Amazon en SpaceX krijgen miljoenen van NASA voor ruimtecommunicatiesystemen

Verschillende satellietbedrijven, waaronder Amazons ruimtedivisie en SpaceX, hebben samen 278,5 miljoen dollar aan satellietcontracten van NASA gekregen. De bedrijven moeten daarmee communicatiesystemen voor in de ruimte demonstreren.

NASA wil steeds meer een beroep doen op private ruimtebedrijven voor zijn activiteiten en wil daarom de commerciële ruimtesector stimuleren, schrijft persbureau Reuters. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie wil op termijn zijn eigen TDRSS-netwerk voor communicatie met ruimtevaartuigen vervangen door systemen van private bedrijven, en heeft daarom deze contracten beschikbaar gesteld.

Amazon ontving 67 miljoen dollar van NASA. Dat bedrijf werkt momenteel aan zijn Project Kuiper-constellatie, waarmee het bedrijf breedbandinternet beschikbaar wil stellen in slecht bereikbare gebieden. Op termijn moet Project Kuiper uit meer dan 3000 satellieten bestaan. Later dit jaar lanceert het bedrijf zijn eerste twee prototypesatellieten. De Starlink-divisie van SpaceX, die al een functioneel satellietnetwerk heeft, kreeg 70 miljoen dollar van de ruimtevaartorganisatie. De andere deelnemers zijn Inmarsat, SES, Telesat en ViaSat.

Momenteel gebruikt NASA een eigen Tracking and Data Relay Satellite System voor communicatie met ruimtevaartuigen, zoals de SpaceX Crew Dragon-capsule die astronauten naar het ISS vervoert, schrijft Reuters. De ruimtevaartorganisatie wil met de contracten dat systeem mogelijk vervangen door die van commerciële bedrijven, onder meer om de kosten te beperken.

De ruimtevaartorganisatie wil naar eigen zeggen ook de ruimte-industrie 'mee laten doen', zodat ruimtecommunicatiemethoden ook beschikbaar zijn voor andere ruimtevaartklanten, en dus niet alleen voor NASA. Dat vertelt het hoofd van NASA's communicatiedienstenproject aan Reuters. Alle bedrijven die een contract hebben ontvangen, moeten hun demonstraties tegen 2025 voltooid hebben, zegt NASA.

Door Daan van Monsjou

Nieuwsredacteur

21-04-2022 • 11:37

46

Lees meer

Reacties (46)

46
46
19
5
0
22
Wijzig sortering
Toch bijzonder hoe Amazon zo veel geld krijgt t.o.v. de rest.

Iedereen van de genoemde partijen hebben vele satellieten van eigen makelaardij in de ruimte behalve Amazon, en toch krijgen ze bijna nettoverlies als degene met het grootste contract. Maar aan de andere kant, grofweg 300 miljoen over 5 bedrijven is wel zo rond de 60 miljoen per bedrijf.

Ik vind het in iedergeval top dat het redelijk gedistribueerd wordt over meerdere spelers om zo de commerciële motor voor de ruimtevaart steeds verder aan te jagen voor een betere toekomst.
Meestal zijn dit een soort aanbestedingen, waarin de meedingende partijen (Amazon en SpaceX) opgeven hoeveel geld ze nodig hebben om iets te maken waar de aanbestedende partij (NASA) om vraagt. Amazon en SpaceX mogen zo elk hun eigen communicatiesysteem ontwerpen. Afhankelijk van wat het communicatiesysteem allemaal kan (of wat de bedrijven beloven iig), en afhankelijk van hoeveel geld ze vragen, (en afhankelijk van hoeveel vertrouwen NASA heeft in een positief resultaat, enz, enz.) bepaalt NASA vervolgens hoeveel geld ze daadwerkelijk geven.

Het is niet zo dat NASA blind bedenkt hoeveel geld ze elke partij gaan geven. Dus ja, bijzonder... Zonder de details te weten is dat lastig te zeggen.
Conflicteert dit met de vervuiling die we hebben in de ruimte?
Hoe bedoel je? Welk conflict?

Ik snap dat vervuiling in de ruimte een probleem kan zijn/is, maar wat heeft vervanging van communicatiesystemen hiermee te maken?

Dingen worden nou eenmaal oud en moeten vervangen worden, ook in de ruimte.

Wat wél een goede vraag zou zijn, bij elke nieuw ding wat ze de ruimte in schieten, is of ze ook bij alles nadenken over het opruimen van het ding wanneer de levensduur voorbij is.
Als het goed is hebben ze tegenwoordig een systeem waarmee ze terug gaan en opbranden in de atmosfeer. Maar dat werkt alleen als de elektronica nog heel is. Als de satelliet dus kapot is en niet reageert, dan worden ze niet opgeruimd en heb je kans op ruimtepuin.

Wat wel jammer is, is dat we steeds meer van die satellieten in de lucht hebben, en dat zie je ook 'savonds. Maar hier hebben de astrologen astronomen last van. Je kan straks niet meer vanaf de aarde de ruimte in kijken zonder dat die satellieten zichtbaar zijn.

Tot slot zit je natuurlijk nog met het probleem dit zijn alleen nog maar Amerikaanse bedrijven, de Chinezen, Europeanen, Russen en Indiërs gaan straks ook leuk mee doen. Wie gaat de communicatie doen om er voor te zorgen dat er geen botsingen gaan gebeuren met zo veel satellieten.

[Reactie gewijzigd door Pret op 24 juli 2024 10:17]

Maar hier hebben de astrologen last van.
Ik neem aan dat je hier astronomen bedoelt ;)
Yes, het was nog voor de middag. Niet helemaal wakker, excuses.
Als je bang bent voor jouw horoscoop, daar vinden de astrologen wel wat op. En die astronomen zullen t.z.t. wel een ruimtestation (of meerdere) in omloop brengen van waar ze hun observatie's kunnen doen. Zijn ze gelijk af van beperkende maatregelen zoals bewolking.
We hebben toch al meerdere telescoop satellieten in de ruimte waaronder de Hubble?
Maar als je al last hebt van StarLink, heb je dan ook geen probleem als het bewolkt is?
De meeste waarnemingen vanaf de aarde worden gedaan op plekken waar de lucht helder is en ook nog eens hoog op bergtoppen. De kans op bewolking is daar klein. Starlink voegt aan die problemen (wolken en instabiele luchtlagen) nog een extra probleem toe.

Daarnaast: we hebben heel, heel veel telescopen op de ruimte gericht waarmee onderzoek wordt gedaan. Die zitten allemaal ragvol qua planning. Hubble kan dat in z'n eentje helemaal niet aan. Meerdere ruimtetelescopen zou dan mooi zijn, maar die zijn ook nog eens vreselijk duur (zie JWST).
...
Wat wél een goede vraag zou zijn, bij elke nieuw ding wat ze de ruimte in schieten, is of ze ook bij alles nadenken over het opruimen van het ding wanneer de levensduur voorbij is.
Ik denk dat dat eigenlijk zijn vraag is.
of ze ook bij alles nadenken over het opruimen van het ding wanneer de levensduur voorbij is.
Satellieten die EOL zijn worden ofwel gecontroleerd gedeorbit, ofwel worden in een graveyard orbit geplaatst (hoog en ver weg van andere satellieten), of igv kleine satellieten deorbiten die ongecontroleerd en verbranden in de atmosfeer.
Dit conflicteert zeker met de vervuiling.

Door deze gebeurtenissen van nieuwe satellieten toe te staan, wel 3000 voor Project Kuiper, krijg je juist meer in de baan om de aarde heen.

Ik wil niet weten hoeveel we nu hebben vliegen die nauwelijks werken of EOL (End of Life) zijn die eigenlijk UIT de baan moeten worden gegooid.

Ik wil niet zeggen dat ze terug moeten naar de aarde, maar dat zou wel de beste optie zijn in combinatie met het berekenen van het juiste traject om te zorgen dat ze in de oceaan eindigen ter pickup, ofwel in een of andere woestijn.
NASA, SpaceX en andere bedrijven moeten een manier vinden om een raket/voertuig te ontwikkelen dat op efficiënte wijze gelanceerd kan worden en het liefst meerdere ongebruikte satellieten uit de baan om de aarde kan duwen.

Dit is natuurlijk een toekomstdroom, maar dat moet wel gebeuren voordat alle gewenste nieuwe satellieten en andere ruimtevoertuigen gelanceerd zijn.
Ik wil niet weten hoeveel we nu hebben vliegen die nauwelijks werken of EOL (End of Life) zijn die eigenlijk UIT de baan moeten worden gegooid.
Dat is anders wel een zeer essentieel onderdeel van je verhaal en dus erg vreemd dat je je daar niet in verdiept hebt.
Ik wil niet zeggen dat ze terug moeten naar de aarde, maar dat zou wel de beste optie zijn in combinatie met het berekenen van het juiste traject om te zorgen dat ze in de oceaan eindigen ter pickup, ofwel in een of andere woestijn.
Deze satellieten bevinden zich in een lage baan om de aarde en zullen daarom (als ze niets doen) min of meer automatisch terugvallen naar de aarde. Ze zijn klein genoeg om te verbranden, er komen daarbij dus geen brokken op het aardoppervlak terecht.
NASA, SpaceX en andere bedrijven moeten een manier vinden om een raket/voertuig te ontwikkelen dat op efficiënte wijze gelanceerd kan worden en het liefst meerdere ongebruikte satellieten uit de baan om de aarde kan duwen
Voor deze satellieten hoeft dat dus niet. En er worden al ruimtepuinruimers ontwikkeld. Het probleem is dat dat nog niet zo eenvoudig is, om meerdere redenen. Om te beginnen zijn het de kosten. Het omhoog brengen van zo'n opruimsatelliet is enorm kostbaar en omdat je er niets bruikbaars voor terugkrijgt is het commercieel niet interessant. Een ander probleem is dat je voor dat "terugduwen" brandstof nodig hebt, die je dus ook eerst mee omhoog moet nemen. Weer een ander probleem is dat dat ruimtepuin niet lekker dicht op elkaar blijft, maar over een enorme (werkelijk enorme) oppervlakte verspreid is. Het zal heel veel brandstof kosten om meerdere ruimtepuinbrokken te bezoeken.
Kortom: dat gaat niet heel snel gebeuren.
Een ander probleem is dat je voor dat "terugduwen" brandstof nodig hebt, die je dus ook eerst mee omhoog moet nemen. Weer een ander probleem is dat dat ruimtepuin niet lekker dicht op elkaar blijft, maar over een enorme (werkelijk enorme) oppervlakte verspreid is. Het zal heel veel brandstof kosten om meerdere ruimtepuinbrokken te bezoeken.
Kortom: dat gaat niet heel snel gebeuren.
Tijd voor een ander denkkader dan maar? Dooddoeners als 'dat gaat niet heel snel gebeuren' heb ik een bijna reflexmatige hekel aan, niks persoonlijks. Want niks doen kost ook in dit geval weer veel meer (verspeling van uberhaupt veilig toegang tot de ruimte, zeker voor mensen) dan iets doen. lk denk dat het bijvoorbeeld best mogelijk moet zijn een satelliet in een hoge baan met een krachtige laser via ablation een andere satelliet versneld moet kunnen laten 'de-orbiten'. Als er een natuurkundige oplossing denkbaar is, is die waarschijnlijk ook 'engineerbaar', zie SpaceX. Bij gratie van wilskracht (ook van beleidsmakers).

[Reactie gewijzigd door Wilglide op 24 juli 2024 10:17]

Ik heb denk ik voldoende onderbouwd waarom ik denk dat het niet snel zal gebeuren:
Er is voorlopig geen stimulans om er iets aan te doen. Alles wat je bedenkt kost geld en levert niets op, naast de huidige ruimtevaart-naties zullen andere landen er niets voor voelen mee te betalen aan iets waar ze geen last van hebben en/of de ellende niet veroorzaakt hebben.

Bovendien liggen vrij veel technieken die je zou willen gebruiken (lasers bijvoorbeeld) ook nog eens erg gevoelig, want die zou je ook kunnen gebruiken om militaire satellieten van je tegenstanders uit de lucht te halen. Ik geloof dat Amerika zelfs pleit voor een moratorium op testen om precies dat te doen.

Ik erken dat het een probleem is of in ieder geval gaat worden en ik denk ook dat er snel iets moet gebeuren om niet in de problemen te komen. Maar ik zie even niet zo snel waar die oplossing vandaan moet komen en ben dus sceptisch over een snelle oplossing.

Ik zie veel meer in een vereiste om satellieten altijd een redelijk faal-bestendig systeem mee te geven waarmee ze uit hun baan gehaald kunnen worden en verbranden in de atmosfeer. De Starlink-satellieten hebben dat ingebouwd vanwege hun lage baan. Voor hogere satellieten zou je kunnen denken aan een autonoom systeem dat altijd geactiveerd moet kunnen worden.
Het is gewoon zo jammer allemaal, het kost geld en levert 'niets' op voor de partij die het moet doen, maar het bespaart (publiek) geld op de lange termijn en levert wat op voor de maatschappij.
Formeel denken werkt ook met wiskundige symbolen ∀, 'for all' (bijv. publiek, populatie-effecten); ∃, 'there exists' (bijv. privaat, individuele effecten). Dat lijkt vaak misbruikt te worden in natuurlijke taal, door het impliciet te laten.

Ik denk ook dat Amerika er alles aan zou moeten doen om de eerste te zijn met die technologie, anders doet iemand anders het toch wel. Ook met een aanstaande Trump. Er zijn ook makkelijkere en effectievere manieren om een land te saboteren.

Eigenlijk verdienen we het als mensheid ook nog niet om in de ruimte te zijn, dan maar doormodderen en hopen dat we het ooit wel leren, for all.

Leuke stellingen:
1) ∀ Alle disfunctionele systemen zullen uiteindelijk falen, als ze niet door genoeg mensen gesteund worden of door mechanismen tegengehouden worden om te falen, ongeacht bestaande tech.
2) ∀ Technologiën die kunnen bestaan, zullen uiteindelijk bestaan
3) not( ∃ Sommige technologiën moeten niet bestaan, als er een kans is dat iemand ∃ ze misbruikt)
4) ∀ Technologiën moeten bestaan, om als mensheid tussen de sterren te kunnen komen als
∃ mogelijkheid waarin de mensheid tussen de sterren kunnen komen? (en de mensheid historisch legendarisch onsterfelijk)

Kortom: Al het andere is kwalitatief uitermate teleurstellend en ∀ hiertoe disfunctionele systemen en constructen, ook het hyperkapitalisme imao, moeten of beter of falen! :9
Niet uit het oog te veliezen dat hoewel 3000 stellieten als heel veel lijkt, dat allemaal wel meevalt.

Bedenk de aarde met 3000 auto's - en hoe weinig dat is per oppervlakte: ~1 auto per 170000km² . Bovendien vliegen satellieten op een hoogte (oppervlakte evenredig met r² ) in een 3D ruimte.... dus er is nog wel wat plaats ;)
Ik wil niet weten hoeveel we nu hebben vliegen die nauwelijks werken of EOL (End of Life) zijn die eigenlijk UIT de baan moeten worden gegooid.
Satellieten die EOL zijn worden ofwel gecontroleerd gedeorbit, ofwel worden in een graveyard orbit geplaatst (hoog en ver weg van andere satellieten), of igv kleine satellieten deorbiten die ongecontroleerd en verbranden in de atmosfeer.
Alleen heeft project kuiper en starlink niets te maken met deze communicatie. Dit gaat over een verbinding met objecten in de ruimte. Daar heb je niet zo veel satellieten voor nodig.
Door deze gebeurtenissen van nieuwe satellieten toe te staan, wel 3000 voor Project Kuiper, krijg je juist meer in de baan om de aarde heen.
Die satelliet constellaties voor met name consumenten internet (met Starlink nog eens 10x zo veel als Kuiper), zijn van een heel andere orde dan een systeem specifiek voor communicatie met ruimtevaartuigen.

NASA's huidige systeem bestaat uit 9 satellieten en een vervangend commercieel systeem hoeft niet veel meer te zijn omdat er veel minder gelijktijdige gebruikers zijn dan bij consumenten internet, en lage latency minder belangrijk is.

En als SpaceX' en Amazon's bestaande satelliet systemen daarvoor worden gebruikt: die komen er toch wel ook zonder systeem specifiek voor communicatie met ruimtevaartuigen.

[Reactie gewijzigd door BadRespawn op 24 juli 2024 10:17]

Zou me eerder zorgen maken over wat er op de aardbol zelf gebeurt. Dat krijgen we niet eens onder controle.
Deze satelliet-constellaties komen erg laag / dicht op de aarde. Wanneer de satellieten defect zijn vallen ze langzaam terug en verbranden ze in de dampkring. Dit wordt ook wel "passive de-orbiting" genoemd.
Net als de ISS moet er aktief aan low-thrust de-orbiting gedaan worden om te voorkomen dat ze in de dampkring terecht komen.

Zie bijvoorbeeld deze paper https://www.sciencedirect...cle/pii/S0094576522000728
De vervuiling zal met het kessler syndrome altijd iets zijn wat ze in het achterhoofd moeten houden. maar de illustraties hiervan laten het altijd veel erger lijken dan het is.

Het klopt dat er veel satellieten rond zweven boven ons hoofd maar die zitten allemaal zover uit elkaar dat de passieve kans dat ze elkaar raken al zeer klein is.

Natuurlijk zijn satellieten niet geheel passief en kunnen ze vaak zelf nog bijsturen om niet te dicht bij andere satellieten het pad te doorkruisen
Maar dat TRDS opereert toch op een veel hogere hoogte dan Starlink. Wat is de relevantie daarvan om dat te noemen?
Waarschijnlijk omdat Starlink veel van de taken van TDRS kan overnemen voor veel lagere kosten en met een veel hogere datarate.

Veel van de NASA missies vinden plaats in LEO en hebben dus geen TDRS nodig. Ook is de dekking van Starlink vele malen beter.

Zo kan Starlink ervoor zorgen dat er meer bandbreedte op TDRS vrijkomt voor missies die wel in hogere banen zitten, zoals Hubble.

[Reactie gewijzigd door Godson-2 op 24 juli 2024 10:17]

Niemand stelt dat de huidige Starlink-dienst vergelijkbaar is met TRDS. Het gaat erom dat Starlink/SpaceX een opdracht heeft ontvangen om onderzoek te doen naar de haalbaarheid van een vervangend systeem. Dat zal misschien wel wat raakvlakken hebben met de techniek van Starlink maar vast niet precies hetzelfde zijn.
Misschien de satellieten ook met een antenne gericht naar de ruimte uitrusten?
Wat goed om een keer iets te lezen over Amazon en SpaceX zonder dat steeds de naam van de directeur erbij gehaald. Dat gebeurt immers bij Philips, Sony, Samsung etc. ook nooit, en dat is erg cringy.
Nou Philips is toevallig ook de naam van de oprichter en eerste directeur. 😉
Inderdaad zeg! Wel grappig is dat ik juist (hierdoor...?) de namen van Spacex en Amazon wel ken, maar de CEO's van de andere niet.

Wellicht helpt het dat die vaker wijzigen?
Het helpt denk ik ook dat die CEO's gewoon hun werk doen, en geen "culture of personality" om zichzelf halen.

Ik bedoel, mentaal voor mij zijn Bill Gates en Steve Ballmer nog steeds de CEO's van Microsoft, o.a. omdat ze op het podium stonden te dansen en weet ik veel wat nog meer.
Het zou wel zeker handig zijn als ze dan wel 1 universeel systeem uiteindelijk bedenken en niet elke leverancier zijn eigen protocol. Ze kunnen dan alsnog wel hun eigen hardwaresystemen hebben, maar ze moeten dan wel op dezelfde manier met elkaar kunnen communiceren.
Ik vraag me af of het hier ook draait om toekomstige systemen voor deep space communicatie, want in principe voor near-earth hebben we toch al genoeg sattelieten hangen waarmee men ook zou kunnen communiceren tussen ISS en andere ruimtevoertuigen.
Waarom zou dat handig zijn? Dit zijn doelbewust gesloten systemen.
Waarom? zodat we niet met 10 verschillende incompatible systemen dan zitten, communicatie tussen elkaar kan dan nog steeds 'gesloten' zijn.
Die systemen kunnen en mogen niet onderling kunnen communiceren. Dus wat is dan het nut van één standaard.
Hoezo mogen ze niet met elkaar communiceren?
Concurrentie is er niet voor niks, zeer gezond voor de marktwerking.
Yep. Zoals in de zorg, in het openbaar vervoer, in de energiemarkt.
Ze zullen de bestaande systemen en protocollen voor communicatie moeten blijven ondersteunen, voor alle bestaande systemen - zowel op de grond als in de ruimte - die hier gebruik van maken.

Zo moet SpaceX bijvoorbeeld ook een standaard docking systeem implementeren voor hun Dragon capsules.
Het zou wel zeker handig zijn als ze dan wel 1 universeel systeem uiteindelijk bedenken en niet elke leverancier zijn eigen protocol. Ze kunnen dan alsnog wel hun eigen hardwaresystemen hebben, maar ze moeten dan wel op dezelfde manier met elkaar kunnen communiceren.
Een universeel systeem is inderdaad handig... maar het is ook veel handiger en ook makkelijk zodat ze de kosten samen delen ALS ze internationaal en daadwerkelijk verenigd ruimteorganisaties krijgen.
UNSC zou een mooi voorbeeld zijn ;)

[Reactie gewijzigd door DarkAngelX2 op 24 juli 2024 10:17]

Jammer, om als fan van het werk van NASA en SpaceX te moeten zien dat NASA ook geld aan Amazon gaat geven ik vind het echt super ruk dit te moeten lezen als er een bedrijf is waar je beter je geld niet aan kan besteden dan is het Amazon wel.
Wist niet dat er binnen Amazon een aparte divisie is hiervoor. Zou toch logischer zijn dat ze dit onder Blue Origin steken?
Is alsof er binnen Tesla ook een dochteronderneming zou zitten die zich bezig gaat houden met satellieten.
Dat zou wel kunnen, indirect; Solar City, een zonnepanelenbedrijf gesticht door een paar neven van Elon Musk, is in 2016 overgenomen door Tesla. Het kan best dat die (en Tesla zelf) onderdelen leveren voor bijv. de Starlink satellieten.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.