NASA blaast Kepler-satelliet via 'truc' nieuw leven in

NASA heeft een plan bedacht om de Kepler-ruimtetelescoop weer functioneel te maken. De satelliet raakte enige tijd geleden beschadigd en kon geen balans meer houden. NASA gaat Kepler nu stabiliseren door de zon als derde gyroscopisch vliegwiel in te zetten.

De nieuwe missie voor Kepler is goedgekeurd, zo schrijft NASA op zijn website. Door de K2-missie kan de ruimtetelescoop doorgaan met wat hij eerder ook al deed: zoeken naar exoplaneten. Kepler werd in 2009 gelanceerd en in een baan om de zon gebracht. Tot nu toe heeft Kepler bijgedragen aan de vondst van 962 exoplaneten. Omdat er nog veel data geanalyseerd moet worden loopt dit aantal waarschijnlijk nog fors op.

Kepler raakte vorig jaar onherstelbaar beschadigd toen een tweede van in totaal vier gyroscopische vliegwielen kapot ging. Die vliegwielen waren nodig om te compenseren voor de druk die de fotonen van de zon op Kepler uitoefenen. Met slechts twee van deze vliegwielen over kon de satelliet geen balans meer houden. NASA poogde om Kepler te repareren maar besloot hiermee uiteindelijk te stoppen. Daardoor leek er aan de speurtocht naar planeten een einde te komen.

Om de ruimtetelescoop toch nog te kunnen gebruiken in de zoektocht naar exoplaneten heeft NASA een truc bedacht. Kepler wordt in de K2-missie op een dergelijke wijze gepositioneerd dat de fotonen van de zon de satelliet raken op een rand waar twee zonnepanelen samenkomen. De druk wordt daardoor evenredig over het oppervlak van de satelliet verspreid waardoor de twee nog werkende vliegwielen afdoende zijn om het geheel stabiel te houden.

Om die stabiele positie te bereiken moet de oriëntatie van Kepler vrijwel parallel zijn aan zijn baan rondom de zon, en dat betekent dat de telescoop op een ander deel van het heelal gericht zal zijn. Met de nieuwe methode kan er maximaal 83 dagen lang naar een stuk in het heelal worden gekeken, daarna moet Kepler gedraaid worden om te voorkomen dat zonlicht naar binnen schijnt. Er is voor twee jaar aan financiering voor de K2-missie.

Reacties (62)

[HMC]

Uit jullie artikel, dat menig fan van deze episode uiteraard volgt:

After the second wheel of Kepler's guidance control system failed last year during the spacecraft's extended mission, engineers devised a clever solution to manage the sun's radiation pressure and limit its effect on the spacecraft pointing.

Het effect van de fotonen hebben ze juist weten te beteugelen.
Die zonnewind was juist de oorzaak van de destabilisatie.

[Verwijderd]

Damn, die uitspraak staat echt haaks op het nieuwsartikel van tweakers.
Dat letterlijk het tegenovergestelde word bedoeld heb ik in 12 jaar tweaken nog niet eerder mogen meemaken in de nieuwsberichten.........

_{trm0001 begint zich wat zorgen te maken over de feitelijke juistheid hier. Dit ook na een tweakers artikel waarin een theoretisch marketing TDP de voorkeur had boven daadwerkelijk real life gemeten waardes......}

Back-on-topic:
Het zou hoe dan ook wel erg mooi zijn wanneer Nasa weer zou beschikken over een werkende ruimte telescoop. Voor mijn gevoel was die Kepler net nieuw toen het eerste vliegwiel er al mee stopte.....

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 24 juli 2024 23:45]

[Innsewerants]

Dit klopt ook niet:
"Kepler werd in 2009 gelanceerd en in een baan om de aarde gebracht."

Keppler draait in een baan rond de zon niet de aarde.

[cedal]

Heb ik nooit geweten, maar je hebt inderdaad gelijk.
Hier een bron

[Verwijderd]

Ik heb het even opgezocht en inderdaad staat dat ook fout in het artikel:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Kepler_orbit.png
Plaatje van de baan die Kepler volgt.

De werkelijke oplossing om Kepler stabiel te maken (second light K2) wiki:
http://upload.wikimedia.o...K2-Explained-20131211.jpg
Kepler word dus met 2 schuine zonnepanelen exact symetrisch in het zonlicht gehouden zodat de druk die fotonen uitoefenen precies gelijkmatig word verdeeld.

[Vayra]

Misschien eens tijd voor een Tweakers 2.0 waarin men alleen koppen van nieuwsberichten en reviews plaatst en waarin de community met de inhoud komt?

Oh wacht, de koppen kloppen vaak ook al niet.

[Innsewerants]

Meh laat ook maar te oud inmiddels, had een half verhaal.
In het kort:
Keppler valt achter op ons met ongeveer 7.25 dagen per jaar in z'n baan om de zon. en bevind zich in 4 jaar tijd (sinds de start van de missie) een halve AU achter ons.
Bron: http://kepler.nasa.gov

Wat jij zegt is net alsof je zegt mars draait om de aarde want ze draaien allebei om de zon..

[Reactie gewijzigd door Innsewerants op 24 juli 2024 23:45]

[Solovine]

Je hebt gelijk over het artikel maar de zonnewind bestaat uit geladen deeltjes en niet uit fotonen. Radiation pressure heeft ook niets geladen deeltjes te maken.

[SiGNe]

Grappig dat de Kepler satelliet nu weer operatief wordt gemaakt met behulp van een natuurkundige wet die Johannes Kepler ontdekt heeft.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Wetten_van_Kepler

[arjankoole]

Cosmische ironie? :-)

[MorgothG]

Heel knap! Zo zie je maar dat ruimtevaart pionieren is. Soms gebeuren er onverwachte dingen en dat is het moment dat de knappe koppen het verschil kunnen maken.

Offtopic, de Rusland VS strijd om de ruimte laait weer op. Mede het handelsembargo door de situatie in de Oekraïne versnelt alles nu heel snel. We staan aan de vooravond van een explosie van ruimte technologie. Veel goedkopere lanceringen. Permanente basis op de maan. Zeer waarschijnlijk meerdere. Omdat Rusland China en de VS niet meer zomaar vertrouwen op samenwerking en hun eigen commerciële belangen veilig willen stellen. En dan door de veel (VEEL!) lagere lancering kosten, hotels in de ruimte en private onderzoekscentra. Volg Space.com. De site of op Facebook echt een bron van inspiratie.

[Tranquility]

Basissen op de Maan gaan er voorlopig (komende 50 jaar) niet komen. Ik snap al niet waarom de VS hun Space Shuttle programma volledig hebben laten vallen. Ja er zijn een paar ongelukken mee gebeurd, maar doorgaans levert dat juist nieuwere en betere ruimtevaart technologieën op en dus betere en geavanceerdere ruimtevaartuigen.

De VS hebben echter nog steeds helemaal geen serieuze opvolger voor de Space Shuttle en hebben ze Rusland nodig om bijvoorbeeld mensen op het ISS te krijgen. M.I. een zeer onwenselijke situatie. Het lijkt wel of de VS, die altijd voorop wilde lopen in ruimtevaart(technologie), opeens zegt van: we hebben er geen zin meer in, we laten het wel aan andere landen over.

Ook zijn ze niet meer naar de Maan geweest terwijl daar genoeg te halen/doen is en alleen al het HEBBEN van een prestigueuze Maanbasis zou een land mijlenver doen uitsteken op de rest van de wereld als het gaat om technologie en ruimtevaart.

Ik hoop echt dat ik in mijn lifetime nog eens een bemande vlucht naar de maan mag meemaken (niet persoonlijk natuurlijk, was dat maar waar) maar ik verwacht echt niet dat de VS daartoe nog pogingen gaan doen. als ze momenteel niet eens in staat zijn om in een baan om de Aarde te komen. Ook speel het kostenplaatje natuurlijk een rol, het zal vele miljarden gaan kosten. Geld dat de Amerikanen momenteel niet hebben..

Het gevaar is dat de Chinezen, die wel druk bezig zijn met ruimtevaart, de VS op den duur voorbij gaan streven. Het zou me niet verbazen als Chinezen "opeens" een bemande vlucht naar de Maan gaan uitvoeren, al dan niet samen met de Russen, en daar meteen een Maanbasis (waarschijnlijk in de simpelste vorm van een capsule o.i.d.) neerzetten.

[conspiracy mode on]
Ach misschien hebben de Amerikanen op de Maan in de jaren '60 en '70 wel degelijk een encounter gehad met buitenaardsen. These "Babies" are huge, Sir! (google hier maar eens op). Kom je uit op zaken die door HAM-radio amateurs tijdens de maanmissies zijn opgevangen zoals: Apollo: These "Babies" are huge, Sir! Enormous! OH MY GOD! You wouldn't believe it! I'm telling you there are other spacecraft out there, lined up on the far side of the crater edge! They're on the Moon watching us!

En zijn ze duidelijk gemaakt weg te blijven op straffe van bepaalde sancties
[/conspiracy mode off]

[Reactie gewijzigd door Tranquility op 24 juli 2024 23:45]

[Bongoarnhem]

Wel een slechte zaak dat op zulke kostbare apparatuur kennelijk 2 van de 4 vliegwielen kapot gaan, mogelijk is dit niet te voorkomen door de omstandigheden die de apparatuur moet doorstaan(ik heb me er veder niet in verdiept), maar misschien moeten ze ook eens goed evalueren waarom de helft van de vliegwielen überhaupt kapot kan gaan.

[teacup]

Met deze reactie doe je ruimtevaarttechnologie wat tekort. Ofschoon ruimtevaarttechniek altijd wordt geassocieerd met hightech is het eigenlijk een heel conservatief vakgebied. Mechanismen in de ruimte kunnen niet even getest worden. Ze zijn dus niet in een paar iteratiestappen te optimaliseren.

Omdat er niet fysiek getest kan worden, leunt engineering voor ruimtevaart heel zwaar op simulatietechniek. Mechanismen en onderdelen die de ruimte in gaan worden op voorhand uitgebreid tegen alle mogelijke omstandigheden gesimuleerd. Denk hierbij aan de lengteveranderingen als gevolg van een temperatuurverschil van een paar honderd Kelvin, of de krachten en trillingen waaraan een constructie tijdens de lancering blootstaat. Ook worden materialen bij hele lage temperaturen bros, zelfs kunststoffen. In vacuüm is glijden of schuiven niet mogelijk. Materialen worden tegen elkaar aangezogen. Scharnieren van een openklappend zonnepanel kunnen bijvoorbeeld niet met een kogellager of glijlager worden uitgevoerd. Dit soort scharnierpunten moeten werken volgens een afwikkelprincipe, Typische oplossingen zijn dan gekrulde of gebogen bladveren. Een dergelijke draaibeweging komt dan tot stand door vervorming van materiaal (interne wrijving) in plaats van wrijven of schuiven.

Met al die simulaties is voor te stellen dat de drempel om een nieuw mechaniek te introduceren hoog is. Er wordt naar een nieuw concept gegrepen als het echt niet anders kan (ruimtegebrek, gewicht, stijfheid). En een dergelijk nieuw concept wordt uitgebreid onderzocht. Veel nadrukkelijker dan voor veel niet ruimtevaart engineering zou gebeuren.

Over het geschikt zijn van genoemde vliegwielen twijfel ik niet zo. Al heb ik wat meer moeite met de term vliegwiel, al is voor een gyroscoop wel degelijk een "sneldraaiend" object nodig. Maar een vliegwiel in de ruimte??? Ik kan niet veel anders verzinnen dan dat die vliegwielen zich in houders met een lokale druk van 1 atmosfeer hebben bevonden. Hun uitbalanceerkunstje kan dan via de grondplaat van de houder aan de rest van het ruimtevaartuig worden overgedragen. In het vorige Tweakers artikel (zie link "stoppen") wordt gesproken over de wrijving die te groot werd. Dit kan erop duiden dat de lokale druk in de gyroscoophouder te laag was geworden. Dit kan betekenen dat de houder lek is geweest, als de binnenband van een fiets.

edit: taal

[Reactie gewijzigd door teacup op 24 juli 2024 23:45]

[maxkoe]

Ik ben met je eens dat de ruimte vraat erg conservatief is. Maar dat ze niet getest worden dat is natuurlijk onzin. Je kan namelijk alles in een cryostaat testen. Een complete satelliet dat is niet te doen, maar een mechanisme gebeurd altijd.

De ruimtevaart leunt juist niet erg op simulatie techniek maar juist op testen, testen en testen. Wat niet getest word in een cryostaat, word getest in een gewone atmosfeer en daarna vertaald naar de ruimte.

Lengte veranderingen worden bijna altijd gecompenseerd. Je moet goed rekening houden met je "thermische zwaartepunt"(weet even niet de goede benaming). Alles uit één materiaal, geen probleem. Maar een combinatie met aluminium en RVS geeft problemen en dat word weer gecompenseerd met titanium legeringen. Zo kan je heel goed de thermische krimp in een mechanisme gelijk houden.

Trillingen en krachten tijdens lanceringen worden getest, op een hele grote trilplaat. Ook klopt het niet dat alle materialen heel bros worden bij zulke lage temperaturen. Kies de juiste materialen en het werkt goed. Neem bijvoorbeeld koper. Dat word bij 4.2 Kelvin en lager heel erg hard, maar ook erg taai. Zo zijn er nog veel meer materialen die geschikt zijn voor in de ruimte. Met kunststoffen is de temperatuur niet het probleem en ook de hardheid niet. Wel dat het allemaal uit gaat gassen vanwege de lage druk.

In vacuum is glijden en schuiven wel mogelijk en word ook toegepast. Het is wel zo dat je de gewone glij mechanismes niet werken, inderdaad vanwege het gebrek aan lucht. Er zijn wel andere materialen die de functie overnemen, bijvoorbeeld molybdeendisulfide. Materialen worden niet zo zeer tegen elkaar aangezogen alleen is er gebrek aan smeermiddel. Dit gebeurd ook op aarde als je twee hele schone vlakke zijdes tegen elkaar aanhoud, krijg je ze niet weer los, alle lucht is weg dus geen smeermiddel.

Voor de rest ben ik het wel redelijk eens met je verhaal dat er niet snel naar nieuwe concepten gekeken word. Er word heel veel naar soortgelijke constructies gekeken, die bewezen hebben dat ze werken. Hier en daar worden ze aangepast voor de correcte functie, massa en of stijfheid.

Over het gyroscoop verhaal heb ik geen kennis. Wat ik je wel kan vertellen is dat er nergens in een satelliet gebruik gemaakt word van bewegende delen in 1 atmosfeer, dit gaat namelijk condenseren en bevriezen. bij 4.2 K is er niet veel meer gasvormig, alleen helium. Om het te verwarmen is niet te doen, de thermische huishouding op een satelliet is al een drama.

[teacup]

Maar dat ze niet getest worden dat is natuurlijk onzin.

Ik dacht niet dat ik ergens heb gezegd dat er niet getest werd, testen is alleen een stuk moeilijker omdat je de omstandigheden in de ruimte moet reproduceren. Fysieke tests zijn meer een laatste verificatie van wat computersimulaties al hebben aangegeven. Zo'n triltafel test wordt wel uitgevoerd met een schaalmodel van de te bouwen satelliet, en uiteindelijk met the real thing. Dit laatste is dan heel spannend, maar ik zie dat niet echt meer als deel van het ontwerpproces. Het kapot gaan tijdens zo'n test zou echt een ramp zijn, alleen een minder grote dan wanneer het in de raket zelf gebeurt. Hoe een ontwerpteam met een dergelijk falen omgaat weet ik trouwens niet. Ik kan me wel voorstellen dat het project jaren vertraagt. Ik ben het echter niet met je eens hoe je het belang van het fysieke testen onderstreept. Door het onder druk staan van budgetten en de snelle toename van simulatie mogelijkheden zal de verificatie van een ontwerp onherroepelijk richting computersimulatie verschuiven. Een presentatie over de James Web telescoop is hierbij voor mij indicatief.

Ook klopt het niet dat alle materialen heel bros worden bij zulke lage temperaturen.

Ook hier, ik stel nergens dat alle materialen bros worden. Afhankelijk van kristalstructuur (koper, aluminium) bouwen materialen geen spanning op in cryogene toestand en zijn dus in de ruimte te gebruiken. Maar (dacht ik) ook glazvezel epoxy, best wel bros in ruimte-temperaturen, kan nog wel toegepast worden, zolang in het ontwerp buiging maar wordt geëlimineerd. Op dezelfde manier moet het uitzetten van materialen worden gelezen. Natuurlijk zijn er oplossingen voor de uitzetting/krimp van materialen in ruimtevaart. Naast de benadering die je noemt kan ook naar statisch bepaald construeren gegrepen worden. Door materialen met verschillende uitzetting met bladveren aan elkaar te koppelen kan de (bijvoorbeeld) de oriëntatie van beide materialen gecentreerd blijven.

In vacuüm is glijden en schuiven wel mogelijk en word ook toegepast.

Je zegt het. Ik heb het zelf niet meegemaakt, waar ik werkte had het niet de voorkeur. Maar dit kan te maken hebben gehad dat het accent van die werkplek meer op verstel en release mechanismes lag, dan bij bewegingsmechanismes.

In mijn eerste post geef ik meer een opsomming van invloedsfactoren die in een ontwerp voor ruimtevaart moeten worden meegenomen. Lees ze dus niet als onmogelijkheden of bezwaren bij ruimtevaartontwerpen.

Over het gyroscoop verhaal heb ik geen kennis. Wat ik je wel kan vertellen is dat er nergens in een satelliet gebruik gemaakt word van bewegende delen in 1 atmosfeer, dit gaat namelijk condenseren en bevriezen. bij 4.2 K is er niet veel meer gasvormig, alleen helium.

Op zich weet ik wel wat gyroscopen zijn, in een review van een computerbehuizing (Aerocool Advance) heb dat wat verkend. Vliegwielen met een hoge omwentelingssnelheid ontwikkelen een kracht loodrecht op de draaiingsas. Die kracht kan je aftappen ter stabilisatie. Maar ja, een hoge omwentelingssnelheid???? De 1 atmosfeer benadering was het enige enige wat ik kon verzinnen, zonder te weten of het kon. Maar inderdaad, als ik hier een pakketje maak van 1 atmosfeer en stuur dat de ruimte in, dan is het naïef om te denken dat dit bij min 250 graden celsius nog 1 atmosfeer zou zijn. Zelfs een pakketje met een overdruk aan helium gas. Bij 0K wordt He vloeibaar, om maar niet eens over de situatie te willen nadenken als het pakketje door de zon beschenen wordt. Ook even aan dat de glij/schuifoplossing die je noemt meer bedoeld is voor een of enkele bewegingen, en niet voor een voortdurende rotatie...... Dit maakt die gekke NASA devices alleen maar intrigerender. [stemming]bescheiden nieuwsgierigheid[/stemming]

edit: typo's

[Reactie gewijzigd door teacup op 24 juli 2024 23:45]

[Bongoarnhem]

Bedankt voor je uitleg, goede onderbouwing, al verwacht ik wel dat ze intussen de expertise en ervaring hebben om dit soort mechanismen redelijk missie bestendig te maken. De "truc" die als workaround wordt toegepast laat dan wel weer zien dat er een hoop "knappe koppen" bij de NASA werken.

[Reactie gewijzigd door Bongoarnhem op 24 juli 2024 23:45]

[teacup]

Ja zonder meer. Wat ze doen is balanceren op het slappe koord, schitterend. De complexiteit van het bouwen van ruimtevaart techniek werd trouwens voor mij persoonlijk nog eens onderstreept door een presentatie (via onze CAD-PLM software bouwer) van een Brits team dat werkt aan de James Web telescoop (wiki). Die analyseren zich gek. Heel mooi, maar ook een steekje van jaloezie van een bouwer van down to earth mechanica die deze mogelijkheden minder ruimhartig kan inzetten .

Indertijd heb ik kort meegewerkt aan een stuk optica voor de Sciamachy satelliet (een autobus grote spectrometer die de conditie van onze aard-atmosfeer inspecteert). Het conservatisme, hoewel begrijpelijk, vond ik toen een paradox in dit cutting edge gebied van wat wij mensen technisch kunnen bereiken. Eerdere werkzaamheden aan deeltjesversnellers waren minder kritisch, terwijl hierbij ook factoren als cryotechniek, hoogvacuüm en straling aan de orde kwamen.

Gelukkig zijn simulatietechnieken tegenwoordig zo geavanceerd aan het raken, en is hardware zo idioot krachtig dat het de evenknie van fysieke tests misschien zelfs overbodig maakt.

Over testen gesproken, tegen welke design criteria is eigenlijk getest? Op de Kepler site is hierover het volgende te vinden:

Based on the mission described above, including conservative assumptions about detection criteria, stellar variability, taking into account only orbits with 4 transits in 3.5 years, etc., and assuming that planets are common around other stars like our Sun, then we expect to detect:

From transits of terrestrial planets in one year orbits:
About 50 planets if most are the same size as Earth (R~1.0 Re) and none larger,
About 185 planets if most have a size of R~1.3 Re,
About 12% with two or more planets per system.
[...]
Mission Characteristics:

Continuously point at a single star field in Cygnus-Lyra region except during Ka-band downlink.
Roll the spacecraft 90 degrees about the line-of-sight every 3 months to maintain the sun on the solar arrays and the radiator pointed to deep space.
Monitor 100,000 main-sequence stars for planets
Mission lifetime of 3.5 years extendible to at least 6 years

Kepler is in maart 2009 gelanceerd. De missie bevindt zich nu in het zesde jaar. Oogpunt van de missie was 3,5 jaar detecteren, en hopelijk langer (met een scheef oogje naar een duur van 6 jaar). Hieruit is af te leiden dat de techniek in ieder geval 3,5 jaar moest werken. Het eerste vliegwiel ging stuk in Juli 2012. Dit is minder dan 3,5 jaar, maar de redundancy hielp mee, want er zijn maar drie gyroscopen nodig voor het normale functioneren. De tweede ging stuk in mei 2013, meer dan 4 jaar na de missie start. Het is jammer dat de techniek niet langer is meegegaan, maar sec heeft het ontwerp voldaan aan zijn objectief, en is alles na 3,5 jaar meegenomen. In dit licht is wat Nasa momenteel al stuntwerk verricht helemaal prijzenswaardig

[Bongoarnhem]

Kijk, en direct een reactie die ruim onderbouwd en informatief is. Als hetgen wat jij nu aangeeft in het artikel zou zijn vermeld, dan was de reactie dat het kwalitatief NASA onwaardig is niet eens aan de orde geweest. Bedankt voor je reactie.

[Verwijderd]

Denk je dat NASA dat niet doet? Het zijn nou niet echt hobbyisten met wat raketjes.

Helaas hebben ze in het verleden bewezen beter te zijn in het vinden en oplossen van problemen dan ze te voorkomen. De NASA van nu is echter heel anders dan die van 15 jaar geleden. Veel meer resultaat georienteerd en veel minder megalomane projecten.

[l4mb1k]

Valt op zich mee: Kepler was gelanceerd in 2009 met een geplande missieduur van 3.5 jaar. Het 2e vliegwiel ging kapot na iets meer dan 4 jaar dus het heeft gedaan wat het moest.

[wica]

Omdat ze vaak genoeg het dubbele aan onderdelen in zo'n ding doen. Zodat de helft kapot mag gaan.

[Mathijs]

Het moet allemaal zo klein en licht mogelijk blijven en jij beweert dat?

[wica]

Mathijs, iets waar je niet binnen de 7 dagen bij kan, en miljoenen kost. Heeft echt wel redundante onderdelen.

[Mathijs]

Er was een gyroscoop extra inderdaad, maar het is niet zo dat alles standaard dubbel uitgevoerd is. Het blijft een afweging.
In dit geval hielp het extra onderdeel ook niet, want Murphy's law kwam om de hoek kijken.
Ik vind het mooi dat ze de telescoop kunnen stabiliseren op deze manier, al is het niet zo dat het ding weer volledig functioneel te noemen is, aangezien de hoek nu beperkt is wat richten betreft. Nu is er wel meer dan genoeg te onderzoeken natuurlijk.

[wica]

Het is idd mooi, dat ze hem hierdoor langer kunnengebruiken dan bedoelt was.

[fraggie]

Omdat de goedkoopste bieder wint kwa onderdelen.. zelfde met de shuttles..

[Yoshi]

Komt dus een beetje neer op zeilen in de ruimte? Heerlijk bedacht vind ik zelf . Misschien in de toekomst een alternatieve manier om door de ruimte te "cruisen"

[Reactie gewijzigd door Yoshi op 24 juli 2024 23:45]

[wica]

Doen we al wat langer hoor.
"Op 21 mei werd door het Japan Aerospace Exploration Agency de ruimtesonde IKAROS gelanceerd. Deze zal, met behulp van een zonnezeil van 173 m², in zes maanden naar de planeet Venus zeilen."

Maar idd wel een gek idee, zeilen door de ruimte.

[Verwijderd]

Maar wat is nu de kracht die per m2 op zo'n zeil staat, op deze afstand van de zon?

[Silmarunya]

Op 1AU van de zon is er zo'n 1360 W/m2 instraling, en de druk op een oppervlak wordt dus gegeven door 1360/c (p = E/c). Oneffenheden en andere zaken die voor niet-loodrechte reflectie zorgen geven ongeveer 10% verlies. Naarmate je verder weggaat van de zon neemt die instraling natuurlijk ook nog eens kwadratisch af.

Bijzonder klein dus. Maar gezien de zeilen erg groot zijn je erg weinig kracht nodig hebt om je in een bijna-vacuüm voort te bewegen is het genoeg. Landen en opstijgen zul je er natuurlijk niet mee doen

[Reactie gewijzigd door Silmarunya op 24 juli 2024 23:45]

[cedal]

Valt wel mee, Disney heeft er al een film over!
www.imdb.com/title/tt0133240/

[wica]

Sorry ik heb wat tegen Disney.
Johannes Kepler had er in 1610 al over. we hebben bijna 400 jaar er overgdaan om van een idee naar werkelijkheid te gaan.

[Pertulibaba]

Die film was zo gaaf hé

[lagefrequentie]

FYI

http://en.wikipedia.org/wiki/IKAROS

[joepurlings]

Dat vind ik dan nog vreemder, als de fotonen het ruimteschip toch juist van de zon af "duwen", zou je toch eerder naar Mars gaan dan naar Venus?

[blorf]

Op zich zie ik idd een overeenkomst: Als je de stand van je zeil verandert wil de boot ook van richting veranderen. Je moet dan normaalgesproken zelf bijsturen om toch de kant op te gaan die je wil. Technisch gezien kan dat ook een klein beetje met het zeil zelf ipv met het roer. Het lijkt erop dat ze de bewegende delen, waarschijnlijk de panelen als zeilen laten fungeren die de grootste opvervlakte hebben en neigen naar een loodrechte hoek op het zonlicht. Met het 'schip' zelf kan je dan enigzins in alle richtingen draaien zonder permanent op drift te raken. Ze gebruiken dus het aanstuur-mechanisme van de zonnepanelen als hoofdbesturing.

[Reactie gewijzigd door blorf op 24 juli 2024 23:45]

[Verwijderd]

Op zich zie ik idd een overeenkomst: Als je de stand van je zeil verandert wil de boot ook van richting veranderen. Je moet dan normaalgesproken zelf bijsturen om toch de kant op te gaan die je wil. Technisch gezien kan dat ook een klein beetje met het zeil zelf ipv met het roer. Het lijkt erop dat ze de bewegende delen, waarschijnlijk de panelen als zeilen laten fungeren die de grootste opvervlakte hebben en neigen naar een loodrechte hoek op het zonlicht. Met het 'schip' zelf kan je dan enigzins in alle richtingen draaien zonder permanent op drift te raken. Ze gebruiken dus het aanstuur-mechanisme van de zonnepanelen als hoofdbesturing.

Nee, bij schepen heb je daar een kiel voor die zorgt dat een schip minder draait en kantelt.
Bij de Kepler hadden ze daar dus vliegwielcontructies voor.

[blorf]

Een kiel vermindert afdrijven met de wind mee en zet, afhankelijk van de oppervlakte en wrijvingsweerstand + de snelheid een deel van de zijwaartse beweging om in voorwaartse beweging. De Kepler is in een baan om de aardbol en heeft daar geen last van, al vermoed ik wel dat ze met dat zeilen langzaam een afwijking in de baan opbouwen. Omslaan is niet van toepassing.

[Reactie gewijzigd door blorf op 24 juli 2024 23:45]

[RetepV]

Zonder hackers waren we echt nog nergens geweest met onze technologie.

"Hackers" in mijn betekenis zijn mensen die dingen gebruiken op manieren waar niemand aan gedacht had. De oorspronkelijke betekenis dus, voordat bedrijven er van alles aan gingen doen om het te criminaliseren.

[Reactie gewijzigd door RetepV op 24 juli 2024 23:45]

[Verwijderd]

In de klassieke vorm van hackers inderdaad niet. Voor de mensen die hem downmodden: "hackers" waren oorspronkelijk mensen die dingen gebruikten voor dingen waarvoor ze niet bedoeld waren. Mensen zoals Tesla. Dus ja, hij heeft wel degelijk gelijk. Deze satelliet word nu dus anders gebruikt dan eerst bedoeld was, maar daardoor kan hij zijn werk weer doen.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 24 juli 2024 23:45]

[Kain_niaK]

"Playfull cleverness" aldus Richard Stallman.

[Engineer]

Hoe slaan ze alle ontdekte planeten eigenlijk op?

X Y Z coördinaten o.i.d.? Houden ze in zo'n database dan ook rekening met het uitweiden van het heelal?

Iemand die hier iets over weet?

[Triton1986]

Ja inderdaad xyz of bolcoordinaten, wat je fijn vind. De beweging van hun baan om de ster, positie en beweging van de ster, miss spectrum van het licht dat door de atmosfeer straalt, massa, etc die worden netjes bewaard.

[Verwijderd]

Kijk, dit vind ik mooi Ingenieus om met een kapot apparaat toch nog te kunnen doen waarvoor het bedoeld was. Thumbs up.

[Noahlvb]

klopt doet me een beetje denken aan apollo 13

[ThePendulum]

De Apollo 13 zou een maanlanding maken die het nooit gemaakt heeft, dus ik zie de vergelijking niet.

[McBrown]

Dat ze on-the-fly oxygenscrubbers hebben moeten maken voor de terugreis misschien? Hoe dan ook, er is heel wat ingenieusiteit bij komen kijken.

[ThePendulum]

Dat was toch helemaal niet de bedoeling? Daarom staat het bekend als een incident.

Ingenieus om met een kapot apparaat toch nog te kunnen doen waarvoor het bedoeld was. Thumbs up.

klopt doet me een beetje denken aan apollo 13

Hier doelde ik op. Het verhaal van de Apollo 13 is indrukwekkend, maar het ruimtevaartuig heeft nooit de maanlanding gemaakt waar het voor bedoeld was.

[Reactie gewijzigd door ThePendulum op 24 juli 2024 23:45]

[Noahlvb]

ik bedoel dat daar ook veel mis is gegaan en er op creative wijzen het probleem is op gelost

[ThePendulum]

Dat wel!

[Durandal]

CO2 scrubbers

[johnkeates]

Van dit soort dingen wordt ik blij het is een echt tweakers-waardig artikel, het is een fijne vondst van de mensen van NASA, en het laat zien dat voor veel 'kapotte' onderdelen toch nog aangepaste sturing mogelijk is om toch de levensduur, of het effectieve nut van een apparaat te verlengen.

Het wordt natuurlijk pas echt leuk als blijkt dat er nog weer meer data verzameld kan worden, dat er weer nieuwe exoplaneten gevonden kunnen worden, en dat dit soort out-of-the-box denken ook bij andere beschadigde satellieten tot mogelijk hergebruik kan leiden.

[computerjunky]

Blijf het vreemd vinen dat er geen redundancy ingebouwd is waardoor er bij falen toch nog doorgewerkt kan worden.
Als je afhangt van het stabiel zijn van de satelliet moet je toch rekening houden met een situatie waar dat defect raakt.

[Triton1986]

yeey, ze hadden jou aan moeten nemen daar! dan zou alles nog prima werken!
Denk je nou dat ze daar zelf niet over gedacht hebben? Gaat zeker nooit iets mis in jou leven?

[Noxious]

Die was er dus er waren 4 gyroscopen maar er raakten er twee defect.
1 gyroscoop als backup is natuurlijk niet veel maar er kan vanalles defect gaan, je kan er moeilijk 20 op plakken, zeker gezien de gewichtstoename.

[computerjunky]

Tja 1 kilo meer vs 200 miljoen die je de klico in kan gooien

Het is niet dat we er ff heen kunnen en m kunnen repareren dus beter wat extras.

[Noxious]

Het is ten eerste niet zomaar een kilotje ,en daarnaast is die apparatuur ook enorm duur.
Er was een onverwachtsprobleem met oververhitting van de gyroscopen (of in dit geval eigenlijk reaction wheels) waar gewoon niet op gerekend was.

Ze zijn niet echt 'defect' maar oververhitten en zijn uitgeschakeld om meer schade te voorkomen. Allereerst is er geprobeerd (toen de eerste uit ging, en dus de backup in gebruik genomen was) om de boel te laten afkoelen maar na 10 weken was er nog niet genoeg afkoeling.

Om he een idee te geven:
http://www.ballaerospace....r/img/07-3805d-Kepler.jpg zo ziet het ding er uit.

http://www.ballaerospace....r/img/07-4254d-Kepler.jpg hier zie je er twee bevestigd (de zwarte trommels).

[computerjunky]

Al had het de totale kosten met 5% verhoogd had het nog een schijntje geweest met wat het nu kost als dit trucje niet werkt.
5% extra kosten of 100% versplid geld ik weet wel wat ik zou kiezen.

Toch vreemd dat er in de ruimte met temperaturen onder nul er een koel probleem is.
En al helemaal slecht dat dit dus gewoon niet getest is aangezien koel problemen het makkelijkste te testen zijn van alle mogelijke problemen.
Als ik een pc voor iemand maak laat ik de pc al een half uur stress testen puur om stabiliteit en temperatuur te testen in een gesloten kast.