Voormalige medewerkers van de Carnegie Mellon-universiteit hebben met hun ruimtetechnologiebedrijf een robotvoertuig gemaakt dat op de maan naar water moet gaan zoeken. Een prototype is inmiddels klaar voor verdere ontwikkeling.
De wetenschappers hebben hun maanrobot Polaris gebouwd in een spin-off-bedrijf, dat Astrobotic Technology Inc. werd genoemd. Polaris moet op termijn naar de maan worden gestuurd en daar rond de polen op zoek gaan naar waterijs. Dat moet toekomstige maanmissies een stuk aantrekkelijker maken, aangezien van het te delven water raketbrandstof gemaakt zou kunnen worden. Daarmee zouden maanlanders ter plekke hun brandstof voor de terugvlucht kunnen tanken, wat de kosten moet drukken. Ook zou water voor een bemande basis welkom zijn als drinkwater en als zuurstofbron.
Polaris verkeert nog in het prototypestadium; de robot werd ontwikkeld om op aarde de hard- en vooral software te testen. Het prototype van ongeveer 1,7 meter hoog, 2,4 meter breed en 2,6 meter lang weegt 150 kilo. De robot moet zelfstandig navigeren en is daartoe uitgerust met visuele navigatiehulpmiddelen en software; de plaatsbepaling op de maan moet tot op enkele meters nauwkeurig worden. Om daadwerkelijk naar waterijs te zoeken is Polaris uitgerust met een boor om een meter diep te delven.
De maanrobot moet op termijn met een Falcon 9-raket van SpaceX gelanceerd worden en zou dan op de noordpool van de maan zijn werk moeten doen. Omdat de zon daar zeer laag staat, heeft Polaris drie zonnepanelen die verticaal gepositioneerd zijn. Daarmee zou 250W gegenereerd kunnen worden. Gedurende tien dagen van de veertien dagen durende maandagen zou Polaris op zoek naar water tientallen gaten moeten boren.
