De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft in samenwerking met het Russische Roscosmos het eerste deel van de ExoMars-missie gelanceerd. Een Proton-M-raket brengt een satelliet en stationaire lander naar Mars. In 2018 moet een Marsrover volgen.
Om 10.31 uur Nederlandse tijd is de Proton-M-raket met succes gelanceerd vanaf het Kosmodroom in Baikonoer te Kazachstan. Aan boord van de draagraket zijn de Trace Gas Orbiter en de Schiaparelli Lander van de ESA, die samen het eerste deel van de ExoMars-missie vormen.
De Russische Proton-M-raket bestaat uit vier trappen, waaronder de Briz-module, waarmee de satelliet richting Mars wordt gebracht. Eerst wordt de module door vier banen rondom de aarde te vliegen op ontsnappingssnelheid gebracht. 10,5 uur na de lancering zal de vierde trap losgekoppeld worden en begint de satelliet aan zijn zeven maanden durende reis naar Mars. De verwachting is dat de satelliet op 16 oktober in een baan rond de rode planeet komt. Vervolgens wordt de lander losgekoppeld en zal deze op 19 oktober het oppervlak bereiken.
De ExoMars-missie bestaat uit twee delen. Het eerste deel, dat nu in gang is gezet, brengt een satelliet en een stationaire lander naar de planeet. De Trace Gas Orbiter zal dienen als communicatieplatform tussen de lander en de aarde. Zowel de satelliet als de lander gaan onderzoek doen naar de atmosfeer van de planeet en op zoek naar mogelijke sporen van leven uit het verleden. De lander wordt ook gebruikt om te oefenen met landingstechnieken die bij de volgende ExoMars-missie in 2018 gebruikt moeten worden. Het doel van die missie is om een rijdende Marsrover op de planeet te zetten. De TGO, die dan nog rondjes draait rondom de planeet, wordt dan ook gebruikt als communicatieplatform.
Met de Schiaparelli gaat de ESA bovendien een experimentele landing uitvoeren, midden in het seizoen waarin veel stofstormen voorkomen. Normaal gesproken wordt dit seizoen juist gemeden bij het maken van landingen op de rode planeet, maar de ESA wil windsnelheden meten en onderzoek doen naar elektrisch geladen deeltjes in de atmosfeer, die juist tijdens deze stormen optreden.
De plannen voor de ExoMars-missie stammen al uit de jaren negentig van de vorige eeuw. Aanvankelijk was het plan om in 2011 te lanceren, maar het project bleek duurder dan gepland en liep daardoor vertraging op. ESA dacht een oplossing gevonden te hebben door een samenwerking aan te gaan met de NASA, maar de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie haakte in 2012 af. ESA had inmiddels echter een nieuwe partner gevonden en de missie is nu een samenwerking tussen ESA en het Russische Roscosmos, dat de Proton-draagraketten levert.
Ook NASA was van plan om deze maand een raket richting Mars te sturen, met aan boord de nieuwe Insight-rover. Die missie moest echter uitgesteld worden vanwege een mankement. Pas in mei 2018 kan de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie een nieuwe lanceerpoging wagen. Het is geen toeval dat zowel NASA als ESA in 2016 en 2018 lanceringen naar Mars op het programma hebben staan. Slechts eens in de twee jaar is de positie van Mars ten opzichte van de aarde ideaal om een Hohmann transfer uit te voeren tussen de aarde en de rode planeet.
Voorbereidingen voor de eerste ExoMars-missie. Foto's: ESA