NASA lanceert Marslander InSight met succes

NASA heeft met succes zijn nieuwe Marslander InSight gelanceerd vanaf een ruimtebasis in Californië. De lander moet eind november aankomen op de rode planeet, en gaat vervolgens hoofdzakelijk bodemonderzoek doen.

Een Atlas V-raket met de InSight-lander steeg zaterdagmiddag Nederlandse tijd op vanaf de Vandenberg-basis in de Amerikaanse staat Californië. De lancering verliep volgens plan, waardoor de capsule onderweg is naar Mars, een reis die ongeveer zes maanden duurt. Overigens vliegen ook twee minisatellieten mee, met de naam Mars Cube One. Het gaat om een test, om aan te tonen dat de technologie voor kleine satellieten, genaamd cubesats, gebruikt kan worden voor ruimtemissies.

InSight zal, als alles volgens plan verloopt, op 26 november landen op Mars en dan niet meer van zijn plek komen. In tegenstelling tot eerdere Marslanders, zoals Curiosity, zitten er onder InSight geen wielen. De bedoeling is namelijk dat de nieuwe Marslander bodemonderzoek gaat doen, en heeft daarvoor onder andere een boor aan boord. Daarmee hopen de wetenschappers van NASA meer te weten te komen over de samenstelling van de planeet. Ook gaat InSight pogingen doen om 'Marsbevingen' te detecteren. Voor de energievoorziening heeft de lander uitvouwbare zonnepanelen.

Aanvankelijk had NASA al in 2016 de lancering willen doen, maar een vacuümlek in een van de meetinstrumenten, namelijk dat om bevingen onder het Marsoppervlak te meten, gooide roet in het eten. Omdat er door de banen van de aarde en Mars om de zon slechts een beperkt launch window is, moest de lancering ongeveer twee jaar uitgesteld worden; nu ging de eerste poging in het nieuwe launch window dus meteen goed.

Naast de InSight-missie heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA nog een andere Marsmissie op de planning staan. In 2020 moet er een nieuwe rover naar de planeet gestuurd worden, de opvolger van Curiosity.

Wat vind je van dit artikel?

Geef je mening in het Geachte Redactie-forum.

Reacties (42)

Een vraag.
Om in de baan naar Mars te komen is een push nodig. link
Hoe doet een cube sat dat?


antwoord gevonden:
uitleg vanaf ongeveer 22 min https://youtu.be/O4_JNAFClFk
de cubesat heeft eigen boosters zie tekening
meer video's net zo (gelikt) als van SpaceX https://mars.nasa.gov/insight/multimedia/webcasts/ voor o.a. @stefan14

[Reactie gewijzigd door Euronitwit op 6 mei 2018 12:10]

De cubesats verlaten de raket pas na de push, net als de lander.

En bij aankomst bij Mars?
Of verlaten ze daar pas de raket?


Zie mijn vorige post hier boven.

[Reactie gewijzigd door Euronitwit op 6 mei 2018 12:10]

De cubesats (MarCO A en B ) doen alleen een flyby. Ze hebben geen brandstof voor een orbital insertion.

Bron

[Reactie gewijzigd door Cheatah op 6 mei 2018 11:09]

Ik zie het niet letterlijk staan, Die JPL link onderaan lijkt er meer op. Wel flauw om ze dan 'sats' te noemen. Dat zijn ze van de zon dan hoogstens.

Er mogen best wat linken in dit artikel gegeven worden.
Mars Insight
Mars Cube One (MarCO)
Mars Programm Missions

Hoop dat we nu eindelijk ook een volledig werkend weerstation zien op mars hiermee.

Vind het wel bijzonder dat er 2 Europese Instrumenten aan boord zijn en eigenlijk 2/3 van de missie.

HP³, interne externe grondtemperatuur meting
HP³

Seis, extreem gevoelige seismograaf, atmosfeer, opp. en interne metingen.
SEIS

[Reactie gewijzigd door gp500 op 6 mei 2018 13:56]

''Hoop dat we nu eindelijk ook een volledig werkend weerstation zien op mars hiermee.''


''Hee baas, ik kom niet werken, er is een zandstorm.''

'Waar?'
'Op Mars!'
'Ok. Ik zie je over een maand of 4 wel weer.'

Lijkt me wel vette conversaties in de toekomst

"Ik kan niet komen, mijn helm lekt"
"Mijn rover heeft een platte"
"Temperatuurregelaar van mijn pak is kaduuk"

Weet iemand waarom deze van Vanderberg is gelanceerd? Ik heb altijd begrepen dat er vanuit Vanderberg zuidelijk gelanceerd werd en vanuit Kennedy oostelijk. Voor een tripje naar Mars lijkt het me wenselijker om oostelijk te lanceren?

De Mars Insight is blijkbaar zo licht (360kg) dat het met een Atlas V in deze configuratie niet uitmaakt of hij polair (Vanderberg) of op de normale manier vanaf Florida gelanceerd wordt. Uiteindelijk was er in de periode van lancering te veel te doen in Florida en dus hebben ze er voor gekozen om hem vanaf Vanderberg te lanceren

Deze lancering was naar het zuid-oosten. Mexico en Midden-Amerika liggen een behoorlijk stuk verder westelijk dan Vandenberg.

NASA Twitter met traject.

Niet Vanderberg, zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Vandenberg_Air_Force_Base

Ik vind wel dat NASA nog een hoop kan leren van Space X mbt. het filmen / verslag uitbrengen van een lancering. Dat ziet er toch net allemaal wat gelikter uit.

Ik zie die noodzaak niet zo heel erg. Ik heb liever een serie goede foto's van het Mars oppervlak dan een auto die om de aarde cirkelt.
SpaceX is een commerciele organisatie die ruimte reizen wil gaan verkopen. NASA is vooral een onderzoeks-instituut. Daar zit volgens mij een wezenlijk verschil tussen.

dan een auto die om de aarde cirkelt.

De Tesla roadster is net zoals de Falcon Heavy op weg naar de zon. link

De Tesla roadster is net zoals de Falcon Heavy op weg naar de zon. link

Nee, die zit in een baan om de zon. Het is verbazingwekkend lastig om iets in de zon te schieten. Heel in het kort: je lanceert vanaf Aarde, dus de snelheid van de Aarde rond de zon (30 km/s) krijg je gratis mee. Even kort door de bocht: als je in de zon wilt vallen moet je omloopsnelheid nul zijn en moet je dus die beginsnelheid van 30 km/s volledig ongedaan maken.

Volgens dit artikel moet men niet vertragen maar juist versnellen om een stabiele baan rond de zon te verkrijgen.
De satelliet Ulysses moest door een slingshot rond Jupiter uiteindelijk een snelheid van ruim 160.000 kilometer per uur ontwikkelen..
De missie was zeer succesvol. link

Ga je te langzaam dan zal de aantrekkingskracht van de zon uiteindelijk de satteliet in de zon trekken.

Dat zijn twee compleet verschillende dingen.

Ten eerste zeg ik dat je moet vertragen om in de zon te kunnen vallen (met andere woorden: om geen baan om de zon meer te hebben). Dat is op geen enkele manier in tegenspraak met het artikel dat jij geeft (versnellen om juist wel in een baan om de zon te komen / blijven).

Ten tweede link je naar een sonde in een extreem zeldzame baan. Nagenoeg het gehele zonnestelsel (met uitzondering van de Oort-wolk) is een gigantisch grote maar (in verhouding) ontzettend platte pannenkoek (de ecliptic). Met andere woorden: er is niets dat de bovenkant en onderkant van de zon goed kan zien. Ulysses is nou juist (met veel moeite; dankzij Jupiter) uit de ecliptic gehaald om dus wel een goed zicht op de polen van de zon te hebben.
Let ook even op dat ik het heb over 30 km/s. Jouw 160.000 km/u klinkt veel groter, maar is omgerekend 45 km/s; dan lijkt het opeens een stuk meer op elkaar.

Ga je te langzaam dan zal de aantrekkingskracht van de zon uiteindelijk de satteliet in de zon trekken.

Inderdaad, maar dan moet je (relatief gezien; in de ruimtevaart zijn alle getallen groot) heel erg langzaam gaan. En de 30 km/s die je van de Aarde meekrijgt is behoorlijk snel. Vandaar mijn uitspraak dat je erg hard je best zult moeten doen om van die 30 km/s waar je hoe dan ook mee begint, af te remmen tot (bijna) 0 km/s. De Tesla/SpaceX Roadster gaat juist sneller dan die 30 km/s (bron: hij is verder van de zon dan de Aarde, dus dat moet wel), dus die gaat echt niet in de zon vallen.

Misschien goed om nog even toe te lichten:
Stel dat je een object hebt dat in dezelfde baan zit als de Aarde (bijvoorbeeld omdat het daar vandaan gelanceerd is), maar een "veel te lage snelheid" heeft voor die baan (bijvoorbeeld omdat het "tegen de richting in" zijn raketmotor heeft ontstoken en een heleboel snelheid is kwijtgeraakt). Dan zal dat object inderdaad richting de zon vallen, maar (tenzij de oorspronkelijke snelheid echt ontzettend laag was) nog steeds niet erin. Het krijgt een baan die ontzettend elliptisch is: met het dichtste punt vlakbij de zon, maar terwijl het daarnaartoe valt neemt de snelheid gigantisch toe, dus zodra ie dat punt voorbij is vliegt ie weer helemaal naar buiten toe, tot precies de afstand waar ie begonnen was, met het verste punt van de zon op dezelfde afstand als waar de baan van de Aarde zich bevindt. Die hoewel het geen "mooie, ronde" baan is, is die baan dus wel degelijk stabiel: het object zal nooit in de zon vallen.

Beetje van het één, beetje van het ander. Snelheid heeft een richting, en Ulysses begon met een snelheid in het vlak van de aarde (die 30 km/s). Maar er moest een 90 graden draai gemaakt worden, dus de hele beginsnelheid moest je kwijt en een nieuwe snelheid er haaks op was nodig.

De grap van een slingshot was hier dat je die snelheid kon inruilen, iets wat met raketaandrijving niet kan.

It'll reach its farthest point from the sun in November, and in September 2019, it will complete its first full loop around the sun. It'll continue to complete one full orbit about every 19 months.

Gewoon space debris dus. Om naar de zon te gaan moet je relatief stilstaan t.o.v. de aarde wat je een hoeveelheid negatieve delta V oplevert. Dat ga je niet redden. Deze slingert de komende tijd gewoon in een baan om de zon.

Maar op die plaats is space debris geen probleem. Het is alleen een probleem met banen rond de aarde.

Persoonlijk had ik liever gezien dat ze als ballast een gratis lanceer mogelijkheid (met grote kans op verlies) aan universiteiten hadden geboden, maargoed, dat is aan hen.

[Reactie gewijzigd door GekkePrutser op 6 mei 2018 20:37]

Er zijn wel mogelijkheden aangeboden maar waarschijnlijk niet officieel genoeg.

https://www.businessinsid.../?international=true&r=US

Ah cool! Dat wist ik niet!

Jammer dat dat niet gelukt is dan.

[...]
op weg naar de zon

op weg naar een baan rond de zon

Alright; scheelt ook weer in space-debris!

Ik heb liever een serie goede foto's van het Mars oppervlak dan een auto die om de aarde cirkelt.

Het één sluit het ander niet uit; het lijkt mij prima mogelijk om allebei te doen. Hoewel het strikt genomen misschien niet de core business is van NASA hebben ze er alle belang bij dat ruimtevaart lekker hip onder de aandacht wordt gebracht en een goed imago heeft. Hoe gaver de lancering is om naar te kijken, hoe meer kinderen later graag "brandweerman, politieagent of astronaut" willen worden.

Ok, nu wil ik weer Kerbal Space Program spelen

Hoop dat de trip goed gaat en er interessante data verzameld wordt.

Met de Realism overhaul mod aan

Go NASA! Ik hoop echt dat ze goed aankomen.

Hoop ik ook.

Mars heeft de reputatie nog wel eens een lander op te eten.

Zou je hier wat meer informatie of een bron voor willen geven? Lijkt me interessant leesvoer voor de ochtend.

Twee artikelen voor de zondag ochtend:
https://www.popsci.com/sc...est-challenge-mars-itself
http://earthsky.org/space...mars-exomars-soft-landing

Hij bedoelt dat al veel tuigen hun landing niet overleefd hebben. Voor de russen hangt er een vloek op Mars en voor de ESA ook, Nasa heeft Mars toch iets beter onder de knie heb ik de indruk.

En ik heb de reputatie nog wel eens een Mars op te eten.

Dat gaat wel lukken. Deze marslander is gebaseerd op een ouder ontwerp welke al op de noordpool van Mars geland was.

Ik ben wel benieuwd waarom Mars geen magnetisch veld meer heeft, dus deze missie is erg interessant.

Tevens zijn die cube-sats erg interessant. Deze kunnen interplanetair onderzoek veel goedkoper maken in de toekomst.

[Reactie gewijzigd door ArtGod op 6 mei 2018 09:57]

De Belgische link had ook wel even aangehaald mogen worden

https://www.vrt.be/vrtnws...-met-een-belgisch-tintje/

RTL-Z DOC heeft ook erg interessante series over de (Amerikaanse) ruimte vaart. Zeker een aanrader voor de geïnteresseerde, maar ook voor de mensen (jongelui) die er weinig vanaf weten.

Maar space debris in een baan om de zon en niet om de aarde.

(Ja ik weet, dat de aarde om de zon draait.)

Nu ging de eerste poging in het launch window wel meteen goed? Maar het lag toch aan de satelliet i.p.v. aan het launch window? Als het lek er niet was geweest had hij nu al op mars gestaan. Beetje vage formulering