NASA stelt nieuwe robotmissie naar Mars ten minste twee jaar uit

NASA heeft dinsdag bekendgemaakt dat het de InSight-Marsmissie uitstelt wegens een lekkage aan een seismologisch meetinstrument. Het probleem is niet voor de geplande missiestart in maart 2016 op te lossen.

De InSight-missie is bedoeld om onderzoek te doen naar de interne structuur van Mars. Het probleem met het Seismic Experiment for Interior Structure of SEIS bestaat uit een lek in de vacuüm behuizing. Het instrument is geleverd door het Franse ruimtevaartcentrum Centre National d'Études Spatiales en kan beweging in de grond meten ter grootte van de diameter van een atoom. Het instrument wordt beschermd tegen de harde omstandigheden op Mars door een vacuüm behuizing. Het lek was al eerder ontdekt en leek gerepareerd. Helaas bleek bij tests afgelopen week bij temperaturen tot -45 graden Celsius dat het vacuüm wederom niet bleef.

Dat NASA om dit lek de missie met ruim twee jaar moet uitstellen, komt omdat de aarde en Mars elkaar pas tussen mei en juni 2018 weer zo dicht naderen dat het moment geschikt is om te lanceren. Dit nabijheidspunt keert elke 26 maanden terug. De reis naar Mars duurt zo'n zes maanden.

InSight arm-test SEISInSight-armtest, testversie van beschermend omhulsel voor SEIS. Bron: NASA

Door Krijn Soeteman

Freelanceredacteur

23-12-2015 • 09:43

43

Submitter: Drwho1

Reacties (43)

43
43
34
2
0
0
Wijzig sortering
Ik kan me voorstellen dat het ontzettend teleurstellend moet zijn voor alle mensen die aan zo'n missie werken dat je dan ineens weer 2 jaar moet wachten. Verder kan ik me voorstellen dat de Franse ontwikkelaar van dit instrument hier ook niet blij mee is want er wordt wel verwezen naar hun instrument maar of zij ook de vacuum bescherming maken?
Daar heb je eigenlijk wel een puntje. Ik begrijp uit het statement van NASA dat CNES eindverantwoordelijke is, maar het instrument bestaat uiteraard uit verschillende onderdelen, zo staat ook in het NASA-bericht:
SEIS was built with the participation of the Institut de Physique du Globe de Paris (IPGP) and the Swiss Federal Institute of Technology (ETH), with support from the Swiss Space Office and the European Space Agency PRODEX program; the Max Planck Institute for Solar System Research (MPS), supported by DLR; Imperial College, supported by the United Kingdom Space Agency; and JPL.
Beste auteur, je mist wat cruciale informatie in je artikel.

InSight is namelijk een cost-capped missie als onderdeel van het NASA Discovery programma, waarbij voorstellen "concurreren" om funding. Dit uitstel betekent dus dat InSight mogelijk nooit meer zal vliegen. Het is namelijk onbekend of het lekkende instrument gerepareerd kan worden of dat er een nieuw omhulsel zal moeten worden gemaakt, wat weer geld kost. Daarnaast zal InSight voor de komende 2 jaar ergens opgeslagen moeten worden, en aangezien het vol met zeer gevoelige instrumenten zit en zo'n lander normaliter (vrijwel) steriel moet blijven, kun je hem natuurlijk niet even in een kast stoppen; dat opslaan gaat dus ook gegarandeerd duur zijn. Bovendien zal over 2 jaar de lander weer uit de mottenballen gehaald moeten worden en dan kun je het proces van integreren en testen weer opnieuw doen, want er kan zomaar iets stuk zijn gegaan na 2 jaar stilstaan, en daar wil je niet op Mars pas achter komen.

Als al deze extra kosten uiteindelijk boven de cost-cap uitrijzen, dan wordt de missie dus waarschijnlijk geschrapt.
Nothing really matters :p

Maar wel interessante dingen die je zegt

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 710373 op 27 juli 2024 01:48]

Dit soort vertragingen zijn niet nieuw. Spoetnik had vergelijkbare problemen. De eerste Spoetnik had een kegelvorm en was veel uitgebreider. Omdat onderdelen door verschillende afdelingen werden gemaakt klopte er niet veel van (foute maten, afmetingen en slechte kwaliteit). Natuurlijk zal dit bij Nasa minder snel voorkomen maar als gewoon blijkt dat onderdeel X langer duurt dan geplanned duurt het project langer.

In het geval van Spoetnik zorgde het ervoor dat de complexe satelliet uiteindelijk de bol met antennes werd zoals wij hem kennen. Dat zoiets nu nog gebeurd toont aan dat het allemaal mensenwerk is. Ookal werken ze in de ruimtevaart exacter dan bij een conservenfabriek; cutting edge wetenschap en technologie wordt gewoon gedaan door mensen.

That said is dit voor zowel de project betrokkenen alsook de fans natuurlijk een lichte teleurstelling.
Dit soort knullig heden komen ook bij de NASA voor: de Mars Climate Orbiter faalde omdat een deel met non SI eenheden rekende.
Dat was de schuld van Lockheed Martin, niet NASA. Bij NASA wordt alles in SI eenheden gedaan.
Van de Engelse wiki:
"The primary cause of this discrepancy was that one piece of ground software supplied by Lockheed Martin produced results in a United States customary unit ("American"), contrary to its Software Interface Specification (SIS), while a second system, supplied by NASA, that used those results expected them to be in metric units, in accord with the SIS."
Mensen zijn inderdaad teleurgesteld, en het ergste is nu wel dat de missie zelf misschien niet eens meer doorgaat, zie ook:
http://spacenews.com/mars...18-if-it-launches-at-all/
Waarom kan dit niet voor de geplande datum opgelost worden, indien ervoor zorgen dat er 24/7 gewerkt word? Kan er geen 2e unit in elkaar geflanst worden?
Een apparaat dat seismische beweging kan detecteren ter grootte van een atoom "flans" je niet even in elkaar :)
Maar ook zo'n vacuumkamer is met uiterste zorvuldigheid gebouwd, met een lek, laat staan als je dat dan 24/7 haastig gaat doen, gaat hem niet worden.

[Reactie gewijzigd door blobber op 27 juli 2024 01:48]

Denk dat zo'n ontwerp op een gegeven moment 'op slot' moet om alles in te kunnen bouwen en dan stevig getest moet worden als compleet apparaat. Aangezien de lancering al voor begin maart gepland stond is een week of 8 wel heel erg kort.
Je trekt niet even een blik specialistische engineers open die dit soort dingen bouwen zodat je vol-continue diensten kan gaan draaien. En al zou dat wel kunnen: het is alsnog te kort tijd. Er is nogal wat voor nodig voordat een onderdeel space-ready verklaard kan worden, en sommige dingen kan je gewoon niet versnellen.
24/7 werken kan niemand. Wil je dan in ploegendiensten werken? Dat werkt bij dit soort projecten niet. Dan gaat er nog veel meer fout.
En je wilt iets in elkaar flansen? Dus dan weet je zeker dat een project als dit faalt. Als het nu iets was wat maar een paar honderd euro kosste, maar hier gaat het waarschijnlijk over tientallen miljoenen. daar wil je niet dat het misgaat omdat de boel in elkaar geflanst is.
Jawel, maar zo'n project kost vooral veel geld aan lanceerkosten. 2 jaar uitstellen is VEEL goedkoper dan een hele grote baksteen naar Mars sturen.
Falen van zo'n missie kost misschien wel 500 miljoen, 2 jaar uitstellen 50 miljoen. Dus als projectleider ga je niks lanceren, totdat je zeker weet dat het werkt.

Als je dit vergelijkt met de F1, dan sta je bij de F1 langs de kant van de weg te balen, volgende keer beter. Bij de ruimtevaart heb je dan een hele dure vuurpijl en is alles weg.
Omdat ze het 'launch window' missen. Mars en de aarde staan om de 26 maanden dusdanig bij elkaar dat een lancering naar Mars mogelijk is.
Duurt het op elk ander punt dan direct 2 jaar langer om daar te komen? Dat lijkt me niet.

Ook al duurt de reis 6 maand langer en lanceren ze 6 maand later dan komen ze alsnog een jaar eerder voor hun huidige nieuwe poging aan toch?
Dat niet, maar je hebt dan extra brandstof nodig -> grotere raket -> andere berekeningen/optimalisaties.
Als je éénmaal op snelheid bent hoef je geen brandstof meer te gebruiken. Er is geen weerstand om je (genoeg) af te remmen in de ruimte.
Maar je moet wel op de juiste snelheid komen. De benodigde delta-V kan heel anders zijn vanwege bijv. een andere baan voor een gravity-assist of simpelweg omdat het snelheidsverschil tussen start en eindpunt groter is door de banen van de planeten. Dat kost brandstof.

Ik weet niet of je wel eens Kerbal Space Program speelt, maar dat heeft mij veel geleerd over de complexiteit van zgn. orbital mechanics.
Voor een gravity assist heb je een planeet nodig tussen aarde en mars lijkt me. Maar ik moet dan ook zeggen, van Kerbal Space Program heb ik nooit veel gebakken. Maar ik denk dat één van de grootste factoren het bericht van blorf is.
Je zou in principe een gravity assist met iedere planeet kunnen doen. Als je op exact de juiste manier langs Venus gaat word je ook naar Mars geslingerd. Maar een gravity assist naar Mars is in ieder geval niet erg efficient. Je kan beter gewoon wachten tot de stand van de planeten goed is.
Op een grotere afstand moet er meer bijgestuurd worden - elke milligraad afwijking in de koers vergroot zich natuurlijk veel meer uit. Bijsturen is daarnaast ook nog eens lastiger (reactietijd is groter door de grotere afstand).

En zo zullen er vast nog wel andere redenen te bedenken zijn.
Anoniem: 147126 @ZpAz23 december 2015 11:35
Je snelheid verandert wel degelijk, namelijk doordat je in het zwaartekracht veld van de zon zit. Op het hoogste punt van de orbit (Apoapsis) is de snelheid het laagst, op het laagste punt (Periapsis) is de snelheid het hoogst, en de energie is constant; het is een uitwisseling tussen potentiele energie en kinetische energie (zoals je vast op de middelbare school gehad hebt).
https://en.wikipedia.org/wiki/Apsis

Als je snelheid (/snelheidsvector) constant zou zijn zou je eeuwig in een rechte lijn blijven vliegen, en dat is dus niet het geval. De meeste energie efficiente manier (zonder gravity assist van een ander object, en er van uitgaande dat beide objecten in dezelfde inclinatie zitten) om van A naar B te komen is een Hohmann transfer orbit, en dat is alleen ideaal bij een bepaalde phase-angle tussen de planeten, wat voor Aarde en Mars dus maar 1x per 2 jaar voorkomt. Alles wat daarvan afwijkt heeft dus meer brandstof nodig (of je komt er niet..).

Leesvoer:
https://en.wikipedia.org/wiki/Hohmann_transfer_orbit
https://en.wikipedia.org/wiki/Orbit_phasing
https://en.wikipedia.org/wiki/Porkchop_plot
https://en.wikipedia.org/wiki/Lambert's_problem
Anoniem: 332906 @ZpAz23 december 2015 12:24
https://en.wikipedia.org/wiki/Hohmann_transfer_orbit

Dit is misschien interessant leesvoer voor je :) Voor de rest raad ik je aan wat jij zegt eens in kerbal space program te proberen :) Je zal het verschil merken! Zeker is het mogelijk om het op een non-optimaal moment te doen, maar dat kost ook veel meer centen, en daar zit hem ook flink deel van de afweging die men maakt ;)
Als ons zonnestelsel geen hemellichamen anders dan de aarde en mars had en de zijn geen zwaartekracht op de raket zou uitoefenen zou dat kloppen. Als ik het goed begrijp is het probleem hier dat een shot tussendoor erg moeilijk is vanwege de zwaartekracht van met name Jupiter.

Hoe meer sterke zwaartekrachtsvelden er op een vlucht spelen hoe sterker het multiple moving bodies probleem speelt. In de praktijk komt het er dan op neer dat je de koers niet 100% kan plannen en je x hoeveelheid extra stuwstof mee moet nemen. De vlucht zit vol dos dat gaat helaas niet lukken.

Liever een jaar extra wachten dan zo'n risico nemen
Ik denk dat je inderdaad binnen een vrij klein tijdsinterval moet vertrekken om dat te voorkomen. Als de afstand Aarde-Mars alweer aan het vergroten is op het moment dat je aan komt heb je een probleem. Dat verschil in snelheid tussen de hemellichamen ga je niet zomaar compenseren met een raketmotortje. Anderzijds kan te vroeg vertrekken ook niet, stilstaan en wachten zorgt ervoor dat je richting de zon valt.
in de tussen tijd, hebben ze misschien al de nieuwe ruimte aandrijving ontwikkeld die tussen 40 dagen en 2 maanden bij Mars al kan arriveren.
Deze technologie had ik in een documentatie gelezen, dat ze daar mee bezig waren.

Ik dacht dat het om een plasma rocket ging...
http://video.dailymail.co...8992001_4147200628001.mp4

[Reactie gewijzigd door mysterieworld op 27 juli 2024 01:48]

Leuk verhaal, maar voordat zoiets operationeel is, gaat echt veel langer dan 2 jaar duren.
jammer. Maar beter goed getest dan een missie waarbij je er op Mars achter komt dat hij stuk is.

In Noordwijk bij ESA zit een test unit waar ze onder andere de satellieten aan trillingen blootstellen die je bij het lanceren hebt. Denk dan dat die hele fijne apparatuur super gevoelig is. Een ruimte lift zou misschien beter zijn :)
Asimov :P
Vacuum lekken kunnen heel vervelend zijn, meestal zijn ze lastig te lokaliseren en treden ze vaak op op moeilijk bereikbare plekken.Als je dan het mogelijke lek gevonden hebt, moet je vaak de hele zooi demonteren, lek fixen, testen, alles weer terug, weer testen om er vervolgens achter te komen dat het weer lekt.Dat kan erop wijzen dat je eerste poging niet goed gelukt is, maar ook dat er een ander lek is ontstaan.Dan ga je je natuurlijk afvragen hoe betrouwbaar je vacuumkamer eigenlijk is.
Ik vind het heel begrijpelijk dat de missie uitgesteld wordt, beter een werkend apparaat 2 jaar later op Mars dan een die mogelijk snel stuk gaat nu haastig proberen te repareren en lanceren.

[Reactie gewijzigd door blobber op 27 juli 2024 01:48]

Voor de mensen die meer visueel ingesteld zijn, de stand van Aarde en Mars in begin maart 2016:
http://i.imgur.com/v7vdWuQ.jpg
Als je dan lanceert dan bereik je Mars ongeveer als die op zijn Periapsis is (dichtste punt bij de zon), waardoor je zo min mogelijk brandstof nodig hebt.
En dan denk sommige particuliere bedrijven wel even naar mars te kunnen gaan.
Ik ben bang dat er in geen 30 jaar nog mensen daar heen zullen gaan als wel een nooit wordt.
Stuur gewoon Mark Watney die vliegt via China een stuk beter.

http://i2.wp.com/www.univ...015/05/the-martian-01.jpg

problem solved.

[Reactie gewijzigd door freedzed6 op 27 juli 2024 01:48]

Anoniem: 415973 23 december 2015 10:38
Dan maar wachten op SpaceX. Daar gaat de boel in ieder geval wat sneller dan het trage en logge NASA. Gewoon alles zelf maken, dan heb je het beter en sneller in de hand.
Je denkt toch niet dat SpaceX de satelieten die ze van de week gelanceerd hebben zelf gemaakt heeft? Dat zijn ook gewoon klant-systemen. Net zoals de instrumenten in deze mars-missie in feite.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.