Om een eventuele maanbasis van energie te kunnen voorzien, overweegt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie nucleaire krachtcentrales op de satelliet van de aarde te bouwen. Nasa moet overigens eerst nog een generator uitzoeken.
De gebruikelijke methodes om energie op te wekken in de ruimte zouden ontoereikend zijn om een eventuele toekomstige maanbasis van energie te voorzien. Zonnecellen zouden niet continu belicht kunnen worden door zonlicht: op sommige plaatsen op de maan duurt de nacht zelfs veertien dagen. Ook een vorm van energie-opwekking die sommige satellieten gebruiken en die als RTG bekend staan, zouden onvoldoende energie op kunnen wekken. Een nucleaire kernsplitsingreactor daarentegen zou tientallen kilowatts kunnen produceren, tegenover de slechts 100 watt die een RTG genereert. Om een basis op de maan een kans van slagen te geven en astronauten over voldoende energie te laten beschikken, zou een uraniumsplitser nodig zijn.
Volgens Nasa-projectleider Lee Mason zou een ondergrondse reactor een maanbasis van energie kunnen voorzien. Het maansteen regolith zou een natuurlijke afscherming tegen straling kunnen vormen. Bovengronds zou een generator de door de kernsplitsing gevormde warmte in elektrische energie moeten omzetten. Welke generator dat karwei zou moeten opknappen is echter nog niet bekend: Nasa twijfelt tussen een sterling-ontwerp van Sunpower en een door Barber Nichols ontworpen turbine-generator. Vier omvormers van beide types zouden gezamenlijk 40 kilowatt kunnen genereren. Nasa hoopt in 2012 of 2013 een test met de generators af te ronden, waarbij de warmte door niet-nucleaire bronnen moet worden opgewekt. In een later stadium zou, met behulp van een subsidie van 10 miljoen dollar, een reactor gedurende acht maanden zonder onderhoud moeten kunnen draaien.
