voor je keuzes. Het komt absoluut voor dat je een bepaalde kamer niet in kunt als je bijvoorbeeld niet slim genoeg bent om een bepaalde terminal te hacken. Is het écht belangrijk, dan zijn er vaak meerdere wegen die naar Rome leiden en kun je bijvoorbeeld met lockpicking een slot openen, of dan is er ergens een wachtwoord verstopt waardoor je de eerdergenoemde terminal niet eens meer hoeft te hacken. Ongeacht waar je je punten aan uitgeeft zijn er altijd voordelen. Die zijn soms tamelijk onverwacht en humorvol. Zo is er een aardige perk die af toe een multiplier van drie geeft op verdiende ervaringspunten. Upgrade je die perk, dan wordt dat zelfs een multiplier van vijf. Het grappigste van dat alles: hoe lager je intelligentie, hoe groter de kans dat die bonus activeert. Wij kregen de 5x-bonus zelfs een keer toen we een quest uit het hoofdverhaal inleverden, wat in één klap bijna twee volle balkjes aan ervaringspunten opleverde. Het geluk is in Fallout 4 dus absoluut met de dommen.
/i/2000820591.jpeg?f=imagenormal)
Precies die perk weerhoudt ons ervan om onze Intelligence te upgraden, maar dat heeft natuurlijk gevolgen. Zo kunnen we daardoor de Science- en Hacker-perks niet openen. Dat betekent weer dat we diverse upgrades aan wapens en aan het Power Armor moeten missen, en dat we computers met beveiligingsniveau Expert of Master niet kunnen kraken. Het leuke is dat als we wél voor Intelligence hadden gekozen, en dus meer 'gratis XP' hadden gescoord, we standaard voor elke handeling al meer ervaringspunten hadden gekregen. Op die manier houdt het spel de boel aardig in balans, ongeacht welke richting je op gaat. Onze richting ging verder onder meer langs handige perks als Aquaboy, waardoor je geen stralingsschade meer oploopt in het water en ook onder water kunt ademen, en perks die de effectiviteit van diverse wapens en van Stimpacks en RadAway verbeteren.
Het vormgeven van je personage gaat niet alleen over stats en perks. Wat voor wapens je hebt, wat voor kleding je draagt en welke Companion je bij je hebt zijn ook bepalend voor je wel en wee in The Wasteland. Wapens en kleding zijn er in alle soorten en maten, variërend van standaardwapens en kleding tot energiewapens, raketwerpers en de Mini-Nukes afschietende Fat Man, terwijl het pak van de generaal van de Minutemen of een Hazmat-suit duidelijke voordelen oplevert ten opzichte van het pakje waarmee je uit Vault 111 wandelt. Je kunt die wapens en je outfit met behulp van werkbanken aanpassen. Daar heb je, net als bij het bouwen, diverse voorwerpen en soms ook bepaalde perks voor nodig. Het is het echter waard: een machinegeweer voorzien van Reflex Sight en de damage-stats omhoog halen, kan veel verschil maken in een zwaar gevecht met een groep Raiders.
Liefde en vriendschappen
Naast je uitrusting is dus ook je Companion belangrijk. In de eerste uren van het spel kom je, zoals gezegd, Dogmeat al tegen. De trouwe, uit Fallout 3 bekende hond is je eerste maatje. Hij kan vijanden aanvallen en beet houden, en door bepaalde perks te upgraden kun je hem sterker maken. Al snel kom je echter ook andere personages tegen die aanbieden om je te vergezellen. Het leuke is dat je Companion reageert op alles wat je doet, en dat beïnvloedt de onderlinge relatie. In sommige gevallen kan het succesvol opbouwen van die relatie leiden tot een romantische relatie. Er zitten weliswaar geen seksscènes in Fallout 4, maar dat je een partner kunt vinden die je gezelschap kan houden in het desolate Wasteland is best hartverwarmend.
Veel vrijheid
Voorzien van wapens, armor en een Companion trek je de wijde wereld in. In het geval van Fallout 4 is die wereld aardig wijd, al hadden we niet het idee met een ongelooflijk grote map te maken te hebben. Wat veel meer indruk maakte is dat er om de zoveel meter iets nieuws te ontdekken valt. Loop je ergens midden in een vernietigd bos, dan kun je zomaar een door Ghouls overlopen hutje tegenkomen, of tegen een klein restaurant aanlopen waarvan de eigenaren precies op dat moment worden overvallen door Raiders. In The Wasteland heb je op sommige plekken wel lokale autoriteiten, maar over het algemeen geldt het recht van de sterkste: er is geen specifiek goede of foute keuze. Als de Raiders je méér geld bieden om hen te helpen dan de eigenaren bieden om hen te beschermen ... tja.
Wat ga je doen?
In de momentopname kort na bovenstaande passage valt misschien wel het sterkste punt van Fallout 4 op. We pakken onze Pip-Boy - het apparaat waarmee je alle menu's in Fallout 4 bestuurt - erbij en bekijken welke missies we kunnen uitvoeren. De main quest leidt ons op dat moment naar Diamond City, een Minutemen quest vraagt ons een groep settlers te helpen, en nog een aantal andere quests leiden naar weer andere plaatsen. Maar op onze radar zien we dat er in de buurt een fabriek is die ook het bekijken wel waard lijkt te zijn. En wat nou zo leuk is: het maakt niet eens veel uit wat je kiest. Of je nu de main quest volgt, een sidequest gaat doen of gewoon op avontuur gaat: keer op keer slaagt Fallout 4 erin je iets boeiends voor te schotelen en je op een prettige manier bezig te houden. Daarbij profiteer je natuurlijk altijd van extra werk: als jij net per ongeluk een Fat Man hebt gevonden in een fabriek, levert dat natuurlijk een aanzienlijk voordeel op als je daarna tijdens een bepaalde missie ineens een irritant sterke vijand tegen het lijf loopt.
/i/2000820579.jpeg?f=imagenormal)
Bovenstaande zou je wellicht kunnen samenvatten als vrijheid, want dat is waar het op neerkomt: vrijheid in wat je doet en wanneer je het doet. Vrijheid speelt echter nog een andere rol in Fallout 4. Net als bij de keuzes voor bepaalde stats, straft het spel je niet voor hoe je je gedraagt. In The Wasteland kom je aardige en minder aardige mensen tegen, en hoe jij daar mee omgaat is geheel aan jou. Uiteraard hebben je keuzes en handelingen invloed op je relaties met personages en facties, maar je bent alsnog vrij om te doen en te laten wat je wil. Wij kwamen bijvoorbeeld een meneer tegen die aangaf een heel krachtige sniper rifle te hebben. Zouden wij hem helpen, dan had hij in een kamertje nog zo'n sniper rifle liggen en die mochten we dan hebben. Dan kun je die man natuurlijk helpen en daarna je ervaringspunten en je beloning innen. Óf je pakt je shotgun, schiet hem door zijn hoofd, en hebt vervolgens twee sniper rifles: een voor jou en een voor je Companion. Leuk toch?
Diamond City
Nu zal die rigoreuze aanpak niet altijd even goed vallen. Op plaatsen waar autoriteiten zijn, zoals in Diamond City, krijg je de beveiliging achter je aan als je criminele activiteiten bezigt. Met Diamond City is ook meteen de grootste stad uit Fallout 4 genoemd. Feitelijk is Diamond City een nederzetting die is ontstaan in Fenway Park, het honkbalstadion dat in het echt bespeeld wordt door de Boston Red Sox. In Fallout 4 is het echter een van de weinige veilige nederzettingen in de binnenstad van Boston. Het is tevens een plaats waar je langs komt met de main quest en waar je diverse grotere en kleinere sidequests op kunt duiken. Ook kent Diamond City diverse winkeltjes waar je spullen kunt kopen en verkopen. Je kunt er ook je uiterlijk aanpassen, variërend van je kapsel tot je hele gezicht. Jazeker, plastische chirurgie is ook in een post-apocalyptische wereld populair.
/i/2000820593.jpeg?f=imagenormal)
In Diamond City, maar natuurlijk ook in de rest van de wereld, spreek je veel mensen. Het conversatiesysteem is altijd al een belangrijk onderdeel geweest van Fallout, en in deel vier is dat niet anders. Doorvragen over bepaalde onderwerpen en over koetjes en kalfjes praten hoort bij de dagelijkse gang van zaken. Zeker als het gaat om sidequests kunnen goede conversatieskills helpen. Net als in voorgaande Fallout-games krijg je extra opties op basis van bijvoorbeeld je Charisma. Ook als dat niet hoog genoeg is zie je soms een bepaalde antwoordmogelijkheid. Staat dat antwoord in het rood, dan is de kans dat je met dat antwoord succes hebt erg klein. Hoe hoger je Charisma, hoe groter de kans op succes. Daarbij zal de kleur van het antwoord oranje of geel worden; hoe lichter de kleur, hoe groter de kans op succes.
Antwoorden niet duidelijk
Wat verder opvalt tijdens conversaties is dat de antwoordkeuzes die je krijgt erg kort zijn. Dat betekent niet dat je personage ook daadwerkelijk weinig zegt. De antwoordkeuzes zijn een soort samenvatting van wat je daarna gaat zeggen. Probleem is echter wel dat die minisamenvattingen lang niet altijd de lading dekt van wat er komen gaat. Voorheen stond in het conversatiesysteem veel meer tekst en had je dus een duidelijker beeld van wat je ging zeggen. Het is ons niet helemaal duidelijk waarom dat systeem op de schop moest. Wellicht vindt men bij Bethesda het nieuwe systeem wat slicker ogen, of dacht men dat langere antwoordmogelijkheden te veel leeswerk van de speler vroegen. Hoe dan ook: het nieuwe systeem is niet beter dan het oude. Het limiteert de interface te allen tijde tot maximaal vier keuzes, en geeft dus niet altijd een helder beeld van wat een antwoord precies zal inhouden.
Schieten: mix van real-time en VATS
Pacifisten zullen met het conversatiesysteem regelmatig een situatie zo kunnen bespelen dat er niet hoeft te worden gevochten, maar Fallout 4 spelen zonder ooit te moeten vechten is niet te doen. Binnen de kortste keren zet het spel je oog in oog met een Deathclaw, een van de meest monsterlijke wezens die The Wasteland heeft te bieden. Ook andere uit eerdere Fallout-games bekende vijanden keren terug, zoals Ghouls, Synths en Mutants, en dan zijn er natuurlijk nog de andere mensen die voor zichzelf zijn begonnen, om het zo maar te zeggen. Al met al levert het in Fallout 4 een diverse groep vijanden op.
Verschillende vijanden, verschillende wapens
Het type vijand speelt tot op zekere hoogte wel een rol in hoe je een gevecht aanpakt. Sommige vijanden, zoals een Deathclaw, rennen direct naar je toe en brengen je in grote problemen als ze je kunnen vastpakken. Andere vijanden hebben de beschikking over een missile launcher, en die wil je juist niet in een al te lange shootout tegenover je hebben. Zeker in het laatste geval is sneaken en het uitvoeren van stealth-aanvallen handig: het levert twee keer zoveel schade op en kan vijanden zodoende vaak middels een enkel schot uitschakelen, zeker als dat schot een headshot is. Onze ervaring is dan ook dat de Wasteland een stuk beter is te overleven als je een sniper rifle in je arsenaal hebt. Doordat missies niet echt een indicatie geven voor welk niveau ze geschikt zijn, loop je ook nog weleens tegen vijanden aan van een niveau dat eigenlijk te ver boven het jouwe ligt. Niet getreurd: in dat geval kan een missile launcher, een berg granaten en zeker de eerder genoemde Fat Man uitkomst bieden.
/i/2000820586.jpeg?f=imagenormal)
Er zijn twee manieren waarop je wapens kunt gebruiken. Allereerst kun je in Fallout 4 gewoon in real-time knallen. Dekking zoeken en goed mikken is dan de basis van de actie, zoals dat bij vrijwel elke shooter gaat. Daarnaast is er ook nog het VATS-systeem, wat staat voor Vault-Tech Assisted Targeting System. Hiermee kun je op basis van actiepunten kiezen op welk deel van je vijand je wil schieten, waarbij de kans dat je raak schiet wordt weergegeven door een percentage. Het VATS-systeem stelt je ook in staat om eens in de zoveel tijd een Critical Hit uit te delen. Net als een goed getimed headshot kan een Critical Hit soms van cruciaal belang zijn in een moeilijk gevecht.
De gevechten zijn, wat de moeilijkheidsgraad betreft, niet over een kam te scheren, want hoe ze verlopen hangt natuurlijk af van je eigen level en van het level van je vijanden. Wij liepen regelmatig tegen een missie of zone aan waarbij de vijanden eigenlijk nog iets te sterk waren. Alsnog proberen er doorheen te komen lukt vaak wel met de juiste wapens, maar het kost moeite en tijd. Zo schoten we ons toen we level 23 waren een weg door meerdere 'Assaultron'-robots om een bepaalde Vault in te komen. Daar waren toen wel vrijwel al onze Mini-Nukes en missiles voor nodig. Op dat moment kwalificeert Fallout 4 zich als een moeilijke game, maar net zo vaak kom je Raiders van een laag level tegen die je met één kogel uitschakelt. Overigens kan de moeilijkheidsgraad van het spel altijd worden aangepast. De wisselwerking daarbij is dat je op een hoger level ook meer 'Legendary' vijanden tegenkomt, en die droppen items met speciale bonussen. Het loont dus de moeite om Fallout 4 niet op zijn makkelijkst te spelen.
Power Armor
Wordt het je allemaal te heet onder de voeten, dan is er nog één hulpmiddel dat we nog niet hebben besproken: Power Armor. Al vroeg in de game krijg je je eigen Power Armor. Het door Fusion Cores aangedreven pak geeft je een fikse armor-bonus en meer kracht. Het is dus best verstandig om dat ding even van stal te halen als er een pittig gevecht op je wacht. Je kunt je Power Armor in Fallout 4 op diverse manieren aanpassen. Je kunt de verschillende onderdelen van allerlei extra's voorzien. Zelfs een jetpack dat je grotere sprongen laat maken, behoort tot de mogelijkheden. Wel moet je daarvoor ook weer de juiste onderdelen hebben en, in dit geval, de Science Perk upgraden naar level drie of vier. Dat betekent automatisch dat je Intelligence op level zes moet zitten en dat je dus drie of vier punten hebt uitgegeven aan Science. Dat is best een opgave. Maar dan heb je wel een flinke sloot mogelijkheden, met je Power Armor, je basis en je wapens.
Audiovisueel wisselvallig
Terwijl je bezig bent met het hoofdverhaal, de sidequests en het verkennen van de spelwereld vliegen de uurtjes vaak ongemerkt voorbij. Voor je het weet ben je tientallen uren verder en komt zelfs de mijlpaal van honderd uur in zicht. Uiteindelijk zullen veel gamers daar zelfs makkelijk overheen gaan. In die uren hebben zij de spelwereld, die is verdeeld over meerdere gebieden, zowel op zijn mooist als op zijn lelijkst gezien. Want nee, we kunnen het niet onbenoemd laten: ondanks dat we fan zijn van Fallout 4 valt op dat de game audiovisueel niet van een niveau is dat je graag zou willen zien, bij een beoogd topspel dat zich moeiteloos bij de beste games van 2015 zou moeten scharen.
/i/2000820605.jpeg?f=imagenormal)
Om maar met de deur in huis te vallen: Fallout 4 is bij vlagen niet mooi. Sommige locaties ogen ongeïnspireerd en de textures zijn niet zelden van lage kwaliteit. Ook wie even let op de vormgeving en de bewegingen van gezichten ziet dat Fallout 4 niet gelijk loopt met de ontwikkelingen op het gebied van graphics in games. Wie goed kijkt, herkent zelfs het geraamte van Skyrim nog in deze game, en dat is vier jaar na dato niet bepaald een compliment. Daar komt nog bij dat het spel af en toe ook even de weg kwijt is. Zo zagen we soms dieren op daken van huizen lopen, en zweefden er op een goed moment wezens in de lucht die daar echt niet thuis hoorden. Deze grafische bugs zijn nooit zo vervelend dat het ten koste gaat van je spelplezier, maar raar is het natuurlijk wel.
Helaas kampt Fallout 4 ook met wat problemen die wel ten koste kunnen gaan van je spelplezier. Wellicht heb je het nieuws in de gaten gehouden en het dus al gelezen: de game kampt met framerateproblemen. Als de actie rond gevechten heftig wordt, zakt het aantal frames per seconde soms naar rond de twintig of zelfs iets lager. Datzelfde probleem is te zien als er ingezoomd wordt met een scope. Binnen de stevig bebouwde gebieden van Boston lijken de problemen het hevigst. Nu mag wel gezegd worden dat het nooit zo hevig is dat het spelen echt onmogelijk wordt gemaakt, maar ook hier geldt weer dat je het niet wil zien in een game als Fallout 4. Als het nou zo was dat de game er verder oogverblindend mooi uit zag, zouden de framerateproblemen makkelijker voor lief te nemen zijn. Maar dat is niet het geval. Het lijkt meer een kwestie van een verouderde engine die zelfs met wat nieuwe toeters en bellen niet meer helemaal mee kan komen.
De framerateproblemen van Fallout 4 in beeld.
Die nieuwe toeters en bellen leveren overigens heus nog wel wat op. De Creation Engine laat zien dat hij bijvoorbeeld wel in staat is om prachtige lichteffecten op het beeldscherm te toveren. Wie in de ochtend een hoge toren weet te bereiken, kan genieten van een schitterend uitzicht over Boston in de ochtendzon. Regelmatig raast er een nucleaire storm over The Wasteland, en ook dat gaat gepaard met prachtige lichteffecten. Ook zien de omgevingen er verder behoorlijk 'crisp' uit. Zodoende presteren de graphics niet per definitie slecht, maar zijn de prestaties vooral wisselvallig.
Prima geluid
Ten slotte ook nog even aandacht voor het geluid, want daar zijn we een stuk positiever over. De voice-acting is niet in alle gevallen overtuigend, maar de hoeveelheid gesproken tekst in Fallout 4 is indrukwekkend. Vooral de vele manieren waarop personages op dingen reageren is leuk. Probeer bijvoorbeeld af en toe van Companion te wisselen: dat levert vaak leuke gesprekjes op tussen je oude maatje en degene die zijn of haar plaats komt innemen. Verder is de soundtrack van Fallout 4 ook prima. Soms kan een enkele klank van een piano al enorm sfeerversterkend werken. Want mocht je dat nog niet door hebben: met de sfeer zit het in Fallout 4 meer dan goed. Of je nu in een radioactief moeras loopt, in door een door Ghouls overgenomen kerk of in een verlaten fabriek: er hangt een heerlijke, beklemmende sfeer. En dat is precies zoals het hoort in Fallout.
Conclusie
Fallout 4 is een sterke role-playing game die enigszins dwars wordt gezeten door een verouderde engine die wisselvallige grafische prestaties en wat prestatieproblemen veroorzaakt. Op sommige punten is zelfs het geraamte van The Elder Scrolls V: Skyrim nog terug te zien. Buiten dat presenteert Bethesda Softworks een game die zich moeiteloos kan meten met de beste rpg's op de markt. Fallout 4 biedt spelers een sfeervolle spelwereld die boordevol content zit, in de vorm van een prima hoofdverhaal, een haast ontelbaar aantal sidequests en heel veel leuke verrassingen. Daarnaast zijn er nog allerlei andere bezigheden, zoals het opbouwen van diverse nederzettingen en het sleutelen aan wapens en armor. De game zit verder boordevol humor en diepgang. De kans dat Fallout 4 net zo'n klassieker wordt als Fallout 3 lijkt klein. De nieuwste toevoeging aan de roemruchte rpg-serie is echter hoe dan ook de moeite van het spelen waard.
Pluspunten
-
Interessant hoofdverhaal
-
Veel te doen en te ontdekken
-
Diepgang in diverse onderdelen
-
Humor in missies en perks
-
Prima sfeer
Minpunten
-
Grafisch wisselvallig
-
Framerate-problemen
-
Versimpeling antwoorden in conversaties
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000619858.jpeg?f=thumblarge)
/i/2000820578.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000820580.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000820591.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000820579.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000820593.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000820586.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000820605.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820577.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820578.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820579.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820580.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820581.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820582.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820583.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820584.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820585.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820586.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820587.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820588.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820589.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820590.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820591.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820592.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820593.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820594.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820595.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820596.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820597.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820598.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820599.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820600.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820601.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820602.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820603.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820604.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820605.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820606.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820607.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000820608.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000620185.png?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003456320.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2000640162.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2005394642.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/292344/pclinde.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/347700/honeybadger.jpg?f=community)
:strip_exif()/i/2005189458.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2000619566.jpeg?f=fpa)
/i/2000630492.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/4580/crop63277a49e9b9d_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/681337/crop5894a01f7c157_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/475916/Globalstripe%2520Avatar%252060x60.png?f=community){kind=avatar}
/u/175403/crop6059c016e515b_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/637028/crop577c625fec2c7_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/407459/tw.PNG?f=community){kind=small}
/u/90509/crop5f40f22c03c56_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/247150/SOnic_ava.jpg?f=community){kind=small}
/u/408603/awsme0.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/316350/Dobby.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/79795/crop5ccff73b8d1c6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/654175/crop5628bfffe5fdf_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/53522/crop583d477015a24.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116283/crop5814e3224425d_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/259614/crop5631ee77b75ec.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/69716/disgaea2_thief.gif?f=community){kind=small}
/u/42648/crop635863345e4c0.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/40748/crop626fc0619693c_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/538020/crop56d8095ba0e76_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/413995/crop5daf4ad59bbb8.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/167062/1777paard.jpg?f=community){kind=small}
/u/130340/crop561821a091f19_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/427041/dog1.JPG?f=community){kind=small}
/u/381607/have%2520a%2520nice%2520day%2520-%2520small.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/199617/chidori.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/337051/crop55aa209c43fed_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/315070/Dragon%2520avatar%2520Tweakers.png?f=community){kind=avatar}
Maar verder is het serieus hier in orde, na de vele PC performance debacles van de laatste tijd is dit echt weer eens een opluchting.
:strip_exif()/u/337093/crop587271359a8e7.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/673042/crop56083575b416e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/319678/Battlecruiser_SC2_Head1.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/517778/cube2.gif?f=community){kind=small}
/u/426529/crop55bc89ed21d18.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/418364/crop56797208c4b71.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/47056/qasreshirin_mementomori11.jpg?f=community){kind=small}
/u/205997/crop59f99586a75c5.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/360428/crop560a757845981_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/528291/crop57d3e0b12fabe.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/329121/crop563a5c4ceb676_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/363362/bear2.jpg?f=community){kind=small}
/u/553124/crop5629e7cd3c462_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/41622/crop5600fdc04ceef_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/464964/crop5706bee0228c3_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/427720/crop5656ff33ad7d0_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/149883/crop57a462252fb63_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/556658/avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/53283/dunny_clockwork.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/661979/crop56b7e0aa5a178.gif?f=community){kind=small}
/u/347911/28jjvhf.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/3370/Infinity.jpg?f=community){kind=small}
/u/234505/mexican%2520hat.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/299931/Naamlo1os.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/513333/crop58b92df12af71_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
Zou het door massa productie komen omdat het op tig platformen uitgegeven wordt?
:strip_icc():strip_exif()/u/562033/AIzDXku.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/16838/usericon.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/37445/oakley.gif?f=community){kind=small}
/u/47120/crop5b474591c4ffc.png?f=community){kind=small}
/u/560489/crop578488a2c3c46.png?f=community){kind=small}
/u/8/oog3.png?f=community){kind=small}
/u/13579/crop5641ad3950c4d_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/480943/crop6227d3aa0fccf_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/58505/crop566ed1a71f9a5_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/582761/crop5b2a1edf11806_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/52660/crop639bb9cd34b8f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/338396/crop5aded93867e7a_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/433254/Untitled-1.jpg?f=community){kind=small}
