NASA begint bouw nieuwe Marslander die in planeet gaat boren

De NASA en zijn partners gaan beginnen met de bouw van een nieuwe Marslander. De nieuwe lander gaat, zodra hij op de planeet landt, onder andere boren in de grond om vervolgens diverse soorten data te verzamelen, zoals hoe de korst, mantel en kern van Mars in elkaar zitten.

De lander maakt deel uit van NASA's InSight-missie, die moet plaatsvinden in maart 2016. Het doel van de missie is om meer inzicht te krijgen in de rotsachtige planeten van ons zonnestelsel. De NASA kan de data die voortkomt uit InSight vervolgens gebruiken voor zijn bemande missies naar Mars, die vanaf 2030 moeten plaatsvinden.

NASA laat weten dat het plan van de lander vrijdag de Design Review van de missie heeft gehaald. Bij een dergelijke 'review' wordt meestal gekeken naar punten als haalbaarheid, kwaliteit van het personeel, risico's, begroting en tijdschema van een project. De bouw van de lander ligt in de handen van lucht- en ruimtevaartfabrikant Lockheed Martin. Voor de ontwikkeling van de nieuwe, driepotige lander is volgens NASA gekeken naar de Phoenix-lander die in 2007 werd gelanceerd. De twee verschillen echter ook. Stu Spath, leider van de InSight-missie, zegt dat een van de redenen hiervoor is dat de missie van de nieuwe lander 630 dagen langer duurt dan die van de Phoenix.

De nieuwe lander zal rond de evenaar van Mars landen en wordt voor het onderzoek dat hij gaat uitvoeren uitgerust met een robotarm die diverse graaf- en meetinstrumenten op het oppervlak van de planeet kan neerzetten. De twee belangrijkste typen instrumenten van de lander, de robotarm en de graafinstrumenten, zijn afkomstig van de ruimteagentschappen van Frankrijk en Duitsland.

De ruimtevaartorganisaties van Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk zullen een seismograaf voor de missie bouwen, die elke trilling van de grond, veroorzaakt door marsbevingen of meteorietinslagen, kan meten. De robotarm van de lander zal een beschermende koepel over de seismograaf heenzetten, zodat deze zo min mogelijk beïnvloed wordt door wind en temperatuur. Het agentschap van Duitsland zal ook een instrument bouwen dat warmtegolven, afkomstig uit de kern van de planeet, kan detecteren en opmeten. De robotarm zorgt ervoor dat de warmtemeter zichzelf tot een diepte van 3 tot 5 yards in kan graven, omgerekend bijna 3 tot ruim 4,5 meter.

Verder zal er een experiment plaatsvinden waarbij de radioconnectie tussen InSight en NASA's Deep Space Network-antennes wordt gebruikt om onregelmatigheden in de rotatie van Mars op te sporen. Hiermee kunnen de wetenschappers wellicht bepalen of de planeet een vloeibare of vaste kern heeft. Het Spaanse ruimteagentschap gaat wind- en thermometers voor de lander bouwen, die de windsnelheid en temperatuur op de landingsplaats zullen bijhouden. Ook zullen ze een magnetometer ontwikkelen, waarmee magnetische storingen die veroorzaakt worden door de ionosfeer van Mars, kunnen worden gemeten.

Reacties (46)

[tweaker2010]

Apart dat nergens in dit artikel genoemd wordt hoe diep er geboord gaat worden. De InSight heeft namelijk een bereik van 4,5 meter diep. Voor meer informatie zie:
http://www.scientias.nl/nasa-begint-met-de-bouw-van-nieuwe-marslander-insight/101361

[harley]

Ik zie toch echt staan :

...
De robotarm zorgt ervoor dat de warmtemeter zichzelf tot een diepte van 3 tot 5 yards in kan graven, omgerekend bijna 3 tot ruim 4,5 meter.

Of ze moeten dit later toegevoegd hebben.

[tweaker2010]

De redactie heeft dit zinnetje inderdaad later aan het artikel toegevoegd.

[hardwareaddict]

De vraag is of dit alles wel handig is.

Namelijk 1 voertuig die alles kan. Dat is simpelweg bij mining operaties niet handig.

Je hebt liever 1 moedervoertuig en 3+ kleine voertuigjes, die het boor en graafwerk doen. Het moedervoertuig komt dan niet in gevaar, maar kan wel onderhoud plegen aan de kleine voertuigjes, ze wegslepen etc - allerlei zaken die gegarandeerd nodig zijn.

Dat boren gaat snel mis als 1 voertuig 't maar gaat doen. Vragen om ellende.

4 meter boren is lachwekkend weinig, terwijl 't totaal onhaalbaar is als je dat met maar 1 voertuig wil doen die zichzelf verder niet onderhouden kan.

[Bilbo.Balings]

Nice, de 6 verschillende onderzoeken die gedaan gaan worden gaan nieuwe inzichten leveren over planetaire evolutie en de vorming van ons zonnestelsel.

The InSight mission will conduct six science investigations on and below the surface of Mars to uncover the evolutionary history that shaped all of the rocky planets in the inner solar system. It will:

Determine the size, composition, physical state (liquid/solid) of the Martian core
Determine the thickness and structure of the Martian crust[
Determine the composition and structure of the Martian mantle
Determine the thermal state of Mars' interior
Measure the magnitude, rate and geographical distribution of Mars' internal seismic activity
Measure the rate of meteorite impacts on the surface of Mars

[Dark Angel 58]

De NASA kan de data die voortkomt uit InSight vervolgens gebruiken voor zijn bemande missies naar Mars, die vanaf 2030 moeten plaatsvinden.

zoals je wilt...
dan hebben Rusland en China (zeker in samenwerking) de kolonies in Mars gesticht. Zeker voor 2030.

[Reactie gewijzigd door Dark Angel 58 op 23 juli 2024 17:46]

[Astrix]

Die zogenaamde geplande bemande Mars missies zullen uit een enkele reis bestaan. Want een weg terug is er (nog) niet. Omdat de afstand tussen mars en de aarde daarvoor (nu nog) te groot voor is. In vergelijking met de Apollo maan missies. Om terug keer van de astronauten mogelijk te maken. Maar dat zeggen ze nu om politieke redenen nog niet zo openlijk, om de publieke opinie niet al te veel negatief te beïnvloeden. Denk ik. Daarom willen ze meer weten over de rode planeet,of het mogelijk is een ruimtevaart kolonie te stichten, dat in zijn eigen bestaan kan voorzien.

[Reactie gewijzigd door Astrix op 23 juli 2024 17:46]

[hardwareaddict]

Als we uitrekenen hoeveel geld verspild dient te worden om een bemande ruimtemissie mogelijk te maken naar Mars - want je moet bijna alles zelf meenemen voor zo'n missie - echt ALLES moet daar dan zijn op mars.

Inclusief nucleaire centrale voor de energie (anders zijn je astronauten al bij de eerste Marswinter dood wegens gebrek aan warmte), boor en freesmachines met enorm veel reservemateriaal, bouwmaterialen, graafmachines, smeltovens en alles in meervoud want je kunt simpelweg niet riskeren dat je enige apparaat kapot gaat. Enorm veel electronica en gereedschap om dingen te fiksen, een enorme kast met medicijnen en apparatuur en zwachtels en ander materiaal en dan hebben we 't nog niet gehad over 't belangrijkste - voedsel. We gaan er dan al optimistisch van uit dat water daar lokaal daar gewonnen kunnen worden alsmede potaarde voor planten.

Dan zullen de Marsonauten verder een vrij kort leven daar hebben wegens grotere impact van de zon op Mars. Ze gaan niet oud worden - als ze al niet bij de werkzaamheden om 't leven komen.

Die werkzaamheden zullen ook niet gering zijn. elk gebouw zal een bunker moeten zijn met muurdikte van mogelijk minimaal een meter om impact zon en wervelwinden op Mars te weerstaan.

Als we optimistisch voor toekomstige raketten zo rond de $100k per kilo rekenen en er moet zo'n 1000 ton richting Mars gestuurd worden, dan komen we uit op een enkeltje Mars zo rond en om nabij de 1000 000 * $100k = 100 miljard dollar.

Dat is dan 100 jaar sparen voor NASA, want ondanks hun jaarlijks budget van rond de 18 miljard dollar per jaar, besteden ze daarvan extreem weinig aan missies de ruimte in.

[sprankel]

Bemande missie naar Mars is geen probleem. Water en voedsel ook niet. Voldoende materiaal is kwestie van voldoende middelen. Desnoods met meerdere lanceringen en koppel je alles aan elkaar in de ruimte voor je naar Mars gaat (zoals het ISS gebouwd is). En wetenschap is een investering geen verspilling, wel kan je het rendement aankaarten. En als Nasa de handen in elkaar slaat met andere landen en privé investeringen dan is dit wel mogelijk.

Het grootte probleem zit hem in het ontbreken van zwaartekracht. Dichtheid in de botten neemt sterk af, spieren verzwakken. Astronauten hebben een uitstekende conditie en trainen ook constant in de ruimte. Echter als ze terug komen moeten ze maanden revalideren.

Echter als we naar Mars gaan en terug is de tijd dat je zonder zwaartekracht zo lang dat men vermoed dat de schade permanent zou zijn. Onderschat dit niet, achter 6 maand ruimte is het normaal dat een Astronaut niet meer kan stappen. Achter 6 jaar plots terug aan onze zwaartekracht blootgesteld te worden resulteert waarschijnlijk in dood.

Vergelijk het anders met diepzeeduiken. Die gaan in stappen naar omlaag en in stappen terug omhoog. Meteen naar boven/onder gaan is spelen met je leven. En als ze terug boven zijn gaan ze in een drukcontainer zitten om het lichaam langzaam te laten aanpassen aan de druk.

Wat we dus echt nodig hebben voor langdurig verblijf in de ruimte is een zwaartekracht generator. Maar het begrip zwaartekracht is nog vrij vaag en de laatste die er echt baanbrekend nieuws over had was Einstein. Of om kort te zeggen, we hebben geen flauw idee hoe we er aan moeten beginnen. (buiten een paar onhaalbare opties)

Tenzij je niet meer terugkomt naar aarde en zijn zwaartekracht. Maar zulke missie zie ik Nasa niet doen. China daarentegen is iets anders.

[Verwijderd]

Maak gewoon een cilindervormige habitation module die dus op gewensde snelheid kan roteren om zo de gewensde zwaartekracht te simuleren.

Als de astronauten verzwakt zijn, kan men langzaam de zwaartekracht opvoeren en dan tot aardse zwaartekracht brengen. Enige probleem is dat dit een nogal zwaar/complex bouwwerk zou zijn, en dit dus in de ruimte geassembleerd moet worden (ik zie dit iig niet snel gebeuren in een enkele lancering).

Sowieso denk ik dat je geen chemische voortstuwing wilt inzetten voor groot stuk van de vlucht. Ik denk dat je dan eerder richting http://en.wikipedia.org/wiki/VASIMR gaat voor de interplanetaire vlucht, en hoogstens voor in orbit te komen of voor de landing chemische voortstuwing inzet.

Mogelijk dat de stunts die ik uithaal in deze game dan niet meer puur fantasie blijven

[sprankel]

Dat is een idee wat mogelijk kan werken. Met rotatie kan je geen zwaartekracht genereren maar wel G-krachten. En met die G-krachten kan je laten blijken dat er zwaartekracht is.
Dit geeft problemen en geeft het Coriolis effect wat de inzittenden simpelweg misselijk zal maken. Je kan de constructie echter aanpassen om dit effect te verminderen maar dit maakt de constructie (te) groot. Voor 1 kleine ruimte heb je al snel 120 meter nodig. Om dan nog maar te zwijgen over de benodigde propulsie, stevigheid en frictie problemen als niet heel de constructie draait.

Men is niet zeker of dit wel zou lukken, tevens genereer je geen zwaartekracht dus is het nog maar de vraag of je met G-kracht het ontbreken van zwaartekracht op lange termijn wel kan oplossen. (lees de veranderingen van het lichaam tegen gaan). Uit beperkt onderzoek met ratten blijkt dat de botdichtheid minder afneemt dan zonder G kracht maar het neemt nog steeds af ook al was de G-kracht 1.

Al met al blijft ik zeggen, om zwaartekracht te generen hebben ze geen flauw idee hoe ze er aan moeten beginnen. Pseudo zwaartekracht kan wel maar of het de gewenste effecten heeft is nog maar de vraag. Los van de gigantische constructie die je moet maken als je effectief in de buurt wilt komen van zwaartekracht die wij gewoon zijn.

[Verwijderd]

Klopt. Maar als het de gezondheidsproblemen rondom gewichtsloosheid binnen acceptabele marges kan brengen hiermee (lees: maakt terugkeer naar aarde mogelijk zonder terminale gevolgen), dan denk ik dat men dit gaat doen.

Alleen is de vraag dan: plaatsen ze dit bouwwerk op het ruimteschip zelf of maken ze een station in omloopbaan om de aarde en/of mars hiermee? Persoonlijk zou ik dat laatste zeggen, puur uit argument dat het daardoor inzetbaar is voor meerdere missies, bijv. langdurige missies naar de maan. Ik denk trouwens niet dat ze een dergelijke constructie zo groot de ruimte in zullen sturen. Denk dat je dan eerder richting dit gaat kijken: http://en.wikipedia.org/wiki/Inflatable_space_habitat

Los ervan, ik ben het totaal met je punt eens dat hier nog erg weinig onderzoek naar is gedaan om hier echt iets inhoudelijks over te kunnen zeggen. Eerste slimme zet zou zijn om een dergelijke constructie eerst in een omloopbaan om de aarde te testen om in een relatief veilige omgeving te kunnen kijken of dit principe werkt op lange termijn (1 a 3 jaren die voor een missie naar Mars minimaal nodig is).

edit: ter duidelijkheid, het zou dan dienen als iets dat mensen weer doet acclimatiseren aan de aardse zwaartekracht als ruimtestation, net zoiets als een drukcontainer bij het duiken.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 17:46]

[sprankel]

Er is een plan om dit te testen op het ISS op een aparte module, echter zal dit geen 1G zijn noch zal het aangenaam zijn (arm is te kort, rotatiesnelheid te groot), 0.7 is het max dat ze zouden halen maar ik hoop dat diegene die het uittest een héél sterke maag heeft. Maar dit zou een test/demo moeten zijn voor de Nautilus-X toestel. Maar zelfs met het volledige plan zal de max g kracht echt laag zijn als het aan draagbare snelheid draait.

Sowiezo is het handiger om een een tussenstation te maken voor langeafstandsvluchten. Tenzij het klein genoeg is om in 1 keer te lanceren maar met lange afstanden is dat lastig/ben je beperkt.
Een maanbasis zou daarvoor ideaal zijn, kan je alles op de maan monteren en moet je bij het ontwerp geen rekening houden dat je het uit ons zwaartekrachtveld + atmosfeer moet krijgen aangezien het in de cargobaby gaat van een klassieke lanceringsraket.

Overigens om een klassiek groote ruimtetoestel 1G te geven ga je snel over de 200m, zelfs met een tussenstation is dat gigantisch.
Overigens de reden dat hier nog niet veel onderzoek naar gedaan is, er was nog geen reden voor. Immers voor wetenschappelijk onderzoek wil je net geen zwaartekracht. Voor korte reizen is het niet nodig dus waarom zouden ze er in investeren. Pas nu met langeafstandreizen komt het terug naar boven.

[Verwijderd]

Logisch. Bijna alle missies tot nu toe zijn onbemand geweest. Voor een bemande missie richting mars denk ik dat deze techniek wel kritiek gaat zijn.

Daarin denk ik ook dat je niet per se aardse zwaartekracht hoeft na te bootsen. Als het al 80% van aardse zwaartekracht is kan je denk ik al allang blij zijn. Het gaat er om te zorgen dat bij terugkeer naar aarde de spieren en botten niet te zwak zijn.

Als voor zo'n constructie je een 200m diameter hebt (ik neem even aan dat dit is waar je met 200m op doelt), dan is dat dubbel zo groot als het ISS op dit moment is (110m). Geeft beetje een idee van de enorme afmetingen die nodig zijn...

[Fermion]

naahhh eerder medio 2050. het is nog maar krap 15 jaar te gaan naar 2030. Appollo project werd in krap 6 jaar tijd uit de grond gestampt, dit wat een prestige project. Mars niet.

Of China voelt zich ineens enorm geroepen!!

[Reactie gewijzigd door Fermion op 23 juli 2024 17:46]

[batjes]

Het lijkt erop dat er een nieuwe spacerace aankomt. NASA is serieuzer bezig gegaan sinds de chinezen plannen aangekondigt hebben ons hele zonnestelsel af te reizen nog voor het einde van de eeuw. En gezien Rusland de kennis heeft maar voornamelijk geld gebrek heeft... En de chinezen hebben geld te veel en gebrek aan kennis. Als die 2 serieus gaan samenwerken, dan kan het nog best gebeuren ook.

[hardwareaddict]

Ook in 2050 is zo'n missie zelfmoord en geldverspilling, zoals het er nu naar uitziet.

Pas als de prijs per kilo de ruimte in sturen heel wat goedkoper is dan de ton die het nu per kilo kost, dan kun je gaan nadenken over dit soort onzinnige ideeen als bemande missies naar Mars.

Er is geen bescherming tegen ultraviolet en andere straling van de zon op Mars, zoals hier op aarde wel het geval is.

Ervanuitgaand dat er water valt te vinden, is het uiteindelijk een energiekwestie ook zo'n misie, want je zult een stevige nucleaire centrale moeten meesturen en kilometers electriciteitskabel.

'verbranden' van energie lukt niet zo best op Mars tenslotte.

Batterijen begeven 't snel. Je wilt dus dat Marsonauten heel snel wat mijnen gegraven hebben op mars om metaalerts te winnen. Op het moment dat je metaalerts hebt en een meegebrachte nucleaire centrale, kun je die erts omzetten in metaal, wat enorm belangrijk is voor onderhoud van en productie gebruiksvoorwerpen op Mars.

Hoeveel energie kost het om aantal mijnen te openen op Mars?

Houdt rekening ermee dat het op verschillende fysieke locaties dient te gebeuren.

Je zult bijvoorbeeld ook vele tonnen aan dynamiet moeten meesturen richting Mars, om rotsen op te blazen, bij het bouwen van die mijnen.

Pas als er een aantal van die mijnen zijn geopend en een grote smeltoven gebouwd, dan kunnen de marsonauten wat opgeluchter adem halen.

Dan kunnen ze zelf electromotoren bouwen aldaar.
Onderschat niet hoeveel 'fabrieken' je nodig hebt om te fabriceren wat je nu hebt.
Wat als je metaalwerker op Mars sterft?

Kun je van heel veel machines niks meer repareren!

En sterven zullen ze allemaal daar natuurlijk. Binnen een paar jaar. Misschien het gros al het eerste jaar. De wetenschappers bouwen tenslotte bijna nooit foolproof oplossingen.

Ze zien gegarandeerd iets over het hoofd wat ze hadden moeten meesturen naar Mars, wat ze dan niet hebben daar.

Zelfs de Hubble telescoop werkte van geen meter aanvankelijk, direct na lancering.

Die reparatie die daaraan is uitgevoerd, die krijg je nooit voor elkaar op Mars.

Wat als de nucleaire centrale ermee ophoudt op Mars?

Dan is de hele Marsmissie heel snel afgelopen... ...de hulptroepen komen pas over 4.5 jaar aan.

Stel 1 van je 2 bulldozers begeeft het.
Een RAMP van jewelste.

Dan batterijen produceren, want alles zal op batterijen moeten functioneren EN direct stroomdraad. Hoeveel weegt kilometers dik stroomdraad? Zo'n bulldozer vreet hier al snel rond de 180 kilowatt dan nog verliezen erbij van transport etc.

Dat is dus per uur evenveel electriciteit als 25 gezinnen per jaar aan stroom opmaken, voor maar 1 machine.

Op Mars heb je hele vloot van dat soort machines nodig. Enorme redundancy ook.

je hebt al snel minimum van 1 megawatt per uur nodig.

Dan hebben we 't nog niet over smeltoventje gehad wat ze ook nodig gaan hebben. Een soort van kleine hoogovens. Ze zullen hele grote objecten moeten kunnen casten. Dat metaal moet je dus massaal kunnen smelten om zo'n enorm object te kunnen casten. Dat gaat ook megawatts kosten.

het is een joekel van een project.

[COW_Koetje]

Het is geen rocket science ...of ... oh toch wel

Goed dat er meer onderzoek wordt gedaan naar onze buren. Ik hoop echt dat we nog meemaken dat er mensen op mars rondlopen. Dat zou een unique ervaring zijn en een grote stap voor de mensheid.

(en curiosity is wat minder eenzaam)

[bonus]

Er is nog genoeg te ontdekken op de aarde denk ik dan altijd en dat is een stuk nuttiger. Want dat is direct voorhanden Tuurlijk is het leuk de rest te bezoeken en onderzoeken maar ik denk toch dat we genoeg dingen hier hebben waar onderzoek naar zou moeten worden gedaan.
En hier onder water boren zou ook nog wel het een en ander kunnen opleveren, want de zeeen zijn best diep en daar vinden we nog steeds nieuwe dingen...

[Verwijderd]

Er zijn ook mensen die onderzoek doen op aarde. Alle kennis is waardevol en we kunnen niet allemaal met hetzelfde bezig zijn. Als je dan toch zo nodig meer wetenschappers zaken op aarde wil laten onderzoeken, begin dan eerst met alle militairen omscholen en de defensie budgetten te verschuiven naar wetenschap. Dáár schieten we pas wat mee op!

[Waterbeesje]

En hier onder water boren zou ook nog wel het een en ander kunnen opleveren, want de zeeen zijn best diep en daar vinden we nog steeds nieuwe dingen...

Vraag dàt maar aan Shell en BP bijvoorbeeld...

Onderzoek naar wat er op Mars te vinden is, is zeker een goede zaak. Dat zal ons leren of er ooit leven zal kunnen vestigen zonder allerlei kunstgrepen.

Een tijdje terug heb ik op Discovery nog een docu gezien over het mogelijk maken van een dikkere atmosfeer op de rode planeet. Daarvoor zouden grondstoffen op de planeet verbrand moeten worden (broeikas-efffect), zodat er 'wolken' ontstaan, de atmosfeer uitzet, gassen uit de grond kunnen opstijgen en water (deels) vloeibaar kan worden om èchte wolken te creëren. Dan is het misschien mogelijk bomen te planten neer te zetten en een leefbaar minieu te creëren. Maar dan moet je wel weten wat er daar zowel verbrand kan worden... Siliciumoxide en water branden zo slecht

[321X]

Onlangs was er op Discovery Channel een interessante aflevering Futurescape with James Wood - aflevering 5: Galactic Pioneers, dat o.a. gaat over het permanent bemensen van Mars en de verschillende (basis)problemen die daarmee gepaard gaan.

Zo schijnt het bijvoorbeeld lastig te zijn om het juiste type aarde (grond) te vinden voor het maken van beton... Kan me zomaar voorstellen dat het zeer waardevol is dat je dat soort informatie op voorhand weet.

[Reactie gewijzigd door 321X op 23 juli 2024 17:46]

[Verwijderd]

De grond is kennelijk ook te zuur voor planten, althans in de stukken waar de robots hebben rondgereden. Ook een probleem dat opgelost moet worden.

[hardwareaddict]

Kijk materieel gesproken valt bijna alles op te lossen.

Wat je niet oplost is dat Mars geen magnetisch veld om zich heen heeft zoals de aarde met als gevolg dat door de zon alles op Mars dus compleet gemagnetrond wordt.

De levensverwachting van Marsbewoners, afgezien van omkomen tijdens de Marswinter, zal dus niet hoog liggen. Laten we zeggen jaar of 3, onder voorwaarde dat ze genoeg equipment hebben meegenomen (ik vermoed dat minimum al snel 1000 ton aan materiaal is wat ze nodig hebben) om de omstandigheden in Mars te overleven.

Verder waar weinig lieden het over hebben is hoe gevaarlijk veel spullen zijn die wetenschappers ontwerpen. Ontzettend veel spullen die met zo'n missie meegaan, die zijn niet foolproof. Marsonauten zullen elke seconde van de dag goed op hun hoede moeten zijn.

Kijk een freesmachine hier heeft bijvoorbeeld een beschermkap en is uitgevoerd in staal. meer gewicht is beter.

Zo'n freesmachine op Mars gaat vast gebouwd worden van lichter materiaal en zonder beschermkap, want dat is lichter...

Ze zullen zware sterke graafmachines en bulldozers nodig hebben. De graafmachines hier gebruiken sterk dik staal. Da's natuurlijk onbegonnen werk om richting Mars te verschepen.

Op het moment dat je weer "one of a kind" graafmachine en bulldozer bouwt voor zo'n Marsmissie, die stuk lichter is, dan is het natuurlijk ook direct een veel GEVAARLIJKERE graafmachine en bulldozer.

Je hebt zeker 2 bulldozers en graafmachines en 't zelfde gewicht aan reserveonderdelen nodig om ze aan de praat te houden op Mars.

Waar ik dan al vanuit ga is dat ze met een of ander clevere machine batterijen weten te produceren voor die machines. Een batterij net genoeg om naar huis te rijden - en verder een kabel richting de nucleaire centrale voor de energie om die zware machines van voldoende energie te voorzien.

Dat lukt niet met een paar zonnepaneeltjes.

Opdracht 1 van zo'n team marsonauten is het creeren van mijn waar ze metaalerts kunnen vinden. Mogelijk kom je al ver met omzetten van CO2 naar C en O2, waarbij je de C op 1 of andere manier kunt omzetten naar een plasticsoort. ABS plastic heb je ook stikstof voor nodig bijvoorbeeld, wat er niet zoveel is in de atmosfeer in Mars.

Dat zou ontzettend veel energie dus kosten om daar een kolonie op te bouwen die beetje zelfsupporting kan zijn als het gaat om de meeste MATERIALEN die nodig zijn.

Een robotmissie als dit is 100x beter om daarheen te sturen.

[ATS]

Als e.e.a. in maart 2016 de lucht in moet, dan is dat best wel snel als ik dat zo hoor. Het klinkt alsof er nog een heleboel werk verzet moet worden voor die tijd... En hoe gaan ze dit apparaat op het oppervlak zetten? Dat was bij de laatse marsrover natuurlijk het grootste staaltje.

[Basj]

Lijkt me meteen een goede testcase om uiteindelijk eens te gaan boren op Encelladus

[Skoppie426]

Ik denk dat boren op Europa (maan van Jupiter) een stuk hogere prioriteit heeft.

[Basj]

Ik denk dat beide wel in trek zijn inderdaad.
Zie alleen niet in waarom Europa dan een hogere prioriteit zou hebben, beide hebben een hoge potentie, bij encelladus weten we in ieder geval zeker dat er een Oceaan onder het oppervlak ligt.

[Reactie gewijzigd door Basj op 23 juli 2024 17:46]

[hardwareaddict]

Mining operaties zijn heel lastig om uit te voeren. 4 meter boren Mars in, is al heel ambitieus.

Met 4 meter boren, zou een voertuig de extreme omstandigheden overleven op beide genoemde manen, haalt niet zoveel uit natuurlijk.

In elk geval is een robot sturen heel wat beter plan dan geld verspillen aan bemande ruimtemissie naar Mars

[Eelco.L.]

Rusland lijkt anders ook graag te willen boren in Europa

[tw_gotcha]

wat een kul bericht, mantel en kern boren kunnen we op aarde niet eens, zeker niet met een probe van een paar meter doorsnee... de tekening laat een temperatuur probe zien in de bodem

[louwhaaima]

zit vol met chocolade joh

[Verwijderd]

Dat is al lang bekend ja, maar :

Hiermee kunnen de wetenschappers wellicht bepalen of de planeet een vloeibare of vaste kern heeft.

Is het vloeibare chocolade of niet?

[fantafriday]

Dus wat zou er kunnen gebeuren dat invloed heeft op aarde?

[hardwareaddict]

@Technoturk - staal is veel te zwaar om veel van in een Marslander te stoppen.

Een kilo de ruimte inschieten en vervolgens richting Mars sturen heeft een enorme prijs van enige tonnen per kilo materiaal.

Vandaar dat dus ook in Curiosity de hoeveelheid staal erg beperkt was. De constructie van curiosity zelf is grotendeels van titanium bijvoorbeeld.

Staal heeft soortelijk gewicht van rond de 7.7 kilo per kubieke decimeter (een 'liter'), titanium 4.6 kilo per kubieke decimeter.

Aluminium heeft soortelijk gewicht van rond de 2.7 kilo per kubieke decimeter en wat je dus in aluminium kunt bouwen, dat bouw je in aluminium.

Aluminium smelt echter heel erg snel, integenstelling tot titanium (1650 graden celcius) en staal (1200 celcius). Titanium wordt dus meest gebruikte materiaal in zo'n missie.

http://metals.about.com/o...-Mars-Rover-Curiosity.htm

Sommige soorten staal hebben een veel grotere treksterkte dan titanium (bijna factor 2 groter en factor 3+ meer dan aluminium) dus voor de landing op mars, wordt staal voor paar componenten gebruikt.

Titanium is ontzettend lastig te gebruiken in aardse objecten wegens zijn hoge prijs, wat voortkomt uit enorm hoog smeltpunt en met name valt het lastig te bewerken.

Het geleid warmte heel slecht bijvoorbeeld, waardoor je niet er snel in kunt frezen/boren. Je loopt zelfs risico dat het ontploft.

De robots hier bouw ik grotendeels uit aluminium en plastic. Prijs overheerst. Zelfs aluminium is al erg prijzig (tegen de 10 euro per kilo inkoop, kijk maar bij aluminiumopmaat) , maar gelukkig heel simpel te bewerken.

Gezien de enorme prijs per kilo, is gewicht 1 van belangrijkste factoren bij ruimtemissies. Als je gewicht zou kunnen besparen door iets te maken van goud, dan doe je dat. Goud met zijn enorm hoge prijs van rond 1300 dollar per ounce is per kilo op dit moment zo rond de 1300 dollar/ounce * 1000 grams / 31.1034768 gram/ounce = 1300 * 32.15 = 41796 dollar, of te wel rond de 42k dollar per kilo.

Dat is een lachertje vergeleken met de prijs om 1 kilo naar Mars te sturen.

Goud is echter heel zwaar dus dat is reden waarom dat hoegenaamd niet gebruikt wordt.

De vraag is of 3 tot 4 meter boren wel diep genoeg is. De zon heeft tenslotte afgelopen paar miljard jaar Mars compleet gemagnetronned.

[Technoturk]

maar als nog stuur je paar grond stoffen weg van de aarde naar een ander planeet. als we dit overdrefen gezecht paar biljoen keer doen brijft er niks meer over hier op het aardbol, waardoor ook het gewicht van het aarde verminderd en uit balans kan schieten. ik vind het een gevaarlijk spel waar wij mee bezig zijn. en iedereen houd z'n mond dicht en maar door gaan

[robvanwijk]

Er is vorig jaar 1 545 011 000 ton aan staal geproduceerd.
(source, pagina 2; die getallen zijn uitgedrukt in "thousand metric tons" (zie de preface), vandaar de drie extra nullen).

Marslanders zitten zo ongeveer op één ton, dus:
1 545 011 000 ton (wereldwijde productie per jaar)
1 545 010 999 ton (wereldwijde netto productie na aftrek marslanders)
Zeker weten dat je je dáár druk om wilt gaan maken?

[Engineer]

Ik denk dat Technoturk zijn reaktie sarcastisch bedoeld had.

Laten we GameR zijn reaktie maar in het midden laten. Alsof een gat van 10cm diameter o.id. (al zou het een meter zijn...) wat uitmaakt op een planeet van 20.000km omtrek.

Het zou toch mooi zijn als we iets nuttigs konden doen met Mars! Steden beginnen aan te leggen e.d. (in het jaar 3000 dan)

[batjes]

Als het aan de Chinezen ligt in 2030 al
En nu die samenwerking met Rusland dieper word, zie ik het nog gebeuren ook.

[Vayra]

Nou, ik weet het niet, want die Russen hadden onlangs ook wat problemen bij het lanceren van een kunstmaantje...

[batjes]

Ik hoop ook alleen maar Maar ze zijn er toe in staat meuk het zonnestelsel door te sturen.
Daarom zou die samenwerking tussen Rusland in China wel goed zijn.

[Zenomyscus]

Het zou toch mooi zijn als we iets nuttigs konden doen met Mars! Steden beginnen aan te leggen e.d. (in het jaar 3000 dan)

Hoewel offtopic moet ik zeggen dat ik daar ook wel eens over aan het dromen ben. Ik denk dat het sowieso eerder mogelijk is dan het jaar 3000. Ik zou het willen schatten op uiterlijk 2100 gezien de mogelijkheden die we nu heben. Ik heb wel een gefantaseerd over het bouwen van een grote dome op Mars die steeds groter wordt en uiteindelijk de hele planeet bestrijkt. Wie weet is het mogelijk weer een atmosfeer te creëren en een tweede Aarde te bouwen.

Zal vast niet mogelijk zijn. Maar ik vind het altijd wel leuk om er over na te denken.