Google: takedownverzoeken betreffen inmiddels kwart miljoen pagina's

Google heeft naar eigen zeggen inmiddels meer dan 70.000 verzoeken voor het verwijderen van items uit de zoekresultaten van in totaal 250.000 webpagina's ontvangen. De verzoeken komen voort uit het Europese 'recht om vergeten te worden'.

Dat laat David Drummond, senior vice president bij Google, weten tegenover The Guardian. Alle takedownverzoeken worden individueel bekeken door Google maar volgens Drummond bevatten veel verzoeken weinig informatie of geen context. Dat zou het extra lastig maken om goed te kunnen bepalen of een webpagina wel echt verwijderd moet worden uit de zoekresultaten. Europeanen hebben sinds half mei een 'recht om vergeten te worden', na een uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie.

Een ander probleem waar het Amerikaanse bedrijf nu tegenaan loopt is volgens Drummond dat sommige takedownverzoeken afkomstig zijn van bijvoorbeeld politici, criminelen of professionals als architecten en leraren die negatieve artikelen over hun doen en laten willen laten verwijderen. Hoewel die personen deze artikelen liever zien verdwijnen, kunnen anderen volgens Drummond van mening zijn dat deze openbaar moeten blijven voor het publiekelijk belang.

Google zegt dat het onder andere op basis van de betrouwbaarheid van de bron, de ouderdom van het nieuws en de relevantie van de informatie voor de maatschappij beslist of zoekresultaten worden verwijderd. Drummond zegt echter dat het een moeilijke keuze blijft om te bepalen wat verwijderd moet worden en wat niet.

Eerder vandaag werd bekend dat Google nu ook een speciale commissie heeft opgericht naar aanleiding van het 'recht om te vergeten te worden'. Die commissie moet advies gaan geven over welke principes Google moet gaan hanteren bij het nemen van beslissingen over individuele vergeetverzoeken; de adviezen zijn echter niet bindend.

In de eerste en huidige fase vraagt Google gebruikers hun mening te geven over online rechten en het platform dat internet biedt voor discussie en debat. Het doel is om uiteindelijk een goede balans te vinden tussen het recht wat mensen hebben om bepaalde dingen te weten en het recht van mensen op privacy.

Reacties (149)

De brief van Drummond is een redelijk duidelijk poging tot het beinvloeden van het sociale debat. Mijn excuses dat ik dit ook al heb gemeld bij het eerdere Google bericht van vandaag maar er zitten veel onjuistheden in zijn brief.
De uitspraak van het Hof is bewust enigszins vaag. De uitspraak betreft 1 enkel geval waarin het Hof enkel probeert aan te geven hoe het het kader ziet waar binnen Mijnheer Gonzalez zijn recht kan uitoefenen. In dat geval betrof het verouderde informatie die niet langer relevant was. Dat en nog een aantal andere normen zijn dus als het Hof geformuleerd als leidraad voor wanneer iemand terecht een verwijderingsverzoek doet.
Dat sluit dus automatisch uit dat een crimineel die wordt gezocht, een corrupte politicus of een architect die keer op keer gevaarlijke dingen bouwt zomaar worden verwijdert, want die informatie heeft nog een publiek belang. Echter, een veroordeelde die de cel uit komt en de berichten van 10 jaar geleden van de frontpage af wil omdat hij een nieuw leven wil, kan dat verzoek wel doen.
De hele bibliotheek zonder kaartenbak metafoor is daarom ook volledig onjuist. De kenmerkende informatie van 95 procent van de internet gebruikers is niet hetzelfde als een enorme catalogus vol waardevolle informatie (nu, behalve voor Amazon en Google). De keuze is in Europa dat mensen een bepaald niveau van controle over hun prive-leven mogen, ook online.
Google probeert nu door zich voor te doen als het braafste jongetje van de klas, af te komen van iets dat ze tijd, moeite en geld kost. Echter nu doen ze net alsof zij helemaal die rol niet zouden moeten hebben en dat alles nu helemaal verkeerd gaat.
Het kost tijd voordat we als samenleving antwoorden kunnen vinden op issues zoals een zoekmachine en alhoewel ik ook van mening ben dat het niet in het belang van een ieder is dat Google de ultieme arbiter van goed-en-kwaad online is, hebben zij net als elk ander bedrijf wel een sociaal/maatschappelijke functie. Dus doe gewoon je best maar Google en als mensen het niet met je antwoorden eens zijn kunnen ze altijd naar de nationale privacy authoriteiten.

Totaal mee oneens, je moet een USA centrisch techbedrijf als Google niet een arbiter hier in laten zijn omdat het uitermate subjectief is waarom je content wilt laten verwijderen, multicultureel interpreteerbaar e.d.

De wens van het individu moet hierin leidend zijn.

Je gaat nogal kort door de bocht voor een boude stelling als "Totaal mee oneens". Ik zeg helemaal niet dat Google de finale arbiter moet zijn, ik vind dat ze moeten verwijderen volgens wat door het Hof word aangegeven normen en wanneer daar problemen over ontstaan bij of te ruimhartig of te enge interpretatie dan zijn daar juridische kanalen voor. Komt voor mij neer op een "Verwijderen tenzij..." interpretatie. Daarnaast is in dit geval de grootste discussie waar Google een probleem het verschil tussen de First Amendment, die veel meer ruimte geeft tot 'speech' in tegenstelling tot alle Europese Rechtsordes die uitgaan van een meer op de bescherming van het individu gerichte benadering.
Volgens mij stel ik ook zeer duidelijk dat in Europese context de wens en de controle van het individu leidend is.

Ik denk dat Google geen enkele rol hierin mag spelen en dat een verzoek te allen tijde via de rechtbank moet. We moeten voorkomen dat er te veel censuur ontstaat en tegelijkertijd opkomen voor de privacy de rechten van de burger. Als een takedown verzoek nu te allen tijde via de rechtspraak loopt kan google gewoon zijn ding doen (indexeren) totdat er vanuit de rechtspraak een verzoek tot verwijderen komt.

Tja komt er veel druk op het rechtssysteem hierdoor? Ik vraag het me af, de rechtsgang zal een drempel zijn voor de politici e.d. die een negatief verhaal willen verwijderen en van de eigen jurist hoort dat ze via rechtspraak geen schijn van kans hebben dat het verwijdert mag worden.

Helemaal de verkeerde weg. Google moet gewoon 2 invoer velden hebben. 1 waar gebruikers een URL in kunnen voeren om te in te indexeren (wat ook op de achtergrond automatisch gebeurd) en 1 waar ze kunnen verwijderen. En verwijderen is dan ook meteen en zonder enige controle uit de hele index en niet meer indexeren. Heeft het artikel relevantie voert iemand anders (een persoon, geen robot) deze wel weer in. Heeft het geen relevantie dan bestaat de originele pagina nog steeds maar kunnen jouw jeugdzonden niet op een gemakkelijke manier worden gevonden. Dat is het recht om "vergeten te worden". Op deze manier is er geen censuur want het originele artikel bestaat altijd nog maar de privacy van de persoon die wil vergeten worden (want het recht om vergeten te worden is een concrete invulling van privacy) is er ook gewoon. Zo kunnen we het fair en netjes doen zonder dat we de rechter lastig vallen.
Het draait allemaal bij om het standpunt of we (als mensheid) willen dat Google alles bevat wat zij vinden dat goed voor ons is, of dat we (als mensheid) dat zelf kunnen en mogen besluiten vanwege onze eigen privacy.

Eerder vandaag werd bekend dat Google nu ook een speciale commissie heeft opgericht naar aanleiding van het 'recht om te vergeten te worden'. Die commissie moet advies gaan geven over welke principes Google moet gaan hanteren bij het nemen van beslissingen over individuele vergeetverzoeken; de adviezen zijn echter niet bindend.

Dat het Hof van Justitie van de Europese Unie een uitspraak doet is logische, maar dat er vanuit de EU geen richtlijnen zijn opgesteld m.b.t. het 'recht om vergeten te worden' vind ik ronduit vreemd. Deze uitspraak kan namelijk leiden tot vrijheidsbeperking en censuur van media, individuen, etc. Vreemd dat een commercieel bedrijf dan zelf een commissie moet oprichten om deze richtlijnen en principes om te zetten naar adviezen. Overigens is het wel logisch vanuit Google's oogpunt, het verwerken van 70.000 verzoeken is niet niks en moet wel op een gestructureerde manier gebeuren. Ik had alleen graag gezien dat deze richtlijnen en principes vanuit de EU waren opgesteld.

Het hof heeft best wel een paar aanwijzingen gegeven. In de betreffende zaak heeft het hof aangegeven dan de informatie verouderd was en niet meer relevant. Hoewel dit ruime begrippen zijn, geeft het wel een richtlijn. Gegevens van minder dan 1-2 jaar zullen niet snel verouderd genoemd kunnen worden. Gegevens over beroepsmatige activiteiten van iemand (bijvoorbeeld een corrupte politicus) zal niet snel als `niet meer relevant` gezien kunnen worden.

Daarbij zou je kunnen stellen dat iets later alsnog weer relevant zou kunnen worden waardoor de blokkade opgeheven kan worden en de gegevens weer gewoon gevonden kunnen worden.

De vraag is of jou laatste twee regels in de praktijk uit te voeren zijn? Stel ik laat iets over mijzelf verwijderen omdat het 'verouderd', en mogelijk niet meer 'relevant' is. Hoe weet een zoekmachine, website, etc. dan wanneer het mogelijkerwijs wel weer relevant is? Ik vind het begrip 'relevant' totaal niet objectief. Ik kan dingen relevant vinden welk jij juist bestempeld als irrelevant.

De webmaster krijgt een bericht dat de betreffende pagina is verwijderd uit de index (overigens alleen voor een zoekopdracht op die bepaalde naam). Stel dat het verhaal over iemand ging die 15 jaar geleden iets gedaan heeft. Nu, 15 jaar later, wil deze man minister president worden. Dan kan het opeens wel weer relevant zijn wat hij toen heeft gedaan en dan kan de site eigenaar dus een verzoek indienen bij Google om het weer ongedaan te maken.

Natuurlijk zijn er heel veel schemergebieden maar er zijn ook heel veel erg duidelijke zaken. Over de schemergebieden kan een rechter zich gewoon uitspreken en de duidelijke zaken kan Google direct behandelen.

De (Europese) richtlijnen geven vooral aan dat je goed moet nadenken voordat je persoonsgegevens verwerkt en een goede reden moet hebben om dat te doen en openbaar te maken. Het hof heeft de uitspraak gedaan dat het weergeven van zoekresultaten ook onder het verwerken van persoonsgegevens valt. Zoekmachines moeten daarom een goede reden hebben om die gegevens te publiceren (het hebben van nieuwswaarde is al snel zo'n reden). De richtlijnen en principes hoeven daarom niet opnieuw worden gegeven, die bestonden al veel langer.

Idd. Ik vermoed dat de EU de richtlijnen expres 'vergeten' is om niet zelf de hete aardappel in handen te hebben. Ze laten het vuile werk liever door iemand anders doen.

Dit is ook een ontzettend lastige kwestie. Ik denk dat 99% van de verzoeken niet nageleefd moet worden, omdat dat pure censuur is. (zie ook: nieuws: Britse media klagen over censuur na verwijderen links door Google)

Er zullen gevallen zijn waar dat wel moet, omdat anders 'eerlijke' mensen de sjaak zijn omdat iemand anders iets gepost heeft. Het beste is in mijn ogen altijd nog om de originele bron down te halen ipv het zoekresultaat in Google.

[Reactie gewijzigd door calvinturbo op 11 juli 2014 14:56]

Juist het verwijderen van de originele bron is censuur én is onomkeerbaar. Nu kan je in een later stadium in elk geval nog besluiten om het terug te draaien waardoor de pagina weer wel gevonden kan worden.

Ook is de pagina relevant voor andere zoektermen. Zo kan de pagina niet meer gevonden worden als men zoekt op `Jan Jansen` maar bijvoorbeeld nog wel op `pedofiele leraar`. Bij het verwijderen van de bron is het complete document weg.

Dat klopt, maar laster¹ en smaad² zijn sowieso verboden in Nederland. Ook foto's die van jou op internet zijn geplaatst zonder toestemming kan je laten weghalen.³
In dit geval van Google's takedown is het niet duidelijk of het laster/smaad of gewoon legitieme informatie betreft.

1 = http://nl.wikipedia.org/wiki/Laster
2 = http://nl.wikipedia.org/wiki/Smaad
3 = http://nl.wikipedia.org/w..._gemaakt_.28art._21_Aw.29

[Reactie gewijzigd door calvinturbo op 11 juli 2014 15:27]

Het gaat niet over laster en smaad want daarbij kan je gewoon de bron weg halen. Het gaat om informatie die verouderd én niet meer relevant is. Dus de informatie is feitelijk correct maar heeft geen enkel doel meer om aan die bepaalde naam gelinkt te zijn. Dáár gaat het om.

_{Een foto waar jij (ook) op staat is overigens niet zo heel makkelijk weg te halen.}

Precies, maar laster, smaad en portrectrecht zijn toch de belangrijkste bescherming voor je privacy in dit geval?
Als jij iets WEL hebt gedaan zoals een diefstal gepleegd of iemand vermoord, waarom zou dit dan uit Google moeten verdwijnen?
Wie bepaalt of iets niet meer relevant is?

Soms heb je niet echt iets gedaan maar `overkomt` iets je. De originele uitspraak ging over een man waarbij 15(!) jaar geleden beslag op z'n huis was gelegd. Dit was vrij snel opgelost maar nu 15 jaar later moet hij nog steeds uitleggen waarom er beslag op z'n huis was gelegd. Waarom is het nog relevant dat dit 15 jaar geleden gebeurde? En vooral, waarom is dat relevant voor de buurman of de tennisleraar die hem even googled?

En waarom moet Google constant in de het rond roepen dat dit is gebeurd.

Google doet niets he.
Google legt een link tussen een verhaal (website) en een persoon (degene die iets zoekt)

In dat opzicht doet Google niets verkeerd, maar helpt natuurlijk wel enorm om iets vindbaar te maken.

Dat is dus niet waar. Google doet heel veel. Google bepaald welke links het je laat zien. Google bepaald dus wat Google vindt dat relevant is voor jouw zoekopdracht.

Dit doen ze niet neutraal, Google bepaald in welke volgorde ze het laten zien én wat ze laten zien. Zo bepaald Google ook zelf om bepaalde sites niet te laten zien of om het aantal hits van één site te beperken, etc. De rechter heeft nu gezegd dat Google beter op moet letten wat er nog relevant is als je zoekt op de naam van iemand.

Verouderde informatie is vaak (niet altijd) niet meer relevant en dus zou Google moeten stoppen met dat te tonen.

Stel dat jij een keer een rekening niet hebt betaald en daarvoor een deurwaarder achter je aan kreeg en ik ELKE keer dat jouw naam genoemd wordt, nog even vertel over die deurwaarder. Dan vraag je mij toch ook daar mee te stoppen omdat het niets meer toevoegt?

Ik begrijp het volkomen hoor. Alleen waar staat Google in deze?
Google gaat de link naar een bepaalde website weghalen, maar de info op deze website zal gewoon blijven bestaan.

Zou je dan niet de website maker moeten aanschrijven om iets definitief te verwijderen?

Maar die info kan ook nog gewoon nuttig zijn en moet dus helemaal niet verwijderd worden. Google moet de pagina ALLEEN niet meer tonen als er gezocht wordt op die ene specifieke naam. Op al het andere waarop gezocht wordt kan de pagina gewoon getoond worden.

Het punt is dat de fouten van mensen helemaal vergeten worden, niet dat ze lager op de lijst komen...
Daarnaast wie bepaalt of het verouderde informatie gaat? Als ik van zakenman X wil weten wat hij ook al weer precies had uitgevhaald 15 jaar geleden omdat gister ongeveer hetzelfde was voorgevallen... dan is het opeens weer wel relevant...

En als jij iedere keer weer begint over die deurwaarder dan zou het smaad kunnen zijn... maar als het nu weer voorkomt dat ik iets niet betaal en dan nog een keer... mischien is het dan een goed moment om men te waarschuwen dat ik een wanbetaler ben... dan kun je weer beginnen over die eerste keer...

Terwijl als men iets onvindbaar maakt op het internet is het weer moeilijk terug te vinden... (tenzij je in het archief van de website waar het stond gaat zitten wroeten...)

Ik twijfel verder of zo'n verbod wel haalbaar/praktisch uitvoerbaar is...

Terwijl als men iets onvindbaar maakt op het internet is het weer moeilijk terug te vinden

De informatie wordt niet onvindbaar gemaakt maar alleen in heel specifieke zoekopdrachten met een persoonsnaam zullen bepaalde artikelen uit de resultaten geweerd worden.

[Reactie gewijzigd door 80466 op 12 juli 2014 18:05]

Stel dat jij een keer een rekening niet hebt betaald en daarvoor een deurwaarder achter je aan kreeg en ik ELKE keer dat jouw naam genoemd wordt, nog even vertel over die deurwaarder. Dan vraag je mij toch ook daar mee te stoppen omdat het niets meer toevoegt?

IMO een verkeerde vergelijking. In jouw voorbeeld neemt iemand zelf het initiatief om een oud feit te vertellen. Bij een google zoekopdracht ligt het initiatief bij degene die iets wil weten. Alles wat google doet is de resultaten laten zien die relevant zijn voor de zoekopdracht, gesorteerd op relevantie.

Google levert een dienst die neutraal is. Hoe zou je het vinden als je op een webpagina met ctrl+f zoekt en bepaalde resultaten worden niet aan jou getoond? Of als je iets op je harde schijf zoekt en bepaalde files worden weggelaten uit het resultaat? Als je iets zoekt wil je toch graag dat de resultaten op een neutrale en volledige manier getoond worden?

Google levert een dienst die neutraal is.

De google resultaten zijn alles behalve neutraal.
En in feite geeft de EU een sterke hint dat ze bij zoeken op persoonsnamen van niet openbare actieve personen gewoon de veel oudere artikelen gewoon lager moeten zetten. Dan zouden ze ook nauwelijks verzoeken krijgen.

Maar wie bepaald wat wel en niet relevant is? Dit zou alleen een rechter mogen bepalen mijn inziens. Daarom is dit onbegonnen werk, het is onmogelijk elk geval door een rechter te laten behandelen.

Dus als ik straks op "Volkert" en "moord" zoek, kom ik niets meer tegen over Pim Fortuyn want straf is uitgezeten?

En zo ja, wie gaat bepalen wat wel of niet relevant is? Als jij een nieuwe buurman krijgt genaamd "Jan Jansen" dan Google je dat toch even? En als buurman dan niet met z'n tengels van jouw kinderen kan afblijven, en je komt er achter dat het TOCH die Jan Jansen was uit de post hierboven, maar dat het zoekresultaat was weggehaald op Jan's verzoek, wat dan? Linea reacta naar Luxemburg om daar persoonlijk bij de heren/dames rechtertjes verhaal te komen halen... ik bedoel natuurlijk met een gezellig kopje thee er even over te babbelen? Google voor het gerecht dagen vanwege onrechtmatige daad?

Ik kan me een post herinneren op Retecool waar iemand een afwijking aan z'n geslachtsorgaan had, en vrouwlief het het op zich genomen om daar ronduit over te vertellen op een of andere website. Het duurde niet lang of de betreffende echtgenoot was met naam en toenaam gevonden en belachelijk gemaakt.
DAAR zou deze regeling nou voor moeten gelden. Ja, het is allemaal waar, maar puur persoonlijk, en niet iets waar de hele wereld van moet meegenieten.
--NB: Dit al lang weggehaald--

Om maar een voorbeeld te geven:

Er is een oudere man (65+) die op internet goedkope massages aanbiedt.
Alleen betast hij de vrouwen tijdens deze massages (...) op plekken waar ze dit niet willen.

Hij werd hiervoor recent veroordeeld.
Op veel vrouwenfora is deze meneer bekend en waarschuwt men de andere vrouwen om niet naar xxxx xx xxxxx te gaan, met adres erbij.

Gezien de veroordeling en de vele verschillende bronnen, lijkt het mij verstandig om deze informatie openbaar te laten.

Maar stel nu dat deze meneer een takedownverzoek indient bij Google. Hoe moeten zij nu weten wat die man gedaan heeft?

Waarom zou het 'verstandig' zijn om de informatie online te laten? Daarmee zou de man nooit meer een tweede kans krijgen na veroordeling. Niet onvoorstelbaar is dat de man zijn leven betert en niet meer belast wil worden met zijn verleden. Over dat recht gaat het hier, want niemand is zonder fouten.

Verstandiger is wellicht om je af te vragen waarom zijn massages zo goedkoop waren

Sowieso zou Google geen verwijzingen aar artikelen uit de laatste 5 jaar moeten verwijderen en ook geen artikelen over bijvoorbeeld nog (recent) actieve politici.

[Reactie gewijzigd door 80466 op 12 juli 2014 18:10]

Het gaat in ieder geval niet om laster en smaad want die zijn via de gewone wegen al te stoppen. Het gaat hier over het niet meer weergeven (van Google) van gedateerde (negatieve) informatie over een persoon. "Het recht om vergeten te worden".

Het beste is in mijn ogen altijd nog om de originele bron down te halen ipv het zoekresultaat in Google.

Lost van het feit dat een verwijzing (zoekresultaat welke verwijst naar een bron) niet zoveel nut heeft wanneer de bron er niet meer is lijkt het verwijderen van de bron meer op censuur dan de verwijderen van de verwijzing ernaar.
Als je dus echt tegen censuur bent zou je zeker dat niet moeten willen.

Je kunt je ook afvragen of dit wel censuur is.
Een persoon kan aangeven dat hij een verwijzing naar een pagina met content die hem imagoschade doet wil laten verwijderen. Als die informatie onjuist of achterhaald is, is dat dan censuur?

[Reactie gewijzigd door Vexxon op 11 juli 2014 15:41]

Maar iemand staat het toch vrij om bij een rechter een zaak aan te spannen tegen de bron?

Als de rechter vervolgens besluit dat het niet door de beugel kan, dan zal dar artikel/foto/what ever verwijderd moeten worden.
Zegt de rechter dat er geen wet is overtreden en dat het artikel mag blijven staan, dan moet die ook via de googles van deze wereld te vinden moeten zijn.
Dit heeft niets met censuur te maken.

Wat hier gebeurd is dat, ik noem maar wat, zakenmannetjes (Vestia, Rochdale, zorggraaiers, bankiers, etc...) die (aantoonbaar) flink gefaald hebben en een paar ton gouden handdruk meenemen, maar vervolgens wel alle links naar 'negatieve' artikelen betreffende hun persoon verwijderd willen zien.

Dit is zeg maar meer Russische en Chinese staats televee, die vertellen ook keurig netjes hun waarheid en laten de kritische berichten achterwege. Terwijl je via de kritische pers je toch ook de andere kant van het verhaal kunt horen.

edit: noot: Al wordt dat laatste wel steeds lastiger in die landen.

[Reactie gewijzigd door rene_fb op 11 juli 2014 15:44]

Google probeert de EU takedown regelgeving te frustreren. Als een individu vergeten wil worden moet dat gewoon geaccepteerd worden. Google gaat niet over politieke zaken als 'algemeen belang', daar hebben we politici als in de EU voor. Google heeft de wetgeving te respecteren.

Als een individu vergeten wil worden moet dat gewoon geaccepteerd worden.

Je doet het voorkomen alsof dit heel makkelijk is.
Dit resulteert er echter in dat nieuwsberichten en dergelijke verdwijnen.
Dat lijkt mij gewoon pure censuur en niet de bedoeling.
nieuws: Britse media klagen over censuur na verwijderen links door Google

Wat mij betreft gaat vrijheid van informatie/vrijheid van meningsuiting verder dan privacy, behalve in enkele uitzonderingen.

De nieuwsberichten zelf verdwijnen niet. Het wordt alleen niet meer getoond door Google, de originele pagina is nog steeds beschikbaar. Dus is het echt censuur?

Iedereen heeft het er vooral over dat malafide personen hun internetverleden willen zuiveren. Zij zijn niet de enige! Wat als je zelf slachtoffer bent van een onterechte en zwartmakende internetcampagne over jou?

De nieuwsberichten zijn alleen totaal onvindbaar geworden.
Hoe wil jij iets op internet vinden zonder te zoeken?
Dat wordt wel pittig lastig, als het niet in je browser geschiedenis staat, is de kans klein dat je het gaat vinden tenzij je vrijwel precies weet waar je moet zijn.

Iedereen heeft het er vooral over dat malafide personen hun internetverleden willen zuiveren. Zij zijn niet de enige! Wat als je zelf slachtoffer bent van een onterechte en zwartmakende internetcampagne over jou?

Zoals ik al zei, je moet de bron neerhalen!
Google moet niet beslissen wie de waarheid spreekt, of jij wel of niet malafide bent.
Ze zijn geen rechter.

Inderdaad Google hoeft ook niet te beslissen. Ze zijn geen rechter. Wat ze moeten doen is het recht uitvoeren. De wetgever heeft bepaald dat het meest praktische is als het uit de zoekmachine wordt gehaald en niet de originele bron. Overigens leiden dit soort takedown verzoeken vaak tot het Streisand effect:

De nieuwsberichten zijn alleen totaal onvindbaar geworden.
Hoe wil jij iets op internet vinden zonder te zoeken?

Precies! Daar heb je de essentie te pakken! Dat is het recht "vergeten te worden". Dus als ik nog weet dat het AD een artikel over jou gepubliceerd heeft in 2010 kan ik het in de archieven van het AD terug vinden. Maar ben ik dat vergeten, dan kan ik niet via Google mijn slechte geheugen opfrissen. Daarom is het ook helemaal geen censuur.

Zoals ik al zei, je moet de bron neerhalen!

Juist de bron moet behouden blijven maar niet de index. De bron kan de info online houden zolang zij dat nodig achten. Is er sprake van laster, smaad, etc kan die bron gewoon juridisch aangepakt worden maar kan het wel alvast uit Google gehaald worden.

Google moet niet beslissen wie de waarheid spreekt, of jij wel of niet malafide bent. Ze zijn geen rechter.

Daar heb je helemaal gelijk. Google moet niet oordelen, ze moeten alle verzoeken honoreren, rücksichtslos!

ze moeten alle verzoeken honoreren, rücksichtslos!

Alleen als ze conformeren aan criteria in de uitspraak van het hof.
Het moet dus gaan om OUD nieuws en om niet publiekelijk actieve personen.

Google had bijvoorbeeld ook verhalen van na 2010 verwijderd van een bekende voetbal bobo van de britse voetbal bond.
Dat is dus gewoon onzin en Google weet dat ook.

[Reactie gewijzigd door 80466 op 12 juli 2014 18:02]

Nou veel websites hebben geloof ik altijd een zoekfunctie voor z'n eigen nieuwsartikelen. Dus het kan wel. Het kost meer moeite, dat weet ik.

Ik vind het vooral heel kwalijk dat mensen steeds meer geloven dat Google het internet is. Dat is gewoon onzin. Het is een zoekmachine, met ongelofelijk veel macht waarvan ik zeg: laten wij die zoekmachine (ik weet dat het ondertussen veel meer heeft dan een zoekmachine) niet nog meer macht geven.

Ik ben het wel met je eens dat Google eigenlijk niet de rol van rechter moet gaan nemen. Dat hier ruimte is voor verbetering ben ik het zeker met je eens. De implementatie van een dergelijk recht moet gewoon nog groeien. Laten wij hopen dat het de goede kant op groeit.
De bron stoppen lijkt mij ook een lastige procedure...

veel zoekmachines op die sites werken via google.

De nieuwsberichten zijn alleen totaal onvindbaar geworden.

Pure onzin.
Ze zijn alleen niet zichtbaar als je zoekt op een persoonsnaam.
Als je zoekt op de inhoudelijk aard van het nieuws zijn de artikelen nog steeds te vinden.

Ja dat is echt censuur omdat een groot percentage van de bevolking Google (zoekmachines in het algemeen) gebruikt om informatie op te zoeken.

En ik ben het met je eens, deze regelgeving is ontzettend belangrijk voor mensen die onterecht op het internet zijn zwartgemaakt, of mensen die hun leven willen beteren en niet eeuwig achtervolgd willen worden door zaken uit het verleden, alleen dan moet de regelgeving beter geformuleerd worden vanuit de EU zodat bedrijven hier zelf geen draai aan kunnen geven.

edit; Persoonsgegevens in nieuwsberichten kunnen trouwens wel degelijk verwijderd worden, zie:

Artikel 17 voorziet in het recht om te worden vergeten en het recht op uitwissing van gegevens. Het is een nadere uitwerking en invulling van het in Richtlijn 95/46/EG vervatte recht van uitwissing en verbindt voorwaarden aan het recht om te worden vergeten. Zo dient de voor de verwerking verantwoordelijke die de persoonsgegevens openbaar heeft gemaakt, derden op de hoogte te stellen van het verzoek van de betrokkene om iedere koppeling naar en kopie of reproductie van die persoonsgegevens uit te wissen. Ook is hierin het recht opgenomen om in bepaalde gevallen de verwerking te laten beperken, waarbij de dubbelzinnige term “afschermen” is vermeden.

Bron: Europese Verordening gebruik van persoonsgegevens

[Reactie gewijzigd door nanoChip op 11 juli 2014 15:25]

Wat betreft die opmerking over zoekmachines en het feit dat iedereen deze gebruikt, zie mijn reactie aan calvinturbo hierboven.

Kan mij heel goed vinden in jouw betoog dat de regelgeving beter geformuleerd moet worden en dat de implementatie ook flink verbeterd moet worden. Kost helaas veel tijd en moeite (en gezeik)...

Sorry, maar het zijn de politici die dit soort afwegingen in regelgeving maken namens ons, niet een of ander tech bedrijf, zo werkt dat in een democratie.

Nee, politici maken afwegingen namens lobby groepen en andere politici.

Wakker worden.

in een ideale democratie ja, die bestaat hellaas niet

Google wilt hiermee een punt maken.
Dat vind ik prima, net zoals het punt dat bijvoorbeeld Netflix, Google en andere bedrijven probeerden te maken met net neutraliteit in de VS en met de patentenwetgeving.

Wat mij betreft gaat vrijheid van informatie/vrijheid van meningsuiting verder dan privacy, behalve in enkele uitzonderingen.

Er zijn gewoon dingen waarvan ik niet wil dat andere mensen te weten komen.
Niet omdat ze het daglicht niet kunnen verdragen, maar een bepaalde mate van privacy daar heeft gewoon iedereen behoefte aan. Daar wil ik zelf over kunnen bepalen en niet door Google of iemand anders die vindt dat vrijheid van informatie belangrijker is dan mijn privacy.

Het is natuurlijk makkelijk om dergelijke dingen te reopen, totdat al jouw informatie op straat komt te liggen, omdat het ergens gepost wordt.
Een hacker breekt in bij de zorgzerkeraar en al jouw kwaaltjes komen op het internet, is dat een uitzondering?
En zeg alsjeblieft niet dat je niets te verbergen hebt.

Dat is wel een heel boute uitspraak dat privacy ondergeschikt is aan vrijheid van informatie
Als iemand iets doms doet of gewoon geen zin heeft in al die aandacht wie heeft dan het recht om dat als onbelangrijk(er) te kwalificeren.

Als ik op mijn 18e met mijn dronken kop naakt door de straat heb gelopen, moet ik daar om vijftigste dan nog steeds verantwoording voor afleggen aan iedereen die dat leuk vind.

Als ik een greep in de kas doe, daarvoor gewoon gestraft wordt (en die uitzit) waarom moet ik dat na 5 jaar nog uitleggen aan iedere jan-doedel die mijn naam opvraagt?

Als iemand 'toevallig' een naaktfoto publiceert van Manon Thomas (zoals in 2007) die hij gestolen heeft, heeft MT dan niet het recht om ze van het internet te verwijderen of heb jij nog steeds het recht op informatie.

Ja, er zal best wel een aantal gevallen voor gaan komen waar "teveel" aan informatie verwijderd wordt door Google. Dat is, in mijn ogen (en waarschijnlijk ook in de ogen van de wetgever), beter dan te weinig informatie verwijderd.

Nieuwsberichten verdwijnen hierdoor niet opeens. Ze worden alleen minder bereikbaar voor jan-met-de-korte-naam. Uiteraard klaagt de britse media. Dat is zo ongeveer het enige wat ze doen: proberen een rel te schoppen, en meestal om niets. Respect en privacy, dat zal je bij de britse media niet vinden.

Dit dus, Google speelt momenteel een spel om deze rechten ongedaan te krijgen. Vind ik erg jammer. IPV dat Google opkomt voor zijn gebruikers, steekt het zijn gebruikers nu in de rug.

Ik lees: Google probeert censuur te voorkomen.
Ik zou niet weten waarom dat je gebruikers in hun rug steken is..

Omdat Google ook niet zo moeilijk doet over de DMCA. Dit is niet meer dan een DMCA voor de simpele burger.

Strijden tegen illegale kopies & content |= censuur van publieke informatie uit individueel eigenbelang.

Dus, als iemand een verhaal over mij/van mijn leven zonder mijn toestemming op het internet trapt. Is toch ook een kopie van het orginele verhaal (de mijne) of niet dan?

Mijn leven, mijn gegevens, mijn verhaal, mijn gezicht, mijn lichaam. Allemaal van mij. Maar daar mag de media en andere personen/bedrijven/organisaties mee doen wat ze willen?

Maar OH wee als ik een serie download!?!?! FOEI BURGER!

Protest tegen schending van de privacy is er altijd al geweest, ook de middelen om daar iets tegen te doen.

Ik zie dus je punt niet.

DMCA verzoeken moet je binnen 24 uur honereren, dus dat is veel lastiger.
Maar het klopt dat ze daar wel een stuk makkelijker mee zijn inderdaad.
Alleen bij DMCA verdwijnen er in principe geen nieuwsberichten/blogs etc, dus dat is ook wel weer anders.

Er word ook misbruik gemaakt van de DMCA.
Beide hebben naar mijn mening wel een goede basis en het zou allebei ook wel bestaan moeten blijven.

Maar vanwege potentieel misbruik het recht van vergeten ongedaan maken maar DMCA dan door laten gaan? Beetje krom imo.

Het recht op vergeten te worden is nog niet duidelijk gedefinieerd.
Dit moet dus duidelijker worden, want niet alles kan zomaar verwijderd worden.
Ik zeg dus niet dat het ongedaan moet worden gemaakt, ik vraag me alleen sterk af of deze wetgeving haalbaar is en het niet beter bij de bron aangepakt kan worden.
Overigens ben ik ook tegen het verwijderen van links naar copyrighted content op Google zoals naar ThePirateBay.

Kennelijk is het haalbaar omdat er al 250.000 verzoeken ingewilligd zijn.
Of het wenselijk is, is een andere discussie.

Klopt maar Google interesseert dit geen ene reet. Google wil resultaten terug geven en er naar linken, that's it. Probleem is dat ze gewoon tussen alles in zitten nu en dus alle zooi over zich heen krijgen.

Als ze iets verwijderen dan verprutsen ze de kwaliteit van hun zoek engine, als ze te laks zijn dan verwijderen ze teveel en worden ze aangeklaagd omdat iemand weer schade meent te hebben geleden, als ze het laten staan dan is het weer inbreuk op privacy.

Het is gewoon een lastig probleem wat je nooit democratisch kunt oplossen (er is geen gulden middenweg). Enige oplossing is wet volgen en alles verwijderen en klachten forwarden naar EU. En uiteraard niet echt alles verwijderen maar enkel hide field op true voor land binnen eu, je wilt tenslotte je algoritme/data niet teveel verzieken.

Er bestaat niet zoiets als "EU takedown regelgeving". Dit is het gevolg van een (omstreden) rechtelijke uitspraak, die in feite een heel nieuwe situatie creeert. Als er specifieke regelgeving over was geweest, dan was er wel beter nagedacht over wat er wel en wat er niet onder zou vallen.

Dat Google hier moeite mee heeft begrijp ik wel.

Dus de EU heeft eigenlijk een wet aangenomen waardoor Google een god complex krijgt. Google bepaald wat wij zien en wat wij niet meer zien. Hoe is dit anders dan censuur? Kan iemand mij uitleggen wat het idee achter deze wet was?

Het idee is natuurlijk dat de privacy van individuen beter wordt gewaarborgd voor burgers in de EU.
Maar goed, het is gewoon censuur.

Nee, het is geen censuur.
De informatie blijft bestaan, de bron, de verwijzing ernaar die wordt verwijderd.

Google bepaald al heel lang wat jij te zien krijgt. Dit doen ze o.a. op basis van jouw eerdere zoekopdrachten. Google `censureert` dus al veel langer en doet dat uit vrije wil en commercieel gewin...

Lees maar over de Filter Bubble:
http://en.wikipedia.org/wiki/Filter_bubble

[Reactie gewijzigd door emnich op 11 juli 2014 15:35]

Ik praat dit ook zeker niet goed, maar door wetten als dit versterk je het alleen maar.

google krijgt geen god complex, die mensen die denken dat een zoek resultaat verbergen het van het internet verwijderd zijn de dombos, google moet hier gehoor aan geven, google MOET van de OVERHEID censureren.

Google wil dat die wet ongedaan word

[Reactie gewijzigd door dakka op 11 juli 2014 15:09]

Ik vind dat er enorm meer regelgeving en richtlijnen moeten komen. Nu lijkt het meer alsof de EU zegt "mensen moeten vergeten kunnen worden en zie zelf maar hoe je het fixt". En dan krijg je behoorlijk wat grijze gevallen te zien, die strict genomen moeten worden verwijderd, maar waarvan velen het verwijderen helemaal niet als ethisch verantwoord zullen zien. De eerder opgerichte commissie us mijn inziens hard nodig.

Gewoon simpel houden. Als de geauthenticeerde persoon kan aantonen dat hij/zij voorkomt op Google search results content die hij/zij vergeten wil laten worden moet dit door Google gehonoreerd worden.

Maakt niet uit of het een Moslim met een biertje op een foto is, een ongewenst naakt, een dikkerd die heel erg afgeslankt is, een oplichter die vergeten wil worden etc. etc. De reden is namelijk altijd subjectief en verschilt per individu. Het is het recht van het individu om vergeten te worden.

Dat er mogelijk politieke nadelen aan zitten is niet aan Google om over te filosoferen, dat soort zaken worden door de politiek die ons allen representeert in een democratie opgepakt.

Google doet er verstandig aan zich tot de techniek van authenticatie en verifieeren of het individu inderdaad in de searchresults content voorkomt te beperken. Is er een match -> delete.

Dus ook als de naam van persoon X voorkomt in een nieuwsartikel of blog, die verwijzing naar het nieuwsartikel/blog verwijderen?
Of naar andere informatieve sites?

Het is veels te makkelijk hoe jij het stelt.

Ja, dan ook, waarin onderscheidt zich een nieuws artikel/blog zich van andere content?

Dat is censuur waar dictatoriale staten hun vingers bij aflikken. Dan kan je als persoon X elke vorm van kritiek de mond snoeren omdat de wet niet alleen slaat op zoekresultaten maar ook op andere digitale publicaties zoals bijvoorbeeld; nieuwsartikelen, reacties, wikipediapagina's, etc.

Dus voordat Google bestond was er altijd censuur, ik denk dat je een beetje doorslaat. De content blijft gewoon op Internet staan hoor, het is alleen van uit de Google bubble niet meer te ontsluiten.

Die bubble is wel heel maatschappelijk relevant qua grootte ondertussen. Anders zouden bepaalde individuen ook niet willen dat negatieve berichten ten koste van hun zakelijke of politieke loopbaan verwijderd worden, dat is duidelijk.

Hoeveel procent van de internetgebruikers gebruikt Google als startpunt voor informatievergaring of gewoon internetgebruik? 70%? Het is niet omdat jij of persoon X helemaal gek is van duckduckgo.com of Bing, dat dit te extrapoleren is naar het algemeen gebruik. Nee, de realiteit is dat een overgrote meerderheid Google gebruikt om informatie te vergaren op het net. Als daarin bepaalde relevante resultaten worden in weggefilterd, ziet diezelfde meerderheid die resultaten én dus die bronnen niet meer. En dat heeft een significante en niet te onderschatten invloed op belangrijke opinies van mensen.

Hoe anders is dit dan precies dan verwijzingen naar artikels verwijderen uit een bibliotheekcatalogus?

De artikelen blijven gewoon te googelen, alleen het invoeren van de naam van individu dat bezwaar gemaakt heeft op Google zal niet meer naar het artikel leiden.

Dat die bubble maatschappelijk relevant is ben ik met je eens, en het is griezelig dat 1 bedrijf als Google zo belangrijk geworden is in de Weltanschauung van de mensheid.

Hoe meer uitzonderingen, censuur en privileges hoe griezeliger ik het persoonlijk vind.

Google is nooit 100% een objectief doorgeefluik - je krijgt zoekresultaten die volgens Google relevant zijn voor jou (taal, land, je vorige zoekopdrachten etc...). Maar die 'filters" zijn peanuts in vergelijking met daadwerkelijk censureren van zoekresultaten.

Komaan serieus blijven, je weet evengoed dat een doorsnee Google gebruiker voor info omtrent persoon X gewoon die naam intypt en niet via een omweg zoekt met de kernwoorden specifiek rond data of plaatsen van persoon X en verder heel hard oplet om zeker niet die persoon X zijn naam te gebruiken tijdens het zoeken naar info rond persoon X. Dat is helemaal onlogisch.
Dat argument is dus niet heel hard.

Lees Europese Verordening gebruik van persoonsgegevens even door. Hierin staat duidelijk vermeld dat het niet alleen gaat om zoekresultaten.

Ter versterking van het “recht om te worden vergeten” door onlinetoepassingen, dient het recht op uitwissing van gegevens zodanig te worden uitgebreid, dat de voor de verwerking verantwoordelijke die de persoonsgegevens openbaar heeft gemaakt, verplicht is derden die dergelijke gegevens verwerken, ervan op de hoogte te stellen dat de betrokkene hun verzoekt iedere koppeling met, of kopie of reproductie van die persoonsgegevens uit te wissen. De voor de verwerking verantwoordelijke dient alle redelijke maatregelen te nemen, waaronder technische maatregelen, om te waarborgen dat voor gegevens waarvan de openbaarmaking zijn verantwoordelijkheid is, deze derden daadwerkelijk worden geïnformeerd. Ten aanzien van openbaarmaking van persoonsgegevens door een derde dient de voor de verwerking verantwoordelijke te worden beschouwd als verantwoordelijk voor de openbaarmaking als hij de derde toestemming heeft verleend voor de openbaarmaking.

[Reactie gewijzigd door nanoChip op 11 juli 2014 15:51]

Doorgelezen, het gaat gewoon om verwijzingen van Google naar content elders. De content elders blijft onaangeroerd, Google moet enkel de verwijzingen er naar uit haar searchindex verwijderen.

Wat je omschrijft is dat Google een mailtje stuurt naar de webmaster van de bron "we hebben die en die url verwijderd uit onze index om die en die reden". Prima toch?

[Reactie gewijzigd door alfredjodocus op 11 juli 2014 15:54]

Dat klopt, maar alleen als Google optreed als verwerker van de gegevens of daartoe wordt aangewezen. Wat nou als de bron wordt aangewezen als verwerker van de gegevens (indexering op grote nieuwssites, etc). De vraag is, staat de content dan nog op het internet? Technische gezien, ja, praktische gezien, nee. Niet geïndexeerde pagina's zijn niet tot nauwelijks te vinden.

Het gaat dus niet niet alleen om zoekresultaten maar om hele bronnen (nieuwsartikelen, etc) die van het 'zichtbare' internet verdwijnen.

Iets verwijderen = kan je niet meer zien
Iets onvindbaar maken = kan je niet meer vinden/zien...

[Reactie gewijzigd door raro007 op 11 juli 2014 17:08]

Het is nog steeds vindbaar, alleen niet meer op als je als zoekterm de naam van individu gebruikt dat bezwaar gemaakt heeft.

Als een site bijvoorbeeld als content heeft: "Piet Snot is een lul", en Piet Snot maakt bezwaar dan krijg ik nog wel een hit naar die site als ik op 'lul' google maar niet meer als ik op 'Piet Snot' google.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Persvrijheid
Dat lijkt me belangrijker dan de privacy van een enkele persoon (in de meeste gevallen).

Persvrijheid blijft er gewoon, zie je punt dus niet.

Als nieuwsartikelen gefiltered worden in een zoekmachine, is dat er dus niet.

Hoezo, de nieuwsartikelen worden alleen gefilterd voor bepaalde zoektermen (die het individu identificeren) en de nieuwsartikelen bijven gewoon op het Internet staan en vindbaar op andere zoektermen.

De persvrijheid is er nog gewoon. De pers kan gewoon haar artikelen schrijven en die op haar eigen medium publiceren. Volgens mij is persvrijheid tegenwoordig meer de mogelijkheid om met je perspas door een omheining te kunnen om verslag te kunnen doen dan dat hoogdravende wat wiki schrijft. Waarom zou de pers eigenlijk vrijer zijn dan de gewone burger?

Om een resultaat te laten verwijderen dien je een URL (of meerdere) op te geven.
En alleen die verwijzingen worden verwijderd.

Verwijst het resultaat naar de betreffende URL -> verwijderen.
Ja het is dus zo makkelijk.

dus als diens persoon vermeld staat in een nieuwsbericht dat over een gigantisch politiek/mensenrechten schennis gaat, waar hij verder niks mee te maken heeft, alleen toevallig de schoonmaker met commentaar ofzo.

Die zal nooit meer te vinden zijn op google, het hele artikel niet.

het artikel zelf bestaat nog wel met zijn naam er nog in zijn naam zal voor alle andere zoekmachines nog te vinden zijn,
maar als iemand, bijvoorbeeld een gedupeerde van dat schandaal, het artikel probeert te zoeken, kan die het niet terug vinden omdat meneer de schoonmaker niet op google wou staan.

nog beter voorbeeld, als jouw naam op de voorpagina van tweakers voorkomt, zal tweakers van google verdwijnen

[Reactie gewijzigd door dakka op 11 juli 2014 15:30]

Je laatste voorbeeld is natuurlijk bull, alleen het artikel over mij zal eventueel verdwijnen mocht ik dat zo willen hebben.

Ik kan me ook voorstellen dat Google tweakers.net dan op de hoogte stelt met een duidelijke omschrijving van de content die de verwijdering veroorzaakt heeft. Als tweakers.net het artikel daaropvolgend aanpast kan de pagina terug in de index opgenomen worden.

Nee dat klopt niet. Alleen als je zoekt op de naam van de schoonmaker zal het nieuwsbericht niet meer worden getoond. Maar als je zoekt op de politiek/mensenrechten schennis zelf, zal het artikel wel getoond worden.

Nee, de hele pagina wordt niet uit de index gehaald. De pagina wordt alleen niet meer getoond als er gezocht wordt op die specifieke naam. Het artikel is dus nog gewoon te vinden met zoektermen als mensenrechten , schandaal of G. Dupeerde maar alleen niet meer met de naam Alfred Jodocus.

Ik krijg net een email dat mijn aanvraag is goedgekeurd. Zo'n 10 links allemaal verwijderd.
Mijn email was trouwens wel Duits (raar!), maar nu komt het belangrijkste:

In de mail van Google staat dat ze de URLs niet compleet verwijderen! Alleen bij zoekopdrachten naar mijn naam, worden ze niet weergegeven. Wordt er naar een andere naam gezocht, dan kunnen die links wel weer opduiken in de resultaten!!! Google vraagt mij daarnaast of ik andere namen heb, en zo ja, kan ik die ook vermelden zodat de links niet opduiken bij andere namen van mij!

Lijkt me logisch toch? Wat jij gedacht dan?

Logisch? Ik dacht, zoals velen dat ze gewoonweg de links zouden verwijderen. Ik zag mijn naam, adres en telefoonnummer bij een soort "telefoongids-site". Als iemand nu op mijn naam zoekt, krijgt die het niet meer te zien, maar zoekt iemand op mijn adres, dan krijgt ie wel mijn naam te zien (lol!)

Ja, logisch. Ik denk ook niet dat velen hier denken dat het gaat zoals jij het bedacht had. Zou wat zijn als de volledige link verwijderd wordt. Stel je zou hier je echt naam gebruiken, dan zou de link naar dit gehele artikel en op alle andere artikelen waar jij op gereageerd hebt uit google worden gehaald. Logisch dus dat het zo niet werkt. Had je zelf ook kunnen bedenken toch?

het is nu gewoon een probleem geworden van de afgelopen 10 - 15 jaar,
alles word bewaard.. geen verjarings termijn.
een logischere stap zou zijn dat verwijdering uit zoekresultaten gebaseerd zou moeten zijn op datum, dan word het vanzelf meer en meer uitgefaseerd.
en blijven alleen relatief jonge en meer bruikbare resultaten over.
je moet je volledige verleden ook niet willen wissen, gaan mensen ook vraagtekens bij zetten.

en als ik op zoek ben naar een blog of artikel uit 1997? voor bijvoorbeeld mijn scriptie?

[Reactie gewijzigd door dakka op 11 juli 2014 15:33]

Dan weet je dat dat bestaat en waar je het kunt vinden. Maar niet via Google. Wie heeft eigenlijk bedacht dat je met Google alles zou moeten kunnen vinden? Zou de zoekmachine Google niet veel beter zijn als het alleen relevante zaken vindt? Dus als je op WK voetbal zoek je alleen resultaten van 2014 vindt (en niets van langer terug). Die vind je pas als je op WK voetbal 1974 of sleutelwoord "vroeger" zoekt. Ze gaan bij Google voor de simpele "index van alles" en gaan er aan voorbij dat zoiets ongewenste resultaten oplevert. Precies waar dit oordeel van het EU hof over gaat. Google kan beter haar energie steken in innovatie van de zoekmachine en niet in kinderachtig tegensputteren.

En hoeveel miljoenen takedown request komen er binnen mbt auteursrechten kwesties?

Bij DMCA verzoeken krijgen bepaalde bedrijven het recht om zonder menselijke controle links in Google te verwijderen. Dit betekent helaas dat er vaak websites uit Google verdwijnen terwijl dit volledig onterecht is.

Blijkbaar vind Google dat geen enkel probleem. Ik heb in elk geval nergens gelezen dat google een commissie (lees: lobby) heeft opgestart om daar iets aan te veranderen. Blijkbaar toch niet zo belangrijk die vrijheid van meningsuiting....

nee, de massale oproepen om te protesteren van OA google tegen wetten zoals de pipa, acta, sopa etc..
tegen de foute netneutralitijd wet.

geen verdere uitleg nodig lijkt me.

[Reactie gewijzigd door dakka op 11 juli 2014 15:18]

Dit betekent helaas dat er vaak websites uit Google verdwijnen terwijl dit volledig onterecht is.

Heel weinig.
Minder dan 0,1% van de takedown request en de request gaan niet over websites maar over losse pagina's

[Reactie gewijzigd door 80466 op 12 juli 2014 17:48]

volgens Drummond bevatten veel verzoeken weinig informatie of geen context.

Dan is het heel simpel, natuurlijlk; verzoek geweigerd.

Als je niet bereid bent om een verzoek (nader) te verklaren, dan ben ik van mening dat Google het ook niet hoeft in te willigen.

Context zou moeten zijn:
1) authenticatie zodat je bent wie je zegt dat je bent
2) aannemelijk maken dat de te vergeten content inderdaad betrekking heeft op individu uit 1

Op basis van 1 en 2 kan Google de entry uit de index verwijderen.

Eigenlijk zou Google hier een algorithme voor moeten hebben waar bij je je gewoon kunt authenticeren en Google vervolgens de index vrij maakt naar verwijzingen waar je als individu in voorkomt ("Google, forget all").

Edit: deze oplossing ook bij Google aangemeld (onder een valse naam overigens).

[Reactie gewijzigd door alfredjodocus op 11 juli 2014 18:15]

Niks algoritme als ik een artikel met mijn naam erin wil verwijderen uit de zoek resultaten moet het zo gaan
1 jij dient verzoek bij een eu instantie
2 eu instantie toetst dat
3 woord het geaccepteerd dan woord er een bericht verstuurd naar ELK zoekmachine.
Simpel en effectief want dan hoef je niet bij elke zoekmachine te gaan.

Waarom moet dat via de EU? Laat de Search providers dit alsjeblieft met een eigen gemeenschappelijk orgaan oplossen. UnitedForgetMe.org oid. Het verzoek komt dan bij alle search providers terecht. Waarbij zij zich enkel focussen op 1) authenticatie en 2) technische analyse of het individu inderdaad in de gewraakte content voorkomt. Bij een positieve conclusie de entry uit de index wegnemen. Kan geautomatiseerd worden, zijn ze goed in bij Google.

Eu woord gekozen door de bevolking wie kiest of woord UnitedForgetMe.org gerund?
Lobie groep van Sarkozy?

"  zijn ze goed in bij Google."
Zie hier wat mij aan stoort waarom zeg je niet bing duckduck go en andere 1000den zoekmachines die daar misschien niet goed in zijn.

Btw ik krijg geen melding dat iemand op mijn reactie reageert.

[Reactie gewijzigd door raro007 op 11 juli 2014 17:09]