ESA en Roskosmos zien wederom parachutetest van Marslander ExoMars mislukken

De ESA en de Russische ruimtevaartorganisatie Roskosmos zijn niet geslaagd in een valtest op grote hoogte, waarbij het draaide om de parachute. Bij een eerdere test waren er ook al problemen met de parachutes. Wellicht gooit dit roet in het eten voor de lancering in de zomer van 2020.

De ESA schrijft dat teams bezig zijn om het ontwerp van de parachute nader te bestuderen na de onsuccesvolle valtest van vorige week. De eerste test vond vorig jaar plaats in Zweden, waarbij de grootste parachute met een diameter van 35m succesvol op een hoogte van 1,2km werd ontvouwd en opgeblazen. In mei dit jaar was er echter tegenslag bij een nieuwe test. Voor het eerst werd toen de ontvouwprocedure voor alle vier de te gebruiken parachutes getest. Dat gebeurde op 29km hoogte. De ontkoppelingsmechanismen werkten correct en het ontvouwen lukte, maar er ontstond ook schade aan de belangrijkste parachutes.

Voordat de huidige mislukte test van 5 augustus werd aangevangen hebben ESA en Roskosmos aanpassingen doorgevoerd aan het ontwerp. Bij deze test draaide het om de grootste parachute. Volgens de eerste berichten zijn de initiële stappen goed uitgevoerd, maar trad er net als bij de vorige test schade op aan het parachutescherm. Deze schade ontstond al voordat de parachute werd opgeblazen, een probleem dat identiek is aan de test van mei. Als gevolg van de schade daalde de gebruikte testmodule alleen op basis van de te geringe weerstand van de pilot chute, een kleine parachute die gebruikt wordt om de belangrijke, grote parachute uit te klappen. Francois Spoto, de teamleider van ExoMars, noemt de recente mislukking teleurstellend, maar zegt dat zijn team bezig is om te begrijpen wat er mis ging en de fout te herstellen, zodat een lancering volgend jaar nog mogelijk is.

Voor het einde van dit jaar moet weer een nieuwe poging plaatsvinden en de volgende kwalificatiepoging van de tweede grote parachute moet ergens begin volgend jaar plaatsvinden. Het ExoMars-team onderzoekt tegelijkertijd ook de mogelijkheid van het produceren van additionele parachutemodellen. Ook worden er tests uitgevoerd op de grond om de dynamische eigenschappen van het uitklappen van de parachute na te bootsen.

De ExoMars-missie moet tussen 25 juli en 13 augustus volgend jaar gelanceerd worden met een Russische Proton-raket, zodat de lander in maart 2021 op Mars kan aankomen. Een woordvoerder van de ESA zegt tegen The Verge dat er nu geen foutmarge meer is. Dat betekent dat als de volgende test weer geheel of deels mislukt, dat de lancering in de zomer van 2020 waarschijnlijk niet gehaald wordt. Vermoedelijk zal de missie dan pas weer in 2022 gelanceerd worden, omdat de Aarde en Mars dan pas weer een gunstige afstand tot elkaar hebben.

De missie bestaat uit een afdalingsmodule, een Russisch platform voor het oppervlak van Mars en daarin een door de ESA gebouwde Rosalind Franklin-rover. Als landingslocatie is Oxia Planum gekozen. Dit gebied bevindt zich in de buurt van de evenaar van Mars en men vermoedt dat water hier in het verleden een rol heeft gespeeld. De rover gaat in de grond boren om te onderzoeken of er ooit leven is geweest op de planeet.

Bij de landing zullen naast het parachutesysteem ook raketten worden ingezet. Tijdens het eerste deel van de missie ging de landing in 2016 mis. Er werd toen wel succesvol een satelliet in een baan om Mars gebracht, maar de Schiaparelli-testrover, die bedoeld was om de landingsprocedure en de bijbehorende technologie te demonstreren, crashte met een snelheid van 540km/u op de planeet. Dat kwam door een softwarefout, waardoor de hoogte verkeerd werd ingeschat.

Reacties (37)

[dragoon2000]

Het valt me wel op dat vrijwel ieder nieuwsbericht over de ESA altijd de strekking heeft dat er:
1) een storing is
2) weer apparatuur is gecrashed
3) ergens contact mee is verloren

De ESA verwordt een beetje tot de organisatie die NASA belt of ze toevallig even mee kunnen kijken/zoeken waar ze nu weer eens een paar miljoen euro belastinggeld hebben laten crashen.

Ik bedoel maar: de ESA is een organisatie uit 1975. SpaceX uit 2002. SpaceX heeft in deze relatief korte tijd objectief bezien wel wat meer laten zien dan ESA. Daarnaast is SpaceX 'privately held' en ESA bekostigd met belastinggeld van de EU lidstaten. Het geeft te denken.

[CivLord]

Misschien moet je meer dan alleen de sensatiekoppen lezen. De ESA heeft vooral een PR-probleem, waardoor successen niet tot nauwelijks in de media komen (terwijl de mislukkingen vanzelf wel bekend worden).

Het grote verschil tussen ESA en SpaceX is dan ook die PR. Het is hier misgegaan bij een test. Een test voer je uit om te zien of het wel of niet goed gaat, zodat je eventueel je ontwerp aan kan passen. Bij SpaceX zijn er ook genoeg tests mislukt. Alleen maakt SpaceX daar dan een groot mediacircus van waarin ze benadrukken hoe geweldig het is dat het nú misgegaan is, zodat ze daardoor een nog betere raket kunnen maken.

Maar wat heeft SpaceX objectief gezien meer laten zien dan de ESA? Zoveel hebben ze niet gedaan.
Ze hebben een raket gebouwd, de Falcon 1. Ze hebben die op basis van dezelfde technieken uitvergroot naar de Falcon 9. Ze hebben in kleine stapjes productietechnieken verfijnd/ aangepast en het ontwerp getweakt. En ze hebben een methode in de praktijk weten te brengen om de eerste trap van de Falcon 9 te hergebruiken. Daar zitten een paar grote prestaties tussen, maar de PR-machine van SpaceX weet elke scheet als THE NEXT BEST THING te verkopen.

Objectief bezien heeft SpaceX één programma in ontwikkeling. De ESA heeft vele programma's operationeel en in ontwikkeling. waarvan sommigen in samenwerking met andere ruimtevaartorganisaties. Ik raad je aan om eens te beginnen met de volgende links om je een beeld te vormen wat de ESA doet:
ESA - website
Lijst van ESA programma's en missies

[gunghir]

Klopt de PR afdeling van ESA mag best wel eens wakker worden.

[batjes]

De ESA heeft een budget van ~5miljard per jaar.
SpaceX zit hier niet ver onder.

Dan heb je nog dat ESA zich met hele andere zaken bezig houdt dan SpaceX. Die stopt een groot deel van het budget in het bouwen en onderhouden van onderzoekssatelieten. Als je denkt dat de ESA niets bereikt vs SpaceX. Vergis je er niet in hoeveel geld de ESA steekt in onderzoek naar Mars, waar juist SpaceX gretig gebruik van maakt. Want hoeveel onderzoeks missies hebben die naar Mars gestuurd? http://exploration.esa.int/mars/

Het is echt super indrukwekkend wat de ESA bereikt met dat zielige budget wat ze hebben, 5miljard is echt een lachertje vergeleken met de NASA, ROSKOSMOS en CNSA. Wat we als Nederland ook geven is om te huilen zo laag. Maar geen enkele van onze politieke partijen neemt de ruimtevaart serieus.

De ontwikkeling van de raketten wordt uitbesteed aan de Ariane group, de eerste private ruimtevaart organisatie uit (ik dacht) 1978. Een samenwerking van meerdere Europese bedrijven. Maar dit staat los van de ESA.

[Reactie gewijzigd door batjes op 23 juli 2024 11:20]

[MSalters]

ESA en SpaceX vergelijken? Dat is onlogisch.

ESA is een Europese tegenhanger van NASA, SpaceX en ArianeSpace zijn allebei bedrijven die raketten bouwen

[Verwijderd]

Weet iemand waarom ze die parachute niet testen in de windtunnel die NASA gebruikte voor hun landers? Daar hebben ze 30 test moeten doen voor ze begrepen waarom de chute een keer explodeerde.

Uiteindelijk bleek dat de chute deels binnenstebuiten opende en konden ze het met een hele kleine tweak oplossen.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 11:20]

[Mutatie]

Toevallig gisteren een docu op youtube edit: netflix over bekeken (over curiosity). Wat daar uit kwam was dat er helemaal niks mis was maar de snelheid in de tunnel langzamer was dan in de realiteit en samen met de zwaartekracht vd aarde het een effect had waardoor er een deel verkeerd open ging. Ze moesten het wel vaak opnieuw doen idd om het weer verkeerd te laten gebeuren zodat men met high speed camera's het probleem kon ontdekken en onderzoeken

[Reactie gewijzigd door Mutatie op 23 juli 2024 11:20]

[OxWax]

Lijkt me interessant genoeg om die yt-link te vragen

[DrWhite1]

Ik dacht dat het deze was: https://www.netflix.com/title/70265211

[Mutatie]

Oh ja op netflix inderdaad, had ook nog wat op youtube bekeken, beetje verward

[Neusd00rn]

Nice bedankt hiervoor

Deze zomer aan het zwembad "Right kind of Crazy" van Adam Stelzner gelezen.
Gaat over het leiden van "Entry Decent Landing" projecten van de Mars Explorer Rover en Curiosity.

Zij hadden ook veel problemen met parachutes en landingssystemen.
Vooral door budgetaire en communicatie problemen moesten ze soms veronderstellingen maken en apparatuur uit musea van het schap nemen.

Maar hier lijkt het erop dat ESA precies de methodes opnieuw willen uitvinden ipv verder te bouwen op JPL/NASA's know-how.
Nu kan het wel zijn dat beide niet willen samenwerken, maar toch.


Hier de youtube van Adam die het boek een beetje samenvat

[sus]

Of: waarom gebruiken ze niet een reeds bestaand (en bewezen) systeem; dat van NASA. Iets met wielen uitvinden...

[Verwijderd]

Wel, dat is omdat ze onder een hele andere hoek en met een andere snelheid en gewicht aankomen. Je zal altijd met je eigen ontwerp moeten komen. Ik hoop alleen dat iemand me kan uitleggen waarom ze hun testen niet in een windtunnel deden (zoals al gedaan is) maar op grote hoogte.

Te groot?

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 11:20]

[jaccovanschaik]

Ik hoop alleen dat iemand me kan uitleggen waarom ze hun testen niet in een windtunnel deden (zoals al gedaan is) maar op grote hoogte.

Omdat de luchtdichtheid op 29 km hoogte ongeveer hetzelfde is als die op Mars. En als er al windtunnels bestaan die groot genoeg zijn én zulke lage luchtdrukken aankunnen zullen die ongelooflijk duur zijn. Dan is het veel goedkoper om het gewoon op grote hoogte te doen.

[Reactie gewijzigd door jaccovanschaik op 23 juli 2024 11:20]

[sus]

Qua ontwerp kunnen ze toch een bewezen iets pakken en dat opschalen? Of denk ik te simpel?

mbt windtunnel; te groot denk ik:

The wind tunnel is 24 meters (80 feet) tall and 37 meters (120 feet) wide (bron). Hij past wel als ik dat zo zie, maar denk dat met een meter aan beide kanten ze te weinig speling hebben.

[pirke]

Ik vermoed dat je te simpel denkt Alleen al de krachten door de luchtweerstand gaan kwadratisch als je het oppervlak verdubbeld, dat vereist overal aanpassingen.

Vergelijk het met een tuinhuisje en een flat van 50 verdiepingen: dat is significant moeilijker dan 50 tuinhuisjes op elkaar stapelen

[Euronitwit]

Is het stapelen van 50 tuinhuisjes op elkaar niet moeilijker, dan een flat van 50 verdiepingen, die ervoor ontworpen is?
Er moeten extra maatregelen genomen worden, want uit zichzelf blijven die tuinhuisjes niet op elkaar staan. Ook zou je het bovenste huisje willen kunnen gebruiken. Anders heeft het geen nut om ze te stapelen. Dus er zijn liften en/of trappen nodig. Daarvoor moeten weer andere constructie maatregelen genomen moeten worden.

Dus zomaar de parachutes groter maken gaat niet op. Dat zou hetzelfde zijn als alleen maar tuinhuisjes stapelen zonder extra stappen/constructie maatregelen.

[Siebelouis]

Gast... dat is precies wat hij zegt

[Euronitwit]

Vergelijk het met een tuinhuisje en een flat van 50 verdiepingen: dat is significant moeilijker dan 50 tuinhuisjes op elkaar stapelen

Vertaald:
Een flat van 50 verdiepingen is moeilijker dan 50 tuinhuisjes op elkaar stapelen

Nee gastheer ben het dus niet met u eens.

[rene_fb]

Paard en wagen was ook bewezen, tot enkele jaren terug. De benzinemotor ook...

[Huugje]

Ik neem aan dat de volgende zin uit het artikel daarop slaat:

"Ook worden er tests uitgevoerd op de grond om de dynamische eigenschappen van het uitklappen van de parachute na te bootsen."

[Verwijderd]

Het bedrijf dat voor ESA de spullen in elkaar schroeft is Leonardo s.p.a. voorheen Leonardo-Finmeccanica en daarvoor Finmeccanica. Het was de moedermaatschappij van Ansaldo Breda het bedrijf dat aan de NS de mislukte fyra treinstellen leverde. Ansaldo Breda is in 2015 verkocht aan Hitachi en opereert nu onder de naam Hitachi Rail Italy s.p.a.
Verbaast me niets dat er zo nu en dan iets mis gaat bij de ruimte missies van ESA.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 11:20]

[Maurits van Baerle]

Wat een flauwekul. Als er een Sikorsky helicopter neerstort maak jij je dan ook zorgen om je rookmelder van Kidde of je airconditioner van Carrier of stap je niet meer in een lift van Otis omdat die allemaal onderdeel zijn van United Technologies?

Leonardo is een gigantisch consortium dat zo’n zeventig jaar teruggaat. De verschillende onderdelen of voormalige onderdelen hebben weinig met elkaar te maken.

[84hannes]

Ik kan de redenering wel volgens. Neem een bedrijf als Bosch: die verschuilen zich veel minder achter verschillende merknamen en maken bij wijze van spreken sapcentrifuges en uraniumcentrifuges (volgens mij maken ze die laatste niet echt, of niet meer, en worden die eerste door Siemens gemaakt, maar dit leek me een mooie vergelijking). Stel je nu voor dat er een ramp gebeurt met een uraniumcentrifuge, en uit onderzoek blijkt dat dat is doordat Bosch zijn kwaliteitscontrole niet op orde had. Je leest dat in het nieuws en een uur later sta je in de Blokker te twijfelen over de aanschaf van een sapcentrifuge. Het lijkt me heel logisch als je bij de Bosch toch even twijfels hebt door wat je net in het nieuws hebt gezien. De meer schimmige constructies die Leonardo er (blijkbaar) op nahoudt zorgen ervoor dat de slechte kwaliteit die een deel van het bedrijf levert (wat ik gescherend graag de Italiaanse 'hier komen we wel mee weg'-mentaliteit noem), geen smet op een ander bedrijfsonderdeel kan geven. Maar de reden dat Bosch hier veel minder geheimzinnig over doet is wellicht omdat ze over de hele linie een goede naam willen hebben en houden.

[Reactie gewijzigd door 84hannes op 23 juli 2024 11:20]

[cold_as_ijs]

Schimmige constructie?
Heel gek is dit nou ook weer niet dat je werkmaatschappijen een andere naam hebben dan de holding.
Door de jaren heen heeft Leonardo verschillende bedrijven in bezit gekregen, waaronder dus ansaldo wat zover ik kan vinden een losstaand bedrijf was. Als het bedrijf gewoon een sterke naam heeft, waarom dit dan aanpassen met alle afbreuk risico en bijbehorende kosten van dien?
Nu wil ik niet zeggen dat Ansaldo een sterke naam had , maar mag er toch wel vanuit gaan dat de andere onderdelen het een stuk beter doen.

[84hannes]

Schimmig is misschien niet het juiste woord, maar als je als bedrijf kwaliteit wilt uitstralen dan denk ik dat je voor één merknaam moet gaan. Je ziet vaak dat grote merken er een goedkoper merk op nahouden, zoals Bosch destijds Skil had. Dat waren niet de producten waar ze trots op waren.

[OneTimer]

Lockheed Martin is eigenaar van Sikorsky. Sinds 2015.

[Xeon_1]

je kan beter zeggen als wat door italianen is gemaakt geen goede kwailiteit heeft.
laatste lanceering esa met italiaanse raket = ontploft.
Italianese helicopters van belgiesche nederlandse luchtmacht roesten bij contact zeelucht (worden wel verkocht als reddings helicopters voor op zee)

Itallianse auto's zien er mooi uit maar kwaliteit is brol (laatste jaren verbeterd door dat grote bedrijven ze overgenomen hebben en nu de engineering doen)
Italianse machines op het werk heel mooi maar gaan constant kapot en vereisen constant onderhoud.
Vergelijkbaar machine van frans of duits merk moet je amper naar omkijken.

Italianen maken mooi materiaal voor naar te kijken maar betrouwbaarheid is wel minder in mijn ervaring.

[Reactie gewijzigd door Xeon_1 op 23 juli 2024 11:20]

[AMARONE]

Italiaanse auto's zijn kwalitatief echt prima, al jaren. Helemaal de motoren die al jaren tot de beste van Europa horen.

Leuk dat je vooral met je onderbuik spreekt.

[Xeon_1]

kan zijn laatste italianse auto die we hadden was na 2 jaar rijp voor de sloop.
Dit was een nieuwe auto.
problemen.
-bezine tank na een 6 tal maanden was dit een zeef met verschillende gaten die door een pasta gedicht werden totdat de bezine de pasta oploste
-Cardan as die door breekt
-ramen die niet meer open of dicht gaan na een jaar.
-slotten die niet meer werkte na een 1.5 jaar
-ruitenwisser motor die stoppen met werken
-ruitenwissers die na 2 jaar lossen zitten om dat het chasis er rond weg geroest is.
-radio dat nooit gewerkt heeft

Iemand in het straat had er ook 1 van het zelfde model die is na een jaar door midden gebroken.
Dit was wel midden jaren 80 dus kan zijn dat het ondertussen beter is maar ga het niet meer riskeren

En dat machien op het werk is 7 jaar geleden was toen nieuw geplaatst op die 2 jaar tot ik ben weg gegaan moesten we wekelijks herstellingen doen aan dat ding.
uitlijningen die vergaan ,riemen die breken, controle software die vast loopt.
allemaal dingen die kunnen voorkomen worden door wat defig en stevig te bouwen ipv goedkope mooi uitziende brol.

Dat en die frya treinen / helicopters / falende raketen / parachuten /bruggen
sorry maar italians = mooi maar spijtig genoeg minder voor kwaliteit.

[Reactie gewijzigd door Xeon_1 op 23 juli 2024 11:20]

[AMARONE]

Bedrijven afvallen op iets van bijna 40 jaar geleden, dan ben je niet goed

Datzelfde bedrijf heeft trouwens perfecte treinen rondreizen in Italië.

[Reactie gewijzigd door AMARONE op 23 juli 2024 11:20]

[AMARONE]

Heel eg kort door de bocht

[The Bula King]

Je hebt het over de Fyra geloof ik?

[CivLord]

De vraag is niet zo zeer wie het gemaakt heeft, maar wat het gekost heeft.
De Fyra had twee 'zusjes'. Drie modellen die gebaseerd waren op hetzelfde ontwerp. De Fyra was niet bepaald een succes, net zo min als het zusje dat aan de Deense spoorwegen was verkocht. Het zusje dat in Italië bleef, bij de Italiaanse spoorwegen, heeft geen van de vele problemen die de Nederlandse en Deense zusjes hadden. Het verschil tussen de drie zusjes was dat de Italiaanse hoge snelheidslijn een prestigeproject was dat wat mocht kosten en dat in Nederland en Denemarken een aanbesteding was gewonnen met de goedkoopste aanbieding. De Nederlandse en Deense treinstellen kostten ongeveer de helft van de Italiaanse treinstellen. Misschien dat er iets op de winst is ingeleverd, maar het meeste was bespaard op kosten, waardoor de kwaliteit drastisch omlaag ging.

[BadRespawn]

Verbaast me niets dat er zo nu en dan iets mis gaat bij de ruimte missies van ESA.

Verbaast het je wel dat er zo nu en dan iets mis gaat bij andere ruimtevaart organisaties en -bedrijven?

[pappavis]

Russische raketten met robotmissies explodeert 9 van 10 keer, of satelliet deploy niet.. Er gaat altijd iets mis. Met Phobos-Grunt ging het mis, daarna proton M explosie met dure sending enz enz.

Uitzondering was Спектр-РГ gelanceerd op 13-jul-2019. De enige ding die blijkbaar wel goed gaan zijn cosmonauten naar de ISS brengen.

[BadRespawn]

Het is lang geleden, maar de Russen hebben ook succesvolle robotmissies gedaan naar de Maan, Mars en Venus.

[Reactie gewijzigd door BadRespawn op 23 juli 2024 11:20]