De overheid mag en moet definieren wat ontoelaatbaar gedrag is. Niet wat wel of niet tolerant is, want dat gaat al snel over tot in de persoonlijke invloedssfeer c.q. achter de voordeur.
Over de leerdoelen: de overheid is daar niet neutraal in. De Rutgerstichting krijgt geld (drijft voor bijna 100% op overheidsgeld), maar verkondigt wel 1 variant van zicht op sexualiteit. Als de overheid neutraal zou zijn, zouden ook andere instellingen geld moeten krijgen. Dat gebeurt niet/nauwelijks/minder. Dat staat compleet los van mijn eigen voorkeuren. Ik constateer slechts.
Je slaat nu wel door. Er zijn uiteraard regels nodig (en die zijn er ook), waaronder die over diefstal. MIjn reactie ging over je oorspronkelijke quote:
Het is de paradox van intolerantie: om een tolerante open samenleving te kunnen zijn, moet je intolerant zijn tegen intolerantie.
Gevaarlijke misinformatie, de openlijke haat, oproepen tot geweld, je kunt dat niet tolereren in een “samen”leving.
Samenleving laat ruimte voor alle levensbeschouwingen. Niet alleen de seculiere in voornamelijk het publieke domein en niet alleen de Rutgersstichting voor (leerdoelen voor) sexuele voorlichting. Er zijn - gelukkig - ook andere visies, maar die worden niet gefinancieerd door de overheid. Dus als dit een 'neutrale' overheid is (ik toon aan dat ze dat
niet is) intolerantie moet gaan bestrijden met regels (hoe dan?), dan denk ik dat ze een redelijk risico loopt op een te grote broek aan te trekken. Met als (wellicht vergezochte) vergelijking: de Orwelliaanse denkpolitie. Zover is het - ook weer gelukkig - nog niet, maar het is wel tekenend dat bijv. de onderwijsinspectie vragen gaat stellen aan een zondagschoolvereniging (die al meer dan 100 jaar bestaat en nu kennelijk voorwerp van interesse was). Daar wordt je toch een beetje argwanend van en voor mij reden om te willen dat de overheid zich over wat is wel of niet intolerant zich zeer terughoudend op mag stellen.
Overigens heeft het woord tolerantie (en daarnee intolerantie) niet altijd een even duidelijke invulling. In ieder geval is het niet een soort van 'die ander is niet wijzer' een soort van stilzwijgend cancellen of negeren van een andere mening niet hetzelfde als tolerantie. En ook een afwijkende mening is niet gelijk intolerant. Het is best lastig om dat goed op te pakken.
Voorbeeld: Als Wilders met z'n lelijke toon, populistisch op de man gespeeld iets zegt over 'was het wel zo handig die Pro-palestijnse demonstratie op dezelfde dag te houden', dan wordt Wilders over zijn toon afgeschoten (terecht) maar wordt er niet met zijn mening gedaan, waar best wat meer over te zeggen was. Halsema had en heeft geen juridische regels om de demonstratie te verbieden. En dat is waarom ik zeg dat regels niet gaan helpen. Het had van fatsoen, samenleving getuigd, als de Pro-Palestijnse gemeenschap een andere dag had gekozen. Voorgaande is wellicht een controversieel onderwerp (waar het hier helemaal niet gaat over het gelijk van de 1 of ander), maar wel hoe je samenleven invult.
Samenvattend: met regels dwing je geen goed fatsoen af. Af beschaafd samenlevingsgedrag. Dat zit in een andere categorie als diefstal. Het gaat juist niet over wetsovertredingen, maar over gebrek aan samenleven. Normen en waarden, zoals je wilt.
Dus contentmoderatie zou niet nodig moeten zijn als mensen niet anoniem hun venijn kunnen spuien en basisregels voor fatsoen in acht nemen. Dat ga je met wetgeving niet oplossen. Of als je het oplost, met een prijs (bijv. privacy, als encryptie achterdeuren moet krijgen). Dat fatsoen is dus niet alleen een regel voor de burger, maar ook voor de overheid.