Europese privacywerkgroep wil recht om 'vergeten' te worden uitbreiden

Europese toezichthouders op privacy zijn van mening dat het Europese recht om vergeten te worden strenger moet worden. Zo zouden zoekmachines zoals Google ook op niet-Europese websites zoekresultaten moeten filteren.

Het gaat om de zogenaamde Artikel 29-werkgroep, ofwel WP29, van de Europese Commissie die richtlijnen heeft opgesteld op basis van de recente beslissing van het Europese Hof dat burgers het recht hebben om 'vergeten' te worden in zoekmachines. De bewuste richtlijnen zijn een praktische implementatie van de recente uitspraak van het Hof waarin werd gesteld dat zoekresultaten verwijderd moeten worden als de privacy van personen in het geding is of de content niet langer 'relevant' is.

In een vrijgegeven persbericht stelt de groep dat het 'vergeten' van bepaalde zoekresultaten volledig moet gebeuren; dat houdt onder andere in dat een zoekmachine zoals Google goedgekeurde verwijderverzoeken moet doorvoeren op al zijn websites, en niet alleen op zijn Europese sites. Tegenover Reuters bevestigt een woordvoerder dat de privacywerkgroep wil dat Google op zijn .com-domein zoekresultaten filtert. Overigens hadden de toezichthouders hier eerder ook al om gevraagd.

De volledige richtlijnen die door de Europese privacywerkgroep is opgesteld worden donderdag of vrijdag gepubliceerd. Een woordvoerder van Google zei de richtlijnen nauwkeurig te gaan bestuderen, maar gaf verder geen inhoudelijk commentaar. De uitspraak van het Hof over het vergeetrecht zorgde al voor veel discussie omdat nog niet duidelijk was hoe deze precies in de praktijk moest worden gebracht.

Reacties (47)

Waarom zou een site die zich niet op de europese markt richt (google.com - de amerikaanse versie dus) zich moeten houden aan europese regels? Als je dat doortrekt moeten NL sites zich dan straks ook gaan houden aan Amerikaanse regels? Lijkt me een kansloos voorstel eerlijk gezegd...

Waarom zou een site die zich niet op de europese markt richt (google.com - de amerikaanse versie dus) zich moeten houden aan europese regels?

Normaal gesproken moet inderdaad een site zich houden aan de wetten van het land waar het zich op richt. Maar de Europese Google vermeld (heel flauw) dat er in jouw zoekresultaat verwijderde resultaten zijn. Als je die alsnog via Google.com zichtbaar kunt maken doet dat geen recht aan de privacy van de degenen die resultaten hebben laten verwijderen. Google kan beter maar niet vermelden dat er wat verwijderd is, en zou op elke versie van zoekmachine het zelfde resultaat moeten laten zien en niet al teveel moeten tegenstribbelen als iemand iets verwijderd wil zien (niet maatschappelijk relevant, of ouder dan 5 jaar, dan zonder verder gezeur verwijderen).

de Europese Google vermeld (heel flauw) dat er in jouw zoekresultaat verwijderde resultaten zijn

En als de Chinese Google zou vermelden (als ze dat hadden gemogen) dat in jouw zoekresultaat gecensureerde resultaten zijn, zou je dat dan ook slecht vinden?

Iedereen lijkt er iets op tegen te hebben dat er in verschillende landen verschillende regels kunnen zijn en dat op te willen lossen door zonder meer aan te nemen dat onze regels de beste zijn en dat de rest zich daar ook maar aan moet houden. Allemaal leuk en aardig, maar dat is exact wat "we" de VS altijd ontzettend kwalijk nemen als zij dat doen. Waarom zouden we het dan zelf wel mogen; dat is hartstikke krom!

Het is altijd zo geweest dat wetten en regels van plaats tot plaats verschillen. Het klopt dat de gevolgen daarvan tegenwoordig groter zijn omdat het op internet veel makkelijker is dan in de echte wereld om "even in een ander land te zijn" als dat jou zo uitkomt. Een Australiër die graag een joint opsteekt kan niet "even op en neer naar Nederland", maar als "WeedfarmVille" in Australië geblokkeerd is sorry, kon even geen zinnig voorbeeld bedenken..., dan kan ie digitaal wel heel eenvoudig "even op en neer naar Nederland" om toch te spelen.

Proberen andere landen onze regels op te leggen is absurd, want wij zouden ook nooit accepteren (ahem, ACTA...) dat anderen dat bij ons doen. Als je dit wettelijk wilt regelen dan zou je "digitale uitstapjes" moeten verbieden (google.com blokkeren), maar ik denk niet dat veel mensen dat een goed plan vinden. Of je zou kunnen gaan lobbyen en proberen de Amerikanen (en Russen, Chinezen en de rest van de wereld) te overtuigen (dus zonder dwang) dat onze regels de beste zijn, zodat ze op die manier daar ook van kracht kunnen worden.

Waarom zouden we het dan zelf wel mogen

Omdat het over onze privacy gaat.
Als Google de privacy van Europese burgers niet ook op hun .com domein die niet wil respecteren dan moet de EU gewoon boetes uitdelen.

Als andere landen de privacy van hun burgers niet van belang achten is dat hun zaak maar ik vind het prima dat de EU nu eindelijk eens een heel klein beetje doet om onze privacy te beschermen tegen bedrijven als google.

Je mist het punt; waarom zou Europa zeggenschap moeten hebben over google.com (of, als je dat een beter voorbeeld vindt, google.us)? Want als de EU iets te zeggen heeft over google.us / google.ru / google.cn, dan moeten we ons er ook bij neerleggen als de VS / Rusland / China hun wil oplegt aan google.eu (en dat lijkt me niet de bedoeling!).

@hieronder:
Google verdient ook een boel geld aan Chinese bedrijven, burgers en (als er daar iets te halen is) vast ook wel aan belastingconstructies. China heeft zeggenschap over wat er in hun eigen land gebeurt.

Kan één van jullie mij een redenatie geven die stand zou houden voor de VN (dus zonder te vertrouwen op "China is evil", of dat soort waardeoordelen) waarom tegelijkertijd:

• google.cn zich moet houden aan een Europese wet (zoals het recht om vergeten te worden)
• google.eu zich niet hoeft te houden aan een Chinese wet (zoals de doofpot over het Plein van de Hemelse Vrede)

Voor een objectieve buitenstaander is dat namelijk onmogelijk te begrijpen.

[Reactie gewijzigd door robvanwijk op 27 november 2014 15:45]

aarom zou Europa zeggenschap moeten hebben over google.com

Google verdient miljarden aan europese bedrijven, europese burgers en europese belastingconstructies.
Daarom kan de EU hen dus opleggen dat ze de privacy van europese burgers respecteren (of hen miljarden aan boetes opleggen)

De EU heeft zeggenschap over de privacy van EU-burgers. Wanneer een Europese richtlijn Google verplicht om op verzoek van een EU-burger een link naar bepaalde gegevens uit de zoekindex te verwijderen, dan heeft Google zich daaraan te houden, ongeacht waar er naar die gegevens gezocht wordt.

Als dat voior de EU geldt dat zij inloed mogen hebben wat er gevonden wordt, kun je andere landen dat ook niet onthouden. Ander is er sprake van discriminatie. Dus de Russen kunnen hun eisen stellen, de Chinezen weer anderen. En er zijn vast nog meer landen die `ongepaste` eruit willen hebben. Dus ik vrees dat over een paar jaar op deze wijze Google nog uitsluitend `betrouwbare` resultaten geeft. Hoeveel er dat nog zijn, is afwachten, maar ik vrees het ergste

En als de Chinese Google zou vermelden (als ze dat hadden gemogen) dat in jouw zoekresultaat gecensureerde resultaten zijn, zou je dat dan ook slecht vinden?

Nu haal je censuur aan. Als China verhalen over de studentenprotesten en Tibet laat verwijderen uit de index dan is dat ook censuur. Maar als Marieke het artikel over haar beschamende auto-ongeluk van 10 jaar geleden, toen ze pardoes de auto van pa de vijver in reed toen ze knappe buurjongen zag, uit de index laat verwijderen dan is dat geen censuur. Dat is privacy! Censuur is van staatswege, privacy vanwege het individu. Nogal een verschil.
Verder ben ik het wel eens met je betoog. Een gevolg van de "open internet grenzen" is bijvoorbeeld dat Nederland haar strenge gokwetten dank het internet noodgedwongen moet gaan versoepelen. In Nederland mag je geen online goksite exploiteren en dus zijn er een hoop buitenlandse sites die zich op Nederland richten, wat natuurlijk niet helpt als je als Nederland actief gokverslaving wilt bestrijden, dan maar legaliseren zodat er toezicht mogelijk is.

Censuur is van staatswege, privacy vanwege het individu. Nogal een verschil.

Geen enkel verschil: er is een wet die (om de een of andere reden) zegt dat iets niet in de search index mag staan. Dat er inderdaad verschillende redenen zijn waarom die wetten er zijn, maakt voor die search index niks uit: er is een wet, waar ie zich aan moet houden.

Is .com niet een generic TLD, in tegenstelling tot .us wat een CCTLD is?

Bovendien wordt er content op nederlandse sites geblokkeerd obv van Amerikaanse copyright wetgeving.

Ik snap alle heisa niet...

Amerikaanse regels? Ik kan het nog verder doortrekken. Waarom niet Russisch of Chinese regelgeving?

Lijkt er helaas op dat de toezichthouder met dit "recht op vergeten" gebrand is om zich nog verder juridisch in te graven. Maar dat heeft consequenties.

Deze verbreding gaat er enkel om dat het ook geld voor het .com domein en niet enkel voor de Europese domeinen. Dit lijkt minimaal. Welke wetgeving zou tegelijkertijd content verbieden, maar het dan toetstaan als het een site 'voor de Amerikaanse markt' is.

[Reactie gewijzigd door 11supplier op 26 november 2014 19:13]

Misschien is het belangrijker om te kijken welke instantie de burger gaat helpen wanneer een bedrijf jou verzoek langs zich neer legt. Dat is iets wat mij absoluut niet duidelijk is.

Dat hele "recht om vergeten te worden" is (mijns inziens) behoorlijk kul...
Ik snap het verhaal hierboven, van die advocaat met financiele problemen, maar...

Als ik iets zoek op internet, dan zie ik met grote regelmaat een datum staan bij de links. Dat helpt, want ik ben niet onmiddellijk van plan een artikel uit 2009 aan te klikken bij een issue dat ik vandaag heb... zelfs niet als het de eerste link heeft die Google aanbiedt. Bovendien gaat het alleen maar om het verwijderen van links naar artikelen. Artikelen die dus zelf blijven bestaan... en die, omgekeerd, dus minder goed (of niet) te vinden zullen zijn, in geval van een valide interesse.
Ik denk dat een aanzienlijk deel van de 'vergeet-mij-verzoeken' vooral een stukje ijdelheid in zich hebben.

En -niet in de laatste plaats- dit hele principe wordt ook nog eens slecht begrepen door mensen. Ik durf aan te nemen dat Tweakers.net meedere verzoeken gekregen heeft die gestoeld zijn op dit recht. Verzoeken waarbij de aanvrager zich dus niet bewust is (of lijkt) van het feit dat dit hele verhaal alleen van toepassing is op resultaten van zoekmachines, en niet op wat je zelf, bewust, op een private website hebt gezet.

En nu wil een aantal privacy-clubs dit hele verhaal gaan uitbreiden. Ik opende al met dat ik het kul vindt. Persoonlijk vindt ik dit recht namelijk (naast onduidelijk) niet meer dan een pleister. Als je het goed, mooi en solide wilt aanpakken, dan zou naar de bron gekeken moeten worden. In geval van meneer de advocaat, de krant, dus. En nee... ik denk niet dat de artikelen maar van die website verwijderd moeten worden... het was (ooit) nieuws, en ik ben geen voorstander van censuur, maar het zou zeker helpen als er op enigerlei wijze wordt aangegeven dat de artikelen in kwestie ondertussen 16 jaar oud zijn, en mogelijk ingehaald door de werkelijkheid.
En nee... ik vindt in geen geval dat een enkele (Europese) burger het recht heeft om de rest van de werldbevolking een stukje vrije nieuwsgaring te ontzeggen. Zelfs niet als het om iets onwelvoegelijks gaat over die ene burger, dat hij niet zelf heeft neergezet.
Maar nogmaals... een linkje in Google laten verwijderen is niet de oplossing.

Artikelen die dus zelf blijven bestaan

De kans dat iemand toevallig op zo'n oude pagina komt zonder zoekmachine is heel gering.
Mensen die iets over je willen weten (bv toekomstige werkgevers of klanten of leveranciers of mogelijke andere relaties) gebruiken gewoon je naam in zoekmachines.
Die gaan niet zelf 100.000 sites langslopen om op je naam te scannen.

De zoekmachines zijn precies degenen die de oude informatie nog steeds aan iemands persoonsnaam blijven linken. Het leggen van die link tussen die gebeurtenissen uit het verleden bij een actuele zoektocht op een persoonsnaam is ook puur verantwoordelijkheid van die zoekmachines en niet van die sites die ooit in het verleden een verhaal over een persoon gepubliceerd hebben

[Reactie gewijzigd door 80466 op 27 november 2014 00:18]

En als je een potentiele kandidaat voor een baan googlet en je komt een artikel van 20 jaar terug tegen dat niet 100% prettig is voor die kandidaat, dan laat je dat natuurlijk zwaar(der) wegen dan wat die kandidaat in -zeg- de laatste vijf jaar gedaan heeft? Eerlijk zeggen...

Als ik keuze heb uit honderd kandidaten is elk vlekje een reden voor afwijzing.
Ik ga er toch hoogstens 5 uitnodigen.

Bovendien zou ik als sollicitant ook gewoon niet willen dat mijn baas of collega's die oude informatie over mij weten.
Dat was toen en nu is nu.
Als mens wil je ook een verse start kunnen maken.

De vraag is of men recht hebheeft op alle informatie die ooit beschikbaar was. En dat zoekmachines dat maar direct moeten presenteren wanneer men dat uitkomt. Ongeacht of het niet meer relevant is, ongeacht of het waar is, ongeacht of de betrokkene het er mee eens is. Als ik iets negatiefs over mijn buurman zou willen zeggen dan kan ik heel gemakkelijk, via een gratis google account, een web-site openen in .tv of .ru. Zie het er maar eens af te krijgen. Dat gaat gegarandeerd mislukken.

Als je overbodige/niet meer relevante informatie toch wilt hebben dan zal men er weer moeite voor moeten doen. Net zoals vroeger naar de bibliotheek om oude kranten door te spitten. En nu alle web-sites aflopen. Wat meteen het argument van 'belemmering van vrije nieuwsgaring' wegneemt. Want die informatie is nog wel beschikbaar alleen niet meer als men er geen moeite voor wilt doen. Dan gaat men zichzelf wel afvragen of men zo echt nodig wilt weten of iemand ooit eens dronken in het stadspark zijn roes lag uit te slapen.

De vraag die men zou moet stellen is : schaadt het iemands privacy als het bericht, wat niet relevant meer moet zijn, er nog opstaat of niet. Als degene waarover het gaat vindt dat het zijn privacy schaadt dan moet het er gewoon af. En aangezien zelfs Europa niet alle web-sites kan bevelen zich daar aan te houden doen ze het best mogelijk alternatief: ze proberen het onzichtbaar te maken.

Mijns inzien is deze wet een juist en pragmatisch: Privacy gaat voor sensatiezucht. En als het niet op de beste manier aangepakt kan worden via de bron dan maar op een andere. Dan kan mijn buurman mijn website uit google laten halen en sta ik met mijn haat-actie gewoon buitenspel.

[Reactie gewijzigd door Het.Draakje op 27 november 2014 00:40]

En sites zoals facebook die je gegevens gewoon bewaard ondanks dat je je accountverwijdert?

Waarom krijg ik toch het gevoel dat de EU werknemers hier zelf het meeste belang bij hebben?

Meestal zijn ze niet zo vlot om iets in ons voordeel te regelen.

Of misschien wordt iets normaal gesproken alleen nieuwswaardig gevonden wanneer iemand van mening is dat de EU iets in ons nadeel doet.
Goed nieuws is in de meeste gevallen niet nieuwswaardig. Helemaal niet wanneer de publieke opinie over het onderwerp negatief is.

De huidige regeling is al een gedrocht, en is voortgekomen uit totaal onbegrip van het hof over hoe het internet nou eigenlijk in elkaar zit. Het nog verder uitbreiden zoals hier staat is gewoon volledig onhaalbaar. Denkt iemand werkelijk dat een partij als Google zijn zoekresultaten voor amerikaanse gebruikers laat censureren door de EU?

Slecht idee dus!

De basis van deze regel is anders wel erg fijn.

De implementatie door Europa is bagger. Het recht om vergeten te worden moet in eerste instantie via de host worden verwijderd. Lukt dat niet via ZOEKMACHINES ( dus niet alleen google ).

En de criminelen profiteren er het meeste van.

Nee dank je als je gewoon oplet wat je het internet op peurt is dit helemaal niet nodig en kan iedereen mooi zien wat je in het verleden uitgespookt heb daar is niks mis mee.
Misschien zou het motiveren tot beter gedrag als iedereen zich ervan bewust is dat dat wat je doet je je leven lang achtervolgen kan.

Ik ben het met je eens hoor, maar het basisidee vind ik wel goed.

Dat het momenteel te makkelijk is is een ander verhaal.

Het wordt ontzettend vaak toegepast.
Via facebook zag ik dat een vriend van een vriend (kende hem persoonlijk niet) een of ander ongeval met flinke revalidatie had meegemaakt.
Dus ik zocht zijn naam gewoon op en er kwam door google auto suggest al vanzelf "ongeval" achteraan. Dus ik was niet de enige die dat had gedaan. Maar onderaan stond er wel de melding dat er dingen weggelaten waren wegens de EU privacy richtlijn.

Ik weet dus nog altijd niet wat er gebeurd is, maar ik vermoed iets met een auto of motor. Misschien dronken? Wie weet.

Edit: Ha! Bing is toch nog ergens goed voor Blijkbaar gewoon met de moto tegen een auto geknald. En dat nieuwsartikel was niet te vinden op Google. Vreemd om dat te censureren.

Maar als het daarvoor al gebruikt wordt? Zwaar overdreven. Binnenkort is een zoekmachine niks meer waard, want al de info die je vindt is "opgepoetst".

[Reactie gewijzigd door ? ? op 27 november 2014 08:58]

In zekere zin heeft u zeker gelijk. Maar deze regel is ook niet bedacht voor de persoon die zelf informatie upload en vervolgens bij Google gaat klagen dat die informatie te vinden is.

Het gaat vooral om de personen waarvan informatie op het internet is gezet door derden, die niet door de beugel kan of volgens de persoon waarover het gaat niet gewenst is. Dit kan ook laster zijn.
Deze mensen hebben naar mijns inziens dan ook gewoon het recht nodig om "vergeten" te worden door zowel de zoekmachine als de website die deze informatie beschikbaar stelt.

[edit: stijlfout]

[Reactie gewijzigd door guube op 26 november 2014 19:44]

Het gaat vooral om de personen waarvan informatie op het internet is gezet door derden, die niet door de beugel kan of volgens de persoon waarover het gaat niet gewenst is.

En dat is nu precies het probleem. Wie bepaalt wat niet door de beugel kan?

Stel. Een oplichter die nepartikelen verkoopt op Marktplaats en daarmee ergens aan een schandpaal is genageld wil zichzelf verwijdert zien uit de Google zoek resultaten. Moet dat dan verwijderd worden zodat hij zijn praktijken weer gemakkelijk kan voortzetten? Dit is zo'n precair onderwerp dat je het bijna van geval tot geval moet bekijken. Het lijkt mij zeker niet iets dat te automatiseren is aangezien er dan teveel informatie verwijdert kan worden. Wat vervolgens weer misbruikt kan worden voor censuur doeleinden.

Dus ja, ik kan me vinden in de achterliggende gedachte. Maar zolang we niet een gedegen process hebben om verzoeken om vergeten te worden te beoordelen, lijkt het mij verstandiger het recht nog niet uit te geven. Juist om misbruik te voorkomen.

En de criminelen profiteren er het meeste van.

Nee dank je als je gewoon oplet wat je het internet op peurt is dit helemaal niet nodig en kan iedereen mooi zien wat je in het verleden uitgespookt heb daar is niks mis mee.
Misschien zou het motiveren tot beter gedrag als iedereen zich ervan bewust is dat dat wat je doet je je leven lang achtervolgen kan.

Beetje kortzichtig hoor. Stel dat ik in het verleden uit de kast gekomen ben en ik heb daar, omdat de wereld nu eenmaal niet zo ruimdenkend is, spijt van? Dan heb ik toch de rest van mijn leven een probleem.
Stel dat iemand onwaarheden over me op het net zet, dan mag ik daar de rest van mijn leven de gevolgen van dragen.
Stel dat ik iemand vermoord heb en mijn straf heb uitgezeten, dan zou dat genoeg straf moeten zijn.
Privacy is ook wat waard hoor.

Op zich heb je gelijk, maar het blijft onzinnig om dit alleen in de zoekresultaten van google te verwijderen. De bron moet gedwongen kunnen worden om dit te verwijderen. Dan verdwijnt dit normaliter automatisch uit de zoekresultaten. Google kan er wieinig aan doen dat het bericht geplaatst is en blijft.

Jij stelt te hoge eisen aan mensen. Kijk naar hoe de meeste tweakers hier, vrijwel allemaal tieners en twintigers, lak hebben aan privacy met hun sociale media accounts en twitters en al die troep.

Jonge mensen doen soms impulsieve, domme dingen. Daarom zijn ze ook jong. Dat snapt iedereen, vooral een wat ouder iemand. Dat maakt jongeren ook leuk. Maar wat je niet wilt is dat iemand haar leven achtervolgt wordt vanwege een enkele uitspatting.

Je stelt te hoge eisen aan mensen, aan jongeren. Niemand is perfect. Ik vind het verwerpelijk en niet in het belang van de persoon of de samenleving dat iemand het leven lang een zwaard van damocles boven het hoofd heeft hangen.

Maar wat vind je dan van die jongens die bv. in Eindhoven iemand in elkaar geschopt hebben (kopschoppen) en waarvan de namen en foto (zonder blur) door bv. geenstijl op internet gezet zijn ?

Aan de ene kant zou ik het niet erg vinden dat die op internet blijven staan. Als ik een baas zou zijn, zou ik zulke agressieve mensen niet in dienst willen hebben of als collega. Ik snap gewoonweg niet hoe je dat iemand anders kan aan doen zelfs als je dronken bent. Aan de andere kant, ze kunnen hun leven beteren...

[Reactie gewijzigd door carbidsjitter op 27 november 2014 11:26]

'Kopschoppen'? Is dat weer iets nieuws? Zoals Happy Slapping? Jongeren zijn soms helemaal niet leuk.

Ik ben geen voorstander van public naming en shaming. Daar hebben we de rechterlijke macht voor om die lui snoeihard te bestraffen.

Stel dat een van die idioten blijkt een autist te zijn die ongediagnosticeerd rondloopt en opgejut door anderen meent dat iemand slaan normaal gedrag is. Zo iemand moet een diagnose krijgen en dan geholpen worden. Wat als je die named & shamed? Krijgt nooit meer een baan? Want..straks heeft elke werkgever die google tech waarbij je foto's kunt scannen via allerlei super-algoritmes en de foto van de sollicitant kan vergelijken met wat er op internet staat.

Maar wat als zo'n megool niets heeft en gewoon een misbaksel is. Moet je dan wel namen & shamen?

In vroeger tijden deden ze dat ook wel. Dat hing je in zo'n houten blok met je hoofd en handen. Was dat eigenlijk best wel een goed idee of niet? Misschien, als je je zo ontiegelijk barbaars gedraagd, dat het moet kunnen, als het maar niet gedaan wordt bij elke scheet die iemand laat.

Misschien zouden we het nog anders kunnen aanpakken. We namen & shamen de ouders. Alleen zo werkt ons strafrecht helaas niet. Misschien tijd voor een wetswijziging.

En publike de ouders tonen op een wensite. 'Dit zijn de ouders van jongeren die aan 'kopschoppen' doen. Mag pappa aan zijn baas gaan uitleggen wat dit betekent. En mamma aan de buurvrouw. ZO voedt jij je zoon op?!?

Ik denk dat als een jongere een film kan maken van zijn achterlijke en criminele gedrag, internet uitlokkend werkt. Je kunt zo laten zien wat voor tough guy je bent. Misschien dat ze het daarom doen. Happy slapping is vooral leuk als je het ergens op internet kunt plempen.

Misschien een levenslang verbod op smart phones, zou een goeie zijn.

ICT zou een privilege moeten zijn. Geen recht.

Als je gewoon oplet wat je op het internet peurt...
Dit is het principe maar het is niet allesomvattend!

Kijk naar het arrest waar Mr. Mario Costeja Gonzalez het recht om vergeten te worden bekomen heeft. Mr. Costeja is een advocaat, hij had in 1998 fincanciële moeilijkheden (schulden bij de sociale zekerheid) die tot gevolg hadden dat er een publieke veiling werd georganiseerd. Om zoveel mogelijk kopers aan te trekken publiceerde men in de bekende plaatselijke krant La Valencia een tweetal artikels.

Vijftien jaar later is de man verlost van zijn financiële problemen en is het verleden geregeld. Toch blijven, de niet door hem geschreven artikels, beschikbaar via Google. Mijn punt is niet of het al dan niet uit de krant verwijderd moest worden maar dat die artikels compleet irrelevant zijn en dat hij nooit voor ogen had zo'n informatie op het net te vinden, laat staan eigenhandig te plaatsen.

In dit geval moet het gedrag van anderen worden aangepast, hetzij dat van Google, hetzij van de krant, hetzij van beiden.

Onmogelijk, omdat we allemaal een eigen interpretatie van goed gedrag hebben.

Hoezo? De letter der wet is redelijkheid nauwkeurig. De normen zijn best duidelijk.

En als er wetten aangenomen worden waar iedereen tegen is dan? Niemand gaat toch protesteren, tenzij zwarte piet er mee te maken heeft.

In sommige landen bijvoorveeld is protesteren verboden, is het dan geen goed gedrag om te protesteren tegen ongelijkheid?

[Reactie gewijzigd door Ulas op 29 november 2014 13:24]

Beetje kortzichtige reactie. Privacy gaat niet alleen om criminele activiteit. Bovendien kunnen mensen van hun fouten leren, maar hoeven daar niet hun hele leven door achtervolgd te worden. Niet te spreken over onwaarheden die er ook erg makkelijk op geplaatst kunnen worden door anderen dan jijzelf.

Maar los van criminaliteit. Stel, je besluit psychotherapeut te worden. Je bent in het verleden wat minder discreet geweest. Of je staat ergens op een site vermeld, wat een gedeelte van je privé leven blootlegt. Als je in een omgeving werkt waar professionaliteit en afstand van belang is, kan dit ten nadele zijn voor bijvoorbeeld therapeut client relatie. En dit is maar een klein voorbeeld. Zo zijn er nog legio scenario's voor te stellen waarom mensen niet meer op internet willen staan.

En de criminelen profiteren er het meeste van.

Nee dank je als je gewoon oplet wat je het internet op peurt is dit helemaal niet nodig en kan iedereen mooi zien wat je in het verleden uitgespookt heb daar is niks mis mee.
Misschien zou het motiveren tot beter gedrag als iedereen zich ervan bewust is dat dat wat je doet je je leven lang achtervolgen kan.

En wat als iemand anders iets op het internet "pleurt' over jou zonder jouw toestemming? Al dan niet zaken die simpelweg niet waar of verkeerd geïnterpreteerd zijn?

Deze wetgeving moet nog veel strenger worden en ook op Europees niveau bij lidstaten afgedwongen worden. Wat mij betreft mogen er per direct miljoenen boetes richting hosters en websites die niet meewerken aan het verwijderen van persoonlijke informatie die zonder toestemming online staan.

Privacy en persoonsbescherming is structureel belangrijker dan de enkele crimineel die iets over zich laat verwijderen.

Het recht om vergeten te worden moet in eerste instantie via de host worden verwijderd. Lukt dat niet via ZOEKMACHINES ( dus niet alleen google ).

Nee juist niet. Het gaat om het recht om vergeten te worden, dat kun je letterlijk nemen. Vergeten, maar het is nog wel gebeurd, staat nog wel ergens geregistreerd. Dus de betreffende host kan het artikel nog wel bevatten, via de zoekmachines is "het geheugen" niet meer gemakkelijk op te frissen.
Dat gaat in tegen de wens dat zoekmachines alles op het internet kunnen vinden maar dat is ook maar slechts een wens van de zoekmachines zelf. De consequenties daarvan zijn voor de mensen die de zoektermen betreffen te groot, immers de zoekmachine gaat op de duur werken als het geheugen van het internet. En is zijn de zoekresultaten welliswaar volledig maar niet meer in proportie. Een winkeldiefstal op je 12e zou je niet mogen hinderen bij een sollicitatie op je 21e.

Heb je dan liever dat elk land individueel wetten hierover maakt en dat elke zoekmachine rekening moet houden met wetgeving uit 20 verschillende landen.

Als we hierover gezamelijk beleid hebben bespaard dat juist geld.

Nee, dit soort wetten zouden via de VN geregeld moeten worden. Of minimaal via een verdrag tussen de EU, de VS, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Anders krijgen we straks een wet uit de VS die zoekmachines verplicht hun medewerking aan dit soort censuur te melden bij de overheid van de VS, die vervolgens de resultaten publiceert.

Dat zou het beste zijn. Het zou ook volstrekt logisch zijn het internet beheer bij de VN te leggen. Maar de VS zou wel gek zijn als ze die macht zouden opgeven. Juist nu Amerikaanse bedrijven goud geld verdienen door losjes om te gaan met privacy (Google, Facebook) gaan de Amerikanen natuurlijk nooit akkoord met strengere privacy regels.

verplicht hun medewerking aan dit soort censuur te melden

Zelf controle hebben over wat er over jou gepubliceerd wordt is natuurlijk geen censuur. Google is gewoon het telefoonboek van het internet. Net als bij het gewone telefoonboek moet je zelf de keuze hebben of je er in wilt staan of niet. Maar je telefoonnummer werkt er niet anders door.

Dat moet je nu ook al doen... niet ieder land heeft gelijke wetten, zelfs in de EU niet.

Laten we dan maar alles decentraliseren en het wiel overal constant opnieuw uitvinden en belasting afschaffen en iedereen zelf z'n stukje straat asfalteren.