Voor de duidelijkheid, als ik het heb over "waarde" dan bedoel ik meer dan geld. Informatievoorziening en sociaal contact zijn ook waardevol en hebben baat bij een groot netwerk, om maar een voorbeeld te noemen. Ik ben het met je eens dat het nastreven van rijkdom op zich geen best levensmotief is, maar als je het veralgemeniseert naar het nastreven van geluk dan vind ik het weer een basisrecht.
Dus ja, bescherming van normen en waarden, van mensenrechten of van ethiek zijn voor mij zaken die niet eens gewogen hoeven te worden tegenover 'economische oogpunten'. De eerste vraag moet gewoon zijn: 'Welke opties bevinden wij als ethisch verantwoordbaar?' en pas de tweede vraag moet zijn 'En van die opties, welke vinden we het leukst/fijnst?'.
Dat vind ik een net zo extreem standpunt als de mening dat het leven om geld gaat. Volgens mij kun je die zaken niet absoluut los van elkaar zien. Het ethische standpunt van de een is de droge boterham van de ander. Iedere keuze die je maakt heeft zowel economische als ethische motieven. Het recht om niet te verhongeren heeft beide aspecten. Daarbij kan ethiek van persoon tot persoon sterk verschillen. De een vind het niet ethisch om brood te stelen, de ander vindt het niet ethisch om z'n kinderen te laten verhongeren.
Economische motieven helemaal uitsluiten kan niet. Ethiek is voor mensen die hun buikje vol gegeten hebben heel anders dan voor iemand met honger. Wie twee weken niet gegeten heeft (om het maar even extreem te nemen) hecht meer waarde aan een krentenbol dan een goede relatie met z'n buurman. Ergens speelt "geld" of "economie" een rol.
Het volledig uitsluiten van alle economische motieven is mogelijk nog onrealistischer dan hopen op een vreedzame wereldregering maar het is natuurlijk geen zwart-wit situatie. Er moet een balans worden gevonden tussen verschillende belangen (naast privacy en geld zijn er nog wel meer belangen ten verzinnen).
Nu kunnen we compromisen gaan zoeken 'omdat anders grote bedrijven uit de EU zullen vertrekken', maar hebben we dan echt zo weinig zelfrespect?
Als het alleen om geld zou gaan dan was ik het met je eens, maar het is groter. Onze hedendaagse levensstandaard is niet vol te houden als we Nederland isoleren achter een muur, fysiek of digitaal. Nederland is rijk en welvarend omdat we profiteren van de internationale markt. Een groot deel van onze persoonlijke vrijheden kunnen we ons alleen permitteren omdat we zo rijk zijn. Laat me benadrukken dat het me hier niet (alleen) om geld gaat, maar het geheel aan mogelijkheden die je hebt in je leven, de informatie waar je bij kan, de mensen met wie je contact hebt, films, boeken, nieuws, onderwijs...
Ik voel dat dit langzaam als een extreem verhaal begint te klinken maar dat is het niet. Ik had het over compromissen. Je kiest of wel voor één extreme, ofwel voor een compromis. Hoe dat compromis er uit moet zien kunnen we bespr
Als wij vinden dat iets niet mag (bijv. hate speech), en in ISIS vinden ze dat het wel mag, dan moeten we toch gewoon de optie hebben om dat van het internet te knikkeren?
...
Dit is iets wat technisch gezien goed haalbaar is (want er zijn gewoon een beperkt aantal fysieke punten waar bijv. de EU digitaal verbonden is met de rest van de wereld), en betekend dat toekomstige overheden niet zomaar 1 2 3 stiekem misbruik kunnen maken van bijv. de infrastructuur die we nu gebruiken tegen bijv. kinderporno om plots ideeen die hun niet aanstaan te verbergen.
Volgens mij is de praktijk anders. We hebben nu ook al verschillende vormen van censuur en die worden vrijwel allemaal op ISP-niveau toegepast, juist omdat er zo eindeloos veel koppelingen over en weer zijn. Daarbij is het geen oplossing voor de situatie waar we het over hadden, het recht om vergeten te worden. Dat is iets wat je niet kan implementeren door een paar IP-adressen of domeinnamen te blokkeren. Dat kan alleen gedaan worden door de site die het host, of je moet extreme vormen van DPI inzetten zoals ze in China doen, en daar is het nog steeds niet sluitend. In China dwingen ze de bedrijven daarom om de censuur zelf uit te voeren. Om geen risico te nemen hebben veel bedrijven daarom maar een aparte tak voor China die alleen Chinese content heeft en die wordt zeer streng gecensureerd om maar geen risico te krijgen met de Chinese censor. Ik kan niet geloven dat het in NL anders zou gaan, bedrijven kiezen voor de goedkoopste en veiligste oplossing, onze rechten kan ze niet zo veel schelen. Als klein landje gaan ze ook geen rekening houden met de verwovenheden en bijzonderheden van onze maatschappij, we krijgen waarschijnlijk gewoon de software en filters die ze voor China hadden ontwikkelt ofzo.
Daarmee zet je een enorme rem op de vrijheid van meningsuiting, op beschibkaarheid van nieuws, kunst, cultuur, op innovatie en persoonlijke keuzevrijheid. Het gaat dus om veel meer dan geld alleen.
Ten slotte, ik heb het antwoord ook niet. Ik vind beide extreme uitkomsten enorm onwenselijk. Dat ik censuur aan de landsgrenzen een slecht idee vind betekent niet dat ik het goed idee vind dat internet rechteloos is of dat alle landen van de wereld tegelijk hun wetten op internet mogen loslaten. Ik weet niet hoe we het moeten gaan regelen maar ik ben bang dat het ons hoe dan ook veel gaat kosten (en niet alleen in geld!
PS. Het verhaal is nogal lang geworden en ik heb flink geknipt en geplakt, ik hoop dat je het nog kan volgen. Eigenlijk zou ik er nog wat meer werk in moeten stoppen maar ik heb andere verplichtingen die voor gaan.
[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 23 juli 2024 14:28]