De Schiaparelli-Marslander stortte op Mars neer door een softwarefout die ervoor zorgde dat de lander dacht dat hij reeds geland was, waarna hij met een snelheid van 540 kilometer per uur neerstortte op het oppervlak. Dat blijkt uit onafhankelijk onderzoek.
De conclusie van het onderzoek is dat de lander na het openen van de parachute door sterke tolbewegingen en kantelingen onbetrouwbare inschattingen heeft gemaakt met betrekking tot de hoogte van de lander boven het oppervlak. Op een gegeven moment heeft de computer zelfs berekend dat de lander onder het oppervlak van Mars was beland terwijl hij in werkelijkheid op 3,7 kilometer hoogte zat. Daarom liet de lander zijn parachute en achterste hitteschild te vroeg los en vuurde hij de stuwmotoren 3 tellen lang af in plaats van de standaard 30 tellen. Het resultaat is dat de lander daarna met een snelheid van 150 meter per seconde insloeg op Mars.
De Shiaparelli-Marslander moest in oktober van 2016 landen op het oppervlak van de planeet. Echter, bij de landing van het voertuig was er geen contact mee en er viel dus niet direct in te schatten of de lander een 'nette' landing heeft gemaakt of is neergestort. Na de landingspoging hebben de accu's in de lander genoeg energie om de module drie tot tien dagen in leven te houden, waarin de ESA de kans heeft om communicatie met de lander te herstellen. Dit bleef echter uit. Daaropvolgend kon de ESA aan de hand van satellietfoto's van voor en na de landingspoging afleiden dat de Marslander gecrasht was. De onderzoeksresultaten sluiten aan bij wat de ESA al vermoedde dat de oorzaak was.
Het onderzoek werd uitgevoerd door de zogenaamde Schiaparelli Inquiry Board, een onafhankelijk onderzoekspaneel dat ook aanbevelingen moet doen over de toekomst van de Marsmissies van de European Space Agency. De inhoudelijke technische voorstellen zijn meegenomen in de onderzoekbevindingen. De Marsmissie gaat nog wel gewoon door, zo werd in december al bepaald door de lidstaten van de Europese ruimtevaartorganisatie. Voor het doorzetten van de missie is 436 miljoen euro benodigd. In totaal kost de missie 1,3 miljard euro.
De ESA tekent wel aan dat de crash ook een zonnige kant heeft. Het heeft namelijk tekortkomingen in hard- en software en modellen over parachutegedrag blootgelegd die kunnen worden verholpen bij de volgende fase van de ExoMars-missie. Deze fase was ook hoofdzakelijk bedoeld om de technologie achter de landing te verfijnen zodat de rijdende ExoMars-rover in 2020 met zijn missie om sporen van leven, in het heden of uit het verleden, kan beginnen.
Links de landingsplek voor de landing. Rechts na de landing, met onder een wit stipje en boven een zwarte vlek.
De witte stip is vermoedelijk de parachute, de zwarte vlek de plaats waar Schiaparelli is ingeslagen.